background image

Postępowanie administracyjne i sądowo administracyjne 2012/2013 

KPA 

 

Ćwiczenia  

dr Anna Krawiec 

 

Ćwiczenia 1 – Zajęcia organizacyjne…………………………………………………………………………………...……2 
Ćwiczenia 2 – Normy. Poszczególne etapy i tryby postępowania. Pole regulacji KPA……………………………..………2 
Ćwiczenia 3 – Postępowanie jurysdykcyjne. Właściwość organów………………………………………………………....5 
Ćwiczenia 4 – Podmioty uczestniczące w postępowaniu administracyjnym (strony i podmioty na prawach strony)……....8 
Ćwiczenia 5 - Ogólne zasady postępowania administracyjnego……………………….……………………………….….10 
Ćwiczenia 6 – Terminy. Doręczenia………………………………………………………………………………………..13 
Ćwiczenia 7 – Doręczenia c.d. Czynności techniczne (protokół, adnotacja, metryka). Wszczęcie postępowania……...…16 
Ćwiczenia 8 – Postępowanie wyjaśniające i dowodowe…………………………………………………………...………18 
Ćwiczenia 9 – Zawieszenie i umorzenie postępowania…………………………………………………………………….21 
Ćwiczenia 10 – Tryby rektyfikacji………………………………………………………………………………….………23 
Ćwiczenia 11 – Postępowanie odwoławcze……………………………………………………………………………..….25 
Ćwiczenia 12 – Wznowienie postępowania administracyjnego…………………………………………………………....27 
Ćwiczenia 13 – Tryby weryfikacji wadliwości decyzji…………………………………………………………………….30 
Ćwiczenia 14 – Powtórki. Zakres kontroli sądowej. NSA………………………………………………………………….31 
Ćwiczenia 15 - ………………………………………………………………………………………………………...……33 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

autor notatek 

Mateusz Popiel 

background image

KPA. Ćwiczenia 1 (10.10.12.) 

Zajęcia organizacyjne 

 

  Ocena dobra z ćwiczeń – 1 punkt ratujący / 3 punkty do egzaminu (o pół oceny podnosi), ale tylko w sesji letniej i 

tylko jednorazowo. 

  Egzamin - 40 pytań 

20 pytań z administracji 

  Skargi, wnioski wykroczenia, postępowanie egzekucyjne (3-5 pytań) 

20 pytań z postępowania sądowo-administracujnego 

  Prawo o postępowaniu  
  Prawo o ustroju 

o  20 pkt. do dst (50%) 

Zdany egzamin + 3 (db z ćwiczeń) + 4 (bdb z ćwiczeń) 

Niezdany egzamin +1 (db z ćwiczeń) +2 (bdb z ćwiczeń) 

o  Ustny – bdb 
o  Test wielokrotny wyboru (a, b, c, d) 

 

Następne  zajęcia:  KPA  –  co  reguluje  Kodeks  Postępowania  Administracyjnego?  Art.  1  KPA  (jakie  to  są 
postępowania?)  

Postępowania w sprawie wydawania zaświadczeń. 

Jak wygląda postępowanie? 

o  Jakie mamy tryby w postępowaniu? 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 2 (17.10.12) 

Normy. Poszczególne etapy i tryby postępowania. Pole regulacji KPA. 

 

Normy 

  Ustrojowe (strukturalno-organizacyjne) – ustawy: o radze ministrów, o samorządzie gminnym 

Regulują stosunki wewnętrzne; 

Odpowiadają na pytanie, kto wykonuje administracje publiczną.  

  Materialne 

Mają charakter generalno-abstrakcyjny; 

Jest ich bardzo dużo; 

Regulują  obowiązki/  uprawnienia  podmiotów  (organów,  jednostki)  –  za  zajecie  pasa  drogowego 
wymierza się karę.  

  Procesowe 

Regulują ciąg czynności organów, aby scharakteryzować ciąg organów. Jest norma, ale dopóki organ nie 
zachowa  się  w  odpowiedni  sposób  (decyzja),  to  taka  osoba  nie  będzie  zobowiązania  do  działania 
(zapłacenia). 

Mają charakter służebny. 

Zapewniają  jednostce,  że  postępowanie  będzie  prowadzone,  żeby  postępowanie  było  przeprowadzone 
zgodnie z interesem jednostki. 
 

 

Postępowanie  administracyjne  –  ciąg  czynności  procesowych,  które  są  podejmowane  w  celu  konkretyzacji/ 
rozstrzygnięcia konkretnej sprawy administracyjnej. 
 

 

Postępowanie toczące się po raz I w konkretnej sprawie 

Mamy organ właściwy – wójt. Postępowanie w sprawie wydania zasiłku rodzinnego 

o  Etap I (wszczęcie postępowania) – badamy możliwość wszczęcia; 

background image

o  Etap II (postępowanie wyjaśniające) – wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy; 
o  Etap III rozstrzygnięcia – postępowanie powinno zakończyć się decyzją administracyjną.  

  Alternatywa – ugoda administracyjna (zatwierdzona postanowieniem) – przy zasiłku rodzinnym 

to nie wchodzi w grę. 

o  Decyzja niekorzystna – strona może złożyć odwołanie. Termin na wniesienie odwołania – 14 dni od dnia 

doręczenia decyzji. Nie jest to sformalizowany środek prawny – wystarczy wyrazić swe niezadowolenia. 
 

Postępowanie w II instancji 

 

Odwołanie złożone do organu I instancji, który przekazuje organowi odwoławczego. Organ I instancji może sam 
uwzględnić odwołanie na korzyść strony.  

 

Idea postępowania odwoławczego – ponowne rozpoznanie sprawy i ponowne rozstrzygnięcie. Regułą, że organ 
dąży do załatwienia sprawy merytorycznie. 

 

Co jeżeli organ niesłusznie nałożył karę? Uchyla decyzję i umarza postępowanie w I instancji. 

  

 

Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. 

Można złożyć skargę na decyzję do WSA (według siedziby organu). 

Termin: 30 dni (a nie jeden miesiąc). 

Skargę składamy za pośrednictwem organu. 

Kryterium oceny przez WSA: legalność (zgodność z prawem); nie wchodzi w grę celowość. 

Spór co do zgodności z prawem (organ odwoławczy może oceniać celowość i inne kryteria, ale nie sąd). 

Jeżeli  racje  ma  organ  –  wyrok  o  oddaleniu  skargi.  Co  innego  odrzucenie  skargi  ze  względu  na 
bezzasadność – wcześniej. 

Jeżeli  racje  ma  strona  –  uchyla,  albo  stwierdzić  nieważność;  ale  nie  może  uchylić  decyzji  i  przyznać 
zasiłek 

Uchylenie decyzji SKO i wójta – sprawa wraca do wójta. WSA wskazuje ocenę prawną i zalecenia, ale 
zwiększyć  szansę  na  wydanie  decyzji  zgodnej  z  prawem.  Organ  odwoławczy  związany  zaleceniami 
WSA. 

 

 

Skarga  kasacyjna  do  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego.  Na  gruncie  postępowania  administracyjnego  ma 
charakter zwyczajny.  

 

 

Czy są inne instytucje pozwalające wzruszyć błędną decyzję? Tryby nadzwyczajne

Wznowienie postępowania (art. 145 in.) 

  Termin – jednego miesiąca. 

Stwierdzenie nieważności (art. 156 i n.) 

  Można stwierdzić bezterminowo. 
  Oba i na wniosek i z urzędu. Dotyczą wad kwalifikowanych. 

o  Art. 154 i 155 – uchylenie i zmiana decyzji w przypadku nabycia prawa i braku nabycia prawy. Wadliwe 

w sposób kwalifikowany. 

o  Art. 161. 
o  Art. 162 i 163. 

Tryby dotyczące trybów ostatecznych 
 

Art. 1 kpa. KPA normuje (reguluje) 

 

Postępowanie jurysdykcyjne 

Toczy się przed organem administracji publicznej.  

Organ musi być właściwy (właściwość organu).  

o  Dotyczy sprawy indywidualnej. 
o  Rozstrzygana jest w drodze decyzji administracyjnej. 

background image

 

Postępowanie  w  sprawach  rozstrzygania  sporów  o  właściwość.  Czy  KPA  reguluje  rozstrzyganie  sporów 
między  organami  administracyjnymi,  a  sądami?  Nie  –  dział  V  (skreślony).  Sporów  niema,  bo  ustawodawca 
przyjął  regułę,  że  nieważne  kto  załatwi,  do  sporów  nie  powinno  dochodzić.    Art.  22  i  23  –  wskazane  organy 
właściwe  do  rozstrzygania  sporów.  Spory  kompetencyjne  -  §2  i  kto  może  wystąpić  do  sądu.  Postępowania 
uproszczone, niesformalizowane.  

 

W sprawach wydawania zaświadczeń. 

 

Sprawy skarg i wniosków.  

 

Postępowanie uproszczone, sprawy wydawania zaświadczeń 

 

Potwierdza,  rodzaj  dokumentu  urzędowego,  potwierdza  stan  faktyczny,  lub  prawny.  Wydawany  osobie 
uprawnionej. Zawsze wydawane na żądanie.  

 

Zasiłek rodzinny  

  Art. 217 i n. – jak wygląda to postępowanie 

  Wydawanie  na  wniosek.  Gdy  przewiduje  tego  przepis  prawa,  lub  osoba  ubiega  się  ze  względu  na  swój  interes 

prawny 

  Forma – czynność materialno techniczna.  

  Odmowa – forma postanowienia.  

 

Zażalenie – do organu wyższego stopnia.  

  Remedium  –  kolejny  wniosek.  Jeżeli  organ  nie  zgodzi  się  z  treścią  –  art.  219  (odmowa  wydania  lub 

zaświadczenia o treści żądanej). Można złożyć zażalenie na odmowę wydania zaświadczenia o treści żądanej 

  Art.  218  –  organ  ma  obowiązek  potwierdzenia.  §2  –  może  prowadzić  w  koniecznym  zakresie  postępowanie 

wyjaśniające 

  Art.  220  –  ogranicza  organ  w  kwestii  żądania  –  nie  można  żądać  na  każdą  okoliczność  (nie  może  organ  żądać 

ciągle zaświadczeń, jeżeli sam może coś ustalić) 

 

Skargi i wnioski 

  Art. 63 Konstytucji – każdy ma prawo zgłaszać skargi i wnioski. 

  Art. 227 i art. 241. 

 

Różnica między skargą, a wnioskiem. 

o  Skarga – ktoś się skarży na coś co miało miejsce w przeszłości. Art. 227 – zaniedbanie, lub nienależyte 

wykonywanie zadań 

o  Wniosek – nakierowany na przyszłość, myśli ktoś aby ulepszyć działania administracji 

 

Organy właściwe – art. 229  

  Skarga – do Rady Gminy. 

  Skarga na pracownika – 232 §2. 

 

Skarga  do  organu  niewłaściwego  –  organ  musi  przekazać  właściwemu  –  albo  można  przekazać,  albo  wskazać 
organ właściwy 

 

Właściwość organu, do którego składamy wniosek – zgodnie z tym, co chcemy ulepszyć. Organ niewłaściwy – 
art. 243 – zawsze musi przekazać 

  Termin do rozpatrzenia skargi – maksymalnie termin 1 miesiąca. Art. 237 §2 – posłowie – w terminie 14 dni. 

 

Załatwienie sprawy – forma pisma zawiadamiającego jak podszedł do załatwienia sprawy. 

 

Art. 233, art. 234, art. 235 

  Art.  233  –  można  zakwalifikować,  jako  podanie  o  wszczęcie  postępowania  jurysdykcyjnego.  Zd.  2  –  ktoś 

spaceruje i widzi niezgodną zabudowę – organ dostający daną skargę widzi, że należałoby wszcząć postępowanie 
w sprawie samowoli budowlanej.  

  Art.  234  –  toczy  się  postępowanie  –  trzeba  by  zinterpretować  jako  skargę  na  przewlekłość,  albo  wniosek  o 

wyłączenie pracownika 

background image

  Art.  235  –  ostateczna  decyzja  administracyjna.  Skarga  w  istocie  nie  uruchomi  trybu  skargi,  ale  uruchomi 

postępowanie jurysdykcyjne. 
 

 

Załatwienie wniosku. 

o  Odpowiednio – termin 1 miesiąca. 

Wnosi skargę w razie nieuwzględnienia – dział VIII. 

  Art. 7 zażalenia na bezczynności – odpowiednio art. 36 i art. 38. 

  Art. 246 §2 – nie załatwiono w terminie wniosku – skarga. 

 

Następne zajęcia: postępowanie jurysdykcyjne i właściwość organów. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 3 (24.10.12.) 

Postępowanie jurysdykcyjne. Właściwość organów. 

 

Postępowanie jurysdykcyjne 

  Art. 1 pkt. 1, pkt. 2.  

 

Postępowanie, które toczy się przed organem administracji publicznej. 

 

Organ ma działać w zakresie swojej właściwości. 

  Sprawa indywidualna i decyzja administracyjna. 

o  Sprawa  indywidualna  –  sprawa  imiennie  oznaczonej  osoby  albo  jednostki  i  dotyczy  konkretnie  jego 

praw lub obowiązków, odnosi się do indywidualnie oznaczonej osoby. 

o  Sprawa administracyjna – sprawa drzemie w przepisach prawa materialnego możliwość konkretyzacji 

wzajemnych  praw  i  obowiązków  stron  stosunku  administracyjno-prawnego  (organ  –  jednostka  poza 
strukturą,  niepodporządkowana  w  żaden  sposób  organowi).  Działalność  organu  służy  sprawdzeniu  czy 
stan  faktyczny  pokrywa  się  z  opisem  sytuacji  w  normie  prawnej.  Organ  sprawdza,  czy  to,  co  jest  w 
hipotezie normy ustaliliśmy konsekwencji normy prawnej w odniesieniu do konkretnej osoby.  

 

  Rozstrzyganie w formie decyzji administracyjnej. 

 

Decyzja jest to jedna z form działania organów administracji. Zaliczamy ją do aktu administracyjnego.  

  Sama nazwa nie ma znaczenia. 

 

  Decyzja jest aktem administracyjnym o cechach: 

o  Indywidualna – skierowana do skonkretyzowanego, pojedynczego podmiotu.  
o  Konkretna – rozstrzygający w konkretnej sprawie 
o  Jednostronna 

  Władcza  –  tylko  organ  może  określać  obowiązki  drugiej  strony,  w  razie  niewykonania  decyzji 

mamy środki przepisane przez prawo. 

Zewnętrzna – skierowany na zewnątrz administracji – art. 3 § 3 kpa – ma być skierowana do kogoś, kto 
jest poza strukturą organu. 

 

Akt administracyjny 

  Wydawany na podstawie przepisów prawa materialnego - ujęcie materialne. 

 

Ujęcie procesowe aktu administracyjnego – art. 104 (organ załatwia sprawę poprzez wydanie decyzji), 107 

 

Decyzja  akt,  który  kończy  postępowanie.  Ale  są  sytuacje,  kiedy  organ  będzie  zmuszony  wydać  decyzję 
niekończący sprawy – decyzja o umorzeniu postępowania. 

  Art. 107 – składniki decyzji. Liczne elementy, cztery konstytutywne: 

o  Oznaczenie organu i strony (podmioty stosunku administracyjnoprawnego). 

Rozstrzygnięcie (konkretyzacja praw i obowiązków). 

background image

o  Podpis (bez podpisu jest projekt decyzji). 

 

Organ administracji publicznej i właściwość organu 

  Organ administracji publicznej  

Ujęcie doktrynalne – grupa osób, albo osoba, która jest wyodrębniona w strukturze przez ustawę w celu 
realizacji norm prawa administracyjnego. 

Ujęcie  w  KPA  –  wyliczenie,  art.  5  (co  to  jest  organ  administracji,  wyliczenie).  Ujęcie  w  KPA  jest 
znacznie szersze, niż ujęcie doktrynalne. 

 

 

Właściwość organu 

Kompetencja  ogólna  –  zdolność  prawna  do  załatwiania  spraw  administracyjnych  w  danym  układzie 
postępowania. 

Kompetencja szczególna – zdolność prawna organu do konkretnej sprawy. 

Żeby ustalić czy organ jest zdolny musimy znać dwie instytucje: 

  Właściwości  –  zdolność  prawna  organu  do  rozpoznania  i  rozstrzygnięcia  sprawy  określonego 

rodzaju. 

 

Właściwość wynikająca z ustawy 

 

Właściwość  delegacyjna  –  inny  organ  mu  tą  właściwość  deleguje.  Organ  staje  się 
właściwy  na  skutek  tego,  że  inny  organ  właściwy  może  mu  przekazać  całą  sprawę. 
Cztery przypadki właściwości delegacyjnej 

o  Art. 27 
o  Art. 26 – wyłączenie organu 
o  Art. 52 – tzw. pomoc prawna (nie wzywamy świadka do Krakowa, tylko organ w 

Gdańsku) 

o  Art. 136 – postępowanie dodatkowe w postępowaniu odwoławczym  

Art. 150§2  

  Spory o właściwość – postępowanie regulowane art. 1. Spór – rozbieżność pomiędzy organami: 

  Negatywny – żaden z organów nie uznaje się właściwy 

  Pozytywny – każdy z organów chce załatwić sprawę 

 

Spory o właściwość – art. 1, art. 22§1 kpa.  

 

Dwaj wójtowie – spór o właściwość, który organ właściwy do rozstrzygnięcia sporu? Do 
organu wyższego stopnia – do SKO (art. 17) 

 

Organy w sporze z zakresu zadań własnych , dwa różne SKO, niema wspólnego organu 
wyższego stopnia  Sąd administracyjny (NSA), nie wynika z przepisów kpa, ale PSA – 
art. 15, art. 4. 

 

Art. 22§3 – spór o właściwość rozstrzygana przez sąd administracyjny 

  Organy w sporze powinny się powstrzymywać do czasu rozstrzygnięcia sporu 

  Spory kompetencyjne – art. 22 §2 

Właściwość miejscowa – zdolność organu do załatwienia sprawy ze względu na obszar. Art. 21 kpa § 1 – 
kryteria podstawowe. 

Właściwość rzeczowa – zdolność prawna organu do załatwienia sprawy danej kategorii sprawy. Przepisy 
ustaw  szczegółowych  prawa  materialnego  wskazują  właściwość.  Kpa  w  art.  20  odnosi  się  do  tej 
właściwości. 

Właściwość instancyjna – to czy możemy weryfikować decyzję, czy też nie. Wynika z art. 17 kpa. Mamy 
także przepisy szczególne (ustawa o gospodarce  

 

Wyłączenie od sprawy. 

Test wielokrotnego wyboru 

1.  Kodeks postępowania administracyjnego reguluje: 

background image

a.  Postępowanie egzekucyjne w administracji. 
b.  Postępowanie w sprawach wydawania zaświadczeń. 
c.  Postępowanie w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami administracji publicznej 

a sądami powszechnymi. 

2.  Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu: 

a.  W sprawie swojego teścia. 
b.  W sprawie byłego małżonka. 
c.  W sprawie swojej bratanicy. 

3.  Burmistrz gminy X wydał decyzję z naruszeniem właściwości miejscowej. W takim przypadku: 

a.  Istnieją  podstawy  do  stwierdzenia  nieważności  takiej  decyzji  jako,  że  została  wydana  z  rażącym 

naruszeniem prawa 

b.  Wydanie  decyzji  z  naruszeniem  właściwości  miejscowej  nie  stanowi  samodzielnej  podstawy  do 

stwierdzenia jej nieważności. 

c.  Żadna z powyższych odpowiedni nie jest prawidłowa. 

4.  Właściwość miejscową w sprawie dotyczącej nieruchomości ustala się: 

a.  Według miejsca jej położenia 
b.  Według miejsca zamieszkania strony 
c.  Według miejsca w którym nastąpiło zdarzenie powodujące wszczęcie postępowania jeżeli nie można jej 

ustalić w oparciu o podstawowe zasady określania właściwości miejscowej 

5.  Jeśli strona wniosła podanie do organu niewłaściwego: 

a.  Organ ma obowiązek przekazania podania do organu właściwego postanowieniem, na które służy 

zażalenie. 

b.  Jeśli właściwym w sprawie jest sąd, organ przekazuje podanie sądowi w drodze postanowienia, na które 

służy zażalenie. 

c.  Organ w każdym przypadku powinien niezwłocznie zwrócić podanie wznoszącemu. 

 

Prawda, czy fałsz? 

1.  Instytucja wyłączenia pracownika zawsze prowadzi do utraty zdolności prawnej organu administracji publicznej? 

FAŁSZ 

2.  Instytucja wyłączenia pracownika opiera się wyłącznie na bliskości wobec strony postępowania. FAŁSZ 
3.  Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie w której 

był biegłym. PRAWDA 

4.  Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu w sprawa swoich krewnych do czwartego stopnia. 

FAŁSZ 
 

  Elementami konstytutywnymi decyzji administracyjnej są: 

o  Oznaczenia organu i strony. 
o  Rozstrzygniecie. 
o  Podpis organu. 

 

Komentarz do odpowiedzi: 

  Pytanie 2 – A, B – art. 24 §1 pkt. 2 i pkt. 3. Art. 24 § 2 – powody trwają, mimo, że ustaną (były małżonek). Teść 

–  powinowaty.  Wyłączenie  do  2  stopnia  w  linii  bocznej  (wyłączony  brat,  ale  już  nie  bratanica).  Art.  24  §3  – 
wyłączenie  na  podstawie  wyłączenia  bezpośredniego  przełożonego.  Wyłączenie  z  mocy  prawa  nie  wymaga 
postanowienia,  ale  w  przypadku  §3  wymagane  jest  postanowienie.  Jeżeli  postanowienie  jest  odmowne  nie  ma 
zażalenia, można kwestionować to tylko w odwołaniu. Przy zażaleniach musi być wyraźny przepis kpa, że jest 
zażalenie.  

background image

  Pytanie 3 - C. Art. 19 – organ ma obowiązek z urzędu przestrzegać swojej właściwości. W każdym stadium ma 

sprawdzać,  czy  jest  właściwy.  Stwierdzenie  nieważności  –  art.  156  §1  pkt.  1  –  naruszenie  właściwości 
jakiejkolwiek, podstawa do stwierdzenia nieważności. 

  Pytanie  4  -  A.  Art.  145  –  wyliczenie  przesłanek  wznowienia.  Nadzwyczajne  tryby  –  umożliwiają  weryfikację 

decyzji ostatecznych. Art. 145 § 1 pkt. 3 – wydanie decyzji i ktoś podpisał decyzję; a art. 24  – wzięcie udziału 
(szersze pojęcie). 

 

 

Prawda/ fałsz - 1. F. Art. 26 – właściwość delegacyjna. Dwie sytuacje opisane w tym przepisie: 

o  W UG toczy się postępowanie, siostra burmistrza (kierownika organu) stroną postępowania. 

Krewny kierowniku organu wyższego stopnia – wyłączamy organ i rozpatruje organ wyższego stopnia 

Właściwość  delegacyjna.  Prezydent  Miasta  Krakowa  i  jego  brat,  który  chce  prowadzić  działalność 
gospodarczą.  Wniosek  o  zezwolenie  na  sprzedaż  napojów  alkoholów.  Art.  25  par.  1  pkt.  1  –  organ 
powinien  się  wyłączyć.  Prezydent  nie  może  załatwić  sprawy  brata,  ani  żaden  organ.  Właściwy  organ 
wyższego stopnia. Prezydent wysyła akta do SKO. SKO albo sam załatwi sprawę, ale może delegować –
wyznaczyć inny organ, np. wójta sąsiedniego miasta Skawina. 

 

Następne zajęcia: o wyłączeniu organu kolegialnego, art. 27. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 4 (31.10.12.) 

 

Postępowania jurysdykcyjne 

 

Ogólne – przepisy postępowania zawarte tylko w kpa 

 

Wyłączone – Art. 3 – ordynacja podatkowa – postępowanie uregulowane odrębną ustawą ordynacja podatkowa. 
Przepisów kpa nie stosujemy, ale ustawodawca mówi o pewnych wyjątków – art. 3 par. 1 pkt. 2 – z wyjątkiem 
przepisów działu 4 (prokurator), 5, 8 (skargi i wnioski). Wyłączone w sprawach karnych skarbowych i polskich 
funkcjonariuszy w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych. 

  Odrębne (szczególne) – kpa, jako lex specialis. Sięgamy do przepisów kpa kiedy nie mamy tego uregulowane w 

sposób  odmienny.  Art.  180  –  postępowanie  odrębne  szczególne.  Art.  180§1  –  sprawy  z  zakresu  ubezpieczeń 
społecznych  (Najpoważniejszą  odmiennością  jest  to,  że  odwołanie  przysługuje  do  sadu  powszechnego  –  sądu 
pracy – może sam decyzję zmienić).  

 

SKO 

  Skład 3-osobowy.  

  Kolegium,  jako  organ  odwoławczy,  ale  może  być  tak,  że  SKO  będzie  orzekał  dwa  razy  w  tej  samej  sprawie  – 

stwierdzenie nieważności decyzji (wójta). 

 

Skład: AB, BC, CD. 

 

Decyzje o odmowie nieważności. Stronie niezadowolonej przysługuje złożenie wniosku o ponowne rozpoznanie 
sprawy. Art. 127 § 3 – od decyzji strona może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 

  Wznowienie  –  tryb  nadzwyczajny  i  możemy  tu  kwestionować  tylko  decyzje  ostateczne  i  w  tych,  które 

ustawodawca wymienia (145). 

  O ponowne rozpatrzenie – środek zwyczajny (127 par. 3). 

  Zakwestionowanie  decyzji    Wyłączenie  –  27  §  1a  –  członek  SKO  podlega  wyłączeniu  jeżeli  brał  udział  w 

decyzji objętej wnioskiem. 

 

Art. 24 § 1 pkt. 5 – brał udział w zaskarżonej decyzji. 

 

Ponowne rozpatrywanie przez tego samego członka organu – podstawa wznowienia – art. 145. 

 
 
 

background image

Prawda/ fałsz 

1.  Interes prawny strony postępowania administracyjnego może wynikać zarówno z norm prawa administracyjnego 

jak i norm prawa cywilnego. 

a.  Prawda – art. 28 kpa (Dwie normy  – wszczęte z urzędu, czy na żądanie. W większości interes prawny 

wynika z norm prawa administracyjnego, ale także z prawa cywilnego – prawo własności.) 

2.  Twierdzenie, iż podmiot ubiegający się o wydanie decyzji administracyjnej nie może sam decydować o istnieniu 

swego  interesu  prawnego  i  statusie  strony  postępowania  stanowi  założenie  koncepcji  subiektywnej  legitymacji 
procesowej strony. 

a.  Fałsz  -  Koncepcja  obiektywna  organ  przed  właściwym  postępowaniem  ocenia,  czy  osoba  jest  stroną 

postępowania czy nie), a subiektywna (wniesienie żądania automatycznie się toczy postępowania i w toku 
organ  ocenia,  czy  osoba  jest  stroną).  Art.  61a  –  ustawodawca  dał  do  zrozumienia,  że  idzie  w  stronę 
koncepcji obiektywnej. 

3.  Stronami w postępowaniu administracyjnym mogą być wyłącznie osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do 

czynności prawnych. 

a.  Fałsz  -  Stronami  mogą  być  także  każda  osoba  fizyczna.  Zdolność  do  czynności  prawnych  nie  ma 

znaczenia – nieletni działa przez rodziców – art. 29, art. 30. 

4.  Pominięcie  pełnomocnika  strony  w  czynnościach  postępowania  jest  równoznaczne  z  pominięciem  strony  i 

wywołuje takie same skutki prawne. 

a.  Prawda  –  Pełnomocnik,  kiedy  organ  został  powiadomiony  i  ustanowiony  –  obowiązek  organu,  aby 

wszelkie pisma były doręczane pełnomocnikowi. Art. 40 §2 – skutek ma doręczenie tylko wtedy, kiedy je 
doręczono  pełnomocnikowi.  Liczymy  termin  doręczenia  odwołania  od  doręczenia  pełnomocnikowi. 
Jeżeli pominiemy pełnomocnika, to tak, jak gdybyśmy pominęli stronę. 

5.  Pełnomocnik strony w postępowaniu administracyjnym nie musi posiadać żadnych kwalifikacji fachowych. 

a.  Prawda  -  Kto  może  być  pełnomocnikiem?  Każdy.  Musi  być  to  osoba  fizyczna  (nie  może  być 

pełnomocnikiem  spółka  akcyjna).  Jak  należy  pełnomocnika  skutecznie  umocować?  Pisemnie  –  kartka 
papieru  z  własnoręcznym  podpisem,  albo  urzędowo  poświadczenie,  albo  ustnie  do  protokołu. 
Profesjonalny pełnomocnik może sam kserem uwierzytelnić (Radca Podatkowy, Radca Prawny, Rzecznik 
Patentowy).  

6.  Przepisy KPA przewidują instytucję pełnomocnictwa domniemanego. 

a.  Prawda. Co z instytucją pełnomocnictwem domniemanym – art. 33 par. 4 – będzie ktoś dopuszczony 

do działania jako pełnomocnik mimo iż nie będzie umocowany: sprawa mniejszej wagi, rodzina. Organ 
nie powinien dopuszczać pełnomocnictwa jeżeli są wątpliwości co do umocowania (rodzina nie żyje w 
zgodzie). Możemy umocować do niektórych czynności, do wszystkich czynności. Są kategorie czynności 
wymagające osobistego działania strony – przesłuchanie (art. 32). 

7.  Uczestnicy na prawach strony nie występują w postępowaniu zamiast strony lecz niezależnie obok niej. 

a.  Prawda.  Art.  31  §3.  Uczestnicy  na  prawach  strony:  organizacja  społeczna,  prokurator,  RPO,  RPD. 

Konkretna osoba. Jeżeli dział prokurator, organizacja społeczna – oni działają obok strony. 

8.  Organizacja społeczna może być uczestnikiem na prawach strony, jeśli wyrazi na to zgodę strona postępowania. 

a.  Fałsz. To organ postanawia o wszczęciu postępowania. Jeżeli chodzi o udział organizacji społecznej, to 

strona nie ma tu nic do powiedzenia. Przesłanki udziału organizacji: cel statutowy organizacji zbieżny z 
przedmiotem postępowania, interes społeczny. Art. 31 – żądanie wszczęcia – to postępowanie jest jednak 
postępowaniem  wszczętym  z  urzędu,  jak  każde  postępowanie  wszczynane  na  żądanie  podmiotu  na 
prawach strony. 

9.  Organizacja  społeczna  w  postępowaniu  administracyjnym  może  być  stroną  postępowania,  jeśli  jej  interesu 

prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie. 

a.  Prawda.  Organizacja  społeczna  w  różnych  rolach:  podmiot  na  prawach  strony,  art.  29  –  organizacje 

społeczne mogą być stronami, pod warunkiem, że – art. 28 – dotyczy ich interesu prawnego. 

10.  Organizacja społeczna uczestnicząca w postępowaniu administracyjnym może być stroną postępowania, jeśli jej 

interesu prawnego, lub obowiązku dotyczy postępowanie. 

background image

a.  Fałsz. Niektóre czynności może podejmować tylko strona postępowania (zawrzeć ugody, cofnąć wniosku 

strony, żądać zawieszenia na żądanie itp.). 

11.  Organizacja społeczna może żądać dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu wszczętym zarówno z urzędu jak 

i na żądanie strony. 

a.  Prawda. Nie może organizacja społeczna żądać wszczęcia, gdzie jest potrzebny wniosek strony. 

12.  Na postanowienie o dopuszczeniu organizacji społecznej do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika na 

prawach strony służy zażalenie. 

a.  Fałsz - 31 par. 2. Odmowne są tylko zażalenia. Postanowienie o wszczęciu postępowania z urzędu. Co do 

zasady organ zawiadamia o wszczęciu i nie wydaje postanowienia z art. 31 § 5 – organizacja społeczna 
nie uczestniczy na prawach strony – wymagana jest zgoda organu.  

13.  W  pozycji  prawnej  prokuratora  i  Rzecznika  Praw  Obywatelskich  jako  uczestników  na  prawach  strony  w 

postępowaniu administracyjnym nie ma żadnych odrębności. 

a.  Fałsz. Prokurator – regulacja w kpa. O RPO – ustawa o RPO (ochrona praw i wolności obywatelskich). 

Ustawodawca  mówi,  że  RPO  ma  takie  same  uprawnienia  jak  prokurator.  Prokurator  ma  tylko  prawo 
sprzeciwu.  Rzecznik  może  kwestionować,  ale  nie  nazywa  się  to  sprzeciwem  (dla  prokuratora).  Są 
odmienności. 

14.  Prokurator  może  żądać  wszczęcia  postępowania  administracyjnego  w  celu  usunięcia  stanu  niezgodnego  z 

prawem. Żądanie prokuratora jest wiążące dla organu prowadzącego postępowanie. 

a.  Prawda. Art. 186. Inna pozycja jest, niż przy organizacji społecznej (musi być zgoda). Przy prokuratorze 

na jego żądanie organ po prostu wszczyna postępowanie. 

15.  Legitymacja organizacji społecznej do wniesienia odwołania jest uzależniona od jej udziału w charakterze strony 

lub uczestnika na prawach strony w postępowaniu w I instancji. 

a.  Prawda.  Art.  127  –  Organizacja  społeczna  nie  może  rozpocząć  postępowania.  Wynika  to  z  tego,  że 

mamy prawa strony – organizacja społ. bierze na prawach strony. A odwołanie przysługuje stronie. Więc 
jak ktoś jest stroną to jej przysługuje odwołanie, ale jeżeli nie była uczestnikiem na prawach strony, to 
niema odwołania. 

16.  Sprzeciw jest nadzwyczajnym środkiem prawnym przysługującym prokuratorowi. 

a.  Prawda. Art. 184 § 1 

17.  Sprzeciw od decyzji wydanej przez ministra wnosi Prokurator Generalny. 

a.  Prawda. 184 §3 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 5 (7.11.12.) 

Zasady ogólne postępowania instancyjnego 

 

Podmioty na prawach strony 

 

Charakter udziału? Kiedy one uczestniczą w postępowaniach? „Podmiot na prawach strony”, a „strona? 

 

Kto jest stroną postępowania? Czy ustawodawca wskazuje, kto jest stroną postępowania? Osoba, która ma interes 
prawny, lub obowiązek. 

  Podmiot  na  prawach  strony  –  uczestniczy  w  cudzej  sprawie,  w  sprawie,  w  której  jest  jakaś  strona.  Chce 

uczestniczyć obok strony, niezależnie od niej. Nie jest zależny udział podmiotów na prawach strony od interesu 
prawnego, lub obowiązku. 

 

Podmiot na prawach strony: organizacja społeczna, prokurator RPO, RPD, inne wynikające z przepisów. 

 

Organizacja społeczna, kiedy może brać udział? Kto musi wyrazić zgodę? Nie musi mieć zgody strony, ale musi 
mieć  zgodę  organu.  Zgoda  w  formie  postanowienia.  Organ  dopuszczając  organizacje  musi  zbadać,  czy  cele 
statutowe są zbieżne z celem postępowania. Może domagać się wszczęcia postępowania, które jest wszczynane z 
urzędu  –  składa  wniosek.  Organ  wydaje  postanowienie  o  wszczęciu  postępowania  z  urzędu,  albo  o  odmowie 
wszczęcia.  O  dopuszczeniu,  o  odmowie  dopuszczenia  –  postępowanie  się  toczy.  Jeżeli  organizacja  żąda 
wszczęcia, to jest ono wszczęte z urzędu. 

background image

Czy  organizacja  społeczna  może  składać  zażalenia?  Może.  Art.  31  ogranicza  możliwość  złożenia 
zażalenia do postanowień odmownych. 

Art.  31  §  5  –  przedstawienie  swojego  poglądu,  jeżeli  organizacja  nie  uczestniczy.  Wymagana  zgoda 
organu. 

 

Przepisy  szczególne  mogące  modyfikować  udział  organizacji.  Organizacje  ekologiczne.  Reguła  jest  taka,  że 
odwołanie organizacja społeczna może wnieść, jeżeli brała udział w postępowaniu w I instancji.  

  Prokurator  

Jego  celem  strzeżenie  praworządności  i  jego  udział  podyktowany  jest  tym,  aby  nie  dochodziło  do 
naruszeń prawa. 

Art. 182 i n. Prokurator może się zwrócić o wszczęcie postępowania. 

Różnica  miedzy  prokuratorem,  a  organizacją  społeczną?  Co  robi  organ?  Organ  musi  wszcząć 
postępowanie, chyba że są szczególne przesłanki – art. 189 (skarga na decyzję – z tych samych przyczyn 
nie może wnieść sprzeciwu). 

W każdym stadium ma prawo brać udział prokurator. 

Dwie  możliwość  interpretacji  czy  prokurator  może  wnieść  odwołanie,  jeżeli  nie  brał  udziału  w 
postępowaniu w I instancji? Dwie teorie: 

  Może – wykładnia celowościowa.  
  Nie  można  –  musiałby  być  stroną.  A  nie  był  –  uczestnikiem  na  prawach  strony  >  nie  ma 

możliwość wniesienia odwołania 

o  Sprzeciw  –  stricte  uprawnienie,  które  przysługuje  głównie  prokuratorowi.  RPO  nie  ma  sprzeciwu.  Na 

czym  polega?  Nadzwyczajny  charakter,  bo  służy  od  decyzji  ostatecznych.  Co  kryje  się  pod  nazwą 
sprzeciwu?  Sprzeciw  nie  ma  charakteru  samodzielnego  –  żeby  wnieść  sprzeciw  wymagane  są  przepisy 
prawa umożliwiające kwestionowanie decyzji ostatecznych. Jeżeli uważa, że jest rażące naruszenie prawa 
–  nazywa  się  to  sprzeciwem,  który  de  facto  będzie  podaniem  o  wznowienie  postępowania.  Termin 
załatwienia sprzeciwu (ile powinien oczekiwać od daty wniesienia) – 30 dni. 

  RPO, RPD – ustawy szczególne regulujące udział tych podmiotów w różnych postępowaniach. RPO bierze udział 

na zasadach prokuratora, co nie oznacza że nie może wnieść sprzeciwu – może ale inaczej się to nazywa. 

 

Zasady ogólne postępowania 

  Art. 6 

 

Co to są zasady ogólne i jaki mają charakter? Jaki one mają charakter prawny? Są to normy prawne obowiązujące 
jak inne przepisy (nie są to same postulaty). Ustawodawca traktuje je bardzo poważnie. Wpływają na interpretacje 
kolejnych przepisów prawa. Są w hierarchii bardzo wysoko stawiane. 

  Jakie  cele  realizują  te  normy  prawne?  Postulaty  mówiące  jak  powinno  wyglądać  postępowanie.  Gdy  mamy 

wątpliwości przy interpretacji przepisów – tak powinniśmy realizować przepisy prawa, aby wyeliminować luki. 

 

Gdy chodzi o decyzje uznaniowe powinien wziąć pod uwagę te zasady ogólne. 

 

Mają charakter gwarancyjny – wynikają z nich uprawnienia dla storn. 

 

Służą ujednolicenia praktyki organu. 
 

 

Zasada praworządności. Organ działa na zasadach przepisów prawa. 

 

Co  to  znaczy jeżeli  chodzi  o  postępowanie jurysdykcyjne? Jeżeli podejmuje  rozstrzygnięcia  wobec jednostki  – 
musi działać ściśle w granicach prawa. Przepis musi mieć charakter zewnętrzny – powszechnie obowiązujący. 

 

Nie mogą być podstawą decyzji przepisy, które mają charakter wewnętrzny. 

 

Musi  być  wskazana  podstawa  prawna  i  aby  przepisy  były  dalej  powszechnie  obowiązujące.  Przepisy  prawa 
materialnego  się  bardzo  szybko  zmieniają.  Nie  możemy  wydać  decyzji  bez  podstawy  prawnej  (konsekwencja 
stwierdzenia nieważności). 
 
 

background image

  Art. 7 – trzy zasady: 

 

Zasada praworządności (powtórzenie) – maja stać na straży praworządności. 

  Zasada  prawdy  materialnej/obiektywnej  –  organ  powinien  dążyć  do  ustalenia/celem  postępowania 

dowodowego jest dążenie do dotarcia do stanu faktycznego – powinien podjąć wszelkie czynności zmierzające do 
odkrycia stanu faktycznego. To organ powinien się zastanowić jakie dowody przeprowadzić – zasada oficjalności, 
organ  jest  gospodarzem  postępowania.  Nie  oznacza  to,  że  strona  nie  ma  żadnych  możliwości  dowodowych  – 
może składać wnioski dowodowe. Jest to realizowane w każdym stadium postępowania – art. 77 – powtórzenie i 
konkretyzacja  zasady  –  w  sposób  wyczerpujący  zebrać  materiał  dowodowy.  Może  zmieniać  swoje  ustalenia  – 
może uchylić postanowienie dowodowe i wydać w to miejsce inne. 

  Zasada  uwzględnienia  interesu  publicznego/społecznego  i  słusznego  interesu  obywatela  –  mogą  te  interesy 

być  zbieżne  i  nie  wykluczać  się.  Problem  kiedy  jest  rozbieżność.  Organ  powinien  ważyć  te  interesy.  Interes 
społeczny, słuszny interes obywateli – pojęcia nieostre, będą oceniane ad casum przez organ. 

 

Zasada  pogłębiania  zaufania  (art.  8)  –  „organy  prowadzą  postępowanie  budzący  zaufanie  do  władzy 
publicznej”.  Już  niema  „pogłębiania”.  Budzenie  zaufania  wtedy,  kiedy  organ  będzie  stosować  wszystkie  inne 
zasady ogólne. Klamra spinająca wszystkie zasady ogólne. Równość wobec prawa, jednolitość wobec poglądów, 
wszelkie wątpliwości rozstrzygane na korzyść strony. 

  Zasada  informowania  –  organ  ma  obowiązek  informować  o  okolicznościach  faktycznych  i  prawnych,  które 

mogą mieć wpływ na okoliczności faktyczne i prawne. Nieznajomość prawa szkodzi – strona niezorientowana w 
przepisach prawa powinna być prawidłowo poinformowana o skutkach. Organ ma obowiązek zawrzeć w decyzji 
informację o prawie do złożenia odwołania. Organ w wezwaniu ma obowiązek wskazać, że jeżeli się nie zjawi 
może być ukarany grzywną. Braki formalne podania (brak podpisu) – organ powinien wezwać nas o uzupełnienie 
braku formalnego i wskazać, że jeżeli nie uzupełnimy w ciągu 7 dni – rygor pozostawienia bez rozpatrzenia. 

 

Zasada czynnego udziału (art. 10) – to jest prawo strony. Strona powinna być zawiadamiana przez organ. Organ 
wszczynając  postępowanie  powinien  zawiadomić  stronę  postępowania.  To  jest  obowiązek  organu.  Strona 
dostająca zawiadomienie nie musi się stawić – może realizować swe prawo, ale nie ma obowiązku. Trzy stadia 
postępowania:  

o  Wszczęcie (zawiadomienie – należy zawiadomić wszystkie strony będące w sprawie);  
o  Stadium postępowania wyjaśniającego (organ ma zapewnić czynny udział stronie);  

Rozstrzygnięcie - należy dać sygnał stronie, musi po zakończeniu postępowania wyjaśniającego wysłać 
pismo  i  dać  termin  do  wypowiedzenia  się.  Konsekwencja  –  art.  81  –  okoliczność  faktyczna  może  być 
uznana za udowodnioną, jeżeli strona miała możliwość do wypowiedzenia się. Zasada czynnego udziału 
nie ma charakteru bezwzględnego – § 2 grożąca niepowetowana szkoda materialna, zagrożenie życia. Ale 
powinien postąpić zgodnie z art. 10 § 3 – odnotować w aktach sprawy z podaniem przyczyny.  

  Zasada  przekonywania  (art.  107)  jak  wygląda  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  Musi  przekonać  stronę,  że 

mimo iż decyzja jest negatywna, to strona czytając tą decyzje dojdzie do wniosku, że ta decyzja jest zgodna z 
prawem  i  nie  widzi  innego  rozstrzygnięcia.  Wniesienie  odwołania  wstrzymuje  wykonania  takiego  obowiązku  – 
aby  przez  jakiś  czas  takiego  obowiązku  nie  było  –  wstrzymanie  wykonania  (postępowanie  odwoławcze  trwa 
dłużej, lub krócej). Idea tego przepisu jest taka, aby tak uzasadnić decyzję, aby to trafiło do strony. 

 

Szybkość postępowania (art. 12) – mają wszystkie sprawy być załatwione bez zbędnej zwłoki. § 2 - które sprawy 
są niezwłocznie załatwienie - dowody przedłożone przez stronę (wniosek o zasiłek rodzinny). Termin załatwienia 
sprawy  –  miesiąc.  Postępowanie  I  instancji  –  organ  może  poratować  się  tym,  że  sprawa  jest  szczególnie 
skomplikowana – 2 miesiące. Na gruncie ordynacji podatkowej organ ma 2 miesiące. Art. 35 § 5 – czego się nie 
wlicza. 

  Art.  13  -  zasada  ugodowego  załatwienia sprawy. Jest  ona  zasadą, ale nie  ma  dużo  postępowań,  w  których  te 

ugody są załatwiane. Ugoda jest alternatywną formą załatwienia sprawy. Ugoda zawierana pomiędzy stornami, a 
organem administracji publicznej – musza być co najmniej dwie strony i muszą one mieć sporne interesu. Jeżeli 
organ stwierdzi możliwości zawarcia ugody – rozwinięcie 114 i n. Ugoda zawierana już w trakcie toczącego się 
postępowania  i  organ  zauważa,  że  może  być  zawarta  ugoda  i  powinien  podejmować  czynności  skłaniające  do 

background image

zawarcia ugody – strony mogą zawrzeć ugodę, ale nie muszą. Skutki ugody – czy skutki takie same, jak decyzja? 
Musi być zatwierdzona w formie postanowienia. 

 

Zasada  pisemności  –  art.  14  –  króluje  forma  pisemna.  Mimo,  że  ustawodawca  z  roku  na  rok  coraz  bardziej 
próbuje wprowadzać formę elektroniczną. Ustawodawca mówi, że są to formy równorzędne. Zasada pisemności 
oznacza, że wszystko opiera się na dokumentach – musi to znaleźć utrwalenie albo w formie protokołu, albo w 
formie  adnotacji.  Sprawy  mogą  być  załatwiane  ustnie  –  rzadko,  ale  i  tak  utrwalenie  w  formie  protokołu  lub 
adnotacji (art. 14§2).  

  Art.  15  –  zasada  dwuinstancyjności  postępowania.  Wynika  z  konstytucji  –  art.  78  –  strona  powinna  mieć 

zagwarantowane dwukrotnie załatwienie sprawy.  Celem postępowania odwoławczego – możliwość ponownego 
rozstrzygnięcia,  wyjątkiem  decyzja  o  charakterze  kasacyjnym  (uchylenie  i  ponowne  rozpoznanie).  Organ 
rozpoznaje samą sprawę administracyjną. 

 

Art.  16§1  –  Zasada  trwałości  decyzji  ostatecznej  –  decyzję,  od  której  nie  służy  odwołanie  są  ostateczne  i 
wyeliminowanie decyzji może nastąpić, ale musi być wyraźny przepis i musimy spełnić przesłanki, które są w 
tym przepisie ustalone. 

o  Decyzja  ostateczna  –  od  nowelizacji  11.04.2011  –  decyzja,  od  której  nie  służy  wniosek  o  ponowne 

rozpatrzenie  sprawy  jest  ostateczna.  Decyzja  ministra  i  SKO,  od  której  służy  wniosek  o  ponowne 
rozpatrzenie  sprawy jest decyzją  niestateczna. Decyzją ostateczną jest decyzją, do której upłynął termin 
do wniesienia odwołania (14 dni). 

o  Art. 54 PSA – możliwość uchylenia decyzji ostatecznej. 

Sąd  administracyjny  –  decyzje  mogą  być  zaskarżane  z  powodu  niezgodności  z  prawem  –  kryterium 
legalności.  Sąd  administracyjny  orzeka  w  trybie  P{PSA,  sąd  administracyjny  rozstrzyga  kasacyjnie 
(wyeliminowanie niezgodnej z prawem decyzji) 

NEXT: środki zwalczania bezczynności, czynności techniczne 
__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 6 (14.11.12.) 

Terminy. Doręczenia. 

 

 

Pojawia się w dwóch znaczeniach: 

Na określenie terminu rozprawy – konkretny dzień, ściśle oznaczona data (rok, miesiąc dzień, godzina) 

o  Oznacza także okres w jakim powinno się dokonać jakieś czynności 

 

Terminy 

  Materialne  –  ukształtowanie  praw  lub  obowiązków.  Gdy  upłynie  termin  materialno  prawny  te  prawa  wygasają. 

Nie można ich przywrócić, nie podlegają przywróceniu. 

  Procesowe – okres do dokonania określonej czynności procesowej. Istnieje instytucja przywrócenia terminu 

 

Klasyfikacje terminów 

 

Źródło 

o  Z ustawy (ustawowy) – wynika wprost z przepisu (wniesienie odwołania). Wiążą organ i wiążą stronę. 
o  Wyznaczony przez organ – urzędowy 

 

Sposób określenia terminu 

Termin bezwzględnie oznaczony – np. 7 dni na zażalenie. 

Względnie oznaczony – niezwłocznie. 

  Do kogo jest skierowany 

o  Do organu administracji – do dokonania czynności. 
o  Skierowany do strony. 

Do podmiotu, który uczestniczy w postępowaniu. 
 

background image

  Skutki uchybienia terminu 

o  Zawite/prekluzyjne  –  upływ  oznacza,  że  dokonana  czynność  jest  bezskuteczna.  Np.  do  wniesienia 

odwołania – czynność odwołania jest bezskuteczna 

o  Instrukcyjne – upływ tego terminu nie ma wpływu na skuteczność czynności – np. termin na załatwienie 

sprawy. 

Przedawniający – art. 58par. 2 i 3 kpa – jest terminem procesowy, Ale nie można go przywrócić 

 

Liczenie terminów 

  14.11 – doręczono postanowienie, na które służy zażalenie. W pouczeniu jest, że zażalenie przysługuje w terminie 

7  dni  od  dnia  doręczenia.  Termin  określony  w  dniach  –  57  §  1  –  nie  bierzemy  pod  uwagę  dnia,  w  którym 
nastąpiło zdarzenie.  

  15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 – ostatni dzień, z upływem 21 kończy się możliwość wniesienia zażalenia. 22 już nie 

można. (14+7 = 21). Do wniesienia odwołania – 14 (14 + 14 = 28) 

 

Doręczono decyzję 10 grudnia  24.12 

  11 grudnia  27.12 

Wigilia dniem pracujący.  

Art. 57 § 3  

o  24 dniem pracy 
o  25 – wolny, 26 – wolny od pracy, 27 – dzień powszedni. 

 

Ważny jest koniec terminu – nie liczą się dwa dni w środku upływu terminu.  

 

Koniec terminu przypada na niedzielę – wolny od pracy. 

  Sobota?  Na gruncie ordynacji podatkowej i PPSA – sobota dniem wolnym od pracy, a na gruncie kpa nie było tej 

regulacji. Przeważał pogląd literalny – nie jest sobota wolnym dniem od pracy.  

  Art.  57  §  5  –  termin  zachowany  jeśli  nadany  w  polskiej  placówce  pocztowej  operatora  publicznego  (Poczta 

Polska).  

 

Przywrócenie terminu 

 

Pan  Jan  dostał  17.10  decyzję,  ale  28.10  bardzo  mocno  się  rozchorował  i  trafił  do  szpitala,  a  wyszedł  13.11.  i 
przypomniał sobie o decyzji. Termin upłynął 31.10 i wtedy mógł wnieść odwołanie. 

 

Musi pilnować terminu 7-dniowego i w tym okresie może wnieść wniosek o przywrócenie terminu – ten termin 
jest nieprzywracany. 

 

Uprawdopodobnić,  że  bez  własnej  winy  nie  mogliśmy  dochować  terminu  –  swoją  argumentacją  wzbudzić 
przekonanie organu, że tak było.  

 

Brak  winy,  czyli  że  osoba  nie  mogła  przezwyciężyć  tej  przeszkody.  Chodzi  o  wysiłek,  który  da  się  z  siebie 
wykrzesać.  Trzeba  wyznaczyć  miernik  staranności.    Zwolnienie  lekarskie  samo  w  sobie  nie  przesądza 
przywrócenia terminu.  

 

Składamy wniosek o przywrócenie terminu. W terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny.  

 

Czasem  termin  od  dnia  przedstawienia  postanowienia  o  uchybieniu terminowi jeżeli  przyczyna  uchybienia jest 
uzasadniona 

  Dokonujemy  czynności  jednocześnie  –  razem  z  wnioskiem  o  przywrócenie  składamy  odwołanie  (na  gruncie 

ordynacji podatkowej – brak formalny). 

 

Może składać pismo o przywrócenie osobne pismo o przywrócenie i pismo odwołanie się od decyzji, ale można 
te dwa pisma w jednym dokumencie (z dowolną konfiguracją). 

  Jan czeka na rozstrzygniecie – art. 59 wskazuje postanowienie, a par. 2 „postanawia”. 

 

Który organ? I, czy II instancji? Ten który prowadzi sprawę. O wniesienie odwołania – organ odwoławczy. Ale 
jeżeli Pan Jan spóźni się z wnioskiem, albo nie uprawdopodobni – Postanowienie o odmowie przywrócenia. Nie 
przywraca się terminu jeżeli się czeka na poradę prawną. 

background image

 

Postanowienie o odmowie przywrócenia. Co z nim  można zrobić? Niema zażalenia. Par.2 modyfikuje par. 1  – 
ostatecznie organ właściwy do rozpatrzenia odwołania lub zaskarżenia – niema zażalenia. Ale przysługuje skarga 
do WSA, bo jest to postanowienie kończącego sprawę.  

  Nie  podpisanie  się  pod  podaniem  –  wezwanie  przez  organ  do  uzupełnienia  czynności.  Odmowa  terminu  do 

uzupełnienia – będzie służyło zażalenie (59 par. 1). Ale termin o przywrócenie terminu – niema zażalenia (par. 2 
art. 59). 
 

  Kategorie postanowień 

o  Na które służy zażalenie 

  Czy kończy postanowienie – zażalenie, stwierdzenie uchybienia terminu – można skargę do sądu 

(WSA). 

  Czy rozstrzyga co do istoty. 

 

Termin załatwienia sprawy 

  Charakter sprawy decyduje o terminie. 

 

Art. 35 § 1. 

 

§ 2 – można wydać decyzję w oparciu o wniosek i dokumenty – niezwłocznie. 

 

Jeżeli trzeba prowadzić postępowanie wyjaśniające – miesiąc. 

  Skomplikowana sprawa, wyjątkowa zawiłość – 2 miesiące. 

 

Organ odwoławczy – 1 miesiąc od otrzymania odwołania. 

 

Środki służące zwalczaniu bezczynności. 

 

Trzy koncepcje 

  Dewolucje kompetencji – Oran jest w zwłoce, mija mu termin  przejmuje sprawę organ wyższego stopnia (nie 

w polskim kpa). 

  Konstrukcja fikcji decyzji (nie w polskim kpa). 

  Konstrukcja sygnalizacji (Polskie KPA) – organ ma obowiązek zawiadomienia stron, że nie uda mu się załatwić 

sprawy w terminie i wyznacza nowy termin. Jeżeli mija miesiąc rok i niema decyzji – można złożyć zażalenie na 
niezałatwienie sprawy w terminie (art. 37). 

 

  Terminy instrukcyjne – nie tylko dla organów (jak w kpk). 

 

Pojęcie  przewlekłości  –  trzeba  odgraniczyć  dwie  sytuacje.  Przewlekłość  –  formalnie  nie  przekroczył  terminu 
załatwienia sprawy, ale pozornie przeciąga czynności i wydanie rozstrzygnięcia. 

 

Często umarza się sprawy na bezczynność – bo organ np. dzień przed rozprawą się sprawą zajmuje.  

 

Zażalenie działa na organy żeby przyspieszyć. 

 

Przewlekłość też można skarżyć.  

  Dodano ekstra środek – wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.  

 

Jak się skorzysta z powyższego można składać zażalenia na bezczynność 

 

Jeżeli zasadne zażalenie – organ wyznacza nowy termin i rozstrzyga, czy niezałatwienia sprawy miało miejsce z 
rażącym naruszeniem prawa (np. rok, dwa). 

 

Doręczenia 

 

Jest zasada oficjalności doręczeń  – strony nie muszą się o to prosić. Jest to czynność pozwalająca organowi na 
uzewnętrznienie swych działań. 

  Forma tradycyjna – pisemna, ale może być zastąpiona formą elektroniczną. 

  Pisma doręcza się stronie. 

 

Skutek wobec pełnomocnika – nieważny dzień doręczenia stronie. 

 

Jeżeli kilka stron – można jednej jeżeli ją wskażą. 

background image

 

Jeżeli kilku pełnomocników – ten któremu storna wskaże, ale jeżeli nie wskażę – to któremukolwiek. 

 

Jeżeli za granicą? Organ musi ją najpierw znaleźć. Pierwsze pismo idzie za granice?  

  Zmiana  adresu  (Art.  41)  –  jeżeli  ktoś  jest  stroną,  to  ma  obowiązek  informowania  o  zmianie.  Zgodnie  z  zasadą 

informowania  –  organ  powinien  pouczyć  stronę.  Strona  ma  obowiązek  informować  o  zmianie  miejsca 
zamieszkania – jeżeli organ nie poinformował – sąd może mu wytknąć zaniedbanie. 

 

Jeżeli organ wie, gdzie storna mieszka w nowym miejscu – organ powinien wiadomość uwzględnić i wysłać na 
nowy. 

 

Podmioty doręczające 

 

Kto doręcza? Poczta, upoważnione osoby, lub organy.  

 

Generalnie  jest  poczta  polska.  Są  różne  poglądy,  dominuje  że  kolejność  nie  jest  wiążąca  –  organ  może  sobie 
wybrać doręczyciela – organy coraz częściej korzystają ze swoich pracowników. 

  W Krakowie Urząd Miasta doręcza decyzje podatkowe poprzez pracowników wieczorami. 

 

Inni operatorzy niepubliczni? NSA przyjął, że niema możliwość że jest naruszenie przepisów o doręczeń, jeżeli 
organ  korzysta  z  kuriera  i  można  skutek  doręczenia  przyjąć.  Organ  zawiera  umowę  ze  spółką  kurierska  i  ten 
kurier nie musi mieć dodatkowego upoważnienia. Ale jest też odmienny wyrok WSA w Warszawie. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 7 (21.11.12.) 

 

Doręczenia 

 

Może nastąpić w tradycyjnej formie – pisemnej (przekazanie pisma). Może nastąpić w formie elektronicznej.  

  Tradycyjne (forma pisemna) 

 

Właściwie – art. 42 – trafia do rąk adresata 

 

Doręczenia uzupełniające 

Zastępcze (art. 43) 

o  Subsydiarne (art. 44) 

 

 

Doręczenie może nastąpić w kilku miejscach (art. 42 do rąk właściwych) 

o  W miejscu zamieszkania – rzeczywiste miejsce pobytu.  
o  Miejsce pracy – musi trafić do rąk właściwej osoby 
o  W lokalu – jeżeli ktoś przyjdzie – decyzja została wydana, ale jeszcze niewysłana. 

§3 – dodatkowe kryteria:  

  Nie można doręczyć w sposób w §1 i 2, albo potrzeba 

  Art.  43  (doręczenie  zastępcze)  –  można  doręczyć  dorosłemu  domownikowi,  dozorcy,  sąsiadowi.  Osoby  te 

podpisują, że odebrały. Musi być dorosły – 18 lat. Jeżeli osoba małoletnia – wskazania, aby nie wykorzystywać 
tego przeciwko stronie. 

Sąsiad i dozorca – zawiadamia się o tym adresata, w skrzynce pocztowej, lub w drzwiach mieszkania.  

  Art. 44  (doręczenia subsydiarne). Sytuacja, kiedy nie można było doręczyć w sposób określony w art. 42 – 43. 

Osoba, która doręcza pozostawia awizo. Jeżeli adresat nie odebrał przesyłki przed upływem 14 dni – pismo uważa 
sięga doręczone z upływem ostatniego dnia (art. 44 § 4). 

 

Doręczenie osobom fizycznym – art. 43, art. 44. 

  Art. 45 – osoby prawne, organizacje  – doręczenia do rąk osób uprawnionych do odbioru pism. Doręczyciel nie 

musi się dodatkowo dopytywać o upoważnienie  – organ  może sobie domniemać upoważnienie. Przepis art. 44 
stosuje się odpowiednio (dwukrotne awizo). 

  Art.  47  –  doręczenie  konkludentne  –  mimo,  że  adresat  nie  przyjął  –  przyjmuje  się,  że  zostało  przyjęte  w  dniu 

odmowy przyjęcia.  

background image

 

Może być tak, że ktoś przyjmie, ale nie będzie się chciał podpisać – art. 46 § 2 – sam stwierdza termin doręczenia, 
osoba i przyczynę braku podpisu (doręczenie zastępcze). 

  Forma elektroniczna – organ musi w ciągu 7 dni dostać potwierdzenie doręczenia. 

  Zawiadomienie  stron  przez  obwieszczenie  –  rozplakatowanie  (art.  49)  –  przepisy  szczególne  mogą  taką  formę 

przewidywać. Uważa sięga doręczone po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 

 

Czynności techniczne 

  Wezwania  –  art.  50  i  n.  Sankcje  w  postaci  środków  przymusu.  Po  to,  aby  organ  mógł  podejmować  działania 

niezbędne. Wyjaśnienia – bez rygoru odpowiedzialności karnej. Zeznania – rygor odpowiedzialności karnej. Musi 
być  pouczenie,  wskazanie  skutków  prawnych.  Wezwanie  skuteczne  jeśli  nie  budzi  wątpliwości,  że  dotarło  w 
odpowiednim terminie. 

 

Zasada nieuciążliwości wezwania – art. 50 § 3 – organ może przesłuchać osobę w miejscu pobytu. Jeżeli organ 
chce wezwać spoza miasta/gminy, to musi się powołać na art. 53 i jeżeli tego nie wykaże – art. 52 – jeżeli ktoś 
jest  spoza  terytorium    z  art.  51,  to  organ  musi  się  zwrócić  o  pomoc  prawną  i  wskaże  zakres  postępowania. 
Protokół wtedy stanowi materiał dowodowy. 

  Metryka  –  obowiązkowa  część  akt  sprawy,  ma  być  bieżąco  aktualizowana.  Mają  być  wskazane  wszystkie 

okoliczności mające znaczenie dla sprawy.  

 

Protokół, a adnotacje

Protokół – istotne czynności dla rozstrzygnięcia sprawy. Art. 67  – czynności mające istotne znaczenie 
dla sprawy. Czynności mające charakter prawotwórczy. Np. rozprawa, przesłuchanie świadka, biegłego. 
Musi spełniać pewne wymogi formalne, materialne.  

  Art. 10 § 3 (?) – odstąpienie od zasady czynnego udziału. 
  Art. 14 § 2 (?) – treści i istotne motywy utrwalone w aktach w formie protokołu. 

o  Adnotacja – nie wymaga podpisu strony, nie ma dużego znaczenia jak czynność protokołowana. Art. 72 

–  czynności  mające  znaczenie.  Niemające  znaczenia  dla  praw,  lub  obowiązków.  Np.:  wyłączenie 
pracownika z mocy prawa. Protokół podpisują wszystkie osoby biorące udział. 

  Mało sformalizowana notatka urzędowa – podpisane przez pracownika. 
  Art. 47 § 1 
  Nie może być podstawą wydania decyzji okoliczność stwierdzona w adnotacji. 

 

Wszczęcie postępowania 

 

Z urzędu 

  Na wniosek 

 

Czy  każde  może  być  wszczęte  i  tak  i  tak?  Szukamy  rozwiązania  w  przepisach  prawa  materialnego.  Jeżeli  nie 
znajdziemy – to: 

o  Nałożenie obowiązków, lub ograniczenie uprawnień (z urzędu), 

… a korzyści, ograniczenie obowiązków (wniosek strony) 

 

Jest przepis mówiący, że na wniosek, a organ może z urzędu, tylko musi się powołać na przesłankę „szczególnie 
ważny interes strony” (podwójnie kwalifikowany interes strony). Musi uzyskać zgodę strony, jeżeli  nie uzyska 
zgody – umorzenie w formie decyzji.   

  Art.  104,  105  –  co  do  istoty  w  całości,  lub  w  części,  lub  w  inny  sposób  kończy  sprawę  w  danej  sprawie 

(umorzenie). 

 

 

Co jest datą wszczęcia postępowania? 

Na żądanie strony – moment wpływu żądania (dzień faktycznego wpływu) 

  Droga  elektroniczna  –  dzień  wprowadzania  do  systemu  teleinformatycznego  organu 

administracji. 

background image

Wszczęte z urzędu – należy przyjąć, że będzie to pierwsza czynność wobec strony – najczęściej będzie 
to zawiadomienie. 

Ustawodawca nie przewiduje formy dla wszczęcia z urzędu, odrębnego aktu. Dwa wyjątki: 

  Dopuszczenie organizacji społecznej, wszczęcie z urzędu (art. 31) 
  Wznowienie postępowania (art. 149) 

 

 

Odmowa wszczęcia – art. 61a – możliwości wydawania odmowy wszczęcia – osoba niebędąca stroną. Koncepcje 
subiektywnej i obiektywnej legitymacji. Art. 61a – obiektywna legitymacja. Odmowa wszczęcia jest możliwa, ale 
w oczywistych przypadkach. Przesłanki odmowy wszczęcia 

Ktoś nie jest stroną 

Nie może być z innych uzasadnionych przyczyn nie może być wszczęte. Np. powaga rzeczy osądzonej, 
wniosek  o  rozbiórkę  zburzonego  budynku  –  postanowienie  o  odmowie  wszczęcia,  na  którą  służy 
zażalenie. 
 

 

Jak organ postępuje z podaniami? Bada, czy może się zająć sprawą, czy jest to sprawa administracyjna. 

Jeżeli  nie  ma  charakteru  administracyjnego,  a  cywilny  –  zwróci  stronie  wnoszącej  w  formie 
postanowienia 66 p. 3 na które służy zażalenie. 

o  Zwrot podania (postanowienie na które służy zażalenie) – ktoś składa podanie, a organ nie jest w stanie 

wskazać żadnego organu.  

Organowi wydaje się, że nie jest właściwy ale sąd powszechny wydał, że nie jest właściwy – art. 66 § 4  

Przekazanie  zwykły  pismem  –  zawiadomienie  –  przekazanie  do  organu  podanie.  Przekazanie  jest  bez 
formy postanowienia.  

Może mieć znaczenie termin wniesienie – odwołanie do niewłaściwego art. 65 § 2 – podanie wniesione 
do niewłaściwego z zachowaniem terminu uważa się za zachowanie terminu. 

Organ może otrzymać podanie, ale kilka organów właściwych w tym otrzymujący  – organ zawiadamia 
wskazując właściwe, ale termin będzie już zachowany . 

Jeżeli organ otrzyma podanie zawierające braki formalne, ale uzna się za niewłaściwy – nie wzywa do 
uzupełnienia braków formalnych, tylko przekazuje do organu właściwego. 

Czy należy do właściwości organu. 

 

  Forma podania: 

o  Ustnie, pisemnie, fax, komunikacja elektroniczna. 
o  Elementy: Adres, oznaczenie osoby, żądanie, podpis. 

Jeżeli organ dostanie podanie, ale bez adresu – Może sam ustalić, albo może pozostawić to podanie (art. 
64 § 1) 

Art.  64  §  2  –  brak  podpisu  –  wezwać  w  terminie  7  dni  i  uzupełnić,  pouczenie.  Brak  uzupełnienia 
spowoduje  pozostawienie  podania  bez  rozpoznania.  Co  jeżeli  uzupełniliśmy,  a  organ  pozostawia  bez 
rozpoznania?  W  jakiej  formie  to  robi?  Przyjęto  formę  zwykłego  pisma  –  czynność  techniczna  (nie  ma 
formy decyzji, ani postanowienia). Organ pozostawił bez rozpoznania, przyszło późno i organ pozostawia 
bez rozpoznania – nie jest to przeszkoda, tylko trzeba nadać sprawie bieg. Jak się strona może bronić w 
razie braku nadania biegu – skarga na bezczynność (zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie). 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 8 (28.11.12.) 

Postępowanie wyjaśniające, dowodowe 

 

  Ustalenie stanu faktycznego sprawy 

 
 

background image

Kazus 1 
Pani  Aldona  Nowak  będącą  stroną  w  postępowaniu  administracyjnym  została  prawidłowo  wezwana  przez  organ 
administracji publicznej w celu złożenia zeznań. W wyznaczonym przez organ administracji publicznej dniu nie stawiła się 
jednak w siedzibie organu, w związku z powyższym organ wydał postanowienie, w którym nałożył na Panią Aldonę Nowak 
grzywnę w wysokości 200 zł. Wyżej wymienione postanowienie zostało Pani Aldonie Nowak doręczone do rąk własnych w 
dniu  8  sierpnia  2012  r.  Pani  Nowak  w  dniu  16  sierpnia  2012  r.  za  pośrednictwem  poczty  złożyła  zażalenie  na 
postanowienie o ukaraniu grzywną. Organ wyższego stopnia wydał postanowienie stwierdzające uchybienie terminu do 
wniesienia zażalenia. Oceń działanie organu I i II instancji. 
 

  Art. 58 §2 – 7 dni.  

  Art. 57 §4 – ustawowo wolny od pracy. 

 

Art. 50 pozwala na wzywanie osób do złożenia wyjaśnień, lub zeznań pod warunkiem, że to jest niezbędne dla 
rozstrzygnięcia sprawy. 

  Art. 86 – środek dowodowy. Środek przymusu – także grzywna, a także grzywna o postępowaniu egzekucyjnym 

w administracji – nie stosuje się ich do stron. 

 

Ukaranie  grzywną  –  postanowienie  na  które  służy  zażalenie.  Można  także  w  ciągu  7  dni  usprawiedliwić 
nieobecność.  Zażalenie  idzie  do  organu  wyższego  stopnia.  Organ  rozpoznający wniosek  o  usprawiedliwienie  – 
ten  sam  organ,  który  nałożył  karę.  Żeby  można  było  nałożyć  karę  grzywny  –  art.  88  –  mimo  prawidłowego 
wezwania, musi być doręczone w odpowiedni sposób. 

  Termin  –  zachowanie  terminu  –  dzień  nadania  na  placówce  operatora  publicznego  liczy  się  za  zachowanie 

terminu. 15 sierpnia ustawowo wolny od pracy i bierzemy następny dzień powszedni.   

 

Kazus 2 
Pan Józef wniósł do Wójta Gminy X podanie dotyczące kilku spraw podlegających załatwieniu przez różne organy. Wójt 
Gminy  X  uczynił  przedmiotem  rozpoznania  dwie  sprawy  należące  do  jego  właściwości  oraz  wydał  postanowienia  o 
zwrocie pozostałych podań do organów właściwych. Oceń działanie wójta gminy. 

 

  Art. 65 §1 

 

Sytuacje, kiedy organ dostaje podanie i musi się ustosunkować do tego, czy może się zająć. Jeżeli właściwy sąd 
powszechny  –  zwraca  w  formie  postanowienia,  na  które  służy  zażalenie.  Jak  jest  organ  właściwy  inny,  to 
przekazuje (niema formy postanowienia, bez formy postanowienia).  

 

Dobrze zrobił wójt, że zajął się swoimi sprawami.  

  Art. 66 §1 i §2 – powinien resztę podań zawiadamia pisemnie, że w tych innych sprawach powinien wnieść do 

innych organów. Jeżeli podania złoży w ciągu 16 dni, to uważa się je za zachowane. 

 

Kazus 3 
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. prowadził postępowanie dotyczące legalności wybudowania przez Jana 
P.  gołębnika  zamontowanego  na  czterech  drewnianych  słupkach  o  wysokości  1,  20  m,  trwale  związanych  z  gruntem. 
Powiatowy  Inspektor  Nadzoru  Budowlanego  w  G.  ustalił  jego  usytuowanie  bez  pozwolenia  na  budowę  na  podstawie 
wyjaśnień  stron  złożonych  w  trakcie  oględzin  w  dniu  28.06.2010  r.,  a  datę  jego  wzniesienia  na  podstawie  zeznania 
świadka  wskazującego,  że  nastąpiło  to  po  31.12.1994  r.  tj.  w  czasie  obowiązywania  prawa  budowlanego  z  1994  r. 
Odwołanie  od  powyższej  decyzji  złożył  Jan  P.  kwestionując  jako  błędne  ustalenia  daty  wzniesienia  gołębnika,  co  jego 
zdaniem  miało  miejsce  w  czasie  obowiązywania  prawa  budowlanego  z  1974  r.  Jan  P.  zarzucił  organowi  I  instancji 
przesłuchanie  świadka  z  naruszeniem  przepisów  kpa,  bo  bez  wezwania  strony.  Wojewódzki  Inspektor  Nadzoru 
Budowlanego w B. utrzymał w mocy decyzję, wskazując w uzasadnieniu decyzji, że Jan P. miał możliwość zapoznania sięz 
protokołem z przesłuchania świadka w toku postępowania. Oceń działanie organów. 
 

  Art. 94 §1 i§2 

background image

  Art. 79 – strona powinna być zawiadomiona o terminie i miejscu przynajmniej na 7 dni przed terminem. Strona 

ma prawo brać udział w przeprowadzeniu dowodu i może zadawać pytania świadkom. Organ gwarantuje stronie 
uczestnictwa czynnego na etapie, kiedy jest przesłuchiwany świadek. Organ naruszył art. 79 kpa, a także art. 10 
kpa.  

 

Trzeba rozróżnić wyjaśnienia od zeznań (zeznania mają formę przesłuchania i rygor odpowiedzialności prawnej). 
Wezwanie  -  obligatoryjny  udział.  Zawiadomienie  –  poinformowanie  strony  o  czynnościach,  które  organ  będzie 
podejmował. Jeżeli się nie stawi – nie można jej robić zarzutu.  

 

Prawda/fałsz 

1.  O  przywróceniu  terminu  do  wniesienia  odwołania  postanawia  organ,  który  wydał  zaskarżoną  odwołaniem 

decyzję. 

a.  Fałsz. Jeżeli organ odwoławczy wyda decyzję, to mamy możliwość skargi do WSA. 

2.  Organ  administracji  publicznej  może  ze  względu  na  szczególnie  ważny  interes  strony  wszcząć  z  urzędu 

postępowanie także w sprawie, w której przepis prawa wymaga wniosku strony. Organ ma obowiązek uzyskać na 
to  zgodę  strony  w  toku  postępowania  a  w  razie  nieuzyskania  zgody  wydać  postanowienie  o  umorzeniu 
postępowania w sprawie. 

a.  Fałsz. Decyzja na umorzenie – inny przykład decyzji kończącej postępowanie w danej instancji. 

3.  Dowód z oględzin jest dowodem bezpośrednim. 

a.  Prawda. Organ sam się może przekonać o pewnych faktach za pomocą swoich zmysłów, niema ogniwa 

pośredniego.  

4.  Siostra strony nie może być świadkiem. 

a.  Fałsz. Może - art. 82 kpa.  

5.  Siostrzenicy strony przysługuje prawo odmowy złożenia zeznań w postępowaniu administracyjnym. 

a.  Fałsz. Art. 83 – odmowa. Siostrzenica? Na sam fakt bycia siostrzenicą nie może się powołać do odmowy. 

Może ewentualnie uchylić się od odpowiedzi na poszczególne pytanie. 

6.  Przesłuchanie strony jest środkiem o charakterze uzupełniającym. 

a.  Prawda. Po wyczerpaniu wszystkich środków dowodowych, lub w wypadku ich braku.  

7.  Organ  administracji  publicznej  może  w  każdym  stadium  postępowania  zmienić,  uzupełnić  lub  uchylić  swoje 

postanowienie dotyczące przeprowadzenia dowodu. 

a.  Prawda.  Art.  77  §2  –  to  pozwala  organowi  na  elastyczność  w  postępowaniu  wyjaśniającym.  Ciąży  na 

organie zebranie materiału dowodowego w sposób wyczerpujący. 

8.  Fakty powszechnie znanie nie wymagają dowodu, należy je jednak zakomunikować stronie. 

a.  Fałsz  –  art.  77  §4  –  fakty  powszechnie  znane,  oraz  fakty  znane  organowi  z  urzędu.  Znane  organowi  z 

urzędu – zna z tego względu, ze zapoznał się w innym postępowaniu, albo z pewnych rejestrów i nie musi 
przeprowadzać  dowodów na  te informację.  Fakty  powszechnie  znane nie  trzeb zakomunikować  stronie. 
Komunikowanie faktów organowi znanych z urzędu.  

9.  Czynności,  które  mają  istotne  znaczenie  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  wymagają  utrwalenia  w  aktach  w  formie 

adnotacji podpisanej przez pracownika, który dokonał tych czynności. 

a.  Fałsz. Czynności, które mają istotne znaczenie, to protokół.  

10.  Kodeks przyjmuje domniemanie zgodności z prawdą tego, co zostało stwierdzone w dokumencie urzędowym. 

a.  Prawda.  Dokumenty  urzędowe  –  art.  76  –  stanowią  dowód  tego,  co  zostało  w  nich  urzędowo 

stwierdzone. Strona może przeprowadzić przeciwdowód. Dokumenty prywatne nie korzystają z takiego 
domniemania – ten kto złożył takie doświadczenie złożył je. Art. 80 - swobodna ocena dowodów – ocenia 
organ  całość  materiału  dowodowego  i  organ  jest  ograniczony  logiką  i  chodzi  o  to  aby  ona  nie  była 
całkiem dowolna. 

11.  Świadkami  nie  mogą  być  osoby  obowiązane  do  zachowania  tajemnicy  informacji  niejawnych  na  okoliczności 

objęte  tajemnicą,  chyba  że  zostały  w  trybie  określonym  obowiązującymi  przepisami  zwolnione  od  obowiązku 
zachowania tej tajemnicy. 

 

background image

  Art. 81 – okoliczność faktyczna może być uznana za udowodnioną, jeżeli strona miał okazje się zapoznać. Strona 

ma mieć możliwość wypowiedzenia się. 

 

Opinia biegłego – polega na tym, że ktoś posiadający specjalną wiedze. Opinia dotyczy stanu faktycznego. Organ 
musi  taką  opinię  ocenić,  organ  może  ja  zakwestionować.  Biegły  powinien  być  obiektywny  –  przepisy  o 
wyłączeniu  pracownika.  Odróżnienie  ekspertyzy,  opinie  prawne  przedstawiane  przez  strony.  Strony  często 
przedstawiają  swoje  opinię.  Taka  opinia  nie  jest  opinią  biegłych  w  rozumieniu  art.  art.  74  tylko  jest  opinią 
prywatną. 

 

Forma postępowania wyjaśniającego 

 

Rozprawa. Przesłanki takiej formy. 

 

Postępowanie  gabinetowe,  kameralne.  Bez  konieczności  wyznaczania  rozprawy.  Przeważa  w  praktyce  forma 
gabinetowa. Przesłanki jeżeli zachodzą, to organ musi przeprowadzić rozprawę.  

 

Przesłanki  rozprawy  warto  umieć  (EGZ).  Gdy  się  zdecyduje  rozprawę  to  powinien  przeprowadzić  czynności 
przygotowawcze:  wezwanie  strony,  oznaczenie  termin  i  miejsce.  Wezwanie  przynajmniej  na  7  dni  przed 
rozprawą.  Jeżeli  organ  wyznaczył  rozprawę  a  nie  ma  osób  wezwanych  –  może  przeprowadzić  rozprawę  pod 
warunkiem, że nieobecność nie była wynikiem niepowiadomienia.  

  Art. 55 – czynny udział strony w rozprawie. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 9 (5.12.12.) 

Zawieszenie i umorzenie postępowania 

 

  Art. 97 – obligatoryjne przesłanki 

  Art. 98 – zawieszenie fakultatywne – na wniosek strony, jeżeli zachodzą pewne przesłanki – organ może 

 

Przesłanki zawieszenia(art. 97): 

Osoba zmarła. Postępowanie ściśle związane z osobą zmarłego – organ nie zawiesi postępowania, tylko 
umorzy  decyzją  administracyjną.  Inne  sytuacje  –  ma  obowiązek  zawiesić  postępowanie,  jeżeli  nie  są 
jeszcze ustaleni spadkobiercy. Nie zachodzą sytuacje z art. 30 § 5 i czeka aż do momentu pojawienia się 
spadkobierców i postępowanie będzie się toczyło z udziałem 

Śmierć  przedstawiciela  ustawowego.  Organ  zawiesza  postępowanie  i  czeka  albo  na  nowego 
przedstawiciela. Przedstawiciel ustawowy – z mocy prawa jest powołany do działania w imieniu strony, 
ale nie obejmuje to pełnomocnika – takiego przedstawiciela, którego ja sobie wybieram. 

o  Utrata zdolności do czynności prawnych przez stronę.  

Kwestia  wstępna/  zagadnienie  wstępne.  Toczy  się  postępowanie  administracyjne  organ  zmierza  do 
załatwienia  decyzji,  a  nagle  pojawia  się  kwestia  konieczna  do  załatwienia  przed  wydaniem 
rozstrzygnięcia. Np. kto jest właścicielem terenu na którym ma być przeprowadzona wycinka drzewa – to 
wstrzymuje i organ powinien poczekać.  

  Inny organ, lub sąd. 
  Co  kiedy  inny  organ  załatwia  sprawę  i  ten  sam  organ  ma  konieczność  załatwienia  tego 

zagadnienia wstępnego – właściwość jest ta sama. W orzecznictwie dwa poglądy: 

  Literalnie nie ma podstaw do zawieszenia 

  W takiej sytuacji patrzymy bardziej funkcjonalnie 

  Zagadnienie  wstępne  ma  się  wyłonić  w  toku  postępowania.  Nie  mylić  art.  97  §  4  z  art.  106 

(instytucja  współdziałania  -  przepis  prawa  materialnego  wskazuje,  że  organ  ma  obowiązek 
zwrócić się do zajęcia stanowiska do innego organu).  

  Prowizorium  administracyjne.  Pkt.  4  –  charakter  względny  –  może  nie  zawieszać  czasem 

postępowania,  ale  sam  rozstrzygnąć.  Art.  100  §  2  –  organ  nie  czeka,  a  rozstrzyga  zagadnienie 
wstępne  we  własnym  zakresie.  Art.  100  §  1  i  §  3  –  organ  który  już  zawiesił,  ale  strona  nie 

background image

wystąpił o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego – może rozstrzygnąć zagadnienie wstępne we 
własnym zakresie. 

  Art. 145 pkt. 7 – zagadnienie wstępne rozstrzygnięte przez organ odmiennie do wydanej decyzji – 

podstawa do wznowienia postępowania.  
 

  Art. 98 – zawieszenie fakultatywne 

Wniosek strony. Ale jaka to musi być strona? Na której żądanie postępowanie zostało wszczęte. Musi być 
postępowanie uruchomione na żądanie strony. 

o  Czas trwania – powinien organ poczynić niezbędne kroki do usunięcia przeszkód. 

Jeżeli są przesłanki podmiotowe – ma obowiązek podjąć działania, aby usunąć przeszkodę.  

o  Art.  101  –  ustawodawca  zmienił  §  1  i  3  i  namieszał  dużo.  Przyjmowano,  że  jest  możliwe  zawieszenie 

wszystkich 4 postanowień, a teraz można się pogubić, bo nie wiadomo jaka jest intencja ustawodawcy – 
chce  rozszerzyć  możliwość  zaskarżenia.  Problem  jak  to  rozumieć?  Na  postanowienie  o  odmowie 
przysługuje zażalenie. A na podjęcie? Już raczej nie. Nie ma tego typu pytań na egzaminie.  

Zawieszenie pojawia się kiedy są przeszkody, które można usunąć. Jeżeli przeszkód nie da się usunąć – 
umarza się 

  Art.  105  –  umorzenie  postępowania.  W  całości,  lub  w  części.  Kiedy  tak  się  dzieje?  Wszczął  postępowanie  i 

chciał wydać postanowienie w sprawie cywilnej. Bezprzedmiotowe postępowanie kiedy postępowanie w sprawie 
rozbiórki budynku, a budynek nie istnieje.  

 

Art.  105  §   2  –  podobna  treść jak  art. 98  § 2  –  kiedy  organ  może  umorzyć  postępowanie? Jeżeli  wystąpi  o to 
strona,  na  której  żądanie  postępowanie  zostało  wszczęte.  Gdy  nie  jest  to  sprzeczne  z  interesem  społecznym 
(zawieszenie  –  kiedy  zagraża  interesowi  społecznemu).  Postanowienie  o  odmowie  –  nie  jest  zaskarżalne 
zażaleniem (przysługuje zażalenie jeżeli przepis wyraźnie tak stanowi).  

  Art. 106 – tzw. współdziałanie organów. Regulacja postępowania przed organami, które będą współdziałać. Ale 

żeby  go  zastosować  musimy  mieć  organ,  który  prowadzi  postępowanie  i  ma  on  przed  wydaniem  decyzji  ma 
obowiązek zwrócić się do innego organu o zajecie stanowiska. Forma stanowiska może być opinią, zgodą. Organ 
zwraca się do drugiego organu, ale zawiadamia o tym stronę. Organ drugi ma zająć stanowisko. Termin do zajęcia 
stanowiska – nie później, niż w terminie 2 tygodni – w formie postanowienia, na które służy zażalenie. Organ ma 
poczekać, aż to postanowienie będzie miało charakter ostateczny.  

Przesłanka do wznowienia art. 145 § 1 pkt. 6 – decyzja wydana bez uzyskania wymaganego stanowiska 
innego organu. Można wznowić postępowania w celu zapewnienia stanowiska stronie. 

 

Decyzja administracyjna 

 

Są elementy konstytutywne, które musza być: oznaczenie organu, strony, rozstrzygnięcie, podpis.  

 

Elementy prawidłowej decyzji (art. 107) 

  Oznaczenie organu  –  musi  być  wskazane  w  decyzji,  kto  wydaje decyzję.  Organem  nie  będzie  oznaczenie  UM 

Krakowa – organem jest Prezydent, a nie organ pomocniczy.  

  Data wydania – jest istotna, powinna być zawarta.  Dlaczego data ma takie znaczenie? Co ona pozwoli później 

ustalić? Pozwoli ustalić stan prawny i faktyczny jaki organ brał pod uwagę. 

Przesłanka  wznowienia,  która  ma  znaczenie  w  kontekście  wydania  decyzji  –  41  par.  1  pkt.  .5  –  nowe 
dowody, lub okoliczności faktyczne nieznane organowi w dniu wydania decyzji.  

o  Art.156 – przesłanka – była niewykonalna w dniu wydania. 

  Oznaczenie strony, lub stron – wskazanie adresata, do którego kierujemy decyzję – czyje prawa, lub obowiązki 

są konkretyzowane. Np. w oznaczeniu decyzji wskazano prezesa, a nie spółkę – prezes działa w imieniu spółki, 
ale  w  decyzji  musi  być,  że  nakładamy  obowiązki  na  spółkę,  a  nie  prezesa.  Może  być  nawet  stwierdzenie 
nieważności decyzji. Oczywistą omyłkę można sprostować. 

background image

  Powołanie  podstawy  prawnej  (art.  107).  Trzeba  wskazać  wszystkie  przepisy  prawa,  które  organ  stosować  w 

celu  rozstrzygnięcia  sprawy.  Podstawa  prawna  powinna  być  powołana,  a  jeżeli  organ  nie  powołał  żadnej 
podstawy prawnej.  

o  Ale art. 156 – brak powołania podstawy prawnej, która istnieje. A inne sytuacja, kiedy nie ma podstawy 

prawnej. Art. 107  – rozstrzygnięcie. Rozstrzygnięcie to jest odpowiedź organu na podanie  – albo organ 
coś przyznaje albo odmawia, albo zezwala albo odmawia. Przy wszczętym postępowaniu z urzędu organ 
określa obowiązki wynikające z przepisów prawa materialnego. Jeżeli nie ma przesłanek nałożenia kary – 
organ wszczyna z urzędu nałożenia obowiązków, a w toku dojdzie do tego, że niema podstaw  – umarza 
postępowanie. 

  Uzasadnienie faktyczne i prawne. To jest jedno uzasadnienie decyzji – one się mają przeplatać i tworzyć całość. 

107  par.  3  –  fakty  uznane  za  udowodnione,  dowodów  na  których  się  oparł  i  uzasadnienie  z  przytoczeniem 
przepisów prawa. Organ powołuje przepis, wyjaśnia treść przepisu i uważa, że się go stosuje do ustalonego stanu 
faktycznego.  Uzasadnienie  faktyczne  co  do  zasady  obligatoryjne,  ale  są  sytuację  gdzie  ustawodawca  pozwala 
odstąpić od decyzji – kiedy uwzględnia w całości żądania stron i nie mamy spornych interesów, decyzji wydanej 
na skutek odwołania. Decyzja organu odwoławczego w całości uznającego odwołanie  – nie można odstąpić od 
uzasadnienia. Może odstąpić – kiedy wynikałoby bezpieczeństwo państwa i porządku publicznego 

  Pouczenie. Co można zrobić z tą decyzja i jak można ją skarżyć.  Tryby rektyfikacji – usuwają wady nieistotne 

decyzji. Np. błędy rachunkowe, oczywiste omyłki.  

 

Podpis z podaniem imienia i nazwiska i tytułu służbowego. Podpis własnoręczny i pieczątka. Własnoręczny – 
nie może to być faksymilia. Decyzja niepodpisana jest projektem decyzji. Nie powinna być decyzja skoro niema 
podpisu. 

 

Przepisy  szczególne  mogą  wymieniać  inne  składniki  decyzji:  Termin,  warunek,  zlecenie  (nałożenie  pewnych 
czynności do wykonania przez stronę).  

 

Dodatkowym elementem może być kwestia nadania rygoru natychmiastowej wykonalności – art. 130 – przed 
upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja nie podlega wykonaniu. Z chwilą wniesienia odwołania 130 
par.  2  –  wniesienie  odwołania  w  terminie  wstrzymuje  wykonanie  decyzji.  108  –  może  być  nadany  rygor 
natychmiastowej  wykonalności  –  decyzja,  która  co  do  zasady  nie  powinna  być  wykonywana  aż  do  uzyskania 
prawomocności – może być wyjątkowo wykonana (np. decyzje w prawie o ruchu drogowym). Art. 108 par. 2 – 
postanowienie, na które służy zażalenie. 

 

  Skutki  –  art.  110  –  zasada  związania  własną  decyzją  –  organ,  który  wydał  decyzję  jest  nią  związany  od  chwili 

doręczenia.  W  wyniku  odwołania  może  uwzględnić  odwołanie  i  zmienić  swoją  decyzję.  Wyjątek  od  zasady 
związania swoją decyzją. 

  Zadanie domowe – art. 111, 112, 113 – tryby rektyfikacyjne i ugoda, postanowienia.  

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 10 (12.12.12.) 

Tryby rektyfikacji 

 

 

Jakie  istnieją?  Do  czego  służą?  Co  nimi  można  osiągnąć?  Służą  uzupełnieniu  decyzji,  sprostowaniu  pomyłek. 
Obejmują: 

Uzupełnienie decyzji,  

o  Sprostowanie, 

Wyjaśnienie, 

 

Zmierzają  do  usunięcia  wad  nieistotnych,  takich,  których  wystąpienie  nie  powoduje  wyeliminowania  decyzji  z 
tego powodu. Te tryby się nie wykluczają wzajemnie: jedną decyzje można uzupełniać i prostować – maja inny 
cel, do czego innego służą. 

 

Jak wygląda rektyfikacja decyzji? Postanowienia również mogą być rektyfikowane. 
 

background image

Uzupełnienie (art. 111) 

 

Może  żądać  uzupełnienia  co  do  rozstrzygnięcia  i  co  do  pouczenia.  Wyczerpujące  wyliczenie  elementów  – 
pouczenie, rozstrzygniecie. 

  Co  do  rozstrzygnięcia  –  kiedy  decyzja  jest  niekompletna  –  nie  odnosi  się  do  wszystkich  żądań  podniesionych 

przez strony.  

  Brak pouczenia – zapomniał sobie o tym napisać – możemy wtedy złożyć wniosek o uzupełnienie.  

 

Wystąpienie co do uzupełniania. Uzupełnienie – forma postanowienia. Sprostowanie – postanowienie. 

  Art. 112 – błędne pouczenie nie może szkodzić stronie.  

 

Nie chodzi o oczywiste omyłki, ale sprostowanie pouczenia jeżeli jest błędna wykładnia. 

 

Sprostowanie (art. 113) 

 

Można prostować w każdym czasie (nie ma terminu ograniczającego).  

  Wniosek  o  sprostowanie  >  postanowienie  o  sprostowaniu.  Pierwotne  brzmienie  decyzji  +  postanowienie  (w 

obrocie prawnym oba dokumenty). 

 

Wyjaśnienie decyzji – na wniosek organu egzekucyjnego albo strony. Wyjaśnia wątpliwości co do treści decyzji.  

 

Postanowienia (art. 123) 

 

Wydaje w toku organ i dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania. Co do zasady nie 
rozstrzygają sprawy co do istoty. 

  Elementy  postanowienia  prawie  takie  same  jak  decyzję.  Ale  uzasadnienie  -  każda  decyzja  powinna  mieć 

uzasadnienie. Chyba że: 

Wydana na skutek odwołania 

Uwzględnia sprzeczne interesy stron 

 

Organ, który musi wydać postanowienie powinien ustalić, czy:  

o  Na postanowienie przysługuje zażalenie.  

Jeśli nie, to czy może przysługuje skarga?  

  Art. 126 – stosuje się przepisy odpowiednio do postanowień odnoszących się do decyzji.  Art. 126 in fine – tryby 

nadzwyczajne – stosuje się również do postanowień.  

  Postanowienia (art. 126): 

O niedopuszczalności odwołania - można złożyć wniosek o stwierdzenie nieważności (134) 

O odmowie podjęcia zawieszonego postępowania – przysługuje zażalenie 

O wszczęciu postępowania z urzędu an skutek działania organizacji społecznej – nie służy zażalenie, ani 
art. 134. 

Czy można do tych trzech powyższych stwierdzić nieważność? Odpowiedź jak wyżej. 

 

Ugoda 

  Art. 113 – zasada ugodowego załatwienia sprawy 

 

Ugoda pomiędzy stronami przed organem. 

 

Organ powinien proponować – strona ma uprawnienie skorzystać, ale nie ma obowiązku. Rozwinięcie 114 i n.  

  Ugoda – alternatywny sposób załatwienia sprawy 

 

Przesłanki dopuszczalności ugody 

Postępowanie musi być wszczęte. 

Postępowanie sprawy przed organem administracji. 

o  Sporny charakter. 

Nie sprzeciwia się temu przepis prawa. 

Może się przyczynić do przyspieszenia postępowania. 

 

Użytkowanie wieczyste > wypowiedzenie > odwołanie w ciągu 30 dni do SKO > wezwanie do ugody. 

background image

 

Czy może być zawarta ugoda po wydaniu decyzji w I instancji? Może być – do wydania decyzji przez organ II 
instancji.  

  Art. 117 – forma pisemna ugody.  

  Elementy: 

o  Podpis stron oraz pracownik, który sporządza.  

Ustawodawca wymaga sporządzenia protokołu dla faktu zawarcia ugody. 

 

Musi być zatwierdzona ugoda, można odmówić. 

 

Wykonalność – art. 120 – z dniem, kiedy postanowienie o jej wykonaniu stało się ostateczne. 
 

Odwołanie (charakterystyka) 

 

Przysługuje od decyzji wydanej przez organ I instancji. Wyłączenie możliwe przez wyraźny przepis ustawy. 

  Od decyzji nie-ostatecznej służy odwołanie – środek zwyczajny. 

  Renowacyjny – ponowne merytoryczne rozpatrzenie sprawy. 

 

Względnie  dewolutywny  charakter  –  rozpatruje  je  organ  wyższego  stopnia,  chyba  że  przepisy  szczególne 
przewidują inny organ. Odwołanie ma charakter względnie dewolutywny : co do zasady mamy organ wyższego 
stopnia,  ale  wnosimy  za  pośrednictwem  organu  który  wydał  (132)  –  i  ten  organ  ma  możliwość  autokorekty 
wydanej przez siebie decyzji. 

 

Art. 132 § 3 – odwołanie  

 

Suspensywność – bezwzględna suspensywność, ale są wyjątki od tej zasady. 

Zasada niewykonalności decyzji przed upływem terminu do wniesienia odwołania 

§ 2 – bezwzględne suspensywności odwołania – wstrzymanie z mocy prawa wykonania decyzji 

§ 3 – wyjątki od tego. 

 

Postanowienie natychmiastowej wykonalności – zagrożenie dla życia, lub zdrowia ludzkiego. 

   Przed  upływem  terminu  do  wniesienia  odwołania  jest  wykonywalna,  gdy  jest  zgodna  z  żądaniem  wszystkich 

stron. 

  Forma  

o  Jako  podanie.  Nie  wymaga  szczególnej  formy.  Wystarczy,  że  strona  nie  jest  zadowolona  z  wydanej 

decyzji.  

Wniesienie do niewłaściwego organu – termin jest zachowany 

o  Art. 131 – obowiązek organu I instancji o zawiadomieniu pozostałych stron. 
o  Art. 133 – nie ma obowiązku ustosunkować się do zarzutów podniesionych w odwołaniu. 

Organ I instancji nie ma uprawnień do badania formalnego odwołania (czy jest dopuszczalne, czy też nie) 

 

Wniosek o ponowne załatwienie sprawy – charakter niedewolutywny. 

  Charakter zwyczajny – art. 16. 

 

Następne zajęcia: postępowanie odwoławcze, zażaleniowe. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 11 (19.12.12.) 

Postępowanie odwoławcze 

 

1.  Od każdej decyzji wydanej w pierwszej instancji służy odwołanie. 

a.  Fałsz. Może decyzja w ogóle nie podlegać zaskarżeniu. Minister i SKO – wniosek o ponowne załatwienie 

sprawy. Co do zasady od każdej, ale nie bezwzględnie. 

2.  Odwołanie jest środkiem prawnym zwyczajnym, suspensywnym i względnie dewolutywnym. 

a.  Prawda.  Zwyczajny  –  od  nie-ostatecznych.  Suspensywny  –  wstrzymuje  wykonanie.  Względnie 

dewolutywny  –  jest  możliwość  autokontroli  (art.  132)  –  organ  może  uwzględnić  odwołanie  w  całości, 
względny  charakter  –  nie  zawsze  w  100%  mamy  rozstrzyganie  przez  II  instancje.  Uprawnienia 
autokontrole, przesłanki: 

background image

i.  Formalna  –  aby  odwołanie  wniosły  wszystkie  strony  postępowania,  albo  przy  zgodzie 

pozostałych. 

ii.  Materialna – uwzględnienie przez organ w całości. 

3.  Odwołanie jest środkiem prawnym zewnętrznym. 

a.  Fałsz. Do organu, który działa w ramach struktury organów administracyjnych. 

4.  Organ pierwszej instancji Mozę skorzystać z uprawnień autokontrolnych tylko wówczas, gdy odwołanie wniosły 

wszystkie strony. 

a.  Fałsz.  To  nie  jest  jedyna  sytuacja,  to  nie  jest  taki  wymóg  bezwzględny  –  można  nawet  decyzję 

autokontrola wydać jeśli jest jedno odwołanie, a pozostałe strony wyrażą zgodę. Termin na autokontrolę – 
7 dni od wniesienia odwołania. 

5.  Jeżeli  w  sprawie  występuje  Prokurator  jako  podmiot  na  prawach  strony,  skorzystanie  przez  organ  pierwszej 

instancji z uprawnień autokontrolnych jest uwarunkowane wniesieniem odwołania lub zgodą tegoż Prokuratora. 

a.  Fałsz. Wymóg wniesienia odwołania dotyczy stron, których dotyczy postępowanie w sensie materialnym. 

Celem  wymogu  formalnego  jest  ochrona  wymogów  materialno-prawnym.  Odwołanie  składa  strona. 
Organ może bez takiej zgody wydać decyzję autokontrolą. 

6.  Uprawnienia autokontrole stanowią wyjątek od zasady trwałości decyzji administracyjnej. 

a.  Fałsz.  Zasada  trwałości  decyzji  administracyjnych  –  organ  związany  decyzją  którą  wydał.  Dotyczy 

decyzji ostatecznych. Decyzja I instancji. Wyjątek – art. 110 (zasada związania własną decyzją). 

7.  Decyzja autokontrola organu pierwszej instancji nie wymaga uzasadnienia, gdyż w założeniu uwzględnia żądania 

stron w całości. 

a.  Fałsz. Na skutek odwołania – więc zgodnie z art. 107 – nie może odstąpić. 

8.  Termin  do  załatwienia  sprawy  w  postępowaniu  odwoławczym  liczy  się  od  dnia  wniesienia  odwołania  i wynosi 

jeden miesiąc. 

a.  Fałsz. Termin liczy się od dnia otrzymania przez organ odwoławczy.  

9.  W razie wniesienia odwołania z uchybieniem terminu organ odwoławczy postanawia o jego odrzuceniu. 

a.  Fałsz. Bo nie ma postanowień o odrzuceniu. W razie ustalenia przez organ odwoławczy – w tym zakresie 

wydaje organ odwoławczy. 

b.  Art. 134 – niedopuszczalność odwołania, stwierdzenie uchybienia terminu.  
c.  Organ  zaczyna  badać  najpierw  dopuszczalność:  czy  mamy  przedmiot,  który  podlega  zaskarżeniu  w 

drodze odwołania.  

d.  Można stwierdzić uchybienie terminu, kiedy on już upłynął. 

10.  O przywróceniu terminu do wniesienia odwołania orzeka organ pierwszej instancji. 

a.  Fałsz. II instancja orzeka. Organ właściwy – I instancji. 

11.  Organ odwoławczy po raz drugi rozpatruje sprawę administracyjną w jej całokształcie. 

a.  Prawda. 

12.  Jeżeli  w  sprawie  występują  dwie  strony  o  sprzecznych  interesach  i  obie  wniosły  odwołanie  od  decyzji  organu 

pierwszej instancji, to zakaz reformationis in pius nie obowiązuje. 

a.  Prawda. 

13.  Jeżeli  w  toku  postępowania  odwoławczego  okaże  się,  że  zaskarżona  decyzja  została  wydana  bez  podstawy 

prawnej, organ odwoławczy powinien stwierdzić jej nieważność. 

a.  Fałsz. Art.138: Utrzymanie w mocy, uchyla decyzję w całości w części i w tym zakresie orzeka; uchyla i 

umarza w I instancji; umarza postępowanie w I instancji; §2, §3 – organ uchyla i zobowiązuje do wydania 
decyzji o określonej treści. Decyzja bez podstawy prawnej: uchyla i umarza. 

14.  W  razie  skutecznego  cofnięcia  odwołania  organ  odwoławczy  uchyli  zaskarżoną  decyzję  w  całości  i  umorzy 

postępowanie. 

a.  Fałsz. Wydaje decyzję o umorzeniu. 

 
 

background image

15.  Organ odwoławczy orzeka na podstawie stanu faktycznego i prawnego, jaki istniał w momencie wydania decyzji 

przez organ pierwszej instancji. 

a.  Fałsz.  Na  moment  wydania  decyzji  przez  siebie.  Musi  uwzględnić  zmiany  prawne  i  zmiany  stanu 

faktycznego. 

16.  Zakaz reformationis in pius nie obowiązuje organu pierwszej instancji, któremu sprawa została przekazana przez 

organ odwoławczy do ponownego rozpoznania na podstawie art. 138 § 2 Kpa. 

a.  Prawda. 

17.  Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy jest niedewolutywnym, nadzwyczajnym środkiem prawnym 

a.  Fałsz. Charakter zwyczajny – art. 16 – decyzja nie-ostateczna dopóki przysługuje od niej odwołanie. 

18.  Organ  odwoławczy  może  zlecić  przeprowadzenie  uzupełniającego  postępowania  dowodowego  organowi,  który 

wydał zaskarżoną decyzję. 

a.  Prawda. 

19.  Organ odwoławczy może odstąpić od uzasadnienia decyzji, jeżeli uwzględnił odwołanie strony w całości. 

a.  Fałsz. 

20.  Zażalenie jest środkiem prawnym nadzwyczajnym, wewnętrznym. 

a.  Fałsz. Środek zwyczajny. Zażalenie przysługuje na decyzje co do których ustawodawca przewiduje taki 

środek. 

21.  W postępowaniu zażaleniowym organ pierwszej instancji ma uprawnienia autokontrole. 

a.  Prawda. 

22.  Na postanowienie o niedopuszczalności odwołania przysługuje zażalenie. 

a.  Fałsz. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 12 (9.01.13.) 

Wznowienie postępowania administracyjnego 

 

  Kolokwium – 6 marca  z całego KPA. Egzekucyjnego nie będzie, tylko kpa. 20 pytań wielokrotnego wyboru. Db 

– ponad 20 pkt. z obu. Nie ma poprawy. Nowa książka koło marca. Jeżeli chodzi o kolokwium to bazujemy na 
tym, co robiliśmy na ćwiczeniach. Głównie to, co wynika wprost z przepisów. Następne zajęcia: zamykamy temat 
postępowania. Art. 154 – 163 kpa. Testy z trybów nadzwyczajnych.  
 

  Na czym polega instytucja wznowienia postępowania? Kiedy organ może taki tryb uruchomić i czemu taki tryb 

służy?  Do  czego  on  jest  przewidziany  i  z  czego  to  wynika?  Dlaczego  organ  wznawia  postępowanie?  Co  się 
takiego  stało?  Zachodzą  w  przepisach  wymienione  uchybienia.  Postępowanie,  które  zakończyło  się  decyzja 
ostateczną nie było prawidłowe, są wady proceduralne, które mogą mieć wpływ na rozstrzygnięcie. Postępowanie 
obarczone  wadami  kwalifikowanymi.  Instytucja  wznowienia  stanowi  wyłom  od  trwałości  decyzji  ostatecznej, 
która  gwarantuje  jednostce,  że  organ  nie  będzie  zmieniał  decyzji  administracyjnych  inaczej,  niż  w  ściśle 
uzasadnionych wypadkach. 

  Ustawodawca wymienia wady na tyle istotne. Art. 145, art. 145a i b – wymieniają przesłanki. Przesłanki 

Organ  ustalił  istotne  dla  sprawy  okoliczności  faktyczne  na  podstawie  dowodów,  które  okazały  się 
fałszywe. 

o  Decyzja została wydana w wyniku przestępstwa – łapówka, komuś grożono.  

  Obie  przesłanki  czytać  łącznie  z  §  2  i  §  3  –  czekamy  na  orzeczenie  sadu,  aby  to  powyższe 

stwierdzić. Ale jeśli organ wie, że takie popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a ponadto są te 
przesłanki  spełnione,  to  może  sobie  pozwolić  na  takie  rozstrzygnięcia  bez  oczekiwania  na 
orzeczenia sądu.  

  Obie  te  przesłanki  ustawodawca  wyróżnia  w  stosunku  do  pozostałych  –  najważniejsze  z  tych 

wszystkich,  bo  można  decyzję  uchylić  obarczoną  takimi  wadami  w  ciągu  5  albo  10  lat  od 

background image

doręczenia decyzji (art. 146). Stwierdzenie nieważności (rażące naruszenie) – brak ograniczenia 
czasowego. Przy wznowieniu – aby wyeliminować decyzję obarczona wadami. 

Pkt. 3 wyłączenie pracownika i organu – decyzję wydał mąż strony, a nie powinien. Takie postępowanie 
może być wznowione i gwarantujemy stronie prowadzenie postępowania bez naruszenia 

o  Pkt. 4 – strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. Najczęstsze. To oznacza, że może być 

tak,  że  organ  prowadził  postępowanie,  gdzie  są  liczne  strony  postępowania,  inwestycja  i  właściciele 
innych nieruchomości są zainteresowani konkretnym rozstrzygnięciem. 

o  Pkt. 5 – wyjdą na jaw nowe okoliczności faktyczne, lub nowe dowody nieznane organowi, który wydał 

decyzję.  Np.  strona  zorientował  się  że  jakiś  dokument  którego  nie  przedstawiła  może  mieć  znaczenie. 
Mają  to  być  okoliczności  istotne.  Dokument  musi  istnieć  na  dzień  wydania  decyzji  i  ten  dokument  z 
ważnych powodów nie był znany organowi. Jeżeli organ ma juz ten dokument ale go nie uwzględnił, to ta 
przesłanka nie jest spełniona.  

Pkt. 6 zajęcie stanowiska przez inny organ, współdziałanie organu. Organ ma obowiązek przed wydaniem 
decyzji administracyjnej do zwrócenia się do innego organu o zajęcie stanowiska.  

o  Pkt.  7  –  zagadnienie  wstępne  zostało  rozstrzygnięte  inaczej  przy  wydaniu  decyzji.  Organ  powinien  w 

przypadku  zagadnienia  wstępnego  zawiesić  i  poczekać  na  sąd.  Ale  jeżeli  trzeba  szybko  działać  – 
zagrożenie życia – organ wskazuje w uzasadnieniu decyzji jak sobie rozstrzyga zagadnienie wstępne.  

o  Pkt. 8 – inne decyzja, lub orzeczenie sądu, które zostało uchylone, lub zmienione. Co jeżeli decyzja, w 

oparciu,  o  która  wydane  inna  decyzje  została  wyeliminowana  w  trybie  nieważności?  Co  jeżeli 
stwierdzenie  nieważności decyzji?  Czy  możemy  podciągnąć  pkt.  8?  Interpretacja,  ze  w  tym  przypadku 
patrząc na wykładnie systemową – wcześniej przepisy kpa przewidywały uchylenie. Przyjmuje się, że to 
też  powinno  być  traktowane  jako  przesłanka  wznowienia.  Ale  ostatnio  nowa  uchwała  NSA,  gdzie 
przyjęto, że w takiej sytuacji ,gdy decyzja i została wydana, i stwierdzono jej nieważność, to może to być 
podstawa do stwierdzenia nieważności. Podstawa do stwierdzenia nieważności, gdy decyzja druga została 
wydana  w  oparciu  o  pierwszą  i  brak  innych  przesłanek.  Przy  stwierdzeniu  nieważności  niema  tego 
terminu – można stwierdzić nieważność w każdym czasie. Ale gdyby to była przesłanka wznowienia, to 
nie mamy możliwości wznowienia po upływie 10 lat.  

 

Niezgodność z konstytucją – art. 145a. TK uznał o niezgodności aktu normatywnego z konstytucją …  - można 
wznowić  na  tej  podstawie  postępowanie.  Czy  organ,  który  wie,  że  wydał  setki  orzeczeń  na  podstawie 
niekonstytucyjnego  przepisu  może  je  wszystkie  wznowić  z  urzędu?  Czy  w  każdym  wypadku  może  wznowić  z 
urzędu? Są trzy przesłanki wznowienia i organ z urzędu nie może. Termin ten jest krótki – wynosi miesiąc od 
dnia wejścia w życie orzeczenia TK. Jest to termin procesowy, więc go można przywracać. 

 
Kazus  
Wznowienie postępowania w praktyce. Pan Adam dostał decyzje od wójta 6 listopada 2012 i ona  została mu wręczona, 
nie wzniósł odwołania ,stała się ostateczna, ale właśnie 7 stycznia dowiedział się o dokumencie, który nie był znany ani 
organowi,  ani  panu  adamowi  i  z  tego  powodu  chciałby  wnieść  podanie  o  wznowienie.  Dowód  istniał  w  dniu  wydania 
decyzji, który  ma istotne znaczenie dla sprawy.  145 § 1 pkt. 5.  10 stycznia składa pismo o wznowienie postępowania. 
Powołał się na przesłankę, złożył 9 stycznia  ale się zastanawia czy do  wójta czy też nie? Art. 148  (do którego organu 
składamy)  –  podanie  o  wznowienie  wnosi  się  do  organu,  który  wydał  decyzję  w  I  instancji.  Ale  jeżeli  było  w  sprawę 
zaangażowane  SKO,  to  nadal  składamy  do  wójta.  Art.  150  (który  organ  jest  właściwy)  –  właściwym  do  rozpoznania 
sprawy  o  wznowienie  jest  organ,  który  wydał  decyzję  w  ostatniej  instancji.  Skargę  trzeba  złożyć  w  ciągu  30  dni  od 
doręczenia decyzji.  

 

Ale  jeżeli  ktoś  wcześniej  złożył  odwołanie  o  wznowienie  a  potem  skargę  –  postępowanie  sądowe  ulega 
zawieszeniu. Ale jeżeli na odwrót – najpierw skargę, a potem o wznowienie – organy odmawiają wszczęcia.  

  Adam  składa  o  wznowienie,  w  terminie,  jest  stroną,  1  miesiąc  od  dowiedzenia  się  o  okoliczności.  Jak  nie  ma 

strony – od miesiąca od zaistnienia. Od orzeczenia TK – miesiąc od wejścia w życie orzeczenia.  

 

Co robi wójt z kazusu? Co powinien organ wydać? Postanowienie o wznowienie, nie służy zażalenie, a gdyby 
było coś nie tak – postanowienie o odmowie wznowienia. Służy zażalenie. Postanowienie o odmowie wznowienia 

background image

–  kiedy  organ  może  wydać?  Dotyczy  wznowienie  czegoś,  co  nie  jest  decyzją,  nie  mamy  decyzji  ostatecznej 
(organ odwoławczy jej jeszcze nie wydał). 
 

  Postanowienie w sprawie wznowienia - badamy formalnie.  

o  Postanowienie  o  wznowieniu.    Art.  149  §  2.  To  postanowienie  jest  dopiero  podstawą  oceny,  czy 

przesłanka na którą ktoś się powołuje zaistniała. Organ na etapie: wznowić, czy nie wznowić nie może 
ocenić, czy ta przesłanka rzeczywiście miała miejsce. Organ musi wznowić i  tam dojdzie do tego że ta 
przesłanka nie miała miejsca – art. 151 – decyzja o odmowie. NA etapie formalnym nie może odmówić z 
tego powodu, że przesłanka faktycznie nie zaistniała. Dopiero w drugiej fazie może sobie pozwolić na tą 
ocenę i dopiero po stwierdzeniu oceni.  

o  Postanowienie o odmowie wznowienia. 

 

Jeżeli  SKO  było  organem  II  instancji,  to  on  będzie  wydawał  decyzję  o  wznowieniu.  Jeżeli  wójt  jedynym 
organem, to wójt robi wszystko.  

 
Kazus 2 
Pan Adam dostał decyzję w 2002 roku. 

  Organ wyda postanowienie o wznowieniu, ale nie będzie mógł uchylić bo minęło ponad 5 lat. Jaką decyzję wyda 

organ? Nie o odmowie, bo o odmowie (151) wydaje kiedy stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia (nie będzie 
przesłanki  wznowienia).  Par.  2  –  gdy  nie  można  na  skutek  okoliczności  w  art.  146  organ  ograniczy  się  do 
stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa i wytłumaczenia nie uwzględnienia tych okoliczności wtedy. 
Stwierdza się, że coś było nie tak, ale ta decyzja nadal obowiązuje. Ale nie można uchylić decyzji. 

  Na etapie I nie można wydać postanowienia o uchyleniu na tej podstawie że przesłanka nie miała miejsca, tylko 

kiedy: ktoś nie jest stroną, nie ma terminu 1 miesiąca. 

  W drugiej fazie (149 par.2) – czy jest przesłanka i czy jej uwzględnienie ma dla rozstrzygnięcia jakieś znaczenie. 

Czasem nazywa się to „przesłanki negatywne wznowienia”, „Niemożliwość uchylenia”. 
 

Właściwość organu 

 
Kazus 3 

 

Wójt, pani Maria ma decyzję od wójta i wójt świadomie popełnił przestępstwo i Wójt wydał decyzję, Decyzja w 
której  uznano,  że  została  wydana  w  wyniku  przestępstwa.  Czy  będzie  mógł  wójt  orzec  o  wznowieniu?  O 
wznowieniu  orzeka  organ  wyższego  stopnia.  Czy  SKO  jako  organ  wyższy  zajmuje  się  całą  sprawą?  On  tylko 
rozstrzyga czy wznowić, czy nie wznowić? Przy wznowieniu w formie postanowienia SKO wyznacza inny organ, 
który będzie w tej fazie orzekał. Uregulowana właściwość „delegacyjna”  – wyznaczamy inny organ, bo przepis 
nam na to pozwala.  

 

Gdyby zamiast wójta mieć ministra i minister się przyczynił do podstawy wznowienia? Czy stosujemy par. 2? Nie 
– § 3 – nie stosujemy do wypadku gdy decyzję ostatniej instancji wydało SKO, albo minister. 
 

  Art. 152 

 

Organ  wstrzyma  wykonanie  decyzji,  jeśli  okoliczności  sprawy  wskazują  na  wysokie  prawdopodobieństwo 
wznowienia. 

 

Decyzja organu (§ 2) 

o  Decyzja o odmowie uchylenia dotychczasowej decyzji nie ma żadnej przesłanki wznowienia. 
o  Decyzja  o  uchyleniu  decyzji  dotychczasowej  i  rozstrzygnięciu  sprawy  co  do  istoty.  Sugeruje 

ustawodawca, że się wydaje dwie decyzje, ale to jedną się wydaje. Dość, że była przesłanka wznowienia, 
to ona miała wpływ na rozstrzygnięcie. Przepisy prawa materialnego na dzień wydania obecnej decyzji – 
mogą się przepisy zmienić.  

o  Stwierdzenie wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa.  

 

Pamiętać o 5 / 10 latach, o właściwościach organu. 

background image

__________________________________________________________________________________________________ 

 

KPA Ćwiczenia 13 (16.01.13.) 

Tryby weryfikacji wadliwości decyzji 

 

Kazus 1 
W  dniu  2  marca  2012  r.  Ewa  Nowak  wniosła  do  Wójta  Gminy  P.  podanie  o  wznowienie  postępowania  zakończonego 
decyzją  Wójta  Gminy  P.  z  dnia  3  października  2005  r.,  doręczoną  w  dniu  5  października  2005  r.  Jako  podstawę 
wznowienia  Ewa  Nowak  wskazała  orzeczenie  TK,  które  weszło  w  życie  21  lutego  2012  r.  Wójt  Gminy  P.  wydał 
postanowienie  o  wznowieniu  postępowania,  a  następnie  decyzją  z  dnia  3  kwietnia  2012  r.  umorzył  postępowanie 
wskazując, że niewłaściwym było wznowienie postępowania ze względu na upływ 5 lat od dnia doręczenia decyzji z dnia 3 
października 2005 r. 

a.  Czy organ prawidłowo wydał postanowienie o wznowieniu postępowania? 
b.  Czy organ prawidłowo wydał decyzję o umorzeniu postępowania? 
c.  Czy decyzje wydane w wyniku wznowienia postępowania podlegają zaskarżeniu? 

 
Kazus 2 
W dniu 3 stycznia 202 r. Jan Kowalski wniósł wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy Z. z dnia 5 maja 
2001 r., doręczonej w dniu 10 maja 2001 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. (organ właściwy do stwierdzenia 
nieważności) stwierdziło, że istotnie decyzja jest obarczona wadą nieważności tj. została wydana z rażącym naruszeniem 
prawa, ale ze względu na upływ czasu od dnia doręczenia decyzji, wydało jedynie decyzję, w której stwierdziło wydanie 
zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa. 

a.  Oceń działanie organu. Jeżeli decyzja SKO nie jest prawidłowa, to jakie rozstrzygniecie powinno zapaść? 
b.  Czy od decyzji SKO przysługuje odwołanie? 

 
Kazus 3 
Decyzją  z  dnia  13marca  2006  r.  Wojewoda  utrzymał  w  mocy  decyzję  Starosty  z  dnia  9  grudnia  2005  r.  umarzającą 
postępowanie w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości położonej w K., ozn., jako działka nr A o pow. 1269 m2. 
Dnia  2  maja  2008  r.  B.  B.  i  E.  Ż.  złożyli  wniosek  o  wznowienie  opisanego  wyżej  postępowania  administracyjnego, 
powołując  się  na  wyrok  TK  z  dnia  3  kwietnia  2008 r.  sygn.  akt  K  6/05,  którym  TK  orzekł  m.in.  iż  art.  229a  ustawy  o 
gospodarce nieruchomościami jest niezgodny z art. 21 ust. 2 w związku z art. 64 ust. 2 oraz z art. 7 Konstytucji. 
Postanowieniem z dnia 14 lipca 2008 r. Wojewoda wznowił na podstawie art. 145a § 1 i w kpa postępowanie w sprawie 
zakończonej decyzją ostateczną z dnia 13 marca 2006 r. Następnie decyzją z dnia 21 lipca 2008 r. Wojewoda powołując 
się na art. 145a, art. 150 § 1 i art. 151 § 1 pkt. 2 kpa uchylił decyzję własną z dnia 3 marca 2006 r. oraz utrzymaną nią w 
mocy decyzję Starosty z dnia 19 grudnia 2005 r. i sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej 
instancji.  W  uzasadnieniu tego  rozstrzygnięcia stwierdził, iż z  uwagi na fakt, że  organy  wydały  swoje  rozstrzygnięcia  w 
oparciu o art. 229a ustawy o gospodarce nieruchomościami, którego niekonstytucyjność stwierdził TK, należało uchylić 
decyzję  organów  obu  instancji  i  sprawę  o  zwrot  nieruchomości  przekazać  do  ponownego  rozpatrzenia  Staroście 
Kraśnickiemu. 

Prawda czy fałsz? 

1.  System  nadzwyczajnych  trybów  weryfikacji  istotnych  wadliwości  decyzji  oparty  jest  na  zasadzie 

konkurencyjności. 

2.  Na postanowienie o wznowieniu postępowania zażalenie nie przysługuje. 
3.  Podanie o wznowienie postępowania wnosi się w każdym przypadku do organu, który wydał w sprawie decyzję 

w pierwszej instancji. 

4.  Dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności postanowienia o niedopuszczalności odwołania. 
5.  Negatywną przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji jest upływ 10 lat od daty doręczenia decyzji wydanej z 

rażącym naruszeniem prawa. 

background image

6.  O stwierdzeniu nieważności decyzji rozstrzyga co do zasady organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który 

wydał w sprawie decyzję podlegającą stwierdzeniu nieważności. 

7.  Wzruszenie  decyzji  nie  tworzącej  praw  nabytych  w  trybie  art.  154  kpa  może  nastąpić  wyłącznie  w  przypadku 

decyzji ostatecznej. 

8.  Przykładem  decyzji  tworzącej  nabyte  prawa  jest  decyzja  nakładająca  obowiązek  w  mniejszym  wymiarze  niż 

maksymalnym. 

9.  Wzruszenie decyzji nie tworzącej praw nabytych w trybie art. 154 kpa może nastąpić w każdym czasie. 
10.  Jeżeli  decyzja  została  wydana  z  zastrzeżeniem  dopełnienia  określonych  czynności,  a  strona  nie  dopełniła  tych 

czynności w określonym terminie organ administracji publicznej, który wydał tę decyzję w I instancji, uchyli ją. 

11.  Organ  stwierdza  wygaśnięcie  decyzji  decyzją,  od  której  służy  odwołanie  lub  wniosek  o  ponowne  rozpatrzenie 

sprawy. 

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia (27.02.13.) 

Powtórki. Zakres kontroli sądowej. 

 

 

Z podręcznika nic – z samego kodeksu. Kolokwium 20 pytań abc, abcd wielokrotnego wyboru. Zakres: KPA (nie 
będzie pytań z egzekucji). Czas w okolicy 30 minut.  

 

Co jest  przedmiotem  postępowania  administracyjnego? Jaki jest jego  cel?  Postępowanie  administracyjne  i jego 
cel. Co było celem organu? Sprawa administracyjna przedmiotem postępowania administracyjnego. Sprawa jest 
to przewidziana w przepisach prawa materialnego wzajemnych uprawnień i obowiązków. Z jednej strony organ, a 
z  drugiej  podmiot  poza  strukturą  organu.  Ta  możliwość  konkretyzacji  w  określonym  stanie  faktycznym 
określonym  hipotezą  norm.  W  tej  decyzji  ustalenie,  czy  dana  norma  administracyjna  ma  zastosowanie  w 
konkretnym przypadku. Jeżeli chodzi o postępowanie administracyjne – postępowanie istotą. 

  Postępowanie  przed  WSA  –  sąd  bierze  pod  uwagę  co  było  przedmiotem  sprawy.  Sąd  kontroluje  proces 

konkretyzacji,  on  nie  konkretyzuje  praw  i  obowiązków.  W  postępowaniu  sądowo-administracyjnym  kontroluje 
się,  jak  ta  konkretyzacja  przebiegała.  WSA  orzeka  w  sposób  kasatoryjny  –  on  tylko  eliminuje.  Chodzi  o  cele 
zaskarżenia – skarga umożliwia realizacje celów zaskarżenia: 

Cel bezpośredni zaskarżenia – eliminacja wadliwej decyzji. WSA może taki cel zrealizować. Może sąd 
wyeliminować decyzję, jeżeli ona była niezgodna z prawem.  

Cel  pośredni  –  wydanie  decyzji  zgodnie  z  prawem,  jest  ona  realizowana  przed  organami 
administracyjnymi.  WSA  jak  uchyla  decyzje  realizuje  cel  bezpośredni,  a  pośredni  cel  realizowany  w 
ramach ponownego postępowania przed organem.  

 

Organ  powinien  mieć  większą  szansę  na  wydanie  decyzji  zgodnej  z  prawem,  bo  WSA  wskaże  kierunek 
interpretacji i to powinno ułatwić prowadzenie postępowania. Organ związany wskazówkami i oceną prawną. Sąd 
administracyjny orzekający kolejny raz – sprawa wraca do organu. Kolejny skład powinien mieć na uwadze to, co 
w  wyroku  było  wskazane.  Bezpośredni  cel  zaskarżenia  jest  realizowany.  A  cel  pośredni  przed  organami 
administracji. 

 

Można mówić o sporze co do zgodności z prawem – organ wnosi o zgodności z prawem. Jeżeli organ otrzyma 
skargę na własną decyzję i zreflektuje się, że był w błędzie, to organ może naprawić swój błąd. Skargę do sądu 
administracyjnego  wnosimy  za  pośrednictwem  organu,  który  wydał  decyzję.  Autokontrola/  autorewizja.  Jak  to 
wygląda w postępowaniu odwoławczym? Ma 7 dni na uwzględnienie i wydaje tą zmienioną decyzją. 

  Na gruncie PSA – można uwzględnić skargę w całości, ale nie ma przepisu zwalniającego organ z przekazywania 

skargi. Właściwie – nawet jeżeliby uwzględnił, to powinien przekazać do sądu.  

 

Czy organ może uwzględnić po przekazaniu akt sprawy? Nie – art. 54 – reguluje ten art. instytucje autokontroli. 
Termin  do  dnia  rozpoczęcia  rozprawy.  Dzień  przed  rozprawą  organ  może  doręczyć  uwzględniającą  skargę 
decyzje.  

 

Wojewódzki  Sąd  Administracyjny  wydaje  wyrok.  Jaka  jest  sentencja  wyroku  jeżeli  zgodna  z  prawem  decyzje 
„oddala skargę” – postanowienie, nie kontroluje. 

background image

 

Jeżeli  decyzja  wadliwa  –  uchylenie  i  stwierdzenie  nieważności.  Charakter  tej  kontroli  –  kontrola  ma  charakter 
(egz.): 

o  Ograniczony (jest enumeratywnie wymieniony zakres aktów) nie wszystko możemy zaskarżyć. Decyzje, 

ale nie wszystkie. Przesłanki dopuszczalności zaskarżenia. Wymóg wyczerpania środków zaskarżenia  – 
najpierw odwołanie do organu odwoławczego.  

Bezpośredni  

o  Samoistny. Wyłącznym celem sądów administracyjnych jest sprawowanie tej kontroli. Po to one są, aby 

ta kontrola miała miejsce. Bezpośredni, bo sądy bezpośrednio orzekają, czy ten akt jest zgodny z prawem 
czy nie… przedmiotem kontroli akt administracyjny 

i w sformalizowanym postępowaniu. 
 

  Formy, charakter tej kontroli 

o  Represyjna 
o  Charakter  prewencyjny.  Ma  oddziaływać  na  przyszłość.  Ale  nawet  przed  kontrolą  organ  mając 

świadomość, że jest kontrolowany, to powinno mobilizować organ do większej staranności. 

o  Art.  155  PSA  –  postępowania  sygnalizacyjne  –  sąd  się  zirytuje  –  te  wszystkie  naruszenia  oceniane  w 

konkretnym wyroku. Organ nie przestrzega ważnych zasad ogólnych.  

 

Kontrola wykonywana przez sąd administracyjny. W polskim prawie model tej kontroli ma charakter jaki? Czy 
wyłącznie  sądy  administracyjne?  Nie,  sądy  powszechne  również  kontrolują  –  postępowanie  przed  Prezesem 
UOKiK.  Odwołanie  do  organu  wyższego  stopnia.  Sąd  powszechny  orzeka  w  tych  sprawach  –  odwołanie  nie 
przysługuje  do  organu  tylko  do  sądu  powszechnego.  Odwołanie  inne,  bo  sąd  ten  może  działać  merytorycznie. 
Jeżeli  odwołanie  jest  zasadne  sąd  powszechny  może  zmienić  treść  takiej  decyzji,  rozstrzygnięcia.  Sprawy 
podatkowe – klasyczne postępowanie – do organu wyższego stopnia (do wójta burmistrza – SKO, a potem skarga 
do sądu wojewódzkiego).  
 

 

Kontrola sądów: 

Bezpośrednia – odwołanie skargę, który kwestionuje jakąś formę działania w formie decyzji.  

Kontrola pośrednia – prawo wodne – organ ustala odszkodowanie, a jeżeli nam się nie podoba to sprawa 
przechodzi  do  sądu  powszechnego  i  SP  zajmuje  się  tym  samym  czym  organ  wydający  decyzję.  Tzw. 
niedopuszczalność drogi sądowej.  

 

Podwyższenie najmu mieszkań gminnych > aktualizacja > sprzeciw > sąd zajmuje sie kwestią wysokości opłaty i 
nie patrzy na decyzję organu (kolegium). Przy rozgraniczeniowych postępowaniach też ma to charakter pośredni 
–  jeżeli  ugoda  nie  będzie  zawarta  sąd  powszechny  rozgranicza  nieruchomości.  Można  złożyć  wniosek  o 
unieważnienie aktów stanu cywilnego. 

 

Jeżeli  chodzi  o  nasze  sądy  administracyjne, to  mamy  wojewódzki  Sąd  Administracyjny,   a  wyżej  NSA. Art.  3 
ustawy  o  ustroju  sądów  administracyjnych.  W  I  instancji  wojewódzkie  sądy  administracyjne,  a  NSA  sprawuje 
nadzór. Reguła: WSA w I instancji. Wszystkie skargi rozpoznaje zawsze WSA. A NSA  środki odwoławcze od 
WSA. Skarga kasacyjna przysługuje na wyroki, ale na niektóre postanowienia także. Ale są i postanowienia, na 
które służy zażalenie, ale i takie postanowienia, na które nic już nie  służy. Główna rola NSA – rozpoznawanie 
środków odwoławczych. Art. 168, rozważania nad reformą postępowania administracyjnego.  

  Strona ma zagwarantowane dwuinstancyjne postępowanie administracyjne. 

 

Naczelny Sąd Administracyjny 

 

Rozpoznaje środki odwoławcze. 

 

Wydaje uchwały. Art. 15 PPSA – dwa rodzaje uchwał: 

Abstrakcyjne.  Uchwały  podejmowane  w  celu  wyjaśnienia  przepisów  prawnych,  które  wywołały 
rozbieżności 

o  Konkretne.  Rozstrzygająca  powstałe  wątpliwości.  Art.  187    par.  2  –  uchwała  siedmiu  sędziów  w  danej 

sprawie wiążąca – nie ma możliwości podjęcia decyzji z naruszeniem tej uchwały. 

background image

o  Art.  15  –  podejmowana  jeżeli  stosowanie  wywołało  rozbieżności  w  stosowaniu  wśród  sądów 

administracyjnych.  

Uchwały – art. 264 i n. 

Abstrakcyjne uchwały. Kto może uruchomić? Prezes NSA, RPO, Prokurator Generalny.  

  Rozpoznaje,  rozstrzyga  spory  kompetencyjne  (organ  administracji  rządowej  i  samorządowej).  Spory  o 

właściwość rozpoznaje wtedy, kiedy nie ma innego organu nadrzędnego. 

 

Prawo  o  ustroju  sądów  administracyjnych  –  1 /  2  pytania  na  egz.  Kto powołuje  sędziów, prezesa  NSA, WSA. 
Sędziów  prezydent  na  wniosek  KRS.  Kto  może  być  sędzią  WSA?  Wiek,  nieskazitelny  charakter,  zdrowy  aby 
wypełniać obowiązki, ukończyć 35 lat życia, wysoki poziom wiedzy. Sędzią sądu wojewódzkiego może zostać 
nawet  osoba,  która  nie  skończyła  aplikacji,  ale  np.  pracowała  przez  10  lat  w  SKO.  Także  radca  prawny  może 
zmienić fach, także sędziowie sądów powszechnych. Dr hab. Lub profesor nauk prawnych. Sędzia wojewódzki to 
wysoka ranga, wiec tak jak sędzia SSA. Sędzia NSA – 40 lat, doświadczenie. 

 

Często  pytania  o  art.  15  –  prezes  NSA  ma  składać  informacje  –  prezydenta  RP  i  KRS  o  działalności  sądów 
administracyjnych, a problemy z działaniem administracji do Prezesa RM.  

 

Jakie są organy:  

Prezes. Prezes sadu wojewódzkiego powoływany przez Prezesa NSA i na najwyżej dwie kolejne kadencje 
na okres 5 lat 

o  Zgromadzenie Ogólne – wszyscy sędziowie. Rozpatrują informacje Prezesa o działalności, swoje opinie 

wyrażają, ustalają skład liczbowy sądu. Kolegium powołuje prezesa, ustala podział czynności w sądzie, 
wyraża opinie o kandydatach.  

Kolegium sądu 

 

Sąd wojewódzki dzieli się na wydziały, a NSA na izby. W Krakowie 3 wydziały i one maja podzielone sprawy do 
rozpoznania. Izby w NSA: ogólno-administracyjna, finansowa i gospodarcza.  

  Dyscyplinarka – naczelny sąd. W I w składzie 3, a w II w składzie 7 sędziów.  

__________________________________________________________________________________________________ 
 

KPA. Ćwiczenia 15 (13.03.13.)