Dziennik pomiaru tachimetrycznego
Typ zadania
Nr
obr
ębu
Nr szkicu
Id
en
ty
fik
ato
r
Nr
stanowiska
Nr
punktu
Odległość
Wysok
ość
celu
(o
si)
nad punktem
Kierunek
Kąt
pionowy
Ró
żnica
wysoko
ści
Wysokość
stanowiska
Wysokość
punktu
Popr
awki
Przesuni
ęcia
Uwagi
Data
Pogoda
Miejsce
zera
Wysokość
horyzontu
roboczego
1 2 3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Objaśnienia
- Dziennik dostosowany jest do metod opracowań tradycyjnych i numerycznych.
- Rubrykę 1 wypełnia się w przypadku opracowań numerycznych.
- W zakresie kodowania danych odnośnie pokrycia terenu stosuje się obowiązujące kody
według instrukcji technicznej K-1 „Mapa zasadnicza” (kody liczbowe), które uzupełnia
się listą kodów w zakresie uzgodnionym z zamawiającym.
- Dla punktów nawiązania i ewentualnie stanowisk przyjmuje się numerację istniejącą,
natomiast dla punktów mierzonych nadaje się numerację 1do 9999 dla każdego obrębu;
w razie wyczerpania przedziału tworzy się dodatkowy numer obrębu.
- W rubryce 5 podaje się odległość odczytaną, a nad nią łączną poprawkę instrumentalną
i redukcyjną do poziomu lub odległość zredukowaną.
- W rubryce 6 wpisuje się wysokość instrumentu nad punktem, a następnie wysokości celu
(zera odczytu łaty pionowej, zawieszenia sygnału, łaty poziomej lub reflektora); wielkość
typową zakreślić obwódką i nie powtarzać, wpisując jedynie odstępstwa. Należy dążyć
do zrównania wysokości celu z wysokością instrumentu.
- Przesunięcia (ekscentry), w rubryce 11, oznacza się następująco: P
d
- w przód, P
t
– w tył,
P
l –
w lewo, P
p
– w prawo.
- Poprawki i dane do ich obliczenia (dotyczące całości lub części punktów mierzonych
z danego stanowiska) podaje się w rubryce 12.
Załącznik nr 22
§ 29