Kod: 1 - WERSJA NIEOKREŚLONA Imię i nazwisko, grupa:
1. Transfer pozytywny między problemami izomorficznymi jest szczególnie utrudniony, gdy:

1. struktura jest identyczna i powierzchowne opisy problemów nieznacznie się różnią
2. struktura jest podobna, ale nie identyczna i powierzchowne opisy problemów bardzo się różnią
3. struktura jest identyczna i problemy są dobrze ustrukturyzowane
4. struktura jest podobna, ale nie identyczna i powierzchowne opisy problemów są bardzo podobne

2. Wsród osobowościowych czynników sprzyjających twórczości Barron (1988) NIE wymienił:

1. otwartości na nowe sposoby myślenia
2. wyostrzonej uwagi
3. poszerzonej uwagi
4. gotowości do podejmowania ryzyka

3. W badaniach Gick i Holyoak okazało się, że prawdopodobieństwo transferu pozytywnego między problemami izomorficz-
nymi NIE zależy od:

1. nastawienia umysłowego, szczególnie zaś aktywnego poszukiwaniu sensu rozwiązania i analogii między problemami,
2. podobieństwa kontekstu
3. nastawienia umysłowego
4. żadna odpowiedź nie jest poprawna

4. Pod pojęciem transparencji Gentner rozumie:

1. dopatrywanie się faktycznie nieistniejącej analogii na podstawie powierzchownego podobieństwa
2. dopatrywanie się faktycznie istniejącej analogii na podstawie powierzchownego podobieństwa
3. dopatrywanie się faktycznie istniejącej analogii na podstawie strukturalnego podobieństwa
4. dopatrywanie się faktycznie nieistniejącej analogii na podstawie strukturalnego podobieństwa

5. Jednym z powodów, dla którego ludzie często stosują heurystyki zamiast algorytmów jest ograniczona pojemność pamięci
roboczej, która może uniemożliwiać przede wszystkim:

1. ocenę poprawności rozwiązania
2. identyfikację przestrzeni stanów
3. przypomnienie sobie odpowiedniego algorytmu
4. przeanalizowanie wszystkich możliwości

6. Algorytm tym różni się od heurystyki, że:

1. ta druga jest niedokładnie określoną procedurą, o której wiadomo, że zawsze dostarcza rozwiązanie
2. ten pierwszy jest dokładnie określoną procedurą, o której wiadomo, że zawsze dostarcza rozwiązanie
3. ta druga jest dokładnie określoną procedurą, o której wiadomo, że zawsze dostarcza rozwiązanie
4. ten pierwszy jest dokładnie określoną procedurą, chociaż nie zawsze dostarcza rozwiązanie

7. Transfer pozytywny polega na:

1. zwiększonej zdolności do rozwiązania problemu na skutek ponownego rozwiązywania tego samego problemu
2. zmniejszonej zdolności do rozwiązania problemu na skutek przeniesienia wiedzy lub umiejętności z innej sytuacji pro-

blemowej

3. zwiększonej zdolności do rozwiązania problemu dzięki braku wiedzy o danym typie problemów
4. zwiększonej zdolności do rozwiązania problemu na skutek przeniesienia wiedzy lub umiejętności z innej sytuacji pro-

blemowej

8. Zdaniem Gentner transfer przez analogię między problemami wymaga przede wszystkim:

1. dostrzeżenia podobieństwa na poziomie struktury głębokiej problemów, a nie na poziomie treści czy powierzchownego

opisu

2. dostrzeżenia podobieństwa na poziomie treści czy powierzchownego opisu
3. dostrzeżenia podobieństwa na poziomie treści czy powierzchownego opisu, a nie struktury głębokiej problemów
4. żadna odpowiedź nie jest poprawna

9. Do etapów cyklu rozwiązywania problemu można zaliczyć (w tej kolejności):

1. ustalenie strategii, zidentyfikowanie problemu, stworzenie jego reprezentacji, alokację zasobów, monitorowanie i ocenę
2. zidentyfikowanie problemu, ustalenie strategii, stworzenie reprezentacji problemu, alokację zasobów, monitorowanie i

ocenę

3. stworzenie reprezentacji problemu, zidentyfikowanie problemu, ustalenie strategii, alokację zasobów, monitorowanie i

ocenę

4. zidentyfikowanie problemu, stworzenie jego reprezentacji, ustalenie strategii, alokację zasobów, monitorowanie i ocenę

1

10. W porównaniu do ekspertów, nowicjusze zwykle:

1. częściej stosują strategię celów pośrednich
2. efektywniej wykorzystują pojemność pamięci operacyjnej
3. rzadziej stosują strategię celów pośrednich
4. na początku koncentrują się raczej na tym, co znane (wiedza i dane wejściowe)

11. W koncepcji Davidsona i Sternberga wgląd selektywnie łączący to wgląd pojawiający się na skutek:

1. kodowania (zapamiętywania) informacji istotnych z pominięciem nieistotnych
2. dostrzeżenia powiązań między nowymi informacjami
3. powiązania selektywnie zakodowanych i porównanych elementów w nowy, produktywny sposób
4. dostrzeżenia powiązań między nowymi i starymi (znanymi wcześniej) informacjami

12. Podstawowa idea zawarta w inwestycyjnej teorii twórczości głosi, że skuteczny twórca:

1. początkowo dużo inwestuje w rozwój określonych umiejętności i wiedzy, a później koncentruje się na pracy zorientowanej

na konkretne wyniki

2. początkowo podejmuje zagadnienia uznawane przez otoczenie za bardzo interesujące, a później korzysta z unikalności

własnych osiągnięć

3. początkowo podejmuje zagadnienia uznawane przez otoczenie za mało interesujące, a później korzysta z unikalności

własnych osiągnięć

4. początkowo dużo inwestuje w ogólny rozwój osobisty, a później koncentruje się na pracy zorientowanej na konkretne

wyniki

13. Problemy izomorficzne to problemy:

1. o różnej strukturze głębokiej, treści i powierzchownym opisie
2. o takiej samej strukturze głębokiej, ale różniące się treścią/powierzchownym opisem
3. o różnej strukturze głębokiej, ale o takiej samej treści/powierzchownym opisie
4. o takiej samej strukturze głębokiej, treści i powierzchownym opisie

14. Fiksacja funkcjonalna to rodzaj nastawienia umysłowego, polegającego na:

1. sztywnym trzymaniu się określonej, standardowej funkcji użytkowej przedmiotu
2. sztywnym trzymaniu się określonej, standardowej metody rozwiązywania problemu
3. sztywnym trzymaniu się określonego, standardowego sposobu reprezentowania problemu
4. sztywnym trzymaniu się określonej, nietypowej funkcji użytkowej przedmiotu

15. Do elementów składających się na mechanizm wglądu gestaltyści zaliczali:

1. nieświadome skoki myślowe, poszerzenie pola uwagi i poznawcze „krótkie spięcia”
2. nieświadome skoki myślowe, znaczne przyspieszenie procesów umysłowych i poznawcze „krótkie spięcia”
3. świadome skoki myślowe, znaczne przyspieszenie procesów umysłowych i poznawcze „krótkie spięcia”
4. nieświadome skoki myślowe, znaczne poszerzenie się procesów umysłowych i poznawcze „krótkie spięcia”

16. Inkubacja to:

1. tymczasowe odstąpienie od biernego, nieświadomego rozwiązywania problemu
2. krótkotrwałe zaangażowanie w aktywne, nieświadome rozwiązywanie problemu
3. tymczasowe odstąpienie od aktywnego, świadomego rozwiązywania problemu
4. długotrwałe zaangażowanie w aktywne, świadome rozwiązywanie problemu

17. Zdaniem niektórych autorów rozwiązywanie problemów rutynowych tym m. in. różni się od rozwiązywania problemów
wglądowych, że:

1. w przypadku tych pierwszych procesy poznawczej przebiegają szeregowo lub równolegle, a w przypadku tych drugich

raczej równolegle

2. w przypadku tych pierwszych procesy poznawczej przebiegają raczej szeregowo, a w przypadku tych drugich raczej

równolegle

3. w przypadku tych pierwszych procesy poznawczej przebiegają raczej równolegle, a w przypadku tych drugich raczej

szeregowo

4. w przypadku tych pierwszych procesy poznawczej przebiegają raczej szeregowo, a w przypadku tych drugich szeregowo

lub równolegle

18. W badaniach dotyczących ekspertów Chase i Simon (1973) odkryli, że:

1. wytrawni szachiści nie różnili się pod względem zdolności do zapamiętywania układów figur szachowych
2. wytrawni szachiści zapamiętywali układy figur szachowych tak samo jak nowicjusze, ale tylko wtedy, gdy były to układy

„sensowne”

2

3. wytrawni szachiści znacznie lepiej zapamiętywali układy figur szachowych niż nowicjusze, ale tylko wtedy, gdy były to

układy „sensowne”

4. wytrawni szachiści znacznie lepiej zapamiętywali układy figur szachowych niż nowicjusze, ale tylko wtedy, gdy były to

układy „bezsensowne”

19. W badaniach z zastosowaniem protokołów werbalnych wykryto, że w porównaniu do nowicjuszy:

1. eksperci spędzają więcej czasu na etapie tworzenia reprezentacji problemu, ale znacznie mniej czasu na etapie rozwią-

zywania

2. eksperci spędzają znacznie więcej czasu niż nowicjusze na etapie tworzenia reprezentacji problemu i na etapie rozwią-

zywania

3. eksperci spędzają mniej czasu na etapie tworzenia reprezentacji problemu, ale znacznie więcej czasu na etapie rozwią-

zywania

4. eksperci spędzają tyle samo czasu co nowicjusze na etapie tworzenia reprezentacji problemu i na etapie rozwiązywania

20. Heurystyka celów pośrednich polega na:

1. podejmowaniu kroków redukujących odległość między stanem aktualnym a stanem końcowym, chyba że trafi się na

stan pośredni (środek)

2. żadne z powyższych
3. odkrywaniu stanów pośrednich (środków) na drodze do celu i podejmowaniu kroków redukujących odległość między

stanem aktualnym a stanem-środkiem

4. podejmowaniu kroków redukujących odległość między stanem aktualnym a stanem końcowym

21. W modelu rozwiązywania problemów Newella i Simona wyróżnione zostały:

1. przestrzeń problemu, rozumiana jako ogół dopuszczalnych działań i możliwych stanów i reprezentacja problemu
2. przestrzeń problemu, rozumiana jako ogół dopuszczalnych działań i możliwych stanów, stany początkowy i końcowy
3. przestrzeń problemu, rozumiana jako stan początkowy i końcowy, a także ogół dopuszczalnych działań i możliwych

stanów

4. przestrzeń problemu, rozumiana jako ogół dopuszczalnych działań i możliwych stanów, działanie początkowe i końcowe

22. Do hipotetycznych mechanizmów odpowiedzialnych za dobroczynne efekty inkubacji NIE zalicza się:

1. dostrzegania odległych związków występującego w stanach silnego pobudzenia
2. stopniowego zapominania informacji nieistotnych
3. osłabienia nastawień umysłowych i dostrzegania nowych analogii lub sposobów reprezentowania problemu na skutek

oddziaływania bodźców zewnętrznych lub wewnętrznych

4. integracji nowych informacji z wcześniej nabytymi

23. Na podstawie licznych badań można stwierdzić, że przypuszczalnie tym, co decyduje o przewadze ekspertów, jest:

1. znajomość wielu złożonych, odizolowanych i względnie trafnych schematów działania z danej dziedziny
2. znajomość wielu złożonych, wzajemnie powiązanych i względnie trafnych schematów działania z danej dziedziny
3. większa pula zasobów poznawczych
4. większa pojemność pamięci roboczej

24. Do czynników utrudniających rozwiązanie problemów Kotovsky, Hayes i Simon (1985) zaliczyli:

1. duży stopień nowości, dużą odległość stanu końcowego od początkowego, dużą złożoność reguł, nieintuicyjność reguł
2. duży stopień nowości, dużą liczbę reguł, dużą złożoność reguł, nieintuicyjność reguł
3. tendencję do stosowania heurystyk, dużą liczbę reguł, dużą złożoność reguł, nieintuicyjność reguł
4. duży stopień nowości, dużą liczbę reguł, dużą złożoność reguł, brak znajomości algorytmu

25. Charakterystyczne dla ekspertów opanowanie wielu zautomatyzowanych schamatów działania z danej dziedziny może
powodować:

1. łatwiejszy monitoring, dzięki zwiększonej dostępności zasobów poznawczych, ale też utrudnienie w rozwiązywaniu

problemów bardzo nietypowych

2. trudniejszy monitoring, wynikający ze zmniejszonej dostępności zasobów poznawczych, ale za to ułatwienie w rozwią-

zywaniu problemów bardzo nietypowych

3. łatwiejszy monitoring, dzięki zwiększonej dostępności zasobów poznawczych i lepsze rozwiązywanie problemów bardzo

nietypowych

4. żadna odpowiedź nie jest poprawna

26. Simonton zauważył, że twórczość wybitna jest:

1. dosyć dobrze przewidywalna, o ile znany jest poziom uzdolnień i rodzaj i nasilenie motywacji
2. z samej swojej natury zasadniczo nieprzewidywalna
3. zjawiskiem, które nie różni sę jakościowo od twórczości powszechnej

3

4. nieprzewidywalna z powodu trudności związanych z pomiarem zdolności twórczych

27. Wgląd to:

1. subiektywnie nagłe zrozumienie istoty problemu, polegające zwykle na zmianie jego reprezentacji, pojawiające się raczej

w przypadku problemów dobrze niż źle ustrukturalizowanych

2. subiektywnie nagłe zrozumienie istoty problemu, polegające zwykle na zmianie jego reprezentacji, pojawiające się raczej

w przypadku problemów źle niż dobrze ustrukturalizowanych

3. subiektywnie stopniowe zrozumienie istoty problemu, polegające zwykle na zmianie jego reprezentacji, pojawiające się

raczej w przypadku problemów źle niż dobrze ustrukturalizowanych

4. subiektywnie nagłe zrozumienie istoty problemu, polegające zwykle na zastosowaniu algorytmu, pojawiające się raczej

w przypadku problemów źle niż dobrze ustrukturalizowanych

28. Heurystyka ruchów wstecz w terminologii Newella i Simona polega na:

1. podejmowaniu działań zmniejszających różnicę między stanem aktualnym a rozwiązaniem
2. poszukiwaniu drogi od stanu końcowego do stanu początkowego
3. poszukiwaniu drogi od stanu końcowego do jakiegoś stanu pośredniego
4. podejmowaniu działań w celu zwiększenia różnicy między stanem aktualnym a rozwiązaniem

29. Zdaniem Weisberga (1995) tym, co odróżnia twórców wybitnych od mniej wybitnych jest przede wszystkim:

1. trudne dzieciństwo
2. długa i ciężka praca w dziedzinie, w oderwaniu od dokonań poprzednich i współczesnych twórców
3. wyjątkowo wysoki poziom uzdolnień twórczych
4. długa i ciężka praca w dziedzinie, opierająca się w znacznym stopniu na dokonaniach poprzednich i współczesnych

twórców

30. W koncepcji Davidsona i Sternberga wgląd selektywnie porównujący to:

1. wgląd wynikający z dostrzeżenia powiązań między nowymi i starymi (znanymi wcześniej) informacjami
2. wgląd wynikający z dostrzeżenia powiązań między nowymi informacjami
3. wgląd wynikający z dostrzeżenia powiązań między starymi (znanymi wcześniej) informacjami
4. wgląd pojawiający się na skutek kodowania (zapamiętywania) informacji istotnych z pominięciem nieistotnych

31. Heurystyka ruchów naprzód w terminologii Newella i Simona polega na:

1. przemieszczaniu się od stanu aktualnego do stanów minimalizujących odległość od stanu aktualnego
2. przemieszczaniu się od stanu początkowego do stanów maksymalizujących odległość od celu
3. przemieszczaniu się od stanu aktualnego do stanów maksymalizujących odległość od stanu aktualnego
4. przemieszczaniu się od stanu początkowego do stanów minimalizujących odległość od celu

32. Wydaje się, że sposób rozwiązywania problemów u ekspertów tym różni się od sposobu stosowanego przez nowicjuszy,
że:

1. punktem wyjścia dla ekspertów jest raczej to, co znane (stan końcowy przestrzeni problemu), a punktem wyjścia dla

nowicjuszy jest raczej to, czego nie wiedzą (wiedza i dane wejściowe)

2. punktem wyjścia dla nowicjuszy jest raczej to, co znane (wiedza i dane wejściowe), a punktem wyjścia dla ekspertów

jest raczej to, czego nie wiedzą (stan końcowy przestrzeni problemu)

3. punktem wyjścia dla ekspertów jest raczej to, co znane (wiedza i dane wejściowe), a punktem wyjścia dla nowicjuszy

jest raczej to, czego nie wiedzą (stan końcowy przestrzeni problemu)

4. żadna odpowiedź nie jest poprawna

33. Zdaniem Amabile (1988) twórczości sprzyja raczej motywacja:

1. elastyczna, polegająca na dążeniu do realizacji wielu celów jednocześnie
2. zewnętrzna, polegająca na wykonywaniu czynności dla nich samych, a nie dla wewnętrznych korzyści
3. zewnętrzna, polegająca na wykonywaniu czynności dla zewnętrznych korzyści, a nie dla nich samych
4. wewnętrzna, polegająca na wykonywaniu czynności dla nich samych, a nie dla zewnętrznych korzyści

34. Najczęściej stosowaną miarą zdolności twórczych w psychologii jest:

1. poziom wykonania zadań konwergencyjnych
2. ilość rozwiązań zadań wymagających myślenia konwergencyjnego
3. poziom wykonania zadań wymagających wytwarzania dywergencyjnego
4. jakość wytworów z dziedziny specjalizacji

35. Według gestaltystów charakterystyczne dla problemów wglądowych jest to, że wymagają:

1. dostrzeżenia podobieństwa między elementami struktury problemu

4

2. dostrzeżenia problemu jako pewnej całości
3. poświęcenia większej ilości czasu na znalezienie rozwiązania
4. kierowania się oceną odległości od rozwiązania

36. Problemy dobrze ustrukturalizowane od źle ustrukturalizowanych odróżnia przede wszystkim to, że:

1. w przypadku tych pierwszych reprezentacja problemu jest dokładnie określona
2. w przypadku tych drugich reprezentacja problemu jest dokładnie określona
3. w przypadku tych drugich sposób rozwiązywania jest dokładnie określony
4. w przypadku tych pierwszych sposób rozwiązywania jest dokładnie określony

37. Transfer negatywny polega na:

1. zmniejszonej zdolności do rozwiązania problemu na skutek przeniesienia wiedzy lub umiejętności z innej sytuacji pro-

blemowej

2. zmniejszonej zdolności do rozwiązania problemu na skutek ponownego rozwiązywania tego samego problemu
3. zwiększonej zdolności do rozwiązania problemu na skutek przeniesienia wiedzy lub umiejętności z innej sytuacji pro-

blemowej

4. zmniejszonej zdolności do rozwiązania problemu wynikającej z braku wiedzy o danym typie problemów

38. Tworzenie reprezentacji problemu jest zwykle łatwiejsze, gdy:

1. problem jest przedstawiony w konkretnej, fizycznej formie, na której można dokonywać (zwłaszcza przestrzennych)

manipulacji lub obserwacji i gdy liczba reguł i elementów jest stosunkowo mała

2. gdy problem jest przedstawiony w abstrakcyjnej formie i liczba reguł jest stosunkowo mała
3. gdy problem jest przedstawiony w abstrakcyjnej formie
4. gdy liczba reguł jest stosunkowo duża

39. Błędy na etapie tworzenia reprezentacji problemu występują raczej w przypadku:

1. problemów źle ustrukturalizowanych niż dobrze ustrukturalizowanych
2. problemów posiadających rozwiązanie algorytmiczne
3. problemów posiadających rozwiązanie heurystyczne
4. problemów dobrze ustrukturalizowanych niż źle ustrukturalizowanych

40. W koncepcji Davidsona i Sternberga wgląd selektywnie kodujący to

1. wgląd wynikający z dostrzeżenia powiązań między nowymi i starymi (znanymi wcześniej) informacjami
2. wgląd, dzięki któremu pojawia się kodowanie (zapamiętywanie) informacji istotnych z pominięciem nieistotnych
3. wgląd pojawiający się na skutek kodowania (zapamiętywania) informacji nieistotnych z pominięciem istotnych
4. wgląd pojawiający się na skutek kodowania (zapamiętywania) informacji istotnych z pominięciem nieistotnych

41. Zdaniem Langley’a i Jonesa (1988), wgląd pojawiający się w twórczości naukowej wynika przede wszystkim z działania:

1. procesów kontrolowanych, szczególnie tych odpowiedzialnych za wgląd
2. procesów pamięciowych, takich jak selektywne kodowanie
3. czynników osobowościowych, na przykład niskiej potrzeby aprobaty społecznej
4. procesów pamięciowych, takich jak rozprzestrzeniająca się aktywacja i procesów myślenia, szczególnie rozumowania

przez analogię

42. Nastawienie umysłowe w procesie rozwiązywania problemów polega na:

1. elastycznym spostrzeganiu problemu, wyznaczonym przez posiadaną wiedzę, kontekst lub znaną procedurę rozwiązy-

wania

2. elastycznym spostrzeganiu rozwiązania, wyznaczonym przez posiadaną wiedzę, kontekst lub znaną procedurę rozwią-

zywania

3. schematycznym spostrzeganiu problemu, wyznaczonym przez posiadaną wiedzę, kontekst lub znaną procedurę rozwią-

zywania

4. schematycznym spostrzeganiu rozwiązania, wyznaczonym przez posiadaną wiedzę, kontekst lub znaną procedurę roz-

wiązywania

43. Na podstawie analizy 7 przypadków Gardner stwierdził, że osoby wysoko twórcze:

1. w dorosłym życiu często zaniedbywały lub eksploatowały związki z bliskimi
2. wcześnie wykazywały uzdolnienia twórcze
3. nie były wychowywane zbyt surowo
4. otrzymywały znaczne wsparcie w dzieciństwie

44. Nastawienie umysłowe może utrudniać rozwiązywanie problemów:

5

1. zarówno rutynowych jak i wglądowych
2. wglądowych, ale nie rutynowych
3. rutynowych, ale nie wglądowych
4. źle, ale nie dobrze ustrukturalizowanych

45. Problemy wymagające wglądu to takie, że odkrycie rozwiązania wymaga zwykle:

1. zobaczenia problemu w nowy sposób
2. zastosowania algorytmu
3. kierowania się subiektywną oceną odległości od rozwiązania
4. alokacji znacznej części zasobów

6

46. Metcalfe odkryła, że w przeciwieństwie do problemów rutynowych, w przypadku problemów wglądowych:

1. ludzie różnią się znacznie pod względem trafności oceny odległości od rozwiązania
2. ludzie znacznie lepiej oceniają odległość jaka dzieli ich od rozwiązania
3. ludzie znacznie mniej trafnie oceniają odległość jaka dzieli ich od rozwiązania
4. ludzie nie różnią się znacznie pod względem trafności oceny odległości od rozwiązania

7