background image

 

Co nowego

w prawie antymonopolowym

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Wtorek

 

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)

gazetaprawna.pl

18 stycznia 2015 r. weszła w ży-

cie nowelizacja przepisów an-

tymonopolowych. Nowe re-

gulacje wprowadzone ustawą 

z 10 czerwca 2014 r. zmienia-

jącą ustawę o ochronie kon-

kurencji i konsumentów oraz 

ustawę – Kodeks postępowania 

cywilnego (Dz.U. poz. 945) mają 

wzmocnić polski system ochro-

ny konkurencji i konsumentów, 

pozwolić na skuteczniejsze wy-

krywanie praktyk ograniczają-

cych konkurencję, ale też upro-

ścić procedury, w szczególności 

w zakresie kontroli koncentracji. 

Wbrew pozorom zmiany mogą 

dotyczyć nie tylko największych 

rynkowych graczy, uczestniczą-

cych w skomplikowanych pro-

cesach restrukturyzacyjnych, 

ale w pewnym zakresie także 

każdego (nawet najmniejszego) 

przedsiębiorcy prowadzącego 

działalność gospodarczą. 

Nowelizacja wprowadza istot-

ne zmiany w zakresie kontro-

li koncentracji. Wprowadzono 

nowy, dwufazowy system postę-

powania, który ma na celu skró-

cenie czasu trwania postępowań 

w przypadku prostych koncentra-

cji i jego wydłużenie w przypadku 

koncentracji skomplikowanych. 

Zmodyfi kowane zostały także za-

sady dokonywania przez prezesa 

UOKiK kontroli i przeszukań oraz 

zasady obliczania obrotu.

Najwięcej kontrowersji na eta-

pie prac legislacyjnych budziło 

nowe rozwiązanie w zakresie kar 

pieniężnych nakładanych przez 

prezesa UOKiK na osoby zarzą-

dzające przedsiębiorstwem. Roz-

wiązanie to budzi nadal wiele 

wątpliwości interpretacyjnych, 

a samo pojęcie osoby zarządzają-

cej może być w praktyce rozumia-

ne bardzo szeroko. Maksymalny 

pułap kary pieniężnej, jaki może 

być nałożony na osobę zarządza-

jącą, został określony na wysokim 

poziomie 2 mln zł. 

Nowelizacja wprowadza rów-

nież rozwiązania, które mogą być 

korzystne dla przedsiębiorców. 

Przedsiębiorca będzie mógł sko-

rzystać z instytucji dobrowolne-

go poddania się karze, która po-

zwoli na obniżenie wysokości kary 

nałożonej przez prezesa UOKiK 

o 10 proc. Biorąc pod uwagę po-

tencjalne kwoty takich kar – może 

to być duża motywacja do korzy-

stania z rozwiązania. Przedsię-

biorcy będą mogli również sko-

rzystać z nowego, stanowiącego 

modyfi kację programu łagodzenia 

kar lenienicy rozwiązania – le-

niency plus. Pozytywnie odbie-

rane jest również wprowadzenie 

tzw. środków zaradczych, których 

celem jest przede wszystkim 

wskazanie przedsiębiorcy sposo-

bu wykonania decyzji i szybkie 

wyeliminowanie praktyki ogra-

niczającej konkurencję. 

Nowelizacja obejmuje swoim 

zakresem także zmiany dotyczą-

ce ochrony konsumentów, dodat-

kowo chroniące ich w przypadku 

stosowania przez przedsiębior-

ców najpoważniejszych i najbar-

dziej szkodliwych praktyk, naru-

szających ich zbiorowe interesy. 

W razie spełnienia określonych 

w ustawie przesłanek prezes 

UOKiK poda do publicznej wia-

domości informacje o zachowaniu 

przedsiębiorcy i jego potencjal-

nych skutkach. 

Instytucja publicznego ostrze-

gania może w praktyce okazać się 

rozwiązaniem często wykorzy-

stywanym przez Prezesa UOKiK, 

który uzyska praktyczny instru-

ment chroniący szeroki krąg kon-

sumentów przed poniesieniem 

przez nich znacznych strat lub 

powstaniem innych niekorzyst-

nych skutków. 

W tym zakresie pojawia się 

jednak sporo wątpliwości i pyta-

nie, jak daleko sięgać ma ochro-

na konsumentów i jak pogodzić 

ją z zabezpieczeniem interesów 

przedsiębiorców.

Z punktu widzenia przedsię-

biorców wprowadzone noweli-

zacją zmiany są zatem istotne 

i mogą mieć znaczenie w co-

dziennej praktyce funkcjonowa-

nia fi rm. W dalszej części szcze-

gółowo omawiamy najważniejsze 

z nich.

Współpraca Aleksandra Płucienik

Milionowe kary dla zarządzających, 
zmiany w fuzjach i leniency

Dobrowolne poddanie 

się karze 
Procedura daje możliwość 
obniżenia wysokości 
sankcji nawet o 10 proc., 
o ile przedsiębiorca spełni 
określone warunki   str. D2

Kontrola fuzji 
Nowością jest dwuetapowy 
model postępowania 
w sprawach koncentracji  
 

str. D2

Leniency i leniency plus
Przedsiębiorca może 
uzyskać dodatkową obniżkę 
kary, jeżeli zdecyduje 
się ujawnić informacje 
o kolejnym porozumieniu, 
innym niż objęte danym 
postępowaniem 

str. D3

Stosowanie środków 

zaradczych
Prezes UOKiK zyskał 
możliwość nakazania 
przedsiębiorcom, by podjęli 
określone działania w celu 
zaniechania stosowania 
praktyki antykonkurencyjnej 
lub usunięcia jej skutków 

 

str. D4

Zmiany zasad kontroli 
Zwiększono uprawnie-
nia kontrolerów, m.in. 
w dostępie do korespon-
dencji przesłanej pocztą 
elektroniczną 

str. D4

Odpowiedzialność 

osób zarządzających
Maksymalny pułap kar dla 
osób fi zycznych określono 
na poziomie 2 mln zł 

 

str. D6

Nowe zasady obliczania 

obrotu
Umożliwią one organowi 
antymonopolowemu doko-
nanie bardziej realnej oceny 
potencjału ekonomicznego 
podmiotów   

str. D6

Publiczne ostrzeganie
W przypadku szczególnie 
uzasadnionego podejrzenia, 
że przedsiębiorca dopusz-
cza się praktyki naruszającej 
zbiorowe interesy konsu-
mentów, prezes UOKIK jest 
zobligowany do ogłoszenia 
tej informacji   

str. D7

spis treści

Michał Kluska 
adwokat w Kancelarii 
Olesiński & Wspólnicy

Magdalena Kaleta 
aplikant adwokacki 
w Kancelarii Olesiński 
& Wspólnicy

Co nowego

w prawie antymonopolowym

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Wtorek

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)

gazetaprawna.pl

18 stycznia 2015 r. weszła w ży-

cie nowelizacja przepisów an-

tymonopolowych. Nowe re-

gulacje wprowadzone ustawą 

z 10 czerwca 2014 r. zmienia-

jącą ustawę o ochronie kon-

kurencji i konsumentów oraz 

ustawę – Kodeks postępowania 

cywilnego (Dz.U. poz. 945) mają 

wzmocnić polski system ochro-

ny konkurencji i konsumentów, 

pozwolić na skuteczniejsze wy-

krywanie praktyk ograniczają-

cych konkurencję, ale też upro-

ścić procedury, w szczególności 

w zakresie kontroli koncentracji. 

Wbrew pozorom zmiany mogą 

dotyczyć nie tylko największych 

rynkowych graczy, uczestniczą-

cych w skomplikowanych pro-

cesach restrukturyzacyjnych, 

ale w pewnym zakresie także 

każdego (nawet najmniejszego) 

przedsiębiorcy prowadzącego 

działalność gospodarczą. 

Nowelizacja wprowadza istot-

ne zmiany w zakresie kontro-

li koncentracji. Wprowadzono 

nowy, dwufazowy system postę-

powania, który ma na celu skró-

cenie czasu trwania postępowań 

w przypadku prostych koncentra-

cji i jego wydłużenie w przypadku 

koncentracji skomplikowanych. 

Zmodyfi kowane zostały także za-

sady dokonywania przez prezesa 

UOKiK kontroli i przeszukań oraz 

zasady obliczania obrotu.

Najwięcej kontrowersji na eta-

pie prac legislacyjnych budziło 

nowe rozwiązanie w zakresie kar 

pieniężnych nakładanych przez 

prezesa UOKiK na osoby zarzą-

dzające przedsiębiorstwem. Roz-

wiązanie to budzi nadal wiele 

wątpliwości interpretacyjnych, 

a samo pojęcie osoby zarządzają-

cej może być w praktyce rozumia-

ne bardzo szeroko. Maksymalny 

pułap kary pieniężnej, jaki może 

być nałożony na osobę zarządza-

jącą, został określony na wysokim 

poziomie 2 mln zł. 

Nowelizacja wprowadza rów-

nież rozwiązania, które mogą być 

korzystne dla przedsiębiorców. 

Przedsiębiorca będzie mógł sko-

rzystać z instytucji dobrowolne-

go poddania się karze, która po-

zwoli na obniżenie wysokości kary 

nałożonej przez prezesa UOKiK 

o 10 proc. Biorąc pod uwagę po-

tencjalne kwoty takich kar – może 

to być duża motywacja do korzy-

stania z rozwiązania. Przedsię-

biorcy będą mogli również sko-

rzystać z nowego, stanowiącego 

modyfi kację programu łagodzenia 

kar lenienicy rozwiązania – le-

niency plus. Pozytywnie odbie-

rane jest również wprowadzenie 

tzw. środków zaradczych, których 

celem jest przede wszystkim 

wskazanie przedsiębiorcy sposo-

bu wykonania decyzji i szybkie 

wyeliminowanie praktyki ogra-

niczającej konkurencję. 

Nowelizacja obejmuje swoim 

zakresem także zmiany dotyczą-

ce ochrony konsumentów, dodat-

kowo chroniące ich w przypadku 

stosowania przez przedsiębior-

ców najpoważniejszych i najbar-

dziej szkodliwych praktyk, naru-

szających ich zbiorowe interesy. 

W razie spełnienia określonych 

w ustawie przesłanek prezes 

UOKiK poda do publicznej wia-

domości informacje o zachowaniu 

przedsiębiorcy i jego potencjal-

nych skutkach. 

Instytucja publicznego ostrze-

gania może w praktyce okazać się 

rozwiązaniem często wykorzy-

stywanym przez Prezesa UOKiK, 

który uzyska praktyczny instru-

ment chroniący szeroki krąg kon-

sumentów przed poniesieniem 

przez nich znacznych strat lub 

powstaniem innych niekorzyst-

nych skutków. 

W tym zakresie pojawia się 

jednak sporo wątpliwości i pyta-

nie, jak daleko sięgać ma ochro-

na konsumentów i jak pogodzić 

ją z zabezpieczeniem interesów 

przedsiębiorców.

Z punktu widzenia przedsię-

biorców wprowadzone noweli-

zacją zmiany są zatem istotne 

i mogą mieć znaczenie w co-

dziennej praktyce funkcjonowa-

nia fi rm. W dalszej części szcze-

gółowo omawiamy najważniejsze 

z nich.

Współpraca Aleksandra Płucienik

Milionowe kary dla zarządzających, 
zmiany w fuzjach i leniency

Dobrowolne poddanie 

się karze 
Procedura daje możliwość 
obniżenia wysokości 
sankcji nawet o 10 proc., 
o ile przedsiębiorca spełni 
określone warunki   str. D2

Kontrola fuzji 
Nowością jest dwuetapowy 
model postępowania 
w sprawach koncentracji  

str. D2

Leniency i leniency plus
Przedsiębiorca może 
uzyskać dodatkową obniżkę 
kary, jeżeli zdecyduje 
się ujawnić informacje 
o kolejnym porozumieniu, 
innym niż objęte danym 
postępowaniem 

str. D3

Stosowanie środków 

zaradczych
Prezes UOKiK zyskał 
możliwość nakazania 
przedsiębiorcom, by podjęli 
określone działania w celu 
zaniechania stosowania 
praktyki antykonkurencyjnej 
lub usunięcia jej skutków 

 

str. D4

Zmiany zasad kontroli 
Zwiększono uprawnie-
nia kontrolerów, m.in. 
w dostępie do korespon-
dencji przesłanej pocztą 
elektroniczną 

str. D4

Odpowiedzialność 

osób zarządzających
Maksymalny pułap kar dla 
osób fi zycznych określono 
na poziomie 2 mln zł 

 

str. D6

Nowe zasady obliczania 

obrotu
Umożliwią one organowi 
antymonopolowemu doko-
nanie bardziej realnej oceny 
potencjału ekonomicznego 
podmiotów   

str. D6

Publiczne ostrzeganie
W przypadku szczególnie 
uzasadnionego podejrzenia, 
że przedsiębiorca dopusz-
cza się praktyki naruszającej 
zbiorowe interesy konsu-
mentów, prezes UOKIK jest 
zobligowany do ogłoszenia 
tej informacji   

str. D7

spis treści

Michał Kluska 
adwokat w Kancelarii 
Olesiński & Wspólnicy

Magdalena Kaleta 
aplikant adwokacki 
w Kancelarii Olesiński 
& Wspólnicy

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               1 / 8

background image

 

D2

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Dobrowolne 

poddanie się karze 

Jest to zupełnie nowa procedura w obszarze prawa konku-

rencji. Daje możliwość obniżenia wysokości kary (o 10 proc.), 

o ile przedsiębiorca spełni określone warunki

Dobrowolne poddanie się karze w postępowaniu antymonopolo-

wym (wprowadzone w artykule 89a u.o.k.k.) jest fakultatywnym 

mechanizmem, który może zastosować prezes UOKiK w związ-

ku z wykryciem naruszenia zakazu praktyk ograniczających 

konkurencję. Procedura ta przewiduje możliwość zapoznania 

się przez uczestnika postępowania, któremu zarzucane jest 

naruszenie, z wymiarem kary, która w związku z tym narusze-

niem zostanie na niego nałożona w późniejszej decyzji, oceną 

prawną sprawy dokonaną przez prezesa UOKiK i planowanym 

rozstrzygnięciem. Przede wszystkim daje możliwość obniżenia 

wysokości kary (o 10 proc.).

Warunki dobrowolnego poddania się karze:

n

  złożenie przez przedsiębiorcę lub osobę zarządzającą (stronę) 

oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się karze,

n

  potwierdzenie przez stronę wysokości kary pieniężnej, jaka 

zostanie przez nią zaakceptowana, nałożonej na podstawie prze-
pisów Działu VII ustawy, z uwzględnieniem 10-proc. obniżki,

n

  potwierdzenie przez stronę, że została dostatecznie poinformo-

wana o zarzucanych jej naruszeniach i miała możliwość zajęcia 
stanowiska,

n

  potwierdzenie przez stronę, że została poinformowana o skut-

kach wniesienia odwołania, które wynikają z art. 81 ust. 3a 
ustawy (tj. w przypadku nieuznania odwołania za słuszne – skut-
kiem byłyby zmiana decyzji w zakresie kary pieniężnej i powrót 
do wysokości, w jakiej zostałaby nałożona, gdyby strona nie 
poddała się dobrowolnie karze pieniężnej).

 

Organ antymonopolowy nie jest związany wnioskiem przed-

siębiorcy. Jedynym kryterium branym pod uwagę przy rozpa-

trzeniu wniosku jest to, czy w efekcie postępowanie zostanie 

przyśpieszone. Gdy organ uzna, że zastosowanie instytucji do-

browolnego poddania się karze wpłynie na efektywność (szyb-

kość) postępowania – ma możliwość wystąpienia do przedsię-

biorcy z taką propozycją.

W przypadku gdy przedsiębiorca wyrazi zgodę, kara pienięż-

na zostanie obniżona o 10 proc. w stosunku do kary nakładanej 

w trybie normalnej procedury (tj. na podstawie art. 106 ust. 1 

pkt 1 lub 2 lub art. 106a ust. 1). Zarówno strona, jak i organ mogą 

odstąpić od tej procedury w każdym momencie. W takim przy-

padku wszelkie oświadczenia strony nie mogą stanowić dowo-

du w postępowaniu toczącym się według normalnego trybu.

WAŻNE

   

Wniesienie przez przedsiębiorcę, dobrowolnie pod-

dającego się karze, odwołania od decyzji, w której uwzględ-

niono propozycje przedsiębiorcy zgłoszone w ramach wyżej 

opisanej procedury, automatycznie powoduje utratę otrzy-

manej 10-proc. obniżki. 

W takim przypadku, jeżeli odwołanie nie zostanie uznane za 

słuszne, prezes UOKiK, przed przekazaniem akt do sądu, będzie 

zmieniał swoją decyzję, nakładając karę pieniężną w wysokości, 

w jakiej zostałaby nałożona na przedsiębiorcę, gdyby nie poddał 

się dobrowolnie karze (tj. bez obniżki). O zmianie decyzji Prezes 

UOKiK będzie zobowiązany niezwłocznie powiadomić stronę, 

przesyłając jej nową decyzję. Od tej decyzji przysługuje odwo-

łanie (art. 81 ust. 3a ustawy).

Co istotne –  dowody oraz informacje przekazane do orga-

nu w związku ze stosowaniem nowej procedury nie będą udo-

stępniane stronom postępowania (również w trybie dostępu 

do informacji publicznej). Również ich kopiowanie (w zakresie 

składanych oświadczeń) możliwe jest jedynie za pisemną zgodą 

przedsiębiorcy dobrowolnie poddającego się karze. Bez pisemnej 

zgody dopuszczalne będzie jedynie sporządzanie odręcznych no-

tatek z tych dokumentów, pod warunkiem że strony zobowiążą 

się do ich wykorzystywania jedynie na potrzeby postępowania 

toczącego się w tej sprawie przed prezesem UOKiK lub przed 

sądem (art. 70 ust. 5 ustawy). Gdyby stało się inaczej, przepisy 

przewidują możliwość nałożenia kary w wysokości do 20 000 zł 

na podmioty kopiujące ww. dokumenty bez zgody przedsiębior-

cy lub wykorzystujące informacje uzyskane dzięki dostępowi do 

tych dokumentów w innym celu niż na potrzeby postępowania 

toczącego się w tej sprawie przed prezesem UOKiK lub sądem 

(art. 108 ust. 5 ustawy).

WAŻNE

   

Procedura dobrowolnego poddania się karze będzie 

miała zastosowanie również w stosunku do osób fi zycznych 

ponoszących odpowiedzialność za dopuszczenie, w ramach 

sprawowanych funkcji, do naruszenia przez przedsiębiorcę 

zakazu praktyk ograniczających konkurencję.

Nowe rozwiązanie prawne może w praktyce okazać się czę-

sto stosowane. Cel polegający na szybszym uprawomocnieniu 

się wydawanych decyzji (założenie jest takie, że przedsiębiorca 

dobrowolnie poddający się karze nie będzie składał odwołania 

od wydanej decyzji do sądu) może przyczynić się do udrożnie-

nia sądów. Korzyść w postaci 10-proc. obniżenia wysokości kary 

– biorąc pod uwagę potencjalne kwoty – może być również mo-

tywacją dla przedsiębiorców do korzystania z tego rozwiązania, 

a gwarancje w zakresie ograniczeń dostępu do dokumentacji 

i oświadczeń dodatkowo mogą zwiększyć poczucie bezpieczeń-

stwa takiego podmiotu.

Kontrola fuzji

Nowe przepisy wprowadzają dwuetapowy  model postępowa-

nia w sprawach koncentracji. Zakłada on, jako zasadę, zakoń-

czenie postępowania w terminie 1 miesiąca, a więc o połowę 

krótszym niż obecnie

Istotną częścią nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji 

i konsumentów są zmiany w zakresie procedury kontroli kon-

centracji. Obecnie postępowania antymonopolowe w sprawach 

koncentracji – zarówno tych o potencjalnie dużym wpływie na 

konkurencję, jak i tych stosunkowo mało istotnych z punktu 

widzenia antykonkurencyjnych skutków – są rozpatrywane 

w jednakowym trybie i kończone w jednakowym, dwumie-

sięcznym terminie.

Nowe przepisy wprowadzają zupełnie nowy model postępowa-

nia w sprawach koncentracji – tzw. model dwuetapowy. Zmiana 

ta wynika z dotychczasowych doświadczeń UOKiK w zakresie 

potrzeby zróżnicowania trybu i długości postępowań ze względu 

na skutki planowanych koncentracji i stopień ich skompliko-

wania. Od dłuższego czasu zmiana ta była także postulowana 

niemal przez wszystkie środowiska.

Nowy model postępowania zakłada jako zasadę zakończenie 

postępowania w terminie 1 miesiąca (termin o połowę krótszy niż 

D2

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Dobrowolne 

poddanie się karze 

Jest to zupełnie nowa procedura w obszarze prawa konku-

rencji. Daje możliwość obniżenia wysokości kary (o 10 proc.), 

o ile przedsiębiorca spełni określone warunki

Dobrowolne poddanie się karze w postępowaniu antymonopolo-

wym (wprowadzone w artykule 89a u.o.k.k.) jest fakultatywnym 

mechanizmem, który może zastosować prezes UOKiK w związ-

ku z wykryciem naruszenia zakazu praktyk ograniczających 

konkurencję. Procedura ta przewiduje możliwość zapoznania 

się przez uczestnika postępowania, któremu zarzucane jest 

naruszenie, z wymiarem kary, która w związku z tym narusze-

niem zostanie na niego nałożona w późniejszej decyzji, oceną 

prawną sprawy dokonaną przez prezesa UOKiK i planowanym 

rozstrzygnięciem. Przede wszystkim daje możliwość obniżenia 

wysokości kary (o 10 proc.).

Warunki dobrowolnego poddania się karze:

n

  złożenie przez przedsiębiorcę lub osobę zarządzającą (stronę) 

oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się karze,

n

  potwierdzenie przez stronę wysokości kary pieniężnej, jaka 

zostanie przez nią zaakceptowana, nałożonej na podstawie prze-
pisów Działu VII ustawy, z uwzględnieniem 10-proc. obniżki,

n

  potwierdzenie przez stronę, że została dostatecznie poinformo-

wana o zarzucanych jej naruszeniach i miała możliwość zajęcia 
stanowiska,

n

  potwierdzenie przez stronę, że została poinformowana o skut-

kach wniesienia odwołania, które wynikają z art. 81 ust. 3a 
ustawy (tj. w przypadku nieuznania odwołania za słuszne – skut-
kiem byłyby zmiana decyzji w zakresie kary pieniężnej i powrót 
do wysokości, w jakiej zostałaby nałożona, gdyby strona nie 
poddała się dobrowolnie karze pieniężnej).

Organ antymonopolowy nie jest związany wnioskiem przed-

siębiorcy. Jedynym kryterium branym pod uwagę przy rozpa-

trzeniu wniosku jest to, czy w efekcie postępowanie zostanie 

przyśpieszone. Gdy organ uzna, że zastosowanie instytucji do-

browolnego poddania się karze wpłynie na efektywność (szyb-

kość) postępowania – ma możliwość wystąpienia do przedsię-

biorcy z taką propozycją.

W przypadku gdy przedsiębiorca wyrazi zgodę, kara pienięż-

na zostanie obniżona o 10 proc. w stosunku do kary nakładanej 

w trybie normalnej procedury (tj. na podstawie art. 106 ust. 1 

pkt 1 lub 2 lub art. 106a ust. 1). Zarówno strona, jak i organ mogą 

odstąpić od tej procedury w każdym momencie. W takim przy-

padku wszelkie oświadczenia strony nie mogą stanowić dowo-

du w postępowaniu toczącym się według normalnego trybu.

WAŻNE

Wniesienie przez przedsiębiorcę, dobrowolnie pod-

dającego się karze, odwołania od decyzji, w której uwzględ-

niono propozycje przedsiębiorcy zgłoszone w ramach wyżej 

opisanej procedury, automatycznie powoduje utratę otrzy-

manej 10-proc. obniżki. 

W takim przypadku, jeżeli odwołanie nie zostanie uznane za 

słuszne, prezes UOKiK, przed przekazaniem akt do sądu, będzie 

zmieniał swoją decyzję, nakładając karę pieniężną w wysokości, 

w jakiej zostałaby nałożona na przedsiębiorcę, gdyby nie poddał 

się dobrowolnie karze (tj. bez obniżki). O zmianie decyzji Prezes 

UOKiK będzie zobowiązany niezwłocznie powiadomić stronę, 

przesyłając jej nową decyzję. Od tej decyzji przysługuje odwo-

łanie (art. 81 ust. 3a ustawy).

Co istotne –  dowody oraz informacje przekazane do orga-

nu w związku ze stosowaniem nowej procedury nie będą udo-

stępniane stronom postępowania (również w trybie dostępu 

do informacji publicznej). Również ich kopiowanie (w zakresie 

składanych oświadczeń) możliwe jest jedynie za pisemną zgodą 

przedsiębiorcy dobrowolnie poddającego się karze. Bez pisemnej 

zgody dopuszczalne będzie jedynie sporządzanie odręcznych no-

tatek z tych dokumentów, pod warunkiem że strony zobowiążą 

się do ich wykorzystywania jedynie na potrzeby postępowania 

toczącego się w tej sprawie przed prezesem UOKiK lub przed 

sądem (art. 70 ust. 5 ustawy). Gdyby stało się inaczej, przepisy 

przewidują możliwość nałożenia kary w wysokości do 20 000 zł 

na podmioty kopiujące ww. dokumenty bez zgody przedsiębior-

cy lub wykorzystujące informacje uzyskane dzięki dostępowi do 

tych dokumentów w innym celu niż na potrzeby postępowania 

toczącego się w tej sprawie przed prezesem UOKiK lub sądem 

(art. 108 ust. 5 ustawy).

WAŻNE

Procedura dobrowolnego poddania się karze będzie 

miała zastosowanie również w stosunku do osób fi zycznych 

ponoszących odpowiedzialność za dopuszczenie, w ramach 

sprawowanych funkcji, do naruszenia przez przedsiębiorcę 

zakazu praktyk ograniczających konkurencję.

Nowe rozwiązanie prawne może w praktyce okazać się czę-

sto stosowane. Cel polegający na szybszym uprawomocnieniu 

się wydawanych decyzji (założenie jest takie, że przedsiębiorca 

dobrowolnie poddający się karze nie będzie składał odwołania 

od wydanej decyzji do sądu) może przyczynić się do udrożnie-

nia sądów. Korzyść w postaci 10-proc. obniżenia wysokości kary 

– biorąc pod uwagę potencjalne kwoty – może być również mo-

tywacją dla przedsiębiorców do korzystania z tego rozwiązania, 

a gwarancje w zakresie ograniczeń dostępu do dokumentacji 

i oświadczeń dodatkowo mogą zwiększyć poczucie bezpieczeń-

stwa takiego podmiotu.

Kontrola fuzji

Nowe przepisy wprowadzają dwuetapowy  model postępowa-

nia w sprawach koncentracji. Zakłada on, jako zasadę, zakoń-

czenie postępowania w terminie 1 miesiąca, a więc o połowę 

krótszym niż obecnie

Istotną częścią nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji 

i konsumentów są zmiany w zakresie procedury kontroli kon-

centracji. Obecnie postępowania antymonopolowe w sprawach 

koncentracji – zarówno tych o potencjalnie dużym wpływie na 

konkurencję, jak i tych stosunkowo mało istotnych z punktu 

widzenia antykonkurencyjnych skutków – są rozpatrywane 

w jednakowym trybie i kończone w jednakowym, dwumie-

sięcznym terminie.

Nowe przepisy wprowadzają zupełnie nowy model postępowa-

nia w sprawach koncentracji – tzw. model dwuetapowy. Zmiana 

ta wynika z dotychczasowych doświadczeń UOKiK w zakresie 

potrzeby zróżnicowania trybu i długości postępowań ze względu 

na skutki planowanych koncentracji i stopień ich skompliko-

wania. Od dłuższego czasu zmiana ta była także postulowana 

niemal przez wszystkie środowiska.

Nowy model postępowania zakłada jako zasadę zakończenie 

postępowania w terminie 1 miesiąca (termin o połowę krótszy niż 

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               2 / 8

background image

 

D3

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ZMIANY W PRAWIE ANTYMONOPOLOW YM

obecnie). Skrócenie czasu postępowania wiąże się z pozytywnym 

z punktu widzenia przedsiębiorcy skutkiem – czas oczekiwania 

na decyzję UOKiK, a tym samym czas przeprowadzenia samej 

fuzji ulegnie dużemu przyspieszeniu. Według danych UOKiK 

w 2013 r. postępowanie antymonopolowe w sprawie koncen-

tracji trwało średnio 58 dni.

UWAGA

   

Do terminu 1 miesiąca (inaczej niż obecnie) nie 

wlicza się okresów oczekiwania na dokonanie zgłosze-

nia przez pozostałych uczestników koncentracji, usunię-

cia braków lub uzupełnienia informacji w zgłoszeniu czy 

uiszczenia opłaty od wniosków o wszczęcie postępowania. 

Termin miesięczny będzie terminem podstawowym, który 

z założenia ma dotyczyć spraw niebudzących większych wąt-

pliwości. Według danych UOKiK stanowią one obecnie co naj-

mniej 80 proc. spraw z zakresu koncentracji rozpatrywanych 

przez prezesa UOKiK.

Drugim elementem nowego modelu jest możliwość przedłu-

żenia czasu trwania postępowania antymonopolowego o kolejne 

4 miesiące w przypadku koncentracji bardziej złożonych i wy-

magających dogłębnej analizy rynku.

Przesłanki wydłużenia postępowania w sprawie 

koncentracji (określone w art. 96a ust. 1 u.o.k.k.):

1. skomplikowany charakter sprawy,
2. uzasadnione prawdopodobieństwo, powzięte na podstawie 
uzyskanych przez organ informacji, w tym informacji zawartych 
w zgłoszeniu zamiaru koncentracji, że zgłoszona koncentracja 
może wywołać istotne ograniczenie konkurencji na rynku lub
3. konieczność przeprowadzenia badania rynku.

Z uwagi na posłużenie się w treści ww. przepisu słowem „lub” 
tylko przy przesłance oznaczonej powyżej numerem 2 powstają 
wątpliwości, czy muszą one wystąpić łącznie. Wydaje się jednak, 
że należałoby przyjąć, że postępowanie może być przedłużone 
w dwóch sytuacjach: gdy sprawa jest szczególnie skomplikowana 
i jednocześnie istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo ogra-
niczenia konkurencji na rynku oraz gdy w sprawie konieczne jest 
przeprowadzenie badania rynku.
Pierwsza przesłanka (skomplikowany charakter sprawy) ma 
charakter dalece nieprecyzyjny i pozostawia szeroki margines uzna-
niowości po stronie prezesa UOKiK. Zastrzeżenie to zgłaszane było 
na etapie konsultacji społecznych przez większość konsultowanych 
podmiotów, nie zostało jednak uwzględnione. Pomimo że brak 
jest obecnie dorobku orzeczniczego UOKiK w zakresie rozumienia 
tego pojęcia, można by wskazać na kilka przykładowych sytuacji, 
w których organ uznałby prawdopodobnie, że sprawa ma charak-
ter skomplikowany. Przykładowo: sprawa może dotyczyć znacznej 
liczby przedsiębiorców, wiązać się z potrzebą uzyskania wiedzy 
specjalistycznej lub konsultacji z innymi organami czy też dotyczyć 
nowych, niebadanych dotychczas przez organ rynków. 

Decyzję o przedłużeniu postępowania podejmie prezes UOKiK 

w drodze postanowienia, na które przedsiębiorcy nie przysługuje 

zażalenie. Postanowienie wymaga uzasadnienia.

Kolejnym novum w zakresie postępowania w sprawach doty-

czących koncentracji jest obowiązek przedstawienia przedsię-

biorcy przez prezesa UOKiK, jeszcze przed wydaniem decyzji, 

zastrzeżenia do koncentracji, w której przedsiębiorca uczestniczy. 

Pozwoli to przedsiębiorcy poznać zarzuty prezesa UOKiK jeszcze 

przed zakończeniem postępowania i, co więcej, ustosunkować się 

do nich, np. poprzez wprowadzenie do planowanej koncentracji 

pewnych modyfi kacji, dzięki którym nie wywoła ona antykon-

kurencyjnych skutków. Obowiązek przedstawienia zastrzeżeń 

dotyczy jedynie spraw, w których istnieje uzasadnione praw-

dopodobieństwo istotnego ograniczenia konkurencji na rynku. 

Rozwiązanie to z pewnością usprawni komunikację pomiędzy 

przedsiębiorcą a organem i umożliwi dostosowanie warunków 

planowanych koncentracji do wymagań UOKiK związanych 

z potrzebą ochrony rynku. 

UWAGA

   

Procedura przedstawienia zastrzeżeń w praktyce 

stanowić będzie etap poprzedzający przedstawienie warun-

ków i funkcjonować będzie niezależnie od zgody warunkowej.

Nowelizacja wprowadza także nowe wyłączenia z obowiąz-

ku zgłoszenia zamiaru koncentracji. Spod kontroli UOKiK 

wyłączone zostaną koncentracje polegające na połączeniu  

przedsiębiorców, których obroty na terytorium RP nie prze-

kraczają kwoty 10 mln euro w żadnych z dwóch lat obroto-

wych poprzedzających zgłoszenie. Nie będzie podlegać także 

obowiązkowi zgłoszenia zamiar koncentracji polegającej na 

przejęciu kontroli nad przedsiębiorcą należącym do jednej 

grupy kapitałowej oraz jednocześnie nabyciu części jego mie-

nia – jeżeli obrót przedsiębiorcy, nad którym ma nastąpić 

przejęcie kontroli, i obrót realizowany przez nabywanie części 

mienia nie przekroczył łącznie na terytorium RP w żadnym 

z dwóch lat obrotowych poprzedzających zgłoszenie równo-

wartości 10 mln euro.

Jak wynika z praktyki UOKiK, transakcje te nie wywołują co 

do zasady antykonkurencyjnych skutków rynkowych i dlatego 

nie powinny podlegać kontroli urzędu.

Leniency i leniency plus

Zmodyfi kowano zasady programu i rozszerzono go. Przedsię-

biorca może uzyskać dodatkową obniżkę kary, jeżeli zdecydu-

je się ujawnić informacje o kolejnym porozumieniu, innym 

niż objęte danym postępowaniem, dotychczas nieznanym 

organowi

KOMENTARZ

 

EKSPERTA

N

owy, dwuetapowy model postępowania w sprawach 

antymonopolowych dotyczących koncentracji 

będzie odpowiadał potrzebom praktyki. Na gruncie 

nowych przepisów w sprawach prostych i niemających 

istotnego wpływu na rynek decyzje UOKiK wydawane będą 

o wiele szybciej, co przyspieszy również sam proces 

zaplanowanej przez przedsiębiorcę fuzji. Wprowadzenie 

jako zasady terminu jednomiesięcznego i możliwości jego 

przedłużenia w określonych w ustawie sytuacjach (tj. 

w sprawach bardziej złożonych i skomplikowanych, 

wymagających szczególnej analizy pod kątem zagrożenia 

dla konkurencji) powinno usprawnić proces kontroli 

koncentracji i jednocześnie zwiększyć efektywność organu 

antymonopolowego. Wiele zależy jednak od sposobu 

interpretacji przez organ przesłanek wydłużenia postępo-

wania, które mają zdecydowanie oceniający charakter.

BARTŁOMIEJ STĘPIEŃ

adwokat w Kancelarii Olesiński & Wspólnicy 

D3

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ZMIANY W PRAWIE ANTYMONOPOLOW YM

obecnie). Skrócenie czasu postępowania wiąże się z pozytywnym 

z punktu widzenia przedsiębiorcy skutkiem – czas oczekiwania 

na decyzję UOKiK, a tym samym czas przeprowadzenia samej 

fuzji ulegnie dużemu przyspieszeniu. Według danych UOKiK 

w 2013 r. postępowanie antymonopolowe w sprawie koncen-

tracji trwało średnio 58 dni.

UWAGA

Do terminu 1 miesiąca (inaczej niż obecnie) nie 

wlicza się okresów oczekiwania na dokonanie zgłosze-

nia przez pozostałych uczestników koncentracji, usunię-

cia braków lub uzupełnienia informacji w zgłoszeniu czy 

uiszczenia opłaty od wniosków o wszczęcie postępowania. 

Termin miesięczny będzie terminem podstawowym, który 

z założenia ma dotyczyć spraw niebudzących większych wąt-

pliwości. Według danych UOKiK stanowią one obecnie co naj-

mniej 80 proc. spraw z zakresu koncentracji rozpatrywanych 

przez prezesa UOKiK.

Drugim elementem nowego modelu jest możliwość przedłu-

żenia czasu trwania postępowania antymonopolowego o kolejne 

4 miesiące w przypadku koncentracji bardziej złożonych i wy-

magających dogłębnej analizy rynku.

Przesłanki wydłużenia postępowania w sprawie 

koncentracji (określone w art. 96a ust. 1 u.o.k.k.):

1. skomplikowany charakter sprawy,
2. uzasadnione prawdopodobieństwo, powzięte na podstawie 
uzyskanych przez organ informacji, w tym informacji zawartych 
w zgłoszeniu zamiaru koncentracji, że zgłoszona koncentracja 
może wywołać istotne ograniczenie konkurencji na rynku lub
3. konieczność przeprowadzenia badania rynku.

Z uwagi na posłużenie się w treści ww. przepisu słowem „lub” 
tylko przy przesłance oznaczonej powyżej numerem 2 powstają 
wątpliwości, czy muszą one wystąpić łącznie. Wydaje się jednak, 
że należałoby przyjąć, że postępowanie może być przedłużone 
w dwóch sytuacjach: gdy sprawa jest szczególnie skomplikowana 
i jednocześnie istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo ogra-
niczenia konkurencji na rynku oraz gdy w sprawie konieczne jest 
przeprowadzenie badania rynku.
Pierwsza przesłanka (skomplikowany charakter sprawy) ma 
charakter dalece nieprecyzyjny i pozostawia szeroki margines uzna-
niowości po stronie prezesa UOKiK. Zastrzeżenie to zgłaszane było 
na etapie konsultacji społecznych przez większość konsultowanych 
podmiotów, nie zostało jednak uwzględnione. Pomimo że brak 
jest obecnie dorobku orzeczniczego UOKiK w zakresie rozumienia 
tego pojęcia, można by wskazać na kilka przykładowych sytuacji, 
w których organ uznałby prawdopodobnie, że sprawa ma charak-
ter skomplikowany. Przykładowo: sprawa może dotyczyć znacznej 
liczby przedsiębiorców, wiązać się z potrzebą uzyskania wiedzy 
specjalistycznej lub konsultacji z innymi organami czy też dotyczyć 
nowych, niebadanych dotychczas przez organ rynków. 

Decyzję o przedłużeniu postępowania podejmie prezes UOKiK 

w drodze postanowienia, na które przedsiębiorcy nie przysługuje 

zażalenie. Postanowienie wymaga uzasadnienia.

Kolejnym novum w zakresie postępowania w sprawach doty-

czących koncentracji jest obowiązek przedstawienia przedsię-

biorcy przez prezesa UOKiK, jeszcze przed wydaniem decyzji, 

zastrzeżenia do koncentracji, w której przedsiębiorca uczestniczy. 

Pozwoli to przedsiębiorcy poznać zarzuty prezesa UOKiK jeszcze 

przed zakończeniem postępowania i, co więcej, ustosunkować się 

do nich, np. poprzez wprowadzenie do planowanej koncentracji 

pewnych modyfi kacji, dzięki którym nie wywoła ona antykon-

kurencyjnych skutków. Obowiązek przedstawienia zastrzeżeń 

dotyczy jedynie spraw, w których istnieje uzasadnione praw-

dopodobieństwo istotnego ograniczenia konkurencji na rynku. 

Rozwiązanie to z pewnością usprawni komunikację pomiędzy 

przedsiębiorcą a organem i umożliwi dostosowanie warunków 

planowanych koncentracji do wymagań UOKiK związanych 

z potrzebą ochrony rynku. 

UWAGA

Procedura przedstawienia zastrzeżeń w praktyce 

stanowić będzie etap poprzedzający przedstawienie warun-

ków i funkcjonować będzie niezależnie od zgody warunkowej.

Nowelizacja wprowadza także nowe wyłączenia z obowiąz-

ku zgłoszenia zamiaru koncentracji. Spod kontroli UOKiK 

wyłączone zostaną koncentracje polegające na połączeniu  

przedsiębiorców, których obroty na terytorium RP nie prze-

kraczają kwoty 10 mln euro w żadnych z dwóch lat obroto-

wych poprzedzających zgłoszenie. Nie będzie podlegać także 

obowiązkowi zgłoszenia zamiar koncentracji polegającej na 

przejęciu kontroli nad przedsiębiorcą należącym do jednej 

grupy kapitałowej oraz jednocześnie nabyciu części jego mie-

nia – jeżeli obrót przedsiębiorcy, nad którym ma nastąpić 

przejęcie kontroli, i obrót realizowany przez nabywanie części 

mienia nie przekroczył łącznie na terytorium RP w żadnym 

z dwóch lat obrotowych poprzedzających zgłoszenie równo-

wartości 10 mln euro.

Jak wynika z praktyki UOKiK, transakcje te nie wywołują co 

do zasady antykonkurencyjnych skutków rynkowych i dlatego 

nie powinny podlegać kontroli urzędu.

Leniency i leniency plus

Zmodyfi kowano zasady programu i rozszerzono go. Przedsię-

biorca może uzyskać dodatkową obniżkę kary, jeżeli zdecydu-

je się ujawnić informacje o kolejnym porozumieniu, innym 

niż objęte danym postępowaniem, dotychczas nieznanym 

organowi

KOMENTARZ

EKSPERTA

N

owy, dwuetapowy model postępowania w sprawach 

antymonopolowych dotyczących koncentracji 

będzie odpowiadał potrzebom praktyki. Na gruncie 

nowych przepisów w sprawach prostych i niemających 

istotnego wpływu na rynek decyzje UOKiK wydawane będą 

o wiele szybciej, co przyspieszy również sam proces 

zaplanowanej przez przedsiębiorcę fuzji. Wprowadzenie 

jako zasady terminu jednomiesięcznego i możliwości jego 

przedłużenia w określonych w ustawie sytuacjach (tj. 

w sprawach bardziej złożonych i skomplikowanych, 

wymagających szczególnej analizy pod kątem zagrożenia 

dla konkurencji) powinno usprawnić proces kontroli 

koncentracji i jednocześnie zwiększyć efektywność organu 

antymonopolowego. Wiele zależy jednak od sposobu 

interpretacji przez organ przesłanek wydłużenia postępo-

wania, które mają zdecydowanie oceniający charakter.

BARTŁOMIEJ STĘPIEŃ

adwokat w Kancelarii Olesiński & Wspólnicy 

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               3 / 8

background image

 

D4

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Przed 18 stycznia 2015 r. program leniency regulowany był 

ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów (art. 109) oraz 

rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 26 stycznia 2009 r. 

w sprawie trybu postępowania w przypadku wystąpienia przed-

siębiorców do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsu-

mentów o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jej 

obniżenie (Dz.U. nr 20, poz. 109).

W ramach nowelizacji doprecyzowano elementy, jakie powi-

nien zawierać wniosek o objęcie programem leniency. Między 

innymi konieczne będzie wskazanie opisu okoliczności i sposo-

bu funkcjonowania porozumienia (art. 113a ust. 2 pkt 6 ustawy). 

Ponadto prezes UOKiK po otrzymaniu wniosku ma potwierdzić 

datę i godzinę jego złożenia przez przedsiębiorcę.

Nowością jest instytucja tzw. leniency plus (art. 113d ustawy). 

Przedsiębiorca może uzyskać dodatkową obniżkę kary, jeżeli sam 

złożył wniosek leniency, ale nie uzyskał odstąpienia od nałoże-

nia kary i zdecydował się ujawnić informacje o porozumieniu 

innym niż objęte postępowaniem, które dotychczas pozostawało 

nieznane organowi.

Dodatkowa obniżka dotyczyłaby kary za pierwsze porozumie-

nie, ponieważ za drugie, jako pierwszemu podmiotowi wystę-

pującemu z wnioskiem leniency, należałoby się przedsiębiorcy 

całkowite odstąpienie od wymierzenia kary. Dodatkowa obniżka 

wyniosłaby 30 proc. kary obliczonej po uwzględnieniu już przy-

znanej obniżki. 

Stosowanie środków 

zaradczych

Prezes UOKiK zyskał możliwość nakazania przedsiębiorcom, 

by podjęli określone działania w celu zaniechania stosowania 

praktyki antykonkurencyjnej lub usunięcia jej skutków. Lista 

ma charakter otwarty 

Na liście środków zaradczych, jakie może nakazać przedsiębior-

com prezes UOKiK, znajdują się m.in. następujące działania: 

udzielenie licencji własności intelektualnej na niedyskrymina-

cyjnych warunkach, umożliwienie dostępu do określonej infra-

struktury na niedyskryminacyjnych warunkach, zmiana umowy, 

obowiązek dostawy innym podmiotom określonych produktów 

lub świadczenia określonych usług na niedyskryminacyjnych 

warunkach. Środki te powinny być stosowane proporcjonalnie 

do wagi i rodzaju naruszenia – tak aby doprowadziły do zakoń-

czenia lub usunięcia jego skutków. Równolegle wprowadzo-

no procedurę konsultacyjną: przed nałożeniem środka prezes 

UOKiK przekazuje przedsiębiorcy informację o planowanych 

do nałożenia środkach, a ten ma możliwość przedstawienia 

swojego stanowiska.

Nakładając środek zaradczy, prezes UOKiK jest uprawniony do 

określenia terminu jego stosowania oraz np. nałożenia obowiąz-

ków sprawozdawczych. Ustawa przewiduje również możliwość 

nałożenia kary pieniężnej za nieudzielenie w wyznaczonym ter-

minie informacji lub też podanie informacji nieprawdziwych lub 

wprowadzających w błąd (art. 106 ust. 2 pkt 2). W takich przypad-

kach prezes UOKiK ma możliwość nałożenia kary w wysokości do 

50 mln euro, jeżeli przedsiębiorca, choćby nieumyślnie, dopuścił 

się tego czynu. Tak dolegliwa sankcja zapewni, że przedsiębior-

ca wywiąże się z nałożonych na niego zobowiązań i związanych 

z ich realizacją obowiązków informacyjnych, zapewniając tym 

samym skuteczną realizację celów środków zaradczych. Gór-

ny pułap ww. kary pieniężnej jest tożsamy z wysokością kar, 

o których mowa w art. 106 ust. 2 (naruszenie obowiązków spra-

wozdawczych w zakresie realizacji środków zaradczych należy 

zaliczyć do tej samej kategorii naruszeń w porównaniu z tymi, 

które są wskazane w art. 106 ust. 2). 

Zmiany zasad kontroli 

Doprecyzowano zasady ich przeprowadzania. Zwiększą się 

uprawnienia kontrolerów, m.in. w dostępie do korespondencji 

przesłanej pocztą elektroniczną

Główne zmiany dotyczą doprecyzowania funkcjonujących już 

mechanizmów. Na przykład doprecyzowano szczegóły istnieją-

cego już obecnie obowiązku zapewnienia przez kontrolowanego 

dostępu do nośników informacji. Uszczegółowiono w tym za-

kresie przepisy  m.in. poprzez odniesienie do informatycznych 

nośników danych, w tym również będących własnością innego 

podmiotu, oraz korespondencji przesyłanej pocztą elektronicz-

ną (art. 105d ust. 1 pkt 4). Odpowiednio doprecyzowany został 

również art. 105e ust. 1 pkt 1 odnoszący się do obowiązku spo-

rządzania przez kontrolowanego kopii dokumentów. 

Wprost postanowiono, że kontrolujący mają prawo uzyskać dostęp 

m.in. do korespondencji przesłanej pocztą elektroniczną, informa-

tycznych nośników danych w rozumieniu przepisów o informa-

tyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, 

innych urządzeń zawierających dane informatyczne lub systemów 

informatycznych, w tym także zapewnienia dostępu do systemów 

informatycznych będących własnością innego podmiotu, zawiera-

jących dane kontrolowanego, związane z przedmiotem kontroli, 

w zakresie, w jakim kontrolowany ma do nich dostęp. Kontrolujący 

ma również prawo do sporządzania z materiałów i korespondencji 

przedsiębiorcy notatek. Istotną nowością jest również możliwość 

żądania sporządzenia przez kontrolowanego kopii lub wydruków 

materiałów, korespondencji oraz informacji zgromadzonych na 

nośnikach, w urządzeniach lub w systemach.

Nowością jest również uprawnienie do wniesienia zażalenia 

przez przedsiębiorcę dotyczące sytuacji żądania udostępnienia 

związanych z przedmiotem kontroli:

 

akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju pism, dokumentów oraz ich 

odpisów i wyciągów,

Stopień złagodzenia kary zależy od kolejności złożenia wniosku

Wnioskodawca

Forma złagodzenia kary przed 18 stycznia 2015 r.

Forma złagodzenie kary po 18 stycznia  2015 r.

składający jako pierwszy

odstąpienie od nałożenia kary

odstąpienie od nałożenia kary 

składający jako drugi

kara nie wyższa niż 5 proc. przychodu

obniżenie o 30–50 proc. kary

składający jako trzeci

kara nie wyższa niż 7 proc. przychodu

obniżenie o 20–30 proc. kary

następni

kara nie wyższa niż 8 proc. przychodu

obniżenie maksymalnie o 20 proc. kary

D4

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Przed 18 stycznia 2015 r. program leniency regulowany był 

ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów (art. 109) oraz 

rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 26 stycznia 2009 r. 

w sprawie trybu postępowania w przypadku wystąpienia przed-

siębiorców do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsu-

mentów o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej lub jej 

obniżenie (Dz.U. nr 20, poz. 109).

W ramach nowelizacji doprecyzowano elementy, jakie powi-

nien zawierać wniosek o objęcie programem leniency. Między 

innymi konieczne będzie wskazanie opisu okoliczności i sposo-

bu funkcjonowania porozumienia (art. 113a ust. 2 pkt 6 ustawy). 

Ponadto prezes UOKiK po otrzymaniu wniosku ma potwierdzić 

datę i godzinę jego złożenia przez przedsiębiorcę.

Nowością jest instytucja tzw. leniency plus (art. 113d ustawy). 

Przedsiębiorca może uzyskać dodatkową obniżkę kary, jeżeli sam 

złożył wniosek leniency, ale nie uzyskał odstąpienia od nałoże-

nia kary i zdecydował się ujawnić informacje o porozumieniu 

innym niż objęte postępowaniem, które dotychczas pozostawało 

nieznane organowi.

Dodatkowa obniżka dotyczyłaby kary za pierwsze porozumie-

nie, ponieważ za drugie, jako pierwszemu podmiotowi wystę-

pującemu z wnioskiem leniency, należałoby się przedsiębiorcy 

całkowite odstąpienie od wymierzenia kary. Dodatkowa obniżka 

wyniosłaby 30 proc. kary obliczonej po uwzględnieniu już przy-

znanej obniżki. 

Stosowanie środków 

zaradczych

Prezes UOKiK zyskał możliwość nakazania przedsiębiorcom, 

by podjęli określone działania w celu zaniechania stosowania 

praktyki antykonkurencyjnej lub usunięcia jej skutków. Lista 

ma charakter otwarty 

Na liście środków zaradczych, jakie może nakazać przedsiębior-

com prezes UOKiK, znajdują się m.in. następujące działania: 

udzielenie licencji własności intelektualnej na niedyskrymina-

cyjnych warunkach, umożliwienie dostępu do określonej infra-

struktury na niedyskryminacyjnych warunkach, zmiana umowy, 

obowiązek dostawy innym podmiotom określonych produktów 

lub świadczenia określonych usług na niedyskryminacyjnych 

warunkach. Środki te powinny być stosowane proporcjonalnie 

do wagi i rodzaju naruszenia – tak aby doprowadziły do zakoń-

czenia lub usunięcia jego skutków. Równolegle wprowadzo-

no procedurę konsultacyjną: przed nałożeniem środka prezes 

UOKiK przekazuje przedsiębiorcy informację o planowanych 

do nałożenia środkach, a ten ma możliwość przedstawienia 

swojego stanowiska.

Nakładając środek zaradczy, prezes UOKiK jest uprawniony do 

określenia terminu jego stosowania oraz np. nałożenia obowiąz-

ków sprawozdawczych. Ustawa przewiduje również możliwość 

nałożenia kary pieniężnej za nieudzielenie w wyznaczonym ter-

minie informacji lub też podanie informacji nieprawdziwych lub 

wprowadzających w błąd (art. 106 ust. 2 pkt 2). W takich przypad-

kach prezes UOKiK ma możliwość nałożenia kary w wysokości do 

50 mln euro, jeżeli przedsiębiorca, choćby nieumyślnie, dopuścił 

się tego czynu. Tak dolegliwa sankcja zapewni, że przedsiębior-

ca wywiąże się z nałożonych na niego zobowiązań i związanych 

z ich realizacją obowiązków informacyjnych, zapewniając tym 

samym skuteczną realizację celów środków zaradczych. Gór-

ny pułap ww. kary pieniężnej jest tożsamy z wysokością kar, 

o których mowa w art. 106 ust. 2 (naruszenie obowiązków spra-

wozdawczych w zakresie realizacji środków zaradczych należy 

zaliczyć do tej samej kategorii naruszeń w porównaniu z tymi, 

które są wskazane w art. 106 ust. 2). 

Zmiany zasad kontroli 

Doprecyzowano zasady ich przeprowadzania. Zwiększą się 

uprawnienia kontrolerów, m.in. w dostępie do korespondencji 

przesłanej pocztą elektroniczną

Główne zmiany dotyczą doprecyzowania funkcjonujących już 

mechanizmów. Na przykład doprecyzowano szczegóły istnieją-

cego już obecnie obowiązku zapewnienia przez kontrolowanego 

dostępu do nośników informacji. Uszczegółowiono w tym za-

kresie przepisy  m.in. poprzez odniesienie do informatycznych 

nośników danych, w tym również będących własnością innego 

podmiotu, oraz korespondencji przesyłanej pocztą elektronicz-

ną (art. 105d ust. 1 pkt 4). Odpowiednio doprecyzowany został 

również art. 105e ust. 1 pkt 1 odnoszący się do obowiązku spo-

rządzania przez kontrolowanego kopii dokumentów. 

Wprost postanowiono, że kontrolujący mają prawo uzyskać dostęp 

m.in. do korespondencji przesłanej pocztą elektroniczną, informa-

tycznych nośników danych w rozumieniu przepisów o informa-

tyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, 

innych urządzeń zawierających dane informatyczne lub systemów 

informatycznych, w tym także zapewnienia dostępu do systemów 

informatycznych będących własnością innego podmiotu, zawiera-

jących dane kontrolowanego, związane z przedmiotem kontroli, 

w zakresie, w jakim kontrolowany ma do nich dostęp. Kontrolujący 

ma również prawo do sporządzania z materiałów i korespondencji 

przedsiębiorcy notatek. Istotną nowością jest również możliwość 

żądania sporządzenia przez kontrolowanego kopii lub wydruków 

materiałów, korespondencji oraz informacji zgromadzonych na 

nośnikach, w urządzeniach lub w systemach.

Nowością jest również uprawnienie do wniesienia zażalenia 

przez przedsiębiorcę dotyczące sytuacji żądania udostępnienia 

związanych z przedmiotem kontroli:

akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju pism, dokumentów oraz ich 

odpisów i wyciągów,

Stopień złagodzenia kary zależy od kolejności złożenia wniosku

Wnioskodawca

Forma złagodzenia kary przed 18 stycznia 2015 r.

Forma złagodzenie kary po 18 stycznia  2015 r.

składający jako pierwszy

odstąpienie od nałożenia kary

odstąpienie od nałożenia kary 

składający jako drugi

kara nie wyższa niż 5 proc. przychodu

obniżenie o 30–50 proc. kary

składający jako trzeci

kara nie wyższa niż 7 proc. przychodu

obniżenie o 20–30 proc. kary

następni

kara nie wyższa niż 8 proc. przychodu

obniżenie maksymalnie o 20 proc. kary

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               4 / 8

background image

 

D5

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ZMIANY W PRAWIE ANTYMONOPOLOW YM

Sankcje za naruszenie przepisów o kontroli

Rodzaj naruszenia

Podmiot, na którego może 

zostać nałożona kara

Wysokość kary

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia kontroli 

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia przeszu-

kania

n

 naruszenie obowiązków określonych w art. 105d ust. 1 (np. obowiązku udzie-

lenia żądanych informacji, umożliwienia wstępu na grunt oraz do budynków, 
lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu, umożliwienia dostępu 
do nośników danych, urządzeń lub systemów informatycznych)

n

 naruszenie obowiązków wynikających z art. 105e ust. 1 (m.in. zapewnienia  

pomieszczenia oraz  wydzielonego miejsca do przechowywania dokumentów 
i zabezpieczonych przedmiotów, udostępnienia środków łączności, 
którymi dysponuje, w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności 
kontrolnych)

przedsiębiorca

do równowartości 
50 000 000 euro

n

 opóźnienie w wykonaniu postanowienia dotyczącego zajęcia akt, ksiąg, 

wszelkiego rodzaju pism, dokumentów, korespondencji lub informatycznych 
nośników danych

przedsiębiorca

do równowartości 
10 000 euro za każdy 
dzień opóźnienia

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia kontroli/ 

przeszukania

osoba pełniąca funkcję 
kierowniczą lub wchodząca 
w skład organu zarządzające-
go przedsiębiorcy 

do pięćdziesięciokrotności 
przeciętnego wynagro-
dzenia (np. w II kw. 2014 r. 
kwota przeciętnego 
wynagrodzenia wynosiła 
3 739,97 zł, co daje maksy-
malną karę 186 998,50 zł)

n

 udzielenie w toku kontroli lub przeszukania nieprawdziwych lub wprowadza-

jących w błąd informacji żądanych przez prezesa UOKiK

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia kontroli

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia przeszu-

kania

n

 naruszenie obowiązków określonych w art. 105d ust. 1 (m.in. udzielenia 

żądanych informacji, umożliwienia wstępu na grunt oraz do budynków, lokali 
lub innych pomieszczeń oraz środków transportu, uniemożliwienia dostępu do 
nośników danych, urządzeń lub systemów informatycznych) lub w art. 105e 
ust. 1 (m.in. niezapewnienie  pomieszczenia oraz  wydzielonego miejsca do 
przechowywania dokumentów i zabezpieczonych przedmiotów, nieudo-
stępnienie środków łączności, którymi dysponuje, w zakresie niezbędnym do 
wykonywania czynności kontrolnych).

osoba upoważniona przez 
kontrolowanego lub przeszu-
kiwanego, posiadacz lokalu 
mieszkalnego, pomieszczenia, 
nieruchomości lub środka 
transportu 

do pięćdziesięciokrotności 
przeciętnego wynagrodze-
nia (wyliczenie jw.)

n

 uniemożliwienie lub utrudnianie okazania dokumentów przez kontrolującego 

(takich jak: upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymacja 
służbowa, dowód osobisty, paszport lub inny dokument potwierdzający 
tożsamość)

pracownik kontrolowanego

do pięćdziesięciokrotności 
przeciętnego wynagrodze-
nia (wyliczenie jw.)

n

 kopiowanie dokumentów (…) bez pisemnej zgody przedsiębiorcy lub osoby 

zarządzającej 

każda osoba 

do 20 000 zł 

n

 nieuzasadniona odmowa zeznań lub nieusprawiedliwione niestawiennictwo 

na wezwanie prezesa Urzędu

świadek 

do 5000 zł

n

 nieuzasadniona odmowa złożenia opinii, nieusprawiedliwione opóźnienie 

złożenia opinii lub nieusprawiedliwione niestawiennictwo na wezwanie prezesa 
Urzędu

biegły

do 5000 zł 

 

korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną,

 

informatycznych nośników danych w rozumieniu przepi-

sów o informatyzacji działalności podmiotów realizujących 

zadania publiczne,

 

innych urządzeń zawierających dane informatyczne lub sys-

temów informatycznych, w tym także zapewnienia dostępu 

do systemów informatycznych będących własnością innego 

podmiotu, zawierających dane kontrolowanego związane 

z przedmiotem kontroli w zakresie, w jakim kontrolowany 

ma do nich dostęp.

Przedsiębiorca może wnieść zażalenie do sądu ochrony kon-

kurencji i konsumentów na czynności kontrolne wykraczające 

poza zakres przedmiotowy kontroli lub inne czynności kontro-

lne, podjęte z naruszeniem przepisów, w terminie 7 dni od dnia 

dokonania tych czynności.

Należy pamiętać, że wniesienie zażalenia nie wstrzymuje kon-

troli. Zażalenie wnosi się do Sądu Ochrony Konkurencji i Kon-

sumentów (SOKiK) za pośrednictwem Prezesa Urzędu. Ten prze-

kazuje je wraz z odpowiedzią do sądu w terminie 7 dni od dnia 

wniesienia zażalenia. SOKiK rozpoznaje zażalenie w terminie 7 dni 

D5

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ZMIANY W PRAWIE ANTYMONOPOLOW YM

Sankcje za naruszenie przepisów o kontroli

Rodzaj naruszenia

Podmiot, na którego może 

zostać nałożona kara

Wysokość kary

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia kontroli 

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia przeszu-

kania

n

 naruszenie obowiązków określonych w art. 105d ust. 1 (np. obowiązku udzie-

lenia żądanych informacji, umożliwienia wstępu na grunt oraz do budynków, 
lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu, umożliwienia dostępu 
do nośników danych, urządzeń lub systemów informatycznych)

n

 naruszenie obowiązków wynikających z art. 105e ust. 1 (m.in. zapewnienia  

pomieszczenia oraz  wydzielonego miejsca do przechowywania dokumentów 
i zabezpieczonych przedmiotów, udostępnienia środków łączności, 
którymi dysponuje, w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności 
kontrolnych)

przedsiębiorca

do równowartości 
50 000 000 euro

n

 opóźnienie w wykonaniu postanowienia dotyczącego zajęcia akt, ksiąg, 

wszelkiego rodzaju pism, dokumentów, korespondencji lub informatycznych 
nośników danych

przedsiębiorca

do równowartości 
10 000 euro za każdy 
dzień opóźnienia

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia kontroli/ 

przeszukania

osoba pełniąca funkcję 
kierowniczą lub wchodząca 
w skład organu zarządzające-
go przedsiębiorcy 

do pięćdziesięciokrotności 
przeciętnego wynagro-
dzenia (np. w II kw. 2014 r. 
kwota przeciętnego 
wynagrodzenia wynosiła 
3 739,97 zł, co daje maksy-
malną karę 186 998,50 zł)

n

 udzielenie w toku kontroli lub przeszukania nieprawdziwych lub wprowadza-

jących w błąd informacji żądanych przez prezesa UOKiK

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia kontroli

n

 uniemożliwianie lub utrudnianie rozpoczęcia lub przeprowadzenia przeszu-

kania

n

 naruszenie obowiązków określonych w art. 105d ust. 1 (m.in. udzielenia 

żądanych informacji, umożliwienia wstępu na grunt oraz do budynków, lokali 
lub innych pomieszczeń oraz środków transportu, uniemożliwienia dostępu do 
nośników danych, urządzeń lub systemów informatycznych) lub w art. 105e 
ust. 1 (m.in. niezapewnienie  pomieszczenia oraz  wydzielonego miejsca do 
przechowywania dokumentów i zabezpieczonych przedmiotów, nieudo-
stępnienie środków łączności, którymi dysponuje, w zakresie niezbędnym do 
wykonywania czynności kontrolnych).

osoba upoważniona przez 
kontrolowanego lub przeszu-
kiwanego, posiadacz lokalu 
mieszkalnego, pomieszczenia, 
nieruchomości lub środka 
transportu 

do pięćdziesięciokrotności 
przeciętnego wynagrodze-
nia (wyliczenie jw.)

n

 uniemożliwienie lub utrudnianie okazania dokumentów przez kontrolującego 

(takich jak: upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymacja 
służbowa, dowód osobisty, paszport lub inny dokument potwierdzający 
tożsamość)

pracownik kontrolowanego

do pięćdziesięciokrotności 
przeciętnego wynagrodze-
nia (wyliczenie jw.)

n

 kopiowanie dokumentów (…) bez pisemnej zgody przedsiębiorcy lub osoby 

zarządzającej 

każda osoba 

do 20 000 zł 

n

 nieuzasadniona odmowa zeznań lub nieusprawiedliwione niestawiennictwo 

na wezwanie prezesa Urzędu

świadek 

do 5000 zł

n

 nieuzasadniona odmowa złożenia opinii, nieusprawiedliwione opóźnienie 

złożenia opinii lub nieusprawiedliwione niestawiennictwo na wezwanie prezesa 
Urzędu

biegły

do 5000 zł 

korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną,

informatycznych nośników danych w rozumieniu przepi-

sów o informatyzacji działalności podmiotów realizujących 

zadania publiczne,

innych urządzeń zawierających dane informatyczne lub sys-

temów informatycznych, w tym także zapewnienia dostępu 

do systemów informatycznych będących własnością innego 

podmiotu, zawierających dane kontrolowanego związane 

z przedmiotem kontroli w zakresie, w jakim kontrolowany 

ma do nich dostęp.

Przedsiębiorca może wnieść zażalenie do sądu ochrony kon-

kurencji i konsumentów na czynności kontrolne wykraczające 

poza zakres przedmiotowy kontroli lub inne czynności kontro-

lne, podjęte z naruszeniem przepisów, w terminie 7 dni od dnia 

dokonania tych czynności.

Należy pamiętać, że wniesienie zażalenia nie wstrzymuje kon-

troli. Zażalenie wnosi się do Sądu Ochrony Konkurencji i Kon-

sumentów (SOKiK) za pośrednictwem Prezesa Urzędu. Ten prze-

kazuje je wraz z odpowiedzią do sądu w terminie 7 dni od dnia 

wniesienia zażalenia. SOKiK rozpoznaje zażalenie w terminie 7 dni 

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               5 / 8

background image

 

D6

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

od dnia jego przekazania. Postanowienie sąd uzasadnia z urzędu. 

Na postanowienie SOKiK przysługuje zażalenie do sądu drugiej 

instancji. W przypadku uwzględnienia zażalenia przez SOKiK do-

wody uzyskane w wyniku zaskarżonej czynności kontrolnej nie 

mogą być wykorzystane w prowadzonym postępowaniu, w innych 

postępowaniach prowadzonych przez prezesa urzędu oraz w po-

stępowaniach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów. 

Zażalenie przysługuje również osobom, których prawa zostały 

naruszone w wyniku przeszukania. Takie osoby mogą wnieść zaża-

lenie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na czynności 

przeszukania, wykraczające poza zakres przedmiotowy przeszu-

kania lub inne czynności przeszukania podjęte z naruszeniem 

przepisów, w terminie 7 dni od dnia dokonania tych czynności. 

W pozostałym zakresie procedura jest tożsama z opisaną wcześniej.

Proponowane zmiany w przepisach mają na celu – obok przy-

spieszenia i usprawnienia procedur kontroli i przeszukania – także 

wyjaśnienie pojawiających się w praktyce wątpliwości w zakresie 

stosowania podczas przeszukań przepisów ustawy z 6 czerw-

ca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 1997 r. nr 89, 

poz. 555 ze zm.) oraz przepisów dotyczących kontroli przedsiębior-

ców. Wydaje się, iż jednoznaczne wskazanie, które z przepisów 

k.p.k. mają zastosowanie do przeszukań przeprowadzanych przez 

prezesa UOKiK, oraz oddzielenie procedury kontroli od proce-

dury przeszukania powinny usunąć te wątpliwości i przyczynić 

się do większej skuteczności oraz przejrzystości tych instytucji. 

Odpowiedzialność osób 

zarządzających

Za działania i zaniechania związane z pełnioną funkcją, któ-

rych skutkiem jest naruszenie przez przedsiębiorcę zakazu 

porozumień ograniczajacych konkurencję, grożą sankcje pie-

niężne. Emocje budzi wysoki maksymalny pułap kar, określo-

ny na poziomie 2 mln zł 

Najwięcej kontrowersji na etapie prac legislacyjnych budziło nowe 

rozwiązanie w zakresie kar pieniężnych nakładanych przez prezesa 

UOKiK na osoby zarządzające przedsiębiorstwem. Odpowiedzial-

ności takiej będzie podlegać osoba zarządzająca, która przez swoje 

działanie lub zaniechanie umyślnie dopuściła do naruszenia przez 

przedsiębiorcę zakazu porozumień ograniczających konkuren-

cję. W toku prac legislacyjnych zrezygnowano z rozwiązania, aby 

również nieumyślne działania  i zaniechania były objęte nowymi 

przepisami (a w efekcie aby i za nie mogła być nakładana kara). 

Nakładana kara ma charakter administracyjny i jest wymierza-

na przez prezesa UOKiK w drodze decyzji w ramach tego samego 

postępowania, w którym kara nakładana jest na przedsiębiorcę.

W nowelizacji ustawy określono przesłanki warunkujące po-

wstanie odpowiedzialności osób fi zycznych: będą one ponosić 

odpowiedzialność za działania i zaniechania, które są związane 

z pełnioną funkcją, a ich skutkiem jest powstanie i funkcjono-

wanie zakazanego porozumienia (art. 6a ustawy). 

Jednocześnie wykluczona została podwójna odpowiedzialność 

za to samo naruszenie, w przypadku, gdy osoba zarządzająca 

jest jednocześnie przedsiębiorcą (art. 106a ust. 3 ustawy). Nowe 

przepisy wyłączają zatem możliwość podwójnego karania oso-

by fi zycznej będącej przedsiębiorcą, która zarazem jest osobą 

zarządzającą przedsiębiorstwem. 

Maksymalny pułap kary pieniężnej został określony na wyso-

kim poziomie 2 000 000 zł. Przy ustalaniu wysokości kary na-

kładanej przez prezesa UOKiK będą brane pod uwagę przesłanki 

określone w ustawie, a więc w szczególności okres naruszenia, 

jego skutki rynkowe, stopień wpływu działania lub zaniechania 

osoby zarządzającej na naruszenie przez przedsiębiorcę zaka-

zu określonego w art. 6 ust. 1 pkt 1–6 ustawy oraz art. 101 ust. 1 

pkt a–e TFUE (Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej 

Dz.Urz. UE z 2012 r. C326 ), przychody uzyskane przez osobę za-

rządzającą u danego przedsiębiorcy, z uwzględnieniem okresu 

trwania naruszenia, oraz uprzednie podobne naruszenia prze-

pisów ustawy (art. 111 ust. 1 pkt 2). 

Osobie, na którą zostanie nałożona kara, przysługuje odwołanie. 

Przyjęto również możliwość złożenia wniosku przez osobę 

fi zyczną o rozłożenie kary na raty ze względu na ważny interes 

wnioskodawcy. Decyzja wydawana jest w drodze postanowienia, 

na które nie przysługuje zażalenie.

Nowe przepisy nie obejmą działań lub zaniechań osób zarządzają-

cych dokonanych przez datą wejścia w życie nowych przepisów. Nie 

dotyczy to oczywiście możliwości nałożenia przez prezesa UOKiK na 

podstawie obowiązującego już art. 108 ustawy – na osobę pełniącą 

funkcję kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzające-

go przedsiębiorcy – kary pieniężnej m.in. za niewykonanie decyzji, 

postanowień lub wyroków czy niezgłoszenie zamiaru koncentracji.

Nowa definicja

Wprowadzono defi nicję osoby zarządzającej. W jej myśl 

przez pojęcie osoby zarządzającej rozumie się kierującego 

przedsiębiorstwem, w szczególności osobę pełniącą funkcję 

kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzają-

cego przedsiębiorcy. Pojęcie osoby zarządzającej może być 

w praktyce rozumiane bardzo szeroko. Dla przykładu może 

chodzić o osoby wchodzące w skład zarządu, wspólników 

spółki osobowej pełniących funkcje kierownicze czy inne 

osoby odpowiedzialne za kierowanie przedsiębiorstwem, 

pełniące funkcje kierownicze i w praktyce niepodlegające 

służbowo innym osobom.

KOMENTARZ

 

EKSPERTA

Ś

rodowiska przedsiębiorców aktywnie 

postulowały usunięcie z projektu ustawy 

osobistej odpowiedzialności osób zarządzają-

cych. Rozwiązanie to nadal budzi wiele wątpliwości interpreta-

cyjnych, które nie zostały rozstrzygnięte w trakcie procesu 

legislacyjnego. Warto podkreślić, że osoba zarządzająca nie 

uniknie osobistej odpowiedzialności poprzez rozwiązanie 

współpracy z przedsiębiorcą dopuszczającym się naruszenia. 

W szczególności możliwość nałożenia kary pieniężnej będzie 

niezależna od pełnienia funkcji osoby zarządzającej w okresie 

wszczęcia bądź zakończenia postępowania przed prezesem 

UOKiK. W praktyce w działalności przedsiębiorców można 

spodziewać się zwiększenia roli monitoringu działań podmiotu 

pod kątem zgodności z prawem konkurencji – w szczególności 

poprzez wdrażanie wewnętrznych polityk (programów) 

compliance oraz kontrolnych audytów.

GRZEGORZ WANIO

radca prawny w Kancelarii Olesiński & Wspólnicy 

D6

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

od dnia jego przekazania. Postanowienie sąd uzasadnia z urzędu. 

Na postanowienie SOKiK przysługuje zażalenie do sądu drugiej 

instancji. W przypadku uwzględnienia zażalenia przez SOKiK do-

wody uzyskane w wyniku zaskarżonej czynności kontrolnej nie 

mogą być wykorzystane w prowadzonym postępowaniu, w innych 

postępowaniach prowadzonych przez prezesa urzędu oraz w po-

stępowaniach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów. 

Zażalenie przysługuje również osobom, których prawa zostały 

naruszone w wyniku przeszukania. Takie osoby mogą wnieść zaża-

lenie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na czynności 

przeszukania, wykraczające poza zakres przedmiotowy przeszu-

kania lub inne czynności przeszukania podjęte z naruszeniem 

przepisów, w terminie 7 dni od dnia dokonania tych czynności. 

W pozostałym zakresie procedura jest tożsama z opisaną wcześniej.

Proponowane zmiany w przepisach mają na celu – obok przy-

spieszenia i usprawnienia procedur kontroli i przeszukania – także 

wyjaśnienie pojawiających się w praktyce wątpliwości w zakresie 

stosowania podczas przeszukań przepisów ustawy z 6 czerw-

ca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 1997 r. nr 89, 

poz. 555 ze zm.) oraz przepisów dotyczących kontroli przedsiębior-

ców. Wydaje się, iż jednoznaczne wskazanie, które z przepisów 

k.p.k. mają zastosowanie do przeszukań przeprowadzanych przez 

prezesa UOKiK, oraz oddzielenie procedury kontroli od proce-

dury przeszukania powinny usunąć te wątpliwości i przyczynić 

się do większej skuteczności oraz przejrzystości tych instytucji. 

Odpowiedzialność osób 

zarządzających

Za działania i zaniechania związane z pełnioną funkcją, któ-

rych skutkiem jest naruszenie przez przedsiębiorcę zakazu 

porozumień ograniczajacych konkurencję, grożą sankcje pie-

niężne. Emocje budzi wysoki maksymalny pułap kar, określo-

ny na poziomie 2 mln zł 

Najwięcej kontrowersji na etapie prac legislacyjnych budziło nowe 

rozwiązanie w zakresie kar pieniężnych nakładanych przez prezesa 

UOKiK na osoby zarządzające przedsiębiorstwem. Odpowiedzial-

ności takiej będzie podlegać osoba zarządzająca, która przez swoje 

działanie lub zaniechanie umyślnie dopuściła do naruszenia przez 

przedsiębiorcę zakazu porozumień ograniczających konkuren-

cję. W toku prac legislacyjnych zrezygnowano z rozwiązania, aby 

również nieumyślne działania  i zaniechania były objęte nowymi 

przepisami (a w efekcie aby i za nie mogła być nakładana kara). 

Nakładana kara ma charakter administracyjny i jest wymierza-

na przez prezesa UOKiK w drodze decyzji w ramach tego samego 

postępowania, w którym kara nakładana jest na przedsiębiorcę.

W nowelizacji ustawy określono przesłanki warunkujące po-

wstanie odpowiedzialności osób fi zycznych: będą one ponosić 

odpowiedzialność za działania i zaniechania, które są związane 

z pełnioną funkcją, a ich skutkiem jest powstanie i funkcjono-

wanie zakazanego porozumienia (art. 6a ustawy). 

Jednocześnie wykluczona została podwójna odpowiedzialność 

za to samo naruszenie, w przypadku, gdy osoba zarządzająca 

jest jednocześnie przedsiębiorcą (art. 106a ust. 3 ustawy). Nowe 

przepisy wyłączają zatem możliwość podwójnego karania oso-

by fi zycznej będącej przedsiębiorcą, która zarazem jest osobą 

zarządzającą przedsiębiorstwem. 

Maksymalny pułap kary pieniężnej został określony na wyso-

kim poziomie 2 000 000 zł. Przy ustalaniu wysokości kary na-

kładanej przez prezesa UOKiK będą brane pod uwagę przesłanki 

określone w ustawie, a więc w szczególności okres naruszenia, 

jego skutki rynkowe, stopień wpływu działania lub zaniechania 

osoby zarządzającej na naruszenie przez przedsiębiorcę zaka-

zu określonego w art. 6 ust. 1 pkt 1–6 ustawy oraz art. 101 ust. 1 

pkt a–e TFUE (Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej 

Dz.Urz. UE z 2012 r. C326 ), przychody uzyskane przez osobę za-

rządzającą u danego przedsiębiorcy, z uwzględnieniem okresu 

trwania naruszenia, oraz uprzednie podobne naruszenia prze-

pisów ustawy (art. 111 ust. 1 pkt 2). 

Osobie, na którą zostanie nałożona kara, przysługuje odwołanie. 

Przyjęto również możliwość złożenia wniosku przez osobę 

fi zyczną o rozłożenie kary na raty ze względu na ważny interes 

wnioskodawcy. Decyzja wydawana jest w drodze postanowienia, 

na które nie przysługuje zażalenie.

Nowe przepisy nie obejmą działań lub zaniechań osób zarządzają-

cych dokonanych przez datą wejścia w życie nowych przepisów. Nie 

dotyczy to oczywiście możliwości nałożenia przez prezesa UOKiK na 

podstawie obowiązującego już art. 108 ustawy – na osobę pełniącą 

funkcję kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzające-

go przedsiębiorcy – kary pieniężnej m.in. za niewykonanie decyzji, 

postanowień lub wyroków czy niezgłoszenie zamiaru koncentracji.

Nowa definicja

Wprowadzono defi nicję osoby zarządzającej. W jej myśl 

przez pojęcie osoby zarządzającej rozumie się kierującego 

przedsiębiorstwem, w szczególności osobę pełniącą funkcję 

kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzają-

cego przedsiębiorcy. Pojęcie osoby zarządzającej może być 

w praktyce rozumiane bardzo szeroko. Dla przykładu może 

chodzić o osoby wchodzące w skład zarządu, wspólników 

spółki osobowej pełniących funkcje kierownicze czy inne 

osoby odpowiedzialne za kierowanie przedsiębiorstwem, 

pełniące funkcje kierownicze i w praktyce niepodlegające 

służbowo innym osobom.

KOMENTARZ

EKSPERTA

Ś

rodowiska przedsiębiorców aktywnie 

postulowały usunięcie z projektu ustawy 

osobistej odpowiedzialności osób zarządzają-

cych. Rozwiązanie to nadal budzi wiele wątpliwości interpreta-

cyjnych, które nie zostały rozstrzygnięte w trakcie procesu 

legislacyjnego. Warto podkreślić, że osoba zarządzająca nie 

uniknie osobistej odpowiedzialności poprzez rozwiązanie 

współpracy z przedsiębiorcą dopuszczającym się naruszenia. 

W szczególności możliwość nałożenia kary pieniężnej będzie 

niezależna od pełnienia funkcji osoby zarządzającej w okresie 

wszczęcia bądź zakończenia postępowania przed prezesem 

UOKiK. W praktyce w działalności przedsiębiorców można 

spodziewać się zwiększenia roli monitoringu działań podmiotu 

pod kątem zgodności z prawem konkurencji – w szczególności 

poprzez wdrażanie wewnętrznych polityk (programów) 

compliance oraz kontrolnych audytów.

GRZEGORZ WANIO

radca prawny w Kancelarii Olesiński & Wspólnicy 

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               6 / 8

background image

 

D7

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ZMIANY W PRAWIE ANTYMONOPOLOW YM

Nowe zasady obliczania 

obrotu

Umożliwią organowi antymonopolowemu dokonanie bar-

dziej realnej oceny potencjału ekonomicznego podmiotów 

uczestniczących w koncentracji oraz jej efektów rynkowych 

i skutków w sferze konkurencji

Kolejną istotną zmianą w zakresie kontroli koncentracji jest 

wprowadzenie nowych zasad obliczania obrotu. W szczegól-

ności nowe zasady doprecyzowują, jak powinien być liczony 

on w sytuacji, gdy uczestnicy koncentracji sprawują wspólną 

kontrolę nad innymi przedsiębiorcami lub nad nimi samymi 

sprawowana jest wspólna kontrola. W takiej sytuacji do ob-

rotu uczestników koncentracji będzie wliczany także obrót 

podmiotów współkontrolujących lub współkontrolowanych 

(proporcjonalnie do liczby przedsiębiorców sprawujących 

wspólną kontrolę). 

Ponadto nowe przepisy konkretyzują rozumienie obrotu 

dla celów koncentracji, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2 i 4 

nowej ustawy. Obrót w takich przypadkach obejmuje również 

obrót przedsiębiorców przejmujących kontrolę lub nabywają-

cych część mienia i pozostałych przedsiębiorców należących do 

grup kapitałowych, do których należą ci przedsiębiorcy, oraz 

obrót realizowany przez nabywaną część mienia lub przedsię-

biorców, nad którymi jest przejmowana kontrola, i ich przed-

siębiorców zależnych.

Wprowadzone zostały także regulacje mające na celu unie-

możliwienie obchodzenia przepisów o kontroli koncentracji 

przez stosowanie koncentracji wieloetapowych. Tego rodzaju 

fuzje polegają w praktyce na nabywaniu przez przedsiębior-

ców w niewielkich odstępach czasu kolejnych, stosunkowo 

niewielkich, części mienia innego przedsiębiorcy lub jego 

kolejnych spółek zależnych. Na mocy wcześniejszych prze-

pisów tego typu transakcje nie podlegały obowiązkowemu 

zgłoszeniu z uwagi na mały obrót tych części lub spółek. 

Nowe regulacje nakazują dla transakcji dokonywanych jed-

nocześnie lub w okresie nie dłuższym niż 2 lata uwzględ-

nianie przy obliczaniu obrotu także obrotu przedsiębiorców 

zależnych, obrotu realizowanego przez wszystkie części na-

bywanego mienia czy obrotu wszystkich przedsiębiorców, 

nad którymi jest przejmowana kontrola (w zależności od 

rodzaju koncentracji).

WAŻNE

   

W wyniku nowelizacji to obrót (a nie jak obecnie 

przychód) będzie brany pod uwagę przez prezesa UOKiK przy 

ustalaniu wysokości nakładanej kary pieniężnej. Od 18 stycz-

nia 2015 r. prezes urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, 

w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 

10 proc. obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzają-

cym rok nałożenia kary. 

Publiczne ostrzeganie

To nowy obowiązek nałożony na prezesa UOKiK. W przy-

padku szczególnie uzasadnionego podejrzenia, że przed-

siębiorca dopuszcza się praktyki naruszającej zbiorowe 

interesy konsumentów, będzie zobligowany do ogłoszenia 

tej informacji

Nowelizacja ustawy obejmuje swoim zakresem także zmiany 

dotyczące ochrony konsumentów, dodatkowo chroniące ich 

w przypadku stosowania przez przedsiębiorców najpoważniej-

szych i najbardziej szkodliwych praktyk naruszających zbiorowe 

interesy konsumentów.

Nowe przepisy nakładają na prezes UOKiK obowiązek poda-

nia do publicznej wiadomości informacji dotyczącej szczegól-

nie uzasadnionego podejrzenia, że przedsiębiorca dopuszcza 

się praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów. Aby 

obowiązek ten mógł się zaktualizować, muszą zostać spełnione 

określone przesłanki.

Przesłanki podania do publicznej wiadomości 

informacji o praktyce naruszającej zbiorowe interesy 

konsumentów (kumulatywne):

n

  zgromadzenie przez prezesa UOKiK w toku postępowania 

w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów 
informacji, z których wynika, że istnieje szczególnie uzasadnione 
podejrzenie, że przedsiębiorca dopuszcza się praktyki naruszającej 
zbiorowe interesy konsumentów

n

  praktyka, o którą przedsiębiorca jest podejrzewany, może spowo-

dować znaczne straty lub niekorzystne skutki dla szerokiego kręgu 
konsumentów.

WAŻNE

   

Instytucja publicznego ostrzeżenia dotyczy tylko 

postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe 

interesy konsumentów. Nie ma zatem zastosowania do pozo-

stałych prowadzonych przez prezesa UOKiK postępowań.

Kształt i zakres instytucji publicznego ostrzegania o podejrze-

niu naruszania zbiorowych interesów konsumentów uległ dużym 

zmianom w toku prac nad ustawą. Pierwotny projekt założeń do 

projektu ustawy w ogóle nie przewidywał takiej instytucji praw-

nej. W pierwszej wersji rządowego projektu ustawy mowa była 

o zgromadzeniu przez prezesa UOKiK informacji w dowolnym 

postępowaniu, które to informacje miały wskazywać na „duże 

prawdopodobieństwo” (a nie „szczególnie uzasadnione podej-

rzenie”), że zachowanie przedsiębiorcy narusza przepisy prawa 

(a nie „dopuszcza się praktyki naruszającej zbiorowe interesy 

konsumentów”).

W przyjętym ostatecznie kształcie instytucji publicznego 

ostrzegania najwięcej wątpliwości budzi przesłanka dotyczą-

ca powstania po stronie prezesa UOKiK szczególnego uzasad-

nionego podejrzenia, że przedsiębiorca dopuszcza się praktyki 

naruszającej zbiorowe interesy konsumentów. Ta generalna 

klauzula może budzić wiele kontrowersji i niejasności, bo jej 

zakres ma charakter nieostry i pozostawia organowi duży mar-

gines swobody. W praktyce do powstania obowiązku publika-

cji nie wystarczy samo podejrzenie – musi mieć ono charakter 

szczególnie uzasadniony. Oczywiście przepisy nie precyzują 

tego pojęcia, pozostawiając kwalifi kacje konkretnych przypad-

ków prezesowi UOKiK. To on ma wyznaczać granicę  pomiędzy 

szczególnie uzasadnionym podejrzeniem a podejrzeniem uza-

sadnionym w mniejszym stopniu. Zalecane byłoby jednak, aby 

w każdym wypadku zaistnienia wątpliwości co do tego, czy ist-

niejące podejrzenie praktyki jest szczególnie uzasadnione, czy 

nie, publikacja nie była dokonywana. 

W razie spełnienia wszystkich przesłanek publicznego ostrze-

żenia prezes urzędu podaje do publicznej wiadomości, w tym na 

stronie internetowej Urzędu, zgromadzone w toku postępowania 

informacje o zachowaniu przedsiębiorcy i jego prawdopodob-

nych skutkach. Rozstrzygnięcie w tym zakresie dokonywane 

jest w drodze postanowienia, na które stronie postępowania 

przysługuje zażalenie.

D7

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ZMIANY W PRAWIE ANTYMONOPOLOW YM

Nowe zasady obliczania 

obrotu

Umożliwią organowi antymonopolowemu dokonanie bar-

dziej realnej oceny potencjału ekonomicznego podmiotów 

uczestniczących w koncentracji oraz jej efektów rynkowych 

i skutków w sferze konkurencji

Kolejną istotną zmianą w zakresie kontroli koncentracji jest 

wprowadzenie nowych zasad obliczania obrotu. W szczegól-

ności nowe zasady doprecyzowują, jak powinien być liczony 

on w sytuacji, gdy uczestnicy koncentracji sprawują wspólną 

kontrolę nad innymi przedsiębiorcami lub nad nimi samymi 

sprawowana jest wspólna kontrola. W takiej sytuacji do ob-

rotu uczestników koncentracji będzie wliczany także obrót 

podmiotów współkontrolujących lub współkontrolowanych 

(proporcjonalnie do liczby przedsiębiorców sprawujących 

wspólną kontrolę). 

Ponadto nowe przepisy konkretyzują rozumienie obrotu 

dla celów koncentracji, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2 i 4 

nowej ustawy. Obrót w takich przypadkach obejmuje również 

obrót przedsiębiorców przejmujących kontrolę lub nabywają-

cych część mienia i pozostałych przedsiębiorców należących do 

grup kapitałowych, do których należą ci przedsiębiorcy, oraz 

obrót realizowany przez nabywaną część mienia lub przedsię-

biorców, nad którymi jest przejmowana kontrola, i ich przed-

siębiorców zależnych.

Wprowadzone zostały także regulacje mające na celu unie-

możliwienie obchodzenia przepisów o kontroli koncentracji 

przez stosowanie koncentracji wieloetapowych. Tego rodzaju 

fuzje polegają w praktyce na nabywaniu przez przedsiębior-

ców w niewielkich odstępach czasu kolejnych, stosunkowo 

niewielkich, części mienia innego przedsiębiorcy lub jego 

kolejnych spółek zależnych. Na mocy wcześniejszych prze-

pisów tego typu transakcje nie podlegały obowiązkowemu 

zgłoszeniu z uwagi na mały obrót tych części lub spółek. 

Nowe regulacje nakazują dla transakcji dokonywanych jed-

nocześnie lub w okresie nie dłuższym niż 2 lata uwzględ-

nianie przy obliczaniu obrotu także obrotu przedsiębiorców 

zależnych, obrotu realizowanego przez wszystkie części na-

bywanego mienia czy obrotu wszystkich przedsiębiorców, 

nad którymi jest przejmowana kontrola (w zależności od 

rodzaju koncentracji).

WAŻNE

W wyniku nowelizacji to obrót (a nie jak obecnie 

przychód) będzie brany pod uwagę przez prezesa UOKiK przy 

ustalaniu wysokości nakładanej kary pieniężnej. Od 18 stycz-

nia 2015 r. prezes urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, 

w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 

10 proc. obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzają-

cym rok nałożenia kary. 

Publiczne ostrzeganie

To nowy obowiązek nałożony na prezesa UOKiK. W przy-

padku szczególnie uzasadnionego podejrzenia, że przed-

siębiorca dopuszcza się praktyki naruszającej zbiorowe 

interesy konsumentów, będzie zobligowany do ogłoszenia 

tej informacji

Nowelizacja ustawy obejmuje swoim zakresem także zmiany 

dotyczące ochrony konsumentów, dodatkowo chroniące ich 

w przypadku stosowania przez przedsiębiorców najpoważniej-

szych i najbardziej szkodliwych praktyk naruszających zbiorowe 

interesy konsumentów.

Nowe przepisy nakładają na prezes UOKiK obowiązek poda-

nia do publicznej wiadomości informacji dotyczącej szczegól-

nie uzasadnionego podejrzenia, że przedsiębiorca dopuszcza 

się praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów. Aby 

obowiązek ten mógł się zaktualizować, muszą zostać spełnione 

określone przesłanki.

Przesłanki podania do publicznej wiadomości 

informacji o praktyce naruszającej zbiorowe interesy 

konsumentów (kumulatywne):

n

  zgromadzenie przez prezesa UOKiK w toku postępowania 

w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów 
informacji, z których wynika, że istnieje szczególnie uzasadnione 
podejrzenie, że przedsiębiorca dopuszcza się praktyki naruszającej 
zbiorowe interesy konsumentów

n

  praktyka, o którą przedsiębiorca jest podejrzewany, może spowo-

dować znaczne straty lub niekorzystne skutki dla szerokiego kręgu 
konsumentów.

WAŻNE

Instytucja publicznego ostrzeżenia dotyczy tylko 

postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe 

interesy konsumentów. Nie ma zatem zastosowania do pozo-

stałych prowadzonych przez prezesa UOKiK postępowań.

Kształt i zakres instytucji publicznego ostrzegania o podejrze-

niu naruszania zbiorowych interesów konsumentów uległ dużym 

zmianom w toku prac nad ustawą. Pierwotny projekt założeń do 

projektu ustawy w ogóle nie przewidywał takiej instytucji praw-

nej. W pierwszej wersji rządowego projektu ustawy mowa była 

o zgromadzeniu przez prezesa UOKiK informacji w dowolnym 

postępowaniu, które to informacje miały wskazywać na „duże 

prawdopodobieństwo” (a nie „szczególnie uzasadnione podej-

rzenie”), że zachowanie przedsiębiorcy narusza przepisy prawa 

(a nie „dopuszcza się praktyki naruszającej zbiorowe interesy 

konsumentów”).

W przyjętym ostatecznie kształcie instytucji publicznego 

ostrzegania najwięcej wątpliwości budzi przesłanka dotyczą-

ca powstania po stronie prezesa UOKiK szczególnego uzasad-

nionego podejrzenia, że przedsiębiorca dopuszcza się praktyki 

naruszającej zbiorowe interesy konsumentów. Ta generalna 

klauzula może budzić wiele kontrowersji i niejasności, bo jej 

zakres ma charakter nieostry i pozostawia organowi duży mar-

gines swobody. W praktyce do powstania obowiązku publika-

cji nie wystarczy samo podejrzenie – musi mieć ono charakter 

szczególnie uzasadniony. Oczywiście przepisy nie precyzują 

tego pojęcia, pozostawiając kwalifi kacje konkretnych przypad-

ków prezesowi UOKiK. To on ma wyznaczać granicę  pomiędzy 

szczególnie uzasadnionym podejrzeniem a podejrzeniem uza-

sadnionym w mniejszym stopniu. Zalecane byłoby jednak, aby 

w każdym wypadku zaistnienia wątpliwości co do tego, czy ist-

niejące podejrzenie praktyki jest szczególnie uzasadnione, czy 

nie, publikacja nie była dokonywana. 

W razie spełnienia wszystkich przesłanek publicznego ostrze-

żenia prezes urzędu podaje do publicznej wiadomości, w tym na 

stronie internetowej Urzędu, zgromadzone w toku postępowania 

informacje o zachowaniu przedsiębiorcy i jego prawdopodob-

nych skutkach. Rozstrzygnięcie w tym zakresie dokonywane 

jest w drodze postanowienia, na które stronie postępowania 

przysługuje zażalenie.

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               7 / 8

background image

 

D8

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Podsumowanie zmian wprowadzonych do ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów 

od 18 stycznia 2015 r. 

Obszar zmian

Ustawa do 18 stycznia 2015 r.

Ustawa od 18 stycznia 2015 r.

Dobrowolne 
poddanie się karze

BRAK

Wprowadzono nową instytucję w obszarze prawa konkurencji. Pozwala 
ona na uzyskanie 10-proc. obniżki kary, o ile spełnione zostaną ściśle 
określone warunki

Kontrola 
koncentracji

n

 Jeden etap dla wszystkich postępowań

n

 Termin na wydanie decyzji – 2 miesią-

ce + dodatkowy termin, w którym UOKiK 
oczekuje na dodatkowe informacje i doku-
menty

n

 Warunki nie podlegają utajnieniu

n

 Dwuetapowy system rozpatrywania wniosków

n

 Pierwszy etap (1 miesiąc): sprawy niewymagające przeprowadzenia 

badania rynku i niebudzące wątpliwości co do ich wpływu na rynek;
– Drugi etap (kolejne 4 miesiące): przejdą do niego sprawy skompli-
kowane i wymagające dalszej analizy rynku. Trzeba doliczyć też ew. 
dodatkowy czas, w którym UOKiK oczekuje na dodatkowe informacje 
i dokumenty

n

 W przypadku wydania decyzji warunkowej przedsiębiorca będzie 

mógł wnioskować o utajnienie części warunków w zakresie informacji 
na temat terminu spełnienia tych warunków

n

 Obowiązek przedstawienia przedsiębiorcy przez prezesa UOKiK 

zastrzeżenia do koncentracji w sprawach, w których istnieje uzasadnio-
ne prawdopodobieństwo istotnego ograniczenia konkurencji na rynku

Leniency/leniency 
plus

n

 Odstąpienie od nałożenia sankcji 

finansowej lub jej obniżenie wobec 
przedsiębiorcy, który podjął współpracę 
z urzędem oraz przedstawił dowody na 
istnienie niedozwolonego porozumienia

n

 Przedsiębiorca, który dostarczy dowody 

na istnienie kartelu, nie był jego inicjato-
rem i zaprzestał niedozwolonych działań, 
mógł liczyć nawet na całkowite zwolnienie 
z sankcji pieniężnej

n

 Nowa instytucja – leniency plus

n

 Przedsiębiorca może uzyskać dodatkową obniżkę kary, jeżeli sam 

złożył wniosek leniency, ale nie uzyskał odstąpienia od nałożenia kary 
i zdecydował się ujawnić organowi dane dotyczące innego niż objęte 
postępowaniem porozumienia (dotychczas nieznanego organowi)

n

 Dodatkowa obniżka dotyczy kary za pierwsze porozumienie, 

ponieważ za drugie, jako pierwszemu podmiotowi występującemu 
z wnioskiem leniency, należałoby się przedsiębiorcy całkowite odstąpie-
nie od wymierzenia kary

n

 Dodatkowa obniżka wyniosłaby 30 proc. kary obliczonej po uwzględ-

nieniu już przyznanej obniżki

Środki zaradcze

BRAK

n

 Prezes UOKiK ma możliwość nakazania przedsiębiorcy zastosowania 

określonych środków w celu zaniechania stosowania praktyki antykon-
kurencyjnej lub usunięcia jej skutków

Kontrola 
i przeszukanie

n

 Przeszukanie przeprowadzane jest 

w toku kontroli

n

 Przedsiębiorca nie ma możliwości wnie-

sienia zażalenia w trakcie przeszukania

n

 Rozdzielenie kontroli od przeszukania

n

 Doprecyzowanie praw i obowiązków kontrolujących i kontrolowanych

n

 Możlwość wniesienia przez przedsiębiorcę, którego prawa zostały 

naruszone w toku kontroli, zażalenia do Sądu Ochrony Konkurencji 
i Konsumentów na czynności kontrolne, wykraczające poza zakres 
przedmiotowy kontroli lub inne czynności kontrolne podjęte z narusze-
niem przepisów, w terminie 7 dni

n

 Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje kontroli

Kary dla osób 
zarządzających

BRAK

n

 Odpowiedzialności będzie podlegać osoba zarządzająca, która przez 

swoje działanie lub zaniechanie umyślnie dopuściła do naruszenia przez 
przedsiębiorcę zakazu porozumień ograniczających konkurencję

n

 Kara wymierzana będzie przez prezesa UOKiK w drodze decyzji 

w ramach tego samego postępowania, w którym kara nakładana jest 
na przedsiębiorcę
Maksymalna wysokość kary: 2 000 000 zł

Publiczne 
ostrzeganie

BRAK

n

 Obowiązek podania przez Prezesa UOKiK  do publicznej wiadomo-

ści informacji dotyczącej szczególnie uzasadnionego podejrzenia, że 
przedsiębiorca dopuszcza się praktyki naruszającej zbiorowe interesy 
konsumentów

Przedawnienie 
praktyk 
ograniczających 
konkurencję

1 rok od końca roku, w którym zaprzestano 
stosowania praktyk

5 lat od końca roku, w którym zaprzestano stosowania praktyk

Wskaźnik oblicza-
nia kar pieniężnych

Prezes urzędu może nałożyć na przedsię-
biorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną 
w wysokości nie większej niż 10 proc. przy-
chodu osiągniętego w roku rozliczeniowym, 
poprzedzającym rok nałożenia kary.

Prezes urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę 
pieniężną w wysokości nie większej niż 10 proc. obrotu osiągniętego 
w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary

D8

Dziennik Gazeta Prawna,  

20 stycznia 2015 nr 12 (3905)  

  

gazetaprawna.pl

ŚCIĄGAWKA PRZEDSIĘBIORCY

Podsumowanie zmian wprowadzonych do ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów 

od 18 stycznia 2015 r. 

Obszar zmian

Ustawa do 18 stycznia 2015 r.

Ustawa od 18 stycznia 2015 r.

Dobrowolne 
poddanie się karze

BRAK

Wprowadzono nową instytucję w obszarze prawa konkurencji. Pozwala 
ona na uzyskanie 10-proc. obniżki kary, o ile spełnione zostaną ściśle 
określone warunki

Kontrola 
koncentracji

n

 Jeden etap dla wszystkich postępowań

n

 Termin na wydanie decyzji – 2 miesią-

ce + dodatkowy termin, w którym UOKiK 
oczekuje na dodatkowe informacje i doku-
menty

n

 Warunki nie podlegają utajnieniu

n

 Dwuetapowy system rozpatrywania wniosków

n

 Pierwszy etap (1 miesiąc): sprawy niewymagające przeprowadzenia 

badania rynku i niebudzące wątpliwości co do ich wpływu na rynek;
– Drugi etap (kolejne 4 miesiące): przejdą do niego sprawy skompli-
kowane i wymagające dalszej analizy rynku. Trzeba doliczyć też ew. 
dodatkowy czas, w którym UOKiK oczekuje na dodatkowe informacje 
i dokumenty

n

 W przypadku wydania decyzji warunkowej przedsiębiorca będzie 

mógł wnioskować o utajnienie części warunków w zakresie informacji 
na temat terminu spełnienia tych warunków

n

 Obowiązek przedstawienia przedsiębiorcy przez prezesa UOKiK 

zastrzeżenia do koncentracji w sprawach, w których istnieje uzasadnio-
ne prawdopodobieństwo istotnego ograniczenia konkurencji na rynku

Leniency/leniency 
plus

n

 Odstąpienie od nałożenia sankcji 

finansowej lub jej obniżenie wobec 
przedsiębiorcy, który podjął współpracę 
z urzędem oraz przedstawił dowody na 
istnienie niedozwolonego porozumienia

n

 Przedsiębiorca, który dostarczy dowody 

na istnienie kartelu, nie był jego inicjato-
rem i zaprzestał niedozwolonych działań, 
mógł liczyć nawet na całkowite zwolnienie 
z sankcji pieniężnej

n

 Nowa instytucja – leniency plus

n

 Przedsiębiorca może uzyskać dodatkową obniżkę kary, jeżeli sam 

złożył wniosek leniency, ale nie uzyskał odstąpienia od nałożenia kary 
i zdecydował się ujawnić organowi dane dotyczące innego niż objęte 
postępowaniem porozumienia (dotychczas nieznanego organowi)

n

 Dodatkowa obniżka dotyczy kary za pierwsze porozumienie, 

ponieważ za drugie, jako pierwszemu podmiotowi występującemu 
z wnioskiem leniency, należałoby się przedsiębiorcy całkowite odstąpie-
nie od wymierzenia kary

n

 Dodatkowa obniżka wyniosłaby 30 proc. kary obliczonej po uwzględ-

nieniu już przyznanej obniżki

Środki zaradcze

BRAK

n

 Prezes UOKiK ma możliwość nakazania przedsiębiorcy zastosowania 

określonych środków w celu zaniechania stosowania praktyki antykon-
kurencyjnej lub usunięcia jej skutków

Kontrola 
i przeszukanie

n

 Przeszukanie przeprowadzane jest 

w toku kontroli

n

 Przedsiębiorca nie ma możliwości wnie-

sienia zażalenia w trakcie przeszukania

n

 Rozdzielenie kontroli od przeszukania

n

 Doprecyzowanie praw i obowiązków kontrolujących i kontrolowanych

n

 Możlwość wniesienia przez przedsiębiorcę, którego prawa zostały 

naruszone w toku kontroli, zażalenia do Sądu Ochrony Konkurencji 
i Konsumentów na czynności kontrolne, wykraczające poza zakres 
przedmiotowy kontroli lub inne czynności kontrolne podjęte z narusze-
niem przepisów, w terminie 7 dni

n

 Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje kontroli

Kary dla osób 
zarządzających

BRAK

n

 Odpowiedzialności będzie podlegać osoba zarządzająca, która przez 

swoje działanie lub zaniechanie umyślnie dopuściła do naruszenia przez 
przedsiębiorcę zakazu porozumień ograniczających konkurencję

n

 Kara wymierzana będzie przez prezesa UOKiK w drodze decyzji 

w ramach tego samego postępowania, w którym kara nakładana jest 
na przedsiębiorcę
Maksymalna wysokość kary: 2 000 000 zł

Publiczne 
ostrzeganie

BRAK

n

 Obowiązek podania przez Prezesa UOKiK  do publicznej wiadomo-

ści informacji dotyczącej szczególnie uzasadnionego podejrzenia, że 
przedsiębiorca dopuszcza się praktyki naruszającej zbiorowe interesy 
konsumentów

Przedawnienie 
praktyk 
ograniczających 
konkurencję

1 rok od końca roku, w którym zaprzestano 
stosowania praktyk

5 lat od końca roku, w którym zaprzestano stosowania praktyk

Wskaźnik oblicza-
nia kar pieniężnych

Prezes urzędu może nałożyć na przedsię-
biorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną 
w wysokości nie większej niż 10 proc. przy-
chodu osiągniętego w roku rozliczeniowym, 
poprzedzającym rok nałożenia kary.

Prezes urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę 
pieniężną w wysokości nie większej niż 10 proc. obrotu osiągniętego 
w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               8 / 8