Strona główna

  >  

Wady wymowy

  >  

Rozpoznanie i korekcja

  

Głoska  ta  stosunkowo  rzadko  jest  zniekształcana.  Najczęściej  jest  zastępowana  przez  „j” 
albo przez  „r”.  Czasem  -  w przypadku  niskiej  sprawności  języka  -  bywa  wymawiana 
dozębowo  lub międzyzębowo,  gdy  język  porusza  się  w płaszczyźnie  poziomej,  a zwarcie 
występuje  pomiędzy  grzbietem  języka  a górnymi  zębami.  Wywołanie  i doprowadzenie  do 
poprawnej wymowy tej głoski (tj. do kontaktu czubka języka z wałkiem dziąsłowym i ruchu 
języka  w płaszczyźnie  pionowej)  jest  niezwykle  ważne  z uwagi  na  to,  że ten  układ 
artykulacyjny  stanowi  punkt  wyjścia  do  terapii  sygmatyzmu  (dotyczy  głosek:  sz,  ż,  cz,  dż) 
oraz terapii rotacyzmu (wywołania głoski „r”). 

W obrębie lambdacyzmu występuje: 

1.  lambdacyzm właściwy  

• 

deformacja 

głoski 

„l” 

w postaci 

między 

innymi:  

- 

„l” 

międzyzębowe;  

-  „l”  bez  zwarcia  czubka  języka  z wałkiem  dziąsłowym  górnym;  
- „l” bez prawidłowej pionizacji języka.  

2.  paralambdacyzm  

• 

zamiana  głoski  „l”  (  substytucja  )  na  inną  wypowiadaną  prawidłowo: 
najczęściej 

„j”.  

Przykład: lalka - jajka, lampa - jampa  

3.  mogilambdacyzm - brak głoski „l” w systemie fonetycznym dziecka.(np.: las - as, lis - 

is)  

Terapia lambdacyzmu 

Ćwiczenia wstępne 

Na  tym  etapie  stosuje  się  wszystkie  ćwiczenia,  których  celem  jest  doprowadzenie  do 
pionizacji  (palatynacji)  języka,  np. oblizywanie  czubkiem  języka  wałka  dziąsłowego  przy 
szeroko otwartych ustach. 

Wywołanie głoski 

Po  wyćwiczeniu  języka,  do  pojawienia  się  głoski  „l”  często  wystarczy  jedynie  pokaz 
właściwego  sposobu  artykulacji.  Można  też  poprosić  dziecko,  aby  w trakcie  wymawiania 
długiego  „a”  podniosło  język  do  góry,  a jego  czubkiem  dotknęło  wałka  dziąsłowego. 
Przykłady: A-la, O-la, E-la, U-la, pA-lma, Po-le. 

Opracowanie - Marzena Mieszkowicz - neurologopeda 

 

Strona główna

  >  

Wady wymowy

  >  

Rozpoznanie i korekcja