background image

 

 

Temat: Cukrzyca – objawy, przyczyny, profilaktyka. 

Cel główny: promocja zdrowia, profilaktyka, pierwsza pomoc. 

 

Cele szczegółowe:  

 

ucze

ń

 wie, czym jest cukrzyca, 

 

ucze

ń

 potrafi dokona

ć

 podziału cukrzycy i wie jakie s

ą

 jej przyczyny , 

 

ucze

ń

 wie, jakie s

ą

 czynniki ryzyka, 

 

ucze

ń

 potrafi wymieni

ć

 objawy cukrzycy, 

 

ucze

ń

 potrafi rozpozna

ć

 objawy cukrzycy, 

 

ucze

ń

 wie, jak si

ę

 leczy cukrzyc

ę

,  

 

ucze

ń

 wie, jakie zapobiega

ć

 cukrzycy, 

 

ucze

ń

 wie na czym polega pierwsza pomoc przy objawach cukrzycy, 

 

ucze

ń

 wie, kiedy obchodzi si

ę

 

Ś

wiatowy Dzie

ń

 Walki z Cukrzyc

ą

1. Cukrzyca – definicja. 

         Cukrzyca to przewlekła choroba metaboliczna wywołana brakiem lub nieprawidłowym 
działaniem insuliny. Schorzenie to charakteryzuje si

ę

 podwy

ż

szonym st

ęż

eniem glukozy 

(hiperglikemi

ą

) we krwi. Insulina to wytwarzany w trzustce hormon, który bierze udział w regulacji 

wszystkich procesów przemiany materii zachodz

ą

cych w organizmie człowieka. Aby glukoza mogła 

by

ć

 

ź

ródłem energii, niezb

ę

dna jest odpowiednia ilo

ść

 prawidłowo spełniaj

ą

cej swoje funkcje insuliny. 

Szacuje si

ę

ż

e w Polsce na cukrzyc

ę

 choruje około 1.5 miliona osób.  

2. Cukrzyca – podział, przyczyny. 

          Obecnie wyró

ż

nia si

ę

 dwa najbardziej rozpowszechnione rodzaje cukrzycy, nale

żą

 do nich 

cukrzyca typu 1 i 2. Przyczyny owego schorzenia s

ą

 ró

ż

ne w zale

ż

no

ś

ci od typu choroby.

  

          

Cukrzyca typu 1, zwana równie

ż

 insulinozale

ż

n

ą

 lub typu dzieci

ę

cego jest powodowana 

całkowitym brakiem insuliny na skutek uszkodzenia odpowiednich komórek trzustki. Wyst

ę

puje ona 

głównie u dzieci i młodzie

ż

y, st

ą

d jej nazwa. Proces powstawania choroby nie jest do ko

ń

ca znany, 

wiadomo jedynie, i

ż

 jest ona uwarunkowana genetycznie, co skutkuje zaburzeniami mechanizmu 

odporno

ś

ciowego i w efekcie uszkodzeniem komórek beta trzustki.  

 

          Cukrzyca typu 2, zwana tak

ż

e insulinoniezale

ż

n

ą

 to najbardziej rozpowszechniona posta

ć

 tej 

choroby. Przyczyn

ą

 owej choroby jest zazwyczaj zaburzenie wydzielania insuliny przez komórki beta 

trzustki lub wykorzystania insuliny przez tkanki. Cukrzyca tego typu wyst

ę

puje najcz

ęś

ciej u osób 

starszych, otyłych lub z innymi zaburzeniami metabolizmu. W pocz

ą

tkowej fazie owej choroby insulina 

wydzielana jest w zwi

ę

kszonej ilo

ś

ci, ale niewystarczaj

ą

cej do jednocze

ś

nie zwi

ę

kszonych potrzeb 

organizmu (insulinoodporno

ść

). 

 
          Wyst

ę

puj

ą

 równie

ż

 inne typy cukrzycy, mniej rozpowszechnione takie jak np. specyficzna 

odmiana tej choroby wyst

ę

puj

ą

ca tylko u kobiet w ci

ąż

y i ust

ę

puj

ą

ca po porodzie lub rodzaje cukrzycy 

zwi

ą

zane z przyjmowaniem niektórych leków albo z operacyjnym usuni

ę

ciem trzustki. 

3. Cukrzyca – czynniki ryzyka.

 

          W zwi

ą

zku z tym, i

ż

 zarówno cukrzyca typu pierwszego jak i drugiego ma podło

ż

e genetyczne, 

ryzyko wyst

ą

pienia owej choroby jest znacznie wi

ę

ksze u osób spokrewnionych z chorymi na 

cukrzyc

ę

.  

 
          Istotnym czynnikiem ryzyka jest równie

ż

 wiek. Ryzyko zachorowania na t

ę

 chorob

ę

 wzrasta z 

wiekiem dlatego te

ż

 osoby powy

ż

ej 45 roku 

ż

ycia powinny raz w roku bada

ć

 poziom cukru we krwi. 

Niektóre 

ź

ródła podaj

ą

 równie

ż

ż

e szczególnie nara

ż

on

ą

 grup

ą

 wiekow

ą

 s

ą

 osoby powy

ż

ej 65 roku 

ż

ycia. 

          Rozwojowi choroby sprzyja tak

ż

e otyło

ść

, nadci

ś

nienie t

ę

tnicze oraz pozbawiony ruchu, 

siedz

ą

cy tryb 

ż

ycia. 

background image

 

 

 
          Cukrzyca wyst

ę

puje równie

ż

 znacznie cz

ęś

ciej u osób, u których w przeszło

ś

ci wyst

ę

powały 

zaburzenia tolerancji glukozy. 
 
          Inne czynniki ryzyka to: przewlekłe choroby trzustki i w

ą

troby, wysoki poziom cholesterolu we 

krwi lub nagła utrata wagi, osłabienie oraz wiele innych. 

4. Cukrzyca – objawy. 

Objawy: 

          Rozpoznanie objawów cukrzycy w zaawansowanej fazie nie powinno nastr

ę

cza

ć

 wi

ę

kszych 

trudno

ś

ci zarówno dla samego chorego jak i dla jego bliskich. Do najcz

ę

stszych symptomów nale

żą

senno

ść

, ogólne osłabienie, utrata wagi mimo prób zaspokojenia silnego głodu, zwi

ę

kszone 

pragnienie i zwi

ą

zana z tym zwi

ę

kszona ilo

ść

 oddawanego moczu. Mog

ą

 wyst

ę

powa

ć

 tak

ż

e nudno

ś

ci 

oraz zm

ę

czenie. Chorzy na cukrzyc

ę

 mog

ą

 mie

ć

 równie

ż

 zaburzenia ostro

ś

ci widzenia oraz cz

ę

ste, 

nawracaj

ą

ce si

ę

 infekcje w okolicach narz

ą

dów płciowych. W skrajnych przypadkach oznak

ą

 choroby 

mo

ż

e by

ć

 równie

ż

 zapach acetonu wyczuwalny w wydychanym przez chorego powietrzu. 

 
          Podstawowym jednak symptomem choroby jest zwi

ę

kszone st

ęż

enie glukozy we krwi. 

Podwy

ż

szenie ilo

ś

ci cukru we krwi zale

ż

y od rodzaju cukrzycy i w zale

ż

no

ś

ci od niego mo

ż

wyst

ę

powa

ć

 po spo

ż

yciu w

ę

glowodanów lub niezale

ż

nie. Cukrzyca wyst

ę

puje je

ś

li st

ęż

enie glukozy 

we krwi przekracza na czczo 126 mg/dl, za

ś

 w 2 godziny po posiłku przekracza 200 mg/dl. 

5. Cukrzyca – diagnoza. 

          Rozpoznanie cukrzycy typu pierwszego nie jest trudne i opiera si

ę

 zazwyczaj na obserwacji 

łatwo zauwa

ż

alnych objawów takich jak wymienione powy

ż

ej. Cukrzyca typu drugiego jest du

ż

trudniejsza do zdiagnozowania. Objawy owej choroby s

ą

 trudniejsze do uchwycenia i mog

ą

 nie budzi

ć

 

podejrze

ń

 przez długi czas. Szacuje si

ę

ż

e ponad połowa chorych na cukrzyc

ę

 typu drugiego nie jest 

ś

wiadoma swojej choroby. Typowe oznaki schorzenia to: utrata wagi, infekcje skórne takie jak np. 

grzybica, uczucie sucho

ś

ci w jamie ustnej, 

ś

wi

ą

d sromu lub kłopoty z widzeniem.  

 
          Potwierdzeniem prawidłowego rozpoznania cukrzycy jest pomiar glukozy we krwi. Nale

ż

y te

ż

 

podkre

ś

li

ć

, i

ż

 u niektórych chorych pomimo wysokich poziomów cukru nie zauwa

ż

a si

ę

 

ż

adnych 

objawów owej choroby. 

6. Cukrzyca – leczenie. 

          Po zdiagnozowaniu cukrzycy typu 1 nale

ż

y jak najszybciej rozpocz

ąć

 leczenie przy pomocy 

insuliny. Metoda oparta na insulinie czyli tzw. intensywna insulinoterapia jest najlepsz

ą

 metod

ą

 

leczenia. Istot

ą

 owej terapii jest takie dobranie dawki insuliny aby poziom cukru we krwi był 

odpowiedni, czyli zbli

ż

ony do poziomu u ludzi zdrowych. Efekt ten osi

ą

ga si

ę

 poprzez wstrzykiwanie 

insuliny kilka razy w ci

ą

gu doby. Oprócz intensywnej insulinoterapii, drugim cz

ę

sto stosowanym 

sposobem leczenia cukrzycy typu 1 jest ci

ą

gła infuzja insuliny za pomoc

ą

 pompy insulinowej. Tego 

typu terapia jest rzadko stosowana ze wzgl

ę

du na koszty jak równie

ż

 fakt, i

ż

 wymagana jest silna 

motywacja chorego do samokontroli. Infuzja za pomoc

ą

 pompy insulinowej najcz

ęś

ciej stosowana jest 

u kobiet w ci

ąż

y choruj

ą

cych na cukrzyc

ę

 
          Jak ju

ż

 zostało wspomniane, cukrzyca typu 2 ujawnia si

ę

 w bardziej dojrzałym wieku, zwykle u 

osób starszych i jest najbardziej powszechnym typem tego schorzenia, gdy

ż

 odpowiada za około 90 

proc. wszystkich przypadków zachorowa

ń

. Podstaw

ą

 leczenia jest tutaj d

ąż

enie do obni

ż

enia 

podwy

ż

szonego stanu cukru we krwi. Istotn

ą

 rol

ę

 jednak odgrywaj

ą

 tak

ż

e powikłania, które mog

ą

 by

ć

 

przykrym nast

ę

pstwem owej choroby, a mowa tutaj o zawałach serca lub udarze mózgu. Dlatego te

ż

 

kolejnymi elementami leczenia musz

ą

 by

ć

ś

cisła kontrolna ci

ś

nienia t

ę

tniczego oraz poziomu 

cholesterolu we krwi. W leczeniu cukrzycy typu 2 wa

ż

n

ą

 rol

ę

 odgrywaj

ą

 zarówno 

ś

rodki medyczne 

takie jak leki doustne oraz insulina jak i 

ć

wiczenia fizyczne i odpowiednia dieta. Te ostatnie elementy 

maj

ą

 szczególnie du

ż

e znaczenie je

ś

li chodzi o osoby otyłe, które poprzez zmniejszenie swojej wagi 

background image

 

 

przy pomocy dobrze dobranego zestawu 

ć

wicze

ń

 fizycznych i odpowiedniej diety mog

ą

 wcale nie 

musie

ć

 przyjmowa

ć

 leków. 

7. Cukrzyca – profilaktyka. 

          Profilaktyka jak w wi

ę

kszo

ś

ci chorób, równie

ż

 i w tym przypadku polega w znacznej mierze na 

prowadzeniu zdrowego trybu 

ż

ycia. Przestrzeganie zdrowej i odpowiedniej diety oraz regularna 

aktywno

ść

 fizyczna to wła

ś

nie te elementy, które w istotny sposób mog

ą

 si

ę

 przyczyni

ć

 do 

zmniejszenia ryzyka wyst

ą

pienia choroby, a s

ą

 one szczególnie wa

ż

ne dla osób otyłych lub 

prowadz

ą

cych bardziej siedz

ą

cy tryb 

ż

ycia. 

8. Astma – pierwsza pomoc. 

          Udzielaj

ą

c pierwszej pomocy poszkodowanemu, nale

ż

y si

ę

 go wypyta

ć

 o typ cukrzycy i spyta

ć

 

czy nie ma przy sobie leków, które za

ż

ywa. W przypadku cukrzycy typu 1, b

ę

dzie to insulina, 

natomiast w przypadku, gdy poszkodowany jest chory na cukrzyc

ę

 typu 2, podanie jemu leków b

ę

dzie 

zale

ż

ało od czasu trwania choroby. Pocz

ą

tkowo przyjmuj

ą

 oni leki doustne hipoglikemizuj

ą

ce 

(przeciwcukrzycowe), natomiast w pó

ź

niejszym czasie choroby przyjmuj

ą

 oni insulin

ę

9. Obchody 

Ś

wiatowego Dnia Walki z Cukrzyc

ą

Dnia 14-ego listopada obchodzi si

ę

 

Ś

wiatowy Dzie

ń

 Walki z Cukrzyc

ą