KOBIETY Z NOCY I DNIE
Noce i dnie. Tom 1 i 2 – Maria Dąbrowska
http://selkar.pl/aff/dolfijn/noce_i_dnie_tom_1_i_2_maria_dabrowska_p_15715.html
Noce i dnie. Tom 3 i 4 – Maria Dąbrowska
http://selkar.pl/noce_i_dnie_tom_3_i_4_maria_dabrowska_p_13993.html
"Noce i dnie" Marii Dąbrowskiej najpełniej ze wszystkich dzieł dwudziestolecia
międzywojennego ukazują specyfikę kobiecej psychiki. Barbara jest najciekawszą postacią
polskiej literatury początku dwudziestego wieku. Skomplikowana i skryta natura Barbary nie
pozwalała jej być szczęśliwą. Wszystkie uczucia bohaterka przetrzymywała w sobie przez co
bała się powiedzieć mężowi że w gruncie rzeczy go nigdy nie kochała.
Barbara stanowi całkowite przeciwieństwo swojego męża. Jest typowym przykładem
introwertyczki, czyli osobowości skierowanej " do wewnątrz ", skupionej na swoich
przeżyciach, myślach i marzeniach. Barbara świat zewnętrzny postrzega jako zagrożenie,
obawia się go, stara się przed nim bronić, chować. Jest idealistką, żyje wśród marzeń i
pragnień, których nie udaje jej się zrealizować w życiu codziennym. Nie akceptuje więc
ś
wiata takim, jakim on jest naprawdę, co wywołuje w niej tylko frustrację, smutek,
niezadowolenie. Wychowana na literaturze pięknej, odczuwa wyższe potrzeby, których życie
na wsi nie może jej zapewnić. Dodatkowo ciągle wraca wspomnieniami do czasów, kiedy
była młodą, otoczoną adoratorami panienką, która kochała i była kochana wielką,
romantyczną miłością. Tak wówczas odbierała uczucie Toliboskiego. Miłość Bogumiła jest
zupełnie innym uczuciem, mąż traktuje ją jak kobietę z krwi i kości, pomoc i wyrękę w
ciężkim codziennym trudzie, a nie jak bóstwo z romansów.
Sama też nie darzy Bogumiła gorącym uczuciem, owszem, jest z nim mocno związana, ale
nie odczuwa. że mieszka pod jednym dachem z największą miłością swojego życia.
Barbarę cechuje zmienność, bohaterka nie ma jasno sprecyzowanych poglądów, jest skłonna
do filozofowania, refleksji, rozmyślań. Nie jest jednak negatywną bohaterką powieści.
Próbuje przystosować się do życia w ciężkich wiejskich warunkach. Stara się być dobrą
gospodynią i wzorową matką. Popełnia sporo błędów, spotykają wiele niepowodzeń, są one
jednak wynikiem innego wychowania i innej tradycji. Nie udaje się jej wiele przedsięwzięć.
bo nie jest zaangażowana w ich realizację, nie odczuwa takiej potrzeby. Jest raczej bierna, nie
przejawia inicjatywy. Wszystko widzi w czarnych barwach, jest życiową pesymistką,
przeczuwającą nieuchronną katastrofę i łatwo wpadającą w panikę.
Sylwetki psychologiczne Bogumiła i Barbary są w Nocach i dniach zaprezentowane jako
dopełnienie. Bogumił nie mógłby żyć bez Barbary, ani ona bez niego. Niechcicowie
uzupełniają się wzajemnie, stanowią trwałe i udane, mimo kryzysów, małżeństwo. Mądrość i
rozwaga Bogumiła, jego spokój i opanowanie są dopełniane przez uczuciowość i
nastrojowość Barbary. Dwie sprzeczne postawy, ekstrawertyzm i introwertyzm, połączone w
jedną całość składają się na jedną całość, która jest dla wszystkich wyznacznikiem
człowieczeństwa.
Wychowana w duchu tradycji romantycznej i powstańczej Barbara nie potrafi zaakceptować
wartości codziennej, znojnej, gospodarskiej pracy. Duchowo i intelektualnie czuje się
upośledzona brakiem głębszych aspiracji kulturalnych i umysłowych środowiska, w którym
przyszło jej żyć i działać.
Barbarze obce jest to co dla Bogumiła najważniejsze: akceptacja świata, praca na roli.
Bogumił lekceważy domowe troski Barbary, lekceważy kompleksy, utrudniające jej
przystosowanie do środowiska. Barbara wychowana w przekonaniu, że pragnienia seksualne
są poniżające, że należy je ukrywać , nie znajduje pełnego szczęścia w objęciach Bogumiła,
