background image

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Automatyzacja i robotyzacja 

procesów produkcyjnych 

 
 

 

Instrukcja laboratoryjna 

 
 
 

Technika cyfrowa 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Opracował: mgr inż. Krzysztof  Bodzek 

background image

Cel ćwiczenia. 

Celem  ćwiczenia  jest  zapoznanie  studenta  z  zapisem  liczb  stosowanym  w  układach 

cyfrowych.  Ponadto  przedstawienie  podstawowych  elementów  wykorzystywanych  w 
elektronice:  

  bramek cyfrowych – AND, NAND, NOT, OR, NOR 

  sposobów minimalizacji funkcji logicznej – algebra boola 

 

przerzutników – SR,  JK 

Wprowadzenie. 

 

Układy  cyfrowe  wykorzystywane  są  praktycznie  w  każdej  dziedzinie  związanej 

z automatyzacją  procesów  sterowania.  Na  korzyść  układów  cyfrowych  w  porównaniu  z 
układami analogowymi przemawia przede wszystkim większa odporność na zakłócenia, brak 
wpływu starzenia się elementów, większe możliwości i większa elastyczność. 

 

Zapis liczb stosowany w technice cyfrowej 

 
 

W technice cyfrowej najczęściej stosowane są dwa rodzaje zapisu liczb: binarny oraz 

szesnastkowy.  

Zapis  binarny  to  suma  kolejnych  potęg  liczby  dwa  z  odpowiednimi  wagami  przy 

poszczególnych potęgach. Dla przykładu liczba 145 przedstawiona w dwóch systemach: 

107=1*10

2

 +0*10

1

+7*10

107d= 1*2

6

+1 *2

5

+0*2

4

+1*2

3

+1*2

2

+1*2

1

+1*2

0

=1101011b 

Pojedyncza liczba 1 lub 0 to bit informacji. W praktyce stosuje się grupowanie w 8, 16, 32 itd.  
bitowe liczby. 8 bitowa liczba nazywana jest bajtem. Dla przykładu liczba 102 zapisana jako 
bajt informacji: 01101011b. 

Idea  zapisu  szesnastkowego  jest  bardzo  podobna  do  przedstawionych  powyżej 

zapisów z tym, że podstawą potęgi jest liczba 16. A współczynniki przy potęgach przyjmują 
wartości: 0-9 oraz A-10, B-11, C-12, D-13, E-14, F-15. W praktyce stosuję się grupowanie po 
cztery bity liczb w systemie dwójkowym, i tak: 

107d= 0110  1011  b 
107d=6 

 

Bramki logiczne 

 

Bramka  logiczne  to  elementy,  zazwyczaj  układu  scalone,  pozwalające  realizować 

prostą funkcję logiczną, której argumenty i wynik mogą przybierać wartości 1 (stan wysoki) 
lub 0 (stan niski). Podstawowe bramki logiczne realizują funkcję sumy (OR), iloczynu (AND) 
i negacji (INV). Dodatkowo wykorzystuje się dwie bramki będące negacją sumy (NOR) oraz 
negacją iloczynu (NAND). Tablica prawdy bramek logicznych przedstawiona jest poniżej: 

 

INVA 

INV B 

OR 

AND 

NOR 

NAND 

 

 

 

 

 

background image

Podstawowe prawa algebry Boole’a 

 

W  celu  minimalizacji  ilości  bramek  cyfrowych  należy  się  posługiwać 

wzoramiobowiązującymi w logice dwuwartościowej. Poniżej zestawione zostały podstawowe 
zależności: 
 

a+b = b+a 

a*b = b*a 

a*(b+c) = a*b + a*c 

a+b*c = (a+b)*(a+c) 

(a+b)+c = a+(b+c) 

(a*b)*c = a*(b*c) 

a+0 = a 

a*1 = a 

a+1 = 1 

a*0 = 0 

a+a = a 

a*a = a 

aa=1 

a

∗͞a=0 

Prawa de Morgana 

͞a͞+͞b=͞a*͞b 

͞a͞*͞b=͞a+͞b 

 
 
Wykorzystanie algebry Boole’a zostało przedstawione poniżej. 
 
Realizowana funkcja logiczna ma postać:    
 
 

Y=(a*c+b*c)*͞c+a*b 

 
 
Realizacja funkcji Y została przedstawiona na poniższym schemacie: 

 

 
Korzystając z algebry Boole’a można funkcję uprościć: 
 
 

Y=(a*c+b*c)*͞c+a*b=(a+b)*c*͞c+a*b=(a+b)*0+a*b=a*b 

 
Przedstawiona funkcja uprościła się do iloczynu logicznego Y=a*b. Obydwie postacie funkcji 
logicznej są sobie równoważne. 

background image

Przerzutniki 

 

Na ćwiczeniach zapoznamy się z dwoma rodzajami przerzutników: asynchronicznym 

SR oraz synchronicznym JK. Są to najczęściej  

 

  Przerzutnik SR 

 

Przerzutnik SR posiada dwa wejścia: ustawiające S (Set) oraz kasujące R (Reset). Na 

wyjściu przerzutnika SR pojawia się sygnał wysoki w momencie podania sygnału wysokiego 
na  wejście  S.  Sygnał  ten  jest  utrzymywany  do  momentu  podania  sygnału  wysokiego  na 
wejście R. Przerzutnik ten może być traktowany jak podstawowa komórka pamięci. Poniżej 
znajduje się symbol przerzutnika oraz tablica prawdy. 

 

 

 
W bibliotece oprogramowania Active-CAD występuje przerzutnik typu RS z zanegowanymi 
wejściami (symbol LSR1), w którym sygnałami aktywnymi są sygnały na poziomie niskim 
(logiczny stan 0). Aby przerzutnik ten działał zgodnie z przedstawioną powyżej tablicą 
prawdy na jego wejściach muszą znaleźć się dwa inwertery, co pokazano na rysunku. 
 
 

 

 

  Przerzutnik JK 

 

Przerzutnik JK jest układem trójwejściowym o wejściu zegarowym CLK (ang. Clock) 

i dwóch wejściach danych: wejściu ustawiającym J i wejściu kasującym K. Przerzutnik ten w 
zależności od stanów sygnałów na wejściach J i K zachowuje się w następujący sposób: 

 

wejścia J = 0,  K = 0   – przerzutnik jest w stanie pamiętania, 

 

wejście J = 1,  K = 0   –przerzutnik ustawia wyjście Q w stan 1, 

 

wejście J = 0,  K = 1  –przerzutnik ustawia wyjście Q w stan 0, 

 

wejście J = 1,  K = 1  – przerzutnik neguje sygnał wyjściowy. 

 

Zmiany na wyjściu przerzutnika JK następują synchronicznie ze zboczem narastającym 
sygnału na wejściu CLK, po czym przerzutnik utrzymuje stan wyjściowy aż do chwili 
pojawienia się kolejnego zbocza narastającego w sygnale wejściowym. Przypadek, w którym 

Q

n-1

 

background image

oba wejścia J i K są w stanie wysokim, jest najczęściej wykorzystywany w praktyce. W tym 
stanie przerzutnik neguje sygnał wyjściowy przy każdym zboczu narastającym sygnału 
zegarowego. Dzięki temu częstotliwość sygnału wyjściowego jest dwukrotnie niższa niż 
częstotliwość sygnału wejściowego. Łącząc szeregowo przerzutniki JK uzyskuje się układy 
pozwalające na dzielenie częstotliwości sygnału wejściowego oraz tworzenie układów 
zliczających liczbę impulsów wejściowych.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Na rysunku pokazano przerzutnik JK, dostępny w bibliotece programu Active-CAD – symbol 
FJK11 oraz jego tablicę prawdy. Symbol  oznacza zbocze narastające sygnału zegarowego, 
natomiast (-) oznacza inne stany wejścia zegarowego. 

 

Przebieg ćwiczenia. 

Student wykonuje kolejno zadania: 

Zadanie 1. 

Korzystając  z  programu  ActiveCAD  wyznaczyć  tablicę  prawdy  następujących  funkcji 

logicznych: 

  Y=a+b*͞c 

  Y=( ͞a͞*͞b)+c 

Zadanie 2. 

Uprościć funkcje logiczne korzystając z praw algebry Boole’a: 

  Y =  (a+b)*c+b*c+a 

  Y = a+b(c+͞b)+a*͞b 

 

Zadanie 3. 

Zaprojektować i przetestować 2-bitowy licznik impulsów korzystając z przerzutników JK: 

 

zliczający w dół 

 

zliczający w górę 

 

CLK 

 

Q

n-1

 

 

 

 

Q

n-1

 

(-) 

Q

n-1

 

(-) 

Q

n-1

 

(-) 

Q

n-1

 

(-) 

Q

n-1

 

background image

Zadanie 4. 

Korzystając  z  gotowego  licznika  binarnego  4-bitowego  zliczającego  w  górę  CBU14, 

zaprojektować  i  przetestować  działanie  licznika  dziesiętnego.  Na  wyjściu  licznika 
dziesiętnego pojawiają się liczby od 0-9. 
 

Zadanie 5. 

Zaprojektować układ wyboru rodzaju pracy układu napędowego. Układ napędowy może 

pracować w trzech stanach: 

 

  praca  automatyczna  –  aktywne  jest  wyjście 

Q1oraz zielona lampka stanu pracy W1 

 

 

praca  ręczna  –  aktywne  jest  wyjście  Q2  oraz 
żółta lampka stanu pracy W2 

 

  stop  –  wyjścia  Q1  oraz  Q2  są  nieaktywne. 

Aktywna jest czerwona lampka stanu pracy W3 

 
Przyciski stanu pracy  A, B, C  są przyciskami  astabilnymi  (informacja o ich naciśnięciu  jest 
tracona z chwilą oderwania palca od przycisku).  
 

Zadanie 6. 

Zaprojektować 

układ 

sterowania 

napełnianiem  basenu  kąpielowego.  Dopływ 
wody  do  basenu  jest  sterowany  zaworem  Q1
Zawór Q2 to spust wody. Lustro wody powinno 
być 

utrzymane 

pomiędzy 

poziomami 

maksymalnym  i  minimalny.  W  tym  przypadku 
zawory Q1 oraz Q2 powinny być otwarte w celu 
wymiany  wody.  Dodatkowo  sprawdzana  jest 
poprawność działania czujników poziomu wody. 
W przypadku błędnego działania czujników (np. 
A=1,  B=0)  woda  powinna  być  wylana  z  basenu 
a awaria sygnalizowana lampką Q3

 
 
 

Automatyczna

Ręczna

Stop

A

B

C

W1

W2

W3

A
B
C

Q1

Q2

awaria

Q3

background image

Zaliczenie ćwiczenia. 

Warunkiem zaliczenia jest wykonanie co najmniej 3 zadań znajdujących się w niniejszej 

instrukcji.  Zaliczający  powinien  umieć  uprościć  funkcję  logiczną  korzystając  z  algebry 
Boole’a oraz zrealizować ją za pomocą  podstawowych elementów logicznych. Ponadto znać 
zasadę  działania  przerzutników  SR  oraz  JK.  Umieć  wykorzystać  przerzutniki  do 
zaprojektowania układów pamiętających oraz liczących.