Matka Boska Częstochowska

Matka Boska Cz stochowska

Matka Boska Cz stochowska, ubrana per ami,

Ca a w zlocie i brylantach, modli si za nami.

Anio owie podtrzymuj Jej ci

k koron

ęż ą

I Jej szaty, co jak noc s gwiazdami znaczone.

Ona kl czy i swe lice, gdzie s rany krwawe,

Obracaj c, gdzie my wszyscy, patrzy na Warszaw .

O Ty, której obraz wida w ka dej polskiej chacie

I w ko ciele i w sklepiku i w pysznej komnacie,

W r ku tego, co umiera, nad ko ysk dzieci,

I przed któr dniem i noc wci si wiat o wieci.

ąż ę ś

ł ś

Która per y masz od królów, z oto od rycerzy,

W któr wierzy nawet taki, który w nic nie wierzy,

Która widzisz z nas ka dego cudnymi oczami,

Matko Boska Cz stochowska, zmi uj si nad nami!

Daj o nierzom, którzy id , piewaj c w szeregu,

ż ł

ą ś

Ch ód i deszcze na pustyni, a ogie na niegu,

Niechaj b d niewidzialni p yn cy w przestworzu

ę ą

ł ą

I do kraju niech dop yn , którzy s na morzu.

ł ą

Ka dy ranny niechaj znajdzie opatrunek czysty

I od wszystkich zagubionych niechaj przyjd listy.

I we wszystkich, którzy cierpi c patrz w Twoj stron ,

Matko Boska Cz stochowska, pod Twoj obron .

Niechaj druty si rozlu ni , niechaj mury p kn ,

ź ą

ę ą

Ponad Polsk , b ogos awi c, podnie r k pi kn ,

ą ł

ś ę ę ę ą

I od Twego ez pe nego, Królowo, spojrzenia

Niech ostatnia ka

si wstrzyma, otworz wi zienia.

źń ę

ą ę

Niech si znajd ci, co z dala rozdzieleni gin ,

Matko Boska Cz stochowska, za Twoj przyczyn .

Nieraz potop nas zalewa , krew si rzek la a,

ą ł

A wci klasztor w Cz stochowie stoi jako ska a.

ąż

I Ty by a te mieczami poga skimi rann

ś ł

A wci wiecisz ponad nami. Przenaj wi tsza Panno.

ąż ś

ś ę

I wstajemy wci s popio ów, z po arów, co p on ,

ąż

ł ą

I Ty wszystkich nas powrócisz na Ojczyzny ono.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Podniesiemy to co leg o w wojennej kurzawie,

Zbudujemy Zamek wi kszy, pi kniejszy w Warszawie.

I jak w z otych dniach dzieci stwa b dziemy s uchali

Tego dzwonka sygnaturki, co Ci wiecznie chwali.

Jan Lecho

Inwokacja

em Ciebie wspomnia dzi , Naj wi tsza Panno,

ś ę

B dzie mi wszelka darowana wina

I spokój gwiazd mi rozb y nie rann

ł ś

Po nocy, która p acze i przeklina.

Mo e si ask Tw na chleb zamieni

ż ę ł

Me s owo, e nim nakarmi potrafi ,

Albowiem cisi s b ogos awieni...

ą ł

Wszak tak, Naj wi tsza Panno na ryngrafie?

ś ę

Naucz modlitwy serce moje m ode

Na g ód wskazuj c pragnie , wspomnie ch ost ,

ń ł ę

O jednym bowiem marzy w snów pogod :

Oto chce szczere by i chce by proste.

Albowiem cz owiek, co na swym zegarze

Ujrza , e m odo ginie mu zdradziecko,

ł ż

ść

Zaczyna marzy , o czym ja dzi marz :

Aby si znowu dobry sta , jak dziecko.

Spojrzyj w me serce, Najja niejsza Pani,

I cho przez chwil us ysz, co w nim piewa,

ę ł

A ujrzysz wielk mi o w tej otch ani,

ą ł ść

Co kocha ludzi, kamienie i drzewa.

O, jak e bardzo kocha chc , jak bardzo,

Nie to, co w bisior stroi si . i z oto,

Lecz to, czym nawet najn dzniejsi gardz ,

Co g odem ywi , poi si t sknot .

ę ę

Chc serce moje jako bochen chleba

Pokraja dla tych, których g ód u mierca,

Ty zasi spraw to, o Panienko z nieba,

Aby dla wszystkich mi starczy o serca.

Przeto je ozdrów, po o ywszy r ce

ł ż

I pob ogos aw jak zoran niw ,

A ja s ów k osy w asn krwi po wi c

ą ś ę ę

I pójd dzieli mi dzy nieszcz

liwe.

ć ę

ęś

Bo chocia lichy-m jest i n dzny cz owiek,

Co nico kryje blaskiem pióropusza,

ść

Lecz gdy cho jedna padnie za spod powiek

Szczera i czysta — o yje ma dusza.

B ogos awi a , Panno wi ta, przecie

ł ś

ś ę

Wielkim eposom, co rozb ys y cudem:

ł ł

B ogos aw dzisiaj lichemu poecie,

Co biedne s owa w rym zwo uje z trudem.

Ja Ci za za to ju za dni niema o,

Zmieszany mi dzy pasterze i grajki,

Przynios ksi

k jako go b bia ,

ę ąż ę

łą

Aby Synowi z niej czyta a bajki.

Kornel Makuszy ski

Modlitwa do Bogarodzicy

Która wiod a jak bór pomruków

ducha ziemi tej skutego w zbroi szereg,

prowad nocne drogi jego wnuków,

by my milcz c umieli umiera .

Która by a muzyki deszczem,

ś ł

a przejrzysta jak wit i p omie ,

daj nam usta jak ob oki niebieskie,

które czyste - pod tocz cym si gromem.

Która ziemi si uczy a przy Bogu,

ł ś

w której ziemia jak niebo si sta a,

ę ł

daj nam z ognia twego pas i ostrogi,

ale w ó je na cz owiecze cia a.

ł ż

Która serce jak morze rozdar a

w synu ziemi i synu nieba,

o, naucz matki nasze,

jak cierpie trzeba.

Która jeste jak nad czarnym lasem

blask - pogody s onecznej ko ció ,

ś ł

nagnij pochmurn bro nasz ,

gdy zaczniemy walczy mi o ci .

ć ł ś ą

K.K.Baczy ski - 21 III 44 r.

Litania

Pani nasza,

Marzenie nasze wniebowstąpione.

Matko poetów i dziadów przydrożnych,

Którzy bywali na naszych szlakach

I których łzy nie potrafiły rzeźbić naszej duszy,

Bośmy odporni na dłuto wielkości,

A zapominamy się w smakach, zapachach i gestach

I zabawnościach naszych.

Wyproś nam wreszcie przejrzenie.

Matko naszych kiełkujących pragnień,

Którym tak bardzo dokuczyła zima,

Pani naszych szeptanych pacierzy ,

Co jak skrzek żabi wędrują w niepewność...

Od wielkości naszej zachowaj nas Pani.

Za nieskromności nasze,

Za zaprzedania nasze,

Za zapomnienia nasze,

Za zaplątania nasze...

Wymódl nam odpuszczenie.

Matko opuszczonych sadów,

Pani łąk , które będą kosić,

Pani pól ,pełnych bławatów

Które kochamy ,chociaż przeszkadzają zbożu,

Matko zbędnych nam istnień,

Które w kwiecie i w kłosie żyją,

Pani perlistego śmiechu rosy

I oczekiwania dmuchawców.

Naucz nas widzieć to, po czym stąpamy.

Orędowniczko nasza,

Słów naszych mierzwy racz wysłuchać,
W kołysce wartości swoich nas ukołysz

Bośmy dzieciństwa spragnieni i Słowa.

Daj właściwy żagiel i natchnienie

Naszym tułaczym snom,

Bo się rozbijamy o siebie samych

W mrokach naszego rozumu

I błogosław niepewnym gołębiom

Naszych uśmiechów,

Które uwalniamy, by powróciły

Chociaż z gałązką serca.

Matko Światła zza horyzontów

Naszych wyobrażeń,

Płaszczem swoim od trwogi wszelkiej

Nas osłoń.

Słowa nasze z czynami naszymi pojednaj,

Synowi swojemu nas poleć,

A w rozpaczy naszej przewodź nam

Gwiazdą Jego krzyża.

Ciebie prosimy ,wysłuchaj nas Pani.

Ryszard Sziler

Modlitwa

Matko

tysięcy

poranionych obrazów

pociętych

postrzelanych

podeptanych

oplutych

Uwielbiona

Pani

ze starych kościołów

maleńkich kapliczek

figurek odpustowych

złotych feretronów

śpiewów majowych

w nas

Ukonkretniona

Panno

Skromna

Cierpiąca

Czuła

Zatroskana

Wspaniała

Można

Nasza Codzienna

Królowo

przed którą w prochu

swojej małości

błazny i królowie

Ucieczko nasza

Pocieszycielko nasza

króluj nad nami

króluj nad wiekami

Mamo

Ryszard Sziler

Wniebowzi cie

Nikt nie bieg do Ciebie z lekarstwem po schodach

lampy nie przymru ono eby nie razi a

nikt nie widzia jak r ka Twa od okcia blednie

pies nie p aka serdecznie e pani umiera

nawet anio zaniecha nadymania tr by

to dobrze bo mier przecie za du o upraszcza

a ponadto zbyt ludzka z a i niedyskretna

nikt nie przymkn Twych oczu nie zas oni twarzy

ął

ł ł

ani w bramie nie szepta rozebranym g osem

o tym co za g o no s yszy si w milczeniu

ł ś

Pan uchroni do ko ca i zdrow zostawi

tylko kiedy pukano Ciebie nie by o

nie mier ale mi o ca Ci zabra a

ł ść łą ę

je li mi o jest prawd to cia a nie wida

ł ść

dzie by taki jak zawsze powietrze dzwoni o

ń ł

pszczo ami co wychodz rano na pogod

tylko ta sama cisza to straszne milczenie

to puste miejsce przy kubku na stole

cho by si razem z cia em opuszcza o ziemi .

Ks. Jan Twardowski

Document Outline