Odpowiedzi do sprawdzianu "Hobbit, czyli tam i z powrotem".docx

ODPOWIEDZI

C,E

Literatura  fantastyczna  to  utwory  przedstawiające  świat  odmienny  od  rzeczywistego  lub
rzeczywisty zawierający elementy fantastyczne. Pojawiają się elementy  nadnaturalne, cudowne,
baśniowe  i  ludowe.  Wykorzystywane  bywają  również  przewidywania  naukowo-techniczne.
Najważniejsze odmiany literatury fantastycznej to literatura fantasy, science fiction i horror.

akcja rozgrywa się w świecie z odrębną rachubą czasu i magicznymi dniami

w utworze jest mowa o walce dobra ze złem,a dzięki ofiarności i solidarności dobre postacie

zwyciężają złych bohaterów

c)

istnieją magiczne miejsca, ukazujące się tylko odpowiednim wędrowcom

d) nie brak tu fantastycznych

postaci, częściowo zaczerpniętych z baśni, a także postaci

realistycznych

e)

duży udział w wydarzeniach mają czarodzieje, którzy nie mogą zmieniać przyszłości, ale

przekonują innych do pokonania zła

f)

uosobione zwierzęta, które mówią językiem wspólnym dla wszystkich mieszkańców

przedmioty i rośliny nabierają magicznych właściwości

a) Hobbici -

mieszkańcy Hobbitonu. Weseli, pełni optymizmu, uwielbiają dobrze zjeść, słuchać

starych opowieści, palić fajki. Mają czyste, schludne nory, gdzie mieszkają. Ubierają się kolorowo,
nie noszą obuwia, gdyż mają owłosione duże stopy. Ich głowy są zwykle porośnięte bujnymi
kędzierzawymi włosami barwy brunatnej. Są skłonni do tycia, ale się tym nie przejmują. Nigdy nie
używają czarów, potrafią się bezszelestnie poruszać.

b) Elfy -

piękne i tajemnicze stworzenia, z łatwością posługują się magią; są nieśmiertelne, a

kiedy czują, że mija ich epoka, udają się na Szare Nabrzeża i odpływają do krainy wiecznego
szczęścia.Wytwarzają magiczne przedmioty, są odważna, sprytne, szlachetne.

o.k.14

Opracowała o.k.14

c) Krasnoludy -

większe od hobbitów, kochają skarby i jaskinie. W podziemiach czują się

doskonale, budują tam piękne mieszkania i tworzą warsztat pracy, doskonali rzemieślnicy. Mają
długie brody i dostojny wygląd. Noszą kubraki, są zwykle uzbrojone w topory, czasem ich broń
ma magiczne właściwości. Krasnoludy założyły miasto Dal, spustoszone potem przez Smauga.
d) Gobliny -

olbrzymie stwory, zamieszkujące jaskinie, gdzie zajmują się wytwarzaniem

straszliwej broni, chętnie sprzymierzają się z wilkami-wargami.

e) Trolle -

podobne nieco do goblinów, nie znoszą dziennego światła, pod wpływem promieni

słonecznych kamienieją.

f) Ludzie -

podobni do ludzi współczesnych. Są wśród nich postacie niezwykłe, szlachetne, dobre,

niepospolicie odważne, jak Bard, oraz chciwe, tchórzliwe i żądne władzy, jak władca Miasta na
Jeziorze.

Mroczna Puszcza, Ostatni Przyjazny Dom, Dal (można dorzucić Śródziemie)

Akcja rozpoczyna się wiosną (maj), a kończy się późną jesienią. Jest to Trzecia Era.

Bilbo  Baggins  to  hobbit.  Mieszka  w  domu  pod  Pagórkiem.  Jego  matką  była  Belladonna  Tuk,  a
ojcem Bungo Baggins. Rodzina Tuków znana była z zamiłowania do przygód, co było dziwne dla
każdego szanującego się hobbita. Co jakiś czas członek tej rodziny wyruszał w nieznane. Bilbo
był  większy  od  liliputa,  a mniejszy  od  człowieka.  Ubierał  się  zazwyczaj  w  zielony  kubrak  i  żółte
spodnie. Miał bujną kędzierzawą czuprynę i okrągły brzuszek, poświadczający, że lubił jeść. Jak
wszyscy hobbici Bilbo umiał się bezszelestnie poruszać. Bilbo należał do wesołych i beztroskich
istot.  Optymistycznie  patrzył  na  świat.  Uwielbiał  spokój  dobre  jedzenie  i  poobiednią  fajkę.
Wydawało mu się, że nie lubi przygód, zamiłowanie do nich obudziło się w hobbicie dopiero pod
wpływem Gandalfa, choć czarodziej dobrze wiedział, że ma je we krwi. Bilbo okazał się bardzo
odważnym  hobbitem.  Nigdy  się  nie  przechwalał  i  choć  bał  się,  że  nie  podoła  zadaniu,  zawsze
dzięki  sile  charakteru  wychodził  szczęśliwie  z  opresji.  Umiał  w  razie  potrzeby  poświęcić  się  dla
przyjaciół  -  uratował  ich  m.in.  przed  pająkami,  z  którymi  musiał  stoczyć  walkę.  Cechowały  go
ponadto  spryt,  zwinność,  pomysłowość  i  odwaga.  Był  cierpliwy  i  opanowany,  wnikliwie
obserwował otoczenie. Nie można mu też odmówić szlachetności i mądrości - pomógł ludziom w
pokojowych  rokowaniach  z  krasnoludami.  Bilbo  nie  dał  się  ogarnąć  chciwości  i  dumie.  Choś
krasnoludy  wiele  mu  zawd

zięczały, pozostał skromnym hobbitem. Nie troszczył się o skarby,

zależało mu tylko na szczęśliwym powrocie do ukochanego domu. Za te cechy bardzo cenił go
Gandalf, który wiedział, że mały hobbit odznacza się wielkim sercem.

Pod wpływem przeżytych przygód Bilbo bardzo się zmienił. Jego beztroska ustąpiła miejsca
mądrości, skłonności do przemyśleń nad świtem i prawami, które nim rządzą, dzięki czemu Bilbo
mógł stać się prawdziwym dowódcą wyprawy. Początkowo krasnoludy nieco go lekceważyły,

o.k.14

Opracowała o.k.14

obawiając  się,  że  nie  poradzi  sobie  w  wyprawie,  ale  już  w  drodze  okazał  się  niezastąpiony  -
wyratował  ich  z  więzienia  elfów,  znalazł  pierścień,  pomógł  im  się  wyplątać  z  pajęczyn,  odkrył
wejście do Samotnej Góry, pierwszy spotkał się ze Smaugiem i dzięki sprytowi odkrył słaby punkt
w zbroi smoka, na koniec odniósł Bardowi Arcyklejnot Góry i przyczynił się do pokonania zła  w
Bitwie  Pięciu  Armii.  O  ile  na  początku  wyprawy  decyzje  podejmowali  za  Bilba  Gandalf  i
krasnoludy,  o  tyle  później  sam  decydował  o  postępowaniu  swoim  i  pozostałych  uczestników
wyprawy, którzy bez zastrzeżeń to akceptowali. Powrócił pod Pagórek dojrzalszy i bardziej pewny
siebie. Bilbo nabrał szacunku do samego siebie, stał się niezależny i samodzielny. Dostrzegł to
Gandalf. Od tej pory wbudzał u innych respekt, jedynie hobbici traktowali go nieufnie, ale on się
tym nie przejmował. Pozostał wesoły, znowu stał się beztroski. Swój mieczyk oddał do muzeum,
zachował  jedynie  pierścień,  a  przygody  postanowił  spisać  w  pamiętniku  pod  tytułem  "Tam  i  z
powrotem, wakacje pewnego hobbita".

Motyw podróż

ZNACZENIE DOSŁOWNE

Bohaterowie odbywają podróż, by osiągną wyznaczony cel: wypełnić powierzoną im misję, pokonać zło i
przywrócić dawny porządek.

ZNACZENIE PRZENOŚNE

Podróż staje się szkołą życia, pozwala bohaterom dorosnąć, rozwinąć w sobie swoje najlepsze cechy.

PUENTA

Tolkien uświadamia czytelnikom, że każdy człowiek musi podejmować w życiu podróży. Żeby były one
właściwe, trzeba zdać sobie sprawę z motywów własnego postępowania oraz z efektów, jakie może ono
przynie

ść. Unikanie wyborów nie jest możliwe. Sztuka polega na tym, by bez względu na to, czy

osiągnie się cel, czy nie wierzyć w to, że nasze postępowanie było najlepsze, na jakie było nas stać, i
byśmy we własnych oczach nie tracili wartości. Tolkien na przykładzie Bilba pokazał, że nie trzeba być
wielkim, by dokonać czegoś wielkiego.

Cel: odzyskanie skarbów skradzionych im przez smoka Smauga

Dwalin, Balin, Kili, Fili, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bombur, Thorin Dębowa Tarcza.

Gandalf Szary; był czarodziejem.

Elrond z Ostatniego Przyjaznego Domu; Beorn -

pół człowiek, pół niedźwiedź; mieszkańcy Miasta

na Jeziorze

o.k.14

Opracowała o.k.14

Ludzie i elfy zaczęły toczyć spór z krasnoludami o bogactwa Samotnej Góry. Gobliny, chcąc
wykorzystać sytuacje, aby podbić całe okoliczne ziemie, zaatakowały zwaśnione strony z
nienacka.

Bitwę wygrały Krasnoludy dzięki pomocy orłów.

W 1928, podczas porządkowania papierów, Tolkien natknął się na czystą kartkę. Napisał na niej:
"W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie hobbit". Tym właśnie zdanie rozpoczyna "Hobbit".
Opublikowany został po raz pierwszy w roku 1937, na prośbę dziesięcioletniego Raynora Unwina,
syna właściciela firmy wydawniczej.

o.k.14

Opracowała o.k.14