background image

Istota i znaczenie rozrachunków

Pojęcie i klasyfikacja rozrachunków

Rozrachunki to stosunki prawne oraz prawa i obowiązki majątkowe

występujące   w   związku   z   działalnością   jednostki   prowadzącej

rachunkowość,   wynikające   z   jej   powiązań   finansowych   z   różnymi

kontrahentami, takimi jak:

odbiorcy,

 dostawcy,

 pracownicy,

 urzędy, instytucje oraz inne osoby prawne lub fizyczne.

Powiązania finansowe jednostki z tymi kontrahentami powstają między

innymi jako rezultat realizacji: 

a) umów kupna – sprzedaży składników majątku, np. towarów, produktów

(rozrachunki z odbiorcami i dostawcami); 

b) innych umów (o zatrudnieniu pracowników, o dzieło, zlecenia, najmu,

dzierżawy itp.); 

c) przepisów prawnych dotyczących rozrachunków publicznoprawnych (z

tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń społecznych i innych ); 

d)

przepisów prawnych dotyczących rozrachunków pracownikami z tytułu

wynagrodzeń za pracę i z innych tytułów.

1

W   rezultacie   tych   wszystkich   rozrachunków   powstają   należności   i

zobowiązania.

Termin  należności  zgodnie   z   interpretacją   przedmiotową   to

uprawnienia   jednostki   zagwarantowane   umową   zapłaty   w   określonej

kwocie   i   wyznaczonym   terminie   za   wykonane   przez   nią   świadczenia:

rzeczy,   usługi   i   pracy.   Uprawnienie   to   gwarantowane   jest   prawem.

Jednostka   występuje   tu   jako   wierzyciel   mający   prawo   do   należnej   mu

kwoty środków pieniężnych od dłużnika. Można, zatem określić należności

jako   środki   pieniężne   jednostki,   które   na   określony   dzień  (moment)   nie

zostały   jeszcze   przez   jednostkę   wyegzekwowana   na   mocy   przepisów

prawnych.   Należności   należą   do   aktywów   jednostki   i   są   składnikiem

1

 

Klimas M., Podręczna encyklopedia rachunkowości: Poltext 1997 s. 44.

 

background image

majątku   obrotowego.   Należności   są   przeciwstawnym   pojęciem   do

zobowiązań.

Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika

świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Wierzyciel ma prawo

żądać od swego dłużnika zapłaty, a on ma obowiązek ten spełnić na mocy

prawa. Można więc stwierdzić, iż zobowiązanie stanowi obowiązek płatnika

wobec innej osoby prawnej lub fizycznej.

Jednostka   jako   dłużnik   ma   obowiązek   zapłacić   wierzycielowi   określoną

kwotę środków pieniężnych. Do momentu spłaty zobowiązanie występuje

w pasywach   stanowi kapitał (fundusz) obcy jednostki finansującej aktywa

jednostki.

Podział   rozrachunków   na   podstawowe   kategorie   stosowane   w

rachunkowości przedstawia tabela 1.

Tabela 1. Podział rozrachunków

Należnośc

Zobowiązan

ia

Według rodzajów

Bezsporne
Sporne
Wątpliwe
Przedawnione
Nieściągalne
Umorzone
Długoterminowe
Krótkoterminowe

Należności   bezsporne  to   należne   kwoty   środków   pieniężnych

zagwarantowane   prawem,   niekwestionowane   przez   dłużników,

potwierdzone na dzień bilansowy na piśmie.

Należności  sporne  to niezapłacone  przez  dłużników  kwoty przez

nich kwestionowane, co do których odmowa zapłaty udokumentowana jest

na   piśmie,   przestają   być   sporne   po   uprawomocnieniu   się   wyroku

sądowego   orzekającego   zobowiązanie   dłużnika   do   zapłaty   należnego

świadczenia na rzecz wierzyciela.

Należności wątpliwe  to środki pieniężne prawnie należne, co do

których   istnieje   zagrożenie,   że   nie   zostaną   wyegzekwowane   z   powodu

background image

trudności majątkowych dłużnika lub trudności z ustaleniem miejsca jego

pobytu albo innych przyczyn.

Należności przedawnione  to kwoty obciążające dłużników, które

po   upływie   przewidzianego   prawem   terminu   nie   mogą   być

wyegzekwowane,   a   wierzyciel   utracił   prawo   dochodzenia   ich   w   drodze

powództwa cywilnego.

Należności nieściągalne to kwoty należne jednostce, w tym także

kwoty   uprzednio   orzeczone   przez   sąd,   lecz   niemożliwe   do

wyegzekwowania. Za nieściągalne można uznać należności jeśli zachodzi

jeden z następujących powodów:

1. gdy   stwierdzono,   że   dłużnik   nie   posiada   majątku   na   zaspokojenie

wierzytelności,

2. gdy   dłużnika   i   pozostające   na   jego   utrzymaniu   osoby   w   rezultacie

egzekucji pozbawiono minimum środków do życia,

3. gdy   dłużnik   zmarł,   nie   pozostawiając   majątku,   z   którego   można   by

zaspokoić wierzytelności,

4. gdy   istnieje   prawdopodobieństwo,   że   koszty   dochodzenia   należności

przekroczą jej kwotę,

5. gdy ulegną przedawnieniu, albo zajdą okoliczności czyniąc należności

za bezskuteczne.

         Należności   umorzone  to   kwoty   obciążające   dłużników,   co

doktórych   uprawniony   organ   jednostki   podjął   decyzję   o  zaniechaniu   ich

wyegzekwowania.

Zobowiązania   umorzone  są   to   kwoty   zarachowane   na   uznanie

wierzyciela, który zrezygnował z ich dochodzenia, potwierdzając tę decyzję

na piśmie. 

Zobowiązania   przedawnione  to   kwoty   zarachowane   w   latach

poprzednich   na   uznanie   wierzycieli,   których   po   upływie   określonego

prawem terminu jednostka będąca dłużnikiem może odmówić zapłaty. 

Powstanie   należności,   zobowiązań   musi   być   udokumentowane   w

sposób   pozwalający   na   dokonanie   prawidłowych   rozliczeń   z

kontrahentami.   Dokumentacja   rozrachunków   z   kontrahentami   powinna

spełniać   równocześnie   dwie   funkcje:   informacyjną   i   kontrolną.

KWWSQRWDWHNSOLVWRWDL]QDF]HQLHUR]UDFKXQNRZ"QRWDWND