Przejęcie kraju. Jak to działa?
prisonplanet.pl
Polska
2011-03-11
Model dezintegracji krajów wg podręczników KGB jest bardzo skutecznym narzędziem pozwalającym na
przejmowanie kontroli nad krajami. Techniki te były używane na całym świecie z dużym powodzeniem.
Zapoznanie się z tym modelem pozwala na świadomą ocenę stanu w jakim się znajduje nie tylko nasz kraj
ale i każdy inny, oraz ocenić podatność krajów na rewolucję. Jest to bardzo istotne zagadnienie, ponieważ
globaliści wykorzystują dokładnie ten sam model w dezintegrowaniu państw narodowych w jeden globalny
system.
Ponad 80% funduszy na obalanie krajów nie jest skierowana na bezpośrednie działania militarne. Klasyczne
szpiegostwo, rewolucje, militarne ofensywy zajmują jedynie około 15-20% budżetu. Największe środki idą
na destabilizację kraju, przygotowanie gruntu pod rewolucję i zmianę władzy.
Sun Tzu
2500 lat temu pisał, że aby zaimplementować jakąkolwiek politykę, jest najmniej efektywnym
robienie tego za pomocą militarnych rozwiązań. Najwyższą formą sztuki wojennej jest brak jakichkolwiek
otwartych działań militarnych/wojen. Sztuką jest przejąć wszystko co przedstawia realną wartość w kraju,
oraz doprowadzenie do momentu, w którym percepcja rzeczywistości podbijanego narodu jest tak
wypaczona, że nie jest on w stanie rozpoznać wroga jako wroga. Co więcej cywilizacja, sposób życia, etc
wroga jest odbierany jako pozytywna alternatywa dla istniejącego systemu. Jeżeli sabotaż jest skuteczny na
takim poziomie wtenczas podbijany naród dobrowolnie poddaje się bez ani jednego wystrzału.
Cały proces dezintegracji jest dobrze widoczny gołym okiem, zmiany zachodzące w społeczeństwie są
bezpośrednio odczuwalne przez większość społeczeństwa. Sabotażyści w tym systemie nie wysadzają
mostów czy domów, nie zabijają ludzi itd. Sabotażystą może być student, aktor, reżyser, dziennikarz etc.
Aby proces infiltracji czy sabotażu miał możliwość zaistnieć państwo musi być państwem otwartym. Musi
być otwarte na masową manipulację z zewnątrz. Państwa takie jak Japonia 100 lat temu czy blok
komunistyczny były społecznościami zamkniętymi. Miały zamknięte granice dla zachodnich gazet, filmów,
radia, towarów itd. Cel takiego zamknięcia był jeden, tj utrzymanie status quo, utrzymanie kultury,
utrzymanie porządku publicznego.
Tak więc musi być uruchomiony schemat Nadawca -> Odbiorca. Globaliści proces ten utrzymują głównie
poprzez fundacje na rzecz "wolności" (np. Fundacje G. Sorosa "for Open society", patrz Fundacja
Batorego).
To pozwala na rozpoczęcie działań:
Jeżeli podstawowe założenie ”otwartego społeczeństwa jest spełnione” proces sabotażu może się rozpocząć.
Przejęcie przechodzi przez cztery fazy:
Proces “demoralizacji” kraju. Trwa od 15 do 20 lat. Jest to okres tworzenia się kolejnego
pokolenia/generacji “wyedukowanych” młodych ludzi. Obejmuje następujące pola:
W momencie gdy kraj jest doprowadzony do poziomu pełnej demoralizacji, gdzie nic już nie działa tak jak
powinno, kiedy ludzie nie są pewni czy coś jest dobre czy złe, białe czy czarne, kiedy zatarte są różnice
pomiędzy dobrem a złem, rozpoczyna się proces ”destabilizacji”.
“Destabilizacja” polega na dokładnie- destabilizacji wszystkich instytucji, organizacji działających
wewnątrz kraju. Celem tych działań są bezpośrednio:
- Ekonomia. Relacje społeczne/zawodowe. (radykalizacja procesu pośredniczenia, brak
możliwości komunikacji i porozumienia)
- Prawo i systemy bezpieczeństwa.
- Media
Proces destabilizacji prowadzi najczęściej do “kryzysu”. Zaczyna się on gdy obrany rząd, ciała zarządcze,
struktura społeczna upada i nie może dalej normalnie funkcjonować. Ekonomia przestaje być produktywna.
W tym czasie sztuczne ciała/grupy są powołane/wprowadzone do społeczeństwa. Mogą to być jak
w przypadku socjalistycznych rewolucji przez nikogo nie wybrane “komitety rewolucyjne” pracowników,
mogą to być media lub inne nieokreślone grupy chcące poprowadzić kraj do odbudowy.
Wszystkie te ruchy w czasie “kryzysu” żądają dopuszczenia ich do władzy. Jeśli ich żądania nie są
spełnione, często przejmują ją siłą. Komitety takie mogą utrzymywać samozwańczą władzę wymierzania
egzekucji, legislacji prawnej i orzekania wyroków sądowych.
Kiedy nic nie działa społeczeństwo jako całość oczekuje wybawienia/wybawcy. Grupy religijne oczekują
nadejścia mesjasza, lub wieszczą koniec świata. Grupy robotników oczekują szybkich
silnych/zdecydowanych działań, godzą się na powołanie nawet dyktatury lub innych rządów
centralizujących całą władzę aby odwrócić koleje zdarzeń. Wszyscy oczekują silnego rządu, silnego lidera,
wybawcy.
W tym momencie obce mocarstwo tworzące proces destabilizacji wchodzi militarnie do kraju i zaprowadza
“porządek” lub organizacje kierowane przez agentów przejmują władzę przy wsparciu z zewnątrz. Jednym
słowem albo rozpoczyna się wojna domowa albo inwazja z zewnątrz.
Potem następuje “Normalizacja”. Na tym etapie rewolucji, ci którzy przejęli władzę już nie potrzebują
żadnych ruchów rewolucyjnych, agentów, liberałów, homoseksualistów, profesorów, związków
zawodowych etc. Wszyscy zostają oddelegowani lub wyeliminowani, czasami fizycznie. Wszyscy którzy
walczyli o wszelkie formy źle zrozumianej wolności w procesie demoralizacji i destabilizacji zostają
usunięci. Choć często mogą sobie nie zdawać z tego sprawy wykonali swoje zadanie, nikt ich więcej
nie potrzebuje.
Nowa władza potrzebuje stabilizacji, aby wykorzystać naród, aby wykorzystać wszystkie atrybuty rządu. Ci,
którzy nadal myślą że o coś mogą jeszcze powalczyć są wyeliminowani, często za pełną zgodą społeczną.
Od tego czasu w sposób brutalny zakańczane są strajki, ruch społeczne, liberalne, seksualne itd.
Widząc ten model możemy zadać sobie wiele pytań. W jakim punkcie destrukcji jest nasz kraj?
Dlaczego wiele osób zaangażowanych w procesy polityczne/władzy jest eliminowanych? Czy kraj jest już
w procesie "destabilizacji"? Rozejrzyj się dookoła i pomyśl...