Garbarz_skor_744[03]_Z2.02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Zdzisław Feldo

Organizowanie i prowadzenie procesu suszenia skór
744[03].Z2.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:

dr inż. Sadowski Tadeusz

dr inż. Żarłok Jan

Opracowanie redakcyjne:

mgr inż. Zdzisław Feldo

Konsultacja:

dr inż. Janusz Figurski

Korekta:

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 744[03].Z2.02
„Organizowanie i prowadzenie procesu suszenia skór” zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu Garbarz skór 744[03].

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Podstawy teoretyczne procesu suszenia skór

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Urządzenia suszarnicze stosowane do suszenia skór

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Technika suszenia skór

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie Garbarz skór.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne,

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

propozycje ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności
praktycznych,

−

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami

aktywizującymi ze szczególnym uwzględnieniem:

−

pokazu z objaśnieniem,

−

tekstu przewodniego,

−

metody projektów,

−

ćwiczeń praktycznych,

−

próby pracy.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może

posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym różnego
rodzaju zadania.

W tym rozdziale podano również:

−

plan testu w formie tabelarycznej,

−

punktacje zadań i uczenia się,

−

propozycje norm wymagań,

−

instrukcję dla nauczyciela,

−

instrukcję dla ucznia,

−

kartę odpowiedzi,

−

zestaw zadań testowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

744[03].Z2.01

Wykończanie kąpielowe skór

o różnym przeznaczeniu

744[03].Z2.02

Organizowanie i prowadzenie

procesu suszenia skór

744[03].Z2.06

Cechowanie, pakowanie

i magazynowanie skór wyprawionych

744[03].Z2.03

Przygotowanie skór

do wykończania właściwego

744[03].Z2.04

Wykończanie właściwe skór

744[03].Z2.05

Rozróżnianie, charakteryzowanie

oraz określanie jakości skór

wyprawionych

744[03].Z2

Technologia wykończania

i uszlachetniania skór bez włosa

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

określać cel suszenia skór,

−

odczytywać i stosować instrukcje technologiczne dotyczące czynności i operacji suszenia
skór,

−

stosować metody badania organoleptycznego wilgotności skór przed procesem suszenia,

−

wskazywać typy urządzeń suszarniczych do suszenia skór,

−

posługiwać się przyrządami pomiarowymi do określania temperatury i wilgotności
powietrza,

−

definiować pojęcia: wilgotność względna i wilgotność bezwzględna powietrza,

−

przygotowywać stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii,

−

dobierać i stosować odzież ochrony osobistej na stanowisku suszenia skór,

−

stosować zasady bezpiecznej pracy i ochrony środowiska wykonując czynności obsługi
urządzeń suszarniczych i urządzeń transportu skór między stanowiskami pracy,

−

układać skóry na boczki garbarskie lub podesty,

−

korzystać z różnych źródeł informacji zawodowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji ćwiczeń podanych w poradniku uczeń powinien umieć:

–

określić cele suszenia skór,

–

rozróżnić oraz dobrać metody i sposoby suszenia skór w zależności od rodzaju
i przeznaczenia asortymentowego,

–

rozpoznać rodzaje i typy suszarń oraz urządzeń do suszenia skór,

–

dobrać technikę suszenia w zależności od rodzaju i przeznaczenia asortymentowego skór,

–

przygotować suszarnię i urządzenia suszarnicze oraz prowadzić proces suszenia różnych
rodzajów skór,

–

skontrolować i ustawić parametry temperatury, wilgotności i czasu podczas procesu
suszenia skór,

–

określić organoleptycznie stopień wysuszenia skór po zakończeniu procesu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca …………………………………….………….
Modułowy program nauczania: Garbarz skór – 744[03].
Moduł:

Technologia wykończania i uszlachetniania skór bez włosa –
744[03].Z2.

Jednostka modułowa:

Organizowanie i prowadzenie procesu suszenia skór
– 744[03].Z2.02.

Temat: Dobieranie urządzeń suszarniczych do suszenia różnych rodzajów skór

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności dobierania typu suszarni do suszenia skór

w zależności od ich rodzaju.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

−

dobrać i użytkować odzież ochronną do pracy przy suszeniu skór,

−

scharakteryzować i określić właściwości skór po suszeniu oraz przewidzieć sposób ich

wykończenia,

−

dobrać typ suszarni do właściwości skór i wymogów technologicznych wyprawy,

−

wykonać podstawowe prace i czynności technologiczne w procesie suszenia skór.

Metody nauczania:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

zespoły lub grupy w zależności od rodzaju stanowisk pracy dla danego typu suszarni.

Czas: na bieżąco określa nauczyciel w zależności od rodzaju skór i wyposażenia

technicznego warsztatów szkolnych lub zakładu garbarskiego.

Środki dydaktyczne:

−

różne rodzaje skór w półfabrykacie po wyżymaniu i rozprostowaniu maszynowym,

−

różne typy suszarń,

−

boczki garbarskie lub wózki do przewożenia i układania skór,

−

narzędzia pomocnicze: haczyki, spinacze,

−

dzienniczek do notowania spostrzeżeń, uwag i wniosków z wykonywanej pracy.

Przebieg zajęć:

1. Uczniowie dobierają i zakładają odzież ochronną.
2. Nauczyciel przeprowadza instruktarz tematyczny z:

−

pokazem i omówieniem budowy konstrukcyjno - technicznej różnych typów suszarń do

skór,

−

wykonaniem oględzin skór i charakteryzowaniem ich właściwości mechanicznych oraz

przeznaczenia w towarze gotowym,

−

wskazaniem i uzasadnieniem doboru typu suszarni do rodzaju i wykończenia skór,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Uczniowie w zespołach:

−

zapoznają się z budową i sposobem suszenia skór w różnych typach suszarń,

−

charakteryzują różne rodzaje skór,

−

na podstawie charakterystyki skór wnioskują o sposobie wykończenia,

−

dobierają typ suszarni w zależności od rodzaju skór i sposobu wykończenia.

−

spostrzeżenia i wnioski zapisują w formie planu pracy i przedstawiają nauczycielowi do

zatwierdzenia,

−

wykonują czynności suszenia przydzielonych skór zgodnie z instrukcją technologiczną.

4. Po zakończeniu zadania układają skóry do następnych operacji i sprzątają stanowisko

pracy.

Zakończenie zajęć
1. Uczniowie w dyskusji wyjaśniają i analizują wykonanie zadania, formułują swoje

spostrzeżenia i wnioski.

2. Nauczyciel przysłuchuje się dyskusji i wysuwanym wnioskom uczniów, wyjaśnia powstałe

problemy.

3. Uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny wykonanych zadań.

Praca domowa

Spostrzeżenia i wnioski zanotowane w dzienniczku praktyki porównaj z opisem

technologicznym w literaturze fachowej.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca: …………………………………………………….
Modułowy program nauczania: Garbarz skór 744[03].
Moduł: Technologia wykończania i uszlachetniania skór bez włosa

744[03].Z2.

Jednostka modułowa: Organizowanie i prowadzenie procesu suszenia skór

744[03]Z2.02.

Temat: Suszenie kruponów bydlęcych z przeznaczeniem na podeszwy
Cel ogólny: Dobrać typ suszarni i parametry suszenia w zależności od rodzaju

i właściwości asortymentowych skór.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

−

scharakteryzować i określić właściwości skór przeznaczonych do suszenia,

−

przewidzieć i scharakteryzować cechy skór w towarze gotowym,

−

dobrać urządzenia do suszenia skór aby uzyskać przewidywane właściwości skór
wyprawionych,

−

wyjaśnić zasady doboru metody suszenia i typu suszarni,

−

wykonać praktycznie prace organizacyjne i czynności technologiczne procesu suszenia
skór zgodnie z obowiązującą instrukcją technologiczną,

Metoda nauczania-uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

metoda przewodniego tekstu.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

grupowa lub indywidualna.

Strategia:

−

uczenie się przez doświadczenie.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcje technologiczne wykończania skór podeszwowych i podpodeszwowych
garbowania roślinnego,

−

urządzenia suszarnicze.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

ZADANIE DLA UCZNIÓW:

Zadaniem jest wskazanie właściwego sposobu i dobór typu suszarni umożliwiającej

wysuszenie wskazanego rodzaju i asortymentu skór.

FAZA WSTĘPNA
CZYNNOŚCI ORGANIZACYJNE:
–

podanie terminu wykonania zadania,

–

zaznajomienie uczniów z instrukcją technologiczną wykończania skór podeszwowych
i podpodeszwowych garbowania roślinnego,

–

przygotowanie stanowiska pracy do wykonywania czynności przy suszeniu skór,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–

przypomnienie zasad z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy podczas suszenia skór
i dobranie odzieży ochronnej.

FAZA WŁAŚCIWA
INFORMACJE
1.  Cel suszenia skór.
2.  Różnice w suszeniu skór różnych rodzajów i asortymentów.
3.  Wpływ  parametrów  temperatury  i  wilgotności  powietrza  w  suszarni  na przebieg procesu

suszenia.

4. Wady i uszkodzenia skór w procesie suszenia. Prowadzenie kontroli międzyoperacyjnej

procesu.

PLANOWANIE
1. Określenie rodzaju i asortymentu skór przeznaczonych do suszenia:
2. Dobór typu suszarni i sposobu wykonania suszenia w zależności od rodzaju, asortymentu

i stanu przygotowania skór:

3. Określenie, według instrukcji technologicznej, wartości parametrów suszenia skór:
4. Wykaz urządzeń pomocniczych do suszenia skór:

−

boczki garbarskie do układania skór ,

−

haczyki do zawieszania skór,

−

wózek transportowy do przewożenia skór.

UZGODNIENIE
1.  Omówienie wszystkich punktów z fazy informacji i planowania z nauczycielem.
2.  Pytania do uwag i sugestii nauczyciela.

WYKONANIE
1.  Założenie  odzieży  ochronnej  i  sprawdzenie  stanowiska  pracy  pod  względem

bezpieczeństwa i warunków ergonomii.

2.  Odczytanie z instrukcji technologicznej techniki wykonania suszenia skór.
3.  Przygotowanie i ułożenie skór na stanowisku suszenia.
4.  Nastawienie  odpowiednich  wartości  parametrów  suszenia  zgodnych  z  instrukcją

technologiczną.

5.  Zawieszenie skór na drążkach przy pomocy haczyków.
6.  Uruchomienie ogrzewania i cyrkulacji powietrza suszącego w suszarni.
7.  Zdjęcie skór po wysuszeniu i ułożenie na boczku lub podeście.
8.  Przekazanie skór do dalszej produkcji.

SPRAWDZANIE
1.  Wartości parametrów procesu suszenia i porównanie z instrukcją technologiczną.
2.  Ocena organoleptyczna wysuszenia skór.
3.  Ocena jakościowa wykonania procesu.

FAZA KOŃCOWA
ANALIZA
Uczniowie  wraz  z  nauczycielem  wskazują,  które  etapy  zadania  sprawiły  im  najwięcej
trudności.  Nauczyciel  w  podsumowaniu  wskazuje,  jakie  nowe,  ważne  umiejętności  zostały
wykształcone, jakie wystąpiły błędy i nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Podstawy teoretyczne procesu suszenia skór

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Korzystając z planszy obrazującej budowę histologiczną i strukturalną skór, omów

mechanizm procesu suszenia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Ćwiczenie należy wykonać w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia:

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej jednostki modułowej.
2)  przygotować planszę obrazującą budowę strukturalną i histologiczną skóry,
3)  przedstawić kolejne fazy procesu suszenia skór:

−

dyfuzji kapilarnej wody,

−

przechodzenia wody na powierzchnię suszonej skóry,

−

odparowywania wody z powierzchni suszonej skóry,

4) wyjaśnić zależność procesu suszenia od parametrów temperatury i wilgotności powietrza,
5) wyjaśnić pojęcie wilgotności względnej powietrza.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

plansza obrazujące budowę strukturalną skóry,

−

plansza obrazująca budowę histologiczną skóry.

Ćwiczenie 2

Określ zawartość wilgoci w skórach:

a) po operacjach wyżymania i wygładzania skór a przed procesem suszenia,
b) po procesie suszenia.
Badanie wykonaj metodą wagową.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Ćwiczenie należy wykonać w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z materiałem nauczania tej części jednostki modułowej,
2) przypomnieć sobie wiadomości z jednostki modułowej 744[03].O1.04 „Wykonywanie

oznaczeń kontrolno-pomiarowych w procesach wyprawy skór”,

3) przygotować i zapoznać się z instrukcją badania zawartości wilgoci w skórach,
4) przygotować próbki skór do badania:

−

wykroić próbki pierwotne ze skór po operacjach wyżymania i wygładzania przed
suszeniem i po procesie suszenia,

−

rozdrobnić próbki pierwotne skór i przygotować próbki laboratoryjne,

5) przygotować urządzenia laboratoryjne i pomiarowe oraz naczynia laboratoryjne:

−

waga laboratoryjna analityczna,

−

suszarka laboratoryjna,

−

naczyńka wagowe,

6) wykonać badanie i oznaczyć zawartości wilgoci w próbkach skór:

−

naczyńka wagowe wymyć, wysuszyć i ważyć do ustalenia stałej masy – wynik
zapisać w dzienniczku praktyki

−

przenieść rozdrobnione próbki laboratoryjne skór do osobnych, oznaczonych
naczyniek wagowych,

−

zważyć i ustalić masę naczyniek wagowych z próbkami skór– wynik zapisać
w dzienniczku praktyk,

−

obliczyć masę skór wilgotnych – wynik zapisać,

−

przenieść naczyńka z próbkami skór do suszarki i suszyć w warunkach określonych w
instrukcji wykonania badania,

−

oznaczyć masę skór po wysuszeniu próbek - wyniki zapisać,

−

obliczyć zawartość wilgoci w skórach – wynik podać w procentach,

7) uporządkować stanowisko pracy,
8) wziąć udział w dyskusji podsumowującej zadanie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja wykonania badania na zawartość wilgoci w skórze,

−

próbki skór po operacjach wyżymania i wygładzania przed suszeniem,

−

próbki skór po procesie suszenia,

−

waga laboratoryjna,

−

suszarka laboratoryjna,

−

naczyńka wagowe,

−

dzienniczek praktyki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Urządzenia suszarnicze stosowane do suszenia skór

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Narysuj schemat budowy suszarni komorowej drążkowej do suszenia skór

i oznacz podstawowe elementy konstrukcji.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Wskazane jest aby ćwiczenie wykonywane było w pracowni technologicznej. Pomocne mogą
być ilustracje i katalogi o tematyce suszarniczej skór.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować karton i przybory do rysowania,
2) narysować schemat budowy suszarni z podstawowymi elementami konstrukcji:

–

przestrzeń suszącą,

–

urządzenia doprowadzające ciepło do ogrzania środowiska suszącego,

–

urządzenia do wymiany powietrza,

–

urządzenia do zakładania i przenoszenia skór w obrębie suszarni,

3) oznaczyć i opisać narysowane elementy konstrukcyjne suszarni,
4) wyjaśnić sposób działania suszarni komorowej i metodę suszenia zastosowaną w tego typu

suszarniach.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

instruktaż z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

stół do pracy,

−

arkusz kartonu A-4 /lub większy/,

−

przybory do rysowania i opisywania rysunku: ołówki, mazaki kolorowe, linijka, gumka,

−

ilustracje i prospekty obrazujące różne rodzaje suszarń do skór.

Ćwiczenie 2

Narysuj schemat budowy suszarni tunelowej do skór i oznacz podstawowe elementy

konstrukcji. Wyjaśnij w jaki sposób przeprowadza się suszenie skór.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować karton i przybory do rysowania,
2) narysować schemat budowy suszarni z podstawowymi elementami konstrukcji:

–

przestrzeń suszącą,

–

urządzenia doprowadzające ciepło do ogrzania środowiska suszącego,

–

urządzenia do wymiany powietrza,

–

urządzenia do zakładania i przenoszenia skór w obrębie suszarni,

3)  oznaczyć i opisać narysowane elementy konstrukcyjne suszarni,
4)  wyjaśnić sposób działania suszarni tunelowej i metodę suszenia skór,
5)  omówić typ suszarni tunelowej segmentowej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

instruktaż z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

stół do pracy,

−

arkusz kartonu A-4 /lub większy/,

−

przybory do rysowania i opisywania rysunku: ołówki, mazaki kolorowe, linijka, gumka,

−

ilustracje i prospekty obrazujące różne rodzaje suszarń do skór.

Ćwiczenie 3

Korzystając z programu komputerowego i Internetu wyszukaj firmy produkujące

urządzenia suszarnicze do suszenia skór. Uzyskane informacje przedstaw w dyskusji na temat
nowych rozwiązań technicznych i konstrukcyjnych w budowie urządzeń suszarniczych do
skór.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
oraz ergonomii. Wskazane jest aby ćwiczenie wykonywane było w pracowni technologicznej
na stanowisku komputerowym.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  uruchomić komputer podłączony do Internetu,
2)  w wyszukiwarce internetowej wpisać hasło: „suszarnie do skór”,
3)  z wyszukanych odpowiedzi wybrać informacje o firmach wskazanych w zadaniu,
4)  „wchodząc” na strony internetowe firm, znaleźć katalogi produkowanych wyrobów,
5)  odszukać informacje potrzebne do realizacji ćwiczenia,
6)  uzyskane informacje przedstawić w dyskusji.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

stanowisko komputerowe,

−

komputer z odpowiednim oprogramowaniem i z podłączeniem do Internetu,

−

drukarka komputerowa.

Ćwiczenie 4

Rozpoznaj i nazwij typy suszarń do skór w wyposażeniu warsztatów szkolnych lub

zakładu produkcyjnego w którym obywasz praktykę zawodową. Uzasadnij i omów zasady
suszenia skór w tych suszarniach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Wskazane jest aby ćwiczenie wykonywane było w warsztatach szkolnych lub zakładzie
produkcyjnym.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z budową i konstrukcją suszarni do skór w zakładzie,
2) przypomnieć sobie wiadomości teoretyczne, z którymi zapoznałeś się realizując materiał

nauczania tej jednostki modułowej,

3) rozpoznać metodę suszenia skór na podstawie konstrukcji technicznej suszarni,
4) rozpoznać i nazwać typ suszarni.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

różne typy suszarń do suszenia skór wyprawianych z okrywą włosową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Technika suszenia skór

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wskaż i omów działanie przyrządów do pomiaru temperatury procesu suszenia skór

w suszarniach i agregatach suszarniczych. Odczytaj wartości parametru temperatury
w suszarni. Porównaj odczytaną wartość z wartością parametru temperatury wskazaną
w instrukcji technologicznej.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Ćwiczenie powinno być wykonane w warsztatach szkolnych lub zakładzie produkującym
skóry bez włosa wyposażonych w urządzenia lub agregaty do suszenia skór.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wskazać i nazwać przyrząd do pomiaru temperatury znajdujący się w wyposażeniu

suszarni oraz zamontowany w agregacie do suszenia skór,

2) wyjaśnić zasadę działania wskazanych przyrządów pomiarowych,
3) odczytać wartość parametru temperatury w suszarni lub w agregacie suszarniczym

podczas aktualnie prowadzonego procesu suszenia skór,

4) porównać odczytaną wartość parametru temperatury z wartością wskazaną

w dokumentacji technologicznej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne,

–

próba pracy.

Środki dydaktyczne:

−

różne typy suszarni do suszenia skór wyposażone w przyrządy do pomiaru temperatury,

−

agregat suszarniczy do skór wyposażony w przyrządy pomiaru temperatury w kolejnych
fazach suszenia skór,

−

instrukcja technologiczna procesu suszenia skór,

−

instrukcja lub regulamin bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku suszenia skór.

Ćwiczenie 2

Omów działanie przyrządów do pomiaru wilgotności powietrza: higrometru

i  psychrometru.  Wskaż  i  nazwij  przyrządy  w  wyposażeniu  suszarni  do  skór  w    warsztatach
szkolnych  lub  zakładzie  produkcyjnym.  Odczytaj  wartości  parametru  wilgotności  powietrza
podczas  suszenia    skór.  Porównaj  odczytane  wartości  z  wartościami  parametru  wskazanymi
w instrukcji technologicznej wyprawy skór.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  wskazać i nazwać przyrządy do pomiaru wilgotności powietrza,
2)  omówić zasadę działania poszczególnych przyrządów pomiary wilgotności powietrza,
3)  rozpoznać  i  nazwać  przyrządy  pomiaru  wilgotności  powietrza  znajdujące  się

w wyposażeniu urządzeń i agregatów do suszenia skór,

4) odczytać wartość parametru wilgotności powietrza w suszarni lub w agregacie

suszarniczym podczas aktualnie prowadzonego procesu suszenia skór,

5) porównać odczytaną wartość parametru temperatury z wartością wskazaną

w dokumentacji technologicznej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne,

–

próba pracy.

Środki dydaktyczne:

−

higrometr włosowy,

−

psychrometr,

−

tablica psychrometryczna

−

różne typy suszarni do suszenia skór wyposażone w przyrządy do pomiaru wilgotności
powietrza,

−

agregat suszarniczy do skór wyposażony w przyrządy pomiaru wilgotności powietrza
w kolejnych fazach suszenia skór,

−

instrukcja technologiczna procesu suszenia skór,

−

instrukcja lub regulamin bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku suszenia skór.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test I

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Organizowanie

i prowadzenie procesu suszenia skór”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego i 2 zadań z

poziomu ponadpodstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie 8 zadań z poziomu podstawowego i 5 z poziomu

ponadpodstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 9 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań.

Plan testu

Klucz odpowiedzi

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna odpowiedź

Znać cel procesu suszenia skór

Znać urządzenia do suszenia
skór

Wyjaśniać cel procesu suszenia
skór

Znać sposób wieszania skór
w suszarni

Wyjaśniać wpływ różnych
czynników na przebieg procesu
suszenia skór

Wyjaśnić zasady procesu
suszenia

Znać metody suszenia skór

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyjaśnić terminologię
stosowaną w suszeniu skór

Wyjaśniać zasady suszenia skór

….wilgoci….

….szybkości….

….wilgotności….

10. Wyjaśniać zasady działania

urządzeń suszarniczych

….drążkach….

….powietrzem….

….wysuszenia….

11. Znać typy i budowę suszarni do

skór

12. Wyjaśniać sposób suszenia skór

w suszarniach ramowych

13. Wyjaśniać i stosować technikę

wykonania suszenia skór

14.

Wyjaśniać zasady suszenia skór

….ciepła….

….parowania….

….wilgoci….

…powietrza…

15.

Wyjaśniać budowę i pracę
suszarni próżniowej do skór

1. skóra przed suszeniem,
2. skóra podczas suszenia,
3. płyta grzejna stołu suszarni,
4. pokrywa próżniowa,
5. perforowana płyta z

membraną,

6. kołnierz uszczelniający.

16.

Znać techniki suszenia skór

…

swobodnym

….

….napiętym

….

nawilżania

…..

17. Dobierać parametry suszenia do

rodzaju i asortymentu skór

18. Znać zasady suszenia skór

systemem „Secotherm”

….suszeniu….

…gorącą wodą….

…licową….

19. Określać metody i warunki

suszenia skór

20. Znać metody kontroli

międzyoperacyjnej procesu
suszenia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu co najmniej z jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.  Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych, jakie

będą w teście.

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na

udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Materiały dla ucznia:

– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uważnie instrukcję.
1.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
2.  Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
3.  Test  zawiera  20  pytań  dotyczących  procesu  suszenia  skór  wykończanych  z  okrywą

włosową. Pytania: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 13, 17, 19, 20 są to pytania wielokrotnego
wyboru i tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa; pytania: 9, 10, 14, 16,18 to pytania
z luką, w pytaniu, 15 jest rysunek przedstawiający schemat budowy suszarni próżniowej
i należy wpisać nazwy zaznaczonych numerami urządzeń techniczno-konstrukcyjnych.

4. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:

−

w pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku
pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie
zakreślić odpowiedź prawidłową),

−

w zadaniach do uzupełnienia wpisz brakujące wyrazy,

−

w pytaniu ze schematem działania urządzenia wpisz nazwy zaznaczone cyframi od
1 do 6.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. Trudności mogą
przysporzyć Ci pytania: 9 do 20, gdyż są one na poziomie trudniejszym niż pozostałe.

8. Na rozwiązanie testu masz 90 min.

Powodzenia

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Część I
1. Proces suszenia skór polega na:

a)  wyżęciu wody ze skór na wyżymaczkach walcowych,
b)  obcieknięciu wody ze skór ułożonych jedna na drugiej na boczku garbarskim,
c)  odparowaniu wody ze skór po ogrzaniu ciepłym powietrzem,
d)  odwirowaniu ze skór wody w wirówce odśrodkowej.

2. Wskaż, w której z wymienionych suszarni najszybciej przebiega proces suszenia skór:

a)  tunelowa ramowa,
b)  komorowa drążkowa,
c)  próżniowa,
d)  systemem „Secotherm”.

3. Po procesie suszenia w skórze pozostaje pewna ilość wilgoci:

a)  12 – 16%,
b)  35 – 45%,
c)  45 – 50%,
d)  do 5%.

4. Suszenie skór wyprawianych z licem naturalnym w suszarni komorowej wymaga

zawieszenia ich na drążkach:
a)  pojedynczo obok siebie mizdrą do góry,
b)  pojedynczo obok siebie licem do góry,
c)  po dwie złożone mizdrą do siebie,
d)  po dwie złożone licem do siebie.

5. Efekt suszenia skór w suszarni komorowej zależy od:

a)  objętości pomieszczenia suszarniczego,
b)  stosunku wymiarów wysokości do szerokości komory suszarniczej,
c)  temperatury i wilgotności powietrza w suszarni,
d)  sposobu ogrzewania środowiska suszącego.

6. Zasada przeciwprądu stosowana często w suszarniach tunelowych polega na:

a)  transporcie skór w suszarni bez użycia silnika elektrycznego,
b)  przepływie powietrza suszącego w kierunku przeciwnym do transportu skór,
c)  przepływu powietrza suszącego w kierunku zgodnym do kierunku transportu skór,
d)  podgrzewaniu powietrza suszącego bez użycia grzejników elektrycznych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Suszenie konwekcyjne polega na:

a) odparowaniu wilgoci z powierzchni skór suszonych przy pomocy podgrzanego

powietrza,

b)  odparowaniu wilgoci ze skór przylegających do ogrzanych metalowych ram,
c)  wysysaniu wilgoci ze skór przez pompę ssącą wentylatora,
d)  obracanie skór w suchym bębnie garbarskim.

8. Prędkość suszenia to:

a)  szybkość transportu skór w suszarni,
b)  szybkość nadmuchu świeżego powietrza do przestrzeni suszącej,
c)  szybkość odprowadzania powietrza nasyconego wilgocią,
d)  czas osiągnięcia stanu wysuszenia skór.

Część II

9. Odparowanie

wody

skór

podczas

suszenia

powoduje

że zawartość

……………………….. w otaczającym powietrzu stale wzrasta. Jest to przyczyną
zmniejszania się…………………… procesu. Suszenie przebiega do momentu
wyrównania ……………………..powietrza z wilgotnością materiału suszonego.

10. W najprostszym typie suszarni konwekcyjnej, komorowej skóry zawieszane na

……………………………  ogrzewane  są  ……………………………  podgrzanym
grzejnikami    znajdującymi  się  pod  perforowaną  podłogą  suszarni..  Dopływ  ciepła
i wymiana  wilgotnego  powietrza  są  warunkiem,  aby  skóry  uzyskały  właściwy  stopień
…………………………. .

11. Określenie –„suszarnia komorowa, drążkowa, dwupoziomowa” – oznacza:

a) dwie komory suszarnicze o tych samych wartościach parametrów temperatury

i wilgotności powietrza, usytuowane jedna nad drugą,

b) dwie komory suszarnicze o różnych wartościach parametrów temperatury

i wilgotności powietrza suszącego, usytuowane jedna obok drugiej,

c) dwa ciągi drążków do wieszania skór na różnych poziomach wysokości komory

suszarniczej,

d) dwa ciągi drążków obok siebie przesuwane w przeciwnych kierunkach po

zawieszeniu skór do suszenia.

12. Suszarnie komorowe z perforowanymi, metalowymi ramami stosowane są do suszenia

skór:

a)  rozpiętych na ramach przy pomocy specjalnych spinaczy,
b)  układanych luźno na ramach ustawionych do poziomu,
c)  zaczepionych luźno haczykami do górnej krawędzi ramy,
d)  przewieszonych na drążkach pomiędzy ramami.

13. Technika suszenia skór na płytach szklanych polega na przyklejaniu skór:

a)  licem do płyt posmarowanych klejem skrobiowym,
b)  stroną mizdrową do płyt posmarowanych klejem skrobiowym,
c)  mokrych do płyty bez użycia kleju,
d)  do płyt mocnym klejem organicznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14. Pierwsza faza suszenia skór związana jest z doprowadzaniem …………………………

…i

podgrzania

powierzchni

suszonej

skóry.

Druga

faza

proces

…………………….wody z powierzchni skór. Trzecia faza to wyrównanie stanu
……………………………w skórze i w powietrzu suszącym. Dalszy proces suszenia
odbywa się po wymianie ………………………..wilgotnego.

15. Na rysunku przedstawiono schemat budowy i działania suszarni próżniowej. Podpisz

elementy konstrukcyjne suszarni oznaczone cyframi.

16. Technika dwustopniowego suszenia skór polega na pierwszym suszeniu skór w stanie

………………………….na przykład po rozwieszeniu ich na drążkach, i drugim suszeniu
w stanie …………………………………… na przykład po naklejeniu na ramach
szklanych.

Pomiędzy

obydwoma

suszeniami

skóry

poddawane

są

operacjom………………………….. , klimatyzacji i rozciągania.

17. Do suszenia skór garbowanych roślinne należy stosować temperaturę suszenia

w granicach:

a) 15 – 20

b) 10 – 15

c) 25 – 35

d) 45 – 60

18. System „Secotherm” polega na………………….skór w urządzeniu składającym się

z  podwójnych  płyt  metalowych.  Przestrzeń  wewnętrzna  między  płytami  wypełniona  jest
……………………………...  Skóry suszy  się w stanie naklejonym stroną ………………
….  skór  do  emaliowanej  strony  podgrzanych  płyt.  Jest  to  więc  suszenie  metodą
kontaktową.

19. Suszenie klimatyczne skór to suszenie:

a)  w warunkach naturalnych – na powietrzu,
b)  w atmosferze próżni,
c)  w rozrzedzonym i ochłodzonym powietrzu,
d)  w zagęszczonym gorącym powietrzem.

20. Kontrola międzyoperacyjna procesu suszenia skór wyprawianych z okrywą włosową

polega na:

a)  laboratoryjnym oznaczaniu wytrzymałości skór na rozerwanie,
b)  organoleptycznym badaniu nawilżenia skór przez ich złożenie i ściskanie,
c)  sprawdzaniu wilgotności względnej i temperatury powietrza suszącego,
d)  oznaczaniu masy skór przed i po procesie suszenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Organizowanie i prowadzenie procesu suszenia skór

Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania lub opisz rysunek

zad.

Odpowiedź

Punkty

2
3
4
5
6

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test II

Test praktyczny typu – „próba pracy” do jednostki modułowej
„Organizowanie i prowadzenie procesu suszenia skór”

Treść zadania

Wykonaj czynności organizacyjne i przeprowadź suszenie skór bukatów bydlęcych

połówek  z  przeznaczeniem  na  wierzchy  obuwiowe.  Skóry  są  w  półfabrykacie  po  operacjach
wyżymania  i  wygładzania.  Postępuj  zgodnie  z  ”Instrukcją  technologiczną  wyprawy  skór
bydlęcych  na  wierzchy  obuwia”,  obowiązującą  w  warsztatach  szkolnych  lub  w  zakładzie
garbarskim, w którym odbywasz naukę zawodu.

Instrukcja dla nauczyciela

W badaniu osiągnięć ucznia w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych

w  celach  jednostki  modułowej  zaleca  się  przeprowadzenie  zadania  testowego  typu  „próba
pracy”.  Zadanie  jest  tak  dobrane  aby  pozwoliło  sprawdzić  poziom  ukształtowanych
umiejętności  w  zakresie  wiedzy  teoretycznej  i  sprawności  praktycznego  wykonywania
czynności produkcyjnych.

Uczniowie powinni wykonać zadanie indywidualnie. Jest to jednocześnie możliwość

samodzielnego sprawdzenia przez ucznia poziomu nabytych umiejętności i dokonania analizy
podjętych działań praktycznych.

Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umożliwiających uczniowi wykonanie

zadania  zgodnie  z  zasadami  technologicznymi  i  w  określonym  czasie.  Należy  stworzyć
możliwość  inwencji  w  zaplanowaniu  poszczególnych  etapów  wykonywania  zadania:
zorganizowania  stanowiska  pracy,  doboru  odpowiednich  urządzeń  suszarniczych,  wykonanie
podstawowych  ustawień  parametrów  suszenia  skór  oraz    wykazania    się  umiejętnością
wykonania czynności  wieszania i zdejmowania skór w suszarni.

Uczeń powinien mieć udostępnione:

−

stanowiska pracy związane z organizacją i praktycznym przeprowadzeniem suszenia skór
/możliwość wykonania czynności napinania lub rozciągania i zdejmowania skór
z suszarni/,

−

skóry bukaty bydlęce połówki przygotowane do suszenia,

−

dokumentację techniczno-technologiczną wyprawy skór z etapu wykończania:
instrukcję obsługi urządzeń suszarniczych, regulamin bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
receptury technologicznej suszenia skór,

Nauczyciel powinien:

−

zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska produkcyjnego w warsztatach
szkolnych lub zakładzie produkcyjnym,

−

zabezpieczyć półfabrykaty skór,

−

przypomnieć uczniom zasady bezpieczeństwa i higieny pracy i nakazać bezwzględne ich
przestrzeganie,

−

skontrolować użycie właściwego ubioru ochronnego,

−

przydzielić uczniom skóry do wykonania zadania,

−

podzielić uczniów na zespoły zadaniowe,

−

zatwierdzić ustalony przez uczniów plan i kolejność działań, na przykład:

a) przeliczyć ilości skór przydzieloną zespołowi uczniów,
b) ułożyć skóry na boczkach lub podestach obok stanowisk pracy,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

c)  wykonać napinanie lub rozciąganie skór na ramach lub płytach suszarni,
d)  wykonać  zdejmowanie skór z suszarni,
e)  dokonać oceny jakościowej wykonania zadania,
f)  przekazać skóry na następne stanowiska pracy,

−

określić kryteria oceny wykonywanego zadania,

−

na bieżąco nadzorować pracę uczniów,

−

dokonać oceny wykonanej pracy.

Instrukcja dla ucznia

Uczeń powinien wykonać następujące czynności:

−

dobrać i założyć odzież ochronną,

−

zapoznać się z dokumentacją technologiczną i techniczną wykonywanego zadania
produkcyjnego,

−

zapisać  plan  działania  oraz  kolejność  wykonywanych  operacji  i  czynności
produkcyjnych zgodnie z recepturą technologiczną na przykład:
a)  przeliczyć ilości skór przydzieloną zespołowi uczniów,
b)  ułożyć skóry na boczkach lub podestach obok stanowisk pracy,
c)  wykonać napinanie lub rozciąganie skór na ramach lub płytach suszarni,
d)  wykonać  zdejmowanie skór z suszarni,
e)  dokonać oceny jakościowej wykonania zadania,
f)  przekazać skóry na następne stanowiska pracy,

−

przedstawić do zatwierdzenia plan nauczycielowi,

−

przeliczyć, obejrzeć i scharakteryzować przydzielone do suszenia skóry,

−

wskazać urządzenia suszarnicze, w których będzie wykonywany proces suszenia skór,

−

przygotować stanowisko pracy pod względem:
a)  bezpieczeństwa i higieny pracy,
b)  uporządkowania i łatwego dostępu do skór i urządzeń do suszenia,
c)  wyposażenia  w  potrzebne  urządzenia  i narzędzia pomocnicze: boczki lub podesty do

układania skór, spinacze lub gładziki do rozprostowania skór,

−

ustawić parametry suszenia według receptury technologicznej,

−

zgłosić nauczycielowi gotowość i wykonać zadanie według zatwierdzonego planu,

−

prowadzić bieżącą kontrolę wartości parametrów suszenia,

−

obejrzeć i scharakteryzować skóry po wykonaniu zadania – dokonać oceny wykonanego
zadania,

−

ułożyć skóry zgodnie z zasadami technologicznymi, zaprezentować i omówić
wykonanie pracy, przedstawić nauczycielowi do oceny.

Umiejętności podlegające ocenie

Lp.

Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty do

uzyskania

Punkty

przyznane

1. Dobranie odzieży ochronnej

2. Sposób oględzin i scharakteryzowanie skór

przydzielonych do wysuszenia.

3. Zaplanowanie kolejnych czynności.

4. Dobranie urządzeń suszarniczych i pomocniczych do

napinania /rozciągnięcia/ skór w suszarni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Przygotowanie stanowiska pracy:

−

czystość i porządek miejsca pracy,

−

sprawdzenie i zabezpieczenie pod względem BHP,

−

przygotowanie potrzebnych urządzeń

pomocniczych,

6. Wykonywanie zadania:

a) przeliczenie i ułożenie skór na boczku lub

podeście obok suszarni i stanowiska do
zawieszania skór,

b) nastawienie wartości parametrów temperatury,

wilgotności powietrza w suszarni i czasu
suszenia zgodnie z instrukcją technologiczną i
obsługi
technicznej,

c) napinanie na ramy lub rozciągnięcie skór na

płytach /stole/ suszarni,

d) włączenie ogrzewania i urządzeń do cyrkulacji

powietrza suszącego

e) przeprowadzenie kontroli wartości parametrów

suszenia: temperatury, wilgotności i szybkości
przepływu powietrza,

f) przygotowanie stanowiska zdejmowania skór

z suszarni – boczków lub podestów do ułożenia
skór po suszeniu,

g) zdejmowanie wysuszonych skór i ułożenie ich na

przygotowanych urządzeniach pomocniczych,

7. Organoleptyczna ocena skór i ocena wykonania pracy

Przeliczenie i przekazanie skór do dalszej produkcji
Zaprezentowanie wykonania zadania

Razem

100

Normy wymagań na poszczególne oceny szkolne:

Ocena

Liczba uzyskanych punktów

dopuszczający

dostateczny

dobry

bardzo dobry

100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Lasek W., Persz T.: Technologia wyprawy skór cz. II Wykończanie. WSiP, Warszawa

1985

2. Maleńczak J., Ćujan J.: Maszyny i urządzenia garbarskie. Skrypt uczelniany. WSI,

Radom 1981

3. Michalec T.: Technologia garbarstwa i futrzarstwa – ćwiczenia laboratoryjne. WSI,

skrypt nr 7, Radom 1996

4. Persz T.: Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych. WSiP, Warszawa 1997
5. Persz T.: Materiałoznawstwo dla techników przemysłu skórzanego. WSiP, Warszawa

1997

6.  Sadowski T.: Materiałoznawstwo dla kuśnierzy. WSiP, Warszawa 1989
7.  Woźniakiewicz W.: Materiałoznawstwo futrzarskie. WPLiS, Warszawa 1965
8.  Woźniakiewicz W.: Technologia futrzarstwa. WPLiS, Warszawa 1956
9.  Vademecum garbarza. Praca zbiorowa. ITeE, Radom 1996