background image

 

AIS  - Automatyczny System identyfikacji zapoczątkowany w latach osiemdziesiątych, jest systemem 
zapewniającym automatyczną wymianę danych, statek - statek i statek - brzeg: bardzo przydatny w celach 
antykolizyjnych czy identyfikacyjnych ułatwia tym samym nawigację jak również usprawnia działanie służb 
brzegowych. 
 
Rys historyczny 
Powstanie idei AIS należy przypisad transponderom „4S': które były rozwijane w latach osiemdziesiątych w 
Szwecji i służyły do łączności automatycznej: 
• 

statek - statek (ship to ship) 

• 

statek - brzeg (ship to shore) 

 
Urządzenia te testowano w Szwecji z powodu problemów wynikających z wykorzystania radaru (w tym ARPA: 
EPA: ATA): a właściwie jego błędów wynikłych z różnorodnych zakłóceo spowodowanych kształtem linii 
brzegowych i nie tylko. 
W tamtych czasach funkcjonalnośd radaru była bardzo mała, pełna różnorodnych błędów takich jak: 
• 

niedostępnośd danych identyfikacyjnych obiekty wykryte przez radar i śledzone przez automatyczne 

pomoce nakresowe 
• 

brak informacji o właściwościach dynamicznych obiektów śledzonych przez ARPA i ATA oraz stopniu 

ich uprzywilejowania 
• 

czasochłonnośd i zawodnośd procedur wzajemnej identyfikacji i wymiany informacji w sytuacji 

kolizyjnej fonicznie za pośrednictwem UKF. 
 
Za początek systemu AIS można uważad idee szwedzkiego wynalazcy Hakana Lansa: który w połowie lat 
osiemdziesiątych wpadł na pomysł spontanicznych wywołao komunikacyjnych, który pozwala   
na komunikację dużej ilości urządzeo minimalizując ilośd kanałów radiowych poprzez synchronizację ich danych 
w bardzo precyzyjnym czasie. 
 
Procesy wdrażania systemu AIS: 
Data - Wydarzenie 
1996 

- Przygotowanie projektu standardu dla systemu AIS przez IMO 

1997 

- Przydzielenie dwóch kanałów VHF przez ITU

:

 161.975 MHz dla AIS1 (kanał 87B) oraz 162.025 MHz dla 

AIS2 (kanał 88B). 
1997 

- Komitet Bezpieczeostwa IMO przejmuje projekt standardu AIS. 

1998 

- Akceptacja przez Komitet Bezpieczeostwa IMO standardu dla systemu AIS. 

1999 

- Zatwierdzenie standardu dotyczącego wyposażenia statków w transpondery AIS zgodnie z prawidłem 

19.2.4. rozdziału V Konwencji SOLAS przez Komitet Bezpieczeostwa IMO (MSC). 
1999 

- Zatwierdzenie przez ITU standardu technicznego dla systemu AIS. 

2000 

- Zatwierdzenie przez Komitet Bezpieczeostwa IMO poprawek do rozdziału V Konwencji SOLAS, 

zawierającego terminarz wprowadzania transponderów systemu AIS na statkach oraz do rozdział zawierającego 
terminarz wprowadzenia transponderów systemu AIS na statkach oraz do rozdziału X zawierającego terminarz 
wprowadzenia transponderów AIS jednostkach szybkich (High Speed Craft, HSC). 
2000 - Ratyfikowanie standardu testowania systemu AIS przez IEC. 
2001.05.15 - Spotkanie w sprawie rezolucji 1371-2. 
2001.07.1 

- Akceptacja przez Zgromadzenie ITU poprawek do rezolucji ITU 1371-2. 

2001.08.1 

- Została ratyfikowana forma ostateczna standardu TC80. 

2001.12.31     - Zatwierdzenie standardu ITU 1371. 
2002.02.1 

- Ratyfikowanie międzynarodowego standardu IEC 61993-2. 

2002.02.2 

- Zatwierdzenie międzynarodowego standardu testowania systemu AIS. 

2002.02.3 

- Opublikowany został międzynarodowy standard IEC 61993-2. 

2002.12.9      - Zatwierdzenie zmian do rozdziału V Konwencji SOLAS dotyczących wymagao wyposażenia 
statków w transpondery systemu AIS. 

background image

 

Urządzenie AIS ma za zadanie informowad inne jednostki pływające jaki i nadbrzeżne o naszych parametrach 
ruchu i ogólnej informacji jak również prezentuje nam informacje z innych jednostek.  
 
 
 
Głównymi zadaniami sytemu są:
 

 

Identyfikacja obiektów - podstawowe zadanie systemu. Odbywa się poprzez odbieranie danych innych 

obiektów, w których jest zamontowany AIS. Obiekt może byd zidentyfikowany za pomocą numeru 
MMSI IMO i sygnału wywoławczego. 

 

Śledzenie obiektów - Śledzenie i wyświetlanie informacji odbywa się w bardzo krótkim czasie, z bardzo 

dużą częstotliwością odświeżania 2-4 sekund (p przypadku statków' manewrujących), jest to 
porównywalne z odświeżaniem obrazu radarowego. Wyświetlanie informacji musi odbywad się w 
bardzo krótkim czasie zwłaszcza gdy dostępne jest bardzo dużo obiektów'. Problem ten został 
rozwiązany poprzez możliwośd zaznaczenia jednego danego obiektu dla którego zostaną wyświetlone 
dane parametry ruchu takie jak TCPA, CPA 

 

Dane o ruchu obiektu ( kurs, szybkośd zmiany kursu) - Raport o pozycji danego statku składa się 

również z informacji o jego kursie, w ten sposób system przelicza i pokazuje na ikonie obiektu 
odpowiedni jego aspekt, żeby jednak zostało to zrealizowane potrzebne jest podłączenie do systemu 
do kompasu, co w przypadku starszych statków jest często niewykonalne. Informacja o aspekcie jest 
bardzo ważna dlatego ze jest dostarczana o wiele wcześniej, zanim operator będzie w stanie 
wzrokowo zobaczyd jednostkę. 

 

Status nawigacyjny zgodny z (COLREG) - Funkcja ta daje nawigatorowi możliwośd dowiedzenia się, jaki 

jest typ obiektu, który go interesuje zanim będzie w stanie zobaczyd jego światła, bądź znaki dzienne. 
ITU sprecyzowała numery statusów: 0 - statek w drodze; 1 - statek na kotwicy; 2 - nie odpowiadający 
za swoje ruchy; 3 - statek o ograniczonej zdolności manewrowej 

 

Krótkie wiadomości tekstowe. Funkcja ta pozwala na wysłanie wiadomości o dowolnej treści do 

znajdującego się w zasięgu statku bądź stacji VTS. Generalnie używa się tego do przesyłania 
wiadomości prywatnych, publicznych jak i dla bezpieczeostwa żeglugi. 

 
Jak wynika z założenia systemu informacje dostarczane są szybciej niż w przypadku urządzeo ARPA. Różnica 
czasu jest dośd istotnym elementem w celu uniknięcia kolizji. Główne informacje dostarczane przez AIS 
pozwalają na szybką analizę sytuacji przez operatora. Informacje wyświetlane na naszym odbiorniku, mają taką 
dokładnośd wskazao jaką posiadają urządzenia dostarczające dane (np. żyrokompas, system radionawigacyjny) 
na jednostkach transmitujących te dane. Opóźnienia w częstości nadawania danych wynikają tylko z faktu 
stałych narzuconych okresów transmisji danych zależnych od prędkości statku i zmiany kursu. 
 
Systemu AIS podzielid możemy ze względu na obszar działania na: 
Akweny morza otwartego
 Zasięg działania statkowego AIS może sięgad nawet do 100 Mm w warunkach 
superrefrakcji. Odległośd została przyjęta na forum międzynarodowym parametrów technicznych urządzeo za 
graniczną. Przy tej odległości występuję, automatyczne, wzajemne blokowanie transmisji w celu zapobiegania 
nakładania się na siebie slotów elementarnych spowodowane opóźnieniem odległościowym. Przyjmuje się, że 
statkowy AIS pracujący w paśmie UKF w warunkach normalnej refrakcji ma zasięg około 40 Mm. 
Zastosowanie na akwenach o dużym natężeniu ruchu Ocenia się jednak, że przy dużym natężeniu ruchu 
jednostek pływających, zasięg realny może zostad ograniczony nawet do odległości 8 Mm. Dzieje się tak, 
ponieważ urządzenia statkowe nie są w stanie odebrad wszystkich transmisji i wybierają tylko te, których sygnał 
jest najmocniejszy. 
Zastosowanie na akwenach przybrzeżnych Poprzez zastosowanie systemu AIS na wąskich i krętych torach 
wodnych, gdzie obserwacje radarowe utrudniają liczne sektory cienia radarowego, które tworzą się za wysoką 

background image

 

linią brzegową, otrzymano większe bezpieczeostwo, poprzez dostarczenie statkom informacji o ewentualnej 
obecności innych statków ich typie, wielkości i parametrów ruchu, w strefie cienia radarowego  
 
Zasada działania 
Transpondery AIS w sposób ciągły i autonomiczny nadają i odbierają dane na dwóch częstotliwościach. 
Nazwa parametru Minimum >>> Maximum 
AIS kanał 1 (ch 87B) częstotliwośd (MHz) 161.975»>16 1.975 
AIS kanał 2 (ch 88B) częstotliwośd (MHz) 162.025»>162.025 
Regionalne częstotliwości (MHz) 156.025»>162.025 
Odstęp kanałów (kHz) 12.5»>25 
Szerokośd kanałów (kHz) 12.5»>25 
Prędkośd (bit/s) 9600»>9600 
Moc wyjściowa nadajnika (W) 2»>12.5 (25) 
 
AIS może też pracowad w trybie wyznaczonego obszaru (assigned mode) np. obszaru objętego kontrolą i 
monitorowaniem ruchu przez administrację przybrzeżną oraz w trybie wywoławczym (polling mode) 
odpowiadając na wywołanie innej stacji. 
 
W strukturze transpondera AIS można wyszczególnid trzy główne podsystemy przedstawione na poniższych 
schematach : 
• 

układ nadawczo-odbiorczy radiowego pasma VHF: 

• 

komputer, 

• 

odbiornik satelitarnego systemu nawigacyjnego.  

 

 

 
Transpondery AIS są montowane na jednostkach pływających oraz stacjach brzegowych VTS. Transponder jest 
normalnie połączony z monitorem mapy elektronicznej, na którym prezentowane są pozycje jednostek 
pływających wyposażonych w AIS. Odbiornik GPS dostarcza dokładną pozycję i inne dane nawigacyjne, 
komputer zbiera te informacje łącznie z nazwą statku, sygnałem wywoławczym, kursem, prędkością i wieloma  
innymi danymi i rozgłasza te informacje w cyfrowym łączu danych za pomocą nadajnika VHF. Transmisja 

background image

 

kontrolowana jest przez komputer i synchronizowana dokładnym sygnałem czasu UTC. którego źródłem może 
byd system GPS. Strukturę działania systemu przedstawia poniższy rysunek 

 

 
Każdy transponder niezależnie wybiera własny przedział czasowy (time slot) na swoją transmisję w celu 
uniknięcia nałożenia się (konfliktu) przekazów z innymi transponderami. Wszystkie statki i stacje brzegowe w 
zasięgu radiowym VHF. wyposażone w transponder AIS mogą odebrad tę wiadomośd i nanieśd pozycję innego 
statku oraz nazwę, sygnał wywoławczy, prędkośd kurs i inne dostępne dane. na monitor z mapą elektroniczną. 
Pozycja statku oznaczana jest symbolem w postaci ikonki przedstawiającej sylwetkę statku z wektorem 
prędkości, w odpowiedniej skali. Klikając na ikonę wybranej jednostki powodujemy pojawienie się w polu  
danych wszystkich dostępnych informacji na temat wybranego statku. 
 
Transmisje z każdego transpondera radiowego generowane automatycznie, powtarzane z krótkimi przerwami 
(selektywnie, najczęściej od 1 do 60 sekund). 
Wymiana danych odbywa się w zależności od zasięgu danej stacji nadającej lub lokalnych uwarunkowao.  
 
Ustalono następującą częstośd uaktualniania: 
• 

Informacje statyczne: co 6 minut oraz na żądanie 

• 

Informacje dynamiczne zależnie od prędkości i zmiany kursu  

• 

Informacje dotyczące podróży co 6 minut oraz na żądanie 

• 

Wiadomości dotyczące bezpieczeostwa: w razie potrzeby 

 
Typ statku Częstośd rozgłaszania 
• 

Statek na kotwicy - 3 min 

• 

Statek o prędkości 0-14 w. - 12 s 

• 

Statek o prędkości 0-14 w. i zmieniający kurs - 4 s 

• 

Statek o prędkości 14-23 w. - 6 s 

• 

Statek o prędkości 14 - 23 w. i zmieniający kurs - 2 s 

• 

Statek o prędkości ponad 23 w. - 3 s 

• 

Statek o prędkości ponad 23 w. i zmieniający kurs - 2 s  

background image

 

 
 
Wady i zalety AIS. 
• 

największym ograniczeniem systemu AIS, w porównaniu do radaru który wyświetla wszystkie widoczne 

obiekty jest to że AIS wyświetla dane tylko tych urządzeo które te dane transmitują; 
• 

niektóre z urządzeo zamontowanych na statkach mogą byd wyłączone z polecenia kapitana, w 

obszarach niebezpiecznych i zagrożonych piractwem; 
• 

nie można zawierzyd tylko informacji AIS ponieważ może ona byd niekompletnym przedstawieniem 

sytuacji na danym obszarze; 
• 

dane wyświetlane na odbiorniku AIS są na tyle dokładne na ile osoby wprowadzające dane nie 

popełniły pomyłki, celowej lub niechcianej; 
• 

w systemie AIS linia brzegowa jak i inne obiekty stałe niepływające jak i pływające nie są 

odzwierciedlone; 
• 

odświeżanie danych w systemie AIS jest zależne od prędkości i szybkości zwrotu statku własnego jak i 

obiektów danym obszarze (odświeżanie danych jest narzucone wymaganiami dot. Systemu AIS): 
• 

użytkownik powinien mied na uwadze, że niedokładnie skonfigurowane urządzenia pomiarowe ( GPS, 

LOG ) mogą prowadzid do transmitowania fałszywych informacji i mogą byd tragiczne w skutkach. 
 
Korzyści z instalowania i korzystania z systemu AIS: 
• 

likwidacja wspomnianych wcześniej wad detekcji radarowej 

• 

wprowadzenie automatycznych alarmów kolizyjnych i innych 

• 

pełna informacja o statku (łącznie z ładunkiem, portem przeznaczenia i dowolnymi innymi danymi, 

jakie może transmitowad statek) 
• 

zapewnienie pokrycia w miejscach, gdzie nie opłaca się instalowanie anten radarowych (praktycznie 

wzdłuż całego polskiego wybrzeża) 
• 

zapewnienie łatwej integracji i wymiany informacji pomiędzy systemami w poszczególnych krajach.  

 
Możliwości transmisji. 
A1. Poniższe standardy określają wymagania dla uniwersalnego systemu AIS 
A2.  AIS powinien zapewnid bezpieczeostwo nawigacji przez wspomaganie efektywnej nawigacji statkowej, 
ochronę środowiska i wspomaganie VTS: przez spełnienie następujących funkcjonalnych wymagao: 
a) 

tryb statek - statek w celu unikania kolizji; 

b) 

otrzymanie informacji o statku i jego ładunku; 

c) 

w trybie statek-brzeg - zarządzanie ruchem VTS; 

A3.  AIS powinien byd zdolny do dokładnego śledzenia, jaki i powinien dostarczad informacje o statku do innych 
statków oraz do kompetentnych władz automatycznie z wymaganą dokładnością i częstotliwością. Transmisja 
danych powinna byd na wysokim poziomie dostępności bez zaangażowania personelu statkowego. 
A4.  Instalacja powinna byd zgodna z zastosowanymi standardami obowiązujących zaleceo i wymagao ITU-R 
jakie przedstawiono w Rezolucji EMO A. 694 (17) . 
 
Funkcjonalnośd 
B1.  System powinien byd zdolny do pracy w poszczególnych trybach: 
a) 

autonomiczny i ciągły (autonomous and continuous) - tryb dla operacji we wszystkich obszarach 

b) 

wyznaczany (assigned) - tryb operacji w obszarze zależnym od kompetentnej władzy (odpowiednia 

stacja brzegowa - jednostka sterująca). Harmonogramy transmisji dla poszczególnych radiostacji wyznacza 
jednostka sterująca. 
c) 

odzewowy (kontrolowany) - dane transmitowane są po odebraniu zapytania nadanego przez inny 

statek lub kompetentną władzę 
 
 

background image

 

Operatywnośd systemu AIS. 
C1.  System AIS powinien obejmowad: 
a) 

proces komunikacji zdolny - do działania w morskim paśmie VHF z odpowiednią selekcją kanału i 

metoda zamienną przy stosowaniu krótkiego i długiego zasięgu; 
b) 

sposób automatycznego przetwarzania danych wejściowych d elektronicznego systemu stałego 

pozycjonowania, używającego poziomego układu odniesienia WGS - 84:  
c) 

sposób na wejście i uzyskiwanie danych ręcznie; 

d) 

sprawdzanie błędów transmitowanych i otrzymanych danych; 

e) 

wykonywanie testów pracy urządzenia (Butli-in Integrity Test BIIT). 

 
C2. System AIS powinien byd zdolny do: 
a) 

automatycznego i ciągłego dostarczania informacji od kompetentnej władzy i innych statków bez 

zaangażowania personelu statku; 
b) 

odbiór i przetwarzanie informacji z innych źródeł (z kompetentnych władz jak i innych statków) 

c) 

odpowiadad na wywołania o wysokim priorytecie i bezpieczeostwie z minimalnym opóźnieniem 

d) 

dostarczania w odpowiedniej szybkości transmisji informacji o pozycji aby ułatwid śledzenie przez 

kompetentną władzę i inne statki.  
 
Interfejs użytkownika 
W celu uzyskania dostępu: wyboru i przekazu informacji o oddzielnym systemie, AIS powinien byś wyposażony 
w interfejs zgodny z właściwymi międzynarodowymi standardami. 
 
Identyfikacja. 
W celu identyfikacji wiadomości i statku: powinien zostad użyty przydzielony statkowi numer Morskiej Mobilnej 
Służby Tożsamości (MMSI - Maritime Mobile Sernice Identity). 
 
Informowanie.  
D1. Informacje dostarczane przez system AIS powinny zawierad następujące dane: 
a) 

Statyczne: 

numer EMO 

sygnał wywoławczy i nazwę statku 

długośd i szerokośd statku 

typ statku 

umiejscowienie na statku anteny systemu odbiornika radionawigacyjnego podłączonego do AIS w 

stosunku do środka symetrii statku  
b) 

Dynamiczne: 

pozycję statku wraz ze wskazaniem klas jej dokładności 

czas w UTC 

kurs nad dnem 

prędkośd nad dnem 

kurs po wodzie 

status nawigacyjny statku (np. na kotwicy, NUC itp. wprowadzane ręcznie)  

prędkośd kątowa zwrotu (gdzie dostępna) 

opcjonalnie - kąt wychylenia steru (gdzie dostępny) 

opcjonalnie - kołysania wzdłużne i boczne (gdzie dostępne)  

c) 

Dotyczące podróży: 

-   zanurzenie statku 
-   niebezpieczny ładunek (typ)** 
-   port przeznaczenia (ETA) 
-   opcjonalnie - plan podróży (punkty drogi) ** 

background image

 

 
d) 

krótkie wiadomości tekstowe 

 
D2. Aktualizacja informacji dla tryby autonomicznego. Według Rezolucji MSC.74(69) odstępy czasowe dla tych 
informacji są następujące: 

 

informacje statyczne - co 6 minut i na prośbę; 

 

informacje dynamiczne - zależnie od prędkości i zmiany kursu zgodnie z tabelą 2: 

 

informacje o podróży - co 6 minut lub przy wywołaniu; 

 

informacje bezpieczeostwa - kiedy wymagane: 

 
Typ statku Częstotliwośd powtarzania 
Statek na kotwicy – 3 minuty 
Statek o prędkości 0-14 węzłów  - 12 sekund 
Statek o prędkości 0-14 węzłów - 12 sekund 
Statek o prędkości 0-14 węzłów i zmieniający kurs -  4 sekundy  
Statek o prędkości 14-23 węzłów - 12 sekund 
Statek o prędkości 14-23 węzłów i zmieniający kurs - 4 sekundy 
Statek o prędkości >23 węzły - 6 sekund 
Statek o prędkości > 23 węzły i zmieniający kurs – 2 sekundy 
Statek o prędkości > 23 węzły – 3 sekundy 
Statek o prędkości > 23 węzły i zmieniający kurs - 2 sekundy 
 
Statkowy system raportujący powinien byd zdolny do odbioru minimum 2000 raportów na minutę właściwie 
dostarczających wszystkie brane pod uwagę scenariusze  
 
Dopuszczalny czas inicjacji 
Odbiornik powinien byd w pełni operatywny w 2 minut od włączenia systemu. 
 
Zasilanie. 
System AIS powinien posiadad podstawowe i alternatywne źródło zasilania. 
 
Techniczne charakterystyki. 
Techniczne charakterystyki AIS’u takie jak zmienna moc wyjściowa, częstotliwości operacyjne (dedykowane 
międzynarodowo i wybierane regionalnie), modulacje, i system anteny powinne byd zgodne z standardami 
Międzynarodowy Unii Telekomunikacyjnej ( ITU-R).  
 
SOLAS – Safety of Life AT Sea 
Rozdział V Międzynarodowej konwencji o bezpieczeostwie życia na morzu: prawidło 19: dokładnie omawia 
wdrożenie systemu AIS i jego ogólne wymagania i zastosowanie. 
 
Wszystkie statki o pojemności brutto 300 i większej, zatrudnione w podróżach między narodowych 
I statki handlowce o pojemności brutto 500 i większej, niezatrudnione w podróżach międzynarodowych oraz 
statki pasażerskie niezależnie od pojemności powinny byd wyposażone w AIS w następujących terminach: 
a) 

statki zbudowane po 1 lipca 2002r. 

b) 

statki zatrudnione w podróżach międzynarodowych zbudowane przed 1 lipca 200lr. 

c) 

statki pasażerskie nie później niż 1 lipca 2003 

d) 

zbiornikowce nie później niż data pierwszej inspekcji bezpieczeostwa wyposażenia przypadająca w 

dniu lub po 1 lipca 2003 

background image

 

e) 

statki inne niż pasażerskie lub zbiornikowce o pojemności brutto 50000 i większej nie później niż 1 

lipca 2004. 
f) 

w przypadkach statków innych niż statki pasażerskie i zbiornikowce o pojemności brutto 300 i 

większej, ale nie większej niż 50000, nie później niż data pierwszego przeglądu wyposażenia bezpieczeostwa 
przypadająca po dniu 1 lipca 2004 łub przed datą 31 grudnia 2004 roku, w  
zależności od tego, która z tych dat przypadnie jako pierwsza;  
g) 

Statki niezatrudnione w podróżach międzynarodowych; zbudowane przed 1 lipca 2002 r. nie później 

niż 1 lipca 2008-02-04 
h) 

administracja może zwolnid statki od stosowania wymagao niniejszego punktu: jeżeli statki te będą 

trwale wycofane z eksploatacji w ciągu dwóch lat po terminach wdrożenia wymienionych w punkcie 2 i 3 
 
AIS powinien: 
1.) zapewnid automatyczne przekazywanie informacji zawierających identyfikację statku: jego typ, pozycję, 
kurs, prędkośd, status nawigacji oraz innych związanych z bezpieczeostwem do odpowiednio wyposażonych 
stancji brzegowych, do innych statków i samolotów 
2.) automatycznie odbierad takie informacje od podobnie wyposażonych statków 
3.) kontrolowad i zapamiętywad ruch statków 
 4.) wymieniad informacje ze stacjami brzegowymi 
5.) wymagania punktu 2,4,5, nie powinny byd stosowane w przypadkach gdzie porozumienia międzynarodowe, 
przepisy lub normy przewidują ochronę informacji nawigacyjnych 
6. ) AIS powinien działad zgodnie z wytycznymi przyjętymi przez IMO. Statki wyposażone w AIS będą 
utrzymywały stałe działanie AIS, z wyjątkiem sytuacji, gdy międzynarodowe porozumienia, reguły lub normy 
przewidują ochronę informacji żeglugowych 
 
Na podstawie tych wymagao urządzenia podzielono na trzy rodzaje: 
a) 

Urządzenia AIS klasy A - przeznaczone na statki konwencyjne, tzn. na jednostki, na których jest on 

wymagany zgodnie z postanowieniami Konwencji SOLAS 
b) 

Urządzenia AIS klasy B - przeznaczone na statki nie konwencyjne 

c) 

Urządzenia będące pochodnymi AIS klasy A 

 
ITU / IEC / IALA 
• 

ITU-R Recommendation M.825-2 - W zaleceniach tych podaje się charakterystyki transpondera, 

stosującego technikę cyfrowego selektywnego wywołania (DSC) przeznaczonego do łączności ze służbą kontroli 
ruchu i do celu identyfikacji wzajemnej statków (Characteristics of a Transponder System using DSC Techniques 
for use with VTS and Ship to Ship Identification), 
• 

ITU-R Recommendation M. 1371-1- Zalecenia na temat charakterystyk technicznych statkowego 

automatycznego systemu identyfikacyjnego stosującego technikę zwielokrotnienia  czasowego przydziału 
kanałów (TDMA) w paśmie (Recommendation on the Technical Characteristics for an Universal Shipborne 
Automatic Identification System using Time Division Multiple Access in the Maritime Mobile Band): 
• 

EEC 61993-1 „Transponder/ DSC AIS” 

• 

EEC Standard 61993-2 - Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna (International Electrotechnical 

Commission), wprowadziła standaryzację w minimalnych wymaganiach operacyjnych i eksploatacyjnych, a 
także w metodach testowania i wymaganych rezultatów testów dla Uniwersalnego Statkowego Systemu 
Automatycznej Identyfikacji (Operational and Performance Requirements, Methods of Testing and Required 
Test Results), 
• 

EEC dotyczące metody badao statkowych przenośnych urządzeo AIS klasy B (EEC Test standard for 

Class B shipborne Mobile AIS Equipment. 
 

background image

 

Międzynarodowe Stowarzyszenie Administracji Systemów Nawigacyjnych i Lataro Morskich (IALA), jest 
podstawową organizacją wspierającą i koordynującą rozwój Systemu AIS. Organizacja ta wydała kilka 
rekomendacji i instrukcji w porozumieniu z organizacją EMO, ITU i IEC: 
• 

LALA Recommendation A-123 - Zalecenia jak powinien byd wdrażany Lądowy System Automatycznej 

Identyfikacji (Recommendation on the Proeision of Shore Based Automatic Identification System), 
• 

LALA Recommendation A-124 - Zalecenia opisujące zasady działania i operowania, a także dane 

techniczno-eksploatacyjne naziemnej sieci stacji brzegowych, obsługujących System Automatycznej 
Identyfikacji. (Recommendation on Automatic Identification System Shore Stations and Networking Aspects 
Relating to the AIS Service), 
• 

LALA wydała instrukcję (Guidelines on the Universal Automatic Identification System) składającą się z 

dwóch części. 
• 

a) operational issues - opisuje ogólną zasadę działania urządzeo AIS, procedurę i sposób obsługi całego 

systemu. 
• 

b) technical Issues - oprócz danych technicznych urządzeo, przedstawiono architekturę systemu, 

sposób zarządzania częstotliwościami i przesyłanymi danymi. 
 
Osobną publikacją LALA jest instrukcja do systemu AIS jako narzędzia VTS (Guidelines AIS as a VTS Tool). Oprócz 
danych technicznych i standardowych procedur obsługi, przedstawiono tutaj zalety i korzyści tego systemu po 
wdrożeniu go do pracy w systemie VTS. Zgodnie z rezolucją MSC 74(69), aneksem 3, paragrafem 6, jeżeli 
istnieje możliwośd graficznej prezentacji danych otrzymywanych za pośrednictwem systemu AIS, powinna byd 
możliwośd wyświetlania, co najmniej, poniższych danych:  
• 

Pozycja 

• 

Kąt drogi nad dnem 

• 

Prędkośd nad dnem 

• 

Kurs 

• 

Prędkośd kątowa zwrotu, (jeżeli istnieje taka możliwośd) 

 
Jeżeli graficzna prezentacja danych o obiekcie AIS jest dostępna. Norma EEC 60936/1 określa symbole, które 
powinny byd wyświetlane na ekranie roboczym. Każdy rodzaj obiektu ma przypisany indywidualny symbol 
graficzny. 
 
Obiekty te dzielimy na: 
a) 

obiekt uśpiony (nie aktywny obiekt AIS) - dostępna jest tylko jego pozycja, ewentualnie kurs. Pozostałe 

informacje o tym obiekcie nie są dostępne, aż do jego aktywacji; 
b) 

obiekt aktywny - jest to uaktywniony przez użytkownika systemu AIS obiekt uśpiony; 

c) 

obiekt niebezpieczny - jest to obiekt kolizyjny AIS (aktywny lub uśpiony), dla którego limity CPA i TCPA 

własnego statku zostaną przekroczone; 
d) 

obiekt wybrany - po zaznaczeniu przez użytkownika konkretnego obiektu, wyświetlone zostaną 

szczegółowe dane o jednostce. Informacje podawane są w alfanumerycznym oknie, wraz z wartościami 
największego zbliżenia do statku własnego (CPA ) i czasu jego osiągnięcia (TCPA); 
e) 

obiekt zgubiony - symbol ten wskazuje na ostatnią, znaną pozycję obiektu AIS, z którym utracono 

łącznośd. 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

10 

 

Obiekt  Symbol Opis  symbolu 

Uśpiony - Trójkąt równoramienny, którego środek wskazuje pozycję anteny odbiornika systemu 

GNSS obiektu, a wierzchołek kurs kompasowy lub nad dnem. Symbol ten może byd mniejszy od symbolu 
obiektu uaktywnionego. 

Aktywny - Symbol jak w przypadku obiektu uśpionego, oraz: wektor ruchu obiektu nad dnem, 

wykreślony linią przerywaną ze środka trójkąta i linia prosta o stałej / , długości, wykreślona z wierzchołka 
trójkąta, informująca o kursie z krótką linią poprzeczną wskazującą kierunek i prędkośd kątową zwrotu. Może 
byd także prezentowana przewidywana droga obiektu. 

Niebezpieczny - Trójkąt stanowiący symbol obiektu, wykreślony pogrubioną linią, wyraźnie 

odróżniającą go od symbolu obiektu niekolizyjnego i migający do momentu Z potwierdzenia alarmu. Symbol 
może byd dodatkowo powiększony, a na wskaźnikach barwnych powinien byd czerwony. Powinna byd też 
prezentowana graficznie informacja o: kursie i prędkości nad dnem, kursie i prędkości zwrotu. 

Wybrany - Wierzchołki kwadratu, wykreślone wokół symbolu obiektu. 

Zgubiony - Widoczna linia prosta, przekreślająca symbol obiektu prostopadle do jego kursu. 

Symbol powinien migad do momentu potwierdzenia alarmu. Dla obiektów zgubionych nie powinny byd 
prezentowane graficznie informacje o: kursie i prędkości nad dnem: kursie kompasowym oraz prędkości 
kątowej zwrotu   
Barwa sylwetek jednostek może byd dowolna, jednak nie powinna maskowad i zaciemniad innej informacji 
prezentowanej na wskaźniku. Oprócz tego symbol uaktywnionego obiektu AIS, może byd zastąpiony przez 
wyświetlany w skali zobrazowania rzut pionowy kadłuba statku wyposażonego w ten system. 
Powinna byd także zapewniona możliwośd prezentacji na żądanie informacji dodatkowej o statku własnym oraz 
o obiektach AIS i parametrach ich zbliżenia do statku własnego. Informacja ta powinna byd wyświetlana w 
oknie lub oknach umieszczonych w odpowiednich pozycjach na ekranie wskażnika. 
Informacja o obiektach AIS powinna zawierad ich identyfikację, co najmniej za pomocą numeru MMSI. 
Powinien byd sygnalizowany fakt prezentacji informacji niekompletnej. Jeżeli są prezentowane równocześnie 
dane o więcej niż jednym obiekcie, to należy zapewnid możliwośd identyfikacji symbolu obiektu, którego 
dotyczy przedstawiana informacja. Oprócz tego, powinno byd wskazane źródło prezentowanej informacji - AIS 
lub radar. 
 
Symbole obiektów', których informacja pochodzi z bazowego AIS umieszczonego w centrum VTS, powinny 
wyraźnie odróżniad się od symboli opisanych w tabeli. Dane tych jednostek mogą byd uzyskane ze stacji 
repetytujących AIS, innych statków z tym systemem lub na podstawie pomiarów radarowych służb VTS. Dzięki 
temu, zwiększa się wyraźnie pokrycie obszaru śledzenia jednostek AIS 
 
 
 

background image

11 

 

Polska / Europa 
Nadzwyczajna Konferencja Ministrów Paostw Członków Komisji Helsioskiej we wrześniu 2001 w Kopenhadze, 
przyjęła Deklarację Kopenhaską przez paostwa bałtyckie, wśród tych paostw była również Polska. 
W myśl Deklaracji zostały utworzone narodowe systemy monitorowania ruchu statków bazując na technologii 
AIS i pokrywające zasięgiem obszar morski 20-30 mil morskich od linii brzegowej. Projekt zakooczył się w 2006 
roku utworzeniem zintegrowanej sieci AIS opartej na sieciach narodowych. Współpracujące w tym projekcie 
kraje bałtyckie przekazują między sobą obrazy ruchu statków w czasie rzeczywistym.  
 
Polska sied tworzy 10 stacji brzegowych wzdłuż linii brzegowej wybrzeża polskiego. Sygnały ze stacji 
brzegowych transmitowane są do serwera krajowego, znajdującego się w Centrum Bezpieczeostwa Morskiego 
Urzędu Morskiego w Gdyni skąd są zbiorczo przekazywane do serwera bazy danych w Kopenhadze.  
Status systemu zatwierdzony został dyrektywą UE 2002/59/WE z dnia 27  czerwca 2002 r. ustanawiającą 
wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. WE L 208 z 5.08.2002 r.) i 
uchwaloną przez Sejm RP na 72 posiedzeniu w dn 31.03.2004 ustawą 
„O zmianie ustawy o bezpieczeostwie morskim oraz o zmianie niektórych innych ustaw - w związku z 
wdrażaniem przepisów - prawa Unii Europejskiej.”  
 
Odbiornik klasy „A” 
Urządzenie AIS klasy „A" mające zastosowanie na statkach konwencyjnych spełniających wymagania składa się 
z: 
• 

jednego nadajnika pasma VHF 

• 

dwóch odbiorników pasma VHF zdolnych do odbioru informacji przesyłanych z wykorzystaniem 

techniki TDMA 
• 

odbiornika pracującego z wykorzystaniem techniki DSC na kanale 70 VHF 

• 

odbiornika systemu GNSS (alternatywa dla statkowego GNSS) do odbioru sygnałów czasu 

• 

układów połączeniowych do: (statkowego odbiornika systemu GNSS, żyrokompasu, radaru, ARPA, 

ECDIS, miernika prędkości kątowej (R.O.T.), urządzeo łączności dalekiego zasięgu (terminal INMARSAT-C), 
przenośnego terminalu pilotowego (PILOT PLUG), monitora zewnętrznego AIS 
• 

monitora i klawiatury umożliwiających ręczne wprowadzenie danych 

• 

procesora 

• 

układu testującego 

• 

zasilacza 

• 

anteny 

 
Układ klawiszy i wyświetlacz znajdujące się w odbiorniku AIS dopuszczonym do użytku powinny zapewnid: 
a) 

konfigurację urządzenia oraz jego obsługę 

b) 

możliwośd wprowadzania wszystkich niezbędnych danych na przykład dotyczących zmiany informacji 

statku własnego, czy danych odnośnie danej podróży 
c) 

przedstawienie danych co najmniej nazw wykrytych statków wyposażonych w AIS oraz ich namiarów i 

odległości, bez konieczności wchodzenie w dodatkowe opcje 
d) 

zobrazowanie alarmów i ich zatwierdzanie 

e) 

możliwośd zmiany trybu pracy dalekiego zasięgu, automatycznego lub manualnego 

f) 

zmianę częstotliwości pracy AIS i mocy nadajnika 

 
Odbiornik klasy A zbudowany jest z jednego nadajnika i trzech odbiorników UKF pracujących na dwóch 
częstotliwościach (AIS1 i AIS2). Odbiorniki pracują w dwóch trybach jedne wykorzystuje technikę DSC, 
pozostałe TDMA, dzięki temu rozwiązaniu urządzenie może odbierad równocześnie wiadomości z dwóch 
różnych urządzeo, natomiast nadawanie korzysta z dwóch częstotliwości, nadaje wiadomości na przemian.  
 
 

background image

12 

 

Schemat blokowy urządzenia typu A 
 

 

 
Podstawowe wymagania operacyjne dla danych dynamicznych AIS klasy A: 

 

Statek - Częstotliwośd transmisji 

 

Zacumowany lub na kotwicy i przemieszczający się z prędkością nie większą niż 3 węzły - co 3 minuty 

 

Zacumowany lub na kotwicy i przemieszczający się z prędkością większą nią 3 węzły - co 10 sekund 

 

Płynący stałym kursem z prędkością 0-14 węzłów - co 10 sekund 

 

Płynący prędkością 0-14 węzłów i zmieniający kurs - co 3J sekundy 

 

Płynący stałym kursem z prędkością 14-23 węzły - co 6 sekund 

 

Płynący prędkością 14-23 węzły i zmieniający kurs - co 2 sekundy 

 

Płynący stałym kursem z prędkością większą niż 23 węzły - co 2 sekundy 

 

Płynący z prędkością większą niż 23 węzły i zmieniający kurs - co 2 sekundy 

  
Przykład odbiornika MKD (minimum keyboard and display klasy A na podstawie urządzenia ARC). Dane 
urządzenia MKD powinny byd dostępne personelowi w miejscu, z którego odbywa się dowodzenie statkiem. 
Może to byd wolnostojące urządzenie. 
 
Ten rodzaj sytemu powinien zawierad informacje: 

 

Maritime Mobile Service Identity (MMSI) number 

 

IMO numer 

 

Sygnał wywoławczy 

 

Nazwa statku 

 

Typ statku 

 

Miejsce odniesienia i dokładnie określony punkt instalacji anteny. 

 

background image

13 

 

Szczegółowe dane statku własnego w tym wymienione powyżej, zabezpieczone są hasłem, przed niepowołaną 
lub przypadkowy edycją. Wykorzystanie funkcji w MKD powinno byd realizowane zgodnie z założeniami IEC 
61162, a dane statkowe powinny byd podane zgodnie z Annex B (Table 18 ITU-R M. 1371-1). 
 
Rysunek 11 Urządzenie AIS klasy A oraz sygnały wejścia/ wyjścia 

 

 

System ten podłączony jest do zasilania, składa się z anteny nadawczej, z podłączonych urządzeo takich jak 
LOG, GPS, ŻYROKOMPAS dających możliwośd pokazania informacji statycznych. Głównymi funkcjami MKD jest: 

 

Wyświetlanie danych operacyjnych jednostki, które należy regularnie sprawdzad. 

 

Wyświetlanie informacji obiektów. 

 
 
Urządzenia AIS klasy B są przeznaczone do instalacji na statkach niekonwencjonalnych, to znaczy nie 
podlegających postanowieniom Konwencji SOLAS, przede wszystkim na jednostkach rybackich rekreacyjnych i 
sportowych. 
AIS klasy B nie spełnia niektórych wymagao, które spełnia urządzenie klasy A  

 

 nie transmituje sygnały wywoławczego i numeru IMO 

 

 oczekiwanego czasu przybycia oraz portu przeznaczenia: 

 

statusu nawigacyjnego; 

 

posiada większe odstępy czasowe przy raportowaniu statusu; 

 

odbiera tylko wiadomości bezpieczeostwa; 

 

maksymalnego rzeczywistego zanurzenia; 

 

prędkości kątowej; 

 

nie musi posiadad własnego monitora ani klawiatury do ręcznego wprowadzania danych;  

 

nie musi posiadad odbiornika DSC pracującego na kanale 70; 

 
Częstotliwości transmisji danych przez AIS klasy B  
Statek / pozostałe jednostki - 

Częstotliwośd transmisji 

Statki poruszające się z prędkością nie większą bądź równą 2 węzły - 3 minuty 
Statki poruszające się z prędkością 2-14 węzłów - 30 sekund 
Statki poruszające się z prędkością 14-23 węzłów - 15 sekund 
Statki poruszające się z prędkością większą niż 23 węzłów - 5 sekund 
Lotnicze (akcje SAR) - 10 sekund 
Mobilne montowane w Aids-to-Navigation - 3 minuty 
Radiostacje brzegowe -10 sekund 
 

background image

14 

 

Różnica pomiędzy urządzeniami AIS klasy A i B oprócz tego że AIS B jest montowany na statkach 
niekonwencjonalnych jest taka że transponder klasy B umożliwia nam anonimowośd nie transmitując nazwy 
statku własnego jak i sygnału wywoławczego.  
 

 

Główne formaty przesyłania informacji w systemie AIS 

 

AIS DSC - 20 wiadomości na minutę, w którym dane przesyłane są na kanale 70 poprzez DSC (Digital 

Selective Calling ). 

 

AIS DSC - 240 wiadomości na minutę, który głównie wykorzystywany jest przez USA. Zapewnia on 

szybsza wymianę danych od poprzedniego. Przy zastosowaniu wymiany danych typu statek - statek 
dane idą przez stacje brzegowe: co zwiększa koszty poprzez montowania większej ich ilości. 

 

AIS TDMA - 1800 wiadomości na minutę, jest wolniejszy od następnego i korzysta z innych 

częstotliwości 

 

AIS 4S - 2250 wiadomości na minutę. Jest najbardziej rozpowszechnionym formatem przesyłania 

informacji. System AIS używa protokołu komunikacyjnego opracowanego przez IMO, ITU, IEC. 

 
Za pomocą jego statek przekazuje informacji w relacji: 
a) statek - brzeg: brzeg - statek 
b) statek - statek 
c) statek - brzeg - statek 
 
Informacje przekazywane są za pomocą protokołu SOTDMA ( Self-Organized Time Division Multiple Access ). 
Graficzne przedstawienie zasady działania prezentują rysunki 51 i 52. System AIS komunikuje się na dwóch 
równoległych kanałach VHF w tym samym czasie. Każda minuta ( ramka czasu ) na każdym z kanałów 
podzielona jest na 2250 slotów (jeden slot ma długośd 26,7 ms ), które tworzą jedną klatkę powtarzaną co 
minutę. Są one synchronizowane poprzez wykorzystanie wzorca czasu z GNSS, przez co dokładnośd jest większa 
od 10 ms.  
 
 

background image

15 

 

Każdy ze slotów ramki czasu, może występowad w czterech stanach: 
• 

Wolnym - dostępny dla każdej stacji 

• 

Zajęty przez własną stację - może byd użyty do transmisji 

• 

Zajęty przez obcą stację - nie może byd użyty do transmisji 

• 

Dostępny - jest używany przez stację odległa, ale może zostad użyty do transmisji po dyskryminowaniu 

odległej stacji. 
 
Do transmisji można wyróżnid również inne metody takie jak: 
• 

ITDMA ( Incremental Time Doision Multiple Access) jest to rozszerzony tryb TDMA który umożliwia 

użytkownikowi ogłoszenie przyszłego przydziału ramki elementarnej dla jednorazowej transmisji wiadomości. 
ITDMA używamy gdy potrzebujemy nadad wiadomośd dotyczącą informacji bezpieczeostwa, oraz gdy włączamy 
odbiornik do sieci i gdy występuje koniecznośd zwiększania częstotliwości transmisji jakiejś wiadomości. 
• 

RATDMA ( Random Access Time Division Multiple Access) używany jest do losowego przydzielania 

jednej ramki czasowej, dla jednej transmisji, jak i również do częściej odświeżanych danych np. zmiany kursu. 
• 

FATDMA ( Fixe Access Time Division Multiple Access) częstotliwościowy dostęp wielokrotny, jest 

zarezerwowany przez stacje brzegowe wykorzystujące AIS 
 
Metody dostępu do transmisji można podzielid na różne sposoby pracy: 
a) 

autonomiczny i ciągły (autonomous and continuous) - tryb dla operacji we wszystkich obszarach 

b) 

wyznaczonym - częstotliwości i momenty czasowe transmisji meldunków' pozycyjnych są określane 

automatycznie. 
c) 

odzewowy (kontrolowany) - dane transmitowrane są po odebraniu zapytania nadanego przez inny 

statek hib kompetentną władzę  
 
Transmisja danych zawiera (w jednym danym pakiecie): 
Pole - Długośd 
Załączenie -  8 bitów 
Sekwencja treningowa - 24 bity 
Pakiet początkowy - 8 bitów 
Dane - 168 bitów 
Sekwencja detekcji błędu - 16 bitów  
Pakiet koocowy - 8 bitów  
Bufor -  24 bity 
 
Rozkład pakietu transmisji danych w czasie  
• 

Pozycja 

• 

Kąt drogi nad dnem 

• 

Prędkośd nad dnem 

• 

Kurs 

• 

Prędkośd kątowa zwrotu, (jeżeli istnieje taka możliwośd)