Tytuł ćwiczenia
Uwalnianie substancji z ma
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest porównanie uwalniania DCPIP przy ró
przez róŜne membrany. Ma to na celu pokazanie jak mo
leków transdermalnych poprzez kontrole fizykochemicznych wła
Zakres wymaganych wiadomo
Niezbędnymi do wykonania ćwiczenia s
Dyfuzja (prawa Ficka, stała dyfuzji), sporz
automatycznej itd), liczenie st
substancji Ŝelujących, czynniki sieciuj
pomiarowe, liczenie niepewnoś
spektrofotometrze (widma, absorbancja, ekstynkcja, transmitancja, absorpcja itp).
Tabela wyników pomiarów
W tabeli wyników naleŜy zestawi
•
Kinetyki uwalniania –
•
Krzywe kalibracyjne do pomiar
•
Zestawienie chwilowych warto
Materiały
•
Roztwór DCPIP - 2,6-Dichlorofenoloindofenol
•
Aristoflex AVC – substancja
kryloamidometylopropanosiarczan amonu i winylopi
•
H
2
0 w tryskawce
•
Membrany z regenerowanej celulozy
•
Membrany poliwęglanowe
Uwalniana substancja:
DCPIP – cząsteczka – sumarycznie C
Masa molowa - 268,09548 g/mol
Aparatura
•
Spektrofotometr Spekol 11
•
Cylinder miarowy
•
Pipety
•
Zlewki
Uwalnianie substancji z maści i Ŝeli
wiczenia jest porównanie uwalniania DCPIP przy róŜnych parametrach dyfuzyjnych i
ne membrany. Ma to na celu pokazanie jak moŜna sterować szybko
transdermalnych poprzez kontrole fizykochemicznych właściwości formulacji.
Zakres wymaganych wiadomości
dnymi do wykonania ćwiczenia są informację o:
Dyfuzja (prawa Ficka, stała dyfuzji), sporządzanie roztworów (nawaŜki, obsługa pipety
j itd), liczenie stęŜeń (wagowe, molowe, objętościowe itd),
cych, czynniki sieciujące itp), pomiary stęŜeń (krzywe kalibracyjne, bł
pomiarowe, liczenie niepewności pomiarowej, rodzaje błędów pomiarowych itd), pomiary na
ektrofotometrze (widma, absorbancja, ekstynkcja, transmitancja, absorpcja itp).
y zestawić następujące wynik.
zmiana stęŜenia uwolnionej substancji w czasie
Krzywe kalibracyjne do pomiarów stęŜeń
Zestawienie chwilowych wartości strumieni i gradientów w komorach pomiarowych
Dichlorofenoloindofenol
substancja Ŝelująca (nazwa chemiczna kopolimer
kryloamidometylopropanosiarczan amonu i winylopirolidonu)
regenerowanej celulozy – 0,45 µm pory
glanowe – 0,4 µm pory
sumarycznie C
12
H
7
NCl
2
O
2
mol
Spekol 11
nych parametrach dyfuzyjnych i
szybkością dostarczania
ś
ci formulacji.
dzanie roztworów (nawaŜki, obsługa pipety
ciowe itd), Ŝele (rodzaje
(krzywe kalibracyjne, błędy
dów pomiarowych itd), pomiary na
ektrofotometrze (widma, absorbancja, ekstynkcja, transmitancja, absorpcja itp).
enia uwolnionej substancji w czasie
ci strumieni i gradientów w komorach pomiarowych
kopolimer
•
Komory teflonowe do uwalniania
•
Szpatułka
•
Waga analityczna
•
probówki Ependorfa
•
próbówki typu Falcon
Wykonanie ćwiczenia.
W ramach ćwiczenia naleŜy wykonać równolegle 3 pomiary uwalniania roztworów DCPIP z
komory pomiarowej do wody.
•
NaleŜy wykonać 2 roztwory wodne DCPIP w taki sposób, aby oba miały finalnie
identycznej stęŜenia 3 mM.
•
Jeden z nich naleŜy zŜelować poprzez dodanie 1%
wagowo
aristoflexu AVC, a drugi
pozostawić jako roztwór wodny
•
NaleŜy przygotować po 2 ml obu roztworów w próbówkach typu Falcon i dokładnie
rozmieszać.
Rys. 1. Widok komory pomiarowej
•
NaleŜy nałoŜyć po 500 mg przygotowanych roztworów do komór pomiarowych – 1
komorę z Ŝelowanym roztworem, oraz do dwóch komór niezŜelowane roztwory
Rys.2. Napełniona komora pomiarowa
•
Po nałoŜeniu roztworów naleŜy przykryć je membranami – zŜelowaną: membrana
celulozowa, niezŜelowana 1 – membrana celulozowa, niezŜelowana 2 – membrana
poliwęglanowa (membrany naleŜy staranie umieszczać na komorach, tak, aby nie było
na membranie pęcherzyków powietrza)
Rys. 3. NałoŜona membrana do uwalniania.
•
Komorę pomiarową nakryć pokrywą i skręcić śrubami..
Rys. 4. Skręcona komora pomiarowa
•
Zanurzyć w niewielkich odstępach czasu komory pomiarowe w zlewkach z 100 ml
wody (odstępy na tyle dobrane, aby dało się kolejno pobierać próbki w tych samych
momentach czasu dla wszystkich pomiarów)
•
W odstępach 7 minutowych odpipetowywać po 1 ml płynu akceptorowego,
uzupełniając powstały braki. Pobrany płyn pipetować do probówki Ependorfa, tak aby
na koniec móc dokonać pomiarów stęŜenia na spektrofotometrze. Pierwszą próbkę
pobrać w chwili t=0.
•
Pomiary prowadzić przez przynajmniej 8 punktów czasowych
•
W trakcie pomiaru naleŜy przygotować próbki do wykonania krzywych
kalibracyjnych do pomiaru stęŜeń. NaleŜy wstępnie oszacować jakie moŜe być
stęŜenie osiągnięte w trakcie pomiaru na podstawie stęŜenia w komorze pomiarowej i
objętości płynu akceptorowego.
•
Aby przygotować krzywe kalibracyjne naleŜy wykonać kilka próbek (przynajmniej 5-
7) roztworów o znanym stęŜeniu.
•
Roztwory DCPIP mierzyć przy długości fali 600 [nm] na spektrofotometrze.
•
Do wykonania obliczeń potrzebna będzie średnica okna uwalniania w komorze
pomiarowej – 10 [mm].
•
Po zakończonych pomiarach naleŜy uporządkować stanowisko pracy, umyć
wykorzystywany sprzęt laboratoryjny i pozostawić wykorzystywane membrany przez
które zostało wykonywane doświadczenie w zlewce z wodą oczyszczoną od
odmoknięcia.
Opracowanie wyników
Wyniki naleŜy przedstawić w postaci raportu, który naleŜy oddać w przeciągu 1 tygodnia od
daty ćwiczenia. Do raportu naleŜy mieć podpisanych przez prowadzącego protokół z
wykonanego doświadczenia. Raport powinien mieć następujące części:
1. Cel doświadczenia.
2. Wstęp teoretyczny – max. 1,5 strona A4 z teorią i wzorami wykorzystanymi dalej w
raporcie.
3. Opis przebiegu doświadczania – co i jak było wykonywane podczas pomiarów.
4. Przykładowe obliczenia – jeden przykład wyliczenia stęŜeń, rozcieńczeń i błędów
pomiarowych.
5. Zestawienie wyników – tabele zbiorcze i wykresy.
6. Wnioski – naleŜy przeczytać definicję słowa wniosek przed przystąpieniem do tego
podpunktu.
W raporcie naleŜy zawrzeć:
- Pełne dane osobowe: imię nazwisko/nr indeksu/grupę/datę ćwiczenia/nr Podgrupy na zajęcia
- Kinetyki uwalniania dla trzech komór w czasie
- Przeliczyć czas po jakim uwolni się całość substancji – przewidywanie dalszej części
kinetyki
- Przeliczyć maksymalny strumień uwalnianej substancji
- Policzyć niepewności pomiarowe
Literatura
-Stanisław Janicki, Małgorzata Sznitowska, Waldemar Zieliński: Dostępność farmaceutyczna
i dostępność biologiczna leków. Warszawa: Ośrodek Informacji Naukowej "Polfa", 2001.
ISBN 83-914984-1-7.
- GraŜyna Samczewska, Marian Mikołaj Zgoda, Aleksandra Ciałkowska-Rysz, Sylwia Farida
Kaźmierczak Wpływ parametrów reologicznych vehiculum (hydroŜele, podłoŜa absorpcyjne
typu w/o) na szybkość dyfuzji w warunkach in vitro do kompartmentu zewnętrznego siarczanu
morfiny, Polska Medycyna Paliatywna 2003, tom 2, nr 3
Opracował:
mgr inŜ. Wojciech Jopek