1 

 

Ogólne zasady pomiaru parametrów mikroklimatu; obliczanie wilgotności bezwzględnej 
i względnej 

Skrót podstawowych wiadomości 

Definicja zoohigieny. Zoohigiena jest nauką zajmującą się zdrowiem zwierząt gospodarskich 

w celu podwyższenia ich wydajności przez celowe kształtowanie warunków środowiskowych 

i  siedliskowych  oraz  zabezpieczeniem  zwierząt  przed  szkodliwymi  dla  ich  zdrowia 

egzogennymi wpływami. 

Środowisko  naturalne  i  hodowlane.  Środowisko  naturalne  są  to  czynniki  klimatyczne  i 

glebowe  oddziaływujące  na  zwierzęta  wolnożyjące.    Środowisko  hodowlane  jest  to  zespół 

współzależnych,  nieożywionych  i  ożywionych  czynników  otaczającej  zwierzę  gospodarskie 

przyrody,  których  wpływ  na  zwierzęta  jest  modyfikowany  i  uzupełniany  przez  człowieka  i 

jego  wytwory.  

Mikroklimat  budynku  inwentarskiego  jest  to  zespół  czynników  fizycznych,  chemicznych  i 

biologicznych  środowiska tego pomieszczenia. 

Mierzone  parametry  mikroklimatu  w  budynkach  inwentarskich.  Temperatura, 

wilgotność  bezwzględna  i  względna,  ochładzanie  katatermometryczne,  prędkość  ruchu 

powietrza, koncentracja zanieczyszczeń gazowych, wydajność wentylacji, wskaźnik jasności 

wnętrza i prędkość wiatru. Parametry mikroklimatu w zależności od rodzaju pomiaru dzielą 

się na chwilowe i ciągłe. 

Wskaźniki wilgotności powietrza. Wilgotność absolutna (aktualna, bezwzględna; g/m

3

) jest 

to zawartość pary wodnej w gramach w 1m

3

. Wilgotność względna jest to iloraz wilgotności 

absolutnej  do  wilgotności  maksymalnej  dla  wskazań  termometru  ’mokrego’  psychrometru 

Assmanna  x  100%.  Wilgotność  maksymalna  (nasycenie  powietrza  parą  wodną)  jest  to 

największa zawartość pary wodnej w 1m

3

 powietrza w danej temperaturze (g/m

3

). Punkt rosy 

jest  to  temperatura,  w  której  wilgotność  absolutna  równa  się  wilgotności  maksymalnej  w 

danej temperaturze.  Niedosyt  fizyczny  jest to różnica pomiędzy  wilgotnością  maksymalną  i 

wilgotnością absolutną w danej temperaturze. Niedosyt fizjologiczny jest to różnica pomiędzy 

wilgotnością  maksymalną  w  temperaturze  39

o

C  (‘średnia’  temperatura  ciała  zwierząt)  a 

wilgotnością absolutną. 

Okresy  badań  parametrów  mikroklimatu.  7-dniowe  okresy  o  reprezentatywnej 

temperaturze powietrza zewnętrznego w kolejnych porach roku. Pomiary chwilowe wewnątrz 

budynku  należy  przeprowadzać  trzy  razy  dziennie  w  ciągu  dnia,  na  początku  i  na  końcu 

każdego okresu (1 i 7 dzień).  

2 

 

Poziome  rozmieszczenie  punktów  pomiarowych.  Liczba  punktów  pomiarowych  zależy  od 

wielkości  budynku  i powinny one  być rozmieszczone równomiernie:  do 100m

2 

 - 5; 101  – 

150 m

2

  - 6; 151 – 200m

2

 – 7; 201 – 250 m

2

 – 8; 251 – 300 m

2

 – 9. 

Pionowe  rozmieszczenie  punktów  pomiarowych.

 

Pomiary  parametrów  mikroklimatu  należy 

wykonywać na poziomie dolnej części tułowia zwierząt . W budynkach dla drobiu pomiary te 

należy wykonywać na poziomie głowy ptaków.  

Wykonanie  ćwiczenia.  Przy  pomocy  psychrometru  Assmanna  zmierzyć  temperaturę  na 

termometrach  ‘suchym’  i  ‘wilgotnym’,  ustalając  tzw.  różnicę  psychrometryczną.  Obliczyć 

wilgotność absolutną i względną w pomieszczeniu i na zewnątrz pomieszczenia przy pomocy 

znanych  wzorów.  Wilgotności  maksymalne  odczytać  z  tablicy  nasycenia  powietrza  parą 

wodną.  Ustalić  punkt  rosy.  Odczytać  wartość  wilgotności  względnej  z  tablic 

psychrometrycznych;  porównać  wyniki  obliczonej  wilgotności  względnej  i  tabelarycznej. 

Sprawdzić  i  porównać  uzyskane  wyniki  ze  wskazaniami  elektronicznych  wersji  

psychrometrów.