background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 
 
 
 
Janusz Artemiuk 
 
 
 
 
 
 
 
 

Posługiwanie  się  terminologią  z  zakresu  technologii 
koszykarstwa – plecionkarstwa 742[02].O1.02

 

 
 
 
 
 

 
Poradnik dla ucznia 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2006 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 
mgr inż. Renata Gołgowska 
mgr inż. Stanisław Gryk  
 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Anna Barbarska-Klimkowicz 
 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Krzysztof Wojewoda 
 
 
 
 
Korekta: 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  742[02].O1.02 
„Posługiwanie  się  terminologią  z  zakresu  technologii  koszykarstwa  –  plecionkarstwa” 
zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu koszykarz – plecionkarz. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2006 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI 
 

1.  Wprowadzenie 

 3 

2.  Wymagania wstępne 

 5 

3.  Cele kształcenia 

 6 

4.  Materiał nauczania 

 7 

4.1. Konstrukcyjne elementy plecionkarskie 

 7 

4.1.1. Materiał nauczania 

 7 

4.1.2. Pytania sprawdzające 

 10 

4.1.3. Ćwiczenia 

 10 

4.1.4. Sprawdzian postępów 

 12 

4.2. Sploty tworzące i łączące 

 13 

4.2.1. Materiał nauczania 

 13 

4.2.2. Pytania sprawdzające 

 20 

4.2.3. Ćwiczenia 

 20 

4.2.4. Sprawdzian postępów 

 21 

4.3. Zakończenia plecionkarskie 

 22 

4.3.1. Materiał nauczania 

 22 

4.3.2. Pytania sprawdzające 

 24 

4.3.3. Ćwiczenia 

 24 

4.3.4. Sprawdzian postępów 

 25 

4.4. Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie 

 26 

4.4.1. Materiał nauczania 

 26 

4.4.2. Pytania sprawdzające 

 30 

4.4.3. Ćwiczenia 

 30 

4.4.4. Sprawdzian postępów 

 32 

4.5. Technologiczne czynności plecionkarskie 

 33 

4.5.1. Materiał nauczania 

 33 

4.5.2. Pytania sprawdzające 

 33 

4.5.3. Ćwiczenia 

 33 

4.5.4. Sprawdzian postępów 

 34 

5.  Sprawdzian osiągnięć 

 35 

6.  Literatura 

 40 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1.  WPROWADZENIE 

 

Poradnik  będzie  Ci  pomocny  w  przyswajaniu  terminologii  z  zakresu  technologii 

koszykarstwa – plecionkarstwa. 

W poradniku zamieszczono: 

– 

wymagania wstępne – wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś mieć 
opanowane, aby przystąpić do realizacji jednostki modułowej, 

– 

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie powinieneś ukształtować w czasie realizacji 
tej jednostki modułowej, 

– 

materiał nauczania – wiadomości niezbędne do realizacji jednostki modułowej, 

– 

pytania  sprawdzające  wiedzę  −  sprawdzian,  czy  jesteś  przygotowany  do  wykonania 
ćwiczeń, 

– 

ćwiczenia – pomogą Ci w ukształtowaniu praktycznych umiejętności, 

– 

sprawdziany postępów − sprawdzian opanowanych umiejętności,  

– 

sprawdzian  osiągnięć  –  sprawdzian  wiadomości  i  umiejętności  opanowanych  podczas 
realizacji jednostki modułowej, 

– 

wykaz literatury. 

 

Jeżeli  masz trudności ze zrozumieniem tematu  lub  ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub 

instruktora o  wyjaśnienie  i  ewentualne  sprawdzenie,  czy dobrze  wykonujesz  daną czynność. 
Po  zrealizowaniu  materiału  przystąp  do  wykonania  sprawdzianu  z  zakresu  tej  jednostki 
modułowej.  
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

742[02].O1 

Podstawy koszykarstwa – plecionkarstwa 

742[02].O1.01 

Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 

742[02].O1.02 

Posługiwanie się terminologią z zakresu technologii 

koszykarstwa – plecionkarstwa 

742[02].O1.03 

Rozpoznawanie gatunków i odmian wierzby krzewiastej 

oraz innych surowców i materiałów stosowanych  

w produkcji koszykarsko-plecionkarskiej 

 

742[02].O1.04 

Wykonywanie prac związanych  

z pozyskiwaniem, przetwarzaniem 

 i uszlachetnianiem wikliny 

742[02].O1.07 

Magazynowanie, 

pakowanie i transport 

wyrobów 

742[02].O1.06 

Posługiwanie się 

normami i dokumentacją 

wyrobów 

742[02].O1.05 

Wykonywanie 

pomocniczych prac 

stolarskich i tapicerskich 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2.  WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:  

 

korzystać z różnych źródeł informacji, 

 

selekcjonować i porządkować informacje uzyskane z różnych źródeł, 

 

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami ergonomii, 

 

interpretować informacje zawarte w rysunkach i tabelach,  

 

dostrzegać i oceniać związki zachodzące między działalnością człowieka a środowiskiem 
naturalnym,  

 

oceniać własne możliwości wykonania pracy do stawianych wymagań,  

 

posługiwać się podstawowymi pojęciami z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, 

 

zorganizować stanowisko zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony 
przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3.  CELE KSZTAŁCENIA 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

– 

rozróżnić i scharakteryzować materiały plecionkarskie, 

– 

rozróżnić tworzywa konstrukcyjne i wyplotowe, 

– 

rozróżnić szkielety wyrobów, 

– 

rozróżnić i zdefiniować osnowy i wątki, 

– 

rozróżnić  i  scharakteryzować  sploty  łączące,  stosowane  w  wyrobach  koszykarsko  – 
plecionkarskich, 

– 

rozróżnić  i  scharakteryzować  sploty  tworzące  stosowane  w  wyrobach  koszykarsko  – 
plecionkarskich, 

– 

rozróżnić zakończenia plecionkarskie, 

– 

rozróżnić elementy konstrukcyjne, stosowane w wyrobach koszykarsko – plecionkarskich, 

– 

rozróżnić uchwyty koszykarskie, 

– 

rozróżnić zamknięcia koszykarsko – plecionkarskie, 

– 

rozróżnić złącza plecionkarskie, 

– 

scharakteryzować technologiczne czynności plecionkarskie, 

– 

określić zasady doboru materiałów do technologii prac. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4.  MATERIAŁ NAUCZANIA 
 

4.1.  Konstrukcyjne elementy plecionkarskie

 

 

4.1.1.  Materiał nauczania

.

 

 

Materiał  plecionkarski  –  materiał  pochodzenia  naturalnego,  (wiklina,  słoma,  trawa, 

trzcina,  rafia)  lub  sztucznego  (tworzywa  sztuczne),  spełniający  w  wyrobie  rolę  tworzywa 
konstrukcyjnego (osnowy) lub tworzywa wyplotowego (wątku). 

 
Surowiec plecionkarski
 − nie obrobiony materiał, w takim stanie, w jakim dostarczyła je 

przyroda, np. wiklina nie okorowana. 

 

Półfabrykat − surowiec poddany obróbce np. wiklina okorowana. 

 

Tworzywo  konstrukcyjne  –  materiał  do  wykonania  elementów  konstrukcyjnych 

wyrobów,  występuje  przeważnie  jako  osnowa.  Najczęściej  stosowanym  tworzywem 
konstrukcyjnym  są  pręty  i  kije  wiklinowe,  rotangowe,  malakkowe,  bambusowe.  Stosuje  się 
również drewno, drut, pręty i rurki metalowe oraz z tworzyw sztucznych. 
 

Tworzywo  wyplotowe  –  materiał  do  wyplatania  ścianek  boków  wyrobu.  Występuje 

przeważnie  jako  wątek.  Najczęściej  stosowanym  tworzywem  wylotowym  są  pręty  i  taśmy 
wiklinowe,  rotangowe,  peddigowe  oraz  rogożyna,  słoma,  trawa,  trzcina,  rafia.  Stosuje  się 
również taśmy, sznurki i rurki z tworzyw sztucznych. 
 

Szkielet  wyrobu  –  nie  wypleciona  konstrukcja  wyrobu  złożona  z  poszczególnych 

elementów  odpowiednio  ze  sobą  połączonych.  Stanowi  ażurową  bryłę  o  uformowanym 
kształcie, przygotowaną do wypełnienia splotem wątka. 
 

Osnowa (spałka) – element konstrukcyjny lub nośny, stanowiący szkielet uformowanego 

wyrobu. 

Wątek – tworzywo wylotowe do wypełniania przestrzeni między osnowami.  

 

Wyrób  plecionkarski  wykonany  jest  z  elementów  tworzywa  konstrukcyjnego 

i wyplotowego.  Konstrukcyjne  elementy  wyrobu  są  podstawowym  składnikiem  wyrobu  lub 
jego  części,  rozpoczynającym  formowanie  i  kształtowanie  cech  użytkowych  i jakościowych 
wyrobu. 

Do podstawowych elementów konstrukcyjnych należą: 

 

Lp.  Nazwa 

Określenie 

Rysunek 

1. 

Żebra 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
najczęściej pręty, pocięte na 
wymaganą długość, stanowią 
osnowę wyrobu. Żebra stosowane 
są we wszystkich dnach koszy. 

 

Rys. 1. Żebra [8,s.126] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2. 

Spałki 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
najczęściej pełne pręty lub kije 
wiklinowe na jednym końcu 
zaostrzone (zacięte ukośnie) i 
zagięte pod kątem prostym. 
Stanowią odpowiednio uformowaną 
osnowę boków wyrobu. Spałki 
stosowane są jako osnowy na 
wszystkich ścianach boków koszy. 

 

 

Rys. 2. Spałki[8,s.126]

 

3. 

Słupki 

Odcinki tworzywa 
konstrukcyjnego, najczęściej z kija 
wiklinowego, odpowiednio 
uformowane i przycięte na 
wymaganą długość. Mają 
zastosowanie najczęściej 
w narożach koszy czworokątnych- 
krawędzi den. 

 

 

Rys. 3. Słupki [8,s.126] 

 

4. 

Krzyżaki 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
(żeber) skrzyżowanych i 
odpowiednio połączonych ze sobą. 
Po połączeniu i rozprowadzeniu 
promienistym odcinków żeber 
stanowią osnowę okrągłą lub 
owalną den koszy. 

 

Rys. 4. Krzyżaki [8,s.126] 

 

5. 

Krzyże 

Dwa odcinki tworzywa 
konstrukcyjnego (najczęściej kija), 
przyciętego na wymaganą długość, 
ułożone na krzyż.  
W miejscu skrzyżowania, każdy 
odcinek wycięty jest do połowy 
średnicy, zbity gwoździem 
i związany taśmą. Krzyż stanowi 
element konstrukcyjny mebli.  

 

 

Rys. 5. Krzyże [8,s.126] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

6. 

Nogi 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
(najczęściej kije wiklinowe lub 
rotangowe) przycięte na wymaganą 
długość, odpowiednio uformowane 
(wygięte). Stanowią element nośny 
wyrobu, stosowany we wszelkiego 
rodzaju meblach wiklinowych i 
trzcinowych. 

 

 

Rys. 6. Nogi [8,s.126]

 

7. 

Poręcze 

Odcinki tworzywa 
konstrukcyjnego(najczęściej kija 
wiklinowego lub rotangowego) 
odpowiednio uformowane 
i połączone z innymi elementami 
wyrobu. Występują przeważnie w 
konstrukcji szkieletowej mebli. 
Poręcze występować mogą jako 
oddzielne elementy konstrukcyjne 
bądź też jako jednolity element 
łącznie z nogami. 

 

 

Rys. 7. Poręcze [8,s.126] 

 

8. 

Rozpory 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
 odpowiednio przyciętego 
i uformowanego (wygiętego). 
Rozpory spełniają rolę elementu 
łączącego i wzmacniającego 
konstrukcję. 
Rozróżnia się rozpory: 

  otwarte: łamane, łukowe, 

proste, 

  zamknięte: okrągłe, owalne, 

wielokątne. 

 
 

 

Rys. 8. Rozpory [8,s.126]

 

9. 

Obręcze 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
(najczęściej z kija wiklinowego lub 
rotangowego) odpowiednio 
uformowanego w kształcie koła lub 
owalu. W miejscu łączenia zbite 
gwoździami i owinięte taśmą. 
Stanowią najczęściej element 
konstrukcyjny, łączący inne 
elementy szkieletu wyrobu. 

 

 

Rys. 9. Obręcze [8,s.126] 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10

10.  Ramy 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
(kija wiklinowego i rotangowego) 
uformowanego w czworokąt, 
trapez, półkole lub koło,  
z zacięciami skośnymi, połączone 
ze sobą gwoździami , a w miejscu 
połączenia owinięte taśmą. 
Stanowią element konstrukcyjny 
siedzenia, oparcia fotela lub blatu 
stołu, półki itp... 
 

 

 

Rys.10. Ramy [8,s.126] 

 

11.  Bieguny 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego 
wykonanego z kija wiklinowego 
lub rotangowego, wygięte w kształt 
łuku i przymocowane do innych 
elementów konstrukcyjnych 
wyrobu. Stosuje się je przeważnie 
w meblach i zabawkach. 

 

 

Rys. 11. Bieguny [8,s126] 

 

 
 

4.1.2.  Pytania sprawdzające 
 

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jaką rolę spełniają elementy konstrukcyjne w wyrobie plecionkarskim? 
2.  Jakie elementy konstrukcyjne występują w wyrobach plecionkarskich? 
3.  Z  jakich  materiałów  plecionkarskich  wykonuje  się  elementy  konstrukcyjne  wyrobów 

plecionkarskich? 

4.  W jakim przypadku zastosujesz w wyrobie? 

 

żebra, 

 

spałki, 

 

krzyż, 

 

poręcze, 

 

ramy, 

 

bieguny. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11

4.1.3.  Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Na podstawie rysunku  lub  modelu wyrobu plecionkarskiego sporządź wykaz elementów 

konstrukcyjnych. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.1.1), 
2)  zapoznać  się  z  BN-69/8460-04  Konstrukcyjne  elementy  plecionkarskie.  Nazwy 

i określenia, 

3)  dokładnie obejrzeć rysunek lub model, 
4)  wynotować elementy konstrukcyjne, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 

 

Umiejętność  posługiwania  się  prawidłową  terminologią  –  stosowanie  właściwych  nazw 

i określeń będzie Ci potrzebna do realizacji następnych ćwiczeń. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy 

 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.1.1), 

 

plansze poglądowe elementów konstrukcyjnych wyrobów plecionkarskich, 

 

rysunki wyrobów koszykarsko – plecionkarskich, 

 

modele wyrobów koszykarsko – plecionkarskich, 

 

wyroby koszykarsko – plecionkarskie, 

 

Norma  Branżowa:  BN-69/8460-04  Konstrukcyjne  elementy  plecionkarskie.  Nazwy 
i określenia. 

 
Ćwiczenie 2 

Na podstawie rysunku lub modelu wyrobu, określ ilość zastosowanych w nim elementów 

konstrukcyjnych. Nazwij te elementy konstrukcyjne. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania („Poradnik dla ucznia” rozdział 4.1.1), 
2)  zapoznać  się  z  BN-69/8460-04  Konstrukcyjne  elementy  plecionkarskie.  Nazwy 

i określenia, 

3)  zapoznać się z rysunkiem lub modelem, 
4)  określić ilość elementów konstrukcyjnych, 
5)  poprawnie nazwać elementy konstrukcyjne, 
6)  zapisać nazwę i ilość elementów konstrukcyjnych, 
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
8)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12

Wyposażenie stanowiska pracy 

 

„Poradnik dla ucznia”(rozdział 4.1.1), 

 

plansze poglądowe elementów konstrukcyjnych wyrobów plecionkarskich, 

– 

rysunki wyrobów koszykarsko – plecionkarskich, 

– 

modele wyrobów koszykarsko – plecionkarskich, 

– 

wyroby koszykarsko – plecionkarskie, 

– 

Norma  Branżowa:  BN-69/8460-04  Konstrukcyjne  elementy  plecionkarskie.  Nazwy 
i określenia. 

 
 

4.1.4.  Sprawdzian postępów  

 
Czy potrafisz: 
 

Tak

 

Nie

 

1)  określić rolę elementów konstrukcyjnych w wyrobie plecionkarskim?

 

2)  wymienić  elementy  konstrukcyjne  występujące  w  wyrobach 

plecionkarskich?

 

3)  określić  z  jakich  materiałów  plecionkarskich  wykonuje  się  elementy 

konstrukcyjne wyrobów plecionkarskich?

 

4)  określić w jakim przypadku zastosujesz w wyrobie:

 

 

żebra, 

 

spałki, 

 

krzyż, 

 

poręcze, 

 

ramy, 

 

bieguny.

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13

4.2.  Sploty tworzące i łączące 
 

4.2.1.  Materiał nauczania 

 

Splot  –  sposób  wzajemnego  przeplatania  się  osnowy  i  wątku  lub  tylko  osnowy 

w wyrobach plecionkarskich. 
 

Splot  tworzący  –  splot  wypełniający  powierzchnię  ścianek  wyrobu,  tworzący  jednolitą 

fakturę charakterystyczną dla zastosowanego rodzaju splotu. 
 

Warstwa  –  jedno-  lub  wielokrotnie  powtarzający  się  fragment  splotu  na  jednej  ściance 

wyrobu. 
 
Sploty tworzące: 
1.  Splot  wężykowy  –  splot,  w  którym  wątek  jest  przeplatany  na  przemian  pomiędzy 

prętami  osnowy  tworząc  wzór  podobny  do  przeplatanego  wężyka.  Wykonywany  jest 
z dwóch, trzech, czterech lub więcej prętów. 

 

a)  wężykowy dwuprętowy - wykonywany jest z dwóch jednakowej grubości i długości 

prętów.  Rozpoczyna  się  go  najczęściej  od  końców  wierzchołkowych  prętów, 
przeplatając  pomiędzy  osnowami  jeden  za  jeden,  na  przemian.  Stosowany  przy 
rozpoczynaniu, ozdabianiu, wzmacnianiu, kończeniu wyrobu. 

 

Rys. 12. Splot wężykowy dwuprętowy [8,s.115] 

 

b)  wężykowy trzyprętowy – wykonywany jest z trzech prętów o jednakowej grubości 

i długości.  Rozpoczyna  się  go  najczęściej  od  końców  wierzchołkowych  prętów, 
przeplatając  na  przemian  pomiędzy  osnowami  od  strony  zewnętrznej  przed  dwie, 
a od  strony  wewnętrznej  za  jedną  osnowę.  Stosowany  przy  rozpoczynaniu, 
ozdabianiu, wzmacnianiu i kończeniu wyrobu. 

 

Rys. 13. Splot wężykowy trzyprętowy [8,s.115] 

 

c)  wężykowy czteroprętowy – wykonywany jest z czterech prętów o jednakowej grubości 

i długości.  Rozpoczyna  się  od  końców  wierzchołkowych  prętów  i  jest  przeplatany  na 
przemian,  pomiędzy  osnowami  od  strony  zewnętrznej  przed  trzy,  a  od  strony 
wewnętrznej  za  jedną  osnowę  lub  od  strony  zewnętrznej  przed  dwie,  a  od  strony 
wewnętrznej  za  jedną  osnowę.  Stosowany  do  wzmacniania,  ozdabiania,  a  przede 
wszystkim przy zakończeniu górnych obrzeży wyrobów o dużych wymiarach. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14

 

Rys. 14. Splot wężykowy czteroprętowy [8,s.115]

 

 

d)  wężykowy  czteroprętowy  z  wkładką  -  wykonany  jest  z  czterech  prętów 

o jednakowej  grubości  i  długości.  Dla  usztywnienia  stosuje  się dodatkowo  wkładkę 
z grubego  pręta  przylegającego do  ścianek  boków  i  oplecionego  łącznie  ze  splotem 
wężykowym.  Stosowany  przy  zakończeniu  górnych  obrzeży  koszy  o  dużych 
wymiarach lub koszy z pokrywą. 

 

Rys. 15. Splot wężykowy czteroprętowy z wkładką [8,s.115] 

 
2.  Splot  skośny  –  splot,  w  którym  końce  poszczególnych  odcinków  wątku  założone  są 

jednocześnie  pomiędzy  osnowami,  a następnie  przeplatane są  ukośnie  na  przemian,  np.: 
przed jedną za  jedną osnowę”. Stosowany przeważnie do wszystkich koszy o wyplocie 
pełnym (okrągłych, owalnych, czworokątnych) oraz wyrobów o zamkniętym obwodzie. 

 

 

Rys. 16. Splot skośny [8,s.116] 

 

3.  Splot  krzyżowy  –  splot,  w  którym  wątek  przeplatany  jest  pomiędzy  prętami  osnowy  na 

przemian „przed jeden za jeden” tworząc wzór o charakterystycznym ułożeniu krzyżowym. 
Pręty  wątku  wypełniającego  powierzchnię  w  całości  są  wyplatane  wokół  obwodu  kosza 
i uzupełniane.  Splot  może  być  wykonywany  jednym  prętem  lub  jednocześnie  dwoma 
i więcej  prętami.  Stosowany  do  wypełnienia  powierzchni  den  (czworokątnych)oraz  ścian 
boków o obwodzie otwartym, tam gdzie nie można stosować splotu skośnego. 

 

a)  krzyżowy jednoprętowy – wyplatany jednym prętem. 

 

Rys. 17. Splot krzyżowy jednoprętowy [8,s.118] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15

b)  krzyżowy wieloprętowy – wyplatany dwoma i więcej prętami. 

 

Rys. 18. Splot krzyżowy wieloprętowy [8,s. 118] 

 

c)  krzyżowy deseniowy – w wybranych miejscach ściany wyplotu wątek tworzy wzór 

o charakterystycznym ułożeniu. 

 

Rys. 19. Splot krzyżowy deseniowy [8,s. 118] 

4.  Splot  kostkowy  –  splot,  w  którym  wątek  przeplatany  jest  ściśle  pomiędzy  osnowami 

dwustronnie  (z  zewnątrz  „przed  dwie”  i  wewnątrz  „za  dwie”  osnowy).  Następną  warstwę 
wyplotu  wykonuje  się  w  ten  sam  sposób,  zakładając  pręty  wątku  co  drugą  osnowę, 
w miejscu  mijania poprzedniego (aż do wypełnienia całej  ściany  boków kosza). Stosowany 
do  wyplotu  koszy  o  dużych  wymiarach  np.:  kosze  podróżne,  walizkowe,  piknikowe, 
maglowe i inne. 

 

Rys. 20. Splot kostkowy [88,s.119] 

 

5.  Splot jodełkowy – splot, w którym wątek jest przeplatany na przemian pomiędzy dwoma 

osnowami  od  wewnątrz  i  zewnątrz  („przed  dwa  za  dwa”),  tworząc  charakterystyczny 
wzór jodełkowy. Stosowany głownie przy wyplocie: kapeluszy, torebek, tacek. 

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 

Rys. 21. Splot jodełkowy [8,s.119] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16

6.  Splot  kratowy  –  splot  wykonany  wyłącznie  z  osnów  (prętów  stanowiących  element 

konstrukcyjny  boków  kosza).  Pręty  osnowy  ułożone  są  w  różnym  kącie  nachylenia, 
krzyżując  się  ze  sobą  tworzą  wielokąty  z  prześwitami.  W  miejscach  skrzyżowania  się 
osnów  wzmocnione  splotem  wężykowym.  Stosowany  w  dekoracyjnym  wypełnieniu 
ścianek koszy i mebli, w których nie jest wymagany splot pełny. 

 

 

Rys. 22. Splot kratowy [8,s.119] 

 

a)  splot kratowy prosty 

 

Rys. 23. Splot kratowy prosty [8,s.119] 

 

b)  splot kratowy wielokątowy 

 

 

Rys. 24. Splot kratowy wielokątowy [8,s.162] 

 

c)  splot kratowy przeplatany 

 

 

Rys. 25. Splot kratowy przeplatany [8,s.162] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17

7.  Splot siatkowy – splot, w którym osnowa i wątek przeplatane są wzajemnie pod różnymi 

kątami,  tworząc  siatkę  w  postaci  figur  geometrycznych.  Stosowany  najczęściej  do 
wyplotu siedzisk i oparć stylowych mebli. 

 

Rys. 26. Splot siatkowy [8,s.119] 

 

8.  Splot koronkowy – splot, w którym osnowy przeplatane są naprzemian pionowo i poziomo 

w  równych  odstępach  „skrętem  wokół  następnej  osnowy”,  tworząc  wzór  schodkowy. 
Stosowany w wyrobach do dekoracyjnego wyplotu ścianek lub ich fragmentów. 

 

 

Rys. 27. Splot koronkowy [8,s.119] 

 

9.  Splot wiązany – splot, w którym osnowa i wątek w miejscach skrzyżowania się połączone są 

ze  sobą  wiązadłem  pojedynczym  lub  krzyżowym  (najczęściej  taśmą  wiklinową  lub 
rotangową). 

 

Rys. 28. Splot wiązany [8,s.119] 

 
10.  Splot  osnowowy  –  splot  ażurowy,  w  którym osnowa  jedno-  lub  wieloprętowa wygięta  jest 

półkoliście  lub  elipsoidalnie  i  wzajemnie  ze  sobą  przepleciona.  Wierzchołki  półkuli  lub 
elipsy utworzone z prętów stworzą górne obrzeże kosza. Stosowany w wyrobach w których 
pojemność  i  przeznaczenie  użytkowe  nie  wymaga  wzmocnień  konstrukcyjnych  (np.: 
w tackach, koszach na kwiaty, koszach na pieczywo, owoce itp.). 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18

 

Rys. 29. Splot osnowowy [8,s.119] 

 
11.  Splot  szyty  –  splot,  w  którym  wątek  ułożony  jest  spiralnie  warstwa  nad  warstwą 

i połączony  ze  sobą  przeplotami  osnowy,  łączącymi  jedną  warstwę  z  drugą,  tworząc 
jednolity  i  symetryczny  ścieg  szyty.  Wątek  stanowią  źdźbła  słomy  lub  trawy  skręcone 
spiralnie  ze  sobą  nakładane  jedne  na  drugie.  Osnowa  jest  tworzywem  wyplotowym 
płaskim  (np.:  z  taśmy  wiklinowej,  rotangowej  )łączącym  w  całość  tworzywo  wątka. 
Stosowany w wyrobach ze słomy, trawy, rogożyny, takich jak kosze, tace, maty, itp. 

 

 

Rys. 30. Splot szyty [8,s.119]

 

 

Sploty łączące 

 

Splot łączący (wiązadło)–to splot służący do wzmacniania połączeń  elementów wyrobu 

lub łączenia innych splotów. 

 

1.  Wiązadło  pojedyncze  –  pojedyncze,  ukośne  wiązanie  w  miejscach  skrzyżowania  się 

elementów  konstrukcyjnych  osnowy  i  wątku  taśmą  wiklinową,  rotangową  lub  innym 
płaskim tworzywem wyplotowym. Wiązadło to wzmacnia i dekoruje wyrób. 

 

 

Rys. 31. Wiązadło pojedyncze [8,s.123] 

 

2.  Wiązadło  krzyżowe  –  krzyżowe  wiązanie  osnowy  z  wątkiem  taśmą  wiklinową, 

rotangową  lub  innym  tworzywem  wyplotowym.  Wiązadło  to  wzmacnia  i  dekoruje 
wyrób. Stosowane w splotach ażurowych (np.: wiązanym, kratowym). 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19

 

Rys.32. Wiązadło krzyżowe [8,s.123] 

 
3.  Wiązadło  koronkowe  –  podwójne  związanie  osnowy  i  wątku  płaskim  tworzywem 

wyplotowym w postaci krzyżujących się zygzakowo pętli.  
Wiązanie  to  zdobi  i  dekoruje  wyrób.  Stosowane  najczęściej  przy  rozpoczęciu  lub 
zakończeniu obrzeża wyrobu. 

 

 

Rys. 33. Wiązadło koronkowe [8,s.123] 

 

4.  Wiązadło  oplotowe  –  wzmocnienie  połączeń  elementów  konstrukcyjnych  lub  części 

wyrobu  płaskim  tworzywem  wyplotowym  w  postaci  spiralnego  oplotu.  Stosowane 
najczęściej  w  meblach  w  miejscach  wymagających  przykrycia  widocznych  połączeń 
także ze względów estetycznych. 

 

 

Rys. 34. Wiązadło oplotowe [8,s.123] 

 

5.  Wiązadło  rombowe  –  łączenie  elementów  konstrukcyjnych  lub  części  wyrobu 

tworzywem  wylotowym,  uformowanym  w  postaci  rombu.  Stosowane  najczęściej  przy 
łączeniu pałąków i uchwytów z krawędzią kosza. 

 

 

Rys. 35. Wiązadło rombowe [8,s.123]

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20

6.  Wiązadło kątowe – wiązanie  narożnych elementów konstrukcyjnych  lub części wyrobu 

o kątach  prostych  lub  rozwartych  wykonane  płaskim  tworzywem  wyplotowym. 
Stosowane w meblach, przy wykończeniu narożników siedzeń, oparć i płyt stołowych. 

 

       

 

Rys. 36. Wiązadło kątowe [8,s.123]

 

 
 

4.2.2.  Pytania sprawdzające 
 

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jakie sploty zaliczamy do splotów tworzących? 
2.  Jakie zadanie spełniają sploty tworzące? 
3.  Jakie sploty zaliczamy do splotów łączących? 
4.  Jakie zadanie spełniają sploty łączące? 
 

4.2.3.  Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Nazwij,  zgodnie  z  terminologią  technologiczną  określoną  normami,  przedstawione  na 

rysunku lub modelu wyrobu sploty tworzące. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1), 
2)  zapoznać się z BN-69/8460-03 Sploty plecionkarskie. Podział, Nazwy i określenia, 
3)  zapoznać się z rysunkami i modelami wyrobów, 
4)  poprawnie nazwać i wskazać na rysunku lub modelu wyrobu sploty tworzące, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia”(rozdział 4.2.1), 

– 

BN-69/8460-03 Sploty plecionkarskie. Podział, Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje splotów tworzących, 

– 

modele wyrobów wykonane z zastosowaniem splotów tworzących, 

– 

rysunki wyrobów koszykarsko-plecionkarskich. 

 
Ćwiczenie 2 

Nazwij  zgodnie  z  terminologią  technologiczną  określoną  normami,  przedstawione  na 

rysunkach lub modelach wyrobu sploty łączące. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.2.1), 
2)  zapoznać się z BN-69/8460-03 Sploty plecionkarskie. Podział, Nazwy i określenia, 
3)  zapoznać się z rysunkami i modelami wyrobów, 
4)  poprawnie nazwać i wskazać na rysunkach lub modelach wyrobów sploty łączące,  
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia”(rozdział 4.2.1), 

– 

BN-69/8460-03 Sploty plecionkarskie. Podział, Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje splotów łączących, 

– 

modele wyrobów wykonane z zastosowaniem splotów łączących. 

– 

rysunki wyrobów koszykarsko – plecionkarskich. 

 

4.2.4.  Sprawdzian postępów

 

 
Czy potrafisz: 
 

Tak

 

Nie

 

1)  wymienić sploty tworzące?

 

2)  określić jakie zadanie spełniają sploty tworzące?

 

3)  wymienić sploty łączące?

 

4)  określić jakie zadanie spełniają sploty łączące?

 

 
 

 

 

 
 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22

4.3.  Zakończenia plecionkarskie 
 

4.3.1.  Materiał nauczania

 

 
Zakończenie plecionkarskie jest to wykończenie obrębem górnego obrzeża ścianek wyrobu. 
 
Wyróżniamy: 

a)  obręby wykonane z wystających spałek będących konstrukcją nośną ścianki wyrobu, 
b)  obręby wykonane na przyciętych końcach spałek, 
c)  dodatkowe zakończenia ścianek wyrobu, 
d)  dodatkowe zakończenia elementów konstrukcyjnych wyrobu. 

 
Do najczęściej występujących zakończeń plecionkarskich zaliczamy:  
 

Lp.  Nazwa 

Określenie 

Rysunek 

1. 

Obręb 
jednostronny 

Zakończenie ścianki wyrobu 
wykonane przez załamanie 
spałek i ich jednostronne 
przeplecenie za jedną lub 
więcej osnów od wewnątrz i za 
jedną lub więcej od zewnątrz. 

 

 

Rys. 37. Obręb jednostronny[8,s.129]

 

2. 

Obręb 
dwustronny 

Zakończenie ścianki wyrobu 
wykonane przez załamanie 
spałek i ich dwustronne 
przeplecenie za jedną lub 
więcej osnów, od wewnątrz 
i za dwie lub więcej osnów od 
zewnątrz. 

 

 

Rys. 38. Obręb dwustronny [8,s.129]

 

3. 

Obręb 
skręcany 

Zakończenie ściankami 
wyrobu wykonane przez 
załamanie i przeplecenie od 
zewnątrz za jedną lub więcej 
osnów kilku skręconych ze 
sobą spałek. 

 

 

Rys. 39. Obręb skręcany [8,s.129] 

 

4. 

Obręb 
warkoczowy 

Jest to zakończenie ścianek 
wyrobu wykonane przez 
załamanie i przeplecenie od 
wewnątrz za jedną lub kilka 
osnów i od zewnątrz za dwie 
lub więcej osnów. Warkocz 
jest przeplatany jednocześnie 
dwoma, trzema lub większą 
ilością prętów osnowy, 
tworząc szeroką powierzchnię 
obrębu. 

 
 
 

 

Rys. 40. Obręb warkoczowy [8,s.129]

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23

5. 

Obręb 
jodełkowy 

Zakończenie ścianki wyrobu 
wykonane z pięciu, sześciu lub 
więcej prętów, splecionych 
w warkocz o splocie 
jodełkowym  
i przymocowanym do górnego 
obrzeża wyrobu. 

 

Rys. 41. Obręb jodełkowy [8,s.129]

 

6. 

Obręb 
wiązany 

Zakończenie ścianki wyrobu 
poprzez obcięcie na równej 
wysokości wszystkich spałek, 
obłożenie listwą lub prętem na 
krawędzi wyplotu wątka 
i ukośne lub krzyżowe 
związanie taśmą.  

 

 

Rys. 42. Obręb wiązany [8,s.129] 

 

7. 

Obręb 
wężykowy 

Zakończenie ścianki wyrobu 
wykonane splotem 
wężykowym dwuprętowym po 
krawędzi ścianki, co najmniej 
jeden raz i obcięciu spałek na 
jednakowej wysokości. 

 

 

Rys. 43. Obręb Wężykowy [8,s.129] 

 

8. 

Obręb 
listwowy 

Zakończenie ścianki wyrobu 
listwą z drewna litego 
przymocowaną do górnej 
krawędzi wyrobu; końce 
osnów przycięte 
i przymocowane pod listwą. 

 

 

Rys. 44. Obręb listwowy [8,s.129] 

 

9. 

Podplotka 

Dodatkowe wykończenie 
górnego obrzeża wyrobu, 
polegające na wypleceniu 
końcami prętów osnowy 
pozostałymi po wykonaniu 
obrębu np: dwustronnego. 
Podplotkę stosuje się w celach 
dekoracyjnych 
i wzmacniających wyrób. 

 

 

Rys. 45. Podplotka [8,s.129] 

10.  Szyjka 

Dodatkowy wyplot na górnym 
obrzeżu wyrobu cofnięty do 
wewnątrz jako nadbudowa 
zakończenia kosza. Stosowana 
przy wyrobach z wiekiem. 

 

 

Rys. 46. Szyjka [8,s.129] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24

11.  Kołnierz 

Dodatkowe wyplecenie 
ścianek bocznych, 
prostopadłych do głównej 
płyty ścianki, jako nadbudowa 
stanowiąca nakładkę wieka. 

 

 

Rys. 47. Kołnierz [8,s.129] 

 

12.  Podstawa 

Dodatkowe wyplecenie ścianki 
poniżej dna wyrobu, 
rozchylonej na zewnątrz, 
stanowiącej podstawę wyrobu. 

 

 

Rys.48. Podstawa [8,s.129] 

 

13.  Gruszka 

Ozdobne wykończenie dolnej 
części nóg wyrobów 
plecionkarskich wykonane 
splotem koronkowym 
w kształcie gruszki. 

 

 

Rys. 49. Gruszka [8,s.129] 

 

14.  Płoza 

Odcinek tworzywa 
konstrukcyjnego najczęściej 
w postaci pręta lub listwy 
przymocowanej do dna 
wyrobu. 

 

 

Rys.50. Płoza [5,s.2] 

 

 

4.3.2.  Pytania sprawdzające 
 

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Co to są zakończenia plecionkarskie? 
2.  Jakie znasz zakończenia wyrobów plecionkarskich? 
3.  Które z zakończeń zaliczysz do dodatkowych zakończeń plecionkarskich? 
 

4.3.3.  Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Wskaż  na  rysunku  lub  modelu  wyrobu  obręb  plecionkarski.  Nazwij  ten  rodzaj 

zakończenia. 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1), 
2)  zapoznać się z BN-69/8460-05 Zakończenia plecionkarskie. Nazwy i określenia, 
3)  zapoznać się z rysunkiem lub modelem wyrobu, 
4)  poprawnie nazwać i wskazać na rysunku lub modelu wyrobu zakończenie plecionkarskie, 
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.3.1), 

– 

BN-69/8460-05 Zakończenia plecionkarskie. Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje zakończeń plecionkarskich, 

– 

model wyrobu wykonany z zastosowaniem zakończeń plecionkarskich. 

– 

rysunki wyrobów z zakończeniami plecionkarskimi. 

 
Ćwiczenie 2 

Nazwij  przedstawione  na  rysunkach  lub  modelach  wyrobów  dodatkowe  zakończenia 

plecionkarskie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.3.1), 
2)  zapoznać się z BN-69/8460-05 Zakończenia plecionkarskie. Nazwy i określenia, 
3)  zapoznać się z rysunkiem lub modelem wyrobu, 
4)  poprawnie  nazwać  na  rysunkach  lub  modelach  wyrobów  dodatkowe  zakończenia 

plecionkarskie.  

5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.3.1), 

– 

BN-69/8460-05 Zakończenia plecionkarskie. Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje zakończeń plecionkarskich, 

– 

modele wyrobów wykonane z zastosowaniem dodatkowych zakończeń plecionkarskich. 

– 

rysunki wyrobów z dodatkowymi zakończeniami plecionkarskimi. 

 

4.3.4.  Sprawdzian postępów 

 
Czy potrafisz: 
 

Tak

 

Nie

 

1)  zdefiniować pojęcie „zakończenia plecionkarskie”? 
2)  wymienić zakończenia plecionkarskie?

 

3)  rozróżnić dodatkowe zakończenia plecionkarskie?

 

 
 

 

 
 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26

4.4.  Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie 
 

4.4.1.  Materiał nauczania

  

 

Uchwyty w wyrobie służą do jednoręcznego lub dwuręcznego trzymania bądź przenoszenia 

wyrobu z jego zawartością. Przymocowane są najczęściej do górnej krawędzi ścianki wyrobu. 
 

W  zależności  od  przeznaczenia  użytkowego  wyrobu,  wykonywane  są  różne  rodzaje 

uchwytów. Wśród nich wyróżniamy: 
1.  Pałąki 

 

zwyczajne, 

 

spiralne, 

 

krzyżowe, 

 

oplecione, 

 

kijowe. 

2.  Ucha 

– 

zwyczajne, 

– 

oplecione, 

– 

okienkowe, 

– 

pełne. 

 

Lp.  Nazwa 

Określenie 

Rysunek 

1. 

Pałąk zwyczajny 

Element wyrobu, postać uchwytu 
przeznaczonego do jednoręcznego 
trzymania lub przenoszenia 
wyrobu. Wykonany z dwu lub 
więcej prętów uformowanych 
w kształcie półkola, odpowiednio 
skręconych i przymocowanych 
końcami do przeciwległych 
brzegów obrębu ścianki wyrobu. 

 

 

Rys. 51. Pałąk zwyczajny 

[8,s.131] 

 

2. 

Pałąk spiralny 

Element wyrobu, postać uchwytu 
przeznaczonego do jednoręcznego 
trzymania lub przenoszenia wyrobu. 
Odpowiednio uformowany grubszy 
pręt w kształcie półkola, stanowiący 
rdzeń pałąka, przymocowany 
końcami do górnych przeciwległych 
brzegów obrębu ścianki wyrobu. 
Rdzeń pałąka jest okręcony spiralnie 
kilkoma cieńszymi prętami 
tworzywa wylotowego, 
odpowiednio przymocowanymi do 
brzegów ścianek. 

 
 
 

 

Rys. 52. Pałąk spiralny 

[8,s.131]

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27

3. 

Pałąk krzyżowy 

Element wyrobu, postać uchwytu 
przeznaczonego do jednoręcznego 
trzymania lub przenoszenia 
wyrobu. Odpowiednio 
uformowany grubszy pręt w 
kształcie półkola, stanowiący rdzeń 
pałąka, przymocowany końcami do 
górnych przeciwległych brzegów 
obrębu ścianek wyrobu. Rdzeń 
pałąka jest owinięty krzyżowo 
kilkoma cieńszymi prętami 
tworzywa wylotowego 
i odpowiednio przymocowanymi 
do brzegów ścianek. 

 
 

 

 

Rys. 53. Pałąk 

krzyżowy[8,s.131]

 

4. 

Pałąk opleciony 

Element wyrobu, postać uchwytu 
przeznaczonego do jednoręcznego 
trzymania lub przenoszenia 
wyrobu. Dwa lub trzy pręty 
odpowiednio uformowane, 
przymocowane końcami do 
przeciwległych brzegów obrębu 
ścianek wyrobu, owiniętych taśmą, 
np.: wiklinową lub rotangową. 

 

 

Rys. 54. Pałąk 

opleciony[8,s.131] 

 

5. 

Pałąk kijowy 

Element wyrobu, postać uchwytu 
przeznaczonego do jednoręcznego 
trzymania lub przenoszenia 
wyrobu. Odpowiednio 
uformowany kij, wpleciony do 
górnych przeciwległych brzegów 
wyrobu. Pałąk kijowy nie jest 
owijany tworzywem wyplotowym, 
jego konstrukcja mocowana jest od 
dna poprzez ścianki do górnego 
obrzeża wyrobu. 

 

 

Rys. 55 Pałąk kijowy [8,s.131] 

 

 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28

Ucho – postać uchwytu wyrobu koszykarskiego, występującego najczęściej parzyście, na 

przeciwległych  brzegach  ścianek  wyrobu,  przeznaczonego  do  oburęcznego  trzymania  lub 
przenoszenia wyrobu. 

 

Lp.  Nazwa 

Określenie 

Rysunek 

1. 

Ucho zwyczajne 

Element wyrobu uformowany 
w postaci ucha z dwóch prętów 
skręconych, ułożonych spiralnie 
i wplecionych w obrzeże obrębu 
wyrobu. 

 

 

Rys. 56. Ucho zwyczajne [8,s.132] 

 

2. 

Ucho oplecione 

Element wyrobu wykonany 
z grubszego pręta 
uformowanego półkoliście 
i przymocowanego do górnej 
krawędzi wyrobu, owinięty 
taśmą, wiązadłem oplotowym 
np.: deseniowym. 

 

 

Rys. 57. Ucho oplecione [8,s.132] 

 

3. 

Ucho okienkowe 

Pozostawiony w trakcie 
wyplatania pod górną krawędzią 
ścianki otwór-okienko 
spełniający rolę uchwytu. 

 

 

Rys. 58. Ucho okienkowe [8,s.132] 

 

4. 

Ucho pełne 

Element wyrobu uformowany 
z grubszego pręta najczęściej 
w kształcie koła, w miejscach 
łączenia owinięty taśmą 
wyplotową i przymocowany 
do ścianki wyrobu. 

 

 

Rys. 59. Ucho pełne [8,s.132] 

 

 

Zamknięcia plecionkarskie to elementy wyrobu, odpowiednio uformowane (najczęściej 

z prętów i kijów wiklinowych) służące do zamykania wyrobu. 
 

Elementy zamknięć plecionkarskich 

– 

pętla, 

– 

zaczep, 

– 

zatyczka. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29

Lp.  Nazwa 

Określenie 

Rysunek 

1. 

Pętla 

Element zamknięcia wykonany ze 
spiralnie skręconego pręta, 
uformowanego w kształt ósemki. 

 

Rys. 60. Pętla [8,s.134] 

 

2. 

Zaczep 

Element zamknięcia wykonany ze 
spiralnie skręconego pręta 
uformowanego półkoliście 
i wplecionego na stałe w ściankę 
wyrobu. 

 

 

Rys. 61. Zaczep [8,s.134] 

 

3. 

Zatyczka 

Element zamknięcia wykonany z pręta 
lub kija uformowanego w kształt litery 
„T” owinięty taśmą. 

 

 

Rys. 62. Zatyczka 

[8,s.134] 

 

 

Złącza  plecionkarskie  łączą  dwie  części  wyrobu.  Służą  do  łączenia  konstrukcyjnych 

elementów mebli: 
– 

wzdłużne – wykonuje się, gdy długość odcinka tworzywa konstrukcyjnego nie wystarcza 
na wykonanie potrzebnego elementu. Łączenie  na długość wykonuje się poprzez skośne 
zacięcie  końców  tworzywa  konstrukcyjnego  w  taki  sposób,  by  płaszczyzny  zacięte  jak 
najdokładniej przylegały do siebie. Następnie zacięte końce łączy się gwoździkami i całe 
złącze  zawija  taśmą.  Łączenie  takie  w  konstrukcji  szkieletowej  mebla  powinno  znaleźć 
się w miejscu niewidocznym. 

– 

czołowe  –  wykonuje  się  przez  prostopadłe  złożenie  dwóch  odcinków  tworzywa 
konstrukcyjnego i połączenie ich za pomocą gwoździ, a następnie zawinięcie taśmą. 

 

 

 

Rys. 63. Połączenie czołowe [8,s.160] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30

– 

kątowe  –  wykonuje  się  przez  złożenie  pod  kątem  prostym  odpowiednio  przyciętych 
kijów,  połączenie  gwoździami  i  zawinięcie  taśmą.  Podobne  złącza  wykonuje  się  pod 
kątem ostrym lub rozwartym i wzmacnia taśmą. 

 

 

Rys. 64. Połączenie kątowe [8,s.160]

 

 
Zawiasy
  to  elementy  łączące  dwie  ruchome  części  wyrobu.  Służą  one  do  połączenia 

części skrzyniowej wyrobu z wiekiem. 
 

Rodzaje zawiasów plecionkarskich: 

– 

skręcane, 

– 

zwijane, 

– 

sprężynowe. 

 

4.4.2.  Pytania sprawdzające 
 

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Do czego służą? 

a)  uchwyty, 
b)  zamknięcia, 
c)  złącza.  

2.  Jakie znasz uchwyty plecionkarskie? 
3.  Jakie elementy występują w zamknięciu plecionkarskim? 
4.  Jakie znasz złącza plecionkarskie? 
5.  Jakie wyróżniamy zawiasy? 
 

4.4.3.  Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Na przedstawionych rysunkach lub modelach wyrobów koszykarskich rozpoznaj i wskaż 

pałąki. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.4.1), 
2)  zapoznać  się  z  BN-69/8460-06  Uchwyty,  zamknięcia,  złącza  plecionkarskie.  Nazwy 

i określenia, 

4)  zapoznać się z rysunkami lub modelami wyrobów, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31

5)  poprawnie  nazwać  i  wskazać  na  rysunkach  lub  modelach  wyrobów  pałąki  wyrobów 

koszykarskich, 

6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
7)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.4.1), 

– 

BN-69/8460-06 Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie. Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje uchwytów plecionkarskich, 

– 

modele wyrobów koszykarskich wykonane z zastosowaniem omawianych uchwytów, 

– 

rysunki wyrobów z pałąkami. 
 

Ćwiczenie 2 

Na przedstawionych rysunkach lub modelach wyrobów wskaż „ucha”. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.4.1), 
2)  zapoznać  się  z  BN-69/8460-06  Uchwyty,  zamknięcia,  złącza  plecionkarskie.  Nazwy 

i określenia, 

3)  zapoznać się z rysunkami lub modelami wyrobów, 
4)  poprawnie nazwać i wskazać na rysunkach lub modelach wyrobów „ucha”,  
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.4.1), 

– 

BN-69/8460-06 Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie. Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje uchwytów plecionkarskich, 

– 

modele wyrobów koszykarskich z „uchami”, 

– 

rysunki wyrobów z „uchami”. 

 
Ćwiczenie 3 

Na  rysunku  lub  modelu  wyrobu  przedstawiającym  część  skrzyniową  i  pokrywę  wskaż 

elementy zamknięcia plecionkarskiego. Przedstaw ich nazwę. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.4.1), 
2)  zapoznać  się  z  BN-69/8460-06  Uchwyty,  zamknięcia,  złącza  plecionkarskie.  Nazwy 

i określenia, 

3)  zapoznać się z rysunkiem lub modelem wyrobu, 
4)  wskazać  i  poprawnie  nazwać  na  rysunku  lub  modelu  wyrobu  elementy  zamknięcia 

plecionkarskiego.  

5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.4.1), 

– 

BN-69/8460-06 Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie. Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje zamknięć plecionkarskich, 

– 

modele wyrobów koszykarskich wykonane z zastosowaniem zamknięć plecionkarskich, 

– 

rysunki wyrobów z zamknięciami plecionkarskimi. 

 
Ćwiczenie 4 

Na przedstawionych rysunkach lub modelach wyrobów wskaż zawiasy: 
1)  skręcane, 
2)  zwijane, 
3)  sprężynowe. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.4.1), 
2)  zapoznać  się  z  BN-69/8460-06  Uchwyty,  zamknięcia,  złącza  plecionkarskie.  Nazwy 

i określenia, 

3)  zapoznać się z rysunkami lub modelami wyrobów,  
4)  poprawnie wskazać na rysunku lub na modelu wyrobu zawiasy,  
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
6)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.4.1), 

– 

BN-69/8460-06 Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie. Nazwy i określenia, 

– 

plansze poglądowe – rodzaje zawiasów plecionkarskich, 

– 

modele wyrobów koszykarskich wykonane z zastosowaniem zawiasów.

 

– 

rysunki wyrobów z zawiasami. 

 
4.4.4.  Sprawdzian postępów 

 
Czy potrafisz: 
 

Tak

 

Nie

 

1)  określić do czego służą:

 

 

uchwyty? 

 

zamknięcia?

 

 

złącza?

 

2)  wymienić uchwyty plecionkarskie?

 

3)  wymienić elementy zamknięcia plecionkarskiego?

 

4)  wymienić złącza plecionkarskie?

 

5)  rozróżnić zawiasy plecionkarskie?

 

 

 
 

 

 

 
 

 

 

 
 

 

 

 
 

 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33

4.5.  Technologiczne czynności plecionkarskie 

 
4.5.1.  Materiał nauczania 
 

Czynności plecionkarskie: 
 

Ubijanie  –  czynność  polegająca  na  dociskaniu,  zagęszczaniu  przeplecionego  tworzywa 

wyplotowego pomiędzy osnowami. 
 

Wbijanie  –  czynność  polegająca  na  łączeniu  elementów  konstrukcyjnych,  np.:  osnowy 

z dnem wyrobu, najczęściej stosowana przy wyrobach koszykarskich. 
 

Czyszczenie  –  czynność  polegająca  na  obcinaniu  zbędnych  końców  tworzywa 

wyplotowego wystających poza powierzchnię wyplotową wyrobu. 
 

Nacinanie  –  czynność  polegająca  na  wycięciu  części  materiału  plecionkarskiego  w  celu 

ułatwienia  jego  zagięcia  lub  uzyskania  bardziej  ostrokątnego  zgięcia  elementu konstrukcyjnego, 
np.: osnowy w szkielecie wyrobu. 
 

Zacinanie – czynność polegająca na skośnym odcięciu materiału plecionkarskiego. 

 

Łupanie  –  proces  technologiczny  polegający  na  podłużnym  dzieleniu  materiału 

plecionkarskiego (np.: pręta lub kija wiklinowego) wzdłuż jego osi na 2,3,4 części. 
 

Taśmowanie  –  proces  technologiczny  polegający  na  wytworzeniu  taśmy  liczkowej  lub 

duszkowej poprzez ręczną lub mechaniczną obróbkę łupków prętów. 
 

4.5.2.  Pytania sprawdzające 
 

1.  Na czym polega czynność? 

a)  ubijania, 
b)  wbijania, 
c)  czyszczenia, 
d)  nacinania, 
e)  zacinania, 
f)  łupania, 
g)  taśmowania.  

 

4.5.3.  Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Na wybranych modelach wyrobów plecionkarskich, wskaż elementy konstrukcyjne, które 

poddano „zacinaniu”. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1), 
2)  poprawnie wskazać na modelach wyrobów elementy poddane czynności technologicznej-

zacinanie, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34

3)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
4)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.5.1), 

– 

modele wyrobów. 

 
Ćwiczenie 2 

Na  przykładzie  przedstawionych  modeli  wyrobów  plecionkarskich  oceń,  które  z  wyrobów 

zostały poddane czynnościom czyszczenia. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 

1)  zapoznać się dokładnie z materiałem nauczania (rozdział 4.5.1), 
2)  wyjaśnić na czym polega czynność „czyszczenie wyrobu”, 
3)  poprawnie ocenić i wyjaśnić, które wyroby zostały poddane czyszczeniu, a które nie, 
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie, 
5)  dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

– 

„Poradnik dla ucznia” (rozdział 4.5.1), 

– 

modele wyrobów poddanych czyszczeniu i nie czyszczonych. 

 

4.5.4. Sprawdzian postępów 
 

Czy potrafisz: 
 

Tak

 

Nie

 

1)  scharakteryzować czynności:

 

 

ubijania?

 

 

wbijania?

 

 

czyszczenia?

 

 

nacinania?

 

 

zacinania?

 

 

łupania?

 

 

taśmowania?

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35

5.  SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ 

 
INSTRUKCJA DLA UCZNIA 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test  zawiera  22  zadania  dotyczące  posługiwania  się  terminologią  z  zakresu  technologii 

koszykarstwa-plecionkarstwa. Zadania: 2, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 
19,  20,  21,  22  są  pytaniami  wielokrotnego  wyboru,  w  których  jedna  odpowiedź  jest 
prawidłowa. Zadania: 1, 3, 7 to pytania z luką.  

5.  Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi: 

– 

w  pytaniach  wielokrotnego  wyboru  zaznacz  prawidłowe  odpowiedzi  znakiem 
X (w przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a  następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową) 

– 

w pytaniach z luką wpisz odpowiedź w wyznaczone pole. 

6.  Pracuj samodzielnie. 
7.  Na rozwiązanie testu masz 45 min. 

 
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 
1.  Materiał  plecionkarski  to  materiał  pochodzenia  ………………...  lub  ………………. 

spełniający w wyrobie funkcję ……………….. lub ………………. 

 
2.  Do materiałów plecionkarskich zaliczamy: 

a)  sklejkę. 
b)  płytę pilśniową. 
c)  tarcicę. 
d)  rotang. 
 

3.  Tworzywo  konstrukcyjne  to  materiał  do  wykonywania  elementów  ……………… 

wyrobu.  

 

4.  Najczęściej stosowanym tworzywem konstrukcyjnym są: 

a)  rogożyna. 
b)  turzyca. 
c)  pręty i kije wiklinowe i rotangowi. 
d)  taśmy wiklinowe i rotangowe. 

 

5.  Tworzywo wyplotowe to materiał do: 

a)  wyplatania ścianek – boków wyrobów. 
b)  uszlachetniania wyrobu. 
c)  wykończenia wyrobu. 
d)  wykonania elementów konstrukcyjnych wyrobu. 

 
6.  Żebra to elementy konstrukcyjne: 

a)  dna. 
b)  boków. 
c)  wieka. 
d)  uchwytów. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36

7.  Odcinki  tworzywa  konstrukcyjnego,  na  jednym  końcu  skośnie  zacięte,  stanowiące 

osnowę wyrobu to …………………………… 

 
8.  Nie wypleciona konstrukcja wyrobu to:  

a)  ramy. 
b)  krzyżaki. 
c)  szkielet. 
d)  forma. 

 
9.  Elementem konstrukcyjnym mebli szkieletowych jest: 

a)  spałka. 
b)  słupek. 
c)  pałąk. 
d)  poręcz. 

 
10.  Splot wypełniający powierzchnię ścianek to: 

a)  splot tworzący. 
b)  splot łączący. 
c)  zakończenie plecionkarskie. 
d)  uchwyt plecionkarski. 

 
11.  Przedstawiony na rysunku splot to: 
 

 

 

 

 

a)  splot tworzący. 
b)  splot łączący. 
c)  element konstrukcyjny. 
d)  zakończenie plecionkarskie. 

 
12.  Przedstawiony na rysunku splot tworzący to: 
 

 

 

a)  splot skośny. 
b)  splot wężykowy trzyprętowy. 
c)  splot wężykowy czteroprętowy. 
d)  splot kratowy. 

 
13.  Splot służący do łączenia elementów wyrobu to: 

a)  splot tworzący. 
b)  splot łączący. 
c)  zamknięcie plecionkarskie. 
d)  uchwyt. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37

14.  Rysunek przedstawia: 
 

 

 

a)  splot tworzący. 
b)  splot łączący. 
c)  zakończenie plecionkarskie. 
d)  uchwyt plecionkarski. 

 

15.  Przedstawiony na rysunku splot łączący to: 
 

 

 

a)  wiązadło krzyżowe. 
b)  wiązadło oplotowe. 
c)  wiązadło kątowe. 
d)  wiązadło rombowe. 

 

16.  Zakończenie ścianek wyrobu zwane obrębem to: 

a)  zamknięcie plecionkarskie, 
b)  zakończenie plecionkarskie, 
c)  ucho, 
d)  pałąk. 

 
17.  Ozdobne wykończenie dolnej części nogi wyrobu to: 

a)  gruszka. 
b)  podstawa. 
c)  obręcz. 
d)  pętla. 

 
18.  Dodatkowe wyplecenie ścianki poniżej dna wyrobu to: 

a)  rama. 
b)  podstawa. 
c)  obręb listwowy. 
d)  rozpora. 

 

19.  Do uchwytów zaliczamy: 

a)  pałąki. 
b)  spałki. 
c)  obręcze. 
d)  pętle. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38

20.  Przedstawiony na rysunku uchwyt to: 
 

 

 

 

 

 

 

a)  pałąk spiralny. 
b)  pałąk opleciony. 
c)  ucho zwyczajne. 
d)  ucho pełne. 

 
21.  Czyszczenie wyrobów plecionkarskich polega na: 

a)  szczotkowaniu w celu usunięcia zanieczyszczeń. 
b)  obcinaniu  końców  tworzywa  plecionkarskiego  wystających  poza  powierzchnię 

ścianki wyrobu. 

c)  myciu wyrobu gotowego z zabrudzeń powstałych w procesie wyplatania. 
d)  wybieleniu wyrobu gotowego. 

 
22.  „Taśmowanie”to proces technologiczny polegający na wytworzeniu: 

a)  dartki drzewnej. 
b)  taśmy plecionkarskiej. 
c)  uchwytu plecionkarskiego. 
d)  elementu konstrukcyjnego wyrobu. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

39

KARTA ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko........................................................................................................... 

 
Posługiwanie  się  terminologią  z  zakresu  technologii  koszykarstwa-
plecionkarstwa

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź lub wpisz odpowiedź. 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1. 

 

Materiał plecionkarski to materiał pochodzenia ................. 

lub ..................................... spełniający w wyrobie funkcję 
................................................ lub....................................... 

 

2. 

 

 

3. 

 

Tworzywo konstrukcyjne to materiał do wykonywania 

elementów ........................................................ wyrobu. 

 

4. 

 

 

5. 

 

 

6. 

 

 

7. 

 

Odcinki tworzywa konstrukcyjnego, na jednym końcu 

skośnie zacięte, stanowiące osnowę wyrobu to ................ 

 

8. 

 

 

9. 

 

 

10. 

 

 

11. 

 

 

12. 

 

 

13. 

 

 

14. 

 

 

15. 

 

 

16. 

 

 

17. 

 

 

18. 

 

 

19. 

 

 

20. 

 

 

21. 

 

 

22. 

 

 

Razem: 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

40

6.  LITERATURA 

 
1.  Kański B.: Koszykarstwo. PWSZ, Warszawa 1959 
2.  Kończak  T.,  Korpetta  W.,  Mądrzyk  J.:  Technologia  wikliniarstwa  i  plecionkarstwa.  WSiP, 

Warszawa 1979 

3.  BN-69/8460-01 Materiały plecionkarskie. Nazwy. 
4.  BN-69/8460-02 Plecionkarstwo. Podstawowe Nazwy i określenia, 
5.  BN-69/8460-03 Sploty plecionkarskie. Podział, Nazwy i określenia, 
6.  BN-69/8460-04 Konstrukcyjne elementy plecionkarskie. Nazwy i określenia, 
7.  BN-69/8460-05 Zakończenia plecionkarskie. Nazwy i określenia, 
8.  BN-69/8460-06 Uchwyty, zamknięcia, złącza plecionkarskie. Nazwy i określenia, 
9.  BN-69/8460-07 Czynności plecionkarskie. Nazwy i określenia, 
10.  Informator  o  egzaminie  potwierdzającym  kwalifikacje  zawodowe.  Koszykarz-

plecionkarz 742[02] Warszawa 2003