20030827125418, Urlopy pracownicze w świetle obowiązującego prawa


SPOŁECZNA WYŻSZA SZKOŁA

PRZEDSIĘBIORCZOŚCI ZARZĄDZANIA

0x08 graphic

Praca zaliczeniowa

Semestr II

Urlopy pracownicze w świetle

obowiązującego prawa

Urlop to płatna lub niepłatna przerwa w pracy (zagwarantowana ustawowo). Urlop może być:

Uwarunkowania prawne dotyczące wypoczynkowych urlopów pracowniczych regulują przepisy Kodeksu Pracy. Kwestie związane z urlopami pracowniczymi znajdujemy w dziale siódmym Kodeksu Pracy.

Art. 152 gwarantuje każdemu zatrudnionemu prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Prawa tego nie można się zrzec.

Prawo do pierwszego urlopu pracownik uzyskuje z upływem 6 miesięcy pracy, w wymiarze połowy wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym (Art. 153).

Kodeks Pracy ustala następujący wymiar czasu trwania urlopu (Art. 154):

Dni wolnych od pracy, wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, nie wlicza się do urlopu.

Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy.

W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do urlopu, pracownikowi przysługuje urlop u dotychczasowego pracodawcy - w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze lub u kolejnego pracodawcy - w wymiarze:

  1. proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia pracownika na czas nie określony,

  2. proporcjonalnym do okresu zatrudnienia - w razie zatrudnienia pracownika na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, który kończy się przed upływem danego roku kalendarzowego

Powyższe kwestie reguluje art. 155 Kodeksu Pracy.

W przypadku osób zatrudnionych do pracy sezonowej, urlop jest naliczany wymiarze 1, 5 dnia za każdy przepracowany miesiąc (Art. 159).

Art. 162 Kodeksu Pracy dopuszcza możliwość podział urlopu na części, z tym, że co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. 

Przesunięcie terminu urlopu dopuszczalne jest zarówno z przyczyn tkwiących po stronie pracownika, jak i pracodawcy. Zarówno w jednym, jak i drugim przypadku wymagane jest umotywowanie tego faktu ważnymi powodami. W przypadku pracodawcy, przesunięcie urlopu może być argumentowane zakłóceniem toku pracy w wyniku nieobecności pracownika (Art. 164).

Kodeks Pracy dopuszcza także możliwość odwołania pracownika z urlopu, ale tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu (Art. 167).

Artykuł 171 reguluje kwestie związane z niewykorzystaniem urlopu przez pracownika.

Jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy. Powodem przesunięcia urlopu może być np. czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby, urlop macierzyński.

W razie niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu:

  1. rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,

  2. powołania pracownika do zasadniczej, okresowej lub zawodowej służby wojskowej, do służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo do odbycia przeszkolenia wojskowego trwającego dłużej niż 3 miesiące, przysługuje ekwiwalent pieniężny.

Pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego, w przypadku gdy strony postanowią o wykorzystaniu urlopu w czasie pozostawania pracownika w stosunku pracy na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej z tym samym pracodawcą bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą.

Kwestie związane z urlopami bezpłatnymi reguluje Art. 174 Kodeksu Pracy. Urlopy takie mogą być udzielane na pisemny wniosek pracownika. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.

Kwestie związane z urlopami młodocianych znajdujemy w Art. 205 Kodeksu Pracy.

Młodociany uzyskuje z upływem 6 miesięcy od rozpoczęcia pierwszej pracy prawo do urlopu w wymiarze 12 dni roboczych.

Z upływem roku pracy młodociany uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 26 dni roboczych. Jednakże w roku kalendarzowym, w którym kończy on 18 lat, ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni roboczych, jeżeli prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat.

Młodocianemu uczęszczającemu do szkoły należy udzielić urlopu w okresie ferii szkolnych. Młodocianemu, który nie nabył prawa do urlopu, pracodawca może, na jego wniosek, udzielić zaliczkowo urlopu w okresie ferii szkolnych.

Pracodawca jest obowiązany na wniosek młodocianego, ucznia szkoły dla pracujących, udzielić mu w okresie ferii szkolnych urlopu bezpłatnego w wymiarze nie przekraczającym łącznie z urlopem wypoczynkowym 2 miesięcy. Okres urlopu bezpłatnego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

Kolejną istotną kwestię związaną z urlopami stanowi macierzyństwo. Art. 180 Kodeksu Pracy reguluje kwestie związane z urlopami macierzyńskimi.

Czas trwania urlopu macierzyńskiego został ustalony następująco:

Co najmniej 2 tygodnie urlopu macierzyńskiego mogą przypadać przed przewidywaną datą porodu. Pracownica, po wykorzystaniu po porodzie co najmniej 14 tygodni urlopu macierzyńskiego, ma prawo zrezygnować z pozostałej części tego urlopu; w takim przypadku niewykorzystanej części urlopu macierzyńskiego udziela się pracownikowi-ojcu wychowującemu dziecko, na jego pisemny wniosek.

Pracownica zgłasza pracodawcy pisemny wniosek w sprawie rezygnacji z części urlopu macierzyńskiego, najpóźniej na 7 dni przed przystąpieniem do pracy; do wniosku dołącza się zaświadczenie pracodawcy zatrudniającego pracownika-ojca wychowującego dziecko, potwierdzające termin rozpoczęcia urlopu macierzyńskiego przez pracownika, wskazany w jego wniosku o udzielenie urlopu, przypadający bezpośrednio po terminie rezygnacji z części urlopu macierzyńskiego przez pracownicę.

W razie zgonu pracownicy w czasie urlopu macierzyńskiego, pracownikowi-ojcu wychowującemu dziecko przysługuje prawo do niewykorzystanej części tego urlopu.

W przypadku urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka przed upływem 8 tygodni życia, pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze 8 tygodni po porodzie, nie krócej jednak niż przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka. Pracownicy, która urodziła więcej niż jedno dziecko przy jednym porodzie, przysługuje w takim przypadku urlop macierzyński w wymiarze stosownym do liczby dzieci pozostałych przy życiu.

W razie zgonu dziecka po upływie 8 tygodni życia, pracownica zachowuje prawo do urlopu macierzyńskiego przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka.

Zgodnie z Art. 181 Kodeksu Pracy w razie urodzenia dziecka wymagającego opieki szpitalnej pracownica, która wykorzystała po porodzie 8 tygodni urlopu macierzyńskiego, pozostałą część tego urlopu może wykorzystać w terminie późniejszym, po wyjściu dziecka ze szpitala.

Pracodawca jest obowiązany udzielać pracownicy ciężarnej zwolnień od pracy na zalecone przez lekarza badania lekarskie przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy. Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia (Art. 185).

Za czas urlopu macierzyńskiego przysługuje zasiłek macierzyński. Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego:

  1. urodziła dziecko,

  2. przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia,

  3. przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego.

Na wniosek pracownicy pracodawca jest obowiązany udzielić jej urlopu wychowawczego w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. Pracownica uprawniona do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy wniosek o obniżenie jej wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mogłaby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownicy (Art. 186).

Aspekty związane z urlopami wychowawczymi uregulowane są w ROZPORZĄDZENIU RADY MINISTRÓW z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych.

Zgodnie z § 1 Rozporządzenia pracownica zatrudniona co najmniej 6 miesięcy może skorzystać z urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 4 lat życia. Urlop wychowawczy może być wykorzystany najwyżej w czterech częściach.

Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownicy urlopu wychowawczego w terminie wskazanym przez pracownicę, jeżeli wniosek o udzielenie tego urlopu został przez nią złożony co najmniej na dwa tygodnie przed tym terminem.

Pracownicy zatrudnionej na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy pracodawca udziela urlopu wychowawczego na czas nie dłuższy niż do końca okresu, na jaki została zawarta umowa.

Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownicę wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu.

Urlopy okolicznościowe wiążą się przede wszystkim ze służbami mundurowymi, dotyczą głównie policji, służb więziennych, straży pożarnej, służb ochrony pogranicza. W zasadach udzielania tego rodzaju urlopów występuje wiele analogii, poniżej przedstawiam kilka sytuacji, w których możliwe jest udzielenie urlopu okolicznościowego.

Przykładowo: płatny urlop okolicznościowy przysługuje strażakowi przenoszonemu służbowo, jeżeli z przeniesieniem wiąże się zmiana miejsca zamieszkania. Urlopu okolicznościowego udziela się w wymiarze od 3 do 7 dni kalendarzowych, w zależności od położenia nowego miejsca zamieszkania, warunków rodzinnych i innych okoliczności mających bezpośredni wpływ na przeniesienie. Urlop okolicznościowy może być dzielony na części. Identyczne warunki znajdujemy w przypadku służby więziennej, z tym że maksymalny czas trwania urlopu wynosi 5 dni. Analogiczne warunki udzielania urlopu okolicznościowego w przypadku przeniesienia dotyczą służb ochrony pogranicza.

Także policjantowi można udzielić płatnego urlopu okolicznościowego z tytułu:

1) przeniesienia służbowego, na podobnych warunkach jak powyżej (Art. 19).

2) podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego,

3) ważnych spraw osobistych i rodzinnych.

Strażakom przygotowującym się do egzaminów wstępnych do szkół wyższych oraz uczącym się w szkołach średnich i wyższych, a także strażakom przygotowującym się do egzaminu doktorskiego i obrony pracy doktorskiej lub do kolokwium habilitacyjnego, udziela się płatnych urlopów okolicznościowych na szkolenie, stosując odpowiednio przepisy dotyczące urlopów szkoleniowych przewidzianych dla pracowników (Art. 20). Strażakowi przysługuje płatny urlop okolicznościowy w wymiarze:

  1. 2 dni - w razie zawarcia związku małżeńskiego przez strażaka, urodzenia się dziecka strażakowi, zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca lub matki strażaka,

  2. 1 dnia - w razie zawarcia związku małżeńskiego przez dziecko strażaka, zgonu i pogrzebu siostry lub brata, teściowej lub teścia, babki lub dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu strażaka lub pod jego bezpośrednią opieką.

Podobne przepisy dotyczą policji czy służby więziennej.

Zgodnie z art. 22 strażakowi przysługuje płatny urlop okolicznościowy w razie konieczności osobistego sprawowania opieki nad:

  1. dzieckiem w wieku do lat ośmiu w przypadkach nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza, choroby lub porodu małżonka stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki,

  2. chorym dzieckiem do lat czternastu,

  3. innym chorym członkiem rodziny.

Płatne urlopy okolicznościowe, o których mowa powyżej przysługuje przez czas niezbędny do osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez (Art. 24):

  1. 60 dni w roku kalendarzowym - jeżeli opieka jest sprawowana nad dziećmi, o których mowa pkt. 1 i 2,

  2. 14 dni w roku kalendarzowym - jeżeli opieka jest sprawowana nad innymi członkami rodziny, o których mowa w pkt. 3.

Okolicznościowe urlopy przysługują także strażakowi oddającemu honorowo krew udziela się w tym dniu płatnego urlopu okolicznościowego (Art. 25).

Z kolei uregulowania odnośnie urlopów szkoleniowych odnajdujemy w przepisach odnośnie kształcenia nauczycieli.

Zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 grudnia 2000r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania nauczycielom urlopów dla dalszego kształcenia się, dla celów naukowych, artystycznych, oświatowych i z innych ważnych przyczyn oraz ulg i świadczeń związanych z tym kształceniem, a także organów uprawnionych do ich udzielania, nauczycielowi odbywającemu studia zaoczne lub wieczorowe w szkole wyższej przysługują płatne urlopy szkoleniowe w każdym roku studiów, przeznaczone na udział w obowiązkowych zajęciach dydaktycznych oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminów, w wymiarze:

1) na studiach zaocznych - 28 dni roboczych,

2) na studiach wieczorowych - 21 dni roboczych.

Nauczyciel, który nie zaliczył roku studiów, traci prawo do płatnego urlopu szkoleniowego oraz ulg i świadczeń przewidzianych w rozporządzeniu przez okres powtarzania roku.

W przypadku choroby nauczyciela w czasie trwania urlopu szkoleniowego, okres urlopu szkoleniowego przedłuża się o okres niezdolności do pracy bądź udziela się części urlopu szkoleniowego, niewykorzystanego z powodu niezdolności do pracy, w terminie późniejszym, zgodnie z wnioskiem nauczyciela.

Służby mundurowe mają też możliwość uzyskania urlopów dodatkowych. Kryteria przyznawania tej formy urlopów są uzależnione głównie od stażu pracy, pracą w warunkach uciążliwych.

W przypadku policji, wymiar corocznego płatnego urlopu dodatkowego dla policjantów, którzy osiągnęli określony staż służby, wynosi:

  1. 5 dni roboczych - dla mających 15-letni staż służby,

  2. 9 dni roboczych - dla mających 20-letni staż służby,

  3. 13 dni roboczych - dla mających 25-letni staż służby.

 Wymiar corocznego płatnego urlopu dodatkowego dla policjantów, którzy pełnią służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, wynosi:

  1. 5 dni roboczych, jeżeli służba jest wykonywania przykładowo: pomieszczeniach pozbawionych stałego naturalnego oświetlenia, warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone, pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C, warunkach narażenia na wibrację ogólną;

  2. 9 dni roboczych, jeżeli służba jest wykonywania przykładowo: warunkach narażenia na hałas, warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2 000 kcal dla mężczyzn i 1 200 kcal dla kobiet lub wymagających wymuszonej pozycji ciała, warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie, warunkach ręcznego kierowania ruchem na skrzyżowaniach i ciągach komunikacyjnych o dużym jego natężeniu;

  3. 13 dni roboczych, jeżeli służba jest wykonywana np.: w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, przy fizycznym zwalczaniu terroryzmu, przy konserwowaniu, magazynowaniu, transporcie i stosowaniu materiałów wybuchowych, łatwo palnych i samozapalnych, przy prowadzeniu prób broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz prac doświadczalnych z materiałami wybuchowymi.

Strażakowi pełniącemu służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia przysługuje corocznie płatny dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze:

  1. 5 dni kalendarzowych - przy czwartym stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia,

  2. 7 dni kalendarzowych - przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia,

  3. 10 dni kalendarzowych - przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia,

  4. 15 dni kalendarzowych - przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia.

LITERATURA

        1. Kodeks Pracy, Dz.U.1998.21.94

        2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 lipca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopów strażakom Państwowej Straży Pożarnej, Dz.U.1997.94.576

        3. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów policjantów, Dz.U.2002.81.740

        4. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 grudnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania nauczycielom urlopów dla dalszego kształcenia się, dla celów naukowych, artystycznych, oświatowych i z innych ważnych przyczyn oraz ulg i świadczeń związanych z tym kształceniem, a także organów uprawnionych do ich udzielania, Dz.U.2001.1.5

        5. USTAWA z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Dz.U.1999.60.636

        6. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych, Dz.U.1996.60.277

        7. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 12 czerwca 1992 r. w sprawie urlopów strażaków Państwowej Straży Pożarnej, Dz.U.1992.52.245

        8. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Służby Więziennej, Dz.U.1996.138.644

        9. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Straży Granicznej, Dz.U.2002.86.784

Kodeks Pracy, Dz.U.1998.21.94

Kodeks Pracy, Dz.U.1998.21.94

USTAWA z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie

choroby i macierzyństwa. Dz.U.1999.60.636, Art. 29

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków

wychowawczych, Dz.U.1996.60.277, § 3

tamże, § 4

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 12 czerwca 1992 r. w sprawie

urlopów strażaków Państwowej Straży Pożarnej, Dz.U.1992.52.245, Art. 15

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie urlopów

funkcjonariuszy Służby Więziennej, Dz.U.1996.138.644, Art. 20

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Straży Granicznej, Dz.U.2002.86.784, Art. 18

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów policjantów, Dz.U.2002.81.740, Art.18

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 12 czerwca 1992 r. w sprawie

urlopów strażaków Państwowej Straży Pożarnej, Dz.U.1992.52.245, Art. 27

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów policjantów, Dz.U.2002.81.740, Art.22

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie urlopów

funkcjonariuszy Służby Więziennej, Dz.U.1996.138.644, Art. 21

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 grudnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania nauczycielom urlopów dla dalszego kształcenia się, dla celów naukowych, artystycznych, oświatowych i z innych ważnych przyczyn oraz ulg i świadczeń związanych z tym kształceniem, a także organów uprawnionych do ich udzielania, Dz.U.2001.1.5, § 5

tamże, § 7

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie urlopów policjantów, Dz.U.2002.81.740, Art. 9

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 lipca 1997 r.

w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopów strażakom Państwowej Straży Pożarnej,

Dz.U.1997.94.576, § 15

1


Wyszukiwarka