PEELINGI LEKARSKIE
Rys historyczny rozwoju peelingu
peelingi były znane już w czasach starożytnych - stosowano tłuszcze zwierzęce, sól, alabaster, kąpiele w kwaśnym mleku
1882 rok - niemiecki dermatolog P.G. Unna zastosował po raz pierwszy w peelingach: kwas salicylowy, rezorcynę, fenol i kwas trójchlorooctowy
pod koniec lat 70-tych Van Scott i Yu wykazali korzystne działanie alfa-hydroksykwasów w zaburzeniach keratynizacji
w ostatnim okresie zaczęto stosować połączenia różnych typów peelingów tj. mechanicznych, fizycznych i chemicznych
Peelingi lekarskie - polegają na złuszczeniu zmian chorobowych i/lub wad kosmetycznych znajdujących się w naskórku lub naskórku i skórze właściwej
Lekarz prowadzący dokonuje wyboru rodzaju peelingu, uwzględniając istniejący problem dermatologiczny i oczekiwania pacjenta
Bardzo istotne jest doświadczenie lekarza i technika wykonywania zabiegu
Wskazania do wykonywania peelingów
I. objawy posłonecznego starzenia się skóry:
rogowacenie słoneczne
elastoza posłoneczna
II. zaburzenia barwnikowe
melazma
plamy soczewicowate starcze
przebarwienia słoneczne, pozapalne
piegi
III. zmarszczki
posłoneczne
mimiczne
IV. inne
powierzchowne blizny
brodawki płaskie
rozszerzone ujścia gruczołów łojowych i łojotok
trądzik pospolity (łagodny i umiarkowanie nasilony bez zmian zapalnych)
blizny po ospie i trądziku pospolitym
Przeciwwskazania do wykonywania peelingów
rozszerzone naczynia krwionośne (teleangiektazje)
skłonność do powstawania keloidów
zakażenia wirusowe (opryszczka)
nadżerki, zadrapania, zmiany ropne
ciemne zabarwienie skóry
liczne znamiona melanocytowe
leczenie ogólne retinoidami lub okres krótszy niż 6 miesięcy od zakończenia terapii
brak możliwości wyegzekwowania ochrony przeciwsłonecznej po zabiegu
Ze względu na głębokość penetracji peelingi dzielimy na:
bardzo powierzchowne - do warstwy ziarnistej naskórka
powierzchowne - naskórek i warstwa brodawkowa skóry właściwej
średnio-głębokie - powierzchowne części warstwy siateczkowej
głębokie - środkowe części warstwy siateczkowej
Złuszczanie samej warstwy rogowej naskórka określa się „ złuszczaniem kosmetycznym”
Peeling powierzchowny
α-hydroksykwasy
β-hydroksykwasy
TCA 10-20% do 35%
rezorcyna
tretinoina 0,05-1%
roztwór Jessnera
Peeling średnio-głęboki
40 - 50% TCA
kwas pirogronowy
fenol
35 % kwas trójchlorooctowy z roztworem Jessnera, kwasem glikolowym lub suchym lodem (peelingi złożone)
Peeling głęboki
fenol Bakera- Gordona
mieszanina: 70% kwas glikolowy + 35% TCA
Peelingi dzielimy również na:
mechaniczne
fizyczne
chemiczne
mieszane
Peeling mechaniczny
- mikrodermabrazja (kremy, żele, urządzenia mechaniczne) - ścieranie samego naskórka
- dermabrazja (urządzenia mechaniczne) - ścieranie samego naskórka lub naskórka i górnych warstw skóry właściwej do granicy warstwy brodawkowej i siateczkowej
Peeling fizyczny
- może być wykonany przy zastosowaniu:
zamrażania CO2
podtlenku azotu
ciekłego azotu
lasera ErbYAG, CO2 - odparowanie powierzchownych warstw skóry. Krótszy czas zabiegu, proces gojenia nie ulega jednak skróceniu
koablacja
tlen z wodą pod ciśnieniem ok. 6 atmosfer - aparat Jeet Peel
Peeling chemiczny
- najczęściej wykorzystywany rodzaj peelingów w lecznictwie dermatologicznym
- polega na stosowaniu różnych związków chemicznych o właściwościach złuszczających
- w peelingach chemicznych znajdują zastosowanie:
rezorcyna
fenol
kwas trójchlorooctowy
α-hydroksykwasy - kwasy owocowe - AHAs
β-hydroksykwasy - kwas salicylowy
retinoidy
roztwór Jessnera
3