CHOROBY PASOŻYTNICZE SKÓRY
Świerzb (Scabies)
świerzb jest chorobą zakaźną
wywoływany jest przez rodzaj roztoczy-świerzbowca ludzkiego
okres wylegania w zależności od masywności zakażenia wynosi od 3 dni do 3 tygodni
zakażenie następuje drogą kontaktu bezpośredniego lub za pośrednictwem zakażonych przedmiotów, zwłaszcza pościeli
czynnikami sprzyjającymi rozwojowi zakażenia są: obniżenie odporności i wyniszczenie fizyczne ustroju, świerzb często występuje u osób chorych psychicznie
cechą charakterystyczną jest świąd nasilający się w nocy, pod wpływem rozgrzania ciała w pościeli (uczynnianie się świerzbowców)
Obraz kliniczny
wykwitem podstawowym w świerzbie jest nora świerzbowcowa w kształcie litery C, L lub S umiejscowiona w warstwie rogowej naskórka
w wyniku drapania w obrębie skóry powstają zmiany wtórne: przeczosy, nadżerki, grudki, pęcherzyki, strupki
najczęstsze umiejscowienie zmian:
brzuch (głównie ok. pępka)
zgięcia i fałdy skórne
brodawki sutkowe u kobiet
okolice narządów płciowych u mężczyzn
pośladki
dłonie i podeszwy u małych dzieci
świerzb nie zajmuje okolicy międzyłopatkowej, dłoni i podeszew u osób dorosłych, twarzy
u osób dbających o higienę objawy mogą być bardzo słabo nasilone, a obraz chorobowy niecharakterystyczny, tzw. świerzb ludzi czystych
Leczenie
leczenie należy przeprowadzić u wszystkich członków rodziny jednoczasowo
najczęściej stosuje się Jacutin w emulsji lub żelu
z innych leków można stosować: maść Wilkinsona, Novoscabin, Crotamiton
1