Ekologia - nauka, która zajmuje się oddziaływaniem między biocenozą (częścią ożywioną środowiska), a biotopem (częścią ożywioną).

PODZIAŁ EKOLOGII

Autekologia - zajmuje się wymaganiami życiowymi poszczególnych osobników (badania skrzynkowe - zmieniono warunki glebowe, stosunki wodne, nawozy).

Ekologia populacji - zajmuje się badaniem populacji (zbiorowiska osobników) jednego gatunku. Populacja odgrywa ważną rolę- podstawowa jednostka ekologiczna, ma strukturę genetyczną, płciową, wiekową, następuje dobór naturalny i przedłużanie populacji.

Synekologia - zajmuje się poznawaniem biocenoz występujących w ekosystemach, poczynaniami powodującymi zmiany liczebności osobników, wzajemnych powiązań i zależności pomiędzy populacjami itp. (wszystkie populacje, wszystkich gatunków), oddziaływaniem organizmów na organizmy.

Agroekologia - zajmuje się ekologią terenów rolniczych (70% pożywienia na kuli ziemskiej pochodzi z gruntów ornych stanowiących 12%).

Xyloekologia - terenów leśnych, ustalić współzależność pomiędzy drzewostanami a właściwościami gleby, mniejszymi roślinami.

Hydroekologia - obszarów wodnych, oddziaływanie środowiska wodnego na żyjące w nim organizmy roślinne i zwierzęce (71% kuli ziemskiej to obszary zajęte przez wodę).

TERMINOLOGIA BIOLOGICZNA

Czynniki abiotyczne - część nieożywiona środowiska (gleba, woda, atmosfera).

Antropopresja - nacisk człowieka na środowisko (oddziaływanie negatywne).

Autotrofy - organizmy samożywne.

Biocenoza - wszystkie organizmy żywe (rośliny i zwierzęta). Fitocenoza -rośliny, zoocenoza -zwierzęta.

Biogeny - składniki pokarmowe, mineralne niezbędne do życia roślin i zwierząt (14 -np. C,H,N,O,P,K,S).

Bioindykacja - organizmy żywe, które mają właściwości wskaźnikowe do określania zanieczyszczeń np. 0,01 mg SO₂/m³ powietrza- porosty źle się rozwijają; 0,02 mg SO₂/m³ powietrza- rośliny naczyniowe (mieczyki); 0,02-0,04 mg SO₂/m³ powietrza- łysienie sosny.

Biosfera - przestrzenie od gleby do atmosfery w których istnieje życie, głównie na powierzchni ziemi.

Biotop - część nieożywiona środowiska naturalnego (atmosfera, hydrosfera, litosfea).

Edafon - organizmy związane z glebą (grzyby, dżdżownice, skąposzczety, gryzonie).

Ekosystem - 1) biotop+biocenoza.

naturalna, całość przyrodnicza (las, użytek zielony, woda) w której dokonują się procesy obiegu materii i przepływu energii przez poszczególne łańcuchy troficzne.

Ekoton - strefa na styku dwóch różnych ekosystemów (leśny-łąkowy), strefa pośrednia między dwoma ekosystemami, znacznie bardziej bogatsze w biocenozy niż dalsze części ekosystemu.

Ekotop - część środowiska jaką stanowi gleba (siedlisko) - mniejsze w którym występują rośliny.

Ekotyp - widoczny wpływ czynników środowiskowych na morfologię gatunków roślinnych, które na tej przestrzeni występują (gleby na rośłiny).

Fenotyp - oddziaływanie środowiska na pewne typy roślin (rośliny stepów, tundry, tajgi itp.).

Genotyp - zbiór genów, genetyczne warunkowanie dziedziczenia.

Habitat - część środowiska przyrodniczego gdzie panują najbardziej korzystne warunki środowiskowe, organizmy występują w większych zagęszczeniach.

Heterotrofy - organizmy zwierzęce, nie mają zdolności do asymilacji, energię pobierają od autotrofów.

Homeostaza - stan równowagi, ekologia dąży do tego aby poznać warunki, kiedy będzie równowaga.

Nisza ekologiczna - część środowiska, w którym warunki troficzne są bardziej korzystne niż w pozostałej części ekosystemu.

Populacja - osobniki jednego gatunku, podsawowa jednostka ekologiczna.

Recykling - obieg materii i przepływ energii w obrębie ekosystemu.

Reducenci - organizmy (drobnoustroje) powodujące rozkład obumarłej materii organicznej do biogenów.

Symbioza - współżycie organizmów, każdy z organizmów korzysta.

Taksja - ruch organizmów żywych w kierunku jakiś czynników środowiskowych.