1. Gospodarka UiSW w jednostkach wojskowych

1.1 Organizacja eksploatacji UiSW techniki naziemnej

1. UiSW użytkowane w jednostce wojskowej, w zależności od sposobu użytkowania, może być przydzielone do następujących grup:

• eksploatacyjnej;

• konserwacyjnej.

1. UiSW grupy eksploatacyjnej stanowi sprzęt użytkowany w jednostce wojskowej przeznaczony do zabezpieczenia bieżących zadań szkoleniowych, gospodarczych i szkoleniowo-produkcyjnych.

2. UiSW grupy konserwacyjnej stanowią: sprzęt zapasu wojennego (ZW) oraz pozostały sprzęt postawiony na konserwację długo lub krótkookresową.

3. Podział UiSW na poszczególne grupy dokonuje się każdorazowo na początku roku kalendarzowego w rozkazie dowódcy jednostki wojskowej

4. Przyjęcia UiSW do eksploatacji w jednostce wojskowej dokonuje się rozkazem dowódca jednostki - jednorazowo w momencie rozpoczęcia jego eksploatacji
   w jednostce, podając cechy identyfikacyjne sprzętu (nazwa, typ, nr fabryczny, nr rejestracyjny, itp), komórkę organizacyjną, do której sprzęt przydzielono oraz osobę odpowiedzialną za jego eksploatację.

5. Postawienia (zdjęcia) danego egzemplarza UiSW na (z) konserwację dokonuje rozkazem dowódca jednostki (tworzenie grupy konserwacyjnej) zgodnie
   z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

6. Planowanie eksploatacji UiSW należy prowadzić poprzez wykonywanie corocznie (do końca roku poprzedzającego) „Planu eksploatacji sprzętu” (załącznik nr 25)
   w oparciu o obowiązujące dokumenty normatywne, Plan zasadniczych przedsięwzięć jednostki na rok następny oraz „Plan eksploatacji sprzętu” na rok poprzedni.

7. Plan eksploatacji UiSW musi obejmować całość sprzętu użytkowanego
   w jednostce.

8. Plany eksploatacji UiSW sporządzają osoby funkcyjne odpowiedzialne za nadzór nad eksploatacją danej grupy sprzętu. „Plany eksploatacji UiSW” akceptuje szef logistyki (pionu zabezpieczenia) jednostki, a zatwierdza dowódca jednostki.

9. Szef logistyki (pionu zabezpieczenia) jednostki musi posiadać scalony „Plan eksploatacji UiSW” obejmujący całość UiSW użytkowanego w jednostce. Dokument ten podlega archiwizacji w kancelarii tajnej jednostki.

10. Rozliczenia realizacji „Planów eksploatacji sprzętu” należy dokonywać
    w cyklach miesięcznych, podsumowania za dany rok - do końca pierwszej połowy stycznia roku następnego.

11. Dopuszcza się, aby rozliczenia realizacji „Planu …” dokonywać metodą komputerową. W tym przypadku, podsumowany za dany rok „Plan eksploatacji sprzętu” należy wydrukować tworząc nowy dokument „Realizacja eksploatacji sprzętu”, który w formie scalonej podlega również archiwizacji w kancelarii tajnej.

12. Wyciągi (za grupy UiSW, dla których jednostka wojskowa nie jest oddziałem gospodarczym) z „Planu eksploatacji sprzętu” i „Realizacji eksploatacji sprzętu” należy przesłać do właściwych OG odpowiednio do końca roku poprzedzającego i do końca stycznia roku następnego.

1.2 Zaopatrywanie w sprzęt i techniczne środki materiałowe

1. Zadania w zakresie zaopatrywania oddziałów gospodarczych (OG) realizują w Siłach Powietrznych dwie bazy materiałowo-techniczne (1. BMT w Toruniu i 2. BMT w Kutnie).

2. 1. BMT realizuje zaopatrywanie w zakresie sprzętu: radiolokacyjnego, rakietowego z-p, rozpoznania i walki elektronicznej, automatyzacji dowodzenia, łączności i ubezpieczenia lotów, transportu i ruchu wojsk, inżynieryjnego, obrony przed bronią masowego rażenia, elektrycznych źródeł zasilania oraz urządzeń warsztatowych.

3. 2. BMT realizuje zaopatrywanie w zakresie: sprzętu specjalistycznego do budowy i remontu sztucznych nawierzchni lotniskowych, urządzeń i sprzętu awaryjnego oraz do utrzymania lotnisk, ogumienia i akumulatorów.

4. Zasadniczymi organami w planowaniu potrzeb środków zaopatrzenia są oddziały gospodarcze, które planują zabezpieczenie potrzeb: bieżących, mobilizacyjnych, wojennych, odpowiednio do planowanych zamierzeń szkoleniowo-gospodarczych.

5. Podstawę do planowania potrzeb OG w zakresie technicznych środków materiałowych (tśm.) stanowią:

1. etaty i tabele należności OG oraz jednostek znajdujących się na ich zaopatrzeniu;

2. normy zabezpieczenia materiałowego potrzeb bieżących, mobilizacyjnych i wojennych;

3. plany i programy szkolenia wojsk.

6. Proces planowania w OG polega na analizie należności i stanów środków zaopatrzenia, potrzeb rotacji i możliwości ich zrealizowania, a następnie sporządzeniu planów rzeczowych lub planów zapotrzebowań materiałowych i finansowych.

7. W procesie planowania oddziały gospodarcze w terminie do 15.03. każdego roku przesyłają sporządzone na rok N+1 plany do wiodących w zakresie rodzajów sprzętu BMT, wraz ze stanami posiadanych zapasów na 01.01 roku N.

8. BMT dokonują analiz możliwości zabezpieczenia zgłoszonych potrzeb w ramach posiadanych własnych zapasów i stosownie do przyznanych środków finansowych w terminie do 15.04. każdego roku wykonują projekt planu rzeczowo, który po uzgodnieniu i zatwierdzeniu przez Szefa Logistyki Sił Powietrznych stanowi podstawę wykonania planu zakupów na rok N + 1.

9. W zakresie zaopatrywania jednostek SP w sprzęt, OG wykonują zapotrzebowania, kierując się zasadami podanymi w pkt. 5 i w terminie do 30.01 każdego roku przesyłają zapotrzebowania drogą służbową BMT. BMT sporządza zestawienie zbiorcze i przesyła je do dnia 30.03. każdego roku do STN Logistyki SP. STN Logistyki SP do dnia 30.04. każdego roku przesyła zestawienie sprzętu do właściwych gestorów.

10. Przy realizacji zaopatrywania materiałowego w zakresie tśm ujętych w SI PROCES sprzętu WOPL, WRt, WE, łączności i UL, meteorologicznego oraz informatycznego należy uwzględniać poniższe zasady:

1. potrzeby na asortyment grup indeksowych: 27, 30, 32, 39, 40, 46 i 51 oraz bezindeksowe tśm tego zakresu OG zgłaszają telegraficznie do 1. BMT w Toruniu;

2. posiadane zapasy asortymentów grup indeksowych 27-51, z wyjątkiem gr. ind. 48, będą wydawane do ich wyczerpania. Po wyczerpaniu zapasów ww. asortymenty należy pozyskiwać poprzez zakupy z własnych środków finansowych, zgodnie z „Wytycznymi zastępcy dowódcy WLOP - szefa Logistyki nr1/STN z dnia 02.12.1998 r. w sprawie zasad zaopatrywania w materiały powszechnego użytku (materiały grupy B)”;

3. zapotrzebowania na asortyment gr. ind. 48, 61, 63, 65, 66, 70, 76 i 84 oraz tśm bezindeksowe tego zakresu wszystkie jednostki składają do Szefostwa Techniki Naziemnej Logistyki SP (Oddział Służby Uzbrojenia i Elektroniki);

2. tśm grup indeksowych 48, 61, 63, 65, 66, 70, 76 i 84 wydawane będą przez 1. BMT na podstawie pisemnego polecenia szefa Oddziału Służby Uzbrojenia i Elektroniki;

3. jednostki wojskowe nie będące OG, zaopatrywane są poprzez OG zgodnie z ewidencją przydziałów gospodarczych

11. Przy realizacji zaopatrywania materiałowego w zakresie tśm do sprzętu: dowodzenia, łączności i UL, meteorologicznego oraz informatycznego ujętych w SI PROCES P-3 należy uwzględniać poniższe zasady:

1. szefowie logistyki OG (wchodzących w skład KOP) zgłaszają potrzeby bezpośrednio do odpowiednich Oddziałów Techniki Naziemnej 2. i 3. KOP;

2. OTN KOP oraz JBP zgłaszają potrzeby bezpośrednio do 1. BMT;

3. asortyment bezindeksowy, obejmujący materiały powszechnego użytku, OG pozyskują z własnych środków finansowych zgodnie z wcześniej przytoczonymi w pkt. 10 b wytycznymi.

12. Przy realizacji zaopatrywania materiałowego w zakresie sprzętu samochodowego należy uwzględniać poniższe zasady:

1. zaopatrywanie w techniczne środki materiałowe, niezbędne do zabezpieczenia eksploatacji sprzętu samochodowego (oprócz ogumienia i akumulatorów), oddziały gospodarcze realizują samodzielnie przez dokonywanie zakupów z przydzielanych na ten cel środków finansowych;

2. zaopatrywanie OG w ogumienie i akumulatory realizuje 2. BMT, przy czym zakupy dokonywane są centralnie przez DZ SZ na podstawie "Planu modernizacji technicznej Sił Powietrznych". Zestawienie potrzeb na rok
   N + 1 ogumienia i akumulatorów KOP oraz JBP przesyłają do dnia 30.06. każdego roku do Oddziału Służby Samochodowej STN Logistyki Dowództwa SP;

c. OG przekazują zużyte ogumienie i akumulatory do 2 BMT.

13. Przy realizacji zaopatrywania materiałowego w zakresie sprzętu uzbrojenia klasycznego, opbmr, inżynieryjnego, transportu i ruchu wojsk, elektrycznych źródeł zasilania oraz specjalistycznego sprzętu do budowy i remontu powierzchni lotniskowych, urządzeń i sprzętu awaryjnego, systemów oświetlenia nawigacyjnego należy uwzględnić poniższe zasady:

1. zaopatrywanie w tśm realizowane jest centralnie poprzez zakupy prowadzone przez Departament Zaopatrywania Sił Zbrojnych z przydzielonych środków finansowych dla Sił Powietrznych oraz decentralne przez 1. i 2. BMT;

2. zaopatrywanie w tśm w zakresie sprzętu do budowy i remontu sztucznych nawierzchni lotniskowych, urządzeń i sprzętu awaryjnego oraz systemów oświetlenia nawigacyjnego realizuje 2. BMT;

3. zgodnie z pismem DWLąd nr Z-87 z dnia 01.04.2003r. przydzielono OG do Rejonowych Baz Materiałowych Wojsk Lądowych w celu składania zapotrzebowań na tśm do uzbrojenia klasycznego według wykazu umieszczonego w "Wytycznych Szefa Logistyki Sił Powietrznych nr Z-200/04 z dnia 23.11.2004r.

1. Procedurę planowania potrzeb należy prowadzić zgodnie z wytycznymi szefa Logistyki Wojsk Lądowych z dnia 07.02. 2003r. i "Tymczasowymi zasadami funkcjonowania systemu zaopatrywania SZ RP":

1. Oddziały Gospodarcze - w planowaniu na rok N + 1 wykonują i przesyłają do właściwej Rejonowej Bazy Materiałowej - w terminie do 15.03. każdego roku - w klasie IX (tśm) sprawozdanie-zapotrzebowanie na tśm do uzbrojenia klasycznego, sprzętu inżynieryjnego i opbmr;

2. Rejonowe Bazy Materiałowe - wykonują zbiorcze zestawienia potrzeb tśm do uzbrojenia klasycznego jednostek SP z rejonu zaopatrywania RBM - w terminie do 15.04 każdego roku - przesyłają do szefa Techniki Naziemnej SP i wiodących w zakresie UiSW RBM zestawienia potrzeb z rejonu zaopatrywania.

• uzbrojenie klasyczne - 3 RBM w Łodzi;

• opbmr - 9 RBM w Rembertowie;

• inżynieryjny - 7 RBM w Stawach;

1. Szefostwo Techniki Naziemnej SP - w terminie do 20.05. każdego roku opracowuje projekt planu rzeczowego na zakupy tśm do: uzbrojenia klasycznego, sprzętu opbmr, inżynieryjnego, transportu i ruchu wojsk. 1. BMT w Toruniu odbiera, składuje i rozdziela według planu opracowanego w STN zakupione tśm przez siebie i DZSZ. Szefowie Logistyki Korpusów Obrony Powietrznej (KOP) i jednostek bezpośrednio podległych (JBP) Dowództwu SP nadzorują opracowanie przez podległe oddziały gospodarcze zapotrzebowań na dostawy tśm do uzbrojenia klasycznego, opbmr, inżynieryjnego, transportu i ruchu wojsk;

4. System polegający na wyłączeniu z procesu zaopatrywania (zakupu) RBM wojsk lądowych jest tymczasowy. Z chwilą osiągnięcia dostatecznych nakładów finansowych na zgłaszane w procesie planowania do RBM potrzeby środków materiałowych zostanie przekazany do pełnego wykonywania przez RBM Wojsk Lądowych.

1.3 Zasady przyjmowanie i przekazywanie UiSW

1. Podstawą przyjęcia uzbrojenia i sprzętu wojskowego do jednostki jest pisemne polecenie Szefostwa Techniki Naziemnej SP lub w przypadku sprzętu zakupionego ze środków finansowych wojskowej jednostki budżetowej
   (WJB) - rozkaz dowódcy jednostki realizującej zakup.

2. Przyjęcia UiSW w jednostce wojskowej dokonuje komisja powołana rozkazem dowódcy jednostki, a u dostawcy (wydającego, przekazującego) przedstawiciel lub komisja delegowana przez dowódcę jednostki przyjmującej. Odbiorca powinien posiadać pisemne upoważnienie do odbioru sprzętu.

3. W czasie przyjmowania odbiorca powinien sprawdzić zgodność ilości przyjmowanego sprzętu z ilością podaną w fakturze, asygnacie przychodowej PZ, sprawdzić jego ukompletowanie, aktualność dokumentacji technicznej urządzenia i jeśli to możliwe stan techniczny. Fakt przyjęcia sprzętu musi być potwierdzony podpisem przyjmującego na dokumentach obrotu materiałowego.

4. Na UiSW przyjęte do jednostki (ze źródeł innych niż jednostki wojskowe) należy sporządzić dodatkowo protokół przyjęcia zgodny z systemem
   SI LOGIS-E (WZM-14).

5. Przekazywanie/przyjmowanie UiSW pomiędzy jednostkami należy realizować
   w oparciu o instrukcję sygn. Sł. Tech. 36/83. Podczas przyjmowania UiSW dodatkowo należy przestrzegać następujących zasad:

• przekazania/przyjęcia sprzętu można dokonać na pisemne polecenie organu zaopatrywania jednostki nadrzędnej, w ramach, której jest realizowane przesunięcie sprzętu w okresie do 30 dni od daty wystawienia polecenia;

• jednostka przekazująca sprzęt, po otrzymaniu polecenia, zgłasza pisemnie (podając wszystkie niezbędne dane - typy, numery fabr., rejestracyjne) gotowość do jego przekazania organowi wydającemu polecenie przekazania;

• szef logistyki (kierownik, szef sekcji technicznej) jednostki przyjmującej jest zobowiązany ustalić termin przyjęcia sprzętu z jednostką przekazującą;

• braki występujące w ukompletowaniu sprzętu należy uzupełnić przed przekazaniem w ramach posiadanych zapasów magazynowych;

• jeżeli strona przekazująca nie jest w stanie uzupełnić całości ukompletowania sprzętu, wówczas sporządza wykaz braków (formularz MON-ZAOP-uzbr/9) podając dokumenty potwierdzające te braki (protokóły szkód, zużycia, wybrakowania) i przedstawia go do zatwierdzenia nadrzędnym (w stosunku do jednostki przekazującej
  i przyjmującej) organom zaopatrywania. Zatwierdzony przez nadrzędny organ zaopatrywania wykaz braków stanowi podstawę do przekazania jako dowód materiałowy;

• dokumenty obrotu materiałowego (zlecenie-asygnatę wzór WZM-12) zgodne z SI-LOGIS-E wystawia jednostka przekazująca;

• w przypadku nie przyjęcia sprzętu strona przyjmująca jest zobowiązana sporządzić notatkę służbową opisującą przyczynę nie przyjęcia. Jeden egzemplarz notatki podpisanej przez przyjmującego oraz Szefa Logistyki jednostki przekazującej należy przesłać do organu wydającego polecenie przekazania UiSW w terminie do 14 dni po zakończeniu przyjmowania.

• W przypadku wystąpienia niezgodności ukompletowania dostawy z dokumentacją sprzętu dostarczonego bezpośrednio do jednostki przez dostawcę (przewoźnika), w szczególności dotyczy to sprzętu pochodzącego z centralnych dostaw zagranicznych, jednostka zobowiązana jest w trybie natychmiastowym sporządzić wykaz rozbieżności i przesłać do organu wydającego polecenie przyjęcia sprzętu.

• Przeznaczony dla jednostki sprzęt przydziela się określonym imiennie żołnierzom (osobom) zgodnie z pełnioną przez nich funkcją i posiadanymi kwalifikacjami, którzy ponoszą za niego odpowiedzialność materialną zgodnie
  z ustawą z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy (Dz.U. nr 89 poz. 967). Przydział taki oraz wszelkie zmiany w tym zakresie muszą być potwierdzone w rozkazie dziennym jednostki oraz odnotowane
  w dowodzie, formularzu urządzenia.

• Sprzęt inżynieryjny, transportu i ruchu wojsk oraz elektryczne źródła zasilania należy przekazywać/przyjmować zgodnie z „Przepisami o przekazywaniu i odbiorze sprzętu inżynieryjnego (maszyn inżynieryjnych)”, sygn. Inż. 523/88. Sprzęt do budowy i remontu sztucznych nawierzchni lotniskowych oraz do utrzymania lotnisk przekazywać/przyjmować zgodnie z „Przepisami o przekazywaniu i odbiorze sprzętu lotniskowego”, sygn. Lot. 2803/89. Dokumenty przyjęcia-przekazania wykonuje jednostka przekazująca zgodnie
  z SI LOGIS-E (Zlecenie-Asygnata WZM-12).

• Jednostka wojskowa pobierająca z BMT przydzielony podzespół lub część zamienną do sprzętu lotniskowego i sprzętu transportu i ruch wojsk zobowiązana jest dostarczyć zużytą ale kompletną część, podzespół podlegający regeneracji według poniższego wykazu:

• wszystkie typy szczotek i segmentów szczotek do oczyszczarek, odkurzaczy i ciągników lotniskowych;

• podzespoły układów hydraulicznych (silniki, pompy, siłowniki, zawory i rozdzielacze hydrauliczne) z wyjątkiem węży;

• elementy osprzętu silników (rozruszniki, prądnice, regulatory napięcia, alternatory, pompy wtryskowe, pompy paliwowe, wtryskiwacze);

• akumulatory.

Wybrakowanie ww. części w jednostce wojskowej traktowane będzie jako szkoda w mieniu wojskowym.

10. W przypadku sprzętu opbmr oraz tśm do tego sprzętu podlegającego badaniom należy do zlecenia-asygnaty (protokółu przyjęcia-przekazania) załączyć aktualny atest (orzeczenie laboratoryjne) określające faktyczną kategorię przekazywanego mienia.

11. Przekazywanie i przyjmowanie sprzętu pomiędzy jednostkami powinno odbywać się w jednostce przekazującej. Przekazaniu podlega sprzęt sprawny i ukompletowany. Sprzęt niesprawny lub niewłaściwie ukompletowany może być przyjęty jedynie na powtórne, wyraźne polecenie przełożonych.

1.4 Zasady prowadzenia ewidencji oraz gospodarowania UiSW techniki naziemnej

1. Poprzez prowadzenia ewidencji i sprawozdawczości uzyskuje się:

• przedstawienie w dokumentach (zbiorach danych) czynności ewidencyjnych związanych z obrotem UiSW oraz wykazanie aktualnych stanów ilościowych
  i jakościowych tych środków;

• przekazywanie niezbędnych danych związanych z zaopatrywaniem, użytkowaniem, czynnościami obsługowo-naprawczymi i badaniami jakościowymi oraz potrzebami użytkowników.

2. Ewidencja ilościowo-wartościowa prowadzona w pionie Głównego Księgowego WJB w systemach MAG-MAT, EW-PB, ŚR-TR jako ewidencja główna określa stan ilościowy mienia pododdziału gospodarczego.

3. Pododdział gospodarczy prowadzi książki mienia będące księgami pomocniczymi ewidencji ilościowo-wartościowej.

4. Zakładowy plan kont ewidencji ilościowo-wartościowej musi obejmować wszystkie przydzielone pododdziały gospodarcze (magazyn, kompania, dywizjon itp.).

5. Wszystkie obroty materiałowe realizowane są w oparciu o dokumenty materiałowe ewidencji głównej, które wytwarzane są na podstawie polecenia upoważnionego rozkazem szefa służby (równorzędnego) OG.

6. Szef służby (równorzędny) OG otrzymuje dokumenty obrotu materiałowego zgodnie z modelowym obiegiem dokumentów w jednostce wojskowej.

7. Szef służby (równorzędny) OG prowadzi bazę danych UiSW (SI LOGIS-OG jako podsystem SI LOGIS-E) i odpowiada za jej zgodność z ewidencją główną. Dla UiSW nieujętego w SI LOGIS-OG prowadzi ewidencję w książkach mienia.

8. Baza danych UiSW jest źródłem informacji niezbędnej do planowania (sprawozdawczości) eksploatacji.

9. Konta pododdziałów gospodarczych w bazie danych UiSW muszą być zgodne
   z zakładowym planem kont ewidencji ilościowo-wartościowej.

10. Podstawą dokonywania zmian w bazie danych UiSW są dokumenty obrotu materiałowego ewidencji ilościowo-wartościowej.

11. Dowódca jednostki wojskowej ponosi pełną odpowiedzialność za gospodarkę materiałową w grupach sprzętu, dla których jest oddziałem gospodarczym.

12. Za gospodarkę, ewidencję oraz prawidłową eksploatację UiSW w pododdziale gospodarczym odpowiada jego dowódca oraz dowódca jednostki wojskowej,
    w strukturach, której występuje dany pododdział gospodarczy.

13. Szef służby (równorzędny) OG nadzoruje gospodarkę i eksploatację UiSW
    w przydzielonych pododdziałach gospodarczych.

14. Szefa służby (równorzędnego) OG nadzorującego gospodarkę i eksploatację UiSW w przydzielonych pododdziałach gospodarczych wyznacza rozkazem dowódca OG i umieszcza w rozkazie dowódcy WJB.

15. Przydziału mienia dla danego pododdziału gospodarczego dokonuje rozkazem dowódca, któremu podlega Szef Służby (równorzędny) nadzorujący gospodarkę
    w danym pododdziale gospodarczym. Rozkaz ten jest podstawą dla Szefa Służby (równorzędnego) do wystawienia polecenia przekazania.

Przykład:

Z dniem dd.mm.rrrr niżej wymieniony sprzęt przydzielam do użytkowania
w nazwa pododdziału gospodarczego.

• nazwa, indeks materiałowy, numery identyfikujące sprzęt;

• nazwa, indeks materiałowy, numery identyfikujące sprzęt;

Za prawidłową eksploatację ww. sprzętu czynię odpowiedzialnym dowódcę nazwa pododdziału gospodarczego.

1. Powierzenia mienia użytkownikowi dokonuje rozkazem dowódca pododdziału gospodarczego.

Przykład:

Z dniem dd.mm.rrrr niżej wymieniony sprzęt powierzam do użytkowania stopień imię i nazwisko i czynię go odpowiedzialnym za prawidłową eksploatację.

• nazwa, indeks materiałowy, ilość, numery identyfikujące sprzęt;

• nazwa, indeks materiałowy, ilość, numery identyfikujące sprzęt;

• Powierzenie mienia następuje za pokwitowaniem na dokumencie ewidencji ilościowo-wartościowej (również w książce mienia pododdziału gospodarczego) lOd chwili powierzenia mienia żołnierz, któremu mienie zostało powierzone ponosi za to mienie odpowiedzialność majątkową zgodnie z Ustawą z dnia 25 maja 2001r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy oraz rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 listopada 2001 r. w sprawie odpowiedzialności majątkowej żołnierzy za wyrządzone przez nich szkody.

• W przypadku rozwiązywania jednostki wojskowej wraz z przekazywaniem sprzętu należy doprowadzić do wyzerowania stanów zarówno w ewidencji głównej jak
  i bazie danych UiSW (SI LOGIS-OG, książki mienia).

• Eksploatację SI LOGIS-OG (wprowadzonego rozkazem Dowódcy WLOP nr 21
  z dn. 14.02.2003 r. w sprawie wprowadzenia „Systemu informatycznego
  LOGIS-E. Podsystem szczebla oddziału gospodarczego LOGIS-OG”) należy prowadzić w oparciu o ,,Instrukcję organizacji i użytkowania systemu informatycznego LOGIS-E. Podsystem oddziału gospodarczego LOGIS-OG”.

W ramach SI LOGIS-OG wykonywane są następujące funkcje:

• odzwierciedlenie danych o obrotach wewnętrznych (w ramach OG)
  i zewnętrznych (do/z OG);

• wystawianie dokumentów źródłowych;

• księgowanie dokumentów źródłowych;

• przyjmowanie danych z podsystemu szczebla nadrzędnego (baza indeksowo-kodowa, baza słownikowa, baza cech adresowych jednostek wojskowych);

• przekazywanie danych do podsystemu szczebla nadrzędnego (stany, obroty
  i wielkości dotyczące eksploatacji UiSW).

20. Podsystem szczebla OG jest jedynym szczeblem, na którym powstają dokumenty źródłowe i jedynym, na którym są one przechowywane.

21. W SI LOGIS-OG powstają (technologią komputerową), przy zachowaniu pełnej zgodności ze wzorami zawartymi w "Katalogu formularzy logistyki" sygn. Szt. Gen. 1431/94, następujące dokumenty:

• "Wykaz inwentaryzacyjny stanu" WZM-10 (MON-ZAOP-uzbr/12);

• "Zlecenie-asygnata" WZM-12 (MON-ZAOP-uzbr/13);

• "Protokół przyjęcia-przekazania" WZM-14(MON-ZAOP-uzbr/14);

• "Raport wytwórczości" WZM-17 (MON-ZAOP-uzbr/15);

• "Protokół przeklasyfikowania/wybrakowania" WZK-26 (MON-ZAOP-uzbr/17);

• "Nota storn pozycji materiałów" WZS-30 (MON-ZAOP-uzbr/18).

22. Wszystkie dokumenty wykonywane w podsystemie OG należy rejestrować
    w jednym (dla danego OG) „Rejestrze wydanych dokumentów” oraz archiwizować ich pierwsze egzemplarze, które należy przechowywać przez 10 lat.

23. Każdorazowo po zamknięciu stanów i obrotów za dany miesiąc (w ostatnim dniu roboczym) przesłać dane za dany OG do przetwarzania w CASP (SI LOGIS-E)
    a po otrzymaniu ich z powrotem należy m.in.:

• sprawdzić poprawność przetwarzania poszczególnych pozycji dokumentów
  z wynikami przetwarzania (w przypadku błędów wykonać dokumenty korekcyjne);

• dokonać porównania stanów po przetworzeniu z dokumentacja magazynową (co miesiąc) oraz z ewidencja w pododdziałach gospodarczych (co kwartał);

• dokonać korekt nieprawidłowych kont w ewidencji.

24. Przy prowadzeniu książek mienia należy przestrzegać następujących zasad:

• na każdy typ (rodzaj) urządzenia przeznacza się oddzielną stronę książki (lub kilka, gdy obrót jest częstszy);

• w celu zachowania systematyki należy zachować kolejność wpisów według wzrastających symboli indeksowych;

• w zależności od potrzeb książka powinna zawierać konta według następującej kolejności:

1. stan ogólny;

2. magazyn;

3. pododdziały.

• suma poszczególnych kont według ilości i kategorii powinna być zgodna ze stanem ogólnym.

25. Ewidencję sprzętu i oprogramowania informatycznego prowadzić zgodnie
    z „Instrukcją organizacji prowadzenia gospodarki materiałowo-technicznej sprzętu i oprogramowania informatycznego w resorcie obrony narodowej” (Łączn. 1012/2004) wprowadzonej Decyzją Nr 281/MON Ministra Obrony Narodowej
    z dnia 20 września 2004 r. (Dz. Urz. MON nr 12 poz. 132).

26. Wszelkie zmiany w ukompletowaniu urządzeń mogą być wykonywane na podstawie:

• modernizacji przeprowadzonej w zakładzie remontowym - wpisów
  w dokumentacji technicznej dokonuje zakład;

• modernizacji przeprowadzonej w jednostce za zgodą komórki organizacyjnej DSP odpowiedzialnej za dany rodzaj sprzętu;

• polecenia z STN SP.

27. W przypadku zmian dokonywanych w jednostce wojskowej w sporządzanym raporcie wytwórczości należy obowiązkowo podać podstawę zmian ukompletowania. Każdorazową zmianę ukompletowania urządzenia należy potwierdzić wpisem w dowodzie (formularzu) urządzenia podając numer raportu wytwórczości i numery pozycji dowodu (formularza), które uległy zmianie. Wpisy te muszą być uwiarygodnione pieczęcią jednostki i podpisem Szefa Logistyki jednostki.

28. Gospodarowanie i ewidencję tśm należy prowadzić w oparciu o następujące dokumenty:

• „System ewidencji w procesie zaopatrywania materiałowo-technicznego (sposób tradycyjny i wg. SI PROCES)” wg. Projektu nowatorskiego 11/87/W.

• „System informatyczny gospodarki technicznymi środkami materiałowymi
  w służbie uzbrojenia i elektroniki PROCES, instrukcja o organizacji
  i użytkowaniu systemu w oddziałach gospodarczych, składnicach
  i związkach taktycznych” sygn. Uzbr. 2125/80.

• „Zautomatyzowany system planowania, zaopatrywania, ewidencji
  i sprawozdawczości w zakresie części wymiennych w służbie uzbrojenia
  i elektroniki” sygn. Uzbr. 1401/73.

29. Na każdym egzemplarzu UiSW, na którym naprawy i obsługiwania wykonuje bezpośredni użytkownik należy założyć i prowadzić „Dziennik techniczny” (MON-EKSPL-41). Za jego wypełnianie odpowiedzialny jest dowódca urządzenia.
    W dzienniku wpisuje się wszystkie uszkodzone w trakcie eksploatacji części, zespoły wymienione na nowe oraz wszystkie materiały i narzędzia zużyte
    w trakcie prowadzenia napraw i obsługiwań. Wpis w dzienniku jest dowodem materiałowym zużycia i jest podstawą do zdjęcia z ewidencji i rozliczenia zużytych tśm oraz do złożenia zapotrzebowania celem uzupełnienia ZCzZ. Przykładowy sposób wypełniania dziennika technicznego przedstawia załącznik nr 13

30. Ostateczne rozliczenie zużycia materiałów technicznych następuje po dokonaniu wpisu o zużyciu w:

• dzienniku technicznym sprzętu;

• karcie obsługi;

• karcie roboczej;

• dzienniku konserwacji sprzętu i materiałów;

• protokóle wybrakowania;

• protokóle zużycia;

• rozdzielniku w pododdziałach.

41

11