Nieniszczące metody badań materiałów budowlanych

Oprócz metod niszczących badany materiał budowlany stosowane są również takie, które pozwalają wykonywać badania bez zniszczeń. Ma to wielką zaletę ponieważ eliminuje konieczność wykonywania próbek nieraz bardzo żmudnych, np. przy ich wycinaniu. Za pomocą tych metod można również badać wyroby w trakcie ich produkcji w wytwórniach lub materiały zastosowane w konstrukcjach. Najszerzej stosowane są badania sklerometryczne oraz akustyczne głównie metodą ultradźwiękową lub rezonansową, dotyczą one przede wszystkim stwardniałego betonu.

Badania nieniszczące materiałów budowlanych dzielimy w zależności od:

• Wykorzystywanych podstaw fizycznych

• Od celu i właściwości materiałów, które mogą być wyznaczone

1. metody sklerometryczne - pomiar odkształceń trwałych (ślady zagłębienia) podobnie jak w metodzie Brinella lub określenie rodzaju sprężystości materiału (wielkości odskoku). Spośród udarowych sklerometrów najszersze zastosowanie znalazł młotek Schmidta. Zasada pomiaru polega na określeniu wielkości odskoku ciężaru po uderzeniu w beton, a wielkością odskoku.

2. metoda impulsowo-ultradźwiękowa - polega na pomiarze prędkości przechodzenia przez próbkę badaną podłużnych fal ultradźwiękowych i ustalenia jej korelacji cechami wytrzymałościowymi betonu. Aparat do badań dźwiękowych nosi nazwę betonoskopu.

3. metoda rezonansowa - polega na pobudzeniu próbki do drgań. Przy największej amplitudzie drgań zachodzi zjawisko rezonansu tzn. gęstość generatora zgodna jest z gęstością drgań próbki (położonej na porowatej gumie). Określenie gęstości drgań własnych elementu umożliwiają obliczenie stałych sprężystości danego materiału, a w konsekwencji i cech wytrzymałościowych betonu.

---