Zestaw 2

1.) Suwnice-metopr wyn pomiarow metoda anal-graf:

Metoda analityczno-graficzna

Dane:

- odczyty na belce z łaty (OL,OP)

- pomierzone długości d2 = 10000mm

d3 = 25500mm

- projektowany rozstaw osi szyn(belek)

S = 16500mm

-długość belki(szyny) x = 6m

Szukane(obliczenia)

- współrzędne punktów oznaczonych na osiach lewej i prawej belki

yL=d2-OL(i) yP=d3+Op(i)

- współrzędne środków odcinków

yo(i)=0,5(yL(i)+yP(i)

- współrzędne środków odcinków zredukowane o średnią ich wartość

del.yo(i)=yo(i)-yusr

- Na podstawie współrzędnych środków odcinków i długości belek w poszczególnych przekrojach poprzecznych wykonujemy wykres.(gdzie wypośrodkowujemy prostą, oznaczoną jako teoretyczna projektowana os toru).

Warunek
z dokład.1mm

- współrzędne pkt-ów na wypośrodkowanej teoretycznej osi (lewej, prawej) belki

YL(i)=Yo(i)-S/2 YP(i)=Yo(i)+S/2

- odchyłki osi belek od wypośrodkowanych osi teoretycznych

VY,L(i)=yL(i)-YL(i) VY,P(i)=yP(i)-YP(i)

- odchyłki rozstawu osi belek w poszczególnych przekrojach poprzecznych

Vroz=VY(i),P-VY(i),L

2.) Rownanie różniczkowe klotoidy a,l,r:

3.) Odkształcenia-rodzaje:

Odkształcenie obiektu- zmiana kształtu lub objętości lub kształtu i objętości powodująca zmiany wzajemnych odległości jego punktów.

Rodzaje:

-odkształcenie liniowe- względna zmiana długości odcinka między dwoma punktami

-odkształcenie postaciowe-wyrażające się zmianą wartości kątów zawartych między kierunkami łączącymi punkty obiektu.

-odkształcenie objętościowe- względna zmiana objętości obiektu na skutek jego odkształceń liniowych albo postaciowych lub jednocześnie występ. Odkształceń liniowych i postaciowych.

-odkształcenie trwałe- odkształcenie, które po ustąpieniu przyczyny pozostają.

-odkształcenie sprężyste- odkształcenie, które po ustąpieniu przyczyny ustępują.

4.)Szyby windowe - met opr met pomiarow:

a) metoda graficzna

- Osnową pomiaru są w tym wypadku cztery punkty stanowiące wierzchołki prostokąta o znanych wymiarach. Przekroje szybu na poszczególnych kondygnacjach orientuje się względem tego prostokąta i nanosi na jeden zbiorczy rysunek, podobnie jak przy określaniu odchyłek kształtu szybu. W skali 1:10 nanosi się na kalce położenie osi prowadnic dźwigowych. Kalkę przykłada się do rysunku zbiorczego i tak się ją przesuwa, aby rzuty prowadnic mieściły się swobodnie w powierzchni zawartej między liniami poziomymi przekrojów wewnętrznej powierzchni ścian szybu.

b) metoda analityczna

Metoda ta polega na określeniu optymalnych płaszczyzn, w których zmontowane zostaną prowadnice. Obliczenia wykonuje się w układzie współrzędnych, gdzie osiami X i Y są krawędzie ścian szybu w piwnicy budynku. W stosunku do tych osi odnosi się krawędzie ścian dla każdej kondygnacji.

Współrzędne X i Y, które są jednocześnie wyrazami wolnymi dla poszczególnych punktów każdej kondygnacji, wyrażone w układzie XOY.

- ułożenie równań poprawek:

x_i^obs. + V _xi = x_i^wyr.

y_i^obs. + V _yi = y_i^wyr.

- nałożenie na niewiadome (warunek prostoliniowości i równoległości):

war. prostoliniowości:	war. równoległości:
xB^w - xA^w= 0 xC^w - xD^w= 0 yC^w - yB^w= 0 yD^w - yA^w= 0	xD^w - xA^w= g xC^w - xB^w= g yC^w - yD^w= h yB^w - yA^w= h

5.) Odchylenia od pionu - met bezp rzutowania:

Metoda ta polega na wyznaczeniu wychylenia osi przez rzutowanie teodolitem kolejnego punktu budowli na łatę umieszczoną poziomo między stanowiskami instrumentu a obiektem. W ten sposób składową odchylenia pionów osi budowli od pionu otrzymuje się bezpośrednio na łacie w skali d/ D, gdzie:

d - odległość instrumentu od łaty

D - odległość instrumentu od obiektu

zakładając

;

- nie pionowość osi głównego instrumentu (teodolitu)

* wpływ błędu na mierzony kierunek

V- wychylenie osi głównej instrumentu

a- kąt nachylenia osi celowej

b- azymut osi celowej

m_k osiągnie maksimum przy b=100^g ; sinb=1

;

m_k powoduje M_k=m_k^cc/r*D

- nie poziomość łaty

m₀=d-O

O=O'*cosa

m₀=O'-O'cosL=O'(1-cosL)=O'2(sinL/2)^2==O'2(L/2)^2=O'2(L^2/4)

m₀=1/2O'(L/p)^2

L=pier((2 m₀ )/(O'p^cc))

- nie prostopadłość łaty

przy łacie

---