• definicja krzywej przejściowej + wzory

Krzywa przejściowa - krzywa stosowana w projektowaniu dróg i linii kolejowych w celu uzyskania płynnego przejścia między odcinkiem prostym i łukiem. Przyspieszenie kątowe pojazdu poruszającego się po krzywej przejściowej ze stałą prędkością jest stałe, więc siła odśrodkowa rośnie liniowo z czasem.

Długość krzywej przejściowej - maximum z długości wynikającej z prędkości podnoszenia się koła i z szybkości zmiany przyspieszenia L=a²/R

Kąt zwrotu stycznej na końcu krzywej przejściowej τ=L/2*R

Gdzie:

A- to maksymalne dopuszczalne przyspieszenie niezrównoważone

ψ- maksymalne dopuszczalny przyrost przyspieszenia bocznego niezrównoważonego

V_max- prędkość maksymalna

• zasady projektowania niwelety w przekopie

W przekopach linie kolejową należy projektować na jednostronnym spadku lub w załomie wypukłym. Nie wolno projektować w przekopie załomów wklęsłych (niemożliwe odwodnienie).

Profil podłużny odcinków linii kolejowej położonej w wykopie powinien mieć pochylenie nie mniejsze od średniego pochylenia podłużnego dna rowów (>3‰; w warunkach szczególnie trudnych: >1‰) ze względu na ograniczenia robót ziemnych. Optymalne pochylenie wynosi 4 - 6‰.

• numeracja torów stacyjnych + rysunek

Na stacji pośredniej linii jednotorowej/dwutorowej numer 1 otrzymuje tor główny zasadniczy, jego funkcją podstawową jest ruch pociągów, jadących w kierunku wzrostu kilometrażu.

Tory stacyjne położone na prawo od toru 1 — patrząc w kierunku wzrostu kilometrażu —

otrzymują kolejne numery nieparzyste (3, 5, 7... itd.), zaś tory położone na lewo — kolejne

numery parzyste (2, 4, 6... itd.) — przy czym na stacjach położonych na linii dwutorowej nr 2

otrzymuje tor główny zasadniczy, przeznaczony w funkcji podstawowej dla pociągów

jadących w kierunku malejącego kilometrażu.

Pozostawia się nie zajęte numery dla torów, które zamierza się ewentualnie budować później.

• Opory jednostkowe - od czego zależą, po co wyznaczamy (było na poprawce)

Opór jednostkowy jest to opór ruchu (tzn. opory jakie napotyka pociąg podczas ruchu po torze kolejowym- opór silnika, łożysk osi taboru, toru szynowego, zmiennej prędkości, opór powietrza, +/- od poruszania się po pochyleniu, opór w jazdach na łukach) podzielony przez ciężar pojazdu M wyrażony w [N] otrzymana jednostka to promil [N/kN].

Opór jednostkowy ruchu w łuku

• pochylenie nieszkodliwe

pochylenia mniejsze niż opór podstawowy( nie ma wpływu na pracę siły pociągowej przy jeździe w góre i w dół)

• podział torów stacyjnych

dzielą się na tory głowne (zasadnicze, będące przedłużeniem torow szlakowych i dodatkowe), ktore służą do przepuszczania i przyjmowania pociągow oraz tory boczne, (wyciągowe, ładunkowe, odstawcze, komunikacyjne, wagowe, manewrowe, żeberkowe), które służą do wykonywania manewrów, wyładunku, załadunku i postoju wagonów.

• niweleta, co to i rysunek w profilu poprzecznym (było na poprawce)

linia przecięcia płaszczyzny pionowej z prawą górną krawędzią torowiska drogi kolejowej.

• łuk pionowy wzory kiedy stosujemy jakie promienie

W przypadku, gdy f > 8 mm należy stosować zaokrąglenia załomu profilu podłużnego.

Odległość od wierzchołka do środka łuku: F=(R/8)*n²

Minimalne wielkość promieni łuków pionowych Rmin [m]:

dla linii dużych prędkości >160 km/h - 20000 m,

dla linii magistralnych 160 > v >140 km/h - 15000 m,

dla linii magistralnych v > 140 km/h i pierwszorzędnych - 10000 m,

dla linii drugorzędnych - 5000 m,

dla linii znaczenia miejscowego - 2000 m,

• stacja kolejowa

Stacją kolejową nazywa się obszar komunikacji kolejowej, obejmujący określony układ

torowy wraz z obiektami i urządzeniami technologicznie powiązanymi (urządzenia łączności i

sterowania ruchem kolejowym), służącymi do wykonywania określonej pracy ruchowej i

przewozowej.

Stacja kolejowa jest następczym, zapowiadawczym posterunkiem ruchu. Na stacji oprócz

torów głównych zasadniczych, stanowiących przedłużenie torów szlakowych, musi

znajdować się co najmniej jeden tor główny dodatkowy. Na stacji pociągi mogą rozpoczynać

lub kończyć swoją jazdę, wyprzedzać się i krzyżować, a także zmieniać kierunek jazdy. Na

stacji może również odbywać się przerabianie, rozrządzanie i zestawianie składów pociągów.

Ponadto odbywają się tam w pełnym lub w ograniczonym zakresie wszystkie czynności

związane z odprawą podróżnych, przesyłek bagażowych, ekspresowych, pocztowych i

ładunków, a także zmiana lokomotyw i drużyn pociągowych oraz oględziny techniczne

taboru.

• semafory wjazdowe (rysunek i odległosci), zasady rozmieszczania (było na poprawce)

ustawia się przed pierwszą zwrotnicą posterunku ruchu, patrząc od strony szlaku.

Semafor wjazdowy na stacji ustawia się w odległości 100 m, 200 m lub zwiększonej 50%, tj.

150 m lub 300 m od punktu niebezpiecznego. Punktami niebezpiecznymi na stacji są:

początek lub ukres rozjazdu, wskaźnik W5, a nawet początek peronu, jeżeli peron znajduje się

między semaforem a pierwszą zwrotnicą.

• grubość podsypki

• basen retencyjny

w sytuacji kiedy znika potrzeba prowadzenia rowów bocznych odwadniających, wyprowadza sie je z dala od linii kolejowej "w pole". W przypadkach, w których jest brak takiej możliwości (pola uprawne, zabudowania, gniazdo szerszeni) stosuje się basen retencyjny. Zbiera on wodę opadową z rowów, która następnie odparowuje.

• wstawki na stacji

Wstawki proste.

Odcinek toru prostego, tzw. wstawki proste, umieszcza się w drogach zwrotnicowych w celu

uspokojenia ruchu taboru, przechodzącego przez rozjazdy i łuki oraz dla wykonania

poszerzeń toru przed łukami, a także dla wspawania odcinków szyn ze stykami izolowanymi

klejonymi, potrzebnymi do urządzeń sterowania ruchem kolejowym.

Wstawki proste - z wyjątkiem niektórych przypadków - umieszcza się między:

—rozjazdami,

—rozjazdami a początkami łuków kołowych lub początkami krzywych przejściowych,

— początkami łuków kołowych odwrotnych bez krzywych przejściowych (w torach

głównych dodatkowych i bocznych przy vmax == 40 km/h).

• opory całkowite

Opory ruchu pociagu to zespol sil przylozonych do niego na kierunku ruchu, lecz ze zwrotem przeciwnym do zwrotu predkosci ruchu. Od wielkości oporów zależy potrzebna siła pociągowa lokomotywy.

Opory powstające w czasie ruchu taboru po torze wynikające z konstrukcji pojazdów oraz ze stanu toru, nazywają się oporami jazdy. W skład tych oporów wchodzą: opór silnika i mechanizmów lokomotywy, tarcie czopów w łożyskach osi, opór toru szynowego, opór ruchu przy zmiennej prędkości, opór powietrza, opór dodatni lub ujemny w skutek jazdy po pochyleniu, opór jazdy na łukach. Wszystkie te opory sumują się W=W₀+W_r+W_i gdzie W₀- opór pociągu na torze prostym i poziomym W_r- opór wywołany jazdą po łuku W_i­ - opór wywołany jazdą na pochyleniu. Zależność ta nie ujmuje oporów ruchu w tunelu, na rozjazdach i oporów ruszania.

• pochylenie miarodajne

Największe dopuszczalne pochylenie po jakim może poruszać się równomiernie pociąg ze stałą prędkością i stałą masą.

I_m=i₀+i_k i_k=690/R

I₀ - pochylenie rzeczywiste

I_k - opory na łuku

• przystanek osobowy

jest punktem ekspedycyjnym przeznaczonym wyłącznie do obsługi ruchu pasażerskiego. Jego wyposażenie stanowią perony, niekiedy również wiata lub budynek z poczekalnią i kasą biletową. Na linii jednotorowej buduje się zazwyczaj jeden peron, natomiast na linii dwutorowej dwa perony umieszczone po obu stronach lub jeden peron między torami o poszerzonym międzytorzu.

• odwodnienie równi stacyjnej

Podstawowym sposobem odwodnienia równi stacyjnej jest drenaż powierzchniowy.

Obejmuje on:

-układ rur drenarskich podłużnych i poprzecznych

-układ kolektorów i zbieraczy oraz system studzienek kontrolnych i osadowych, przejmujących wodę od powyższych

Drenaż z rur drenarskich stosujemy, gdy grunty są mało lub nieprzepuszczalne.

Ciągi drenarskie budujemy na międzytorzach, równolegle do torów. Nie wolno pod torami, wzdłuż nich.

Pochylenie torowiska równi stacyjnej 1-4%, skierowane prostopadle do drenów.

• dł. użyteczna torów stacyjnych + rysunek (było na poprawce)

jest to długość tej części toru, na której powinien zmieścić się podczas postoju pociąg lub grupa pojazdów szynowych (między sygnalizatorem a odcinkiem izolowanym - jeśli brak to do ukresu)

• składniki oporów

-W₀ - opór ruchu pociągu na torze prostym i poziomym

-W_r - opór ruchu wywołany jazdą po łuku

-W_i - opór ruchu wywołany jazdą na pochyleniu

opór jazdy całkowity W = W₀ + W_r + W_i

Powyższe opory wynikają ze zjawisk fizycznych takich jak:

-opór silnika

-tarcie łożysk osi

-opór toru szynowego

-opór ruchu przy zmiennej prędkości

-opór powietrza

-opór jazdy po pochyleniach

-opór jazdy po łukach

• Zadania małej stacji (koniecznie podział tych zadań na dwie grupy) (było na poprawce)

czynności techniczne:

-przyjmowanie pociągów osobowych i towarowych

-przepuszczanie pociągów nie zatrzymujących się

-krzyżowanie i wyprzedzanie się pociągów

-manewry z wagonami podlegającymi załadunkowi lub rozładunkowi

-ewentualna obsługa bocznic

czynności handlowe:

-obsługa ruchu osobowego

-ekspedycja bagażu podróżujących

-wysyłanie, przechowywanie przesyłek pocztowych

-załadunek towarów z innych środków komunikacji na wagony i odwrotnie

-przechowywanie towarów

• wstawki o pochyleniu pośrednim

Wstawki o pochyleniu pośrednim stosujemy w 2 przypadkach:

-sąsiednie pochylenia odwrotnego kierunku, każdy >2,5 promila

-suma sąsiednich pochyleń przekracza: dla

kat 0,1 - 5 promila

kat 2,3 - i_m/2

Długość wstawki > 1/3 najdłuższego pociągu.

• oznaczenie rozjazdu

np. S49-300-1:9

Typ rozjazdu opisuje się podając kolejno (oddzielając kreskami):

— typ szyn, z których rozjazd jest zbudowany (S49, S60 lub S42);

— promień toru zwrotnego [m] —bez litery R ani miana, np. 300;

— skos rozjazdu np. 1 : 9, który oznacza tg kąta między prostymi osiami torów

wyprowadzonych z rozjazdu.

• Mijanka (było na poprawce)

Mijanką nazywa się stację, której układ torowy umożliwia jedynie krzyżowanie i wyprzedzanie się pociągów.

• Pochylenie szkodliwe

Pochylenie większe niż opór podstawowy (przy jeździe w górę praca siły pociągowej musi osiągnąć określoną wartość a przy jeździe w dół hamowanie powoduje straty energii)

• wyznaczyć parametry łuku poziomego o promieniu R=2000m dla danych v=100km/h, psi=0,5m/s, h=50mm, f=35mm/s, alfa=90 stopni

• obl. trasy 3 kat. w profilu dla załomu - narysował na tablicy "górkę" (z lewej pochylenie 1,5%, z prawej 1,3%)

• wyprowadzić wzór na przechyłkę toru dla poc. towarowych

• kilometracja, podany promień 2000m, kąt zwrotu trasy 90 stopni, krzywa przejściowa 100m oraz AW = 3km i WB = 4km

• Obliczenia dla linii magistralnej, jedno pochylenie 6 promili, drugie 0,5 promila

• Przyspieszenie na łuku, żeby się równoważyło z resztą, wyprowadzić wzór

---