Ytong multipor 0,043 gestosc 115kg/m3
Energo 0,090
Wady Ujemną cechą betonu komórkowego, wynikającą z jego porowatej budowy, jest nasiąkliwość i łatwość wchłaniania wilgoci z powietrza. Dlatego trzeba chronić go przed zawilgoceniem. Nasiąkliwość ta może być bardzo różna dla wyrobów z różnych firm. Zależy w znacznym stopniu od tego czy pory w betonie są otwarte czy zamknięte. Silnie zawilgocone elementy mają mniejszą wytrzymałość, mniejszą izolacyjność cieplną oraz mogą ulegać kruszeniu pod wpływem mrozu, ponieważ woda uwięziona w porach zamarzając może rozsadzać materiał. Ze względu na te cechy nie powinno się z betonu komórkowego wznosić ścian piwnic jak również konstrukcji nadziemnych poniżej 50 cm od poziomu terenu. Wyroby z betonu komórkowego są kruche, dlatego ważny jest staranny transport oraz ostrożny załadunek i rozładunek. Niektórzy producenci dostarczają materiały na paletach szczelnie zapakowane w folię. W stosunku do wyrobów ceramicznych beton komórkowy ma mniejszą akumulacyjność cieplną i mniejszą izolacyjność akustyczną.
Wpływ na zdrowie mieszkańców Beton komórkowy wykazuje całkowitą odporność na działanie pleśni i bakterii i pod tym względem nie zagraża ludzkiemu zdrowiu. Przy zakupie elementów z betonu komórkowego produkowanego z dodatkiem popiołów lotnych najlepiej zażądać badań radioaktywności. Poziom stężenia naturalnych pierwiastków promieniotwórczych nie może przekraczać dopuszczalnych wartości. Betony z dodatkiem popiołów mają właściwości podobne do tradycyjnych materiałów ceramicznych. Dla celów budownictwa mieszkaniowego najlepiej jednak wybierać wyroby produkowane z piasku i wapna, których naturalna radiacja jest wielokrotnie niższa. Są to produkty niemieckie i polskie w kolorze białym.
Na rynku dostępne są wyroby z betonu komórkowego o różnych wymiarach i różnych odmian. Najczęściej oferowane są bloczki odmiany 400, 500, 600 i 700, różniące się gęstością pozorną i współczynnikiem przewodności cieplnej l. Im wyższa odmiana, tym większa wytrzymałość i większa przewodność cieplna. Wyroby odmian 500 i 600 można stosować na ściany konstrukcyjne do wysokości trzech kondygnacji, a na ściany osłonowe- bez ograniczenia wysokości. Odmiana 700 posiada jeszcze większą nośność, ale ze względu na mniej korzystne właściwości ciepłochronne nie nadaje się na ściany zewnętrzne jednowarstwowe. Można ją natomiast stosować w ścianach warstwowych (z dociepleniem ) oraz w ścianach wewnętrznych konstrukcyjnych. W ścianach jednowarstwowych należy stosować zaprawy klejące lub zaprawy ciepłochronne. Normalne zaprawy cementowo- wapienne nie nadają się ponieważ tworzą tzw. mostki cieplne i ciepłochronność takiej ściany bardzo się obniża. Realizując ściany jednowarstwowe warto kupować materiał o najwyższej jakości i dokładności wykonania. W ścianach warstwowych z dociepleniem można stosować zaprawę cementowo- wapienną oraz bloczki o mniejszej dokładności.
Beton komórkowy jest materiałem ze wszech miar godnym uwagi przy podejmowaniu decyzji o budowie własnego domu. Warto podkreślić, że z betonu komórkowego budowane są powszechnie domy mieszkalne we wszystkich krajach europejskich a także na innych kontynentach. Jest to znakomity materiał do budowy domów ciepłych, zdrowych i tanich, w których tradycja harmonijnie splata się z nowoczesnością. Te walory domów gwarantują nowe techniki wznoszenia murów i jakość aktualnie produkowanych betonów komórkowych. Ogólnym dążeniem w technice jest uzyskiwanie materiałów możliwie najlżejszych przy możliwie najwyższej wytrzymałości. Według opinii użytkowników i producentów w betonie komórkowym znaleziono rozsądny kompromis między lekkością a wytrzymałością przy korzystnej izolacji termicznej.
Przybliżmy czytelnikom bliżej najważniejsze właściwości betonu komórkowego:
Gęstość objętościowa wyrażająca stosunek masy betonu komórkowego do objętości jaką zajmuje łącznie z porami jest niezmiernie istotną cechą betonu komórkowego, gdyż od niej zależą jego pozostałe parametry. Podwyższaniu gęstości objętościowej towarzyszy zwykle wzrost wytrzymałości. Natomiast im gęstość objętościowa mniejsza tym izolacyjność cieplna jest większa (materiał jest cieplejszy). W prosty sposób można to wytłumaczyć następująco: im mniejsza masa (ciężar) betonu tym więcej znajduje się w nim porów i tym mniej szkieletu betonowego. Zamknięte w porach powietrze jest wspaniałym izolatorem (lepszym może być tylko próżnia). Należy jednak wiedzieć i o tym, że niższa gęstość objętościowa to także większa przewodność akustyczna. W zależności od gęstości objętościowej w stanie suchym wyróżnia się odmiany betonu komórkowego.
Polska norma PN-89/B-06258 podaje cztery odmiany betonu komórkowego: 400; 500; 600; 700. Dla odmian tych obowiązują przedziały gęstości objętościowej zgodnie z tablicą 1. Na polskim rynku oferowany jest również beton komórkowy odmiany 300, którego gęstość objętościowa mieści się w przedziale 300-350 kg/m3 w stanie suchym.
Dla jasności czytelników należy podać, że w normach zagranicznych stosowane są nieco odmienne podziały betonu w zależności od gęstości objętościowej (przykład to normy niemieckie DIN). Niski ciężar betonu komórkowego to również łatwiejszy transport, mniejsze obciążenie fundamentów (mniejsze wymiary) , możliwość stosowania tam, gdzie z racji nośności gruntu należy ograniczać nacisk.
Wytrzymałość na ściskanie zależna jest, jak już podano od gęstości objętościowej (odmiany) , kierunku zgniatania próbek w stosunku do kierunku wyrostu masy w formie oraz od stopnia zawilgocenia. W zależności od wytrzymałości na Ściskanie produkuje się betony różnych marek; wg polskich norm są to marki: 1,5; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0; 6,0; 7,0 (tablica 1). Marka to Średnia wytrzymałość na Ściskanie w stanie suchym, określona na kostkach o wym. 100x100x100 mm w kierunku prostopadłym do wyrostu masy. W normach europejskich, które w niedługim czasie będą obowiązywać, wytrzymałość określa się w stanie wilgotności ustabilizowanej 6,2 % w stosunku do masy. Wytrzymałość ta stanowi 0,8 wytrzymałości na Ściskanie w stanie suchym. Wytrzymałość przy wilgotności 6,2 % wprowadzona została do normy na projektowanie konstrukcji murowych PN-B-03002:1999. O wytrzymałości murów z elementów z betonu komórkowego piszemy na str. 12 w dziale Technika i technologia.
Izolacyjność cieplna - najkorzystniejsza izolacyjność cieplna spośród materiałów konstrukcyjnych stosowanych do wznoszenia Ścian zewnętrznych. Miarą izolacyjności cieplnej jest współczynnik przewodzenia ciepła l (tablica 1) zależny od gęstości objętościowej, porowatości i wilgotności. Wyjątkowo korzystna (niska) wartość współczynnika przewodzenia ciepła l (W/m K) sprowadza się w rezultacie do wyjątkowo niskiej wartości współczynnika przenikania ciepła U (dawniej k) wyrażonej w (W/m2K) (tablica 2). Niższa wartość współczynnika U oznacza dla inwestora mniej energii zużywanej na ogrzanie domu.
Akumulacja ciepła i dyfuzja pary wodnej - beton komórkowy bardzo powoli oddaje zakumulowane w sobie ciepło, co zapewnia komfort cieplny pomieszczeń poprzez utrzymanie stałej temperatury bez względu na porę roku i warunki panujące na zewnątrz budynku. Dom z betonu komórkowego chroni nas zimą przed oziębieniem a latem przed przegrzaniem. Panują w nim optymalne warunki cieplno wilgotnościowe; nie jest ani za sucho ani za wilgotno. Taki mikroklimat jest wynikiem paro przepuszczalności betonu komórkowego; pochłania on bowiem nadmiar pary znajdującej się w powietrzu pomieszczenia a oddaje ją gdy w pomieszczeniach jest sucho. Dlatego właśnie mówi się, że ściany z betonu komórkowego oddychają.
Odsychanie - szybkość odsychania Ü czyli ustabilizowania się wilgotności w przegrodach z betonu komórkowego wynosi 1,5-2 lat a przy wyjątkowo niesprzyjających warunkach 2-3 lat. Przy wilgotności powietrza wewnętrznego od 40 do 60 % wilgotność ustabilizowana przegród z betonu komórkowego wynosi zwykle 1,5-5 % masy a w warunkach
Odporność na działanie pleśni, bakteri i grzybów - beton komórkowy mimo swej porowatości jest odporny na działanie pleśni, bakterii, grzybów. Badania mikrobiologiczne betonu komórkowego zalanego w czasie powodzi w 1997 r. wykazały, że przy zapewnieniu odsychania nawet w tak ekstremalnych warunkach jak powódź nie następuje rozwój mikroorganizmów (bakterii, grzybów, pleśni).
Mrozoodporność - beton komórkowy jest materiałem odpornym na działanie mrozu, na zagrożenie mrozowe i nie ulega destrukcji pod wpływem działania cyklicznych zamrażań. Pozytywnie wpływa na mrozoodporność struktura betonu komórkowego.
Izolacja akustyczna - pod względem akustycznym beton komórkowy wykazuje pewne mankamenty, szczególnie odmiany lżejsze od 700. Wynikają one z jego niskiej gęstości objętościowej a o izolacyjności akustycznej decyduje masa materiału, chociaż w pewnym stopniu wpływa i konstrukcja przegrody. Przegrody z betonu komórkowego właściwie zaprojektowane pod względem izolacyjności cieplnej spełniają w zakresie izolacji akustycznej obowiązujące wymagania dla przegród pionowych zewnętrznych, natomiast wykazują niedostateczną izolacyjność akustyczną dla przegród międzymieszkaniowych. Obecnie w Zakładzie Akustyki ITB prowadzone są sprawdzające badania izolacyjności akustycznej Ścian z betonu komórkowego, o wynikach poinformujemy Pastwa w kolejnych numerach naszego wydawnictwa.
Ognioodporność - beton komórkowy jest materiałem niepalnym o wysokiej klasie odporności ogniowej, daje bezpieczeństwo przed rozprzestrzenianiem się ognia, co jest szczególnie ważne przy zagęszczonym budownictwie.
Promieniotwórczość naturalna wbrew głoszonym niekiedy opiniom, stężenie naturalnych pierwiastków promieniotwórczych w betonie komórkowym jest podobne a w wielu przypadkach niższe aniżeli w innych materiałach budowlanych. Stężenia ww. pierwiastków kształtują się w betonie komórkowym popiołowym na poziomie cegły i wyrobów ceramicznych, uważanych w powszechnej opinii za materiały najzdrowsze; w betonie komórkowym piaskowym stężenia te są znacznie niższe. Według prowadzonych od 1980 r. systematycznych badań nie zdarzyło się aby w betonie komórkowym popiołowym wystąpiło przekroczenie dopuszczalnych wartości współczynników f1 i f2 określających promieniotwórczość naturalną.
Trwałość - beton komórkowy nie ulega korozji chemicznej ani biologicznej. Poprawnie wyprodukowany i wbudowany jest materiałem o stabilnych właściwościach. Potwierdziły to wieloletnie badania starzeniowe i trwałość budynków z betonu komórkowego wznoszonych w Polsce prawie 50 lat temu a na Świecie 70.
Łatwość obróbki - można go łatwo przycinać, wykonywać w nim bruzdy i puszki na wszelkiego rodzaju instalacje, wbijać gwoździe i kołki, dowolnie kształtować rozwiązania budynków.
Wysoka efektywność ekonomiczna - wynika z małej materiałochronności i małej masy przegród z betonu komórkowego, co wpływa na korzystnie niską energo i pracochłonność szczególnie rozwiązań jednorodnych Ścian.
Przedstawione właściwości betonu komórkowego charakteryzują głównie jego zalety. Nie ma jednak materiału bez wad. Beton komórkowy ma również pewne mankamenty.
Jest to na pewno materiał wymagający od producentów i odbiorców kultury technicznej, gdyż mimo swoich cech wytrzymałościowych odznacza się pewną kruchością (szczególnie czułe są tu elementy profilowane). Stąd jego transport jak i składowanie wymagają odpowiedniego zabezpieczenia przed uderzeniami i obijaniem.
Należy go chronić przed wtórnym nadmiernym zawilgoceniem na placach budów i w przegrodach budynków, gdyż wilgoć wywiera ujemny wpływ na własności izolacyjne i może spowodować uszkodzenia spowodowane działaniem mrozu. Aby beton komórkowy uchronić przed wtórnym zawilgoceniem wystarczy go składować pod przykryciem, mury otynkować a w pomieszczeniach zapewnić odpowiednią wentylację do odsychania z wilgotności poautoklawizacyjnej .
Reasumując: właściwości betonu komórkowego, spowodowały jego bardzo szybki rozwój w kraju i na Świecie. Produkcja utrzymuje się w dalszym ciągu na wysokim poziomie w stosunku do innych materiałów, realizowane są kolejne wytwórnie w kraju i na Świecie. To najlepiej Świadczy o zaletach i o przydatności tego materiału w budownictwie.
Właściwości betonu komórkowego
1. NAJCIEPLEJSZY MATERIAŁ BUDOWLANY 
Nie od dziś wiadomo, że najlepszym izolatorem ciepła jest powietrze. W strukturze betonu komórkowego powietrze zajmuje 60-85% całkowitej objętości i dlatego budynki wykonane z betonu komórkowego zmniejszają istotnie zapotrzebowanie na ogrzewanie lub klimatyzację. Dzięki swojej strukturze beton komórkowy jest najcieplejszym materiałem konstrukcyjnym przewyższający swoimi parametrami technicznymi inne dostępne materiały murowe. Dzięki temu z łatwością można wykonywać ściany jednowarstwowe, które nie wymagają dodatkowego ocieplenia.
2. LEKKI 
Jedną z najcenniejszych właściwości betonu komórkowego jest jego mały ciężar objętościowy. Dzięki swej lekkości umożliwia adaptację już istniejących miejsc, np. zabudowę poddaszy i strychów, w których niedozwolone jest nadmierne obciążanie powstałych wiele lat temu konstrukcji. Nie bez znaczenie jest również fakt, że większość prac murarskich wykonywana jest ręcznie i ciężar przenoszonych elementów odgrywa istotną rolę.
3. EKONOMICZNY 
Beton komórkowy jest dużo lżejszy od cegły i betonu kruszywowego, a przy wznoszeniu ścian jednowarstwowych z zasady nie ma potrzeby stosowania materiałów izolacyjnych, co powoduje, że jest on niezmiernie efektywny kosztowo. Wybierając beton komórkowy H+H wybierają Państwo ekonomiczny system budowy domu wraz z produktami o najwyższym poziomie jakości. Dokładność wymiaru, łatwość obróbki oraz najwyższa izolacyjność muru powodują, że koszt wykonania ściany na gotowo z betonu komórkowego jest najniższy.
4. NAJWYŻSZA ODPORNOŚĆ OGNIOWA
Ze względu na swój czysto mineralny skład, beton komórkowy jest klasyfikowany jako niepalny materiał budowlany w najwyższej klasie odporności A1. Podczas pożaru nie wydziela żadnych szkodliwych bądź trujących substancji dla użytkowników. Jest on odporny na ogień do temperatury 1200°C i w odróżnieniu od innych materiałów budowlanych, żaroodporny. Odporność ogniowa ścian z betonu komórkowego sięga 4 godzin a tym spełnia najwyższe wymagania polskich przepisów z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Ściany z niego wykonane zapobiegają rozprzestrzenianiu się ognia, a tym samym zabezpieczają życie i dobytek oraz zapewniają spokojną ewakuację w przypadku
zagrożenia ogniowego.
5. DOBRY IZOLATOR AKUSTYCZNY 
Ściany wykonane z betonu komórkowego mają większą zdolność tłumienia dźwięków w porównaniu do innych materiałów budowlanych o tej samej gęstości. Ściany z betonu komórkowego zapewniają wysoki poziom ochrony przed hałasem. Dzięki temu ściany wykazują doskonałą izolacyjność akustyczną i zapewniają spokojne, komfortowe mieszkanie oraz pewne zabezpieczenie przed uciążliwymi dźwiękami pochodzącymi zarówno spoza, jak i z wewnątrz budynku.
6. TRWAŁY NA WIELE POKOLEŃ 
Beton komórkowy nie starzeje się, jest odporny na korozję chemiczną i biologiczną. Jest odporny na działanie pleśni, bakterii oraz kwaśnego deszczu w regionach przemysłowych. Skład betonu komórkowego eliminuje powstawanie wykwitów i wysoleń, grzybów oraz szkodliwych dla zdrowia mikroorganizmów. Zachowuje swoje właściwości przez cały okres użytkowania budynku.
7. DOKŁADNOŚĆ WYMIARU
Technologia produkcji betonu komórkowego zapewnia uzyskanie najwyższej dokładności wymiarów (bloczki odmiany TLMB, TLMA), co znakomicie ułatwia prace murarskie i redukuje koszty wykończenia ścian.
8. ŁATWY W OBRÓBCE MECHANICZNEJ
Bloczki i płytki można, przy użyciu najprostszych narzędzi, dowolnie obrabiać,przycinać, wykonywać w nich różnej wielkości otwory pod instalacje elektrycznei wodno-kanalizacyjne.
9. PRZYJEMNY W UŻYTKOWANIU
Ściany wykonane z betonu komórkowego zapewniają przyjemny mikroklimat wnętrza i wpływają korzystnie na samopoczucie domowników, stwarzając właściwe warunki zarówno do pracy jak i odpoczynku.
10. ZDROWY I EKOLOGICZNY
Produkowany jest z surowców nieszkodliwych dla zdrowia: kruszywa (piasek lub popiół lotny powstający ze spalania węgla w elektrowniach albo łącznie piasek i popiół), wapna, cementu i wody. Dzięki wykorzystaniu naturalnych surowców i nowoczesnej technologii produkcji, ściany z betonu komórkowego gwarantuje dobre samopoczucie mieszkańców domu. Pory w betonie komórkowym sprzyjają wchłanianiu nadmiaru wilgoci z powietrza wewnątrz budynku i oddawaniu jej, gdy powietrze jest zbyt suche. Zapobiega to zawilgoceniu ścian, rozwojowi pleśni i grzybów oraz utrzymuje wilgotność powietrza na stałym, optymalnym dla człowieka poziomie.
Dzięki odpowiedniej grubości ściany jednowarstwowe gromadzą i oddają ciepło w zależności od temperatury wewnątrz i na zewnątrz budynku, utrzymując ją na stałym poziomie. Proces ten zachodzi zarówno w cyklu dobowym, jak i rocznym. Zimą zabezpiecza przed gwałtownym wychłodzeniem, a latem jego nadmiernym przegrzaniem.
Pochodzenie betonu komórkowego
Beton komórkowy jest materiałem, który został wynaleziony w końcu XIX wieku. W roku 1877 wynalazca Zernikow sporządził zaprawę wapienno-piaskową w parze wodnej pod wysokim ciśnieniem. W dalszym etapie rozwoju tego materiału swój udział mieli: Michaelis, E. Hoffmann, J. W. Aylsworth i F. A. Dyer, którzy rozwinęli technologię produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego.
Po pierwszej wojnie światowej, podczas kryzysu nastąpił dynamiczny rozwój betonu komórkowego, który miał zastąpić drewno. Dobrze widziane były materiały o wysokiej izolacji termicznej i niewielkim koszcie energii potrzebnej do produkcji. Ponadto oczekiwano, że materiał budowlany będzie trwały, niepalny i łatwy w obróbce.
Nazwa „autoklawizowany beton komórkowy” określa sposób jego produkcji i raczej odstrasza niewtajemniczonych, którzy kojarzą beton komórkowy z betonem ciężkim. Beton komórkowy nazywany jest również inaczej: suporeks, siporeks, gazobeton, porobeton, co jest trafniejszą nazwą, która bardziej oddaje jego strukturę i określa cechy/właściwości materiału.
1.2.1. Z CZEGO PRODUKOWANY JEST BETON
KOMÓRKOWY?
Beton komórkowy produkuje się z łatwo dostępnych i obficie występujących w naturze
(a wiec i relatywnie tanich) ale i odpowiednio przygotowanych surowców. W zależności od zespołu
warunków surowcowo-lokalizacyjnych, w Polsce stosowane są wariantowe technologie
produkcji betonu komórkowego*, oparte na następującym zestawie składników [1]:
- spoiwo (cement + wapno lub samo wapno)
- kruszywo (piasek kwarcowy lub popiół lotny powstający ze spalania węgla
w elektrowniach albo piasek kwarcowy + popiół)
- środek porotwórczy (proszek aluminium albo pasta aluminium)
- detergent (środki powierzchniowo-czynne do usuwania warstwy ochronnej
z proszku aluminium oraz zmniejszenia napięcia powierzchniowego
wody i uzyskania szybszego zwilżenia stałych składników
masy zarobkowej podczas mieszania)
- woda
- ewentualnie dodatki (poprawiające własności reologiczne masy)
Dla odbiorcy bez znaczenia jest, według jakiej technologii został wytworzony beton komórkowy,
który zakupił, gdyż każda z technologii daje gwarancję uzyskania dobrego wyrobu.
Zapewniają to wieloletnie doświadczenia w procesie wytwarzania betonu komórkowego.
Wyszukiwarka