Krąg tematyczny: Każdy czyścioch Ci to powie, mycie to jest samo zdrowie
16. Sekrety pachnącego mydełka
Zapis w dzienniku:
I. „W łazience” - rozmowa na temat akcesoriów wykorzystywanych do zabiegów higienicznych, wskazanie tych znajdujących się w domu i w przedszkolu. Poszerzenie wiedzy o tym, co jest potrzebne do mycia. „Przybory toaletowe” - zwiedzanie łazienek przedszkolnych i obserwowanie, czy wszystko, co potrzebne, jest na miejscu. „Strumyk wody” - zabawa bieżna.
II. „Mania, Gryzia i pazurki” - wysłuchanie opowiadania z „Książki”; przekonanie dzieci o konieczności zabiegów higienicznych oraz przełamywanie ich lęków, rozmowa na temat podstawowych czynności higienicznych w odwołaniu się do wiedzy dzieci. „Piękne dłonie” - dokładne przyjrzenie się dziecięcym dłoniom, zwrócenie uwagi na potrzebę szczególnego dbania o dłonie i paznokcie. „Dłoń” - odrysowanie dłoni na kartonach, porównywanie z dłonią nauczyciela, kolorowanie według własnego pomysłu.
III. „Czyste ręce” - przypomnienie, jak należy myć ręce, uświadomienie konieczności oszczędzania wody, obserwacja brudnych i czystych rąk; porównywanie, wyciąganie wniosków. „Ojciec Wirgiliusz” - zabawa naśladowcza.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- wiem, co jest potrzebne do utrzymania higieny,
- wiem, co należy robić w łazience, dbam o porządek,
- sprawnie reaguję na polecenia nauczyciela,
- uważnie słucham opowiadania,
- opowiadam treść utworu i oceniam zachowanie bohaterów,
- wiem, że zabiegi higieniczne są potrzebne, i nie odczuwam przed nimi lęku,
- ćwiczę sprawność dłoni,
- chętnie koloruję odrysowaną dłoń według własnego pomysłu,
- nabieram nawyków higienicznych,
- wyciągam proste wnioski z obserwacji,
- naśladuję czynności związane z myciem.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„W łazience” - rozmowa na temat akcesoriów wykorzystywanych do zabiegów higienicznych, wskazanie tych znajdujących się w domu i w przedszkolu. Poszerzenie wiedzy o tym, co jest potrzebne do mycia.
Dzieci siedzą w kole, nauczyciel zadaje zagadki dotyczące akcesoriów potrzebnych do mycia.
Po odgadnięciu zagadki prowadzący pokazuje dany przedmiot, np. mydło, ręcznik. Po kilku próbach również dzieci mogą wskazywać przedmioty będące rozwiązaniem zagadek.
Rozpuszczam się w wodzie,
ubywa mnie co dzień.
Kto o czystość dba,
Ten mnie dobrze zna. (mydło)
Schowała się w tubie,
używać jej lubię,
a i mała szczotka
chętnie się z nią spotka. (pasta do zębów)
Jestem w łazience,
wycierasz mną ręce. (ręcznik)
Co to jest - na pewno wiesz,
najeżona jest jak jeż.
Lecz nikogo nie ukłuje,
tylko zęby wyszoruje. (szczoteczka do zębów)
Uwaga! Można zadać dodatkowe pytania:
- Co jeszcze może znajdować się w łazience przedszkolnej? (np. chusteczki do nosa, papier toaletowy)
- Co jeszcze innego znajduje się w łazience w waszym domu?
mydło, ręcznik, szczoteczka do zębów, pasta do zębów, papier toaletowy, chusteczki |
„Przybory toaletowe” - zwiedzanie łazienek przedszkolnych i obserwowanie, czy wszystko, co potrzebne, jest na miejscu, czy w każdej łazience znajdują się akcesoria potrzebne do mycia.
„Strumyk wody” - zabawa bieżna. Dzieci to kropelki wody i na początku zabawy wszystkie kucają na podłodze. Nauczyciel wybiera jedno dziecko, które będzie początkiem strumyka. Biega ono na palcach slalomem wśród innych i dotyka niektórych z nich. Wybrane dzieci wstają i biegną za przewodnikiem, tworząc strumyk wody. Rundka zabawy trwa dopóty, póki są jeszcze jakieś dzieci niepołączone w strumyk. W dalszych powtórzeniach wybiera się inne, chętne, dzieci do tworzenia strumyka.
CD Utwory… cz. 1 - „Greensleeves to a ground” (nr 21) |
II. Zajęcia główne
„Mania, Gryzia i pazurki” - wysłuchanie opowiadania z „Książki”; przekonanie dzieci o konieczności zabiegów higienicznych; przełamywanie ich lęków; rozmowa na temat podstawowych czynności higienicznych − odwoływanie się do wiedzy dzieci.
Dzieci słuchają opowiadania z „Książki”. Nauczyciel zadaje pytania zachęcające dzieci do wypowiedzi na temat tekstu.
Polecenia:
- Jak myślisz, dlaczego trzeba myć ręce i obcinać paznokcie?
- Co należy robić każdego dnia, aby schludnie wyglądać?
- Czy należy bać się obcinania paznokci i innych zabiegów higienicznych?
„Książka” s. 12-13 |
„Piękne dłonie” - przyjrzenie się dłoniom, zwrócenie uwagi na potrzebę dbania o ręce i paznokcie. Nauczyciel z dziećmi przeprowadza kontrolę ich dłoni pod kątem higieny i ogólnego wyglądu. Prezentuje dzieciom zgromadzony zbiór przyborów toaletowych i wspólnie z dziećmi omawia ich zastosowanie. Demonstruje, jak prawidłowo należy używać tych przyborów, a jednocześnie przestrzega, by robić to tylko i wyłącznie pod nadzorem kogoś dorosłego, ze względu na niebezpieczeństwo w przypadku niewłaściwego użycia.
nożyczki do paznokci, szczoteczka do paznokci |
„Dłoń” - odrysowanie dłoni na kartonach, porównywanie z dłonią nauczyciela, kolorowanie według własnego pomysłu.
Praca przy stolikach.
Nauczyciel rozdaje kartki papieru i ołówek każdemu dziecku. Zadaniem każdego dziecka jest odrysowanie swojej dłoni na kartce, następnie ozdobienie jej według własnego pomysłu (kredki ołówkowe, pastele).
Na zakończenie nauczyciel podpisuje dłonie dzieci i umieszcza wykonane prace na tablicy.
karki papieru, ołówki, kredki ołówkowe, pastele |
III. Zajęcia popołudniowe
„Czyste ręce” - przypomnienie, jak należy myć ręce, uświadomienie konieczności oszczędzania wody, obserwacja brudnych i czystych rąk; porównywanie, wyciąganie wniosków.
Dzieci wraz z nauczycielem przypominają kolejne czynności podczas mycia rąk (opłukanie rąk, namydlenie dłoni, zakręcanie kranu podczas mycia rąk mydłem, spłukanie dłoni wodą, osuszanie rąk ręcznikiem). Zwrócenie uwagi na konieczność oszczędzania wody podczas mycia rąk.
Następnie w łazience odbywa się pokaz prawidłowego mycia rąk. Potem wszyscy myją ręce.
Na zakończenie nauczyciel zadaje pytanie:
- Dlaczego należy dbać o to, by mieć czyste dłonie?
mydło, ręcznik |
„Ojciec Wirgiliusz” - zabawa naśladowcza.
Ojciec Wirgiliusz
Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje,
a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje.
Ref. Hejże, dzieci, hejże ha!
Róbcie wszystko to, co ja.
Hejże, dzieci, hejże ha!
Róbcie wszystko to, co ja.
Wybrana osoba stojąca w środku koła pokazuje czynności związane z higiena osobistą, a dzieci tworzące koło naśladują ją.
CD Utwory… cz. 1 - „Ojciec Wirgiliusz” (nr 27), W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 115. |
17. Mam chusteczkę
Zapis w dzienniku:
I. „Chusteczka” - zabawa połączona z ćwiczeniami oddechowymi, dmuchanie na chusteczkę ustami, dmuchanie w chusteczkę nosem, uczenie misia poprawnego korzystania z chusteczki. „Chusteczki” - pokaz różnego rodzaju chusteczek do nosa: z tkaniny, ozdobionych wzorem, haftowanych, jednorazowych itp.; porównywanie, wypowiedzi dzieci na temat ich wyglądu i zastosowania. „Mam chusteczkę haftowaną ” - zabawa ruchowa w kole ze śpiewem.
II. „Katar” - wysłuchanie wiersza Iwony Salach; rozmowa o okolicznościach, kiedy nieodzowne jest użycie chusteczki do nosa, odwołanie się do doświadczeń dzieci. „Spadochron” - zabawy z chustą, podnoszenie i opuszczanie chusty przez wszystkie dzieci. „Moja chusteczka” - malowanie farbami na kwadratowym kartonie, ozdabianie go wzorami według własnego pomysłu.
III. „Kto znajdzie?” - wyszukiwanie kształtu kwadratu spośród innych figur geometrycznych, dostrzeganie różnic między figurami. „Kolorowe chusteczki” - zabawa relaksacyjna.
Przewidywane osiągnięcie - co poznaję, co umiem, co czuję:
wiem, do czego służy chusteczka, właściwie z niej korzystam,
ćwiczę oddech,
oglądam różne rodzaje chusteczek do nosa, opisuję je oraz wskazuję różnice w ich wyglądzie,
ilustruję śpiewane słowa ruchem,
słucham uważnie wiersza i wyciągam wnioski,
ćwiczę sprawność,
współdziałam z innymi podczas zabawy,
starannie wykonuję prace plastyczne,
znajduję kwadrat wśród innych figur,
dostrzegam różnice między figurami,
wymyślam ruch pasujący do muzyki,
odpowiednio reaguję na umówiony sygnał.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Chusteczka” - zabawa połączona z ćwiczeniami oddechowymi, dmuchanie na chusteczkę ustami, dmuchanie w chusteczkę nosem, uczenie misia poprawnego korzystania z chusteczki.
Dzieci otrzymują chusteczki higieniczne i maszerują po sali. Na dźwięk bębenka wykonują polecenia nauczyciela:
Dmuchamy ustami na chusteczkę,
dmuchamy w chusteczkę nosem,
rozkładamy chusteczkę na dywanie i wydajemy głośne „A psik!”.
Po tej zabawie każde dziecko wybiera sobie misia lub lalkę i siada z innymi w kole. Nauczyciel demonstruje na misiu, jak należy poprawnie korzystać z chusteczki. Następnie każde dziecko powtarza czynności nauczyciela na swojej zabawce.
chusteczka higieniczna dla każdego dziecka, bębenek, lalki, misie |
„Chusteczki” - pokaz różnego rodzaju chusteczek do nosa: z tkaniny, ozdobionych wzorem, haftowanych, jednorazowych itp.; porównywanie, wypowiedzi dzieci na temat ich wyglądu i zastosowania.
Nauczyciel rozkłada na dywanie przygotowane wcześniej chusteczki wykonane z różnych materiałów (z tkaniny, ozdobionych wzorem, haftowanych, higienicznych), następnie rozmawia z dziećmi na ich temat: z czego są wykonane, jak wyglądają i jakie mają zastosowanie.
różne rodzaje chusteczek: jednorazowe, z tkaniny i inne |
„Mam chusteczkę haftowaną” - zabawa ruchowa w kole ze śpiewem.
Mam chusteczkę haftowaną
Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi,
kogo kocham, kogo lubię, rzucę mu pod nogi.
Tego kocham, tego lubię, tego pocałuję,
a chusteczkę haftowaną ... (imię) podaruję.
Uczestnicy zabawy stoją w kole, kołysząc się i śpiewając dwa pierwsze wersy. Wybrana osoba tańczy w środku koła, trzymając w ręku chusteczkę. Przy trzecim wersie wskazuje kolejne dzieci. W czasie czwartego wersu wybiera na swoje miejsce jedno dziecko, wymieniając jego imię i podając mu chusteczkę.
CD Utwory… cz. 2 - „Mam chusteczkę haftowaną ” (nr 40), chusteczka, W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 31. |
II. Zajęcia główne
„Katar” - wysłuchanie wiersza Iwony Salach; rozmowa o okolicznościach, kiedy nieodzowne jest użycie chusteczki do nosa, odwołanie się do doświadczeń dzieci.
Katar
Katar złapał mały Zdziś
i chusteczkę przyniósł dziś.
Wczoraj zmoczył sobie nogi,
więc go katar złapał srogi.
Kicha, prycha, wzdycha, sapie,
tak go mocno w gardle drapie.
Kręci w nosie - łezki płyną,
lecz zasłania się chuściną.
Bo wie nawet małe dziecko:
gdy masz katar - chodź z chusteczką.
Iwona Salach
Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi.
Przykładowe pytania:
- Jaka przygoda spotkała Zdzisia?
- Dlaczego złapał go katar?
- Czy należy używać chusteczki, gdy mamy katar? Dlaczego?
- W jakich okolicznościach należy używać chusteczki do nosa? (odwołanie się do doświadczeń dzieci).
I. Salach, Katar [w:] Wiersze dla przedszkolaka, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 20. |
„Spadochron” - zabawa z chustą animacyjną wg pedagogiki zabawy (zmodyfikowana).
Dzieci dzielimy na cztery grupy. Każda grupa otrzymuje chusteczki w innym kolorze: czerwone, białe, zielone i żółte. Dzieci w dowolny sposób ustawiają się dookoła chusty. Chwytają i rozciągają chustę. Lekko nią poruszają.
Przykłady zabaw:
- Na hasło: czerwone chusteczki dzieci z takimi chusteczkami chowają się pod spadochronem (chusta), analogicznie następne.
- Na hasło: czerwone i żółte chusteczki dzieci z takimi chusteczkami zamieniają się miejscami, przebiegając pod chustą.
- Na hasło: wszystkie chusteczki wszystkie dzieci wchodzą pod spadochron (chustę) i przykrywają się nim.
chusta, chusteczki: czerwone, białe, zielone, żółte |
„Moja chusteczka” - malowanie farbami na kwadratowym kartonie, ozdabianie go wzorami według własnego pomysłu.
Ozdabianie „chusteczki” farbami plakatowym wg własnego pomysłu.
Rozdanie dzieciom kwadratowych kartonów - chusteczek.
Zapoznanie dzieci z techniką malowania farbami (pędzle, farby, woda, gąbki, ściereczki). Rozmowa na temat dbałości o czystość ubrań oraz porządek na stanowisku pracy.
Czynności porządkowe po zakończonym malowaniu.
Omówienie prac dzieci, zorganizowanie wystawki.
kwadratowe kartoniki, farby, pędzle, gąbki, ściereczki |
III. Zajęcia popołudniowe
„Kto znajdzie?” - wyszukiwanie kształtu kwadratu spośród innych figur geometrycznych.
Nauczyciel demonstruje dzieciom plansze z figurami geometrycznymi. Wskazuje na kwadrat i przypina go na tablicy.
Następnie prosi dzieci:
- Odszukajcie w sali przedmioty, które mają kształt kwadratu.
- Obrysujcie palcem ten przedmiot.
- Narysujcie w powietrzu dowolnej wielkości kwadrat.
Dodatkowo!
Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku kopertę, w której są figury geometryczne. Zadaniem dzieci jest wyszukanie w niej wszystkich kwadratów. Można zaproponować dzieciom, aby ułożyły z nich dowolny przedmiot, np. domek czy rakietę. Podsumowaniem zajęć może być naklejenie wykonanego przez dzieci przedmiotu na kolorową kartkę - praca plastyczna.
plansze z figurami geometrycznymi, koperty z figurami geometrycznymi dla każdego dziecka, kolorowe kartki, klej |
„Kolorowe chusteczki” - zabawa relaksacyjna. Każde dziecko otrzymuje kolorową chusteczkę, najlepiej szyfonową. Dzieci improwizują ruch do muzyki. Poruszają się swobodnie po całej sali, dopasowując ruch do tempa i nastroju słuchanego utworu. Stopniowe wyciszenie muzyki jest sygnałem do spokojnego rozłożenia chusteczki na podłodze, położenia się na niej - odpoczywania.
CD Utwory… cz. 1 - „Łabędź” C. Saint-Saënsa (nr 8), kolorowe chustki (najlepiej szyfonowe) |
18. Zabawy z pianą
Zapis w dzienniku:
I. „Lustro” - zabawa naśladowcza; dzieci siedzą w parach naprzeciwko siebie - jedno pokazuje ruchy (mycia twarzy, zębów, czesania, itd.), a drugie powtarza je jak lustrzane odbicie. „Pachnące mydełka” - wąchanie, porównywanie i określanie zapachów, kształtów, kolorów kostek różnych rodzajów mydeł. „Wielkie pranie ” - zabawa bieżna.
II. „Łazienkowe oceany” - nauka piosenki. „Przedszkolne laboratorium” - zabawy badawcze z pianą; tworzenie mydlanego roztworu, puszczanie baniek mydlanych, obserwacja rozpuszczania się mydła w wodzie, wyciąganie wniosków na podstawie przeprowadzonych doświadczeń.
III. „Wielkie mycie” - ćwiczenia ortofoniczne (ćwiczenia narządów mowy na wyrazach dźwiękonaśladowczych: plusk, plusk, chlap, chlap, szor, szor itp.). „Brudne do kosza” - zabawa ruchowa; zgniatanie gazet w kulki i rzuty do kosza.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- naśladuję ruchy koleżanki lub kolegi,
- przedstawiam się za pomocą gestu czynności mycia twarzy, zębów, czesania itp.,
- odróżniam i nazywam zapachy,
- naśladuję czynności związane z praniem,
- poznaję słowa i melodię piosenki,
- biorę udział w zabawach badawczych,
- zapamiętuję kolejność działań,
- ćwiczę narządy mowy,
- doskonalę sprawność dłoni i celność.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Lustro” - zabawa naśladowcza, pantomimiczna: naśladowanie czynności wykonywanych podczas zabiegów higienicznych (mycie rąk, twarzy, zakręcanie kranu, wycieranie ręcznikiem itp.). Dzieci siedzą w parach naprzeciwko siebie - jedno pokazuje ruchy, a drugie powtarza je, jak w lustrzanym odbiciu, zwracając uwagę na zachowanie kierunku ruchów.
„Pachnące mydełka” - wąchanie, porównywanie i określanie zapachów, kształtów, kolorów kostek różnych rodzajów mydeł.
Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel pokazuje dzieciom różne mydełka (toaletowe i szare, mydło w płynie). Dzieci porównują je, określając kształt i wielkość. Następnie rozdaje dzieciom kostki mydła i prosi o ich powąchanie - dzieci porównują i określają zapach poszczególnych mydełek - wybierają zapach, jaki najbardziej im się spodobał.
różne gatunki mydła toaletowego i szarego, mydło w płynie |
„Wielkie pranie” - zabawa bieżna. Nauczyciel rozdaje dzieciom szarfy. Dzieci wkładają na siebie szarfy skosem i maszerują po sali w rytm dowolnej, spokojnej muzyki. Na hasło nauczyciela: pranie! zdejmują jak najszybciej szarfy - „ubranie” i „piorą je” w rozłożonych na dywanie obręczach - „wannach”. Na hasło: spacer dzieci zakładają ubrania, wchodząc szybko do szarfy i przekładają ją przez nogi na skos.
Uwaga! Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, aż przekładanie szarfy przez nogi do góry nie będzie stanowiło dla dzieci problemu.
szarfy, obręcze, dowolna muzyka z dziecięcego repertuaru |
II. Zajęcia główne
„Łazienkowe oceany” - nauka piosenki. Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat treści i charakteru piosenki. Śpiewa poszczególne fragmenty piosenki, a dzieci je powtarzają.
Przy ponownym słuchaniu nagrania dzieci próbują śpiewać zapamiętane fragmenty piosenki.
Podczas refrenów na słowa chlapu-ciapu rytmicznie klaszczą w ręce, na słowa zmyka mydło, naśladują rękami łapanie baniek mydlanych.
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Łazienkowe oceany” (nr 6) |
„Przedszkolne laboratorium” - zabawy badawcze z pianą; tworzenie mydlanego roztworu, puszczanie baniek mydlanych, obserwacja rozpuszczania się mydła w wodzie, wyciąganie wniosków na podstawie przeprowadzonych doświadczeń.
Dzieci poznają zjawisko rozpuszczalności mydła w zależności od temperatury wody. Nauczyciel pokazuje im dwie kostki mydła: nowe (w opakowaniu) i używane. Dzieci porównują je, zastanawiają się nad ich wyglądem. Zauważają różną wielkość i fakt, że mydło używane jest matowe. Nauczyciel dzieli nieużywaną kostkę na pół i obydwie części umieszcza w dwóch przezroczystych naczyniach z wodą zimną i ciepłą. W oczekiwaniu na wyniki doświadczenia rozmawia z dziećmi na temat zastosowania mydła: mycie, pranie, szorowanie za pomocą szczotki, puszczanie baniek.
Po pewnym czasie dzieci obserwują, że mydło szybciej rozpuszcza się w wodzie ciepłej.
Dzieci mogą później wziąć ze sobą do ogrodu przedszkolnego naczynia z rozpuszczonym mydłem i przez słomki puszczać bańki mydlane.
dwie kostki mydła: używane i nowe w opakowaniu, przezroczyste naczynia z wodą zimną i ciepłą, słomki do napojów, B. Muchacka, Zabawy badawcze w edukacji przedszkolnej, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2002, s. 101-102. |
III. Zajęcia popołudniowe
„Wielkie mycie” - ćwiczenie ortofoniczne (ćwiczenia narządów mowy na wyrazach dźwiękonaśladowczych: plusk, plusk, chlap, chlap, szor, szor itp.).
Nauczyciel opowiada i wspólnie z dziećmi wykonuje czynności „na niby” oraz powtarza onomatopeje.
Mała Hania zdjęła z półki swoją ukochaną lalkę. Ale ona brudna! Przyda jej się kąpiel. Nalała wody do miseczki. Nauczyciel powtarza z dziećmi: luuuuuuuuu! Potem włożyła lalkę i wzięła mydełko. (Razem z dziećmi) Hop! - mydełko wyślizgnęło się z rąk Hani i wpadło do wody (nauczyciel z dziećmi) plum, plum! Hop! - znowu to samo.
A teraz trzeba wyszorować buzię laleczki - (nauczyciel z dziećmi) szoru, szoru, szoru.
Ojej, woda dostała się do lalczynego noska! Lalka kicha - (nauczyciel z dziećmi)
- Aaaa psik! Lalka lubi kąpiele - pluszcze się i chlapie (nauczyciel z dziećmi) -plusk, plusk, chlap, chlap. A teraz nurkuje pod wodą (nauczyciel z dziećmi) - bul, bul, bul.
Tak, teraz jesteś czyściutka, moja laleczko!
„Brudne do kosza” - zabawa ruchowa; zgniatanie gazet w kulki i rzuty do kosza. Dzieci ustawione w kole tak, aby miały swobodę ruchów. Każde z nich ma kawałek gazety. Nauczyciel tłumaczy dzieciom, że ten kawałek gazety to brudne ubranie. Prosi dzieci, aby zgniotły gazetę w kulkę.
Na środku koła ustawiony jest kosz na brudną bieliznę. Dzieci celują do kosza. Gdy wszystkie brudne rzeczy (kulki z gazety) są wrzucone do kosza, nauczyciel rozsypuje je powtórnie. Każde dziecko podnosi jedną brudną rzecz (kulkę z gazety) i wraca na swoje miejsce. Rozwija zgniecioną gazetę, ponownie gniecie (najlepiej w takt muzyki) i znów stara się trafić do kosza.
Uwaga! Rzuty należy wykonywać prawą i lewą ręką.
gazety dla dzieci, kosz do celowania |
19. Dbamy o zęby
Zapis w dzienniku:
I. „W łazience” - pokaz kolejnych czynności wykonywanych podczas mycia zębów. „Myjemy zęby krasnoludkom i olbrzymom” - zabawa ruchowa z pochylaniem i wznoszeniem się na palce.
II. „Pranie w przedszkolu” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem kocyków (sortowanie, pranie, wyżymanie, trzepanie, wieszanie itp.). „Ząbek” - wysłuchanie wiersza E. Wesolińskiej; rozmowa na temat problemu bohatera utworu, pracy lekarza stomatologa, odniesienie się do doświadczeń dzieci, czynności profilaktyczne.
III. „Zdrowy uśmiech” - rysowanie białą kredą na czarnym kartonie uśmiechu odsłaniającego zdrowe zęby. „Co drugi ząbek popsuty” - zabawa orientacyjno-porządkowa z odliczaniem.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- prawidłowo szczotkuję zęby,
- odpowiednio reaguję na zmianę instrumentu,
- doskonalę sprawność ruchową,
- uważnie słucham utworu literackiego,
- wiem, jak nazywa się lekarz specjalista leczący zęby,
- dbam o zęby,
- doskonalę sprawność manualną,
- odliczam do dwóch.
Przebieg dnia:
Zajęcia poranne
„W łazience” - pokaz kolejnych czynności wykonywanych podczas mycia zębów.
Pogadanka z dziećmi na temat sposobu dbania o zęby.
O zęby należy dbać już z chwilą, gdy się pojawiają. Każdy powinien używać tylko swojej szczoteczki do zębów. Szczoteczką i pastą do zębów myjemy całą powierzchnię zębów i szpary miedzy zębami. Do usuwania resztek pokarmów z przestrzeni międzyzębowych najlepiej używać nici dentystycznej.
Myjąc zęby, prowadzimy szczotkę z pastą po powierzchni zębów, robiąc kółka z góry na dół (na górnych zębach) i z dołu do góry na dolnych zębach). Czyścimy wewnętrzną i zewnętrzną powierzchnię. Dokładnie płuczemy czystą wodą. Myjemy zęby przynajmniej dwa razy dziennie - rano i wieczorem, a najlepiej po każdym posiłku. Białe i zdrowe zęby są ozdobą każdego człowieka.
Pomiędzy nieczyszczonymi zębami zbierają się resztki pokarmu. W nich gromadzą się groźne dla naszego organizmu bakterie, które są przyczyną wielu chorób.
Nauczyciel zaprasza dzieci do łazienki i prezentuje kolejne czynności podczas mycia zębów. Następnie każde dziecko ćwiczy prawidłowe mycie zębów.
kubki, szczoteczki, pasta do zębów |
„Myjemy zęby krasnoludkom i olbrzymom” - zabawa ruchowa z pochylaniem i wznoszeniem się na palce.
Dzieci maszerują po sali. Prowadzący informuje je, że będą pomagały myć zęby krasnoludkom i olbrzymom.
Na dźwięk trójkąta pochylają się i „myją” zęby krasnoludkom, natomiast gdy usłyszą dźwięk bębenka, wznoszą się na palcach, by wyszorować zęby olbrzymom. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
trójkąt, bębenek |
II. Zajęcia główne
„Pranie w przedszkolu” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem kocyków (sortowanie, pranie, wyżymanie, trzepanie, wieszanie itp.).
Każde dziecko otrzymuje kocyk gimnastyczny lub, jeśli jest to niemożliwe, szyfonową chustkę. Uczestnicy zabawy maszerują jeden za drugim po kole.
Nauczyciel również jest zaopatrzony w kocyk (chustkę) i prezentuje dzieciom po kolei wszystkie ruchy naśladujące czynności związane praniem.
Sortowanie - dzieci wymachują kocykiem raz w prawo, raz w lewo, przekładając kocyk z ręki do ręki, z przodu lub z tyłu.
Pranie - dzieci, stojąc w rozkroku, robią skłony do przodu.
Wyżymanie - dzieci, stojąc naprzeciwko siebie w parach, przeciągają kocyk w swoją stronę.
Trzepanie - trzymając oburącz kocyk przed sobą, wymachują nim energicznie w górę i w dół.
Wieszanie - dzieci, stojąc na palcach, unoszą ręce maksymalnie do góry.
Na zakończenie spokojny marsz po kole.
lub:
„Pranie” - zajęcia ruchowe. Mały rozkrok.
- pranie na tarce - skłony w dół z przysiadami i sięganiem rękami do podłogi;
- płukanie bielizny - zamachy rękami w prawo i w lewo,
- wyciąganie z wody - wysokie wspięcie na palcach z wyrzuceniem ramion w górę (ćwiczenia korekcyjne płaskostopia),
- wieszanie - podskoki obunóż z wyrzutem ramion w górę, (ćwicz. korekcyjne jw.). Powtórzyć x 3.
Uwaga! Zajęcia gimnastyczne można przeprowadzić w ogrodzie przedszkolnym lub w sali.
„Ząbek” - wysłuchanie wiersza Elwiry Wesolińskiej; rozmowa na temat problemu bohatera, pracy lekarza stomatologa, odniesienie się do doświadczeń dzieci, czynności profilaktyczne.
Ząbek
Rozbolał ząbek zajączka,
więc usiadł, biedaczek, pod drzewem.
- Oj, zjadłbym choć listek sałaty
lub pęczek soczystych marchewek.
Siedzi zajączek i płacze,
a ząbek boli i boli...
- Oj, bardzo cierpię, choć nie chcę.
Kto mi pomoże w niedoli?
Nie płacz, kochany zajączku,
przecież to rzecz oczywista,
że jeśli kogoś ząb boli,
pomoże tylko dentysta.
I poszedł zając do wilka,
znanego w lesie lekarza.
- Czy ząbek da się wyleczyć?
Doktorze, jak Pan uważa?
Wywiercił wilk małą dziurkę,
a potem w nią plombę wcisnął.
Zrobił to tak delikatnie,
że zając nawet nie pisnął.
Wyleczył ząb wilk dentysta,
więc zając zaprosił go w gości.
Jedli sałatę, marchewkę...
Ach! Ileż było radości!
Elwira Wesolińska
Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi.
Zadaje pytania:
- Co takiego przydarzyło się zajączkowi?
- Dlaczego płakał?
- Do kogo poszedł zajączek po pomoc?
- Jak nazywa się lekarz, który leczy zęby dzieciom i dorosłym?
- Co możemy zrobić, by zapobiec chorobom zębów? - pogadanka o zdrowym odżywianiu i myciu zębów po każdym posiłku.
Elwira Wesolińska, Ząbek [w:] J. Brzechwa, W. Chotomska, L.J. Kern i inni, Najpiękniejsze wiersze dla dzieci, Wilga, Warszawa 2006, s. 50. |
III. Zajęcia popołudniowe
„Zdrowy uśmiech” - rysowanie białą kredą na czarnym kartonie uśmiechu odsłaniającego białe, zdrowe zęby.
Nauczyciel rozdaje dzieciom czarne kartki papieru i białą kredę. Prosi, aby narysowały piękny uśmiech, odsłaniający zdrowe zęby.
Czynności porządkowe po zakończonym rysowaniu. Omówienie prac dzieci, zorganizowanie wystawki.
biała kreda, czarny karton |
„Co drugi ząbek popsuty” - zabawa orientacyjno-porządkowa z odliczaniem.
Nauczyciel rozdaje dzieciom kartki z rysunkami zęba zdrowego i chorego.
Dzieci swobodnie biegają po sali, w rytm dowolnej muzyki z repertuaru dziecięcego.
Na przerwę w muzyce ustawiają się w szeregu tak, aby obok siebie znalazł się ząbek zdrowy i chory - w ten sposób ćwiczymy ustawianie się w szeregu.
Następnie prosimy, aby ząbki zdrowe zrobiły krok do przodu.
Powtarzamy całą zabawę, ale za drugim razem krok do przodu robią ząbki chore.
20. O czym szumi woda?
Zapis w dzienniku:
I. „Porządki w buzi” - zabawa logopedyczna usprawniająca narządy artykulacyjne, gimnastyka buzi i języka. „Pralka automatyczna” - zabawa muzyczno-ruchowa.
II. „Łazienkowe oceany” - utrwalenie piosenki, zabawa ilustracyjna przy piosence. „Dinozaury dbające o czystość” - karty z dinozaurami z „Wycinanek-składanek” do wypchnięcia i zabawy, dobieranie do pary.
III. „Szumi, pluszcze, kapie” - słuchanie, rozróżnianie i odgadywanie odgłosów wody zamieszczonych na płycie CD. „Czarodziejski worek” - rozpoznawanie przedmiotów za pomocą dotyku (kostka mydła, szczoteczka, gąbka itp.). „Praczki” - zabawa naśladowcza przy muzyce.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- usprawniam narządy mowy,
- odpowiednio reaguję na zmiany tempa i przerwę w muzyce,
- poprawnie śpiewam piosenkę,
- ilustruję ruchem treść piosenki,
- utrwalam nawyki higieniczne w zabawie,
- dobieram do pary,
- rozpoznaję i nazywam różne odgłosy wody,
- rozpoznaję przedmiot za pomocą dotyku,
- naśladuję ruchy wykonywane podczas prania.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Porządki w buzi” - zabawa logopedyczna usprawniająca narządy artykulacyjne, gimnastyka buzi i języka.
Nauczyciel demonstruje ćwiczenia, kontroluje ich wykonanie i opowiada dzieciom historyjkę o Języczku, Ślince oraz wielkim sprzątaniu.
Pewnego ranka Języczek obudził się wcześnie rano i rozejrzał po swoim mieszkanku.
- Jaki bałagan! Ech - pomyślał - posprzątam innym razem! I już, już miał znowu zasnąć, gdy usłyszał donośny głos swojej siostry Ślinki.
- Wstawaj bałaganiarzu! Dziś urządzamy Wielkie Porządki! Języczek westchnął, przeciągnął się. (Robimy koci grzbiet z języka - środek języka do podniebienia, czubek do wędzidełka.
Uwaga! Czubek języka nie może wysuwać się na zewnątrz jamy ustnej, jedynie zewnętrzną stroną opierać o dolne zęby).
Języczek rozejrzał się, szukając miotły i ściereczki. (Dzieci przesuwają język od prawego kącika ust do lewego, usta szeroko otwarte.)
- Nie ma! Wdrapał się na drabinę i szuka na górnych półkach szafki. (Dzieci unoszą język na górną wargę).
- Nie ma. Schodzi na dół i szuka w dolnych szufladach. (Opuszczają na dolną wargę. Usta wciąż szeroko otwarte).
- Jest!
- Trzeba zdjąć pajęczyny z sufitu! - woła Ślinka. I Języczek szybciutko bierze się do pracy. (Dzieci unoszą język za górne zęby i przesuwają przez górne dziąsła, podniebienie twarde do podniebienia miękkiego).
- A teraz ze ściany - zobacz jak te pająki narozrabiały! I Języczek czyści ściany. (Dzieci wypychają językiem policzki na zmianę).
- A teraz wytrzyj wszystkie dzbanuszki i miseczki, które stoją na półkach. Tylko dokładnie! - dyryguje Ślinka. (Dzieci dotykają językiem poszczególnych zębów górnych, po kolei).
- Brawo Języczku! Teraz wytrzyj inne ozdoby, te na dole. (Język dotyka poszczególnych dolnych zębów).
- A drzwi? Spójrz, jakie zakurzone! Trzeba je wypolerować. Języczek bez protestu czyści drzwi. (Dzieci przesuwają językiem po wargach - ruch okrężny).
- A teraz zamknij okno, bo jest przeciąg! - nakazuje Ślinka.
- Nie, nie, nie mogę - jęczy zmęczony Języczek, usiłując zatrzasnąć wciąż otwierające się okno. (Kląskanie językiem, mlaskanie).
- Ufff!!! Udało się! Pięknie - chwali z uśmiechem Ślinka. (Rozciąganie złączonych płasko warg w uśmiechu, poprzez cofnięcie kącików ust).
I cmoka z zadowoleniem. (Cmokanie).
A Języczek gwiżdże przy pracy! (Układanie ust w ryjek, jak przy gwizdaniu).
- Ale, ale, Języczku! - znowu woła Ślinka. - Zapomniałeś zamknąć drzwi!
- Już się robi! (Zakładanie dolnej wargi na górną i odwrotnie).
- Dziękuję Ci, kochany Języczku. W nagrodę dostaniesz cukierek. (Ssanie języka, przyssanie do podniebienia, naśladowanie ssania cukierka).
„Pralka automatyczna” - zabawa muzyczno-ruchowa. Dzieci tworzą 4-6-osobowe kółeczka wiązane (pralki) i chodzą w koło przy melodii „Praczki”.
Podczas przygrywki nauczyciel przerywa muzykę i gra na bębenku w zmiennym tempie (odwirowanie): zaczyna wolno, przyspiesza, gra szybko, po czym zwalnia do zupełnego zatrzymania.
Dzieci poruszają się w kółeczkach, dopasowując tempo ruchu do dźwięków bębenka.
Ponownie na melodię „Praczki” dzieci chodzą miarowo w małych kółeczkach, jak poprzednio.
CD Utwory… cz. 1 - „Praczki” (nr 28), bębenek |
Zajęcia główne
„Łazienkowe oceany” - utrwalenie piosenki, zabawa ilustracyjna przy piosence. Dzieci ilustrują treść zwrotek piosenki prostymi gestami według własnego pomysłu.
Słowa refrenu: chlapu-ciapu dzieci wykonują rytmicznie dowolnymi gestodźwiękami - klaskaniem, klepaniem lub tupaniem. Na słowa: zmyka mydło… naśladują rękami łapanie baniek mydlanych.
CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Łazienkowe oceany” (nr 6) |
„Dinozaury dbające o czystość” - karty z dinozaurami z „Wycinanek-składanek” do wypchnięcia i zabawy, dobieranie do pary. Nauczyciel prosi dzieci, by znalazły w „Wycinankach-składankach” kartkę z dinozaurami dbającymi o czystość. Dzieci wypychają karty i uważnie je oglądają. Następnie, siedząc w parach, zaczynają się bawić. Jedno dziecko wybiera obrazek, a drugie znajduje taki sam wśród swoich kartoników. Parę odkładają na bok i zamieniają się rolami.
„Wycinanki-składanki” cz. 1, s. 23-25 |
III. Zajęcia popołudniowe
„Szumi, pluszcze, kapie” - słuchanie, rozróżnianie i odgadywanie odgłosów wody zamieszczonych na płycie CD (morze - duże, małe fale, szum strumyka, plusk wody w wannie, przelewanie się wody, cieknący kran). Próby naśladowania słyszanych odgłosów.
CD Piosenki cz. 1 - Odgłosy wody (nr 48) - płyta z pakietu dla pięciolatków |
„Czarodziejski worek” - rozpoznawanie przedmiotów za pomocą dotyku (kostka mydła, szczoteczka, gąbka, pasta itp.).
Do worka nauczyciel wkłada: szczoteczkę do zębów, tubkę pasty, mydło, plastikową butelkę szamponu, płyn pod prysznic, grzebień, szczotkę do włosów itp.
Chętne dzieci odgadują poprzez dotyk, co znajduje się w czarodziejskim worku i do czego służy dany przedmiot. W jakich sytuacjach dnia codziennego się go używa?
worek, przybory toaletowe: szczoteczka do zębów, tubka pasty, mydło, plastikowa butelka szamponu, płyn pod prysznic, grzebień, szczotka do włosów, inne środki czystości |
„Praczki” - zabawa naśladowcza przy muzyce. Dzieci poruszają się po sali w rytm słuchanej muzyki, na przerwę w muzyce stają w miejscu i, na polecenie nauczyciela, ruchami naśladują czynności związane z praniem (sortowanie, pranie, wyżymanie, trzepanie, wieszanie itp.).
CD Utwory… cz. 1 - „Praczki” (nr 28) |
Propozycje zajęć do tematów 16-20 opracowała Monika Kubik.