9176

L. p.

L.godzin

Tematyka

zajęć

Osiągnięcia ucznia na poziomie podstawowym

Osiągnięcia ucznia na poziomie rozszerzonym

Materiał

Uwagi o realizacji

Ścieżki edukacyjne

Jak działa język?

- Rozumie najważniejsze treści w przeczytanym tekście naukowym;

- uzupełnia czasowniki wyrazami należącymi do różnych kategorii znaczeniowych ;

- wykrywa homonimiczność czasowników różniących się łączliwością;
- redaguje notatkę;

- poznaje wymagania i kryteria oceniania.

- Wykorzystuje informacje o walencji wyrazów w pracy na lekcji;

- wykazuje się sprawnością językową;

- wypowiada się na temat języka i sposobów jego opisywania.

KJ- podręcznik do kształcenia językowego s.7- 10.

WRZESIEŃ

Edukacja filozoficzna

2 3

Imiesłowowy zawrót głowy.

Tworzenie i rozpoznawanie imiesłowów.

-Rozpoznaje i nazywa imiesłowy;

- tworzy imiesłowy przymiotnikowe czynne i bierne oraz przysłówkowe uprzednie i współczesne od właściwych bezokoliczników;

- odróżnia czasownik dokonany od niedokonanego;

- odmienia imiesłowy przymiotnikowe przez przypadki;

- świadomie stosuje imiesłowy, budując zdania.

- Wyjaśnia, od jakich czasowników powstają imiesłowy przysłówkowe uprzednie, a od jakich współczesne oraz przymiotnikowe czynne;

-rozpoznaje typ imiesłowu w zdaniu z imiesłowowym równoważnikiem i sam stara się budować takie zdania, stosując zasady interpunkcji;

- odróżnia imiesłów przymiotnikowy czynny od przymiotnika.

materiały i ćwiczenia przygotowane

Przypomnienie i usystematyzowanie informacji
o imiesłowach ma być gruntem pod następne lekcje językowe
o zdaniach podrzędnie złożonych.

Nigdy tego nie zapomnę- piszemy opowiadanie.

-Analizuje sytuacje, z jakimi się spotkał w trakcie minionych wakacji;

- pisze plan swej wypowiedzi;

- redaguje poprawnie tekst opowiadania;
-formułuje prawdopodobne stwierdzenia, jakich użyje w domu, pisząc opowiadanie;

-układa dialog i zapisując go, właściwie posługuje się znakami interpunkcyjnymi.

- Posługuje się różnymi sposobami zapisu dialogu;

- pisze ciekawe i dynamiczne opowiadanie z użyciem dialogu, koncentrując się na fabule i sposobie prowadzenia narracji;
-uzasadnia swoje stanowisko: „Nigdy tego nie zapomnę !”, przywołując przekonujące argumenty.

Materiałem potrzebnym do realizacji lekcji są wspomnienia wakacyjne uczniów.

Arkadyjskie życie na wsi.

Motyw arkadyjski w „Pieśni świętojańskiej o Sobótce”.

- Czyta teksty ze zrozumieniem, korzystając z przypisów;

-wyodrębnia części tematyczne w tekście;
-uzasadnia swoje stanowisko i wypowiada się pisemnie na temat obecnego i ówczesnego życia na wsi;

- wypowiada się na temat przeczytanych utworów;

- wyszukuje synonimów do słów: arkadyjski, sielski.

- rozumie pojęcia: Arkadia, sielanka, idealizacja, cnota;
- wybiera z tekstów informacje świadczące o szczęśliwym życiu na wsi;
- wypowiada się na temat osoby mówiącej w analizowanym utworze.

- Wzbogaca wypowiedzi kolegów o własne argumenty;
- wypowiada się na temat współczesnego rolnictwa;
- potrafi ciekawie zaprezentować swym rówieśnikom sylwetki Mikołaja Reja i Jana Kochanowskiego;

- wykorzystuje konteksty biograficzne i historyczne;
- dostrzega rolę harmonii życia człowieka i natury, związek między cnotą a szczęściem;

- charakteryzuje obrzędy praktykowane podczas obchodów nocy świętojańskich.

Materiał ujęty programowo w podręczniku klasy 1., niezrealizowany dotąd z powodu braku czasu w poprzednim roku szkolnym.

Kserokopie tekstów:

M. Rej „Żywot człowieka poczciwego” (fragm.)
J. Kochanowski „Pieśń świętojańska o Sobótce”

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

Muzyka fraszki „Na lipę”.

-Rozumie pojęcia: fraszka, instrumentacja głoskowa, onomatopeja, średniówka, wiersz rytmiczny, wiersz sylabiczny, trzynastozgłoskowiec, akcent, intonacja wznosząca i opadająca, rymy gramatyczne;
-na podstawie przeczytanego ze zrozumieniem tekstu, wskazuje podobieństwa i różnice między współczesnym a ówczesnym modelem życia- wypowiedź pisemna.

- Udowadnia, że fraszka jest wierszem sylabicznym i trzynastozgłoskowcem;

- bezbłędnie określa rodzaj i układ rymów;

- wskazuje cechy podmiotu lirycznego,
- omawia funkcję epitetów.

Kserokopie tekstu:

Jan Kochanowski „Na lipę”

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

Zbliża się data omawiania „Krzyżaków”.

- Posiada wiadomości o języku staropolskim;

- poznaje wszystkie typy archaizmów;

- wypisuje z fragm. powieści przykłady archaizmów;
- rozumie treść przeczytanego fragm.;

- określa funkcję napotkanych w tekście partykuł;
- odróżnia partykułę wzmacniająca od modyfikującej.

- Określa typ wskazanego archaizmu i wyjaśnia jego nazwę;
-samodzielnie używa partykuł w zdaniach;

- określa typ partykuły;

- zna pojęcia: archaizm słownikowy,
a. słowotwórczy,

a. fonetyczny,
a. znaczeniowy,

a. frazeologiczny

a. fleksyjny oraz
a. stylistyczny.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

(cały tekst)

Lektura omawiana dopiero w klasie drugiej na wyraźną prośbę uczniów, którzy nie przeczytali jej w wyznaczonym terminie w poprzednim roku szkolnym.

ćwiczenia przygotowane przez nauczyciela

Upadek ślicznej śpiewaczki. Redagujemy opis sytuacji.

- Utrwala wiadomości na temat opisu i opowiadania;

- poznaje nową, pośrednia formę wypowiedzi- opis sytuacji;

- wzbogaca słownictwo;

- wykorzystuje informacje z tekstu;

- redaguje w grupie opis sytuacji, pt. „Upadek ślicznej śpiewaczki”.

- wymienia wyznaczniki nowej formy wypowiedzi, jaką jest opis sytuacji;
- redaguje poprawny stylistycznie i kompozycyjnie opis sytuacji, przedstawionej w lekturze.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

Co jedli nasi przodkowie?

- Gromadzi potrzebne informacje;
- robi samodzielną notatkę na temat diety XV- wiecznego Polaka;
- zna zasady pisowni jadłospisu, stosuje przy tym zasady interpunkcyjne;
- układa jadłospis lub przepis na zdrowe danie i zapisuje go poprawnie w zeszycie;

- Wypowiada się na temat zdrowej żywności;
- udowadnia wyższość tzw. zdrowej żywności nad tradycyjną, polską kuchnią;
- cytuje „Krzyżaków”;

- korzystając z treści fraszki omawia humanistyczne nastawienie poety, uznanie zdrowia za najwyższą z wartości.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

kserokopia fraszki
J. Kochanowskiego „Na zdrowie”

Edukacja prozdrowotna

Bogdaniec i Zgorzelice- dwie różne siedziby rycerskie.

- Szuka informacji w tekście;

- posługuje się elementami opisu;

- ocenia obydwa dwory na podstawie wypisanych informacji- zapisuje wnioski w tabeli zbiorczej.

- Dokonuje prezentacji o charakterze porównawczym.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

Jurand ze Spychowa postacią tragiczną.

- Korzystając ze słownika, wyjaśnia pojecie tragizmu i właściwie się nim posługuje;

- szuka informacji w tekście;

- kształci umiejętność argumentowania i wnioskowania;

- podejmuje próbę stworzenia charakterystyki bohatera.

- Ocenia postawę Juranda;

- wylicza etapy narastania tragizmu i wiążące się z tym zmiany osobowości bohatera- popiera to odpowiednimi cytatami;

- pisze poprawną charakterystykę bohatera.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

Słownik języka polskiego

Obyczaje rycerskie na podstawie „Krzyżaków” H. Sienkiewicza.

- Rozróżnia terminy: obrzęd, obyczaj, tradycja- praca ze słownikiem;
- omawia obyczaje rycerskie, przedstawione w powieści;
- uczestniczy w dyskusji na temat obyczajów;

- Przedstawia w formie pisemnej jeden ze zwyczajów rycerskich.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

słownik języka polskiego

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

Rycerstwo polskie a Krzyżacy- charakterystyka porównawcza.

- Szuka informacji w tekście;

- wnioskuje i uogólnia na przykładzie konkretnych przykładów;

- sporządza charakterystykę porównawczą.

- Wyraża własne sądy i opinie;

- korzysta z innych źródeł;

- dyskutuje na temat postawy Juranda i Wielkiego Mistrza Konrada von Jungingena

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

Bitwa pod Grunwaldem w literaturze, malarstwie i w filmie.

- Poznaje tworzywa różnych sztuk;
- ustala szczegóły dotyczące wspomnianego w temacie lekcji wydarzenia historycznego;
- czyta ze zrozumieniem i interpretuje przedostatni rozdział powieści;
- wypowiada się na temat obrazu Jana Matejki i porównuje go z opisem pisarza- zapisuje wnioski w zeszycie;
- rozpoznaje w tekście” Bogurodzicy” archaizmy i klasyfikuje je.

- Wypowiada się na temat wrażenia, jakie wywarł na nim opis bitwy;
- odkrywa tajemnicę warsztatu pisarskiego H. Sienkiewicza;
- wskazuje środki językowe, budujące cytaty- praca z tekstem;
- określa funkcję środków stylistycznych użytych do opisu wydarzeń pod Grunwaldem;

- pisze list do Jerzego Hoffmana z prośbą o nakręcenie nowej wersji powieści;

- udowadnia czym jest „Bogurodzica”: pieśnią narodową, religijną czy hymnem narodowym.

H. Sienkiewicz „Krzyżacy”- przede wszystkim tekst „Bogurodzicy”- najstarszego arcydzieła.

KJ s.52- 53
KK cz. I, s. 160-161

reprodukcja obrazu „Bitwa pod Grunwaldem” J.Matejki

W jaki sposób powieść H. Sienkiewicza wzbogaciła naszą wiedzę o średniowieczu? (Powtórzenie wiadomości)

- Wzbogaca swą wiedzę o średniowieczu;

- podaje ramy czasowe epoki i wyjaśnia jej nazwę;

- utrwala wiadomości zdobyte podczas omawiania lektury i przygotowuje się do pracy klasowej.

Encyklopedia

wiadomości z Internetu i innych źródeł

Szyk wyrazów w zdaniu.

- Rozumie pojęcie szyk wyrazów, akcent zdaniowy, język fleksyjny;

- stosuje poprawny szyk wyrazów w tworzonych zdaniach;

- akcentuje najważniejsze słowa za pomocą odpowiedniego szyku wyrazów.

- Swobodnie posługuje się pojęciami poznanymi na lekcji;

- samodzielnie wykonuje ćwiczenia z podręcznika.

KJ s. 11- 14.

PAŹDZIERNIK

Wypowiedzenia, które znaczą to samo, czyli nie tylko o stronie czynnej i biernej.

- Potrafi wyrazić tę samą treść różnymi sposobami;

- odróżnia wypowiedzenia w stronie biernej od wypowiedzeń w stronie czynnej;

- zamienia jeden typ wypowiedzeń na drugi;

- rozpoznaje w tekście czasowniki przechodnie i nieprzechodnie;

- wskazuje antonim wyrazu.

- Rozumie termin synonimia składniowa,

- tworzy dłuższą wypowiedź bez powtarzania tych samych konstrukcji składniowych.

KJ s. 15- 18

23
24

Życie ziemi.

- Czyta mit ze zrozumieniem i wskazuje cechy bohaterek;
- wie, co znaczy termin mit agrarny;
- wyszukuje informacji dotyczących motywu śmierci w literaturze;
- redaguje notatkę na temat prawd, jakie przekazuje „Mit o Demeter i Korze- nazywa uczucia matki i córki;
- tworzy listę postaci mitycznych;
- rozumie pojęcia: dance macabre, memento mori;

-Wypowiada się na temat poglądów Sokratesa, Platona i Epikura, dotyczących śmierci;
- poznają jeden elementów filozofii średniowiecznej- memento mori;
- nazywa uczucia bohaterek, wykorzystując cytaty z mitu;

„Szkolny słownik motywów literackich”

J. Parandowski „Mit o Demeter i Korze”

”Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią” (fragm.)-
- czyta nauczyciel

malarstwo przedstawiające tańce śmierci

Edukacja filozoficzna

25
26

Praca klasowa z literatury nr 1.

Sprawdzenie umiejętności czytania ze zrozumieniem oraz pisania jednej z e wskazanych form wypowiedzi: charakterystyka bohatera, opis sytuacji opowiadanie twórcze z użyciem dialogu.

arkusze klasówek przygotowane przez nauczyciela

27
28

Na wieży Babel.

- Podaje sposoby wyrażania uczuć i emocji;
- odczytuje moralne przesłanie biblijnej opowieści o wieży Babel;
- rozumie przenośny sens wyrażenia: wieża Babel;
- wskazuje podobieństwa i różnice, zestawiając obraz Bruegla z obrazem Dudy- Gracza;
- wie, co to jest list otwarty;
- analizuje rozmowę przedstawioną przez Szymborską;
- wskazuje przyczyny braku porozumienia między ludźmi;

- Uzasadnia ponadczasowość opowieści biblijnej;
- swobodnie dokonuje przekładów intersemiotycznych;
- wskazuje środki służące wyrażaniu uczuć w malarstwie i literaturze;
- wysłuchuje piosenki grupy Budka Suflera- przekład intersemiotyczny, czyli jak wyobrażam sobie to, co słyszę?

W. Szymborska „Na wieży Babel”- kopie
A.Kamieńska „Wieża Babel”- czytana przez nauczyciela

P. Bruegel „Wieża Babel”
J. Duda- Gracz „Babel- 2“

W.Kopaliński „Słownik mitów i tradycji kultury"

Budka Suflera „Nowa wieża Babel”

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

29
30

Ocena człowieka naszego wieku na podstawie lirycznego apelu T. Różewicza.

- Posługuje się tekstem, jako źródłem argumentów;
- wypowiada się na temat obecnego świata- relacji międzyludzkich;
- analizuje tekst, wypowiada się na temat użytych w wierszu środków stylistycznych;
- robi notatkę z lekcji;
- przeredagowuje wiersz- zapisuje list prozą;
- tłumaczy przenośne znaczenie wyrażeń typu: „patrzenie wilkiem”;
- poznaje nowa odmianę liryki- liryka apelu i wiersz wolny;

- korzystając z wiedzy ogólnej na temat rzeczywistości interpretuje tekst;
- porównuje wiersz z „Listem św. Pawła do Galatów”;
- wykonuje plakat obrazujący przesłanie wiersza;
- na plakacie ujmuje hasła typu: ludożerca, moralność, humanitaryzm itp.;
- wyszczególnia cechy listu otwartego;
- przypomina o tajemnicy korespondencji- wspomnienie słynnych listów: Jana III Sobieskiego do królowej Marysieńki, A.Mickiewicza do Maryli Wereszczakówny itp.

T.Różewicz „List do ludożerców”- kopie tekstu

karta pracy- uzupełnianie niedokończonych zdań

„List św. Pawła do Galatów”

31
32
33

Jak opowiedzieć o rozpaczy?

Urszulka Kochanowska w zaświatach.

- Podaje cechy gatunkowe trenu i wskazuje je w tekście;
- zna okoliczności powstania trenów;
- objaśnia rolę środków poetyckich;
- wskazuje adresatów wypowiedzi;
- wskazuje podobieństwa i różnice między trenami i wierszem Leśmiana;
- charakteryzuje postawy podmiotu lirycznego;
- pracując ze słownikiem, wyszukuje zwroty i wyrażenia z wyrazem „śmierć”;

- Analizując treny, odwołuje się do wcześniejszych utworów poety i renesansowego światopoglądu;
- wnikliwie analizuje uczucia i emocje wyrażone w trenach;
- wyjaśnia polemiczną wobec „Trenu XIX” wymowę wiersza Leśmiana;
- wskazuje problematykę filozoficzną w omawianych wierszach;
- rozumie znaczenie pojęć: epitafium, apogeum;

J.Kochanowski „Tren V”, „Tren VII”, „Tren VIII”,
B. Leśmian „Urszulka Kochanowska“

Ortograficzne pułapki.

-Wie, dlaczego w polskiej pisowni występują: „ó”, „u”, „rz” i „ż” oraz „ch” i „h”;

- zna podstawowe zasady pisowni;

- potrafi poprawnie zapisać dyktowany tekst;

- potrafi samodzielnie ułożyć dyktando zawierające trudne wyrazy.

- Dostrzega różnice w brzmieniu niektórych głosek dawniej i dziś;

- zdaje sobie sprawę z trudności, jakie napotykają wszelkie zmiany pisowni.

KJ s.59- 62

Dyktando ortograficzne nr 1.

- Wykazuje się znajomością zasad ortograficznych podczas pisania dyktanda.

Poprawa dyktanda
w formie zadania domowego.

Podróż w świat dzieciństwa.

- Rozpoznaje sonet jako gatunek liryki;

- wskazuje w wierszu epitety, przenośnie i inne środki artystycznego wyrazu;

- znajduje w tekście zasugerowane w poleceniach lekcji cząstki tematyczne i kompozycyjne;

- tworzy dialog lub list.

- definiuje sonet, wskazuje w tekście jego wyznaczniki formalne i tematyczne

- dostrzega funkcję środków artystycznych wykorzystanych w sonecie

- odczytuje przenośne, symboliczne znaczenia w czytanym tekście i dziele malarskim;

- stosuje frazeologizmy dotyczące czasu.

KK cz. I, (podręcznik do kształcenia kulturowego) s. 7- 9 i 11-12

L. Staff „Dzieciństwo”

S.Dali „Uporczywość pamięci”

Pierwsze kroki w dorosłość...

- Czyta ze zrozumieniem tekst epicki;

- nazywa zachowania i uczucia bohaterów literackich.

- samodzielnie komentuje zachowania bohaterów, odnosząc je do sytuacji życiowych i pojęć ogólnych;

- analizuje dzieło malarskie.

KK cz. I, s. 13-21

M.Musierowicz „Ida sierpniowa” (fragm.)

D.Velázquez „Las Meninas”

Jakie są dzieci zdaniem S.Mrożka?

- Wyodrębnia w tekście części i redaguje plan;

- znajduje przykłady komizmu postaci, sytuacji i języka;

- redaguje streszczenie, uwzględniając najważniejsze zasady obowiązujące w tej formie wypowiedzi.

- odczytuje ironię zawarta w utworze, wyszukuje środki służące powstawaniu komizmu;

KK cz. I, s.22- 25

S. Mrożek „Dzieci”

Elegia- co to za gatunek?

- Poznaje cechy gatunkowe elegii;
- wypowiada się na temat atmosfery wiersza i osoby mówiącej;
- wypowiada się na temat przyczyn dramatu „chłopca polskiego”;
- znajduje w wierszu środki stylistyczne i wyjaśnia ich znaczenie;

- Omawia typy rymów;
- omawia funkcję użytych wyrazów: haftowali, malowali, wyszywali;
- omawia przenośnie i znaczenie epitetów metaforycznych;

K.K. Baczyński „Elegia o ... [chłopcu polskim]” - kopie tekstu

„Dziady” cz. II jako dramat.

- Wypisuje znaki teatralne: dekoracja, kostium, rekwizyt, światło, aktor, słowo, gest , mimika i efekty dźwiękowe;

- wskazuje cechy dramatu na przykładzie „Dziadów”;

- omawia rolę chóru;
- dostrzega w tekście elementy ludowe.

-Wyszukuje i wyjaśnia takie terminy jak: dramat romantyczny, dramat antyczny, synkretyzm;

- charakteryzuje tekst Mickiewicza jako tekst dramatyczny- dokonuje zestawienia w tabeli: cech epickich, lirycznych i dramatu;
-udowadnia, że jest to dzieło synkretyczne;
- na przykładzie lektury wskazuje trzy kręgi kulturowe: antyczny, pogaństwa i chrześcijaństwa.

A. Mickiewicz
„Dziady” cz. II

( cały tekst)

KK cz.I, s. 117- 123

LISTOPAD

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

42
43

Odsłonięcie prawd moralnych w dramacie Mickiewicza.

- Wyjaśnia znaczenie zwrotów: być człowiekiem, zaznać słodyczy, nie dotknąć ziemi;

- odczytuje uniwersalne wartości utworu; -ocenia postawy bohaterów;

-redaguje opowiadanie odtwórcze, wchodząc w rolę Guslarza;

- wykonuje ćwiczenie słownikowe- dopisuje skojarzenia do tytułu „Dziady”.

- Wyjaśnia, w jaki sposób autor dramatu osiągnął w tekście nastrój grozy, powagi i tajemniczości- posługuje się odpowiednimi cytatami;

- wypisuje zaklęcia z tekstu i tłumaczy ich znaczenie;

- odpowiada na pytanie: Jakie przesłanie głosi A.Mickiewicz w swoim utworze? Jaki ma stosunek do mądrości ludowej?

- dokonuje zestawienia w tabeli tych gatunków literackich, które prezentują kwestię ponoszenia odpowiedzialności za popełnione winy (mity, baśnie, ballady, dramaty).

A. Mickiewicz
„Dziady” cz. II

Edukacja filozoficzna

Wypowiedzenia pojedyncze i złożone.

-Potrafi policzyć wypowiedzenia składowe w wypowiedzeniu złożonym;

- umie odróżnić wypowiedzenie pojedyncze od złożonego;

- przekształca wypowiedzenie pojedyncze w złożone.

- Wie, kiedy lepiej używać wypowiedzeń pojedynczych, a kiedy złożonych;

- umie przekształcić dwa lub więcej zdania pojedyncze w zdanie złożone.

KJ s.19- 22

45
46

Wszystko zależy od spójnika- wypowiedzenia złożone współrzędnie.

- Potrafi rozpoznać w tekście i nazwać typ zdania złożonego współrzędnie;

- potrafi przeredagować tekst zawierający wypowiedzenia złożone współrzędnie na składający się tylko z wypowiedzeń pojedynczych;

- zna przysłowia.

-Zauważa homonimię wypowiedzi złożonych współrzędnie bezspójnikowych;

- tworzy wypowiedzenia współrzędnie złożone, opisując obrazy.

KJ s.22- 25

Czym jest ojczyzna?- na podstawie liryków A. Mickiewicza i C.K. Norwida.

- Zna podstawowe informacje o życiu A. Mickiewicza;

- zna okoliczności powstania utworu;

- znajduje we fragm. Epilogu i Inwokacji treści wyjaśniające genezę utworu;

- wskazuje środki stylistyczne;

- posługuje się pojęciami: geneza, inwokacja, epilog, apostrofa, epitet itp.

- zna na pamięć Inwokację i recytuje ją.

- W analizie tekstu dostrzega związki ze sferą sakralną, odczytuje przenośne znaczenie obrazów;

- zauważa zależności między wykorzystanymi środkami stylistycznymi a tematyką i formą utworu;

- wykonuje polecenia z podr. wymagające wnioskowania;

- recytuje w oryginalny sposób Inwokację, akcentując miejsce średniówki.

KK cz.I, s. 29- 34

A. Mickiewicz „Pan Tadeusz” ( „Epilog” i fragm. Księgi I

C.K. Norwid „Moja piosnka[II]”

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

49
50

Zdanie zamiast słowa- wypowiedzenia złożone podrzędnie.

- Rozpoznaje w tekście wypowiedzenie złożone podrzędnie i określa jego typ;

- przeredagowuje tekst zbudowany z wypowiedzeń złożonych podrzędnie na składający się ze zdań pojedynczych, mając świadomość, iż nie zawsze jest to możliwe;

- stosuje znaki interpunkcyjne.

- Zauważa homonimię wypowiedzi złożonych podrzędnie i potrafi podać dwojaką interpretację;

- rozumie termin: wskaźnik zespolenia;

- funkcjonalnie traktuje wiedzę teoretyczną, wykorzystując ją w wykonywaniu ćwiczeń.

KJ s. 26- 31

51
52
53

Oferta i kandydat.

Magia ojczyzny w oparciu o „Latarnika”.

- Czyta tekst ze zrozumieniem, wyodrębniając w nim najważniejsze elementy świata przedstawionego: narrator, typ narracji, bohaterowie, miejsce i czas akcji, fabuła);

- charakteryzuje bohatera, odwołując się do tekstu;

- gromadzi potrzebne informacje i potrafi je wykorzystać w formie argumentów;

- bierze udział w dyskusji dotyczącej tego czy Skawiński rzeczywiście zawinił?
- redaguje ogłoszenie w dziale: „szukam pracy” lub „praca”;
- przedstawia dzieje bohatera, wykorzystując elementy charakterystyki- praca pisemna.

- Swobodnie posługuje się terminologią teoretycznoliteracką w analizie tekstu;

- wyciąga wnioski, postrzega, porównuje, dostrzega podobieństwa i różnice między biografiami autora i bohatera;

- przekłada problemy poznane w utworze na własne doświadczenia, dostrzega ogólniejsze, egzystencjalne i moralne problemy;
- redaguje ofertę pracy za granicą;
- redaguje opis przeżycia z zastosowaniem narracji pierwszoosobowej: „Pan Tadeusz” w rękach Skawińskiego.

H. Sienkiewicz

„Latarnik”

(cały utwór)

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

Imiesłowowy równoważnik zdania.

- Wskazuje w tekście imiesłowowy równoważnik zdania;

- dokonuje rozbioru logicznego wypowiedzeń złożonych podrzędnie z imiesłowowym równoważnikiem zdania;

- potrafi przekształcić takie wypowiedzenia.

- Potrafi zastosować imiesłowowy równoważnik zdania w tekście oficjalnym i wie, dlaczego ta konstrukcja jest w takim przypadku najstosowniejsza;

-poprawnie stosuje zasady interpunkcyjne w omawianym typie wypowiedzeń.

KJ s.32- 35.

Mowa zależna i niezależna.

-Rozumie terminy: mowa zależna, mowa niezależna;

- przekształca mowę zależną w niezależną i odwrotnie;

- wprowadza do tekstu czasowniki oznaczające mówienie;

- stosuje znaki interpunkcyjne zgodnie z zasadami zapisu mowy zależnej i niezależnej.

- Swobodnie tworzy teksty zawierające dialogi, przekształca je na mowę zależną i odwrotnie;

- redaguje dialog na podstawie sceny przedstawionej na obrazie.

KJ s.36- 40

Kraj lat dziecinnych-
-bezpieczny port?

- Zna podstawowe informacje o autorze wiersza- patronie naszej szkoły;

- interpretuje wiersz, korzystając z naprowadzających pytań;

- wypisuje z wiersza środki artystycznego wyrazu i określa ich funkcję;
- pisze kartkę z pamiętnika.

- Wykorzystuje wiedzę o autorze, wiedzę historyczną i realia „geopolityczne” w analizie tekstu;

- swobodnie posługuje się terminologią teoretycznoliteracką w analizie tekstu;

- dostrzega w kontekście omawianego wiersza motyw stałości i przemijania, jedności losu człowieka i losu przyrody- wykonuje plakat jako zadanie domowe.

KK cz. I , s.44- 45
Cz. Miłosz „Dwór”

Wypowiedzenia wielokrotnie złożone.

- Rozumie sens informacji przekazywanej w wypowiedzeniu wielokrotnie złożonym;
- potrafi wskazać wypowiedzenia określane i wypowiedzenia określające;

- potrafi narysować wykres wypowiedzenia wielokrotnie złożonego i ułożyć, pasujące do wykresu zdanie.

- Wie, że budowa wypowiedzenia wielokrotnie złożonego odzwierciedla sposób myślenia mówiącego;
- zauważa wypowiedzenia zbudowane błędnie i potrafi je poprawić;
- trafnie uzupełnia przysłowia;
- wskazuje zależności treściowe między wypowiedzeniami składowymi.

KJ s. 41- 44

Ćwiczenia przygotowane przez nauczyciela

Kraje, których nie ma.

- Rozumie pojęcia: utopia, antyutopia, utopijny;

- wybiera z tekstu potrzebne informacje i porządkuje je wg zasady: zalety- wady;
- odczytuje niektóre znaczenia poetyckich obrazów, potrafi z podpowiedzią nauczyciela zrozumieć intencje nadawcy wypowiedzi;
- pisze opowiadanie twórcze z użyciem dialogu.

- Rozumie na czym polega ironia, w jaki sposób powstaje, jaka jest jej funkcja;

- wybiera z utworu środki stylistyczne, odczytuje ich znaczenie i funkcję;
- wykorzystuje informacje na temat twórczości poetki w analizie utworu;
- potrafi ustosunkować się do omawianych problemów i krótko je skomentować.

KK cz. I, s. 46- 49

W. Szymborska „Utopia” s. 50- 51.

Utrwalenie wiadomości z nauki o języku.

- Wykonuje ćwiczenia gramatyczne mające na celu zebrać wiadomości przed testem podsumowującym 1. cz. podręcznika „W labiryncie języka”.

Sprawdzian z gramatyki nr 1.

- Wykazuje się wiedzą na temat imiesłowów, zdań złożonych współrzędnie i podrzędnie, wypowiedzeń wielokrotnie złożonych itd.

GRUDZIEŃ

63
64

Raj na ziemi.

- Wskazuje cechy bajki w tekście literackim;
- przedstawia sytuację ukazaną w utworze i odczytuje morał;
- komentuje postawy bohaterów bajek, uzasadnia swoje opinie;
- zna podstawowe informacje o życiu i twórczości I. Krasickiego
- rozumie pojęcia: alegoria, morał, puenta, personifikacja;
- potrafi przełożyć sytuacje ukazane w bajce na sytuacje współczesne;
- redaguje opis dzieła malarskiego.

- Odczytuje alegoryczne
i symboliczne treści dzieła malarskiego;
- wiedzę o życiu i twórczości poety wiąże z obyczajami i politycznymi realiami epoki;
- czyta głośno tekst, zwracając uwagę na właściwą dykcję i intonację.

KK. cz. I, s.58- 61
wybrane bajki I.Krasickiego oraz dzieła malarskie H.Boscha i H. Rousseau

Edukacja czytelnicza i medialna

Byłem w Arkadii.

- Znajduje w słowniku języka polskiego znaczenia wskazanych wyrazów;
-posługuje się terminami: akwedukt, natchnienie, inspiracja, architektura.

- Analizuje obraz, korzystając z pomocy nauczyciela i poleceń z podręcznika;
-rozpoznaję intencję artysty;
- redaguje opis krajobrazu.

KK cz. I, s. 64 i 68-69.

Komentarz do obrazu N.Poussina „Et in Arcadia ego”

Edukacja czytelnicza
i medialna

66
67
68

Pejzaże Adama Mickiewicza

- Zna gatunkowe cechy ballady i sonetu, znajduje w tekście ich wyznaczniki;

- potrafi scharakteryzować osobę mówiącą na podstawie jej wypowiedzi;

- potrafi opowiedzieć legendę o powstaniu jeziora, wybierając z tekstu istotne treści, zachowując związki przyczynowo- skutkowe;

- zna zasadnicze różnice między baśnią, mitem i legendą;
- wskazuje środki stylistyczne w analizowanych utworach;
- redaguje opis przeżyć wewnętrznych (np. emocje towarzyszące zjawiskom atmosferycznym).

- Wykorzystuje wiedzę o życiu i twórczości Mickiewicza podczas omawiania utworów;

- dostrzega przenośne i symboliczne znaczenia w analizowanych tekstach, uniwersalny wymiar podejmowanych przez poetę problemów;

- rozumie funkcję zastosowanych środków stylistycznych, wskazuje środki rytmizacji i dostrzega ich związek z treścią;

- swobodnie przekłada treści obrazowe na werbalne
- w oryginalny sposób opowiada legendę związaną z powstaniem Gniezna.

KK cz. I, s. 70- 83.

A. Mickiewicz „Pan Tadeusz” fragm. Księgi III; „Świteź”; „Stepy Akermańskie”;

„Burza”; „Czatyrdah”

Edukacja regionalna

69
70

Nobliści Polscy- ich dokonania z perspektywy polonisty.

- Zna podstawowe informacje o A. Noblu
i Nagrodzie Nobla;
- redaguje dwa hasła encyklopedyczne dotyczące ww. postaci;
- przypomina osiągnięcia Polskich Noblistów- patronów naszej szkoły;
- podaje nazwisko słynnego człowieka, któremu przyznałby tę nagrodę i uzasadnia swe stanowisko;
- wypisuje ze słownika frazeologizmy ze słowem: pokój i wypisuje homonimy do podanych wyrazów;
- przekształca zdania pojedyncze na złożone podrzędnie okolicznikowe.

- Rozwiązuje trudną krzyżówkę z homonimami;
- wykazuje się wiedzą na temat zdań złożonych z podrzędnym okolicznikowym, sporządzając wykresy zdań, będących krótką notką biograficzną o A.Noblu;
- samodzielnie redaguje wywiad z jednym z żyjących patronów naszej szkoły.

Karty pracy przygotowane przez nauczyciela

Edukacja europejska

Majestat gór.

- Wskazuje w wierszach podobne i odmienne elementy krajobrazu oraz uczucia i nastroje;

- rozumie pojęcie: symbol i próbuje odczytać symboliczne znaczenia w tekście;

- wskazuje środki stylistyczne;
- zna frazeologizmy i korzysta ze słownika;
- opisuje krajobrazy na obrazach i fotografiach;
- opisuje krajobraz przedstawiony na zdjęciu z kolekcji rodzinnej lub widokówce.

- Omawia funkcję środków stylistycznych występujących w wierszach;
- dostrzega różnice między fotografią i malarstwem;
- swobodnie opisuje pejzaże przedstawione na reprodukcjach i zdjęciach;
- posługuje się frazeologizmami, znajduje analogiczne przykłady frazeologizmów.

KK cz. I, s.84- 87
A. Asnyk „Limba”;
K. Przerwa -
-Tetmajer „Limba” i „Z Tatr”- kseokopie wiersza, malarstwo L. Wyczółkowskiego

Edukacja regionalna

Barwy natury

- Potrafi scharakteryzować osobę mówiącą na podstawie jej wypowiedzi;
- rozumie pojęcie: symbol i próbuje odczytać symboliczne znaczenia w tekście;

- wskazuje środki stylistyczne;
- opisuje swoje emocje, odczucia związane z odbiorem omawianych na lekcji tekstów kultury.

- Omawia funkcję środków stylistycznych występujących w wierszach;
- swobodnie przekłada treści obrazowe na werbalne.

KK cz. I, s.88-92

Do wyboru wiersze:

T. Różewicz „Bursztynowy ptaszek”;

J.Iwaszkiewicz „Deszcz”; L.Staff „Wysokie drzewa”
K.Przerwa- Tetmajer „W jesieni”- kserokopie wiersza

73
74

Praca klasowa z literatury nr 2.

Sprawdzenie umiejętności czytania ze zrozumieniem oraz pisania jednej z e wskazanych form wypowiedzi.

arkusze klasówek przygotowane przez nauczyciela

Przeszłość języka w przysłowiach i związkach frazeologicznych.

- Rozumie związki frazeologiczne zamieszczone w ćwiczeniach i potrafi użyć ich w wypowiedzi;
- wie, że dzisiejszy, przenośny sens frazeologizmów jest wynikiem zmian semantycznych;
- zdaje sobie sprawę, że przysłowia są mądrością narodów.

- wie, że w języku można znaleźć informacje dotyczące przeszłości narodu;
- rozumie słowo: paremiologia.

KJ s. 54- 55.

76
77

„Siłaczka”- nowela pozytywistyczna.

- Przygotowuje informacje dotyczące pozytywizmu;

- zna budowę noweli;

- charakteryzuje bohaterkę i określa jej postawę;

- uczestniczy w dyskusji
- pisze plan i streszczenie noweli.

- Korzystając z różnych źródeł wybiera informacje dotyczące literatury pozytywistycznej;

- przedstawia wydarzenia noweli, porządkując je według schematu budowy;

- ocenia postawę bohatera polemizuje, czy „Siłaczka neguje pozytywistyczne idee.

S. Żeromski „Siłaczka” (cały utwór)

Obrzędy i czas świąt.

- Dostrzega w tekście elementy ludowe, rozumie ich funkcję;
- wypowiada się na temat roli religijnych obrządków w życiu bohaterów i znaczenia świąt we współczesności;
- zamienia formy gwarowe na ogólnopolskie;
- wykorzystuje informacje i polecenia zamieszczone obok obrazów w analizie kolejnych dzieł malarskich;
- redaguje przepis na najlepszą potrawę wigilijną.

- Odczytuje symboliczne znaczenia czynności wykonywanych w czasie obrzędów;
- dostrzega wpływ stylizacji gwarowej na inne elementy świata przedstawionego utworu;
- swobodnie wypowiada się na temat obrzędowości współczesnej;
- w analizie dzieł sztuki odkrywa symboliczne znaczenia, rozumie symboliczny wymiar czasu religijnego.

KK cz. I, s. 111-112
122-131;
W.S. Reymont „Chłopi” (fragm.);

i inne teksty o obyczajach polskich;
reprodukcje przedstawiające Narodzenie Chrystusa.

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

Edukacje regionlana

Upodobnienia fonetyczne, czyli zmiany w wymowie polskich głosek.

- Rozumie termin upodobnienie i potrafi wskazać w tekście różne typy upodobnień fonetycznych;

- rozumie mechanizm powstawania upodobnień;
- potrafi przeczytać tekst w taki sposób, aby uwzględnić wszystkie upodobnienia językowe.

- Wie, że różnice między pisownią a wymową są różne w różnych językach;
- potrafi wyjaśnić niektóre błędy fonetyczne popełniane przez anglojęzycznych obcokrajowców, uczących się j. Polskiego.

KJ s. 56- 58

STYCZEŃ

Język literacki i jego odmiany regionalne.

- Potrafi zrozumieć przeczytany tekst popularnonaukowy;
- rozumie pojęcia: język literacki, regionalizm;
- zauważa regionalizmy w języku osób, które spotyka;
- redaguje dialog, wykorzystując w nim regionalizmy;
- potrafi wymienić języki słowiańskie.

- Rozumie pojęcia: fonetyka ubezdźwięczniająca i fonetyka udźwięczniająca;
- Rozumie mechanizm różnicowania się języka prowadzący do tworzenia się jego odmian;
- potrafi łączyć wiedzę historyczną z wiedzą językową.

KJ s. 65- 67

Poprawa pracy klasowej.

- Uczeń samodzielnie stara się poprawić błędy i poprawnie zapisać odpowiedzi, na które podczas klasówki nie odpowiedział wyczerpująco.

Nasi przodkowie.

- Zna podstawowe informacje biograficzne o J.Ch. Pasku
i H. Sienkiewiczu;
- rozumie pojęcia: pamiętnik, sarmatyzm, subiektywizm;
- czyta ze zrozumieniem tekst, korzystając z przypisów;
- potrafi scharakteryzować bohatera na podstawie jego zachowań i wypowiedzi;
- wykonuje ćwiczenia redakcyjne- zmiana mowy zależnej na niezależną;
- pisze kartkę z pamiętnika.

- Wykorzystuje w analizie tekstów wiedzę z historii, nauki no języku itp.;
- dostrzega cechy narracji, języka i stylu utworu;
- wskazuje zmiany zachodzące w języku, odwołując się do przykładów;
- potrafi zredagować własny tekst, wykorzystując archaiczne formy;
- łączy wiedzę o Pasku i Sienkiewiczu z omawianymi utworami.

KK cz. I, s. 95-104
J. Ch. Pasek „Pamiętniki” (fragm.); H.Sienkiewicz „Potop” (fragm.)

84
85

„Satyra prawdę mówi.”.

- Zna gatunkowe cechy fraszki, bajki i satyry;
- rozumie pojęcia: humor, satyra, ironia, kpina, żart, deformacja, hiperbolizacja, karykatura, komizm postaci, sytuacji, języka i wykorzystuje je w pracy;
- potrafi uzasadnić, co i dlaczego może śmieszyć w utworze;
- odczytuje intencje nadawcy wypowiedzi;
- wskazuje w tekście fragmenty dialogowe i narracyjne;
- charakteryzuje bohaterów, komentuje ich postawy;
- pisze tekst reklamy wprowadzającej na rynek jakich bardzo modny wyrób.

- Porównuje tematykę i formę utworów należących do tego samego gatunku;
wskazuje podobieństwa i różnice w utworach różnych gatunkowo;
- znajduje w tekście źródła komizmu;
- dostrzega związki między sytuacjami ukazanymi w utworach a obyczajami ludzi z danej epoki;
- wypowiada się na temat ponadczasowej wymowy utworów;
- przekształca fragmenty narracyjne na dialogowe, mowę zależną na niezależną.

KK cz. I, s. 105- 110
wybór satyr
J. Kochanowskiego i Ignacego Krasickiego

Edukacja filozoficzna

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

86
87

Razem czy osobno?

- Zna zasady pisowni partykuły „nie” z innymi częściami mowy, przyimków złożonych, liczebników itp.

- wykonuje ćwiczenia ortograficzne;
- zapisuje poprawnie dyktowany tekst.

Ćwiczenia przygotowane przez nauczyciela.

Dyktando ortograficzne nr 2.

-Poprawnie zapisuje tekst dyktanda, stosując w praktyce zasady ortograficzne dotyczące pisowni rozdzielnej i łącznej.

89
90

Gwary i dialekty.

- Zdaje sobie sprawę z istnienia wielu odmian terytorialnych polszczyzny, zwyczajów i strojów ludowych;
- potrafi zauważyć w mowie osób z otoczenia cechy gwarowe lub dialektalne;
- rozpoznaje dialekt w tekście;
- wie o funkcjonowaniu gwary podhalańskiej i potrafi wymienić jej główne cechy;
- potrafi wymienić nazwy dialektów polskich;
- czyta ze zrozumieniem tekst gwarowy.

- Potrafi wymienić cechy pięciu polskich dialektów i zauważyć je w tekstach gwarowych;
- łączy wiedzę językową z wiedzą literacką, rozpoznając cechy konkretnych dialektów w utworach stylizowanych na gwarowe

KJ 68- 73

Dostępne na lekcjach inne teksty gwarowe.

Gwary środowiskowe i zawodowe.

- Wie o istnieniu różnych gwar środowiskowych i zawodowych;
- rozumie terminy: gwara zawodowa, środowiskowa, miejska, slang, żargon, grypsera;
- potrafi rozpoznać w tekście wyrazy charakterystyczne dla środowiskowych odmian języka.

- Łączy wiedzę językową z literacką, zauważając w tekstach literackich cechy gwar środowiskowych;
- rozumie, dlaczego na co dzień używa się gwar środowiskowych i zawodowych;
-tworzy tekst gwarowy.

KJ s. 74- 75

Edukacja czytelnicza i medialna

92
93

Wierni do końca

- Potrafi określić czas i miejsce zdarzeń, przedstawić ich przebieg, scharakteryzować postawy bohaterów;
- wykorzystuje najważniejsze fakty znane z lekcji historii w pracy z tekstem;
- wskazuje w „Reducie Ordona” środki stylistyczne, wyróżnia części epickie i liryczne, warstwę zdarzeniową i refleksyjną;
- porównuje różne wersje przedstawionych sytuacji.

- Komentuje słowa M.Janion, przywołuje argumenty i przykłady z historii;
- dostrzega podobieństwa i różnice dawnej i współczesnej sytuacji Polski, wyciąga z tych zestawień wnioski;
- rozpoznaje formalne cechy utworów;
- swobodnie posługuje się pojęciami służącymi do analizy tekstu literackiego;
- rozumie mechanizm powstawania mitu narodowego i legendy;
- posługuje się pojęciami: idealizacja, kontrast, hiperbolizacja, symbol, patos;
- odczytuje symboliczne i przenośne znaczenia ukryte w utworze, znajduje aluzje literackie.

Zapowiedziana kartkówka z gwar i dialektów.

KK cz. I, s. 141, 146- 154

A. Mickiewicz „Reduta Ordona”

S.Sandler „Reduta Ordona w życiu i w poezji” (fragm.),

J. Słowacki „Sowiński w okopach Woli”

Scalająca siła pieśni.

- Korzystając ze słownika, wyjaśnia znaczenie słowa: rota;
- dostrzega związek między tytułem, treścią i sposobem jej wyrażenia;
- analizuje teksty przy pomocy nauczyciela;
- uczy się recytacji jednego z utworów;
- wie, kim były wymienione w „Pieśni legionów...” postacie historyczne.

- porównuje omawiane utwory, uwzględniając kontekst historyczny, wskazując podobieństwa i różnice tematyczne i formalne;
- wskazuje środki rytmizacji w utworach;
- w wypowiedzi na temat: „Co to znaczy być Polakiem?” rzetelnie uzasadnia swoje stanowisko i używa pojęć: naród, społeczeństwo, obywatele, ojczyzna, kraj, Polska.

KK cz. I, s. 162- 165

M. Konopnicka „Rota”;
J. Wybicki „Pieśń legionów polskich we Włoszech”

95
96

Kto ty jesteś.
Wprawki do rozprawki.

- Czyta tekst ze zrozumieniem, korzysta ze słownika przy wyjaśnianiu niezrozumiałych słów;
- wybiera z tekstu fakty przytaczane przez autorów;
- w analizie stanowiska autora stara się odróżnić fakty od opinii, ocen, komentarzy;
- zna zasady pisania rozprawki;
- gromadzi argumenty;
- komentuje wybrane opinie, wykorzystując własne argumenty;
- próbuje redagować rozprawkę, uwzględniając poznane zasady;
- po oddaniu przez nauczyciela poprawionej rozprawki- rozumie istotę popełnionych przez siebie błędów i potrafi nanieść poprawki.

- Charakteryzuje artykuł prasowy, odwołując się do przeczytanego tekstu i swoich doświadczeń;
- swobodnie wybiera z tekstu opinie i fakty;
- zajmuje stanowisko wobec poglądów autorów, wzmacniając je trafnymi argumentami;
- potrafi uzasadnić ważność omawianych problemów, przywołując wiadomości poznane na lekcjach i zdobyte samodzielnie;
- pisze poprawnie rozprawkę, stosując się do zasad, które w niej obowiązują, przyjmując określony punkt widzenia, zachowując logiczność i rzetelnie argumentując.

KK cz.I, s. 166- 169
K Zanussi „Polskie jest różne”;
A. Krzemiński „Kto ty jesteś?”

słownik języka polskiego

Mowa w mowie, czyli cytowanie, parodiowanie i stylizacja.

- Rozumie terminy: stylizacja, archaizacja, dialektyzacja i potrafi wskazać teksty, w których te zjawiska występują;
- rozumie terminy: parodia, karykatura;
- zauważa różnicę między językiem ogólnym a jego odmianami.

- Samodzielnie redaguje tekst zawierający elementy stylizacji;
- potrafi przeredagować tekst, wprowadzając do niego archaizmy lub dialektyzmy.

KJ s.76- 80

98
99

Błędy językowe

- Potrafi zrozumieć przeczytany na lekcji tekst popularnonaukowy;
- rozumie terminy: norma językowa, błąd językowy i potrafi ich użyć w wypowiedziach;
- wie, czym różni się norma językowa od normy prawnej;
- potrafi uzasadnić, kiedy dochodzi do naruszenia normy językowej;
- poprawia w tekście dostrzeżone błędy językowe.

- Zdaje sobie sprawę z tego, że liczne odstępstwa od normy językowej pojawiające się w tekstach literackich są innowacjami funkcjonalnie uzasadnionymi;
wypowiada się na temat poprawności językowej, jej społecznego i narodowego charakteru, rozumiejąc względność błędu językowego;
- przestrzega poprawności językowej w wypowiedziach ustnych i pisemnych.

KJ s.83- 84

100

I znów będzie śmiesznie, czyli słowo wstępne do komedii Moliera.

- Wymienia cechy komedii: wartka akcja, dowcipne dialogi, szczęśliwe zakończenie, zasada trzech jedności;

- wymienia i omawia trzy rodzaje komizmu.

- Przygotowuje informacje o Molierze;

- wyjaśnia genezę utworu.

Molier „Świętoszek”

101

Grupa świętoszków i grupa wrogów obłudy, czyli o bohaterach Moliera.

- Charakteryzuje postaci;
- zna informacje o życiu i twórczości Moliera;

- odpowiada pisemnie na pytanie: czy łatwo osądzić po pozorach?
- wypowiada się na temat obłudy, korzystając z przykładów ze swojego otoczenia.

- Dostrzega dwa obozy, o których mowa w temacie lekcji i wnioskuje, którzy bohaterowie są pozytywni a którzy negatywni;

- wyjaśnia pojęcia: szalbierstwo, hipokryzja, dewocja, cynizm.

Molier „Świętoszek”

LUTY

102
103

Sąd nad Tartuffe'em, sąd nad Orgonem.

- Wyraża swą opinię na temat bohaterów, biorąc udział w dyskusji;

- śledzi akcję utworu;

- odpowiada na pytanie: Co Molier nazywa ułomnościami?
- zbiera argumenty i pisze rozprawkę.

- Samodzielnie pisze rozprawkę: „Świętoszkowatość wcale nie musi iść w parze z moralnością.

Molier „Świętoszek”

104

O poprawnej wymowie.

- Rozumie, że poprawna wymowa wyrazów ułatwia komunikację;
- wie, jak należy, zgodnie z normą obowiązującą w j. polskim, wymawiać: samogłoski nosowe, połączenia głosek „kie”, „gie” oraz zbitki spółgłoskowe;
- zna zasady akcentowania;
- poprawia tekst, w którym zauważa błędy w wymowie;
- rozumie pojęcie dykcji i uczy się czytać z dobrą dykcją.

- Wie, że każdy typ tekstu wymaga nieco innego sposobu wygłaszania i potrafi to uwzględnić we własnych wypowiedziach;
- potrafi zredagować zasady dotyczące poprawnej wymowy;
- wyjaśnia pojęcie: akcent paroksytoniczny na wybranym przykładzie;
- poprawnie akcentuje wyrazy rodzime i obce.

KJ s. 85- 87

105

Co to jest pleonazm?

- Zauważa pleonazmy w tekstach własnych i kolegów;
- unika w swoich wypowiedziach wyrazów i wyrażeń modnych, które nie wprowadzają nowej treści;
- potrafi krytycznie ocenić język tekstów prasowych i politycznych przemówień.

- Wykorzystuje wiedzę zdobytą na lekcji przy tworzeniu własnych wypowiedzi ustnych i pisemnych.

KJ s.88

106
107

Trudności w odmianie polskich nazwisk- ćwiczenia.

- Wie, że polskie nazwiska maja postać rzeczowników lub przymiotników;
- zna zasady dotyczące odmiany nazwisk polskich i obcych;
- podaje poprawna formę nazwisk znanych osobistości;
- rozumie znaczenie wprowadzane przez sufiksy: -owa, -ówna,
-ina, - anka i potrafi utworzyć formy żeńskie z tymi przyrostkami;
- redaguje zaproszenie, w którym umieszcza nazwiska w odpowiedniej formie.

- Wie, w jakiej kolejności należy wymieniać imię i nazwisko w różnych sytuacjach;
- poprawnie odmienia nazwiska polskie i obce, zwłaszcza nietypowe.

KJ s.89- 92

Edukacja regionalna

108

Jak zapisywać i odmieniać nazwy geograficzne?

- Zna i potrafi zastosować zasady ortograficzne dotyczące użycia wielkiej litery w nazwach geograficznych;
- redaguje tekst pozdrowienia na pocztówce, używając poprawnie nazw geograficznych;
- odmienia i poprawnie zapisuje typowe nazwy.

- Wie, że nazwy polskich miejscowości maja postać przymiotnikową lub rzeczownikową, dlatego odmieniają się według wzorca przymiotnikowego lub rzeczownikowego;
- poprawnie odmienia nazwy geograficzne.

KJ s.93- 94

109

Utrwalenie wiadomości z nauki o języku.

- Przypomina wiadomości o archaizmach, związkach frazeologicznych, upodobnieniach fonetycznych, poprawnym sposobie cytowania, istocie błędów językowych oraz poprawnej odmianie nazwisk i nazw geograficznych. (wiadomości zawarte są
w podr. w rozdz. II- IV.)

Wybrane ćwiczenia z podręcznika oraz przykłady przygotowane przez nauczyciela

110

Test z nauki o języku.

- Wykazuje się wiedzą sprawdzaną na bieżąco podczas kartkówek
i określoną powyżej.

MARZEC

111

W mgnieniu oka.

- Wskazuje cechy fraszki w utworze należącym do tego gatunku;
- dostrzega ciągłość tradycji kulturowej;
- odczytuje metaforyczny sens utworów;
- wyraża pisemnie swoją opinię wobec omawianych na lekcji problemów.

- Wypowiada się na temat utworów, uwzględniając kontekst epoki;
- Wykorzystuje materiał do refleksji na temat współczesnych problemów, własnych odczuć i przemyśleń;
- analizuje i interpretuje wiersz Białoszewskiego.

KK cz. II, s.13-14, 17,

19-2 1
J. Kochanowski
„O żywocie ludzkim”;
znaki „marności” w malarstwie,
M. Białoszewski” Zawieszenie w porozumieniu”

112

Rozum i doświadczenie

- Czyta teksty ze zrozumieniem;
- wypowiada się na temat głównych problemów poruszanych przez autorów;
- odczytuje myśl przewodnią utworu poetyckiego;
- redaguje opis kompozycji kwiatowo- owocowej, uwzględniając główne cechy tej formy i specyfikę przedmiotu opisu;
- rozumie i zapamiętuje takie pojęcia jak: empiryzm, cogito ero sum, tabula rasa.

- Posługuje się poznaną terminologią filozoficzną;
- swobodnie posługuje się środkami retorycznymi w czasie dyskusji, przekonując do swoich racji;
- odczytuje ironię w wierszu Miłosza, funkcje kontrastu, dostrzega związek między

czasem powstania utworu i jego wymową;
- redaguje opis, posługując się bogatym słownictwem.

KK cz. II, s. 22- 27
R.Descartes „Medytacje o pierwszej filozofii II” (fragm.),

A. Sikora „Kartezjusz, czyli pochwała rozumu”,
Cz. Miłosz „Zaklęcie”
S.Dali „Medytacyjna Róża”

Edukacja filozoficzna

113
114

O odkryciach poważnie i żartobliwie

- Czyta teksty literackie, rozumiejąc intencje nadawcy;
- redaguje własny tekst, uwzględniając właściwości formy wypowiedzi, którą się posługuje ( wywiad lub przemówienie);
- wskazuje w tekście odpowiednie fragmenty pomocne w analizie i interpretacji utworu.

- Wskazuje w tekście środki służące ironii;
- w wypowiedziach wykorzystuje takie pojęcia jak: absurd, nonsens, paradoks, pamflet;
- analizuje utwory, wykorzystując znane koncepcje filozoficzne;
- wykorzystuje w dyskusji własne lektury, obejrzane filmy i programy oraz informacje prasowe.

KK cz. II, s.31- 38
J. Swift „Podróże Guliwera (fragm.),
W. Szymborska „Odkrycie”

Edukacja czytelnicza i medialna

115
116

Nauka i etyka.
Piszemy rozprawkę.

- Zna podstawowe informacje na temat rozwoju nauki i techniki;
- czyta ze zrozumieniem tekst literacki, scenariusz i artykuł prasowy;
- wybiera z tekstu potrzebne informacje, porządkuje je i ocenia zawarte w nich poglądy i opinie;
- rozumie takie pojęcia jak: scenariusz, scenopis, scenarzysta, scenograf, kostiumolog, producent, operator kamery, montażysta, operator dźwięku;
- pisze rozprawkę z pomocą nauczyciela.

- Dostrzega związki między omawianymi problemami z przeszłości, a współczesnością i przyszłością;
- dostrzega związki między zjawiskami należącymi do różnych dziedzin: literatury, malarstwa, publicystyki, filmu, nauki, etyki i filozofii;
- zabiera głos w dyskusji;
- pisze samodzielnie poprawną pod względem merytorycznym rozprawkę.

KK cz. II, s.39- 46
M. Wollstonecraft Shelley „Frankenstein” (fragm.),
artykuł z „Wprostu” pt. „Klonowanie wątpliwości”
K.Zanusii fragm. scenariusza do filmu „Iluminacja”

Edukacja filozoficzna

Edukacja czytelnicza i medialna

117

„Tam się człowiek napije, nadysze ojczyzny”, czyli o genezie i treści „Pana Tadeusza”.

- Poznaje okoliczności powstania utworu;
- przedstawia problematykę „Pana Tadeusza”;
- zna pojęcia: geneza, inwokacja, epilog;
- zna epizody z życia poety: działalność patriotyczna na uniwersytecie, zesłanie do Rosji, emigracja, powstanie listopadowe.

- Pięknie recytuje Inwokację;
- wyjaśnia tytuł utworu;
- analizuje fragmenty Inwokacji i Epilogu i na tej podstawie redaguje wnioski wskazujące na przyczyny powstania epopei.

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

118

Domownicy i goście Soplicowa.

- Poznaje nazwy urzędów i godności I Rzeczypospolitej;
- rozumie takie pojęcia jak: godność, drzewo genealogiczne, kwestarz, krajczanka, łowczy, kasztelanic, podczaszyc, wojewoda, ochmistrzyni;
- wyszukuje cytatów na wskazany temat i potrafi je przytoczyć w odpowiedniej chwili lekcji;
- rysuje drzewo genealogiczne wybranej postaci literackiej;
- przygotowuje recytację dowolnego monologu lub dialogu w parze z kolegą.

- Zauważa problem ustania produktywności niektórych formantów słowotwórczych;
- tworzy staropolskie nazwy żon i córek od nazw tytułów mężów i ojców;
- przedstawia domowników i gości Soplicowa, cytując odpowiednie fragmenty i odczytując przygotowane prezentacje;
- pisze tekst obwieszczenia o „sądzie granicznym” w Soplicowie, które wręczy Hrabiemu Woźny Protazy.

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

119

W Soplicowie jak w raju...

- Nazywa wartości wyrażone w dziele przez obrazy poetyckie i sytuacje;
- uczy się wnioskować;
- podaje dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów;
- pracuje z tekstem i wyszukuje cytatów uzasadniających arkadyjność Soplicowa, przypomina cechy motywu arkadyjskiego;
- pracując w grupie opracowuje listę cech Soplicowa jako raju;
- poznaje zwyczaje i obyczaje przedstawione w utworze i przygotowuje swoją prezentację na temat jednego z nich, której dokona podczas lekcji powtórzeniowej

- Korzystając ze słownika synonimów, wypisuje wyrazy bliskoznaczne do: raj i dochodzi do wniosku, że w różnych kulturach i religiach inaczej postrzega się raj;
- pracując w grupie, korzysta ze słowników, wyjaśnia, doprecyzowuje znaczenie niezrozumiałych słów;
- dostrzega przenośne znaczenie wyrazu Soplicowo;
- jako zadanie domowe opisuje swoje Soplicowo lub Arkadię swoich marzeń.

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

121

„Ważna Sędziego nauka o grzeczności” czy nadal ważna?

- Czyta ze zrozumieniem tekst mowy Sędziego i odpowiada precyzyjnie na pytania;
- samodzielnie odnotowuje w zeszycie odpowiedzi kolegów;
- układa samodzielnie dialog;
- wypowiada się pisemnie na temat grzeczności i zasad dobrego wychowania;
- w domu pisze krótki tekst do poradnika dobrych manier, może skorzystać z udostępnionych przez nauczyciela tekstów.

- Dokonuje szczegółowej analizy toku przemówienia Sędziego;
- bierze aktywny udział w dyskusji na temat ważności dobrych manier w dzisiejszym świecie;
- tworzy scenariusz krótkiej inscenizacji, wykorzystując zwroty grzecznościowe
(scena w autobusie, odmowa akwizytorowi jakiegoś zakupu, załatwienie sprawy w sekretariacie, telefonowanie do starszej cioci, przepraszanie w bibliotece za przetrzymanie książki itp.)

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

H.Schwinghammer „Wielka księga savoir- vivre'u” (fragm.)

122
123

Jacek Soplica bohater narodowy czy zawadiaka szlachecki?

- Doskonali sposoby ustnego wypowiadania się;
- opowiada o powikłanych losach księdza Robaka;
- sporządza plan wydarzeń;
- zbiera materiał do charakterystyki bohatera.

- Wypowiada się na temat sposobów manipulacji w wykonaniu Gerwazego;
- wyjaśnia na przykładach pojęcia: antonimu i odwagi cywilnej.
- pisze charakterystykę z elementami rozprawki Jacka Soplicy.

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

124
125

Telimena kobieta irytująca czy intrygująca?

- Rozumie znaczenie słów: irytować, intrygować, intryga i irytacja;
- podejmuje próbę wyjaśnienia znaczenia imienia bohaterki;
- omawia cechy jej osobowości;
- dyskutuje nad problemem zawartym w temacie lekcji;
- pisze charakterystykę z elementami rozprawki.

- wypowiada się na temat kultury rosyjskiej, podkreśla kontakty towarzyskie Telimeny;
- zbiera w tabeli wszystkie możliwe cechy charakteru bohaterki.

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

126
127

Polubić arcydzieło!

- Rozbudza w sobie zainteresowanie wielkim dziełem literackim;
- pracuje w grupie nad jednym z problemów wynikających z lektury:
1. redaguje odpowiedź na ofertę matrymonialną Telimeny- wchodzi w rolę adoratora,
2. w imieniu Wojskiego tworzy takie menu na kolację w Soplicowie, które przekona Sędziego,
3. redaguje ogłoszenie o aukcji różnych przedmiotów w dworku w Soplicowie, z której dochód zostanie przekazany legionistom,
4.w imieniu Jacka Soplicy przekonuje Stolnika do małżeństwa z Ewą,
5. W imieniu Sędziego wznosi toast na weselu Tadeusza i Zosi, używa staropolskich tytułów,
6. pisze tajemniczy liścik Telimeny do Tadeusza,
7. wchodzi w rolę autora przewodnika turystycznego, przekonuje w nim o atrakcyjności Soplicowa,
8. pisze tekst komentarza pokazu mody, prezentującego stroje mieszkanek Soplicowa.

- prezentuje wyniki swej pracy w grupie i notuje w zeszycie efekty pracy kolegów i koleżanek;
- w domu podejmuje próbę napisania sprawozdania z lekcji lub krótkiej, ale pisemnej opinii o zajęciach.

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”
(cały utwór)

128

Artystyczny opis burzy nad Soplicowem

- Próbuje wyodrębnić sceny opisu;
- zauważa zmienność obrazów i sytuacji;
- wypisuje środki stylistyczne i zauważa przewagę onomatopei oraz personifikacji;
- wypowiada się pisemnie na temat artystycznej wartości opisu burzy.

- Dostrzega, że poeta zamienił rzeczywistość w „niezwykłość”;
- omawia funkcję środków stylistycznych;
- wyjaśnia skąd się bierze ruch i dynamika w tym opisie;

A.Mickiewicz
„Pan Tadeusz”

słownik języka polskiego
słownik synonimów

129

Przygotowanie do pracy klasowej z literatury.

- Utrwala wiadomości zdobyte podczas omawiania satyr, „Siłaczki”, komedii Moliera i „Pana Tadeusza”.
- przedstawia swą prezentację dotyczącą jednego ze zwyczajów, przedstawionych w dziele A. Mickiewicza.

KWIECIEŃ

130
131

Praca klasowa z literatury nr 3.

- Odpowiadając na pytania, wykazuje się umiejętnością czytania ze zrozumieniem;
- omawia funkcję środków stylistycznych;
- omawia postawy bohaterów narodowych i ocenia ich postawy;
- pisze jedną z zaproponowanych form wypowiedzi: kartka z pamiętnika, rozprawka, charakterystyka postaci, opis.

arkusze klasówek przygotowane przez nauczyciela

132

Tekst zaprasza, czyli o tym, jak mówić lub pisać.

-Wie, że formuły rozpoczynające i kończące tekst są często jego wyróżnikiem gatunkowym;
- rozpoznaje rodzaj tekstu na podstawie charakterystycznych wyznaczników;
- potrafi zredagować list, życiorys, przemówienie, tekst reklamowy;
- zna formuły grzecznościowe stosowane w polszczyźnie i posługuje się nimi w życiu codziennym.

- Podaje przykłady formuł rozpoczynających i kończących teksty należące do różnych gatunków;
- wykorzystuje wiedzę zdobytą na lekcji, interpretując utwory literackie.

KJ s. 102- 103

133
134

Funkcje wypowiedzi- ćwiczenia językowe.

- Rozumie termin: funkcja wypowiedzi, eufemizm;
- wie, że każda wypowiedź pełni różne funkcje, ale jedna z nich jest najważniejsza;
- rozpoznaje podstawową funkcję tekstu;
- redaguje krótkie teksty pełniące różne funkcje, np. ogłoszenie.

- Potrafi wykryć eufemizmy w wypowiedziach nauczycieli, polityków itd.;
- zastępuje podane wyrazy efemizmami;
- wskazuje środki językowe służące realizacji różnych funkcji w wybranych tekstach.

KJ s. 104- 107

135
136

Tajemnice wiary

- odczytuje symboliczne znaczenia w obrazach i tekstach literackich;
- wypowiada się na temat treści obrazów, przestrzennego usytuowania postaci, symbolicznych rekwizytów, własnych odczuć i wrażeń związanych z oglądanymi dziełami;
- wyjaśnia sens frazeologizmów biblijnych;
- określa tematykę utworów;
- omawia funkcję środków artystycznych;
- rozumie etyczny wymiar omawianych utworów;
- zachowuje postawę tolerancji wobec odmiennych przekonań.

- odczytuje znaczenie i funkcję symboli zamieszczonych na obrazach;
- wypowiada się na temat specyfiki malarstwa religijnego- wykorzystuje treści poznane wcześniej;
- podaje przykłady frazeologizmów pochodzących z „Biblii”, potrafi użyć ich we właściwym kontekście;
- dostrzega kontekst filozoficzny w omawianych utworach;
- dostrzega trwałość i ważność tradycji chrześcijańskiej;
- redaguje opis jednego z kościołów gnieźnieńskich posługując się terminologią związaną z architekturą budynku, stylem, detalami zdobniczymi itp.

KK cz. II, s. 47- 51
F. Karpiński „Pieśń poranna”, „Pieśń wieczorna”,
J.Twardowski „którędy”

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

137
138

W poszukiwaniu własnej drogi.

- poznaje informacje biograficzne o księdzu Twardowskim i B. Okudżawie;
- stara się samodzielnie dokonać analizy i interpretacji utworów;
-wypowiada się pisemnie, rozwijając zdanie zawarte w temacie lekcji.

- Wypowiada się na temat religijnej, moralnej i egzystencjalnej problematyki utworu Okudżawy i wiersza ks. Twardowskiego;
- czyta ze zrozumieniem fragm. „Alchemika” i wypowiada się pisemnie na temat ukazanej przez
P. Coelho postawy życiowej.

KK cz.II, s. 52-54
J.Kochanowski „Psalm 61”,
Bułat Okudżawa „Modlitwa”

dla chętnych: P.Coelho „Alchemik” (fragm.)
podr. s. 54- 58.

Edukacja filozoficzna

139
140

W kręgu najbliższych.

- Czyta tekst ze zrozumieniem;
- w analizie opowiadania posługuje się podstawowymi pojęciami właściwymi dla epiki;
- charakteryzuje bohaterów utworu;
- ocenia postawy;
- redaguje pisemną charakterystykę postaci;
- wypowiada się pisemnie na temat chrześcijańskiego wzorca rodziny.

- Wnikliwie analizuje postawy bohaterów, dostrzegając przyczyny i skutki ich reakcji i zachowań;
- odnosi problemy przedstawione w utworze do własnej skali wartości;

- dostrzega najważniejsze cechy języka i stylu papieskiego orędzia.

KK cz. II, s. 61-68
J.D. Salinger „Teddy”
T. Różewicz „Ojciec”

Fragment Orędzia Jana Pawła II

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

141

Z frazeologią za pan brat- ćwiczenia.

- Wie, co to jest związek frazeologiczny- podaje przykłady z codziennego życia;
- korzysta ze słowników- odnajduje w nich znaczenie nieznanych frazeologizmów;
- poprawia błędy frazeologiczne;
- zastępuje pojedynczy wyraz frazeologizmem.

- Wie, że można świadomie i celowo zmienić postać związku frazeologicznego, np. w prasie, reklamie itp.;
- wypowiada się na temat funkcji, jaka pełnią w wypowiedzi frazeologizmy;
- rozwiązuje rebusy frazeologiczne i zagadki językowe.

Ćwiczenia przygotowane przez nauczyciela

Edukacja czytelnicza i medialna

142
143

Kto jest moim bliźnim?

- Wie, co to jest przypowieść, zna jej podstawowe cechy;
- rozumie sens przypowieści o miłosiernym Samarytaninie i wyjaśnia jej ponadczasowy charakter;
- wybiera argumenty z tekstu Czapińskiego, komentuje je i przywołuje własne przykłady potwierdzające wyrażaną opinię.

- Dostrzega w przypowieści prawdy religijne, filozoficzne i moralne;
- zna przykłady innych przypowieści biblijnych i interpretuje je;
- znajduje przyczyny braku wrażliwości na ludzką krzywdę we współczesnym świecie;
- pisze pracę nacechowaną emocjonalnie, wykazując wrażliwość moralną.

KK cz. II, s. 69- 71
J.Tischner „Wspólnota”,
przypowieść „Miłosierny Samarytanin” („Ewangelia wg św. Łukasza”),
J. Czpliński „Tłum egoistów?”

144

Etyczna postawa na przykładzie opowiadania A.Czechowa.

- Dostrzega satyryczną wymowę tekstu;
- odnajduje w tekście mowę zależną i niezależną;
- omawia postawę bohatera, uwzględniając charakterystykę pośrednią i bezpośrednią;
- rozumie pojęcia: plotka, oszczerstwo, obmowa, intryga, donos.

- Swobodnie wypowiada się na temat środków służących satyrycznej wymowie tekstu;
- odnajduje w tekście mowę pozornie zależną;
- dostrzega różnicę w znaczeniach synonimów: paszkwil, donos, obmowa, oszczerstwo itp.;
- wypowiada się pisemnie na temat relacji między ludźmi.

KK cz. II, s. 79- 83
A.Czechow „Intrygi”

145

Stereotypy i uprzedzenia.

- Rozumie takie pojęcia jak: stereotyp, uprzedzenie, antysemityzm, rasizm, prawa obywatelskie;
- analizuje postawy ludzi ukazane w opowiadaniu i ocenia je.

- Analizuje źródła braku tolerancji, dostrzega skutki takiej postawy;
- oddziela fakty od opinii, rzetelnie uzasadnia swoje stanowisko;
- świadomie posługuje się frazeologizmami.

KK cz. II, s. 85- 93

M.Konopnicka „Mendel Gdański”

146
147

Kainowe piętno.

- Rozumie sens wyrażenia kainowe piętno i pouczenia wynikającego z biblijnej opowieści;
- analizuje teksty literackie, uwzględniając najważniejsze cechy gatunkowe, styl wypowiedzi;
- charakteryzuje bohaterów;
- wyjaśnia przenośne znaczenia scen i obrazów;
- komentuje postawy bohaterów, odwołując się do uniwersalnego systemu wartości: tradycji chrześcijańskiej i humanistycznej.

- Interpretuje teksty, dostrzegając w nich uniwersalne wartości;
- wypowiada się na temat trwałości tradycji biblijnej;
- porządkuje informacje na temat postaci;
- wybiera właściwe, trafne przykłady, potwierdzające wskazane cechy postaci;
- bierze udział w dyskusji, uzasadnia swoje stanowisko.

KK cz. II, s. 97 i 100- 106.

„Biblia” „Księga Rodzaju” (fragm.),
J. Słowacki „Balladyna” (fragm.)

MAJ

148
149

Pisownia wielką literą przysparzająca wielkie dylematy...

- Utrwala pisownię wielką literą;
- przypomina zasady dotyczące ww. pisowni;
- uzupełnia tekst z lukami;
- układa tekst trudnego dyktanda dla kolegi.

150

Dyktando ortograficzne.

- Wykazuje się znajomością reguł ortograficznych;
- pisze poprawnie tekst dyktanda.

151

Jak wypełniać druki?

- Podejmuje próbę wypełnienia druku telegramu;
- zapisuje tekst poprawnie pod względem ortograficznym i interpunkcyjnym;
- układa tekst zaproszenia przyjaciół i rodziny na swoje urodziny.

- Poprawnie zapisuje tekst zaproszenie i nie ma problemów z wypełnieniem telegramu;
- ma świadomość, że tekst telegramu ma być krótki, ale zrozumiały.

Ćwiczenia i druki przygotowane przez nauczyciela.

152

Prawo moralne we mnie?

- Rozumie takie pojęcia jak: cnota, utylitaryzm, kazanie, dekalog;
- podaje przykłady postaw uznawanych za moralne;
- wymienia kryteria klasyfikacji;
- wypowiada się na temat chrześcijańskiego rozumienia cnót;
- analizuje wiersz Herberta;
- w dyskusji odwołuje się do tekstów.

- Samodzielnie dociera do źródeł potrzebnych wiadomości;
- dociera do przenośnych i symbolicznych znaczeń omawianych tekstów;
- odczytuje intencje osoby mówiącej w wierszu Herberta, dostrzega funkcję kontrastu, ironię.

KK cz. II, s. 107- 108
i 111- 113
„Biblia” fragm. „Ewangelii wg św. Mateusza”,
Z. Herbert „Pan Cogito o cnocie”

153
154

Nadać sens codzienności!

- Czyta teksty ze zrozumieniem;
- zna główne cechy gatunków literackich;
- charakteryzuje osobę narratora na podstawie treści i sposobu jego wypowiedzi;
- rozumie pojęcia: narrator wszechwiedzący i narrator pierwszoosobowy, trzecioosobowy, narrator obiektywny, subiektywny, świat przedstawiony, fikcja literacka;
- dostrzega przenośne znaczenie w wierszu Leśmiana.

- Wskazuje w tekście środki stylistyczne, środki rytmizacji;
- wyjaśnia znaczenie frazeologizmów;
- redaguje opis dzieła malarskiego;
- porównuje dzieło malarskie z literackim.

KK cz. II, s. 116
i 122-125
K.I. Gałczyński
„Pieśń III”, „Ballada o zejściu do sklepu”;
B. Leśmian „Szewczyk”
obrazy przedstawiające motyw pracy m.in. „Szewc”
T. Makowskiego

155
156

Czy „Syzyfowe prace” można nazwać dokumentem?

- Korzystając ze słowników, wyjaśnia hasło „dokument”,

- buduje zwroty i wyrażenia
z rzeczownikiem „dokument”,

- pracując w grupie, porządkuje informacje dotyczące metod rusyfikacji oraz postaw młodzieży i dorosłych wobec niej,

- odpowiada na pytanie zawarte w temacie lekcji,

- redaguje krótką wypowiedź pisemną dotycząc postaw społecznych polskiego wobec rusyfikacji.

- Wykorzystując zadania wykonane w czasie lektury, formułuje krótka wypowiedź ustną dotyczącą edukacji w Królestwie Polskim,

- wzbogaca informacje przykładami z powieści

- uogólnia, wnioskuje,

- przedstawia pracę własnej grupy,

- wyjaśnia, czego dokumentem jest powieść, potrafi to udowodnić,

- odwołując się do pracy na lekcji, interpretuje tytuł utworu.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”
(cały tekst)

157
158

„...dwie zmierzają ku sobie i łączą się drogi, czyli...”

- Krótko przedstawia bohaterów tekstu: M. Borowicza i A. Radka

( wypowiedź dwu- trzy zdaniowa),

- wykorzystując własną pracę domową, porządkuje w punktach planu ramowego dzieje jednego z bohaterów,

-konsultuje się z kolegami - ustala wspólne stanowisko,

- pracuje w grupie, korzysta ze słowników (hasło „ewolucja”),

- dostrzega w dziejach Radka i Borowicza kontrast,

- podejmuje próbę wyjaśnienia faktu, dlaczego najpierw autor zatytułował swą powieść „Andrzej Radek, czyli syzyfowe prace”,

- redaguje rozprawkę dotycząca tytułu powieści.

- Odczytuje symboliczne znaczenie tematu lekcji,

- pracując w grupie, porównuje prace jej członków z przygotowanymi do uporządkowania dziejami obydwu bohaterów,

- przedstawia pracę grupy,

- wyjaśnia znaczenie związków wyrazowych z rzeczownikiem „ewolucja” (wypisanych ze słownika wyrazów bliskoznacznych),

-wskazuje wśród ww. te, które odnoszą się do bohaterów powieści,

- komentuje, odwołując się do przykładów, ewolucję duchową Borowicza i Radka,

- dostrzega w losie jednego z bohaterów „syzyfowa pracę”,

- dookreśla znaczenie tytułu powieści (zna trzyaspektowość wyjaśnień),

- redaguje rozprawkę, rozpatrując trafność tytułu wobec problematyki powieści.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”
(cały tekst)

159
160

Odcienie i barwy miłości w „Syzyfowych pracach” S. Żeromskiego.

- Wymienia uczucia, z którymi człowiek spotyka się w życiu,

- wskazuje kolor symbolizujący miłość,

- pracując w zespole, odnajduje fragmenty tekstu dotyczące miłości do matki, do Biruty oraz rozpaczy po wyjeździe Anny,

- redaguje kartkę z pamiętnika M. Borowicza lub w imieniu Marcina pisze telegram do rodziców.

- Wyjaśnia znaczenie sformułowania „miłość niejedno ma imię”,

- wyjaśnia, dlaczego czerwony jest „kolorem miłości”,

- odwołując się do tekstu powieści, nazywa uczucia bohatera,

- wskazuje współgranie przyrody z uczuciami bohatera (opisy przyrody), dobiera barwy symbolizujące uczucia (tabela),

- rozumie symboliczne znaczenie „palety barw i uczuć”.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”
(cały tekst)

161

Czy „Syzyfowe prace” można nazwać radosnym hymnem życia, na przekór wszystkiemu?

- Czyta sądy (cytaty) historyków lit. Dotyczące powieści,

- porządkuje cytaty „Syzyfowe prace”- „radosny hymn życia”; „Syzyfowe prace” - „na przekór wszystkiemu”,

- formułuje tezę do rozprawki, dobiera i komentuje argumenty, podsumowuje.

- podejmuje próby udzielenia krótkiej odpowiedzi zawarte w temacie,

- wyjaśnia swe stanowisko,

- własne poglądy i stanowiska znawców literatury łączy i notuje w formie tabeli,

S. Żeromski „Syzyfowe prace”
(cały tekst)

CZERWIEC

162
163

Praca klasowa z literatury nr 4.

- Odpowiadając na pytania, wykazuje się umiejętnością czytania ze zrozumieniem;
- omawia funkcję środków stylistycznych;
- omawia postawy bohaterów literackich i ocenia ich postawy;
- pisze jedną z zaproponowanych form wypowiedzi: rozprawka, charakterystyka postaci z elementami rozprawki, ogłoszenie lub telegram.

164

Jak pracujemy ze słownikiem języka polskiego?

- Wie, do czego służą słownik języka polskiego i słowniki tematyczne;
- odnajduje w nich znaczenia wyrazów;
- wie, co zawiera opis wyrazu;
- wyjaśnia skróty używane w słowniku;
- rozumie potrzebę wzbogacania własnego słownika;

- Tworzy definicję wyrazu, korzystając z pomocy nauczyciela;
- korzysta ze słownika języka polskiego w celu uniknięcia błędów;
- opisuje obraz J.Grisa „Otwarta księga”

słowniki języka polskiego

165
166

Miłość nigdy nie ustaje.

- Wskazuje charakterystyczne elementy opisu uczuć we fragm. „Pieśni nad pieśniami”;
- wie, że „Pieśń nad pieśniami” pochodzi ze Starego Testamentu, a „Hymn o miłości” św. Pawła należy do ksiąg Nowego Testamentu;
- analizuje utwory, nazywając cechy miłości za pomocą synonimów;

- Wskazuje w tekście zdania warunkowe, wyliczenia, anafory, paralelizmy,;
- wypowiada się na temat różnic między stylem potocznym a stylem biblijnym;
- przywołuje inne biblijne przykłady, wskazujące na wartość miłości;
- wskazuje funkcje środków artystycznych użytych
w omawianych tekstach;
- komentuje środki malarskie wykorzystane przez artystów;

KK cz. II, s. 130- 133

A.Kamieńska „Pieśń nad pieśniami”

(fragm.„Książki nad książkami”)
Św. Paweł „Hymn o miłości”
A. Mickiewicz „Niepewność”,
„Do M***”

Edukacja filozoficzna

Kultura polska na tle tradycji śródziemnomorskiej

167

Miłosne wyznania poety.

- Interpretuje tekst listu
A. Mickiewicza do Maryli Puttkamerowej;
- określa intencję nadawcy;
- pisze pracę związaną z motywem miłości, wyznania, np. list miłosny;

- Z dużo większą samodzielnością niż uczeń na poziomie podstawowym, radzi sobie z tekstem miłosnym- dokonuje samodzielnej interpretacji;
- przygotowuje najciekawsze elementy życiorysu poety- zwłaszcza miłosne historie.

KK cz.II, s.133- 134
wybór listów Mickiewicza do Maryli Puttkamerowej

168
169
170

Powtórzenie wiadomości ze składni.

- Wskazuje w zdaniach wszystkie jego części;
- określa typy dopełnienia, przydawki, okolicznika, a przede wszystkim podmiotu i orzeczenia;
- dokonuje rozbioru zdania pojedynczego i sporządza wykres;
- rysuje wykresy zdań złożonych podrzędnie i wielokrotnie złożonych.

Ćwiczenia przygotowane przez nauczyciela

171

172

Manifesty poetyckie.

- Rozumie pojęcia: autotematyzm, non omnis moriar, ars poetica, testament;
- odczytuje sens metafor i znajduje aluzje biblijne;
- redaguje notatkę na temat koncepcji poety i poezji w wierszu Słowackiego;
- charakteryzuje osobę mówiącą w tym tekście;
- analizuje i interpretuje wiersze, porównuje różne koncepcje poety.

- Dociera do przenośnych i symbolicznych znaczeń ukrytych w tekstach;
- posługuje się terminologią teoretycznoliteracką;
- uzasadnia wartość ludowości;
- dostrzega związek między osobą adresata lirycznego i sposobem wypowiedzi.

KK cz.II, s. 147-151

A. Mickiewicz „Pieśń Wajdeloty”,
J.Słowacki „Testament mój”,
L. Staff „Ars poetica”

173

Humor z zeszytów.

- Potrafi zauważyć błąd językowy w tekście;
- poprawia wypowiedzenia eliminując błędy językowe;
- stara się unikać błędów językowych w wypowiedziach ustnych i pracach pisemnych.

- Wie, jaki zasady poprawności językowej zostały naruszone w błędnych wypowiedziach;
- wypowiada się na temat humorystycznego efektu wypowiedzi, w których popełniono błędy językowe.

KJ s. 95- 96

174
175

W kręgu mistrzów.

- Czyta ze zrozumieniem teksty poetyckie, rozumie intencje osoby mówiącej w wierszu;
- wypowiada się na temat roli, jaką przypisują poeci Kochanowskiemu i Mickiewiczowi;
- znajduje aluzje literackie w omawianych tekstach;
- wypowiada się na temat własnego stosunku do poezji „mistrzów”, uzasadnia swoje stanowisko;
- redaguje pracę pisemną, uwzględniając zasady obowiązujące w wybranej przez siebie formie wypowiedzi.

- Dostrzega symboliczne znaczenia ukryte w wierszach;
- zauważa związki miedzy muzycznością w poezji i muzycznością w dziele malarskim, zwraca uwagę na odmienność środków, jakimi posługują się twórcy;
- w analizie tekstów odwołuje się do poznanych utworów Kochanowskiego i Mickiewicza.;

KK cz. II, s. 157- 160
T.Różewicz „Chleb”,
J.Tuwim „Rzecz Czarnoleska”

Wizerunki pomników A.Mickiewicza

176

Milczenie też coś znaczy.

- Wie, że można się porozumiewać nie tylko za pomocą słów;
- rozumie typowe gesty, za pomocą których są przekazywane informacje;
- rozumie terminy: znak konwencjonalny, znak naturalny i potrafi wytłumaczyć, co one oznaczają.

- Rozumie termin: język ciała i potrafi wytłumaczyć, co się za nim kryje;
- potrafi wykorzystać wiedzę zdobytą na lekcji w różnych sytuacjach życiowych i interpretacji tekstów literackich oraz dziełach malarskich.

KJ s. 111- 112

177

O mistrzach mniej serio.

- Odnajduje w tekście przykład groteskowego opisu rzeczywistości;
- charakteryzuje narrację, sposób wypowiedzi bohaterów;
- dostrzega różnice między konwencją realistyczną i groteskową;
- podaje przykłady poznanych wcześniej utworów, w których autorzy posługiwali się groteską;
- zna biografię i elementy twórczości Gombrowicza.

- Odczytuje nie tylko komiczne elementy utworu, lecz dostrzega w nim poważniejszą, filozoficzną refleksję;
- porównuje różne konwencje literackie;
- wypowiada się na temat funkcji groteskowego ujęcia świata przedstawionego.

KK cz. II, s. 161- 165
W. Gombrowicz „Ferdydurke”
(fragm.)

opracowała:

Gimnazjum nr 4 im. Polskich Noblistów w Gnieźnie Marlena Romecka

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
9176
9176
9176
1 Definicja wózka wielkości znamionowe uprawnieniaid 9176 ppt
9176
9176
9176

więcej podobnych podstron