Zgodność rękawic z Dyrektywą 89/686/EWG dotyczącą środków ochrony indywidualnej Dyrektywa określa dwie klasy rękawic, odpowiadające dwóm poziomom ryzyka: „minimalnemu" oraz „śmiertelnemu" lub „nieodwracalnemu". Ryzyko znajdujące się pomiędzy tymi dwoma poziomami może być określone jako „średnie". W celu zapewnienia zgodności z Dyrektywą należy określić poziom ryzyka i dobrać rękawice odpowiedniej klasy. System oznaczeń został opracowany, aby pomóc we właściwym doborze rękawic. Rękawice kategorii I - wyłącznie w przypadku możliwości wystąpienia minimalnego ryzyka Proste modele rękawic, chroniące przed ryzykiem niskiego stopnia (np. rękawice do sprzątania), mogą testować producenci i wydawać certyfikaty we własnym zakresie. Rękawice tej kategorii posiadają następujące oznaczenie CE: Rękawice kategorii II - w przypadku możliwości wystąpienia średniego ryzyka Rękawice przeznaczone do ochrony przed średnim ryzykiem (np. rękawice do ogólnego użytku, wymagające dobrej odporności na przecięcia, przebicia i tarcie) muszą być poddane niezależnym testom i zatwierdzone przez Jednostkę Notyfikowaną. Tylko zatwierdzone jednostki mogą wydawać znak CE, bez którego rękawice nie mogą być sprzedawane. Każda Jednostka Notyfikowana posiada własny numer identyfikacyjny. Nazwa i adres Jednostki Notyfikowanej zatwierdzającej produkt musi znajdować się w instrukcji obsługi, dołączonej do rękawic. Rękawice tej kategorii posiadają następujące oznaczenie CE: Rękawice kategorii III - w przypadku możliwości wystąpienia nieodwracalnego lub śmiertelnego ryzyka Rękawice przeznaczone do ochrony przed najwyższym poziomem ryzyka (np. przed substancjami chemicznymi) muszą być testowane i zatwierdzone przez Jednostkę Notyfikowaną. Dodatkowo system zapewnienia jakości, używany przez producenta w celu zagwarantowania jednorodności produkcji, musi być sprawdzany niezależnie. Organ przeprowadzający tę ocenę jest określony przez numer znajdujący się obok znaku CE (w tym przypadku 0493). Złożone modele rękawic posiadają następujące oznaczenie CE:   ^0493

Normy dotyczące rękawic Norma EN420:2003 - ogólne wymagania wobec rękawic ochronnych Aby rękawice mogły być uznane jako ochronne muszą posiadać homologację kategorii II i być poddane badaniom normatywnym. Muszą spełniać wymagania ogólne normy EN420, tzn: przestrzegać przepisów nt. nieszkodliwości (pH, współczynnik zawartości chromu itp.); spełniać wymagania dotyczące rozmiarów (patrz tabela poniżej); przejść test sprężystości (dostosowanie produktu do stanowiska); przestrzegać instrukcji odnośnie znakowania, informacji i identyfikacji. ROZMIAR RĘKAWICY ODPOWIADA RĘCE O ROZMIARZE WYMIARY RĘKI (mm) MINIMALNA DŁUGOŚĆ RĘKAWICY OBWÓD DŁONI DŁUGOŚĆ 6 6 152 160 220 7 7 178 171 230 8 8 203 182 240 9 9 229 192 250 10 10 254 204 260 11 11 279 215 270 Rozmiary wg. normy EN420   Etykietowanie (identyfikacja znormalizowana) Wszystkie nasze produkty spełniają wymagania dyrektywy 89/686/CEE i każdy z nich jest dokładnie zidentyfikowany etykietą zgodną z przepisami zawartymi w normach. Etykieta zawiera następujące elementy: markę Venitex ^®; logo; symbol produktu; rozmiar produktu; informację o załączonej do produktu instrukcji użytkowania (co najmniej w 4 językach); piktogramy homologacji z wynikami właściwości. Karta techniczna produktu i deklaracja zgodności dołączane są na życzenie do każdej partii towaru.   ODPORNOŚĆ MECHANICZNA   EN388 Norma EN388 ma zastosowanie do wszelkiego typu rękawic ochronnych w zakresie oddziaływań fizycznych i mechanicznych w postaci tarcia, przecięcia, przekłucia i rozdarcia.       ODPORNOŚĆ PRZY SPAWANIU EN12477 Wymagania i metody badań dla rękawic stosowanych przy spawaniu ręcznym metali, cięciu i technikach pokrewnych. Rękawice spawalnicze klasyfikuje się w dwóch rodzajach: B jeśli wymagana jest dobra chwytność; A dla innych metod spawalniczych.   RĘKAWICE OCHRONNE DLA STRAŻAKÓW EN659 Norma ta ma zastosowanie wyłącznie do rękawic ochronnych dla strażaków do walki z pożarami i przy operacjach poszukiwawczo-ratowniczych. Określa metody badań i właściwości minimalne tych rękawic (przykładem jest minimalny poziom odporności mechanicznej wg normy EN388 wynoszący 2,2,2,2).     ODPORNOŚĆ NA ZIMNO   EN511 Norma EN511 określa metody badań rękawic chroniących przed zimnem przekazywanym konwekcyjnie lub za pośrednictwem przewodzenia do -50 °C. Zimno to może być związane z warunkami klimatycznymi lub z działalnością zawodową.     ODPOROŚĆ NA GORĄCO I OGIEŃ   EN407 Norma EN407 określa metody badań, wymagania ogólne i poziomy właściwości termicznej oraz sposób oznakowania rękawic ochronnych przed gorącem i/lub ogniem. Stosuje się ją do wszystkich rękawic, które powinny chronić przed gorącem i/lub płomieniami pod jedną lub wieloma następującymi formami: ogień, ciepło kontaktowe, ciepło konwekcyjne, promieniowanie cieplne, drobne rozpryski stopionego metalu, duże rozpryski stopionego metalu.       OCHRONA PRZED MIKROORGANIZMAMI   EN374-2 Norma EN374 określa metodę badań dla odporności na przepuszczanie rękawic ochronnych zabezpieczających przed związkami chemicznymi i/lub mikroorganizmami. Kiedy rękawice odporne są na przepuszczanie, badane wg tej części normy EN374-2, tworzą skuteczną barierę przeciw zagrożeniom mikrobiologicznym.       ODPORNOŚĆ CHEMICZNA   EN374-3 Norma EN374-3 dotyczy wyznaczenia odporności tworzyw wchodzących w skład rękawic na przesiąkanie związków chemicznych bez gazów, potencjalnie niebezpiecznych w razie ciągłego kontaktu. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na fakt, że badanie to nie jest sprawozdaniem z warunków mogących wystąpić w pracy oraz zaleca się wykorzystywanie wyników badań,  osiadających wartość jak najbardziej względną, wyłącznie do porównywania tworzyw jako grupę kategorii wytrzymałościowej przez określony czas oddziaływania.

OCHRONY OCZU

EN166: Posiada zastosowanie do wszelkich typów ochrony indywidualnej oczu przeciwdziałających zagrożeniom mogącym spowodować uszkodzenie oka, za wyjątkiem promieniowania pochodzenia nuklearnego, promieni X, emisji lasera i podczerwieni wysyłanych przez źródła o niskich temperaturach. Nie ma zastosowania w przypadku, kiedy istnieją odrębne normy (ochrona oczu przed laserem, przed słońcem do użytku ogólnego,...)

 

EN169: Dotyczy filtrów spawalniczych i filtrów dla technik pokrewnych.

 

EN175: Specyfikacja wymagań bezpieczeństwa odnośnie sprzętu ochrony oczu i twarzy przy spawaniu i technikach pokrewnych.

OCHRONY GŁOWY

EN812: Norma określa wymagania fizyczne i parametry techniczne, metody badań i wymagania dotyczące oznakowania czapek dla przemysłu chroniących przed uderzeniami. Czapki te są przeznaczone do ochrony użytkownika, kiedy uderzy głową w przedmioty twarde i nieruchome z taką siłą, która może spowodować rozdarcie skóry, inne powierzchniowe rany lub spowodować zgon. Czapki te są przeznaczone głównie do użytkowania wewnątrz obiektów. Nie są one przeznaczone do ochrony przed skutkami uderzeń, upadków przedmiotów lub przed zawieszonymi bądź poruszającymi się ładunkami. Nie należy mylić czapek chroniących przed uderzeniami z hełmami ochronnymi dla przemysłu wyszczególnionymi w normie EN397. EN397: Norma EN397 określa wymagania fizyczne i parametry techniczne, metody badań i wymagania dotyczące znakowania hełmów ochronnych dla przemysłu. Podstawowe wymagania mają zastosowanie do hełmów ochronnych zwykłego zastosowania używanych w przemyśle. Nieobowiązkowe wymagania dodatkowe mają zastosowanie tylko wtedy, gdy są specjalnie zastrzeżone przez producenta hełmów. Każdy hełm musi posiadać oznakowanie wytłoczone lub nadrukowane zawierające następujące wskazówki : numer niniejszej normy europejskiej, nazwę lub numer identyfikacyjny producenta, rok i kwartał produkcji, typ hełmu, rozmiar lub zakres rozmiaru. Dodatkowe informacje takie jak instrukcje lub zalecenia regulacji, montażu, użytkowania, czyszczenia, dezynfekcji, konserwacji, przeglądu i składowania, są wyszczególnione w instrukcji użytkowania. EN352 :2003 - WYMAGANIA BEZPIECZEŃSTWA I BADANIA   EN352-1: nauszniki przeciwhałasowe   EN352-2: wkładki przeciwhałasowe   EN352-3: nauszniki przeciwhałasowe mocowane do przemysłowego hełmu ochronnego Stanowią o wymogach w zakresie budowy, projektu, charakterystyki technicznej i metod badań. Nakazują udostępnienie informacji dotyczących danych technicznych.   EN458:1999 - OCHRONNIKI SŁUCHU Zaleca dobór, użytkowanie, konserwację codzienną i okresową oraz zachowanie ostrożności przy użytkowaniu.

OCHRONA PRZED UPADKIEM Z WYSOKOŚCI UJEDNOLICONE NORMY EUROPEJSKIE Wszystkie produkty związane z zabezpieczeniem przed upadkiem z wysokości podlegają normom europejskim. Poniżej przedstawiamy skrótową prezentację każdej normy.   EN353-1: URZĄDZENIA SAMOZACISKOWE ZE SZTYWNĄ PROWADNICĄ System składający się z ruchomego urządzenia z automatyczną blokadą współpracującą ze swoją sztywną prowadnicą zabezpieczającą (szyna, lina metalowa...)System może być uzupełniony amortyzatorem upadku.   EN353-2: URZĄDZENIA SAMOZACISKOWE Z GIĘTKĄ PROWADNICĄ System składający się z ruchomego urządzenia z automatyczną blokadą współpracującą ze swoją giętką prowadnicą zabezpieczającą (linka, lina metalowa...) System może być uzupełniony amortyzatorem upadku.   EN354: LINKI BEZPIECZEŃSTWA Elementy łączące lub składowe jakiegoś systemu. Linką bezpieczeństwa może być lina z włókien syntetycznych, lina metalowa, taśma lub łańcuch. Długość maksymalna 2 m. Uwaga: Linka bezpieczeństwa bez amortyzatora upadku nie może być stosowana jako system zatrzymujący upadek.   EN355: AMORTYZATORY Składnik systemu hamującego upadek, który gwarantuje zatrzymanie upadku z wysokości przy zachowaniu całkowitego bezpieczeństwa zmniejszając powstałą energię uderzenia.   EN358: SYSTEMY USTALAJĄCE POZYCJĘ PRZY PRACY System ustalający pozycję przy pracy jest połączonym ze sobą kompletem (pas i linka ustalająca pozycję przy pracy)w taki sposób, aby stworzyć całościowe wyposażenie.   EN360: URZĄDZENIA SAMOHAMOWNE Urządzenie chroniące przed upadkiem z funkcją automatycznej blokady i systemem automatycznego naprężania oraz zwijania liny. System samohamowny może być uzupełniony amortyzatorem upadku.   EN361: SZELKI BEZPIECZEŃSTWA System opasujący ciało, przeznaczony do zatrzymywania upadków. Szelki bezpieczeństwa mogą być skonstruowane z taśmy, klamer i innych elementów umieszczonych poprawnie i dopasowanych do ciała osobnika, aby zatrzymać go w czasie upadku i bezpośrednio po nim.   EN362: ŁĄCZNIKI Element łączący lub składowy systemu. Łącznikiem może być zatrzaśnik (karabinek)lub hak.   EN795: URZĄDZENIA KOTWICZĄCE Urządzenie do którego można zahaczyć sprzęt ochrony indywidualnej.   KLASA A1: NIE JEST ŚRODKIEM OCHRONY INDYWIDUALNEJ Składa się z punktów kotwiczących zaprojektowanych z taki sposób, aby umieścić je na powierzchniach pionowych, poziomych i pochyłych (ściany, kolumny, naproża).   KLASA A2: NIE JEST ŚRODKIEM OCHRONY INDYWIDUALNEJ Składa się z punktów kotwiczących zaprojektowanych z taki sposób, aby mogły być umieszczone na pochyłych dachach.   KLASA B: JEST ŚRODKIEM OCHRONY INDYWIDUALNEJ Składa się z tymczasowych urządzeń kotwiczących z możliwością demontażu i transportu.   KLASA C: NIE JEST ŚRODKIEM OCHRONY INDYWIDUALNEJ Składa się z urządzeń kotwiczących wyposażonych w prowadnice giętkie poziome „lina życia”, dopuszczalne nachylenie 15 °.   KLASA D: NIE JEST ŚRODKIEM OCHRONY INDYWIDUALNEJ Składa się z urządzeń kotwiczących wyposażonych w sztywną poziomą prowadnicę w postaci szyny.   KLASA E: JEST ŚRODKIEM OCHRONY INDYWIDUALNEJ Składa się z przeciwwagi z systemem kotwiczenia do stosowania na powierzchniach poziomych, dopuszczalne nachylenie 15 °.(We Francji nie są stosowane).   NORMY MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO WSZYSTKICH PRODUKTÓW   EN363: SYSTEMY POWSTRZYMYWANIA SPADANIA Zestaw połączonego między sobą wyposażenia ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości i przeznaczonego do powstrzymania upadku. System powstrzymujący upadek musi co najmniej składać się z szelek bezpieczeństwa i systemu hamującego.   EN364: METODY BADAŃ Opisuje metody badań dla poszczególnych artykułów ochrony indywidualnej chroniących przed upadkiem z wysokości jak również aparatury służącej do tych badań.   EN365: OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE INSTRUKCJI UŻYTKOWANIA ORAZ OZNAKOWANIA Opis oznaczeń, które powinny znaleźć się na sprzęcie powstrzymującym upadek z wysokości jak również informacji, które obowiązkowo powinny zostać umieszczone w instrukcji użytkowania.

OCHRONY KRÓTKIEGO STOSOWANIA

Włóknina stosowana do odzieży ochronnej krótkotrwałego użytku

 

 

BADANIA PRZESIĄKANIA CIECZY - EN368

 

PROCES FIZYCZNY

 

PRZEPUSZCZENIE JEDNEGO PłYNU LUB SUBSTANCJI CHEMICZNEJ PRZEZ OTWORY /PORY W JAKIMŚ MATERIALE

 

 

 

 

 

BADANIE W RYNNIE

 

 

BADANIA PRZESIĄKANIA CIECZY - EN369 LUB 374-3

 

Proces Chemiczny

Proces na poziomie struktury molekularnej tworzywa z którego zrobiona jest odzież i przez które przesiąka substancja chemiczna.

 

Pociąga to za sobą:

1. Wchłanianie cząsteczek substancji chemicznej w powierzchnię kontaktu materiału (zewnętrzną).

2. Rozproszenie cząsteczek w materiale.

3. Desoprcję cząsteczek od strony przeciwnej (wewnętrznej)materiału.

OCHRONA CIAŁA

ODZIEŻ TECHNICZNA NA NIEKORZYSTNE WARUNKI POGODOWE   EN342: ODZIEŻ CHRONIĄCA PRZED ZIMNEM Norma ta określa wymagania i metody badań właściwości odzieży chroniącej przed zimnem przy temperaturach poniżej -5 °C. Klasa przepuszczalności powietrza (0 do 3): jest to poziom szczelności odzieży. Klasa odporności parowania (0 do 3): jest to to poziom właściwości „oddychających ” odzieży.   EN343: ODZIEŻ CHRONIĄCA PRZED ZŁĄ POGODĄ Odporność na przenikanie wody (0 do 3): jest to poziom przesiąkania odzieży. Odporność na przenikanie pary (0 do 3): jest to poziom „oddychania ” odzieży   Środowisko zastosowania: Niniejsza norma określa właściwości odzieży chroniącej przed złą pogodą, wiatrem i zimnem w temperaturach poniżej -5 °C. Pierwszy numer widniejący po prawej stronie piktogramu oznacza poziom nieprzemakalności, drugi odnosi się do poziomu „oddychania ” odzieży.   EN471: ODZIEŻ OSTRZEGAWCZA O INTENSYWNEJ WIDZIALNOŚCI Norma definiuje właściwości, jakie powinna posiadać odzież mająca na celu wizualnie sygnalizować obecność użytkownika, aby go zauważyć i widzieć w warunkach niebezpiecznych, tak przy świetle dziennym i nocnym, jak i w świetle reflektorów. Klasa powierzchni materiałów tła o właściwościach fluorescencyjnych (0 do 3): podaje klasę widzialności odblaskowej i fluorescencyjnej materiału. Klasa materiału odblaskowego (0 do 3): podaje klasę tworzywa odblaskowego w zależności od swego współczynnika odblaskowości.

OCHRONY NÓG

OBUWIE
BEZPIECZNE i ZAWODOWE

Kategorie obuwia bezpiecznego do użytku w pracy - PN-EN ISO 20345:2007/A1:2007

kategoria	wymagania
SB	obuwie spełniające wymagania podstawowe (w tym m. in. ochrona palców, olejoodporność podeszew)
S1	wymagania podstawowe + zabudowana pięta + właściwości antyelektrostatyczne + absorpcja energii w części piętowej
S2	jak S1 + przepuszczalność wody + absorpcja wody
S3	jak S2 + odporność na przebicie + urzeźbienie podeszwy

Kategorie obuwia zawodowego

kategoria	wymagania
OB	wymagania podstawowe + jedno z wymagań dodatkowych dla obuwia gotowego
O1	wymagania podstawowe + zabudowana pięta + właściwości antyelektrostatyczne + absorpcja energii w części piętowej
O2	jak 01 + przepuszczalność wody i absorpcja wody
O3	jak 02 + odporność na przebicie + urzeźbienie podeszwy

Symbole właściwości przeciwpoślizgowych

kategoria	wymagania
SRA	odporność na poślizg na podłożu ceramicznym pokrytym roztworem laurylosiarczanu sodu (SLS)
SRB	odporność na poślizg na podłożu ze stali pokrytym glicerolem
SRC	odporność na poślizg na obydwu w/w podłożach

Symbole właściwości dodatkowych

symbol	wymagania
P	odporność na przekłucia (od podłoża)
A	obuwie antyelektrostatyczne
CI	system izolacyjny podeszwy chroniący przed niskimi temperaturami
E	absorpcja energii w części piętowej
WRU	wodoodporna cholewka nie przepuszczająca wody
HRO	odporność podpodeszwy na kontakty z gorącymi powierzchniami
FO	odporność podeszew na olej napędowy
HI	system izolacyjny podeszwy chroniący przed wysokimi temperaturami
C	obuwie odprowadzające elektryczność statyczną
I	obuwie elektroizolacyjne
M	ochrona śródstopia
AN	ochrona stawu skokowego
CR	odporność cholewki na przecięcia

 

OCHRONA DRÓG ODDECHOWYCH

NAJWAŻNIEJSZE NORMY ODNOSZĄCE SIĘ DO SPRZĘTU OCHRONY UKŁADU ODDECHOWEGO   EN136: maski pełne Dotyczy badań odnośnie odporności na temperaturę, uderzenia, działanie płomienia, promieniowania termicznego, naciągania, testowania środków czyszczących i dezynfekujących. Wymagania nt. zapewnienia przez producenta znakowania i instrukcji.   EN140: półmaski i ćwierćmaski Dotyczy badań odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.   EN141: pochłaniacze i filtropochłaniacze Opisuje ona badania laboratoryjne w celu zapewnienia zgodności co do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.   EN143: filtry chroniące przed cząstkami Odnosi się ona do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.   EN149: półmaski filtrujące Dotyczy badań odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.   EN405: półmaski pochłaniające lub filtropochłaniające z zaworami Wyszczególnia badania w zakresie odporności na rodzaj działań, na zużycie, uderzenia, ogień i na opory oddychania.

OCHRONA SŁUCHU

EN352-1: Ochronniki słuchu - słuchawki

Norma odnosi się do ochronników słuchu i określa wymogi w zakresie budowy, projektowania i charakterystyki technicznej, metody badań, przepisów dotyczących znakowania, jak również informacji przeznaczonych dla użytkowników. Norma ta nakazuje udostępnienie informacji odnoszących się do charakterystyki wytłumienia akustycznego ochronników słuchu mierzonego zgodnie z normą EN24869-1, oraz określa minimalny poziom wytłumienia niezbędnego do ustalenia zgodności tych informacji z niniejszą specyfikacją. Ta część normy nie odnosi się ani do ochronników przeznaczonych do mocowania w hełmach lub będących elementem hełmu, ani do charakterystyk technicznych urządzeń elektronicznych, które mogą być wbudowane wewnątrz ochronników słuchu.

EN352-2: Ochrona przed hałasem : wkładki przeciwhałasowe do uszu

Niniejszy fragment normy odnosi się do wkładek przeciwhałasowych oraz określa wymagania w zakresie budowy, projektowania, właściwości, metod badań, przepisów odnoszących się do znakowania, jak również informacji przeznaczonych dla użytkownika.
Norma nakazuje udostępnienie informacji odnośnie charakterystyki wytłumienia akustycznego wkładek przeciwhałasowych, mierzonych zgodnie z normą EN24869-1, i określa minimalny poziom wytłumienia niezbędny do ustalenia ich zgodności z niniejszą specyfikacją.
Ta część normy odnosi się do pojedynczych wkładek przeciwhałasowych formowanych wtryskowo i wkładek połączonych taśmą. Jednakże norma ta nie odnosi się do urządzeń elektronicznych, które mogłyby być wbudowane wewnątrz wkładek przeciwhałasowych.

EN352-3: Ochrona przed hałasem : pałąki montowane na nausznikach ochronnych dla przemysłu

Niniejszy fragment normy określa wymagania w zakresie budowy, projektowania, właściwości, metod badań, przepisów dotyczących znakowania ochronników słuchu, jak również określa informacje przeznaczone dla użytkownika, kiedy ochronniki te są montowane na hełmach ochronnych przeznaczonych do użytkowania w przemyśle.
Fragment ten nakazuje udostępnienie informacji odnośnie charakterystyki wytłumienia akustycznego ochronników słuchu, mierzonych zgodnie z normą EN24869-1 : 1992, i określa minimalny poziom wytłumienia niezbędny do ustalenia ich zgodności z niniejszą specyfikacją.

    |     UNI

---