Paulina Lewandowska

Paulina Piątek

Czwartek 7⁴⁵ Sprawozdanie z ćwiczenia 3 - statyka

	Nr roztworu
	1	2	3	4	5	6	7
0,1M NH4Cl	13	12	9	7,5	5	3	2
0,1M NH4OH	2	3	6	7,5	10	12	13
pH początkowe	8,89	9,18	9,79	10,16	12,39	12,74	12,85
pH końcowe	11,59	11,77	11,80	11,97
V 0,1M NaOH [cm^3]	14	12	6	3

Do przygotowanych roztworów po zmierzeniu ich pH początkowego dodajemy po 1ml NaOH o stężeniu 0,1 mol/dm³, aż do uzyskania znaczącego skoku pH. ( skok w granicach 0,5 jednostki)

	Nr roztworu
V NaOH [cm^3]	1	2	3	4	5	6	7	H2O
0	8,89	9,18	9,79	10,16	12,39	12,74	12,85	8,12
1	9,17	9,33	9,98	10,44	12,55	12,79		9,85
2	9,38	9,51	10,18	10,86	12,62	12,85		11,03
3	9,49	9,69	10,44	11,97	12,70			11,54
4	9,63	9,79	10,68	12,14	12,74			11,85
5	9,71	9,91	11,05	12,33	12,78
6	9,81	10,04	11,80	12,45
7	9,93	10,21	12,14
8	10,07	10,36	12,32
9	10,20	10,49	12,44
10	10,35	10,74
11	10,50	11,21
12	10,76	11,77
13	11,12	12,04
14	11,59	12,21
15	11,98	12,32
16	12,13
17	12,25

Stężenia jonów
:

obliczenia dla V_NaOH = 0

	Stężenie jonów NH4^+
V rozt. [dm^3]	1	2	3	4	5	6	7
0,015	0,0867	0,0800	0,0600	0,0500	0,0333	0,0200	0,0133
0,016	0,0813	0,0750	0,0563	0,0469	0,0313	0,0188
0,017	0,0765	0,0706	0,0529	0,0441	0,0294	0,0176
0,018	0,0722	0,0667	0,0500	0,0417	0,0278
0,019	0,0684	0,0632	0,0474	0,0395	0,0263
0,020	0,0650	0,0600	0,0450	0,0375	0,0250
0,021	0,0619	0,0571	0,0429	0,0357
0,022	0,0591	0,0545	0,0409
0,023	0,0565	0,0522	0,0391
0,024	0,0542	0,0500	0,0375
0,025	0,0520	0,0480
0,026	0,0500	0,0462
0,027	0,0481	0,0444
0,028	0,0464	0,0429
0,029	0,0448	0,0414
0,030	0,0433	0,0400
0,031	0,0419
0,032	0,0406

Wykresy:

1. Uzasadnić nazwę: roztwór buforowy.

Słowo bufor oznacza ochronę przed jakimś konkretnym działaniem. Jest rozumiane jako zabezpieczenie przed czynnikiem mogącym spowodować niekorzystne zmiany, stan, stanowiącym swoiste zagrożenie. Roztwory buforowe to takie, które mają zdolność do utrzymania pH na stałym poziomie nawet po dodaniu pewnej ilości mocnego kwasu lub zasady albo rozcieńczania. W ten sposób chronią go przed nagłymi skokami wartości pH w reakcjach, w których wymagany jest konkretny odczyn środowiska, umożliwiając tym samym zajście reakcji.

2. Wnioski:

• pH buforów zależy od stosunku stężeń molowych zasady i jej soli ( ale również w znacznym stopniu od stałej dysocjacji zasady)

• Roztwory buforowe po dodaniu małych ilości mocnej zasady nieznacznie zmieniają pH, ponieważ następuje wtedy niewielka zmiana stosunku stężeń.

• Woda reaguje zmianą pH natychmiast po dodaniu zasady, ponieważ nie należy ona do roztworów buforowych

• Znaczna zmiana pH następuje po dodaniu większej objętości zasady, ponieważ roztwór traci swoje właściwości buforujące, gdyż przestają obok siebie już istnieć słaba zasada i jej sól

• Roztwór pierwszy jest najlepszym buforem, gdy stosujemy mocną zasadę. Posiada największą pojemność buforową wynikającą z największego stężenia jonów
  
  

• Roztwór czwarty, jako posiadający najmniejsze stężenie jonów
  ma najmniejszą pojemność buforową. Woda nie posiada pojemności buforowej.

• Im większa pojemność buforowa, tym więcej zasady sodowej należało dodać, aby zmienić pH roztworu.

• Pomiary dla roztworów 5, 6 i 7 nie są kompletne ponieważ wartość ich początkowego pH była zbyt wysoka by można było zauważyć jej znaczną zmianę. Tak wysokie wartości pH mogły wynikać ze złego przygotowania roztworów np. ich zbytniego rozcieńczenia. Przy wysokiej wartości pH buforu może on związać więcej mocnego kwasu lub zasady, zatem nie dojdzie praktycznie do zmiany wartości pH, zmieni się jedynie pojemność buforowa.

• Jeśli pomiary byłyby kompletne najmniejszą pojemność buforową wykazałby roztwór 7.

1

---