Scenariusz przedstawienia - jasełka
Anioł.
W małej szopce Betlejemskiej, hen w dalekim
kraju narodził się mały Jezus, wszyscy go tu znają.
Już gwiazdeczka się kolebie wysoko na niebie
swoim blaskiem drogę wskazuje, zbudzonych
pastuszków do Betlejem kieruje.
Co tchu pędz± pastuszkowie pięknie się kłaniaj±,
tańcz± skocznie i wesoło na fujarkach graj±.
Taniec / Piosenka- "Był pastuszek bosy"
Był pastuszek bosy, na fujarce grał
pasał w górach owce i w szałasie spał
nagle aniołowie z nieba w bieli przyfrunęli
obudzili go gdy spał, gdy spał.
Pastuszek 1
Jam pastuszek bosy na fujarce gram i t± fujareczkę
Dzieci±teczku dam.
Pastuszek 2
By nie było smutno w tej ciemnej szopeczce, niechaj sobie grywa na
tej fujareczce.
Pastuszek 3
A ja ofiaruję z puchu poduszeczkę, żeby na niej
złożył sw± mał± główeczkę.
Więc chodĽmy na palcach ostrożnie, cichutko
bowiem ¶pi Dziecina z u¶miechem słodziutko.
Piosenka- "Maleńka miło¶ć"
Maleńka miło¶ć w żłobie ¶pi
Maleńka miło¶ć przy Matce ¦więtej
Dzi¶ cała ziemia i niebo l¶ni
dla tej miło¶ci maleńkiej.
Anioł
Spoza siedmiu rzek i gór, jedzie, jedzie złoty dwór.
Piosenka- "Hej nam, hej"
Hej nam hej-bis
Królowie jad± przez pole
gwiazdę widz± w ¶wietlnym kole
Hej nam, hej.
Ona drogę im wskazuje
do Betlejem ich kieruje
Hej nam, hej.
Anioł
Mili królowie sk±d że¶cie tu przyszli?
Król 1
My z dalekiej krainy za gwiazd± tu przyszli, gwiazda
tu nas prowadziła drogę blaskiem oznaczyła.
Król 2
Dla Jezuska dary mamy więc mu chętnie je oddamy:
Mamy złoto błyszcz±ce, kadzidło pachn±ce i mirrę
Król 3
Powitamy Go pokłonem i złożymy sw± koronę
Pod stopy małemu Bogu prawdziwemu.
Piosenka
A wieczorem o zmroku
stanęły pory roku: wiosna, lato, jesień, zima
dary dla Jezuska trzyma,
dary swoje trzyma.
Pierwsza idzie wiosna ¶piewna i radosna
/zwiewnymi r±czkami sypie kwiateczkami/-bis.
Wiosna
Niosę wonne kwiatki: fijołeczki, bratki.
Przyozdobię żłóbek cały, dla Jezuska Bożej Chwały.
Kwiatki
My małe kwiateczki z ł±czki i znad rzeczki,
przy żłóbku stajemy, zapachy niesiemy.
Fiołek
Ja też i¶ć do szopki chcę!
Fiku-miku, ¶nieżny fiołek będę grzeczny jak aniołek.
Piosenka
Teraz lato gor±ce, słońcem plony złoc±ce
przed Jezuskiem cicho staje, pokłon piękny
mu oddaje-bis.
Dla dzieciny ciepłe ma promienie
i chce spełnić Jezuska marzenie.
Lato
Przyniosłam mał± kobiałkę z czarnymi jagódkami
poziomeczek garnuszek z lasu ciemnego i maliny
słodziutkie dla Jezusa małego.
Malinka
Z lasu przyszłam malinka dla Bożego synka.
Jagódka
Jagódka malutka, chociaż czarn± buzię miała
do żłóbka przywędrowała.
Poziomka
I poziomka mała, spod grzybka wyjrzała
przyszła do szopeczki złożyć poziomeczki
tu w stajence biednej.
Piosenka.
Przy żłóbeczku staje jesień
dary swoje Panu niesie.
Ma tych darów pełne dłonie
by u¶miechn±ł się Jezusek
kiedy spojrzy na nie.
Niesie gruszki, jabłka i słodkie malinki
do małych r±czek Bożej dziecinki.
Jesień
Tu s± jabłka, koszyk gruszek a tu grzybów
jest wianuszek.
Li¶cie w złocie i czerwieni
wszystkie dary to jesieni.
Listki
My listki jesieni, splotły¶my się mocno w jeden mały
wianuszek i pro¶ciutko upadniemy Małemu Dzieci±tku
do nóżek.
Piosenka
Zima sroga, mroĽna
¶niegiem prószy groĽna
daleko stoi przejęta, by nie zmarzły
Jezuskowi r±czki i nóżęta.
¦ciele ¶nieżek miękki, biały puszek
do Jezuska, jego małych nóżek.
Zima
Będę z dala stała
będę mu ¶piewała.
Oj! nie zmarznie, nie zapłacze Dziecineczka mała.
Piosenka/taniec- "Lec± ¶nieżki, lec±"
Lec± ¶nieżki, lec±
z niebieskiej krainy.
Gdzież wy to lecicie tak?
¶pieszymy gromad± do Boskiej Dzieciny
gdzie dobroci Bożej znak.
Gwiazdki-Aniołki
My aniołki, my ¶nieżynki!
otulimy szopkę cał± w delikatne białe puszki, żeby
Jezu Ci nie wiało, by nie zmarzły twe paluszki.
Anioł
A teraz przy żłóbku zróbmy wielkie koło
¶piewajmy kolędę niech będzie wesoło.
Piosenka/taniec- "Kolęda góralska"
To już pora na kolędę to już czas.
A tu jeszcze kogo¶ nie ma po¶ród nas,
a tu jeszcze, a tu jeszcze kto¶ ma przyj¶ć
bo przy żłóbku wolne miejsce czeka dzi¶.
Gwiazdo Betlejemska prowadĽ go przez ¶wiat,
żeby razem z nami przy żłóbeczku siadł.
prowadĽ go tu do nas z tych dalekich dróg,
żeby razem z nami kolędować mógł.
Scenariusz
Osoby - Pasterz I - Anioł I - Herod
- Pasterz II - Anioł II - Doradca
- Pasterz III - Anioł III - Diabeł
- Pasterz IV - Anioł IV
- Pasterz V - Melchior
- Pasterz VI - Baltazar
Na scenie stoi drewniana kołyska. W niej na sianku figurka Dzieciątka
Jezus.
Obok siedzi Maryja, kołysze kołyskę.
Wchodzą pasterze, śpiewają.
Pastorałka I
Pasterz I Przyśli my tu po kolędzie,
będziem głosić wam orędzie
o tym, że jest taka daleka kraina,
gdzie Maryja Panna powiła Syna.
Pastorałka II
(Teksty pastorałek na końcu scenariusza)
SCENA I
Pasterz II Wielkie nieba, cóż się dzieje, niebo całe goreje.
Chmury gradem ognistym strzelają, gwiazdy na ziemię
padają.
Pasterz III Olaboga! wielkie nieba, toć się modlić dzisiaj trzeba.
(Wchodzi Anioł, pasterze w trwodze padają na kolana)
Pasterz II Postać jakaś tajemnicza, co nie widać jej oblicza zbliża się
do nas.
Pasterz III Też to piękny anioł z nieba i powitać nam go trzeba.
Wieści jakieś może niesie, co się dzieje gdzieś po
świecie.
Anioł I Witajcie, drodzy pasterze, niech was trwoga dziś nie
bierze.
Z nieba się Zbawiciel zjawił, a jam wam tę wieść
objawił.
Wy pierwsi o tym wiecie i szybko tam pójdziecie,
odwiedzić Boga naszego, na sianku zrodzonego.
(Pasterze wybierają się w drogę, szukają podarków dla
Jezusa)
Pasterz IV Ach, jaka cudna doszła nas nowina, anioł nas wybrał by
powitać Syna.
Pasterz V Lecz poczekajcie, trzeba znaleźć dary. Przeć nic nie mamy.
Pasterz IV Nie bądź małej wiary. Ode mnie weźmiem dużo sera, chleba.
Pasterz VI Lecz to nie wystarczy dla Dzieciny z nieba.
Pasterz V Ja dołożę jeszcze dwie tłuste owieczki.
Pasterz VI Ja dam kopę jajek i dwie smalcu beczki.
Pasterz IV Czas wyruszyć w drogę, podarki już mamy.
Anioł nas prowadzi, to się nie zabłąkamy.
(Pasterze ze śpiewem za Aniołem podchodzą do
dzieciątka w kołysce, składają
dary i siadają przy Jezusku. Zaglądają do kołyski,
poprawiają sianko)
Pastorałka III
SCENA II
(Na scenę wchodzą trzej królowie)
Melchior Patrzcie, królowie na gwiazdę, co świeci.
Ona wskazuje nam drogę, gdzie Dziecię.
Kacper Idziemy tak całą noc do rana,
idziemy wszyscy do naszego Pana.
Baltazar Pan się nam narodził, wesel się, mój królu,
chociaż żyć Mu przyjdzie w cierpieniu i bólu.
SCENA III
(Na scenę wchodzi król Herod. Zachowuje się nerwowo,
choć przed królami
stara się zachować pozory spokoju i radości z ich
wizyty)
Królowie Królu Herodzie, gwiazdkę ujrzeliśmy
razem i z tą nowiną do ciebie przyszliśmy.
Herod Przyjaciele moi, nowinę słyszałem,
i gwiazdkę, tak jasną, na niebie widziałem.
Nowy władca na świecie się zrodził,
mojej wielkiej władzy zamierza zaszkodzić.
Jedźcie, zobaczcie, gwiazda drogę wskaże,
co nowy król ma w swoim zamiarze.
Królowie W długą podróż się już wybieramy
razem i do Betlejem wkrótce zawitamy.
Herod Rad jestem, abyście wrócili
i oznajmili, coście zobaczyli.
SCENA IV
(Król Herod na pierwszym planie. Przechadza się
nerwowo po scenie, jest oburzony)
Herod Cóż to, być nie może, panika w całym dworze.
Opanował i przeszył mnie ból, gdym pomyślał, że jest
inny król.
Król wszystkich króli na świecie, co to musi być za
Dziecię?
Gdzie jest mój doradca?
(Wchodzi Doradca, który całą swoją postawą i
zachowaniem wykazuje swoją
fałszywą służebność)
Doradca Tyś mój pan i władca,
nie ma w świecie nikogo nad ciebie,
tyś mądrością na ziemi i w niebie.
Herod Tam u niego cześć składają króle, aniele, pasterze pieśń
śpiewają.
Jaką on musi posiadać moc, że każdy podąża do niego w
tę noc,
za gwiazdą, co na niebie tak jasno świeci?
Doradca Zgładźmy go! Zgładźmy wszystkie dzieci!
Herod Więc dobrze. Niech będzie ta krwawa rzeź.
Takiego króla nie mógłbym znieść.
SCENA V
Królowie Dziecię, Boga świata w żłobie widzimy.
Kacper Patrzcie, jak biednie okryte w żłobku Panię znakomite.
Baltazar Pokornie się przed Nim uniżmy i dary swe złóżmy.
Anioł I Przed Maryją stają społem, niosą Panu dary.
Przed Jezusem biją czołem, składają ofiary.
Królowie To kadzidło, mirrę, złoto niesiem, Jezu szczerze.
razem Co dajemy Ci z ochotą, od nas przyjm w ofiarze.
Anioł I Królowie moi, dla was przestroga,
nie wracajcie do domu Heroda,
i nic nie mówcie nikomu,
inną drogą wracajcie do domu.
SCENA VI
Herod Taka cisza, taki spokój, zaraz coś wyskoczy z mroku.
Zaraz..., czuję czyjeś dłonie..., zimną stalą zrobią
koniec.
I żywota tu dokonam, nie chcę, nie chcę...
Diabeł Ale skonasz!
Mój Herodku, w kotle wrzątek, w dłoniach twoich krew
dzieciątek.
W dłoniach twoich czarna krew, pójdziesz ze mną.
Herod Czarna krew?
Twarz i nogi, i kopyta, ogon, w czoło szóstka wbita.
Nawet sobie bestia bekła, chyba chce mnie wziąć do
piekła.
Diabeł Tak, króliku mój malutki, za twe zbytki, matek smutki,
choć do piekła, spłuczesz dłonie, będzie piekł się
król w koronie.
SCENA VII
Pastorałka IV
Anioł II Cieszymy się i radujemy, bo narodził się Zbawiciel,
wszego świata Odkupiciel.
Anioł III Niech nam żyje Jezus mały, promieniujący od Swej chwały.
Anioł IV Raduj się, ziemio cała, bo narodziła się Dziecina mała.
Pastorałka V
Pasterz I Tak to, pastorałka biała, snuje się każdego roku.
Zaśpiewajcie razem z nami, kiedy gwiazdę widać w mroku.
Zaśpiewajmy, tak po polsku, w rytmie poloneza,
przeć to w Polsce się najgłośniej kolędecki śpiewa.
Jesce Wom życymy miłości od Jezusa i światła od gwiazdy,
a niech w Nowym Roku szczęśliwy będzie każdy.
Pastorałki
Pastorałka I D - dur
Hej kolęda, kolęda.
Hej, bracia, czy wy śpicie, czy wszyscy baczycie.
Jasność w nocy, choć nie dnieje, dziwy niesłychane.
Hej kolęda, kolęda.
Pastorałka II C - dur
Przylecieli aniołkowie, jak ptaszkowie z nieba,
I śpiewają Dzieciąteczku wesoło jak trzeba.
Hejże, hejże, Panie Jezu,
Hejże, hejże, hoc, hoc.
Chodziliśmy, budziliśmy pastuszków całą noc.
Powiadają niesłychaną na świecie nowinę.
Panna czysta na sianeczku powiła dziecinę.
Syna Boga Jedynego, pasterze wstawajcie,
Bo Betlejem nie zwlekając, witać Go,
bieżajcie.
Pastorałka III D - dur
Północ już była, gdy się zjawiła
Nad niska doliną jasna łuna.
Którą zoczywszy i zobaczywszy,
Krzyknął mocno Wojtek na Szymona.
Szymonie kochany, znak to niesłychany,
Że całe niebo goreje.
Na braci zawołaj, niechaj wstawają,
Kuba i Mikołaj niech wypędzają
Barany i capy, koźlęta z tej szopy
zamknione.
Na te wołania z smacznego spania
Zerwał się Strach z Wojtkiem i spadł z broga.
Maciek truchleje, ze strachu mdleje.
Uciekajcie wszyscy "o la boga"
Wojtek nogę złamał, Strach na nogę chromał,
Bo ją w kolanie wywichnął.
Oj, oj, oj, oj, oj, oj, Pawełek woła
Uciekajcie wszyscy, gore stodoła
Pogorzały snopy i przeniczne kopy,
Jam zginął.
Pastorałka IV D - góralskie
Wsędy śniega nasuło, nasuło,
A śnieg taki bielucki.
Coby cysto dookoła /2x
Miał Pan Jezus Malućki.
Wiater zaduł zadymką, zadymką
Wsyckie drogi, chodnicki.
Jeno jendom zostawił /2x
Do Jezusa kaplicki.
A w potoku, hen, w dole
Głos się ozwał serdecny.
Losśpiewało się syćko, /2x
Chwała Ci, Jezu wiecny.
Pastorałka V D - dur
Hej, Maluśki, Maluśki, Maluśki,
Kiejby rękawicka,
Albo li tez jakoby, jakoby,
Kawałecek smycka.
Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu.
Cy nie lepiej Tobie by, Tobie by,
Siedzieć było w niebie.
Wsak Twój tatuś kochany, kochany,
Nie wygonił Ciebie.
Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu.
Tam Ci zawse słuzyły, słuzyły
Prześlicne janioły,
A tu lezys som jeden, som jeden,
Jako palec goły.
Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu
Tam jadałeś seć jakie, seć jakie
Słodkie małmazyje.
Tu sie Twoja gębusia, gębusia
Łez gorzkich napije.
Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu.
SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA BOŻONARODZENIOWEGO „JASEŁKA''
CELE:
- Ukazywanie narodzenia Zbawiciela jako wielkiego daru życia, który
przynosi radość każdemu człowiekowi
- Wypełnienie starotestamentowych obietnic danych przez proroków.
- Podtrzymywanie tradycji związanych ze świętami
Występujące osoby:
Józef, Jaś, Zosia, anioł, dzieci, zwierzęta: wołek, osioł, baranek, Trzej
królowie.
SCENOGRAFIA:
Choinka, żłóbek, stroje zgodnie z przeznaczeniem do zagrania odpowiedniej roli.
Scenariusz opracowała: Wiesława Mielcarek i Anna Bach.
Narrator:
„W BETLEJEMSKIEJ STAJENCE''
Świecą gwiazdki mrugają
I do siebie się uśmiechają;
Wysyłają swe promienie
Oświetlając jasno ziemię
A najwięcej jedna złota
Co nad szopą tam migota,
Gdzie maleńki KRÓL się rodzi ,
W ludzkim ciele BÓG przychodzi,
Licha szopa pustą świeci
Wicher dmucha, szparą wleci
Na Dzieciątko, na Mateńkę;
Matce Świętej drżą już ręce.
Chór: „Boże Narodzenie''.
W ubogiej szopce, tuż za Betlejem
Narodził się Jezus przyniósł nam nadzieje.
Słysząc aniołów piękne śpiewanie
Złożyła Go Maryja w żłobie na sianie.
Gdy pastuszkowie przybyli,
To pokłon Panu złożyli.
A Pan Jezus maleńki, kiedy się obudził
Uśmiechnął się serdecznie do wszystkich ludzi.
Dzieci:
Dziś my razem z pastuszkami, tej dziecinie się kłaniamy.
Jezu błogosław dziatwę całą i otocz ją swoją chwałą.
Maryja:
Nie ma łóżka i kołderki,
Nie ma śpioszków i pieluszek,
Więc Go w żłóbku położyłam,
Siankiem mu przykryłam brzuszek.
Józef:
W gospodzie miejsca nie było,
A noc ciemna, głucha, chłodna,
Mleka, chleba nie starczyło,
Martwię się, że jesteś głodna.
Maryja:
„MATKA BOŻA''
O Syneczku mój Najmilszy
Spośród ludzi najbiedniejszy,
Tylko mi tu nie płacz proszę,
Bo żalu już nie przeniosę.
Czemu w ludziach brak litości;
To przysparza mi żałości.
Śpij mój Synku śpij Dzieciątko
Pośród bydląt Niebożątko.
Maryja:
Zimno? - nawet nie poczułam.
Ciemno? - zobacz, gwiazda świeci!
Och Józefie, rozchmurz czoło.
Słyszysz ? Gdzieś śpiewają dzieci!
Scenografia: (w oddali słychać cichutki śpiew dzieci, ale radosny)
Gaśnie światło przy żłóbku. Zapala się lampa po drugiej stronie choinki. Stoją
tu Zosia i Jaś. Śpiewają.
Jaś i Zosia: (przy choince)
Wśród nocnej ciszy
Głos się rozchodzi.
Wstańcie pasterze bóg się wam rodzi!
Czym prędzej się wybierajcie,
Do Betlejem pośpieszajcie
Przywitać Pana.
Scenografia: (jest cisza, szumi wiatr)
Dzieci rozglądają się.
Narrator:
Anioł z nieba sfrunął
Białe skrzydła trzepie.
Zlękły się zwierzęta i na kolana kornie padając witają Pana.
Wszystkie dzieci razem:
Aby Cię ucieszyć
Jezuniu kochany
Wszyscy jednym chórem
Kolędy śpiewamy
Chór:
Niech płynie kolęda
Lulaj, że mi lulaj
A ty go Matusiu
W sen słodki utulaj
.
Wiersz: „ANIOŁ'' 1
Nie bójcie się bydlęta,
Gdyż to Rodzina Święta.
Nowinę wam niosę.
Najlepszą na świecie:
Bóg zsyła Syna Swego
Od wieków czekanego,
Dziś w szopie narodzonego
Dla zwierząt wielką zasługą
Swojemu Panu być sługą
Więc się dobrze postarajcie
Dziecięciu snu nie zakłócajcie
„ ANIOŁ'' 2
- ziemia zaśpiewa dziś cała, na wysokościach
„ bądź Bogu chwała''
- niebo na ziemię przyniesie pokój,
uwolni dusze z niewoli mroków.
- bo oto Słowo Ciałem się stało
i między nami zamieszkało.
( dwa aniołki w białych strojach)
Zwierzęta:
Wołek: ( zwierzęta podchodzą bliżej)
My zwierzęta wyróżnione
Witamy Pana pokłonem,
On o wszystkich pamięta:
Chodźcież ośle jagnięta.
Osioł: (beczy...)
Ja osioł też pomagać chcę,
Tylko jak!? - nie bardzo wiem.
Umiem głową długo kiwać
Może tym mógłbym się przydać?
Baranek: (daje kożuch)
Ja baranek wełnę mam
Chętnie ją Dzieciątku dam,
I proszę Pannę Maryję
Niech Jezuska nią okryje.
Chodźcie tu siostry owieczki
Stańmy ciaśniej przy żłóbeczku,
Ogrzejmy Matce nogi
Niech ucieka mróz za progi.
(przychodzą bliżej żłóbeczka, chuchają)
Scenografia:
Dzieci śpiewają z chórem,
Gaśnie światlo.
Kolęda:
„Pójdźmy wszyscy do stajenki''
Pastuszek:
Ja pastuszek owce pasę...
Uciekną nam w szkodę czasem
Usłyszałem opowieści
Co się w głowie nie pomieści
Mówią ludzie różne dziwy,
Że się rodzi Bóg prawdziwy
Że Dzieciątko leży w żłobie,
Zobaczę- tak pomyślę sobie.
Bo niesłychane sprawy,
(jestem tym bardzo ciekawy),
żeby w żłobie dziecko było
tu, w szopie się narodziło?
Narrator:
Usłyszała Matka Święta
Rzewność w sercu niepojęta
Matka Boża:
Gdy u bydląt tyle serca
W ludziach litość jeszcze większa.
Dzieci:
(1 dziecko)
(2 dziecko)
Gwiazda chyba coraz bliżej. Anioł mówił, że
to w szopie
Anioł prawdę we śnie mówił Że na sianie w
zwykłym
Żeby tylko znaleźć drogę żłobie
Żeby tylko się nie zgubić, że małemu
bardzo zimno
I że nie ma nic na sobie.
Narrator:
Jest stajenka!
Jaka mała!
Jest i żłóbek.
Chłopczyk leży.
Maria przy nim w bieli cała
Józef ich pokoju strzeże.
Jaś i Zosia:
Jaś: zaniesiemy ciepłe mleko.
Z wełny damy Mu ubranie
Zosiu , szybciej! Gwiazda blednie!
Trzeba zdążyć przed świtaniem
Zosia: Myślisz, że On lubi mleko?
Może raczej woli kaszę ?
Żeby silny był i zdrowy
Mleko w darze Mu przynoszę!
Jaś: - Nie wiem, ale kiedy jestem głodny,
Zjadam wszystko, nie grymaszę
Zosia: Z wełny zrobię Mu sweterek,
Potem czapkę, długi szalik
By się więcej nie bał zimy.
Jaś: Witaj Mario i Józefie
My też pięknie się kłaniamy,
I małego, co śpi smacznie
Najserdeczniej pozdrawiamy.
Zosia: Zobacz Jasiu gwiazda świeci,
Cała szopa w blasku białym,
Sarna, zając, jeż, wiewiórka
Dziecku w żłobie się kłaniają.
Scenografia: (Zosia wyjmuje z plecaka wełniany szalik, czapkę, sweterek.
Jaś - z torby wyjmuje butelkę z mlekiem)
Dzieci: (podziękowania - chórem)
Tym, co mamy
Ugościmy
Wszystkich, którzy dziś
W potrzebie
Ciepłe mleko, jabłka, ciasto,
Każdy znajdzie coś dla siebie.
Niechaj będzie pochwalony
Jezus Chrystus malusieńki.
Przybywamy dziś z daleka
Do Betlejem, do stajenki.
Chór:
Kolęda „Gdy się Chrystus rodzi''
„MODLITWY DZIECI PRZY ŻŁÓBKU''
Tomek:
Ania:
O Jezu, Dziecię Boże Cóż ja
dziś ci przyniosę
W szopie narodzone Byś się
Jezu cieszył ?
Pośród nocy w nędzy, w chłodzie, Dam Ci swoje
serce czyste
Bądź dziś uwielbione Nie chcę
więcej grzeszyć
Ola.
Robert:
Dopomóż mi abym i ja Dopomagaj
mi Jezuniu
Mogła się ofiarować
Błogosław w nauce
Bym dla Boga i dla ludzi abym
lekcji nie opuszczał
Mogła żyć i pracować. ,bym był
dobrym uczniem
Paweł
Marek:
Bądź mi Jezu moją drogą. ; Do ciebie,
Królu maleńki
Prowadź mnie ze Sobą, Trzej
Królowie jadą
Bym trwał wiernie wciąż przy Tobie Swoje cenne dary
wiozą
I zawsze był z Tobą
U nóg twoich kładą.
I Król: Kacper
O Panie Królu nad Króle
Przyjmij nasze ziemskie dary
Z dalekiego Wschodu - wieziemy ofiary.
Gwiazda nas tu sprowadziła
Pod próg Twojej szopy
Składamy mirrę razem z sercem
Pod twe małe stopy
II Król: Melchior
Dziś Król Nowy się narodził.
W palestyńskiej Ziemi
W świętych księgach zapisano
Tego nic nie zmieni
Więc zebrałem swoją służbę
Z całą karawaną ,
I kadzidła wonne wiozę
By złożyć przed Panem.
III Król: Baltazar
Moje garbate wielbłądy
Szły przez pustynię ,
Gwiazda drogę wskazywała
Chwała Twa nie zaginie .
Przyjmij Panie, Dziecię Małe
Złoto i korony,
Tyś jest Królem wszego świata
Przyjm nasze pokłony.
Matka Boska :
Niech was, zacni Monarchowie, w drogę bóg prowadzi.
Wiersz: „ W DZIEŃ BOŻEGO NARODENIA `' ( przebrany żebrak )
Pamiętaj, będą ludzie smutni, opuszczeni,
Niepotrzebni nikomu,
I nikt z nimi słowa nie zamieni
Nie zaprosi do swego domu
Weź do ręki biały opłatek
Choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić
I życz szczęścia całemu światu:
Niech się wszystkie serca rozweselą.
ZAKOŃCZENIE:
(podziękowania)
Maryja:
Wielkie cuda w małej szopie,
Tyle darów, tyle gości,
Bogu dzięki i wam dzięki,
To prawdziwa noc radości.
Józef:
Mały Jezus w ciepłej czapce,
Ciepło śmieje się do dzieci
Zaśpiewamy Mu kolędę,
Niech kolęda w świat poleci.
Dzieci:
Kolęda „Dzisiaj w Betlejem''
Wiersz „POKÓJ LUDZIOM''
Dzieciątko Boże - uczyń cud raz jeszcze.
Każ polskie serca w polskie ująć kleszcze.
Jedna oddychać Polską - jednym Bogiem
Niech nas dwóch idzie po te samej ścieżce
Jak dwa polskie serca miłością złączone.
My, ci za to przyniesiemy w podzięce ,
- dwie złączone zgodą polskie ręce.
Patrzcie! O patrzcie! Betlejemska strzecha
W niej Dzieciątko Nowonarodzone!
O, ludzie! Boże Dziecię się uśmiecha,
A jego oczy mówią nam - że wierzą nam one!
Kolędy grane przez dzieci:
„Lulajże Jezuniu'', „Oj, Maluśki'', „W żłobie leży'', „Święta, święta''.