PLAN PRACY

Do przeprowadzenia zajęć z taktyki.

ZAGADNIENIA:

1. Zasady wyboru i przygotowanie stanowiska ogniowego.

2. Czynności osób funkcyjnych drużyny w czasie przygotowania danych do strzelania w warunkach ograniczonej widoczności.

3. Zasady zwalczania siły żywej i środków ogniowych przeciwnika.

CZAS: regulowany przez kierownika zajęć.

MIEJSCE: poligon przyszkolny

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:

1. uzbrojenie i wyposażenie etatowe

2. BWP

3. torba sanitarna

4. 26 mm pistolet sygnałowy

5. chorągiewki sygnalizacyjne

WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

1. Przejrzeć broń przed zajęciami

2. Zabrania się kierowania broni w kierunku ludzi zwierząt choć nie jest załadowana

3. Zabraniam oddalania się z miejsca prowadzenia zajęć bez wiedzy instruktora.

4. O wszelkiego rodzaju obrażeniach meldować bez zwłocznie instruktorowi lub kierownikowi zajęć.

5. Przejrzeć broń po zajęciach

PRZEBIEG ZAJĘĆ

L.P.	ZAGADNIENIA I CZAS	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
1	Regulowany przez kierownika zajęć	BACZNOŚĆ - uczyć Was będę Czynności osób funkcyjnych drużyny w czasie przygotowania i prowadzenia obrony SPOCZNIJ. Ma to na celu nauczyć Was przygotowania żołnierzy drużyny do obrony.	Stoją na zbiórce
2.	Regulowany prze kierownika zajęć Zasady wyboru i przygotowania stanowiska ogniowego.	Wyjaśniam słuchającym zasady wyboru miejsca na stanowisko ogniowe, które powinno spełniać następujące warunki: Dogodne warunki zajmowania stanowiska (skryte podejście), Możliwość łatwego wycofania, wgląd w teren na przedpole, dobre warunki prowadzenia ognia, możliwość dowodzenia lub komunikowania się, dobre warunki maskowania, dobre warunki ochrony przed środkami rażenia, nie stanowić lub być w pobliżu charakterystycznych przedmiotów terenowych. Na stanowisko ogniowe w pierwszej kolejności należy wykorzystywać istniejące przedmioty terenowe takie jak: rowy, nasypy, wykopy, płoty, mury, budynki, pnie drzew, leje po wybuchach. Gdy brak naturalnych przedmiotów terenowych, wówczas żołnierze przystępują do kopania pojedynczych okopów. Pojedyncze okopy do strzelania z kbk AK wykonuje się w następującej kolejności: Najpierw kopie się okopy, do strzelania w postawie leżącej, a następnie - jeżeli warunki bojowe pozwalają i wymagają - żołnierz samodzielnie, nie czekając na rozkaz dowódcy , pogłębia do strzelania w pozycji klęczącej, i dalej - stojącej. Instruktor nakazuje szkolonym wskazywanie w danym miejscu (rubieży) miejsc najlepiej nadających się do umiejscowienia tam stanowiska ogniowego Podaje szkolonym zasady wykonywania stanowiska ogniowego (podając jednocześnie wymiary i normy czasowe wykonania trzech rodzajów stanowisk), a następnie wykonuje wzorcowe stanowisko ogniowe (okop strzelecki do pozycji leżąc) Pojedynczy okop strzelecki do strzelania w postawie leżącej stanowi wykop o wymiarach: d-170 cm, s-60 cm, g-30cm; z przodu wykopu znajduje się półka na granaty i dodatkowe magazynki (d-20cm,s-60cm, g-10cm); wykop otoczony jest nasypami czołowo-bocznymi (wys. 30 cm nad poziomem gruntu) z oknem do prowadzenia ognia (wys. 10 cm npg). Okop ten zabezpiecza żołnierza przed ogniem z broni ręcznej oraz przed odłamkami rozrywających się obok pocisków i granatów. Normy czasowe do wykonywania pojedyńczych okopów strzeleckich: Pozycja leżąca klęcząca stojąca ocena czas czas czas bdb 25 min 1 h 1 h 30 min db 30 min 1 h 05 min 1 h 40 min dst 35 min 1 h 15 min 2 h Instruktor wyznacza miejsce (rubież), w którym szkoleni wybierają miejsca na stanowisko ogniowe, określa kierunek natarcia przeciwnika oraz warunki, w jakich szkoleni się znajdują (styczność z przeciwnikiem, ostrzał artyleryjski, itp.) i nakazuje im przystąpić do wykonania stanowiska strzeleckiego do pozycji leżąc. Podczas gdy ćwiczący wykonują stanowiska ogniowe, instruktor na bieżąco poprawia błędy przez nich popełniane (np. niewłaściwa postawa przy urządzaniu stanowiska ogniowego, złe ukierunkowanie okopu) oraz mierzy czas wykonywania stanowisk ogniowych przez poszczególnych szkolonych.	Stoją na zbiórce Wykonują komendy instruktora
3.	Regulowany przez kierownika zajęć Czynności osób funkcyjnych drużyny w czasie przygotowania danych do strzelania w warunkach ograniczonej widoczności	Obrona w warunkach ograniczonej widoczności W celu zachowania ciągłości działań, konieczne będzie ich kontynuowanie po zapadnięciu zmroku. Obok nocy warunkami utrudniającymi obserwację, prowadzenie ognia będą obfite opady atmosferyczne, mgły oraz dymy. Noc wywiera poważny wpływ na obronę. Należy liczyć się z innymi możliwościami sprzętu oraz właściwościami psychofizycznymi żołnierzy. W poważnym stopniu zostaną ograniczone możliwości środków przeciwpancernych i broni strzeleckiej. Wynika to przede wszystkim ze zmniejszonych możliwości obserwacji wyników ognia. Jednocześnie noc ułatwia nacierającemu przeciwnikowi uzyskanie zaskoczenia oraz wyjścia na skrzydła i tyły broniących się pododdziałów. Przygotowanie walki obronnej w nocy w znacznym stopniu jest uzależnione od warunków i czasu przejścia pododdziału do obrony, przygotowania żołnierzy, warunków atmosferycznych i terenowych. System ognia powinien uwzględnić wariant rozmieszczenia środków ogniowych, kolejność otwarcia ognia i sposoby kierowania nim w nocy. Jeżeli pododdział przechodzi do obrony w porze nocnej, to system ognia organizuje się natychmiast po zajęciu obrony. Przyrządy noktowizyjne starannie się maskuje, wyznaczając środkom ogniowym 2 - 3 stanowiska ogniowe. Należy również pamiętać o poważnym utrudnieniu pełnego wykorzystania posiadanych środków ogniowych oraz przygotowaniu większej ilości odcinków (rubieży, rejonów) ognia ześrodkowanego, a ponadto o wydzieleniu sił i środków ogniowych do wskazywania celów pociskami smugowymi. Z chwilą przejścia przeciwnika do ataku, oświetla się teren w rejonie jego działań lub wykorzystuje przyrządy elektrooptyczne. Jako pierwsze otwierają ogień środki dyżurne z zapasowych (tymczasowych) stanowisk ogniowych. Pododdziały broniące linii ubezpieczeń bojowych oraz środki ogniowe z tymczasowych stanowisk ogniowych wycofuje się do punktu oporu. Jednocześnie wycofują się posterunki oświetlające, które po zajęciu stanowisk na przedniej linii obrony przystępują do ciągłego oświetlania przedpola. Przeciwnika skupiającego się na przejściach przez zapory, pododdział niszczy ześrodkowaniami ognia, dążąc do zablokowania jego ruchu i odcięcia piechoty od wozów bojowych. Jeżeli przeciwnik zbliży się bezpośrednio do punktu oporu, pododdział niszczy go ogniem sztyletowym wszystkich środków i granatami, oślepiając go jednocześnie środkami oświetlającymi. Atak przeciwnika powinien być ostatecznie odparty przed przednią linią. W przypadku włamania się przeciwnika w czołowe plutonowe punkty oporu, blokuje się go ześrodkowanym ogniem pododdziałów, a ogniem artylerii wzbrania wprowadzenia w wyłom nowych pododdziałów i środków ogniowych.	Stoją na zbiórce Wykonują komendy instruktora
4.	Regulowany zmianą grup. Zasady zwalczania siły żywej środków ogniowych przeciwnika	Podczas zbiorki przed zajęciem rubieży obronnej przez żołnierzy omawiam sposoby wykrywania celów oraz ich zwalczania. W przypadku wykrycia elementów rozpoznawczych przeciwnika (ubezpieczeń bojowych) lub drobnych grup przenikającej piechoty, celowniczy dyżurnego środka ogniowego natychmiast melduje o tym dowódcy. W zależności od sytuacji i decyzji wykryte obiekty niszczy ogniem. Po czym zmienia swoje stanowisko. Z chwilą rozpoczęcia ogniowego przygotowania natarcia przez przeciwnika, dowódca drużyny nakazuje drużynie zająć miejsca w przykrytym odcinku rowu strzeleckiego lub w wozie bojowym. W przypadku braku przykrytego odcinka rowu strzeleckiego, żołnierze zalegają w miejscu swoich stanowisk ogniowych. Kieruję ogniem podając komendy i stawiając zadania ogniowe. Komendy do otwarcia ognia podaje się, jeżeli pozwala na to czas. Podczas obrony podaję zadania i komendy ogniowe. Zadanie ogniowe: W treści podaje się: wykonawcę; rodzaj broni i amunicji; cel; sposób wykonania zadania „Podchorąży ......., dozór 1 lewo 20 bliżej 50 grupa piechoty, w ruchu , krótkimi seriami - zniszczyć !” Komenda ogniowe: W treści komendy ogniowej podaje się: wykonawcę; rodzaj amunicji i broni; cel do którego należy prowadzić ogień; nastawę celownika; nastawę poprawek kierunku. Punkt celowania ; Sposób prowadzenia ognia Rodzaj ognia Liczbę nabojów Hasło do otwarcia ognia - „OGNIA” ”Celowniczy km dozór drzewo bliżej 100 strzelec wyborowy dwa pod cel 20 nabojami długimi seriami - OGNIA Po omówieniu zagadnienia nakazuje podchorążym zająć stanowiska obrony. Na moje komendy podchorążowie prowadzą ogień.	Stoją na zbiórce Wykonują komendy instruktora
5.	Regulowany przez kierownika zajęć	Wykonuję zbiórkę drużyny, omawiam błędy, wskazuję możliwości ich wyeliminowania, podaję oceny indywidualne, wskazuje najlepiej ćwiczących, podaję ocenę ogólna drużyny.	Stoją na zbiórce słuchają omówienia

---