1. Uklad szeregowy RL. Narysowac wykres wskazowy (podobnie jak wyzej - bez danych).

2. Wyprowadzic zaleznosc na czestotliwosc rezonansowa szeregowego obwodu RLC.

3. Narysowac model obwodowy czwornika i wypisac jego rownania impedancyjne.

Przyjęte założenia pozwalają przedstawić czwórnik następująco

Para zacisków 1-1' - wrota pierwotne (WE)

2-2' - wrota wtórne (WY)

Granicznymi stanami pracy każdej z bram są:

• stan jałowy - gdy prąd danej bramy jest równy zeru

(I₁=0 lub I₂=0)

• stan zwarcia - gdy napięcie danej bramy jest równe zeru

(U₁=0 lub U₂=0)

(3.2)

lub w postaci macierzowej

2. RÓWNANIA IMPEDANCYJNE CZWÓRNIKA

(3.3)

3. RÓWNANIA HYBRYDOWE CZWÓRNIKA

Jeśli przyjmiemy, że wielkościami niezależnymi jest prąd pierwotny I₁ oraz napięcie wtórne U₂ - otrzymamy równania hybrydowe (mieszane) czwórnika:

(3.4)

lub w postaci macierzowej

1. IMPEDANCYJA WEJŚCIOWA

Stąd:
(3.5)

2. IMPEDANCYJA WYJŚCIOWA

Stąd:

4. Narysowac konwerter pradowo-napieciowy i opisac jego dzialanie.

1)Uklad szeregowy RL. Narysować wykres wskazowy(brak jakich kolwiek danych)

2)(cos o tw. Thevenia i Nortona, dlaczego sa takie same ?!, albo mowia o tym samym obwodzie?!)

2.7. TWIERDZENIE THEVENINA I NORTONA W POSTACI SYMBOLICZNEJ

Twierdzenie Thevenina

(o zastępczym źródle/generatorze napięciowym)

Dowolny aktywny dwójnik klasy SLS można zastąpić obwodem równoważnym, złożonym z szeregowego połączenia idealnego źródła napięcia o napięciu źródłowym U₀ i impedancji wewnętrznej Z_W, przy czym:

- napięcie źródłowe U₀ jest równe napięciu na rozwartych zaciskach dwójnika (napięciu stanu jałowego U_SJ)

- impedancja wewnętrzna Z_W, jest równa impedancji zastępczej (impedancji wejściowej Z_AB) dwójnika pasywnego (bezźródłowego) otrzymanego po wyzerowaniu w wewnętrznej strukturze dwójnika aktywnego wszystkich autonomicznych źródeł energii.

Twierdzenie Nortona

(o zastępczym źródle/generatorze prądowym)

Dowolny aktywny dwójnik klasy SLS można zastąpić obwodem równoważnym, złożonym z równoległego połączenia idealnego źródła prądu o prądzie źródłowym I_Z i admitancji wewnętrznej Y_W, przy czym:

- prąd źródłowy I_Z jest równy prądowi płynącemu przez zwarte zaciski dwójnika (prądowi stanu zwarcia I_SZ)

- admitancja wewnętrzna Y_W, jest równa admitancji zastępczej (admitancji wejściowej Y_AB) dwójnika pasywnego (bezźródłowego) otrzymanego po wyzerowaniu w wewnętrznej strukturze dwójnika aktywnego wszystkich autonomicznych źródeł energii.

3)Narysowac model obwodowy czwornika i napisac jego rownianie admitancyjne

4)Narysowac wzmacniacz roznicowy oparty na wzmacniaczu emiterowym. Opisac zasade jego dzialania.

1. Układ RC - narysować wykres wskazowy napiec i prądu (bez danych).

2. podstawowe prawa elektroniczne(jakoś tak)napisz i omow

2.5. PODSTAWOWE PRAWA W POSTACI SYMBOLICZNEJ

Prawo Ohma

Symboliczna wartość skuteczna napięcia U dwójnika równa się iloczynowi impedancji dwójnika Z i wartości skutecznej prądu I w nim płynącego:

(2.51)

Impedancja (opór zespolony) Z charakteryzuje przewodnictwo elektryczne dwójnika przy przepływie prądu sinusoidalnego.

Podstawiając w (2.51) symboliczne wartości skuteczne w postaci wykładniczej, otrzymujemy

(2.51)

czyli:
(2.52)

Zatem

(2.53)

rezystancja

reaktancja

Impedancję Z można przedstawić geometrycznie na płaszczyźnie zmiennej zespolonej za pomocą trójkąta impedancji.

Prawo Ohma można także przedstawić następująco:

Symboliczna wartość skuteczna prądu I płynącego przez dwójnik równa się iloczynowi admitancji dwójnika Y i wartości skutecznej napięcia U na jego zaciskach:

(2.54)

Admitancja (przewodność zespolona - jej jednostką jest simens S) dwójnika równa się odwrotności jego impedancji:

(2.55)

co oznacza, że

(2.56)

czyli:
(2.57)

Zatem

(2.58)

konduktancja

susceptancja

Admitancję Y można przedstawić geometrycznie na płaszczyźnie zmiennej zespolonej za pomocą trójkąta admitancji.

I prawo Kirchhoffa - prądowe prawo Kirchhoffa (PPK)

Algebraiczna suma symbolicznych wartości chwilowych prądów i_n(t) we wszystkich gałęziach dołączonych do jednego, dowolnie wybranego węzła obwodu jest w każdej chwili czasu równa zeru:

(2.59)

gdzie: λ_k = ±1 („+” jeśli prąd elektryczny ma zwrot do węzła; „-” jeśli zwrot jest przeciwny, od węzła)

Jest ono także słuszne dla symbolicznych amplitud (2.59a) oraz symbolicznych wartości skutecznych (2.59) odpowiednich prądów:

(2.59a)

(2.59b)

II prawo Kirchhoffa - napięciowe prawo Kirchhoffa (NPK)

Algebraiczna suma symbolicznych wartości chwilowych napięć u_n(t) na wszystkich elementach, tworzących dowolnie wybrane oczko obwodu jest w każdej chwili czasu równa zeru:

(2.60)

gdzie: ν_k = ±1 („+” jeśli zwrot napicia jest zgodny z przyjętym za dodatni kierunkiem obiegu oczka; „-” jeśli jest przeciwny)

Jest ono także słuszne dla symbolicznych amplitud (2.60a) oraz symbolicznych wartości skutecznych (2.60b) odpowiednich napięć

(2.60a)

(2.60b)

2.6. POŁĄCZENIA DWÓJNIKÓW

• Połączenie szeregowe n dwójników

(2.61)

(2.62)

• Połączenie równoległe n dwójników

(2.63)

(2.64)

3 czwórnik ,model obwodowy, równania admitancje

4.Narysować wzmacniacz sumujący oparty na wzmacniaczu operacyjnym. Opisać zasadę jego działania.

6.5. WZMACNIACZ OPERACYJNY

Jest to wzmacniacz prądu stałego o bardzo dużym wzmocnieniu i z reguły przeznaczony do pracy z zewnętrznym obwodem silnego ujemnego sprzężenia zwrotnego.

Za pomocą wzmacniacza operacyjnego można realizować funkcyjne operacje liniowe i nieliniowe na sygnałach elektrycznych. Właściwości funkcjonalne wzmacniacza operacyjnego są kształtowane przez odpowiedni dobór zewnętrznego obwodu ujemnego sprzężenia zwrotnego.

Wzmacniacz operacyjny posiada dwa wejścia umożliwiające symetryczne (różnicowe) podawanie sygnału wejściowego i niesymetryczne wyjście. Wejście We1 , oznaczone minusem, jest wejściem odwracającym fazę, a wejście We2 , oznaczone plusem - wejściem nieodwracającym.

6.5.2. ZASTOSOWANIA WZMACNIACZY OPERACYJNYCH

Prowadząc analizę układów wzmacniacza operacyjnego z dołączonym obwodem zewnętrznego sprzężenia zwrotnego, idealizuje się wzmacniacz operacyjny zakładając, że:

I. różnica napięć między jego wejściami jest równa zeru,

II. jego wejścia nie pobierają żadnego prądu z obwodów zewnętrznych.

• Wzmacniacz ODEJMUJĄCY (różnicowy)

	Napięcie wyjściowe jest wprost proporcjonalne do różnicy napięć wejściowych
		(6.31)

Z założenia II. wynika, że :


czyli
stąd



czyli
stąd


Natomiast na podstawie założenia I. można napisać:


zatem


Stosując
zależność opisująca napięcie wyjściowe przyjmuje postać (6.31).

Wzmacniacz SUMUJĄCY

	Napięcie wyjściowe jest wprost proporcjonalne do sumy napięć wejściowych
		(6.32)

Z założenia II. wynika, że :


gdzie:
,
,


czyli


stąd


Natomiast na podstawie założenia I. oraz uwzględniając fakt, że przez rezystor R_B nie płynie prąd - można napisać:
(dlatego punkt A jest nazywany punktem masy pozornej),

zatem


Stosując
, zależność opisująca napięcie wyjściowe przyjmuje postać (6.32).

KONWERTER PRĄDOWO-NAPIĘCIOWY

Układ, który przetwarza sygnał prądowy na sygnał napięciowy.

	Napięcie wyjściowe jest wprost proporcjonalne do prądu wejściowego
		(6.33)

Z założenia II. wynika, że :


czyli


stąd


Ponieważ
, zatem


Na podstawie założenia I. oraz uwzględniając fakt, że punkt B ma potencjał masy - można napisać:




dlatego mówi się, że pomiędzy punktami A i B występuje pozorne zwarcie (zwarcie bezprądowe).

Zatem


Stąd zależność opisująca napięcie wyjściowe ma postać (6.33).

• PRZESUWNIK FAZY

Układ, który przesuwa tylko fazę napięcia wyjściowego względem napięcia wejściowego.

(6.34)

Z założenia II. wynika, że :


czyli
stąd



czyli
stąd


Natomiast na podstawie założenia I. można napisać:


zatem





K_U

Transmitancja napięciowa przesuwnika

• Wzmacniacz LOGARYTMUJĄCY

	Napięcie wyjściowe jest funkcją logarytmiczną napięcia wejściowego
		(6.35)

Jest to układ, w którym w obwodzie sprzężenia zwrotnego wzmacniacza operacyjnego umieszczono tranzystor bipolarny.

Ponieważ potencjał bazy jest równy potencjałowi kolektora (punkt A jest punktem masy pozornej), to charakterystykę tranzystora opisuje zależność




gdzie:
- prąd wsteczny złącza emiterowego,
- napięcie baza-emiter,

- potencjał elektrokinetyczny.

Z założenia II. wynika, że :
gdzie


Zgodnie z założeniem I.
czyli


Ponieważ
, zatem


Stąd po przekształceniach napięcie wyjściowe opisuje zależność (6.35).

Wzmacniacz ANTYLOGARYTMUJĄCY (wykładniczy)

Zamieniając miejscami tranzystor i rezystor w układzie wzmacniacza logarytmującego otrzymuje się wzmacniacz antylogarytmujący.

	Napięcie wyjściowe jest funkcją wykładniczą napięcia wejściowego
		(6.36)

PRACA DOMOWA: Wyprowadzić zależność (6.36)

1. a) Obwód RC, narysować wykres wskazowy.

b) Czym różni się idealne źródło napięcia od źródła napięcia rzeczywistego.

NAPIĘCIE ŹRÓDŁOWE u₀

jest parametrem, występującego w układzie elektrycznym, procesu przemiany innego rodzaju energii (mechanicznej, chemicznej, świetlnej itp.) w energię elektryczną, a zatem jest parametrem opisującym własności generacyjne występujące w układzie. Tę własność niezależną od innych uwarunkowań układu opisuje zależność


(2.13)

Jednostką napięcia źródłowego jest wolt (V).

IDEALNE ŹRÓDŁO NAPIĘCIA element o dwóch końcówkach (zaciskach), w którym zachodzi wyłącznie generacja energii uzewnętrzniająca się pod postacią napięcia źródłowego u0 (występującego pomiędzy zaciskami elementu), niezależnego od obciążenia (prądu w układzie).

PRĄD ŹRÓDŁOWY i_Z

Własności generacyjne układu elektrycznego mogą być również charakteryzowane parametrem nazywanym natężeniem prądu źródłowego lub krótko - prądem źródłowym.

Wartość parametru zwanego prądem źródłowym jest niezależna od stanu pracy układu elektrycznego, co zapiszemy w postaci


(2.14)

Jednostką prądu źródłowego jest amper (A).

IDEALNE ŹRÓDŁO PRĄDU element o dwóch końcówkach (zaciskach), w którym zachodzi wyłącznie generacja energii uzewnętrzniająca się pod postacią prądu źródłowego iZ niezależnego od obciążenia (napięcia na zaciskach).

2. Narysować czwórnik i napisać równanie admitancyjne.

3. Narysowac charakterystyke pradowo-napieciowa diody polprzewodnikowej oraz wypisac jej parametry charakterystyczne.

4.3.1. CHARAKTERYSTYKA I PARAMETRY STATYCZNE

Parametry graniczne: I0 - maksymalny średni prąd przewodzenia (uznawany za prąd znamionowy IFN diody spolaryzowanej w kierunku przewodzenia), URWM - szczytowe wsteczne napięcie pracy.
Parametry charakterystyczne: UF - napięcie przewodzenia przy określonym prądzie przewodzenia (na ogół przy I0) IR - prąd wsteczny przy określonym napięciu wstecznym (zazwyczaj przy URWM).

---