1) DZIENNIKARSTWO A PUBLIC RELATIONS

FORMY PISARSKIE STOSOWANE W PUBLIC RELATIONS:

• komunikat prasowy,

• ulotki,

• pamflety,

• teksty broszurowe,

• wywiady o charakterze promocyjnym,

• teksty zawarte w materiałach prasowych,

• komentarze, przesłania

DZIENNIKARSTWO A PR- RÓŻNICE:

Pozytywność w formie i treści:

• PUBLIC RELATIONS- Nowym dyrektorem generalnym firmy x został Jan Kowalski.

• DZIENNIKARSTWO- Dotychczasowy dyrektor generalny firmy X, Jan Kowalski, został odwołany ze stanowiska.

DZIENNIKARSTWO A PR- PODOBIEŃTWA:

• DEPESZA PRASOWA

• ŻYCIORYS

REGUŁY STOSOWANE W DEPESZY INFORMACYJNEJ I KOMUNIKACIE PRASOWYM:

• precyzja

• zwięzłość

MARKETING A PUBLIC RELATIONS

• The Chartered Institute of Marketing definiuje swoją dziedzinę jako:

• „Marketing to proces, zajmujący się identyfikowaniem, przewidywaniem i zaspokajaniem wymagań klientów w sposób wzmacniający rentowność”

• Public relations natomiast PR definiuje jako:

• „Planowe i nieustanne dążenie do stworzenia dobrej reputacji firmy i zrozumienia między instytucją i jej odbiorcami”

PUBLIC RELATIONS wspierający marketing często określane jest mianem- business-to- business public relations

WSPÓŁPRACA Z DZIENNIKARZAMI

• Nawiązywanie kontaktów z przedstawicielami mediów

• Lista dziennikarzy

• Jak współpracować?

NAWIĄZYWANIE KONTAKTÓW Z PRZEDSTAWICIELAMI MEDIÓW

• Public relations zwraca uwagę na autopromocję.

• Kontakty z mediami a w szczególności z prasą należy sobie wypracować oraz starać się je podtrzymywać.

• Ważne jest to aby osoba zajmująca się public relations wiedziała iż: ,,zawsze jest w pracy i zawsze reprezentuje firmę”. Warto zwrócić uwagę na cechę charakteru taką jak: umiejętność nawiązywania kontaktów.

LISTA DZIENNIKARZY

• Firma, która zaczyna działalność public relations powinna sporządzić listę dziennikarzy.

• Pomocny będzie informator Polskiej Agencji Informacyjnej Prasa Radio Telewizja.

Zarówno działalność reklamowa i public relations zazwyczaj nie wykluczają się wzajemnie. Działalność reklamowa jest częścią public relations. Można wyróżnić wiele przypadków kiedy programy public relations mogą obejmować znaczną część działań reklamowych.

CZARNY PR

,,to co określane jest jako ,,czarny Pr” to w istocie świadome zaplanowane działanie informacyjne na szkodę innego podmiotu(instytucji, organizacji, narodu lub indywidualnego człowieka). Jest to działanie najczęściej skryte, wykorzystujące informacje bez zgody osoby czy instytucji, której dotyczy, i ma na celu podważenie czyjejś pozycji na rynku, autorytetu i wiarygodności lub też wizerunku firmy lub osoby”.

2) FORMY PISARSKIE W PR

Arkusz oceny:

Polega na sporządzeniu arkusza oceny pracowników danej firmy bądź instytucji. Zebrane w ten sposób dane pomagają budować pozytywny wizerunek firmy.

Biuletyn wewnętrzny

Jest to biuletyn informacyjny, rozpowszechniany pośród pracowników. Jest w nich używany język nieformalny, by podkreślić przyjacielskie stosunki pracowników. Główną regułą biuletynów wewnętrznych jest zasada lokalności.

Biuletyn zewnętrzny

Jest to biuletyn informacyjny przygotowywany do rozpowszechnienia w wybranych mediach przez managera do spraw public relations w danej firmie.

Reguły biuletynów zewnętrznych

Forma graficzna biuletynu powinna być zawsze taka sama. Logo firmy powinno być umieszczone zawsze w tym samym miejscu, tej samej wielkości, zawsze należy stosować tę samą czcionkę. Znajomość struktury biuletynu pomaga w łatwy i szybki sposób znaleźć interesujące czytelnika informacje. Dobrym elementem biuletynu jest zamieszczenie ciekawostek o firmie.

Doroczne sprawozdania

Przygotowywane jest ono dla akcjonariuszy, ale korzystają z niego również dziennikarze, szczególnie ci zajmujący się finansami. W sprawozdaniu należy umieścić wynik finansowy firmy, informację o planowanych celach, jak również tych osiągniętych, informację o działaniach firmy, strategii, polityce. Należy też zamieścić inf. o wynikach giełdowych. Wszystkie wiadomości powinny być przejrzyste, najlepiej przez zastosowanie różnego rodzaju wykresów słupkowych, kołowych.

Streszczenia

Umiejętność pisania streszczeń jest w PR niezwykle przydatna. Głównie za sprawą tego iż jeśli pracuje się w wielkiej ponadnarodowej korporacji do siedziby firmy przychodzi mnóstwo faksów, ulotek, pism.

Odpowiadanie na skargi i zażalenia

W wielu publikacjach można odnaleźć przykłady, jak dużo w wizerunku firmy, może zrobić jeden, niezadowolony klient. Dlatego w wypadku błędu, należy w jak największym stopniu zrekompensować szkodę. Zadowolony klient poleci firmę co najmniej trzem osobom. Niezadowolony opowie o swoich problemach dwunastu, a bardzo niezadowolony - nawet dwudziestu znajomym.

Listy ofertowe

Listy ofertowe zawierają szczegółowe informacje dotyczące warunków nawiązania transakcji handlowych i mają charakter wiążący. Staranność przygotowania oferty świadczy o dbałości o wiarygodność i reputację firmy jako partnera handlowego. Pisząc list należy ustalić, jaką korzyść może odnieść adresat.

Listy do sponsora

Pisząc taką formę należy nie używać tonu błagalnego ani roszczeniowego, ponieważ przynosi to wręcz odwrotny skutek. Tradycyjnie sprawdzoną metodą jest prostota, grzeczność, asertywność, ostrożność, szczerość oraz klasa. Ale nawet idealnie napisany list, nie gwarantuje nam osiągnięcia celu. 

Listy z podziękowaniem

Jest to standardowa forma korespondencji, wysyłana natychmiast po spotkaniach lub wywiadach. Podtrzymuje ona i pielęgnuje komunikację między partnerami. Większość kandydatów o pracę nie pisze listów z podziękowaniem za spotkanie . Tą krótką formą zawsze można jeszcze zwiększyć swoje szanse na jej dostanie poprzez napisanie krótkiego listu z podziękowaniem.

Teksty perswazyjne

Są to teksty o charakterze motywującym, zwykle pochodzące od prezesów czy dyrektorów generalnych. Mają spełniać trzy funkcje:

• Podanie informacji;

• Słuszność argumentów;

• Trafienie do emocji odbiorców.

Artykuły sponsorowane

Jest to forma reklamy w prasie lub Internecie. Wygląda jak normalny tekst redakcyjny, ale promuje w określony, mniej lub bardziej subtelny sposób, dany produkt lub biznes.

3) Wywiady PR. Warsztat pracy PR. Zarządzanie kryzysowe

CO TO JEST PUBLIC RELATIONS?

Public relations (dosłowne tłumaczenie oznacza kontakty, relacje z ogółem, odbiorcami) dotyczy sposobów wzajemnego oddziaływania zachowań i postaw jednostek, organizacji, rządów.

CELE PUBLIC RELATIONS

reputacja odzew społeczny,

wiarygodność,

zaufanie,

harmonia

poszukiwanie wzajemnego zrozumienia

WARTOŚCI PR

Kurtuazja,

dobry smak,

inteligencja,

przyzwoitość

odpowiedzialność

ZAKRES PUBLIC RELATIONS

Sprawowanie władzy

Działalność gospodarcza i przemysłowa

Rozwiązywanie problemów samorządowych i społecznych

Edukacja każdego szczebla

Służba zdrowia

Działalność charytatywna

Polityka międzynarodowa

DZIAŁANIE PRAKTYCZNE PR

Doradztwo oparte na zrozumieniu ludzkich zachowań

Zapobieganie konfliktom i nieporozumieniom

Uzgadnianie interesów prywatnych i publicznych

Promocja produktów lub usług

Określanie tożsamości firmy

WARSZTAT PRACY PR-owca TO:

znajomość podstawowych narzędzi komunikacji,

umiejętność doboru odpowiednich narzędzi i zarządzanie nimi,

kosztorysowanie,

elementy zarządzania projektami PR,

strategia PR

NARZĘDZIA NAJCZĘŚCIEJ WYKORZYSTYWANE PRZEZ PR-owców

Media relations, czyli współpraca z mediami

Corporate identity (CI), czyli tworzenie tożsamości organizacji

Sponsoring

Lobbing

Wydawnictwa własne

Zarządzanie sytuacją kryzysową

KRYZYS WEDŁUG PUBLIC RELATIONS

„kryzys to niedający się powstrzymać nagły rozwój wypadków, którego nagłośnienia w mediach i potencjalnych negatywnych skutków tego nagłośnienia nie da się w żaden sposób wstrzymać ani skontrolować”

ZARZĄDZANIE SYTUACJĄ KRYZYSOWĄ

Nadrzędnym zadaniem kryzysowego public relations jest przedstawienie prawdy, nawet tej najtrudniejszej i najbardziej kłopotliwej, wyjaśnienie zaistniałej sytuacji zgodnie z rzeczywistością, przy jednoczesnym podjęciu działań umożliwiających złagodzenie lub usuniecie jej negatywnych skutków.

PRZYGOTOWANIE PLANU KRYZYSOWEGO

Analiza możliwości wystąpienia kłopotów

Przygotowanie planu

Wybór pracowników

Urządzenia komunikacyjne

Szkolenie

Praktyczne ćwiczenia symulacyjne

KATASTROFA W CZARNOBYLU, KATASTROFA „EXXON VALDEZ”.

4) WARSZTAT PR

Główne obszary działania warsztatu PR:

Media relations

Copywriting

Social media

Monitoring mediów i internetu

Wydawnictwa firmowe (custom publishing)

Eventy, szkolenia, imprezy firmowe

Co to jest media relations?

Tworzenie i kształtowanie pozytywnych więzi na przykład z dziennikarzami, za których pomocą przedsiębiorstwo będzie się starało przekazywać określone informacje do potencjalnych odbiorców, wykorzystując do tego celu media. Zdarza się, że pojęcie media relations mylone bywa z pojęciem public relations. Jednak PR jest w tym wypadku pojęciem dużo szerszym.

Czym jest Copywriting?

Etap artystyczny w tworzeniu reklamy. Copywriter bierze udział w całym procesie jej kreowania, najczęściej pisząc teksty oraz scenariusze spotów telewizyjnych, radiowych, kreacji internetowych (jak np. bannery) oraz teksty dla stron internetowych, broszur reklamowych, ulotek itd. Copywriter powinien znać potrzeby konsumentów oraz ich zachowania, sztukę perswazji i cechować się zarówno oryginalnością, jak i pomysłowością.

Social media

Social media to media do społecznościowych interakcji w postaci rozbudowanego zestawu narzędzi komunikacyjnych wykraczających poza dotychczasową komunikację społecznościową. Dzięki wszechobecnej dostępności i skalowalności technik komunikacyjnych, media społecznościowe diametralnie zmieniły sposób komunikacji zarówno organizacji, społeczności, jak i indywidualnych użytkowników.

Monitoring mediów

Zwany również białym wywiadem to podstawowe narzędzie wykorzystywane w public relations , polega na wyszukiwaniu określonych zagadnień w artykułach i wzmiankach prasowych oraz w informacjach i audycjach nadawanych przez radio, TV, agencje informacyjne, a także dostępnych w Internecie. Wyszukane materiały są następnie przetwarzane i analizowane w taki sposób, by sprostać oczekiwaniom odbiorców.

Wydawnictwa firmowe (custom publishing)

Prawidłowo zredagowane i wydane czasopismo firmowe stanowi niezwykle skuteczne narzędzie komunikacyjne. Wykorzystaj go, żeby dotrzeć z precyzyjnym przekazem do ściśle określonej grupy docelowej.

Organizacja event PR

Event PR jest jednym z najskuteczniejszych narzędzi komunikacyjnych. Posiada wyjątkową cechę, dwukierunkowość. Pozwala ona, dzięki organizowanym wydarzeniom, na oddziaływanie na wybrane podmioty poprzez prezentację własnych idei. Jednocześnie, dzięki bezpośredniemu kontaktowi, pozwala na poznanie postaw i opinii podmiotów, na które oddziałuje.

Jak zorganizować warsztat PR?

Koncepcja warsztatu

Wybór uczestników

Wybór miejsca

Termin

Budżet

Część merytoryczna

Materiały pomocnicze

Harmonogram warsztatu

5) Wewnętrzne public relations

Siedem warunków harmonii w miejscu pracy:

• Pełne i wiarygodne informacje swobodnie przepływające z góry na dół i odwrotnie oraz we wszystkich innych kierunkach

• Wzajemne zaufanie między pracodawcą i pracownikami

• Zdrowe i bezpieczne warunki pracy

• Sprawiedliwe i odpowiednie wynagrodzenie

• Ciągłość pracy bez konfliktów

• Satysfakcja z pracy

• Duma z instytucji i optymizm w ocenie jej przeszłości.

Efektywna komunikacja wewnętrzna - 3 etapy efektywnej komunikacji:

We wstępnym okresie, po ogłoszeniu rekrutacji powinno dojść do prezentacji materiałów orientacyjnych i spotkań wprowadzających

W trakcie pracy należy odpowiednio wcześniej ogłaszać wiadomości na temat poszczególnych wydarzeń i nagród

Również odpowiednio wcześniej należy ogłosić zakończenie lub przerwanie pracy (choroba, emerytura)

Fundamentalne błędy

Kierownictwo wymaga zbyt wiele i słucha zbyt mało i rzadko

Przekazywane informacje są w większości niezrozumiałe

Zawierają zbyt wiele tematów interesujących kierownictwo, a nie pracowników

Komunikaty są przeładowane propagandą

Jest zbyt mało otwartości i szczerości

Komunikacja ma niewielki związek z możliwością zmian

Metody komunikacji wewnętrznej:

Wykorzystywanie filmów wideo na szeroką skalę

Wykorzystywanie technologii informacyjnej

Tablice z ogłoszeniami, gazetki ścienne i biuletyny

6) LOBBING

Definicja Bernarda le Grelle'a:

20% prawa

20% polityki

20% ekonomii

20% dyplomacji

20% komunikacji

100% lobbingu.

Kto prowadzi działalność lobbingową:

firmy doradcze

kancelarie prawnicze

związki zawodowe

organizacje gospodarcze

związki pracodawców

Narzędzia:

Proces opracowywania argumentów „za” i „przeciw” (spin)

Opracowanie materiałów pisemnych

Informacja jednostronicowa

Bardziej obszerny dokument

Wykresy i zestawienia

Formułowanie pytań i odpowiedzi

Sposób prezentacji przykładu

Sposoby porozumiewania się (komunikacji):

Spotkanie „twarzą w twarz”

spotkanie „w cztery oczy”

przechodzenie od jednego etapu spotkania do następnego

Przemówienia

Działania zespołowe jako podstawa sukcesu

Typowe metody lobbingu wg Jasieckiego:

Lobbing bezpośredni personalny

Spotkania, rozmowy, konferencje prasowe, przyjęcia, wystąpienia publiczne, prezentacje, wizyty

Lobbing bezpośredni pisany

Listy, faksy, e-maile, badania, dane statystyczne, artykuły, broszury

Lobbing pośredni

• Osoby trzecie (autorytet, znajomi, przyjaciele)

• aktorzy publiczni (politycy, hierarchowie wspólnot wyznaniowych)

Cele działań lobbingowych:

• Ułatwianie rozwiązywania problemów o dużym znaczeniu społecznym i gospodarczym

• Zwiększenie społecznego poczucia odpowiedzialności i zaangażowania obywatelskiego w sprawowaniu władzy

• Kształtowanie postaw obywatelskich

• Rozwiązywanie problemów ponad podziałami politycznymi

• Udział w tworzeniu i nowelizacji ustaw i rozporządzeń

• Opiniowanie projektów aktów prawnych i rządowych strategii

• Tworzenie płaszczyzny kontaktów miedzy przedstawicielami władzy a liderami środowisk nie uczestniczących bezpośrednio w procesach decyzyjnych

• Prowadzenie działań lobbingowych w instytucjach Unii Europejskiej

Ocena działań lobbingowych:

30% firm badanych zwraca uwagę na wysokie koszty związane z podejmowaniem działań lobbingowych

60% badanych przedsiębiorców rozważa możliwości podjęcia działań lobbingowych

90% respondentów uznało lobbing jako działania społecznie pożądane

Michał Wojtczak - przykładowy lobbysta.

7) SPONSORING

Sponsoring jako nowy środek w public relations

W sponsoringu występują zawsze dwa podmioty: Sponsor i sponsorowany

Istota sponsoringu

Typy sponsoringu:

Sportowy

Kultury

Medialny

Rodzaje sponsoringu (9):

Sport

Sztuka i kultura

Wystawy

Książki

Edukacja/szkolnictwo

Organizacje charytatywne

Nagrody profesjonalne

Wyprawy

Sponsoring lokalny

Wzrost znaczenia sponsoringu:

Ograniczenia prawne w reklamie

Wzrost kosztów reklamy przy spadających efektach

Zmiany zachowań konsumentów - więcej czasu na rozrywkę (sport, kultura)

Komercjalizacja sportu i kultury

Znaczenie telewizji w masowym przekazie imprez

Rozwój wyspecjalizowanych agencji sponsoringowych

Cele sponsoringu:

Pozytywne skojarzenia (sukces, znana postać - celebrity)

Pozytywna opinia (sponsoring kultury)

Przychylna atmosfera wśród społeczności lokalnej na temat marki/producenta

Wzrost znajomości marki

Triada efektywnego sponsoringu:

Sponsor - sponsorowany - mass media

Ambush marketing:

Z ambush marketingiem mamy do czynienia wtedy, gdy jedna marka płaci za to, że jest oficjalnym sponsorem danego wydarzenia (co najczęściej wiąże się z wyłącznością reklamową), a druga marka próbuje zaistnieć podczas eventu bez ponoszenia kosztów sponsoringu.

Sponsorzy Euro 2012:

Coca-cola, Adidas, Castrol, Canon, Sharp, McDonalds, Orange, Hyundai, Kia Motors

Krajowi sponsorzy Euro:

E.Wedel, MasterCard, Bank Pekao SA.

8) WYSTĄPIENIA PRZED KAMERĄ

Wizerunek firmy, korporacji lub instytucji często jest oceniany przez pryzmat osób, które reprezentują ją na zewnątrz.

Ważne elementy wystąpień telewizyjnych:

Rzetelność i przygotowanie:

• Zastanów się nad pytaniami i swoimi argumentami,

• Zachowaj powagę wypowiedzi,

• Mniej świadomość, że ogląda cię wielu ludzi,

• Twoje wystąpienie buduje opinię innych na prezentowany temat,

• Nie myśl z góry o porażce,

• Bądź szczery i otwarty.

Wygląd:

Kolorystyka stroju:

• Ambitny, towarzyski - granat lub czerń, biel i żywa czerwień

• Dominujący, przywódczy - ciemny granat, biel i ciemna czerwień

• Energiczny - granat, bladożółty i żywa czerwień

• Głęboki, wyrafinowany - granat lub czerń, beż i ciemna zieleń

• Inteligentny, skuteczny - granat, szarość, bladożółty

• Konserwatywny, dyskretny - ciemny granat, szarość, biel i ciemna czerwień

• Naturalny, na luzie - brąz i beż, dowolny odcień żywego lub jasnego błękitu

• Przyciągający uwagę - granat, bladożółty, żywa czerwień

• Przyjacielski, bezpośredni - beż, brąz, błękit, bladożółty

• Twórczy - oliwka, oliwkowa zieleń, fiolet, oranż

• Wiarygodny, solidny - granat, jasny błękit, ciemna czerwień

Makijaż:

• Twarz przypudrowana podwójnie, fluid,

• Subtelny róż na policzkach,

• Kolory makijażu stonowane (odcienie szarości, brązu, śliwki),

• Należy uczesać się przed przyjściem do studia,

• Panie - lakier do paznokci + dodatkowa para rajstop.

Miejsce wystąpienia:

• Jeśli wystąpienie jest na siedząco, dobierz sobie krzesło przed programem,

• Dłonie ułóż na poręczy krzesła lub swobodnie na kolanach,

• Tło powinno być dopasowane do funkcji, jakie pełnisz.

Samokontrola:

• Czuj się swobodnie,

• Kontroluj swoje ruchy ciała,

• Zachowaj naturalną postawę i sposób siedzenia,

• Popracuj nad sympatycznym wyrazem twarzy (poćwicz przed lustrem),

• Utrzymaj kontakt wzrokowy z rozmówcą,

• Panuj nad głosem.

Gestykulacja:

• Zachowaj umiar, ani gesty zbyt zdecydowane i szerokie, ani też sztywna postawa nie sprzyja twojej atrakcyjności,

• Stosuj gesty wyważone, przemyślane oraz stonowane.

Kontakt wzrokowy:

• Patrz w stronę swojego rozmówcy,

• Kieruj wzrok w stronę tych, którzy właśnie zabierają głos,

• Nie błądź wzrokiem w poszukiwaniu kamery.

Klasa w zachowaniu - język:

• Pamiętaj, że nie można cofnąć wypowiedzianych słów,

• Mów językiem zrozumiałym, ale nie potocznym, czy obraźliwym,

• Nie narzucaj swojego zdania,

• Ryzyko MANIPULACJI!

Zapamiętaj, aby przed kamerą:

• Kontrolować swoje zachowania werbalne oraz awerbalne,

• Nie przesadzać z gestykulacją i mimiką,

• Nie błądzić oczami po studiu,

• Zachowywać sympatyczną mimikę,

• Patrzyć w stronę kamery lub rozmówcy,

• Zachowywać wyprostowaną i naturalną postawę,

• Siedzieć na krześle lub fotelu w elegancki sposób.

9) Planowanie wystąpień publicznych (1)

Na co dzielimy wystąpienia:

• Przemówienia

• Prezentacje

Co charakteryzuje przemówienie:

• Nasycenie emocjami

• Użycie wielu środków językowych

• Wytworzenie specyficznego klimatu

• Nie zwracanie się bezpośrednio do słuchaczy

Po co wygłaszać przemówienie?:

• Po to, by: poinformować

• Przekonać

• Śmieszyć lub bawić

Struktura przemówienia:

• Wstęp

• Rozwinięcie

• Zakończenie

Rodzaje przemówień:

• Wystąpienia informacyjne/informacyjno-perswazyjne

• Wystąpienia w sytuacji kryzysowej

• Mowy inauguracyjne

• Przemówienia laudacyjne

• Mowy pogrzebowe

• Toasty/ przemówienia gratulacyjne

Techniki oratorskie:

• Pytania retoryczne

• Lista trzech

• Kontrast

• Chwalenie i atakowanie

• Aliteracja

• Rytm

Jak przygotować się do przemówienia:

• Poćwiczyć wcześniej

• Karteczki formatu B5

• Uwaga na dykcję, intonację, modulowanie głosu, odpowiednie gestykulowanie, sterowanie mową ciała

• Dowcip, opowiadanie

Ćwiczenia relaksacyjne, pomagające przezwyciężyć stres:

• ćwiczenie oddechu

• podnoszenie i wysuwanie ramion

• ćwiczenia twarzy

• strząsanie zdenerwowania

• rozluźnienie krtani

• rozluźnienie warg

• ćwiczenie umysłu

Mówca musi wyrażać się głośno i wyraźnie.

Należy zawsze kończyć swoją wypowiedź!

10) Planowanie wystąpień publicznych w public relations - prezentacje.

Czym jest wystąpienie publiczne?

Słownik języka polskiego określa, że wystąpieniem publicznym jest publiczne zabranie głosu, przemówienie, mowa wygłoszona przed publicznością.

Inna definicja podkreśla, że jest to uporządkowany sposób poruszania się, gestykulowania i mówienia do grupy osób.

Rodzaje wystąpień:

Podział wystąpień z punktu widzenia celu wg A. Wiszniewskiego:

• informacyjne,

• perswazyjne,

• negocjacyjne,

• konsultacyjne,

• okolicznościowe

Prezentacja a przemówienie:

Różnice:

• Zawartość prezentacji jest bardziej elastyczna natomiast w przemówieniach liczy się każde słowo, bo ono odgrywa określoną rolę

• W prezentacjach używa się pomocy audiowizualnych, a w przemówieniach raczej rzadko

• W prezentacjach istnieje możliwość zajścia interakcji z publicznością, przemówienia natomiast z reguły jej nie dopuszczają

• Prezentacje kierowane są do węższego grona, profesjonalistów. Przemówienia zaś adresowane są do szerszego grona, bardziej heterogenicznego.

Cechy wspólne:

• Umiejętność poprawnego, wyraźnego mówienia o przedmiocie wystąpienia

• Służą przekonaniu słuchaczy o zaletach i wyższości podmiotu prezentacji

Co to jest prezentacja:

Prezentacja jest formą komunikowania się z otoczeniem, bezpośrednim i planowym oddziaływaniem na grupę.

Prezentacja to także przygotowanie i przedstawienie w logicznej i zwięzłej formie treści, które w intencji prezentującego mają dotrzeć do słuchacza.

Typy prezentacji:

W zależności od celu jaki chcemy osiągnąć
I. Stawowa wyróżnia:

• nakłaniające,

• wyjaśniające,

• instruktażowe,

• raporty.

Metody prezentacji:

G. Łasiński wyróżnia takie metody jak:

• Prezentacja zamknięta,

• Prezentacja otwarta,

• Dyskusja,

• Moderacja,

• Warsztaty,

• Trening.

Wyróżniamy też:

Prezentacje wygłaszane na stojąco, na siedząco.

Planowanie prezentacji:

Zastanówmy się nad:

• Rodzajem prezentacji

• Rodzajem słuchaczy

• Celem prezentacji

• Sposobem prezentacji

Cel prezentacji:

Musi być bardzo konkretny i ma zwykle charakter perswazyjny.

Prezentacja musi być skuteczna.

Sposoby prezentacji:

• Język

• Styl

• Pomoce audiowizualne

• Prezentacje zespołowe

Czas prezentacji, korzystanie ze źródeł.

Struktura prezentacji:

Wstęp:

- tytuł prezentacji

- nasze imię i nazwisko

- stanowisko i funkcja

- nasze zainteresowania związane z tematem

Rozwinięcie:
- szczegółowe omówienie

-własny plan
Zakończenie.

Zasady przygotowania prezentacji:

• Nie więcej niż 5 - 6 linijek tekstu na slajdzie

• Piszemy raczej hasłami

• Staramy się ilustrować przekazane treści

• Czcionka powinna być czytelna

• Unikajmy udziwnień

• Trzymajmy się jednolitej kolorystyki i kroju czcionki

• Elementy humoru ułatwiają zapamiętywanie

Jak przekazać max informacji:

Jak sprawić, żeby odbiorcy zapamiętali informacje?

Wykorzystaj siłę wstępu i zakończenia:

• Wypowiadając słowo „podsumowując”, pobudzimy nieaktywnych słuchaczy

• Krzywa pamięci odbiorców jest graficznym odwzorowaniem zasady, iż ludzie przypominają sobie to, co było na początku i na końcu, ale nie to, co było w środku.

Dawkuj informacje:

- pogrupowanie informacji lub dawkowanie ich ułatwia zapamiętywanie

- zapowiedź wyjaśnia strukturę prezentacji

Użyj technik podkreślających:

- zawsze powtarzaj, żeby wzmocnić strukturę

- używaj słownych oznaczeń

- zaangażowanie buduje zainteresowanie

- przerwy pomagają w skupieniu

- mnemotechniki

Radzenie sobie ze stresem i emocjami:

Podczas wystąpienia:

• przejdź do swojego miejsca krokiem pewnym, zdecydowanym,

• wyprostuj się,

• nie zaczynaj mówić od razu,

• uśmiechnij się,

• pamiętaj o kontakcie wzrokowym z słuchaczami

Błędy popełniane podczas prezentacji:

• Brak dobrego przygotowania się do prezentacji

• Uczenie się prezentacji na pamięć

• Czytanie prezentacji z kartki

• Negatywne nastawienie do słuchaczy

• Nieumiejętne rozpoczęcie prezentacji

• Nie zwracanie się bezpośrednio do słuchaczy

• Brak kontaktu wzrokowego ze słuchaczami

• Niepewność w mówieniu

• Brak reakcji na komunikaty ze strony słuchaczy

• Mówienie w sposób niezrozumiały dla słuchaczy

• Brak logiki w wypowiedzi

• Brak podsumowania prezentacji

• Zbyt długa prezentacja

11) Opis, opowiadanie, reportaż w PR.

REPORTAŻ

• Jest formą ukrytej reklamy

• Odkrywa kuluary pracy działów

• Przybliża ciekawe osobowości

• Najczęściej pojawia się w zakładowych pismach PR

• Wymaga więcej pracy, ale bardzo uatrakcyjnia pismo

PRZYKŁADY

• reportaż związany z problemami produkcyjnymi,

• portrety interesującego (najlepszego) pracownika

• reportaże z atrakcyjnych podróży

• Reportaże historyczne

UWAGI W PISANIU REPORTAŻU I OPOWIADANIA

• Najważniejsze są szczegóły,

• Panowanie nad czasem (w reportażu można używać różnych czasów ale musi to być zgodne z logiką)

• Pisząc w języku angielskim nie należy tłumaczyć typowo polskich zwrotów, przysłów itp.

ZASADY PISANIA REPORTAŻU

• używaj naturalnego szyku w zdaniu. jeśli decydujesz się użyć szyku przestawnego bądź absolutnie pewny swojego wyboru.

• dokonaj odpowiedniej selekcji łączników i spójników

• sprawdź bardzo dokładnie czy prawidłowo użyłeś czasów

• korzystaj z dobrych słowników

• kilkakrotnie sprawdź tekst przed wysłaniem do druku.

---