1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Bifenyl [difenyl, fenylobenzen]

Wzór konstytucyjny: C₆H₅C₆H₅

Wzór sumaryczny: C₁₂H₁₀

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składniki stwarzające zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawczy	Symbole zagrożenia (R)
bifenyl	100	92-52-4	202-163-5	Xi, N	36/37/38-50/53

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja stała, palna. Pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza - gromadzą się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń. Możliwość wytwarzania stężeń wybuchowych pyłów z powietrzem.

Zagrożenie toksykologiczne: Bifenyl organizm ludzki działa drażniąco. Wchłaniany jest łatwo przez drogi oddechowe oraz skórę. Działa na ośrodkowy układ nerwowy. Bifenyl osłabia serce, uszkadza wątrobę i nerki.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Bifenyl działa szkodliwie na organizmy żywe, w szczególności na organizmy wodne. W środowisku opornie ulega biologicznej degradacji.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego bifenylem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym. Zachować dla lekarza nalepkę lub opakowanie.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	W przypadku wystąpienia takiej potrzeby - wykonać sztuczne oddychanie lub podać tlen - najlepiej, jeśli tego dokona osoba przeszkolona.
2.	Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
1.	W razie zatrucia doustnego przepłukać usta wodą, dać do wypicia 2-3 szklanki wody i skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym. Podać osobie przytomnej środki wymiotne, o ile nie upłynęło zbyt wiele czasu od momentu zatrucia. Natychmiast przepłukać żołądek wodą.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Przemyć skażone oczy strumieniem letniej wody przez 15-20 minut, przy wywiniętych powiekach.
2.	Zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, następnie alkoholem oraz wodą z łagodnym mydłem.
2.	W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Szczególne zagrożenia:	Substancja palna. Pary z powietrzem tworzą mieszany wybuchowe. W określonych sytuacjach również pyły mogą wytwarzać z powietrzem mieszaniny wybuchowe.
Środki gaśnicze:	gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC lub BC, gaśnice CO2, rozproszone strumienie wody.
Zalecenia szczegółowe:	Mały pożar gasić gaśnicą proszkową (ABC albo BC) lub pianową, duży pożar gasić rozproszonymi prądami wody. Uwaga: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się substancji. Powoduje to rozrzucanie palącego się bifenylu, a tym samym rozprzestrzenianie ognisk pożaru. Pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą, a w miarę możliwości usunąć z zagrożonego obszaru.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku niezamierzonego wydostania się większej ilości bifenylu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwalniającym się bifenylem. Stosować ubrania ochronne z tkanin powlekanych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, a w przypadku wyraźnie wyczuwalnego zapachu bifenylu - ochrony dróg oddechowych. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych i (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Zalecenia szczegółowe:	Usunąć źródło zapłonu, starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), resztki przysypać niepalnym materiałem chłonnym, całość zebrać, skierować do ewentualnego zagospodarowania lub zniszczenia.
Zabezpieczenie środowiska:	Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania bifenylu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z substancją, unikać wdychania pyłów i par, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, w warunkach jak dla materiałów szkodliwych, poza zasięgiem dzieci.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:	Wyeliminować źródła zapłonu, chronić pojemniki przed nadmiernym nagrzaniem, instalować urządzenia wentylacyjne.
Magazynowanie:	W oryginalnych, zamkniętych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie substancji szkodliwych wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w oddzieleniu od silnych utleniaczy. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Magazyn musi być zamknięty. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania bifenylu. Sprawna wentylacja.

Ochrony osobiste:

Ręce:	Rękawice z tworzywa sztucznego.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Drogi oddechowe:	Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z pyłami bifenylu, (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2).
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Ochrony zbiorowe:	Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zażywać leków podczas pracy. Zapobieganie zagrożeniom: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń pyłów i par bifenylu, wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy:

NDS - 1 mg/m³, NDSCh - 2 mg/m³.

Metody oceny narażenia w środowisku pracy:

PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.

PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

Ocena narażenia: Zgodnie z normami polskimi dotyczącymi benzenu.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 154,20 g/mol
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach: Bifenyl jest węglowodorem utworzonym z dwóch pierścieni benzenowych połączonych pojedynczym wiązaniem pomiędzy węglami. W warunkach normalnych jest to ciało stałe, tworzące bezbarwne płatki, o łagodnym, swoistym zapachu.
9.3	Temperatura topnienia: 68-70^oC
9.4	Temperatura wrzenia: 255^oC
9.5	Gęstość: 0,8660 g/cm^3
9.6	Gęstość usypowa: 600 kg/m^3
9.7	Gęstość par względem powietrza: 5,22
9.8	Prężność par w 20^oC: 0,07 hPa, w 50^oC wynosi 0,15 hPa
9.9	Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Bifenyl jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, natomiast dobrze w benzenie, eterze, alkoholu. Lotny z parą wodną.
9.10	Temperatura zapłonu: 113^oC
9.11	Temperatura samozapalenia: 570^oC
9.12	Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 0,7-3,4% obj.
9. 13	Inne: Bifenyl otrzymywany jest pirolitycznie z benzenu w temperaturze 500-700^oC lub z chlorowcopochodnych benzenu przy zastosowaniu katalizatorów. Bifenyl stosowany jest do syntez organicznych. Medium stosowane do wymiany ciepła (dowtherm), a także jako środek grzybobójczy.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:	W warunkach normalnych bifenyl jest chemicznie stabilny. Reaguje z silnymi utleniaczami.
Właściwości korozyjne:	Brak

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie pyłów i par, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Informacja ogólna: Bifenyl na organizm ludzki działa drażniąco. Wchłaniany jest łatwo przez drogi oddechowe oraz skórę. Działa na ośrodkowy układ nerwowy. Bifenyl osłabia serce, uszkadza wątrobę i nerki.

Dane toksykologiczne:

LD_{50 (doustnie, szczur)} = 3280 mg/kg,

LC_{50 (Salmo Gaidneril)} = 1,5 mg/l/96 godz.

Działanie miejscowe:

Spożycie: Spożycie bifenylu jest mało prawdopodobne, lecz gdy taki przypadek ma miejsce, następuje pobudzenie, osłabienie, zawroty głowy, zwolniony i płytki oddech, utrata przytomności, drgawki, zgon. Z układu pokarmowego wydzielają się toksyczne gazy i pary.

Wdychanie pyłów i par: W niskich stężeniach bifenyl wywołuje kaszel, pobolewanie, kichanie i umiarkowane skrócenie oddechu. Wystąpi senność, pobudzenie psychiczne, a nawet utrata przytomności. W poważniejszych przypadkach pojawia się zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc. Po bardzo groźnym narażeniu występuje skrócenie oddechu z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Rzadkimi powikłaniami są drgawki.

Kontakt ze skórą: Może wystąpić podrażnienie i zaczerwienienie. W groźniejszych przypadkach powstają pęcherze.

Kontakt z oczami: Następuje podrażnienie oczu, pieczenie, ból, łzawienie.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Działanie na organizmy wskaźnikowe:

Substancja z trudnością ulegająca degradacji środowiskowej - biodegradacji. Stosunkowo trwała w środowisku.

Zagrożenie wód: duże.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 07 01 01 - wody popłuczne i ługi macierzyste.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	3077
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	9
14.3	Grupa pakowania:	III
14.4	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	90
14.5	Numer indeksowy (EC):	601-042-00-8
14.6	Symbole niebezpieczeństwa (R):	36/37/38-50/53
14.7	Symbole bezpieczeństwa (S):	2-23-60-61
14.8	Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 9:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Karta sporządzona zgodnie z dyrektywami UE Nr 67/548 EEC oraz 88/379/EEC.

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 29, poz. 1110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Normą PN-ISO 11014-1;1998 „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”.

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Klasyfikacją materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2001 r.).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi bifenylu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dostawcy bifenylu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

Symbole ostrzegawcze na opakowaniu jednostkowym:
Napis ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym:		„Substancja drażniąca, niebezpieczna dla środowiska.”
Symbole zagrożenia
R 36/37/38	Działa drażniąco na oczy, układ oddechowy i skórę.
R 50/53	Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne; może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym.
Symbole bezpieczeństwa
S 2	Unikać narażenia - przed użyciem zapoznać się z instrukcją.
S 23	Nie wdychać pyłu/pary bifenylu.
S 60	Substancję i opakowanie usuwać jako odpad niebezpieczny.
S 61	Unikać zrzutów do środowiska. Postępować zgodnie z instrukcją lub kartą charakterystyki.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Bifenyl
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
Xi	Substancja drażniąca.
N	Substancja niebezpieczna dla środowiska.
Numer rozpoznawczy zagrożenia
90	Materiał zagrażający środowisku, różne materiały niebezpieczne.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 9-III		Różne materiały i przedmioty niebezpieczne, mniej niebezpieczne.
Numer ONZ: 3077		Materiał zagrażający środowisku, stały, inaczej nie ujęty.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

	KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI	Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 1/7
Nazwa:	BIFENYL

Bifenyl

---