9393

Pobierz cały dokument 9393.doc Rozmiar 109 KB

Fragment dokumentu:

Prawidłowy zapis EEG

(fragmenty książki dr Sobieszek „Podstawy EEG z miniatlasem pod redakcją Aleksandra Sobieszka)

PRAWIDŁOWY ZAPIS EEG OSOBY DOROSŁEJ

Poznanie elementów prawidłowego zapisu EEG jest wstępnym warun­kiem koniecznym do późniejszej interpretacji i zrozumienia nieprawidłowości zapisu. Niżej omówiono zakresy częstotliwości i kształt poszczególnych fal, występujących w zapisie EEG zdrowej osoby dorosłej w stanie zarówno snu, jak i czuwania. ^l *

Rytm alfa

Hans Berger, berliński psychiatra, który w 1929 r. jako pierwszy opisał krzywą EEG, nazwał pierwszą odkrytą przez siebie częstotliwość rytmem alfa. Rytm alfa jest w istocie głównym rytmem podstawowym prawidłowego EEG osoby dorosłej. Określa się tak rytmiczną częstotliwość między 8 a 13 Hz, która ma zwykle największą amplitudę w okolicach potylicznych. Rytm alfa uwidocznia się najlepiej, kiedy osoba badana jest rozluźniona i pozostaje w stanie czuwania z zamkniętymi oczami. Inną cechą rytmu alfa jest jego zanikanie po otwarciu oczu i ponowne pojawienia się po zamknięciu. Warto zauważyć, że fale w tym paśmie częstotliwości obserwuje się w wiełu lokali­zacjach i w wielu stanach (np. śpiączka alfa czy ewolucja wyładowań padacz-kopodobnych). Takie fale nie stanowią jednak rytmu alfa opisanego wyżej.

Określenie rytm alfa odnosi się czasem do tylnego rytmu dominującego [określonego inaczej jako rytm dominujący w tylnych odprowadzeniach lub rytm dominujący w tylnych okolicach głowy - przyp. red.}. Ten rytm może jednak występować w niższych pasmach częstotliwości, na przykład u dzieci czy w wypadku rozlanych procesów chorobowych. Zagadnienie to zostanie omówione w następnych rozdziałach.

Opisany zostanie teraz szczegółowo rytm alfa z uwzględnieniem jego am­plitudy, symetrii, procentowej ilości w zapisie, rozkładu, zmienności i zmian związanych ze zmianami stanu świadomości. Jest to ważne nie tylko przy opisie samego rytmu alfa, lecz także wskazuje, w jaki sposób należy oceniać inne rodzaje czynności bioelektrycznej. Jeśli czytelnik poczuje się pewnie opi­sując rytm alfa, będzie się także czuł pewniej, jeśli chodzi o EEG w ogóle. Dzięki temu będzie w lepszej pozycji w wypadku oceny aktywności w stanie snu, rozkładu aktywności, zmiany w odpowiedzi na stymulację i zmian związanych z wiekiem.

Do oceny czynności alfa konieczna jest obserwacja częstotliwości najlep­szej, to jest zapisu o najwyższych częstotliwościach fal alfa, jakie pacjent osiąga w stanach czuwania w tylnych odprowadzeniach. Wolniejsze rytmy tylne w zakresie theta lub fale theta zmieszane z czynnością alfa mogą być spowodowane umiarkowaną sennością, dlatego też nie świadczą o patologii.

Pobierz cały dokument 9393.doc rozmiar 109 KB