Zespół NR 1 Grupa C1	Sprawozdanie z laboratorium
1. Dziubałka Magdalena	Badanie czujników temperatury
2. Grigalis Michał
3. Kołaciński Daniel
4. Kurczyński Konrad
5. John Dorian	Ocena sprawozdania

1. Wprowadzenie

Celem ćwiczenia było porównanie czujników temperatury pod kątem ich działania. Obserwowaliśmy zarówno rodzaj sygnału oddawany przez czujnik jak i czasy reakcji czujników.

2. Tabela pomiarowa

L.p	Temperatura	Termopara	Ni1000	Termistor	PT100	czas
		°C	mV	kΩ	kΩ	kΩ	mm:ss
1	23	0,02	1,1	258	0,123	00:00
2	28	0,01	1,11	233	0,124	01:16
3	30	0,01	1,12	210	0,125	01:40
4	32	0,01	1,13	191	0,126	02:04
5	34	0,01	1,14	173	0,127	02:28
6	36	0,01	1,14	161	0,128	02:52
7	38	0,01	1,15	145	0,129	03:16
8	40	0,02	1,16	132	0,13	03:40
9	42	0,02	1,17	122	0,131	04:04
10	44	0,02	1,18	111	0,132	04:28
11	46	0,02	1,19	101	0,133	04:52
12	48	0,03	1,2	95	0,133	05:16
13	50	0,04	1,21	87	0,134	05:40
14	52	0,05	1,21	80	0,136	06:04
15	54	0,06	1,22	75	0,136	06:28
16	56	0,06	1,23	69	0,137	06:52
17	58	0,08	1,24	65	0,138	07:16
18	60	0,08	1,25	61	0,139	07:40
19	62	0,09	1,26	57	0,14	08:04
20	64	0,09	1,27	53	0,141	08:28
21	66	0,1	1,28	50	0,142	08:52
22	68	0,11	1,29	47	0,143	09:16
23	70	0,1	1,3	44	0,144	09:40
24	72	0,12	1,31	41	0,144	10:04
25	74	0,13	1,32	39	0,145	10:28
26	75	0,14	1,32	37	0,146	10:52
27	75	0,15	1,32	35	0,146	15:00
28	74	0,17	1,32	40	0,145	16:10
29	72	0,06	1,31	42	0,144	18:20
30	70	0,04	1,3	45	0,143	20:30
31	68	0,05	1,29	49	0,143	22:40
32	66	0,01	1,28	55	0,142	24:50
33	64	0	1,28	59	0,142	27:00
34	62	-0,01	1,29	64	0,1411	29:10
35	60	0	1,26	68	0,1404	31:20
36	58	-0,02	1,25	73	0,1392	33:30
37	56	-0,03	1,24	79	0,1384	35:40
38	54	-0,04	1,23	85	0,1375	37:50
39	52	-0,05	1,22	92	0,1365	40:00
40	50	-0,08	1,21	98	0,1359	42:10

3. Wnioski

Wykonując ćwiczenie którego celem było porównanie czujników temperatury otrzymaliśmy do obserwacji dwa termorezystory Ni1000 oraz PT100, termoparę oraz termistor. Najtrudniejszym elementem badanym okazała się termopara ponieważ nie udawało się ułożyć jej w zlewce pomiarowej w sposób uniemożliwiający kontakt czujnika ze ścianką zlewki. Te zakłócenia spowodowały że pomiary uzyskane dla termopary w czasie studzenia kiedy powietrze z wentylatora studziło ścianki zlewki są obarczone dużym błędem. Charakterystyki otrzymane dla termorezystorów są niemal liniowe i potwierdzają poprawność wykonania ćwiczenia. Niewielkie zakłócenia wynikają naszym zdaniem z prowadzonych w czasie doświadczenia poprawek ustawienia termopary. Termistor okazał się elementem najbardziej statecznym i charakterystyka otrzymana pomiarów dla tego elementu jest niemal idealnym odwzorowaniem charakterystyki wzorcowej przedstawionej w instrukcji do ćwiczenia.

Opisane powyżej zależności odwzorowania pomiarów na charakterystykach nie mają jednak pozytywnego efektu końcowego, ponieważ wynika z tego że różne elementy posiadają różny czas reakcji na zmianę temperatury i w zależności od potrzeb stosowane muszą być właściwe elementy. Wynika z tego że termistor powinien być stosowany w sytuacjach gdzie wahania temperatury następują powoli i długi czas reakcji nie jest istotny. Termorezystory są już elementami reagującymi szybciej niż termistory na zmiany temperatury ale jednak ich czas reakcji nadal jest znaczący. Najszybciej odnotowującym zmiany temperatury elementem jest termopara - okazuje się że to przez jej dużą czułość była ona tak wrażliwa na kontakt ze ściankami zlewki. Potwierdzeniem dużej czułości termopary jest widoczny tylko na charakterystyce tego elementu chwilowy wzrost temperatury po wyłączeniu grzałki.

W pewnych obszarach wyznaczonych charakterystyk zauważyliśmy drobne przesunięcia obszaru studzenia względem obszaru ogrzewania jednak uważamy że wynikają one z błędu powstałego przy wykonywaniu pomiarów.

Na charakterystykach termorezystorów brakuje wymienionego w instrukcji do ćwiczenia wykreślenia charakterystyk idealnych jednak nie było to możliwe ponieważ nie było na laboratorium możliwości wykonania wszystkich pomiarów koniecznych do wykreślenia tej charakterystyki.

---