Farmakoterapia padaczki i choroby Parkinsona

Pobierz cały dokument
farmakoterapia.padaczki.i.choroby.parkinsona.doc
Rozmiar 110 KB

Farmakoterapia padaczki i choroby Parkinsona

! Padaczka (epilepsja)

 jest chorobą charakteryzującą się napadami padaczkowymi wywołującymi zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego
 zaburzenia te związane są z nadmierną pobudliwością neuronów okolicy ruchowej kory mózgowej i pnia mózgu
 napady padaczkowe klasyfikuje się na podstawie obrazu klinicznego i EKG i w zależności od rodzaju napadów padaczkowych stosuje się odpowiednie leki - napad trwający dłużej niż 30minut nazywany jest stanem padaczkowym

 napady duże typu grand mal (duży napad, drgawki, utrata świadomości)

 napady małe typu petit mal (utrata świadomości na krótki czas)

 napady z objawami prostymi

 napady z objawami złożonymi

! Zasady leczenia padaczki:

 leczenie farmakologiczne należy rozpocząć po dokładnym rozpoznaniu i klasyfikacji padaczki
 należy rozpocząć leczenie od monoterapii oraz od leku I rzutu
 dawki leku należy stopniowo zwiększać, aż do uzyskania efektu leczniczego bez objawów toksycznych
 efekt leczniczy uzyskuje się z reguły po zastosowaniu dawek maksymalnych
 w razie wskazań do zmian leku należy dawkę dotychczasowego leku stopniowo zmniejszać
 leczenie należy stosować jeszcze 2-5 lat od ostatniego napadu, nawet jeżeli nie stwierdza się już zmian w EEG
 wskazaniem do leczenia skojarzonego jest brak efektów leczniczych w monoterapii
 należy unikać kojarzenia dwóch leków o podobnym działaniu nasenno-uspokajającym
 nie należy kojarzyć fenytoiny z piramidonem
 w trakcie leczenia nie należy prowadzić auta

! Podział leków p/padaczkowych:

 pochodne kwasu walproinowego

 pochodne iminostilbenu

 pochodne kwasu barbiturowego

 pochodne difenylohydantoiny

 pochodne kwasu bursztynowego

 pochodne mocznika

 kortykosteroidy

 blokery kanału wapniowego

! Mechanizm działania leków p/padaczkowych:

 blokowanie kanałów sodowych (karbamazepina, fenytoina)
 nasilenie aktywność GABA (barbiturany i oksbarbiturany, benzodiazepiny, wigabatryna, gabapentyna i tiagabin, tiopiramat)
 hamowanie działania i uwalniania pobudzających aminokwasów (glutaminowego i asparaginowego) - fenytoina, lamotrygina
 hamowanie kanałów wapniowych typu T - etosuksymid, flunaryzyna i nimodipina

Pobierz cały dokument
farmakoterapia.padaczki.i.choroby.parkinsona.doc
rozmiar 110 KB