INTEGRACJA SENSORYCZNA

Termin „Integracja Sensoryczna” pojawił się w 1902 r. w Anglii- dr Jean Ayres, terapeutka zajęciowa, przez ok. 30 lat studiowała funkcjonowanie mózgu, jak dzieci reagują na bodźce pobudzając narządy zmysłów podczas zabawy i uczenia się.

IS określa procesy percepcji zmysłowej wrażeń docierających do naszego ciała i integrowanych w układzie nerwowym by mogły być użyte do powstania odpowiednich reakcji.

Integracja Sensoryczna, to proces neurologiczny organizujący wrażenia płynące z ciała i środowiska w taki sposób, by mogły być użyte do celowego działania.

Bodźce płyną do naszego mózgu niosąc niezliczone ilości informacji.

Mózg lokalizuje, segreguje i porządkuje otrzymywane bodźce.

Kiedy bodźce płyną w dobrze zorganizowany i zintegrowany sposób, mózg może je wykorzystywać do tworzenia wyobrażeń, opracowywania zachowań i przyswajania wiedzy.

Rozwój integracji sensorycznej przebiega intensywnie w okresie od urodzenia do końca okresu przedszkolnego, a końcowym jego efektem jest zdolność do tworzenia pojęć, czytania, pisania, liczenia, zdobywania nowych umiejętności ruchowych oraz akceptowane społecznie zachowania.

Zaburzenia integracji zmysłowej (dyspraksja) na skutek minimalnych uszkodzeń mózgu powodują trudności w zdobywaniu nowych umiejętności, których nauka zabiera dużo więcej czasu niż zdrowym rówieśnikom, zaburzony kontakt z otoczeniem, problemy w nauce szkolnej, kontroli zachowania (nadpobudliwość, agresja, płaczliwość). Wynikiem tych problemów może być niska samoocena, a także brak wiary w siebie.

ZABURZENIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Unikanie wrażeń sensorycznych - obronność dotykowa

- dziecko nie lubi być przytulane, dotykane - nie lubi mycia twarzy i głowy, czesania

- unika używania rąk - nie lubi mycia zębów,

- nie lubi zabaw w piasku - nie lubi obcinania paznokci

- woli kąpiel w wannie niż pod prysznicem - nie lubi lekkiego dotyku

- nie lubi chodzić boso, chodzi na palcach preferuje bardziej stanowczy

- unika dotykania nowych i różnych faktur

Niepewność grawitacyjna

- dziecko nie chce odrywać się od podłoża - odczuwa nienaturalny lęk przed upadkiem i wysokością - nie lubi przebywać głową w dół - unika wspinania się

-nie lubi zabaw na placu zabaw -potrzebuje dużo czasu na opanowanie wchodzenia i schodzenia ze schodów - Obracając się dookoła własnej osi ma poczucie jakby spadało

Nietolerancja ruchu

- duży dyskomfort podczas szybkich, nagłych ruchów oraz kręcenia się

- dzieci bardziej wrażliwe potrafią czuć się źle od samego patrzenia

Zaburzenia posturalno - oczne

rąk- problemy z czytaniem, pisaniem i matematyką (problemy z przepisywaniem z tablicy, mylenie liter d, p, b)

- często nie ma dominacji

- niezgrabne ruchy (dziecko często się potyka, przewraca, nie potrafi asekurować się przed upadkiem)

- nie akceptuje siebie

- myli strony lewa - prawa

- nie lubi gier zespołowych i zabaw ruchowych (trudności z łapaniem piłki, chodzenie po drabinkach)

- trudno znosi stres

Podwrażliwość dotykowa

- dziecko nie lubi być dotykane

- może nie reagować na bodziec dotykowy, nie zauważyć że się uderzyło

- siada na dłoniach, stopach

- może mieć słabą świadomość własnego ciała

- może nie rozróżniać cech trzymanego przedmiotu

- może zauważyć, że było dotknięte, ale nie wie w które miejsce

- preferuje twarde i ciężkie przedmioty

Zaburzenia obustronnej integracji i sekwencyjności

- niskie umiejętności wykonywania ruchów sekwencyjnych - łapanie piłki w ruchu

- trudności z odróżnianiem prawej i lewej strony ciała

- niewykształcona lateralizacja - obustronna obniżona koordynacja

---