 | Pobierz cały dokument intensywna.terapia.fizjoterapia.intensywna.doc Rozmiar 111 KB |
INTENSYWNA TERAPIA
Pacjenci którzy cierpią na różnorodne schorzenia u których doszło do dysfunkcji lub niewydolności jednego lub kilku narządów, a zwłaszcza układu oddechowego i układu krążeniowego. Zwykle wymagają oni intensywnego monitorowania, oraz wspomagania mechanicznego lub farmakologicznego wspierania zaburzonych funkcji np. mechanicznej wentylacji, zastępowania czynności nerek.
Jakość życia pacjentów leczonych na oddziałach intensywnej terapii zależy w znacznym stopniu od kompetencji i zaangażowania personelu tych oddziałów w osiąganiu przez chorych kondycji psychofizycznej umożliwiającej nie tylko przeżycie stanu krytycznego, ale także ich egzystencję po ukończeniu leczenia na poziomie przez nich oczekiwanym.
Unieruchomienie chorego często z konieczności ale i też wskutek zaniedbań wynikających z innych działań. Wskutek unieruchomienia w stanie choroby występują zmiany czynnościowe i strukturalne w obrębie układu nerwowego i mięśniowego.
Unieruchomienie jest m.in. przyczyną skracania sarkomerów i zmniejszenia długości włókien mięśniowych. Zmniejsza się zawartość w tkance łącznej kolagenu, który traci wodę i glikozoaminoglikany.
Kliniczne wykładniki tych zmian znane są z oddziałów dla przewlekle chorych, gdzie brak zmian ułożenia chorego, jego długotrwała pozycja jest przyczyną przykurczów w st. biodrowych, barkowych, stop, nawet kostniejącego zapalenia mięsni.
Kostnienie - pierwszy okres badany poziom fosfatazy, jeżeli to nie jest zatrzymany farmakologicznie i wprowadzany ruch.
Unieruchomienie i nieprawidłowe ułożenie chorego wpływają także na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy, przyczyniając się do rozwoju zmian o typie martwicy rozpływnej (ogniska rozmiękania mózgu u osób w podeszłym wieku, po udarach i urazach mózgu) oraz zespołów bólowych. Sposoby rozwiązywania problemów związanych ze skutkami unieruchomienia i nieprawidłowych pozycji ciała określono w piśmiennictwie jako koncepcje neurodynamiczna. (neurodynamic koncept Elyey, Butler, Shacklock, 1985, 1989)
Zapobieganie - zmiana pozycji chorego (części jego ciała), stosowanie rożnych form ruchów biernych lub czynnych.
Oddziały intensywnej terapii:
- o profilu ogólnym
- oddziały specjalistyczne: kardiochirurgii, torakochirurgii, neurochirurgii, pediatryczne i neonatologiczne
Usytuowanie oddziału zależy od wielkości szpitala, jego architektury i profilu oddziałów. Oddział ten powinien znajdować się w pobliżu izby przyjęć i bloku operacyjnego. Jeśli jest to niemożliwe, oddział należy zlokalizować obok węzła komunikacyjnego, umożliwiającego szybki transport chorych.
Warunki jakie spełnia OAiIT
- możliwość obserwacji każdego chorego ze stanowiska pielęgniarki
 | Pobierz cały dokument intensywna.terapia.fizjoterapia.intensywna.doc rozmiar 111 KB |