1. Dla którego jonu gradient elektrochemiczny w poprzek błony jest największy?

1. Ca²⁺

2. Na⁺

3. K⁺

4. Cl^-

5. Mg²⁺

2. W motoneuronach pierwszy potencjał czynnościowy powstaje z reguły w:

1. dendrytach apikalnych

2. w częściach dendrytu przylegających do ciała komórki

3. w błonie komórkowej ciała komórkowego

4. we wzgórku aksonu

5. w zakończeniu aksonalnym

3. Następujące kanały jonowe (z wyjątkiem jednego) należą do grupy kanałów jonowych potasowych:

1. K_DR

2. GIRK

3. GABA_A

4. IRK

5. I_leak (przeciekowe)

4. Postsynaptyczne potencjał pobudzający posiada następujące cech z wyjątkiem jednej:

1. jest to depolaryzacja błony komórkowej

2. jest to hiperpolaryzacja błony komórkowej

3. zwykle posiada małą amplitudę i czas trwania

4. może powstawać w wyniku aktywacji receptorów jonotropowych

5. może powstawać w wyniku aktywacji receptorów metabotropowych

5. Potencjał czynnościowy w komórkach mięsni gładkich przewodu pokarmowego powstaje w wyniku aktywacji:

1. kanałów jonowych typu KDR

2. kanałów jonowych Ca²⁺ typu L

3. kanałów jonowych typu GIRK

4. kanałów jonowych typu K_ATP

5. kanałów jonowych sodowych

6. Kanały jonowe Ca²⁺ typu T posiadają następujące cechy, z wyjątkiem jednej:

1. są niskoprogowe tzn. są aktywowane przez nieznaczną depolaryzację błony komórkowej

2. są potencjałozależne

3. są kanałami, które się nie inaktywują

4. występują np. w komórkach rozrusznikowych Cajala i komórkach rozrusznikowych węzła zatokowo-przedsionkowego

5. ich aktywacja przyczynia się do powolnej spoczynkowej depolaryzacji w komórkach rozrusznikowych

7. Hiperpolaryzacja popobudzeniowa zależy głownie od aktywacji:

1. kanałów jonowych Na⁺

2. kanałów jonowych NMDA

3. kanałów jonowych AMPA

4. kanałów jonowych Cl^-

5. kanałów jonowych K⁺ zależnych od Ca²⁺

8. Szybkość przewodzenia włókien nerwowych, z jednym wyjątkiem, jest większa jeżeli:

1. średnica włókna jest większa

2. pojemność błony komórkowej jest większa

3. włókno jest zmielinizowane

4. opór błony komórkowej jest większy

5. w błonie występuje większa gęstość kanałów jonowych Na⁺

9. Którą z substancji jest dużym neuroprzekaźnikiem:

1. adrenalina

2. noradrenalina

3. kwas glutaminowy

4. wazopresyna

5. glicyna

10. Wzmacnianie postsynaptycznych potencjałów pobudzających może występować, z jednym wyjątkiem, na skutek:

1. sumowania czasowego

2. sumowania przestrzennego

3. aktywacji kanałów Ca²⁺ typu T

4. aktywacji kanałów jonowych Na ⁺ typu P (persistant)

5. aktywacji kanałów jonowych K ⁺ zależnych od Ca²⁺

11. Do efektorów układu nerwowego, z jednym wyjątkiem, zaliczamy:

1. włókna poprzecznie-prążkowane intrafuzalne

2. mięśnie gładkie

3. mięsień sercowy

4. gruczoły

5. ciałka ścięgniste Golgiego

12. Miniaturowe postsynaptyczne potencjały pobudzające w płytce motorycznej mają zwykle amplitudę:

1. ok. 90 mV

2. ok. 10 mV

3. kilkaset mV

4. ok. 1 mV

5. ok. 0,1 mV

13. Synapsa nerwowo-mięśniowa wyróżnia się spośród innych synaps tym, że:

1. amplituda postsynaptycznego potencjału pobudzającego wynosi ok. 90 mV

2. do szczeliny synaptycznej uwalniany jest neurotransmiter

3. neurotransmiter aktywuje receptory jonotropowe

4. neurotransmiter rozkładany jest przez enzym

5. uwalnianie neurotransmitera zachodzi w procesie wapniowo zależnym

14. Receptor dyhydropirydynowy odpowiada standardowemu kanałowi jonowemu:

1. Na⁺

2. Ca²⁺

3. K⁺

4. Cl^-

5. NMDA

15. Do niepolaryzujących środków zwiotczających, z jednym wyjątkiem, zaliczamy:

1. tubokurarynę

2. heksametonium

3. pancuronium

4. alfa-bungarotoksynę

5. sukcynylocholinę

16. Do receptorów glutaminergicznych nie zaliczamy:

1. receptorów NMDA

2. receptorów AMPA

3. receptorów kainowych

4. receptorów mGLUR1

5. receptorów GABA_B

17. Somatotopowa organizacja kory czuciowej umożliwia uzyskiwanie informacji o:

1. rodzaju i miejscu działania bodźca

2. sile działania bodźca

3. czasie trwania działania bodźca

4. częstotliwości działania bodźca

5. szybkości narastania intensywności działania bodźca

18. Drogę dośrodkową odruchu neuronalnego może stanowić:

1. akson alfa-motoneuronu

2. akson gamma-motoneuronu

3. neuron współczulny pozazwojowy

4. neuron przywspółczulny przedzwojowy

5. neuron czuciowy z włóknem dendrytycznym typu Ia

19. Do grupy receptorów czuciowych krótkich należą:

1. ciałka ścięgniste Golgiego

2. wrzeciona mięśniowe

3. ciałka Paciniego

4. receptory węchowe

5. ciałka Merkla

20. Do receptorów wolnoadaptujących się do bodźca, z jednym wyjątkiem, należą:

1. receptory czucia temperatury

2. ciałka Ruffiniego

3. ciałka Merkla

4. receptory czucia kinestetycznego w stawach

5. ciałka Paciniego

21. Po uszkodzeniu sznurów tylnych dochodzi do zaburzenia różnych rodzajów percepcji, z jednym wyjątkiem:

1. czucia wibracji

2. czucia dotyku

3. czucia ucisku

4. czucia kinestetycznego

5. czucia temperatury

22. Po uszkodzeniu sznurów tylnych, z jednym wyjątkiem:

1. zniesione jest czucie bólu

2. zniesione jest czucie kinestetyczne

3. zaburzone jest przestrzenne rozpoznawanie bodźca

4. zaburzone jest czasowe rozpoznawanie bodźca

5. występują trudności w pisaniu

23. W polu Brodmana 2 występuje reprezentacja czuciowa receptorów:

1. mięśni

2. stawów

3. szybko adaptujących się skóry

4. wolnoadaptujących się skóry

5. czucia temperatury

24. Drogi przednioboczne przewodzą, z jednym wyjątkiem, informacje z receptorów czucia:

1. bólu

2. temperatury

3. kinestetycznego

4. świądu

5. łaskotek

25. Ból trzewny posiada, z jednym wyjątkiem, następujące właściwości:

1. jest rozlany i słabo zlokalizowany

2. często posiada projekcje do skóry

3. często towarzyszy mu zwolnienie rytmu serca

4. towarzyszy mu zwykle wzrost ciśnienia tętniczego

5. reakcja afektywna polega na poszukiwaniu miejsca odosobnienia

26. W hamowaniu zstępującym czucia bólu biorą udział, z jednym wyjątkiem, następujące struktury:

1. substancja szara okołowodociągowa

2. jądra szwu

3. rdzeniowe zstępujące drogi serotoninergiczne

4. istota czarna - część gąbczasta

5. neurony czuciowe drugorzędowe rdzenia kręgowego

27. w skład jednostki motorycznej wchodzą:

1. motoneuron wraz ze wszystkim unerwianymi przez niego włóknami mięśniowymi

2. komórka piramidowa wraz ze wszystkimi motoneuronami unerwianymi przez jej akson

3. włókno czuciowe typu Ia wraz ze wszystkimi motoneuronami, z którymi tworzy kontakty synaptyczne

4. wszystkie elementy odruchu aksonalnego

5. wszystkie elementy neuronalnego łuku odruchowego

28. Hamowanie zawracające (typu Renshaw) jest przykładem:

1. dodatniego sprzężenia zwrotnego

2. ujemnego sprzężenia zwrotnego

3. hamowania obocznego

4. hamowania zstępującego

5. sumowania czasowego

29. Kora ruchowa odpowiada polu Brodmana:

1. 4

2. 20

3. 34

4. 17

5. 10

30. Włókna intrafuzalne wrzecion mięśniowych posiadają, z jednym wyjątkiem, następujące cechy:

1. są unerwione przez włókna czuciowe typu Ia

2. są unerwione ruchowo przez aksony gamma-motoneuronów

3. są unerwione przez aksony alfa-motoneuronów

4. są rozciągane w czasie rozciągnięcia całego mięśnia poprzecznie prążkowanego

5. ich części centralne są rozciągane w czasie aktywacji gamma-motoneuronów

31. Odruch na rozciąganie posiada, z jednym wyjątkiem, następujące cechy:

1. może mieć charakter monosynaptyczny

2. należy do odruchów własnych mięśni poprzecznie prążkowanych

3. jest zorganizowany na poziomie rdzenia kręgowego

4. jest aktywowany w czasie rozciągnięcia centralnej części wrzecion mięśniowych

5. w skład odruchu neuronalnego wchodzą włókna czuciowe typu Ib

32. Odruch Babińskiego posiada następujące cechy z wyjątkiem jednej:

1. występuje po uszkodzeniu dróg piramidowych

2. jest wywołany przez pobudzenie mechanoreceptorów bocznej powierzchni stopy

3. efektem odruchu jest grzbietowe zgięcie palucha i wachlarzowate rozsunięcie pozostałych palców stopy

4. efektem odruchu jest wyprost stawu kolanowego

5. odruch został opisany w 1896 roku przez Babińskiego

33. Choroba Parkinsona posiada następujące cechy z wyjątkiem jednej:

1. powstaje w wyniku zniszczenia komórek części gąbczastej istoty czarnej

2. powstaje w wyniku zniszczenia komórek części zbitej istoty czarnej

3. do objawów choroby zaliczamy akinezję, bradykinezję, propulsję

4. w leczeniu choroby stosuje się m.in. prekursor dopaminy L-DOPA

5. choroba jest następstwem zmniejszenia poziomu dopaminy w prążkowi

34. Najsilniejszym bodźcem powodującym wydalanie żółci z pęcherzyka żółciowego jest:

1. bombezyna

2. wzrost pH treści dwunastniczej

3. spadek pH treści dwunastniczej

4. wzrost poziomu cholecystokininy

5. wzrost poziomu pankreozyminy

35. Dwutlenek węgla jest transportowany przez krew przede wszystkim pod postacią:

1. karboksyhemoglobiny

2. karboksyalbumin

3. fizycznie rozpuszczonego CO₂ w osoczu

4. jonów wodorowęglanowych

5. związków karbaminianowych

36. Alfa-motoneurony, których aksony wchodzą w skład nerwu przeponowego, zlokalizowane są w:

1. rdzeniu przedłużonym

2. ośrodku pneumotaksycznym

3. segmentach C1-C4 rdzenia kręgowego

4. na brzusznej powierzchni mostu

5. w okolicach jądra zadwuznacznego rdzenia przedłużonego

37. Szybki (krótkotrwały) mechanizm adaptacyjny w warunkach hipoksji wysokogórskiej polega na:

1. wzroście produkcji 2,3-DPG

2. spadku produkcji 2,3-DPG

3. spadku wentylacji

4. wzroście wentylacji

5. wzroście objętości klatki piersiowej

38. Do mechanizmów odpowiedzialnych za długotrwałą adaptację do hipoksji wysokogórskiej zaliczamy:

1. wzrost syntezy 2,3-DPG

2. wzrost syntezy erytropoetyny

3. wzrost stężenia hemoglobiny i hematokrytu

4. wzrost angiogenezy w tkankach

5. wszystkie powyższe

39. Apneustyczny wzorzec oddychania cechuje:

1. zwiększona częstość oddychania

2. zwiększona amplituda (głębokość) oddechów

3. stopniowo zmniejszająca się amplituda oddechów

4. przedłużona faza wdechowa i zmniejszenie częstotliwości oddechów

5. zniesienie ruchów oddechowych

40. II ton serca powstaje w momencie:

1. zamknięcia zastawek przedsionkowo-komorowych

2. otwarcia się zastawek aortalnej i płucnej

3. zamknięcia się zastawek aortalnej i płucnej

4. otwarcia się zastawek przedsionkowo-komorowych

5. fazy maksymalnego wyrzutu krwi z lewej komory

41. Wzrost ciśnienia tętniczego krwi może być wywołany następującymi czynnikami, z wyjątkiem jednego:

1. wzrostem częstości skurczów serca

2. wzrostem frakcji wyrzutowej serca

3. spadkiem ilości krwi krążącej np. wskutek krwotoku

4. zablokowaniem receptorów muskarynowych w sercu

5. wzrostem aktywności układu współczulnego

42. W ciągu jednej minuty najwięcej krwi przepływa przez łożysko naczyniowe:

1. serca

2. wątroby

3. płuc

4. nerek

5. mózgu

43. Największy spadek ciśnienia perfuzyjnego krwi w układzie krążenia występuje w:

1. aorcie

2. tętniczkach

3. naczyniach włosowatych

4. dużych żyłach

5. naczyniach limfatycznych

44. Dodatni efekt inotropowy polega na:

1. zwiększeniu siły skurczu mięśnia sercowego

2. przyspieszeniu rytmu serca

3. zwolnieniu rytmu serca

4. przyspieszeniu przewodzenia w układzie bodźco-przewodzącym

5. zwolnieniu przewodzenia w układzie bodźco-przewodzącym

45. wskaż zdanie prawdziwe:

1. wydzielanie prolaktyny (PRL)występuje na skutek tonicznego wydzielania dopaminy (DA)

2. wazopresyna (ADH) wzmaga diurezę i prowadzi do spadku ciśnienia tętniczego

3. glikokortykoidy wykazują działanie immunosupresyjnie i przeciwzapalne

4. insulina podwyższa poziom glikemii

5. autokrynna droga oddziaływania polega na wydzielaniu hormonów do krwi i ich działaniu na komórki całego organizm

46. Hormon antydiuretyczny ADH jest odpowiedzialny przede wszystkim za utrzymanie:

1. stałego stężenia jonów Na⁺ w płynie zewnątrzkomórkowym

2. stałego stężenia jonów K⁺ w płynie zewnątrzkomórkowym

3. stałej osmolarności płynu zewnątrzkomórkowego

4. stałej objętości płynu zewnątrzkomórkowego

5. zmniejszenie objętości płynów zewnątrzkomórkowych

47. U zdrowego człowieka najmniejszy klirens nerkowy jest dla:

1. glukozy

2. kreatyniny

3. inuliny

4. kwasu paraaminohiprowego (PAH)

5. jonów H⁺

48. Który hormon powoduje wzrost absorpcji wapnia w jelitach:

1. calcytriol

2. calcytonina

3. kortyzol

4. polipeptyd jelitowy

5. GnRH

49. Gastryna jest uwalniana z komórek G, z jednym wyjątkiem, na skutek:

1. aktywacji układu współczulnego

2. aktywacji układu przywspółczulnego

3. zwiększenia wydzielania peptydu uwalniającego gastrynę (GRP)

4. hamowania wydzielania somatostatyny

5. aktywacji nieadrenergicznych, niecholinergicznych neuronów splotów podśłuzówkowych

50. Histamina działa na komórki okładzinowe, wydzielające kwas solny, z jednym wyjątkiem, za pośrednictwem:

1. aktywacji receptora metabotropowego H₂

2. aktywacji białka G

3. aktywacji cyklazy adenylowej

4. aktywacji kinazy białkowej C

5. fosforylacji kanału chlorkowego i antyportera K⁺/H⁺

51. Histamina wywołuje skurcz mięśniówki gładkiej przewodu pokarmowego w nastepującym mechanizmie, z jednym wyjątkiem:

1. aktywuje receptor H₂

2. aktywuje białko G

3. aktywuje cyklazy adenylową

4. prowadzi do wzrostu poziomu cAMP w cytoplazmie

5. aktywuje kinazę białkową typu C

52. Komórki gruczołowe i komórki przewodów trzustkowych wydzielają, z jednym wyjątkiem:

1. lipazy

2. amylazy

3. proteazy

4. dwuwęglany

5. sekretynę

53. Enzymy trzustkowe są wydzielane głównie w następstwie aktywacji:

1. receptorów dla cholecystokininy i receptorów muskarynowych typu M₃

2. receptorów adrenergicznych

3. receptorów histaminowych typu H₂

4. receptorów dla gastryny

5. receptorów opioidowych

54. Następujące czynniki, z wyjątkiem jednego, biorą udział w procesie wydzielania insuliny:

1. transporter glukozy GLUT-4

2. glukokinaza

3. ATP

4. kanał K_ATP

5. potencjałozależny kanał Ca²⁺

55. Bezpośrednim bodźcem aktywującym chemoreceptory centralne są:

1. wzrost stężenia jonów wodorowych w płynie mózgowo-rdzeniowym

2. spadek stężenia jonów wodorowych w płynie mózgowo-rdzeniowym

3. spadek ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi

4. spadek ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla w płynie mózgowo-rdzeniowym

5. spadek ciśnienia parcjalnego tlenu w płynie mózgowo-rdzeniowym

56. Aktywacja układu przywspółczulnego prowadzi do skurczu mięśniówki gładkiej dróg oddechowych, z jednym wyjątkiem, przy udziale:

1. aktywacji receptora muskarynowego

2. aktywacji białka G_q

3. aktywacji cyklazy adenylowej

4. aktywacji fosfolipazy C

5. wzrostu poziomu IP₃ i diacyloglicerolu w cytoplazmie

57. Najsilniejszym bodźcem zwiększającym wentylację minutową jest:

1. spadek ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla we krwi

2. wzrost ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla we krwi

3. wzrost ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi

4. spadek ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi

5. wzrost pH krwi

58. estrogeny mogą powodować wymienione poniżej zmiany w organizmie kobiety, z jednym wyjątkiem:

1. rozrost endometrium

2. wytworzenie drugorzędowych cech płciowych

3. skurcz macicy podczas porodu

4. wzrost libido

5. powiększenie gruczołów sutkowych

59. Komercyjne testy ciążowe wykorzystują związany z ciąża fizjologiczny:

1. wzrost stężenia progesteronu we krwi związany z produkcją ciałka żółtego

2. wzrost stężenia prostaglandyn w śluzie szyjkowym

3. wzrost stężenia estrogenów w moczu

4. wzrost stężenia βHCG w moczu

5. wzrost stężenia βHCG w ślinie

60. Receptory dla insuliny i hormonu wzrostu należą do rodziny receptorów:

1. metabotropowych

2. jonotropowych

3. tyrozynowych

4. czuciowych krótkich

5. czuciowych długich

---