Podstawowe wskaźniki analizy finansowej

Analiza powiązań o charakterze pionowo-poziomym w relacjach majątkowo-kapitałowych

1. wskaźnik struktury majątku (Sm), nazywany też wskaźnikiem związania (unieruchomienia) aktywów:

(1)

AT - aktywa trwałe

AO - aktywa obrotowe

• interpretacja zależy od przedmiotu działalności przedsiębiorstwa

• w przedsiębiorstwach produkcyjnych wskaźnik będzie przyjmował wartości wyższe, zaś w handlowych - niższe

• wzrost wskaźnika struktury majątku świadczy o umocnieniu się zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa, ale także o spadku jego elastyczności spowodowanej właśnie umocnieniem bazy aktywów trwałych

• jeżeli Sm > 1 to AT przewyższają AO

2. Wskaźnik struktury kapitału (Sk), nazywany też wskaźnikiem stopnia samofinansowania

(2)

KW - kapitał własny

KO - kapitał obcy

• wskaźnik struktury kapitału określa poziom kapitału własnego przedsiębiorstwa w stosunku do jego zobowiązań

• im wskaźnik ten jest wyższy, tym sytuacja finansowa przedsiębiorstwa jest lepsza

• wzrost wskaźnika struktury kapitału ocenić należy natomiast jako poprawę struktury zadłużenia przedsiębiorstwa, a co za tym idzie poprawę jego wypłacalności

• jeżeli Sk jest > 1 - finansowanie własne przewyższa finansowanie obce

• wskaźnik bywa obliczany jako relacja odwrotna, a więc KO/KW - wówczas nazywa się go wskaźnikiem DŹWIGNI FINANSOWEJ (albo przekładni finansowej)

Wskaźniki zastosowania kapitału, złota zasada bilansowa i finansowa

3. wskaźnik zastosowania kapitału własnego (Zkw)

(3)

KW - kapitał własny

AT - aktywa trwałe

• informuje, w jakim stopniu kapitał własny finansuje aktywa trwałe przedsiębiorstwa

• jeśli aktywa trwałe są w pełni pokryte kapitałem własnym, to wskaźnik przyjmuje wartości powyżej 1

• sytuacja taka oznacza spełnienie tzw. złotej zasady bilansowej, która głosi, że aktywa trwałe, jako długoterminowe składniki majątku, cechujące się niskim stopniem płynności, powinny być finansowane kapitałami własnymi, które stanowią stabilne źródła finansowania majątku, oddane do dyspozycji przedsiębiorstwa na dłuższy czas

4. wskaźnik zastosowania kapitału obcego (Zko)

(4)

KO - kapitał obcy

AO - aktywa obrotowe

• jeśli złota zasada bilansowa jest spełniona, to wskaźnik zastosowania kapitału obcego będzie przyjmował wartości poniżej 1

• wsk. ten dotyczy stopnia sfinansowania aktywów obrotowych z kapitałów obcych przedsiębiorstwa i dopełnia wnioski płynące z badania wskaźnika zastosowania kapitału własnego

5. wskaźnik zastosowania kapitału stałego (Zks)

(5)

KS - kapitał stały (suma kapitału własnego i kapitału obcego długoterminowego)

AT - aktywa trwałe

• można poddać badaniu wskaźniki zastosowania kapitału przyjmując bardziej liberalną wersję złotej zasady bilansowej

• złota zasada finansowa głosi, że aktywa trwałe przedsiębiorstwa powinny być finansowane stabilnymi źródłami finansowania w postaci kapitału stałego, który stanowi sumę kapitałów własnych i kapitałów obcych długoterminowych przedsiębiorstwa (bardziej liberalna wersja wskaźników zastosowania kapitału)

• jeżeli wsk. zastosowania kapitału stałego >1, to złota zasada finansowa jest spełniona

6. wskaźnik zastosowania kapitału obcego krótkoterminowego (Zko(kt))

(6)

KO (kt) - kapitał obcy krótkoterminowy

AO - aktywa obrotowe

7. Wskaźnik ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa (Wsf)

(7)

Sk - wskaźnik struktury kapitału

Sm - wskaźnik struktury majątku

Zkw - wskaźnik zastosowania kapitału własnego

Zko - wskaźnik zastosowania kapitału obcego

• całościowa ocena ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa

• wzrost poziomu tego wskaźnika ocenia się pozytywnie, zaś spadek negatywnie

• spadek wartości wskaźnika sygnalizuje bowiem wzrost trudności finansowych przedsiębiorstwa i pogorszenie sytuacji majątkowej.

Wskaźniki płynności finansowej

8. wskaźnik bieżącej płynności (current ratio), wskaźnik płynności trzeciego stopnia

(8.)

AO - aktywa obrotowe

ZB - zobowiązania bieżące (kapitały obce krótkoterminowe)

• pozwala określić, w jakim stopniu przedsiębiorstwo jest w stanie pokryć swoje zobowiązania bieżące płynnymi aktywami, czyli aktywami obrotowymi

• wartości tego wskaźnika powinny oscylować wokół 2 (spotyka się inne normy, np. nie niższy niż 1,2)

• spadek poziomu tego wskaźnika ocenić należy jako pogorszenie się płynności przedsiębiorstwa

• wysokie jego wartości świadczą o nadpłynności, która również nie jest zjawiskiem korzystnym - obniża rentowność działalności, poprzez angażowanie kapitału długoterminowego w finansowanie krótkoterminowych aktywów

9. wskaźnik płynności szybkiej (quick ratio), wskaźnik płynności drugiego stopnia

(9.)

AO - aktywa obrotowe

Zap - zapasy

RM - rozliczenia międzyokresowe krótkoterminowe

ZB - zobowiązania bieżące (kapitały obce krótkoterminowe)

* w liczniku można ująć sumę należności i inwestycji krótkoterminowych

• wskaźnik określa, w jakim stopniu przedsiębiorstwo jest w stanie pokryć zobowiązania bieżące tymi aktywami obrotowymi, które mogą być przekształcone na efektywny pieniądz po upływie krótkiego czasu przeznaczonego na ich spieniężenie

• informuje zatem o zdolności przedsiębiorstwa do szybkiego regulowania zobowiązań krótkoterminowych

• wartości wskaźnika płynności szybkiej zawsze będą niższe od wartości wskaźnika płynności bieżącej, a różnica ta będzie zależna od udziału zapasów w aktywach obrotowych - jeśli ich stany nie są wysokie, to wartości obu wskaźników mogą być zbliżone

• przyjmuje się, że wartość wskaźnika płynności szybkiej powinna oscylować wokół 1

• utrzymujący się trend spadkowy wartości tego wskaźnika znacznie poniżej wartości wzorcowej niewątpliwie świadczy o pogorszeniu płynności przedsiębiorstwa

10. wskaźnik płynności gotówkowej (cash ratio), wskaźnik płynności pierwszego stopnia

(10.)

InKt - inwestycje krótkoterminowe

ZB - zobowiązania bieżące (kapitały obce krótkoterminowe)

• najbardziej konserwatywna miara płynności

• informuje, jaki procent zobowiązań bieżących przedsiębiorstwo jest w stanie pokryć najbardziej płynnymi spośród aktywów obrotowych

• wzrost wartości tego wskaźnika w czasie ocenić należy jako wzmocnienie płynności przedsiębiorstwa, a trend taki może być wywołany zmianą polityki zarządzania gotówką i krótkoterminowymi inwestycjami finansowymi.

11. wielkość kapitału obrotowego netto

lub

KS - kapitał stały (suma kapitałów własnych i kapitałów obcych długoterminowych)

AT - aktywa trwałe

AO - aktywa obrotowe

ZB - zobowiązania bieżące (kapitały obce krótkoterminowe)

• występowanie dodatniego kapitału obrotowego netto ocenić należy pozytywnie

• świadczy to o zachowaniu prawidłowych relacji majątkowo-kapitałowych w przedsiębiorstwie

• jest wówczas spełniona złota zasada finansowa (czyli aktywa trwałe są w całości finansowane stabilnymi, długoterminowymi kapitałami), zachowana jest także płynność finansowa bieżąca (gdyż aktywa obrotowe przewyższają zobowiązania bieżące)

• ujemny kapitał obrotowy netto jako zjawisko negatywne oznacza więc, że w przedsiębiorstwie zobowiązania bieżące wykorzystywane są do finansowania aktywów trwałych.

Ocena efektywności zarządzania aktywami - wskaźniki wykorzystania majątku, czyli wskaźniki obrotowości (rotacji)

12. wskaźnik rotacji należności

a) w razach (WRn_R)

(12a)

b) w dniach (WRn_D)

(12b)

Sn - sprzedaż netto

N - należności (przeciętny stan)

• wskaźnik rotacji należności w razach informuje, ile razy w ciągu danego okresu dokonuje się cykl inkasa należności

• przyjmuje się na ogół, że im wyższy jest poziom tego wskaźnika, tym lepiej przedsiębiorstwo zarządza należnościami i tym wyższa jest płynność jego środków obrotowych

• wskaźnik rotacji należności w dniach informuje natomiast, ile dni potrzeba w przedsiębiorstwie, by należności zostały uregulowane

• im wskaźnik ten jest niższy, tym szybciej gotówka krąży w przedsiębiorstwie, gdyż tym szybciej odbiorcy spłacają należne przedsiębiorstwu kwoty

13. wskaźnik rotacji zapasów

a) w razach (WRz_R)

(13a)

b) w dniach (WRz_D)

(13b)

Sn - sprzedaż netto

Z - zapasy

• wskaźnik rotacji zapasów w razach informuje, ile razy w ciągu danego okresu dokonuje się cykl obrotu zobowiązań

• wzrost tego wskaźnika w czasie ocenia się jako przejaw efektywności w zarządzaniu zapasami przedsiębiorstwa

• w rezultacie następuje bowiem mniejsze zapotrzebowanie na kapitał, a co za tym idzie poprawa płynności finansowej przedsiębiorstwa, spadek kosztów finansowych i poprawa rentowności

• spadek poziomu wskaźnika może być zaś przejawem gromadzenia nadmiaru zapasów przy osłabieniu popytu, bądź sygnalizować wzrost zapasów nieprawidłowych w przedsiębiorstwie (nadmiernych i zbędnych)

• pamiętać jednak należy, że poziom wskaźnika rotacji zapasów ściśle zależny jest od branży, w której przedsiębiorstwo działa, a co z tym związane - od długości jego cyklu produkcyjnego

• na ogół w branżach o długim cyklu produkcyjnym obserwuje się niskie wskaźniki rotacji zapasów

• wskaźnik rotacji zapasów w dniach określa, przez ile dni przeciętnie zawiązany jest kapitał w zapasach

• spadek poziomu tego wskaźnika ocenia się więc pozytywnie

• spotykane modyfikacje: zamiast przychodów ze sprzedaży (Sn) uwzględnia się koszty działalności operacyjnej

14. wskaźnik rotacji zobowiązań bieżących

a) w razach (WRzb_R)

(14a)

b) w dniach (WRzb_D)

(14b)

Sn - sprzedaż netto

Zb - zobowiązania bieżące

• wskaźnik rotacji zobowiązań bieżących w razach informuje, ile razy w danym okresie dokonuje się cykl zobowiązań bieżących (czyli cykl ich zapłaty)

• im jego poziom jest niższy, tym lepiej (zakładając, że przedsiębiorstwo płaci swoje zobowiązania terminowo)

• wskaźnik rotacji zobowiązań bieżących w dniach określa ile przeciętnie dni upływa w przedsiębiorstwie od momentu powstania zobowiązań bieżących do momentu ich spłaty

• im ten okres jest dłuższy (oczywiście przy założeniu, że przedsiębiorstwo reguluje zobowiązania bieżące terminowo), tym lepiej przedsiębiorstwo zarządza swoim kapitałem, gdyż może przez dłuższy okres wykorzystywać tanie źródła finansowania działalności.

• spotykane modyfikacje: zamiast przychodów ze sprzedaży (Sn) uwzględnia się koszty działalności operacyjnej

15. wskaźnik rotacji aktywów

a) trwałych (WRat)

(15a)

b) ogółem (WRa)

(15b)

Sn - przychody ze sprzedaży netto

AT - aktywa trwałe

A - aktywa ogółem

• wskaźniki rotacji aktywów trwałych i rotacji aktywów całkowitych określają efektywność zarządzania tymi aktywami w przedsiębiorstwie

• wyższe wartości tych wskaźników oznaczają bardziej efektywne wykorzystanie tych aktywów

• rotacja aktywów trwałych może być wysoka również w przedsiębiorstwach, które posiadają aktywa trwałe zużyte i zamortyzowane w znacznym stopniu.

• w takim przypadku wysokie wskaźniki obrotowości aktywów trwałych wskazywać będą na konieczność modernizacji przedsiębiorstwa

16. ocena stopnia zużycia aktywów

• dla dopełnienia wniosków można obliczyć wskaźnik umorzenia aktywów trwałych

wsk. umorzenia aktywów trwałych = umorzenie aktywów trwałych / wartość początkowa aktywów trwałych

• informuje o stopniu zużycia aktywów trwałych

• tendencja wzrostowa - oznacza tzw. dekapitalizację majątku, aktywa w coraz większym stopniu umorzone; spadek - zjawisko pozytywne, oznacza odtwarzanie zasobów majątku

• wartość wsk. może spaść skokowo - w przypadku likwidacji dużej grupy aktywów

Cykl konwersji gotówki

• określa ile dni upływa od momentu wypływu środków pieniężnych z przedsiębiorstwa na regulowanie zobowiązań do momentu wpływu środków z tytułu zaangażowanych należności

• długość cyklu konwersji gotówki (C_KG) można ustalić w następujący sposób:

(17)

WRn_D - wskaźnik rotacji należności w dniach

WRz_D - wskaźnik rotacji zapasów w dniach

WRzb_D - wskaźnik rotacji zobowiązań bieżących w dniach

• krótki cykl konwersji gotówki oznacza, że pieniądze zainwestowane w poszczególne składniki aktywów obrotowych (zapasów i należności) powracają do przedsiębiorstwa szybko i mogą być ponownie wykorzystane dla sfinansowania kolejnego cyklu produkcyjnego

• spadek cyklu konwersji gotówki oceniać należy pozytywnie

• ujemny cykl konwersji gotówki może być rezultatem znacznego poziomu zobowiązań przeterminowanych i w takim przypadku zjawisko należy ocenić negatywnie

• często równolegle obserwuje się występowanie ujemnego kapitału obrotowego netto, co jednoznacznie oznacza, że zobowiązania bieżące finansują część aktywów trwałych przedsiębiorstwa.

Ocena zadłużenia

18. wskaźnik poziomu ogólnego zadłużenia (wskaźnik obciążenia aktywów zobowiązaniami)

(18.)

KO - kapitał obcy (zobowiązania ogółem)

KC - kapitał całkowity

• wskaźnik poziomu ogólnego zadłużenia bada udział kapitałów obcych w finansowaniu działalności,

• informuje więc, jaki procent całkowitych aktywów przedsiębiorstwa jest finansowany długiem

• ocena stopnia zabezpieczenia spłaty zadłużenia posiadanymi aktywami

• wysokie wartości tego wskaźnika świadczą więc o znacznym zadłużeniu przedsiębiorstwa i dużym uzależnieniu finansowym przedsiębiorstwa (aktywa ogółem są w dużym stopniu finansowane kapitałem obcym)

• niska wartość wskaźnika - niezależność finansowa

• wnioskowanie należy dopełnić analizując strukturę zobowiązań w podziale na długo i krótkoterminowe

.

19. wskaźnik zadłużenia długoterminowego

(19.)

KO_D - kapitał obcy długoterminowy (zobowiązania długoterminowe)

KC - kapitał całkowity

• uzupełnia wnioski płynące z analizy wskaźnika zadłużenia ogólnego w zakresie polityki zarządzania długiem w przedsiębiorstwie

• wzrost wartości tego wskaźnika oznacza rosnące znaczenie zadłużenia długoterminowego w finansowaniu aktywów przedsiębiorstwa, które pociąga za sobą konieczność utrzymania długookresowej zdolności do regulowania zobowiązań odsetkowych

• nie powinien znacząco odbiegać od wskaźnika zadłużenia ogólnego - wówczas niski jest udział zobowiązań krótkoterminowych w finansowaniu aktywów, co sprzyja stabilności finansowej przedsiębiorstwa

• we wnioskowaniu pomaga odniesienie do struktury zobowiązań - ocena udziału zobowiązań długoterminowych w zobowiązaniach ogółem, sytuacja finansowa jest tym stabilniejsza, im w większym stopniu udział zobowiązań długoterminowych dominuje nad udziałem zobowiązań krótkoterminowych

.

20. wskaźnik zadłużenia kapitału własnego

(20.)

KO - kapitał obcy (zobowiązania ogółem)

KW - kapitał własny

• wskaźnik ten ma szczególne znaczenie przy ocenie zdolności kredytowej przedsiębiorstwa

• pozwala ocenić, ile razy zobowiązania ogółem przewyższają wartość kapitału własnego (jaka kwota zobowiązań przypada na 1 złotówkę kapitału własnego)

• wzrastający poziom zadłużenia kapitału własnego oznacza pogorszenie zdolności kredytowej przedsiębiorstwa

• określa stopień zabezpieczenia ogółu zobowiązań kapitałem własnym (który pełni min. funkcję gwarancyjną)

• warto uzupełnić oceną o wskaźnik długoterminowego zadłużenia kapitału własnego

21. wskaźnik długoterminowego zadłużenia kapitału własnego

(21.)

gdzie:

W_ZKW - wskaźnik zadłużenia kapitału własnego

KO_D - kapitał obcy długoterminowy (zobowiązania długoterminowe)

KW - kapitał własny

• pożądane są wartości wskaźnika pow. 1

• jednak jeżeli wartość wskaźnika znacznie przewyższa 1, to przedsiębiorstwo ocenia się jako zbytnio zadłużone, co może zagrażać jego bezpieczeństwu finansowemu

Ocena zdolności do obsługi długu (poziomu wypłacalności)

22. wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem

Zb - zysk brutto

O - odsetki

• bada pokrycie odsetek zyskiem brutto, bo odsetki są płacone od kredytów przed opodatkowaniem dochodu przedsięb.

• suma zysku brutto i odsetek w liczniku oznacza maksymalną kwotę, jaką kredytobiorca może zapłacić z tytułu tych odsetek, nie ponosząc strat

• im wyższe wartości wskaźnika, tym wyższa jest jego zdolność do wywiązywania się z zobowiązań odsetkowych

• wartości niskie sygnalizują problemy w zakresie wywiązywania się z zobowiązań odsetkowych

23. wskaźniki pokrycia długu zyskiem (wskaźniki wiarygodności kredytowej)

• wskaźnik pokrycia długu zyskiem I stopnia

• wskaźnik pokrycia długu zyskiem II stopnia

• wskaźnik pokrycia długu nadwyżką finansową

23a) wskaźnik pokrycia długu zyskiem I stopnia:

(17a)

Zb - zysk brutto

O - odsetki

R - raty kredytu

• WD(I) ukazuje stopień zabezpieczenia obsługi łącznego długu (rat kredytu z odsetkami), im wyższe wartości, tym wyższa zdolność do spłaty długu

24b) wskaźnik pokrycia długu zyskiem II stopnia:

(24b)

Zn - zysk netto

O - odsetki

R - raty kredytu

• WD(II) pomaga w ocenie efektywności wykorzystania zaciągniętych kredytów - spadek wartości sygnalizuje obniżenie rentowności zainwestowanego kapitału, co może wynikać z jego nieefektywnego zaangażowania, ewentualnie zbyt dużą skłonność do inwestowania

24 c) wskaźnik stopnia pokrycia odsetek przepływami pieniężnymi (nadwyżką finansową):

(24c)

Zn - zysk netto

Am - amortyzacja

O - odsetki

• pozwala ocenić, czy generowana nadwyżka finansowa jest wystarczająca dla pokrycia zobowiązań odsetkowych przedsiębiorstwa

• jeśli wzrost zadłużenia przedsiębiorstwa wywołany jest wzrostem zobowiązań generujących odsetki, badanie tego wskaźnika jest w pełni uzasadnione

• jako pozytywny trend oceniać należy wzrost zdolności przedsiębiorstwa do pokrycia obciążenia odsetkami.

Modyfikacje formuły 24c) - zdolność obsługi długu z uwzględnieniem przepływów pien.

(24d)

(24e)

(24f)

Got_op - gotówka netto z działalności operacyjnej

Zn - zysk netto

Am - amortyzacja

O - odsetki

R - raty kredytu

• modyfikacja dotyczy ujęcia przepływów pieniężnych (ogółem i operacyjnych) i mianownika (odsetki oraz raty kapitałowe)

• doprecyzowanie odpowiedzi na pytanie w jakiej części przeds. ma możliwość spłacać raty kapitałowo-odsetkowe bazując na gotówce wygenerowanej z działalności operacyjnej

Rentowność sprzedaży

25. wskaźnik stopy marży brutto (SM_B),

(25)

Zs - zysk brutto ze sprzedaży

Sn - przychody ze sprzedaży netto

• pozwala określić jak kształtuje się relacja zysku brutto ze sprzedaży do przychodów netto ze sprzedaży

• wskazuje, jaka część przychodów ze sprzedaży netto przeznaczana jest na pokrycie kosztów sprzedanych produktów, towarów i materiałów

• możliwa modyfikacja - ujęcie w mianowniku zysku (straty) ze sprzedaży

26. wskaźnik rentowności sprzedaży brutto (RS_B)

(26)

27. wskaźnik rentowności sprzedaży netto (RS_N):

(27)

Zb - zysk brutto

Zn - zysk netto

Sn - przychody ze sprzedaży netto

wskaźnik rentowności sprzedaży brutto (RS_B) i netto (RS_N)

• wskaźnik rentowności sprzedaży brutto rozszerza analizę stopy marży brutto, wskazując na obciążenie przychodów ze sprzedaży netto wszystkimi kosztami działalności

• podobnie interpretuje się wskaźnik rentowności sprzedaży netto, który uwzględnia dodatkowo obciążenie przychodów także kosztami wynikającymi z obciążeń podatkowych

• różnica w poziomie wskaźników rentowności sprzedaży brutto a netto wskazuje zatem na skalę obciążeń fiskalnych

• ogólnie rzecz ujmując, im dany wskaźnik rentowności sprzedaży jest niższy, tym większa wartość sprzedaży musi być zrealizowana dla osiągnięcia pożądanego poziomu danej kategorii zysku

• wysokie wskaźniki rentowności sprzedaży wskazują na solidną przewagę konkurencyjną przedsiębiorstwa

• niskie wartości wskaźników wskazują, że przedsiębiorstwo niedostatecznie kontroluje poziom kosztów, co zagraża jego konkurencyjności

• należy pamiętać, że wartość wskaźników rentowności sprzedaży jest zależna od branży, w której przedsiębiorstwo prowadzi działalność

• inne spotykane modyfikacje: sprawdzanie relacji wyniku danego segmentu rachunku wyników do przychodów realizowanych w tym segmencie, np. wynik z działalności gospodarczej/przychody z działalności gospodarczej

• często zaleca się też badanie relacji: zysk netto/ przychody ogółem, a więc przychodów z wszystkich rodzajów działalności - interpretacja: jaka kwota wyniku netto jest zawarta w jednej złotówce przychodów ogółem

Rentowność aktywów (majątku), tzw. rentowność ekonomiczna

28. wskaźnik rentowności majątku (tzw. ROA - z ang. Return on Assets)

(28)

Zn - zysk netto

A - aktywa ogółem

• informuje o zdolności przedsiębiorstwa do generowania zysku netto z zaangażowanych aktywów (kapitału całkowitego)

• określa efektywność zarządzania aktywami przedsiębiorstwa - im wyższa jest wartość wskaźnika, tym jako efektywniejsze ocenia się wykorzystanie majątku

• pamiętać należy jednak, że wysokie wartości wskaźnika mogą być wywołane wiekiem zaangażowanych aktywów, które - choć zamortyzowane w znacznym stopniu - nie utraciły zdolności produkcyjnych

• aby doprecyzować można dodatkowo zbadać rentowność aktywów obrotowych i rentowność aktywów trwałych

• spotyka się też modyfikacje - zysk brutto / aktywa ogółem

• w analizie dźwigni finansowej operuje się tzw. ROA skorygowanym obliczanym jako: [zysk netto + odsetki(1-TR)]/aktywa ogółem

Rentowność kapitału własnego, tzw. rentowność finansowa

29. wskaźnik rentowności kapitałów własnych (tzw. ROE - z ang. Return on Equity)

(29)

Zn - zysk netto

KW - kapitały własne

• pozwala określić efektywność wykorzystania kapitałów własnych w przedsiębiorstwie

• z tego względu leży on w sferze szczególnych zainteresowań właścicieli przedsiębiorstwa, którzy zainteresowani są wielkością zysku netto, jaką przedsiębiorstwo jest w stanie wygenerować z powierzonego mu kapitału

• im wyższe wartości tego wskaźnika, tym jako lepszą ocenia się sytuację finansową przedsiębiorstwa

• spotykane modyfikacje: zysk brutto / kapitały własne; ew. zysk netto / kapitał zakładowy; ew. zysk netto / kapitał stały

Rentowność w ujęciu pieniężnym

30. Rentowność pieniężna sprzedaży ROSp

(30)

31. Rentowność pieniężna aktywów ROAp

(31)

32. Rentowność pieniężna kapitałów własnych ROEp

(32)

CF - cash flow, tu: jako nadwyżka finansowa, czyli zysk netto + amortyzacja

Sn - przychody ze sprzedaży netto

A - aktywa ogółem

KW - kapitały własne

• w dobrze prosperującej firmie w długim okresie wskaźniki rent. pien. powinny wykazywać takie same tendencje jak wskaźniki rentowności tradycyjne (memoriałowe)

Piramidalne układy wskaźników rentowności - model DuPonta

Rozbudowa ROE przy założeniach:

ROE = ROA x mnożnik kapitału własnego

ROA = wskaźnik rentowności sprzedaży netto x wskaźnik rotacji aktywów

w rezultacie układ piramidalny wg DuPonta ma postać:

(33)

(czyli rentowność kapitału własnego zależy od rentowności sprzedaży netto (ROS), rotacji aktywów ogółem i mnożnika kapitału własnego)

Zn - zysk netto

KW - kapitały własne

Sn - sprzedaż netto

A- aktywa ogółem, czyli kapitał całkowity

Analiza wskaźnikowa

- 2 -

---