 | Pobierz cały dokument bezrobocie.16.str.inne.doc Rozmiar 105 KB |
SPIS TREŚCI
Wstęp
Problematyka bezrobocia i zatrudnienia od dawna przyciąga uwagę teoretyków i polityków gospodarczych. Wysokie bezrobocie oznacza, że gospodarka nie produkuje tyle, ile mogłaby produkować, gdyby wszyscy wyrażający chęć podjęcia pracy mogli ją znaleźć. Oznacza ona również nędzę, społeczne niepokoje i brak nadziei dla bezrobotnych. Bezrobocie rodzi pogorszenie poziomu życia bezrobotnych i niezadowolenie społeczne.
Przez 40 lat po okresie Wielkiego Kryzysu dążono do uniknięcia powtórzenia się sytuacji z lat trzydziestych. W latach siedemdziesiątych poglądy na temat bezrobocia zaczęły się zmieniać. Ludzie zaczęli odrzucać keynesowski pesymizm. Uwierzyli w możliwości dostosowania się gospodarki do wstrząsów i szybkiego powrotu do stanu pełnego zatrudnienia.
Pełne zatrudnienie oznacza, bowiem sytuację, gdy każdy człowiek zdolny do pracy i chcący pracować, może znaleźć pracę w stosunkowo krótkim okresie i na warunkach ustalonych przez normy prawa pracy. Najczęściej pełne zatrudnienie definiuje się jako stan gospodarki, w którym bezrobocie nie przekracza 3-5% czynnych zawodowo. Stan pełnego zatrudnienie nie oznacza, więc zerowej stopy bezrobocia, gdyż ludzie ciągle zmieniają pracę, pozostając jakiś czas na rynku pracy. Model klasyczny zaczął być szerzej akceptowany jako opis sposobu działania gospodarki nawet w bardzo krótkim okresie. Ponieważ w modelu klasycznym bezrobocie jest wynikiem dobrowolnych decyzji jednostek, nie można utrzymywać, że oznacza ono wielkie ludzkie cierpienie.
Co więcej, badania ekonomistów zajmujących się problematyką pracy wykazały, że w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych bezrobotni najczęściej szybko znajdowali zatrudnienie.
Warto wiedzieć- podstawowe wiadomości dotyczące bezrobocia
 | Pobierz cały dokument bezrobocie.16.str.inne.doc rozmiar 105 KB |