Politechnika Lubelska w Lublinie |
Laboratorium urządzeń elektrycznych |
|||
|
Ćwiczenie Nr 1 |
|||
Wykonał: Rachański Edward Sobańska Diana Patyra Artur Pietras Patryk |
Semestr
VI |
Grupa
ED 6.5 |
Rok akad.
2005/2006 |
|
Temat ćwiczenia: Pomiar prędkości łuku prądu stałego przy wydmuchu elektromagnetycznym.
|
Data wykonania: 3,04,2006 |
Ocena
|
Cel ćwiczenia:
Zapoznanie się z właściwościami łuku elektrycznego prądu stałego-zbadanie wpływu prądu łuku i prądu wydmuchu na efektywność gaszenia łuku.
Schemat układu pomiarowego:
Wyznaczanie prędkości łuku w funkcji prądu cewek v=f(Iw)
a) tabela pomiarów:
Prąd łuku Ił=20A |
|||||||||
Iw |
t1 |
t2 |
t3 |
t4 |
t5 |
t6 |
tc |
Δl |
ν |
A |
ms |
ms |
ms |
ms |
ms |
ms |
ms |
cm |
m/s |
1,5 |
6,225 |
8,837 |
10,537 |
14,150 |
15,025 |
|
15,025 |
6 |
|
1,25 |
3,437 |
5,075 |
7,362 |
9,762 |
12,587 |
14,7 |
14,7 |
6 |
|
1 |
3,812 |
7,987 |
12,425 |
15,687 |
17,575 |
|
17,575 |
6 |
|
0,75 |
4,562 |
10,087 |
15,187 |
20,312 |
23,675 |
|
23,675 |
6 |
|
0,5 |
6,462 |
13,212 |
19,625 |
25,6 |
28,050 |
|
28,050 |
6 |
|
W obliczeniach wykorzystałem wzór ν=Δl/Δt
np. ν=(6*10-2/15,025*10-3)*10=3,993m/s
b) charakterystyka v=f(Iw):
Wyznaczanie prędkości łuku w funkcji prądu łuku v=f(IL)
a) tabela pomiarów:
Prąd cewek wydmuchowych Iw=1A |
||||||||
IL |
t1 |
t2 |
t3 |
t4 |
t5 |
tc |
Δl |
ν |
A |
ms |
ms |
ms |
ms |
ms |
ms |
cm |
m/s |
24 |
3,725 |
7,512 |
11,062 |
13,575 |
15,5 |
15,5 |
6 |
|
22 |
3,662 |
7,087 |
10,387 |
14,075 |
16,037 |
16,037 |
6 |
|
20 |
3,7 |
8,512 |
12,262 |
14,937 |
18,725 |
18,725 |
6 |
|
18 |
4,187 |
8,362 |
11,362 |
17,225 |
18,175 |
18,175 |
6 |
|
16 |
4,887 |
12,487 |
18,1 |
20 |
20,125 |
20,125 |
6 |
|
b)charakterystyka v=f(IL):
WNIOSKI:
W powyższym ćwiczeniu zajmowaliśmy się określeniem wpływu prądu łuku oraz prądu wydmuchu cewek wydmuchowych gaszących łuk na prędkość łuku.
Prędkość przemieszczania się łuku zależy od wartości prądu i długości łuku oraz konstrukcji komory gaszeniowej.
Pomiary wykonywaliśmy dla stałego prądu łuku przy zmieniających się wartościach prądu cewek wydmuchowych, a następnie przy stałej wartości prądu cewek wydmuchowych, a przy zmieniających się wartościach prądu łuku. W obu przypadkach prędkość łuku zwiększała się w miarę wzrostu zmieniających się wartości prądów.
Prędkość łuku określona była na podstawie wykresu napięcia fototranzystorów pełniących rolę sond. Im szersze impulsy napięcia na oscyloskopie tym prędkość łuku mniejsza. Prędkość łuku zwiększała się w miarę wzrostu odległości łuku od jednego z rożków do drugiego-czasy impulsów napięcia coraz krótsze: (t5-t4) < (t4-t3)
Na podstawie pomiarów stwierdzić można że wraz ze wzrostem prądu cewek wydmuchowych prędkość łuku wzrasta i wzrastają warunki na skuteczniejsze zgaszenie łuku.
Silne pole magnetyczne ( zwiększające się wraz ze wzrostem prądu Iw ) znacznie przyspiesza przemieszczanie się łuku w obszar zimnej niezjonizowanej przestrzeni co powoduje wzrost poboru mocy z łuku, prowadzący do skrócenia czasu łukowego oraz obniżenia temperatury styków, a więc ograniczenia ich zużycia.
Potwierdza to celowość stosowania takich elementów w urządzeniach przeznaczonych do gaszenia łuku w powietrzu.