Jak być szczęśliwym?
John Davies, acceptance@optusnet.com.au, http://www.members.optusnet.com.au/~acceptance/index.htm
Abraham Lincoln powiedział kiedyś: "Większość ludzi jest na tyle szczęśliwych, na ile się na to sami zdecydują". Patrząc dziś na większość ludzi, oczywiste jest, że jeszcze się nie zdecydowali. Szczęście to efekt wyboru - wyboru, jak skutecznie wykorzystywać myśli, które wpływają i wypływają z umysłu. Myśli, które wpuszczasz, mają wpływ na to, jak postrzegasz świat dookoła. Jeśli świat jest według ciebie ponury, wrogi i nieszczęśliwy, to twój umysł pełen jest ponurych, wrogich i nieszczęśliwych myśli. Zmień swoje myśli, a zmienisz swój świat!
Kurs ten ma na celu przede wszystkim pomóc ci zrozumieć, że to nie zewnętrzne wydarzenia w twoim życiu powodują, że czujesz się nieszczęśliwy. To, co robią i mówią inni, nie może cię unieszczęśliwić. To twoja reakcja na to, co mówią bądź robią, decyduje o tym, czy wybierasz szczęście czy nieszczęście. Nieszczęście nie powstaje poza tobą. Nieszczęście pochodzi z wewnątrz. Nieszczęście to stan umysłu - chory sposób myślenia. Chore myśli dają chore rezultaty. Kurs niniejszy ma na celu pomóc ci pozbyć się tych nawykowych chorych myśli. Podobnie jak naturalne terapie są alternatywnym sposobem leczenia ciała, tak i umysł może przejść leczenie poprzez przyswojenie alternatywnych sposobów myślenia.
W kursie tym przedstawiona jest filozofia oparta na świadomości, zrozumieniu i akceptacji - nie tylko siebie, ale swojego otoczenia i osób w nim się znajdujących. Pitagoras, grecki filozof (żyjący ok. 550r. p.n.e.), naukowiec, mędrzec i nauczyciel, wymyślił słowo "filozof", które zdefiniował jako "ten, który próbuje się dowiedzieć". My próbujemy się dowiedzieć, jaki sposób myślenia powoduje więcej nieszczęścia niż szczęścia w naszym życiu. Kiedy już to odkryjemy, można przedsięwziąć kroki, aby to zmienić.
Szczęście można opisać jako stan umysłu wywołany wyższym stanem świadomości - naturalny stan umysłu, mający swe źródło w zrozumieniu i akceptacji życia, dokładnie takim, jakie ono jest. Jedynym powodem, dla którego nie jest to naturalny sposób życia dla 99% populacji świata, jest to, że pozwoliliśmy naszemu ego kontrolować i zdominować naszą świadomość poprzez przekonanie, że świat powinien robić dokładnie to, czego chcemy, i dawać nam dokładnie to, czego chcemy. Nasze ego nieustannie nas rozprasza, żądając, byśmy spełniali żądania i potrzeby jego "zewnętrznej" rzeczywistości, zamiast cieszyć się bogactwem, które można odnaleźć w rzeczywistości "wewnętrznej". Zawsze mamy na tyle dużo, byśmy byli szczęśliwi, wystarczy, że skupimy się na radości z tego, co mamy - zamiast martwić się ciągle tym, że czegoś nam brak.
Dlaczego jest tak wiele nieszczęścia?
Nieszczęście bierze się z krócej lub dłużej trwającego rozczarowania, frustracji i napięcia emocjonalnego, których doświadczamy, kiedy życie nieustannie serwuje nam dokładnie to, czego nie chcemy zaakceptować.
Nieszczęście to walka, nieustanne odpychanie rzeczy, których nie chcemy zaakceptować w swoim życiu. Z drugiej strony, szczęście to prosta akceptacja! Kiedy osiągniesz w swoim życiu stan, w którym potrafisz zaakceptować świat dokładnie taki, jaki jest, odnajdziesz ten nieuchwytny spokój umysłu, który nazywamy szczęściem. Osoba przebudzona żyje życiem prostej akceptacji - stanem istnienia, w którym umysł całkowicie przestaje oceniać ludzi bądź warunki. Kiedy już można taki stan osiągnąć i utrzymać, wraz z nim pojawi się tyle szczęścia, ile zapragniemy.
Świadomość, zrozumienie i akceptacja
Głównym tematem tego kursu jest odnowienie umysłu - pomoc w otwarciu umysłu na rzeczywistość pojętą szerzej niż ta obecnie akceptowana i rozumiana przez ogół społeczeństwa. Niegdyś uważano, że ziemia jest płaska - mocno ugruntowane przekonanie tych, którzy twierdzili, że posiadają wiedzę - uczonych i przywódców tamtych czasów. Eksploracja mórz doprowadziła do zmiany tych przekonań, a lepsza świadomość kształtu planety doprowadziła w efekcie do zmiany poglądów i wierzeń. Czasy zmieniają się, a wraz z nimi towarzyszący im światopogląd.
Rzeczywistość - taka jak postrzega ją ego, jest całkowicie związana z osobistymi przekonaniami i wierzeniami. Nasze rozumienie życia jest ograniczone przez to, jak nasze ego postrzega i interpretuje świat nas otaczający. W zbiorowej świadomości naszych niezbyt odległych przodków istniało przekonanie, że jeśli statki popłyną zbyt daleko w jakimkolwiek kierunku, to spadną z krawędzi wszechświata - iluzoryczne przekonanie, które przez długi czas ograniczało ludzi w ich poszukiwaniu wiedzy i zrozumienia. W tamtych czasach postawy i wierzenia pełne lęku krępowały i ograniczały ludzi, tak samo jak ograniczają ich dziś.
Pokonywanie iluzorycznych granic
Kolumb, Magellan oraz inni odkrywcy i wizjonerzy, przesuwali, a w końcu również przekraczali, iluzoryczne granice ludzkich ograniczeń, a w szczególności ograniczający system wierzeń. Ówcześni ludzie przekonali się i zaakceptowali, że nie ma w morzu czyhających na nich smoków pożerających statki, tak samo jak nauczyli się akceptować, że Ziemia jest okrągła, a nie płaska. Wyższa świadomość doprowadziła do lepszego zrozumienia, które z kolei spowodowało akceptację faktu, że wierzenia i postawy nie mogą być sztywne i muszą się zmieniać, jeśli człowiek ma rozwijać się i żyć w pomyślności.
Zdecyduj się na zmianę swojej rzeczywistości
Zmień swoje przekonania i poglądy, a zmienisz swoją rzeczywistość. Jeśli świat wokół ciebie, twoja obecna rzeczywistość, nie sprzyja wewnętrznemu poczuciu szczęścia i zadowolenia, rozwiązanie jest oczywiste. Zdecyduj się na zmianę. Świadoma zmiana zapatrywań i przekonań przeniesie cię na wyższe poziomy świadomości, gdzie dostrzeżesz to, co jest, a nie to, czego nie ma.
Szczęście to nie nagroda, to sposób życia
Zasłona iluzji, nastawienie umysłu stworzone przez twoje ego, nie pozwala ci zobaczyć prawdziwej rzeczywistości. Jeśli ego każe ci w to wątpić, to dlaczego wydaje ci się, że nie możesz doświadczać szczęścia przez cały czas, a tylko chwilami i przelotnie? Dzieje się tak głównie dlatego, że zgodnie ze swoim programem z przeszłości wierzysz, że szczęście to coś, na co trzeba sobie zapracować - nagroda za walkę - coś, co od czasu do czasu przynosi wytchnienie od poczucia nieszczęścia, które przysłania twoje postrzeganie życia.
Mam nadzieję, że ten kurs obudzi coś w tobie - świadomość, która pomoże ci zrozumieć, że szczęście w życiu to w rzeczywistości kwestia wyboru. Wybierz rodzaj myśli, które regularnie gościć będą w twoim umyśle, a możesz przekonać się, że szczęście i radość zawsze były i zawsze będą twoim udziałem.
Moduł pierwszy: Ćwiczenia na poszerzenie świadomości
Nasze umysły były kształtowane przez wiele lat poprzez jednoczesny nań wpływ nawyków w zachowaniu, restrykcyjne podejście do życia i sztywne poglądy. Celem niniejszego modułu jest otworzenie naszego umysłu na nieograniczone możliwości nieskończonego wszechświata, który jest w nas.
Moduł drugi: Forteca
Większość naszego życia przeżywamy będąc pogrążonym w ograniczonym programie, niepewnego umysłu-ego. Każda cegła tego muru symbolizuje coś, czego nauczyliśmy się w formie wartości, przekonań, wierzeń, wiedzy i postaw. Nasz umysł, oszukiwany przez iluzje ego, całe życie gromadzi tego typu rzeczy, które potem wykorzystujemy do tego, by wzmocnić mur wokół nas, usiłując zabezpieczyć się przed dalszymi ranami.
Moduł trzeci: Ograniczenia umysłu
W tym module wyjaśnione jest jak siła sugestii oraz ograniczające i nieskuteczne myślenie powodują, że nie doświadczamy szczęścia.
Moduł czwarty: prawo przyczyny i skutk
Uniwersalne prawo przyczyny i skutku wpływa na każdy asepkt naszego ziemskiego życia. Wyjaśniamy tu jak nasze nawyki przejawiają się jako skutek, bespośrednio spowodowany długo utrzymywanymi uzależniającymi zachowaniami.
Moduł piąty: walka lub ucieczka
W dawnych czasach życie prymitywnego czlowieka zależało od instyktownego mechanzimu walki lub ucieczki. Jest to reakcja instynktowna, wciaż będąca częścią autonomicznego układu nerwowego współczesnego człowieka, która skutkuje wieloma z negatywnych rekacji, jakich tak często doświadczamy w naszym codziennym życiu.
Moduł szósty: Osobowość i poglądy
Moduł siódmy: Potrzeby - konieczność czy uzależnienie?
Moduł ósmy: Etykietki a poczucie własnej wartości
Moduł dziewiąty: Poziomy niższej świadomości
Moduł dziesiąty: Obowiązki i uzależniające żądania
Moduł jedenasty: Zaprogramowany brak szczęścia
Moduł dwunasty: Obserwacja myśli
Moduł trzynasty: Przerwa na spokój
Moduł czternasty: Programowanie preferencji
Moduł piętnasty: Sposób wyboru
Moduł szesnasty: Zmień żądania na preferencje
Moduł siedemnasty: Rozpoznawanie uzależniających żądań
Profil podstwowych potrzeb ego
Moduł osiemnasty: Co kryje się za maską?
Dokładne określanie uzależniających żądań
Moduł dziewiętnasty: Oczyszczenie emocji
Moduł dwudziesty: Współczucie
Moduł dwudziesty pierwszy: Samoakceptacja
Moduł pierwszy: Ćwiczenia na poszerzenie świadomości
Nasze umysły były kształtowane przez wiele lat poprzez jednoczesny nań wpływ nawyków w zachowaniu, restrykcyjne podejście do życia i sztywne poglądy. Celem niniejszego modułu jest otworzenie naszego umysłu na nieograniczone możliwości nieskończonego wszechświata, który jest w nas.
Czy czujesz, że twoje krzesło się porusza? W rzeczywistości jest to kipiąca masa ruchu. Chociaż ruchy te są zbyt delikatne, byś mógł je poczuć, jednak mają miejsce. Krzesło nie jest tak solidne i stałe, jak mówią ci twoje oczy i świadomość. Masa, z której składa się krzesło, to zbiór molekuł, które z kolei składają się z atomów. W skład atomu wchodzi jądro, które tworzą neutrony i protony, a wokół niego po orbicie wirują z zawrotną prędkością elektrony. Chociaż krzesło samo w sobie wydaje się stałe, jego atomowa struktura nieustannie wibruje. Niezwykłe jest to, że każdy atom to coś więcej niż suma jego masy. Gdyby atom powiększyć do rozmiarów boiska piłkarskiego, jego jądro byłoby nie większe niż ziarno groszku, a orbita, po której krążyłyby elektrony, wypadałaby w okolicy płotu otaczającego to boisko.
Co wypełnia przestrzeń pomiędzy ziarnem groszku a płotem? Najwyraźniej nic oprócz pustej przestrzeni.
Teraz przez chwilę rozważ fakt, że nasze własne ciało składa się z podobnego zbioru szybko poruszających się cząsteczek, pomiędzy którymi jest dużo przestrzeni, a dostrzeżesz podobieństwo pomiędzy krzesłem a sobą samym. Zarówno ty, jak i krzesło jesteście stworzeni z tej samej substancji. Jedyną różnicą pomiędzy tobą a krzesłem jest forma i świadomość.
Od mikrokosmosu do makrokosmosu
Teraz zastanów się nad cudowną harmonią i równowagą układu słonecznego. Od mikrokosmosu elektronów na orbicie do makrokosmosu planet krążących wokół Słońca. Energia elektromagnetyczna, która utrzymuje stały ruch i wibracje w obrębie atomu, jest tą samą energią, która utrzymuje planety na orbicie okołosłonecznej. Ta sama energia utrzymuje Układ Słoneczny na swoim miejscu w obrębie większego makrokosmosu naszej galaktyki. Cała galaktyka, składająca się z około miliarda gwiazd, sama wiruje po eliptycznej orbicie wokół własnego środka ciężkości. Zastanówmy się przez chwilę nad ogromem tej spiralnej galaktyki, którą nazywamy Drogą Mleczną. Obieg po orbicie, której środkiem jest centrum naszej galaktyki, trwa 240 milionów lat. Statek kosmiczny podróżujący z prędkością światła dotarłby do centrum tej galaktyki po 25 000 ziemskich lat. Podróż z jednego końca galaktyki na drugi trwałaby 100 000 lat. Spójrzmy z jeszcze szerszej perspektywy. Przyjrzyjmy się ogromnym odległościom, o których tu mowa. Odległościom tak wielkim, że musimy o nich mówić w kategorii lat świetlnych, tzn. dystansu, jaki światło pokonuje w ciągu roku. Światło porusza się z prędkością 300 000 km/sek, czyli 1 080 000 000 km/h. Dystans, jaki światło pokonuje w ciągu roku świetlnego to około 9 500 000 000 000 km.
Weź duże drugie śniadanie
Gdybyśmy chcieli dotrzeć do Alfa Centauri, najjaśniejszej gwiazdy w naszej galaktyce, potrzebowalibyśmy jedzenia i lektury na 4-5 lat. (Alfa Centauri, najjaśniejsza (potrójna) gwiazda gwiazdozbioru Centaur, wraz z Beta Centauri wyznacza główną oś krzyża południa). Najbliższą galaktyką jest galaktyka Andromedy oddalona o 2 500 000 lat świetlnych od nas. Obiektywy najsilniejszych teleskopów zwrócone są w najodleglejsze zakątki znanego nam wszechświata (10 miliardów lat świetlnych stąd) i pozwalają zaobserwować kolejne 100 miliardów galaktyk, z których każda składa się przynajmniej ze 100 miliardów gwiazd! Naukowcy szacują, że jest więcej gwiazd we wszechświecie niż ziaren piasku na wszystkich plażach świata. Jeżeli trudno jest przyjąć to do wiadomości, pamiętaj o tym, że liczba plaż i ziaren piasku jest ograniczona, podczas gdy wszechświat i liczba znajdujących się w nim gwiazd jest nieograniczona.
A co to wszystko ma z tobą wspólnego? To proste. To, co tworzy ten niepojęty bezmiar przestrzeni, materii i energii, jest tym samym, z czego ja i ty jesteśmy stworzeni, a wszystko jest wzajemnie ze sobą połączone. Kwestia w tym, że nie jesteś nic nieznaczącą odrobiną kosmicznego pyłu, samotną w całym bezdusznym, przerażającym i przypadkowym wszechświecie. Naprawdę jesteś połączony ze wszystkim, tak jak wszystko jest połączone z Tobą. Pogląd, że wszechświat jest przypadkową zbieraniną materii, istniejącej bez określonego celu, najwyraźniej jest sprzeczne z tym, co wydaje się być dokładnie zaplanowanym aktem twórczym - cudowną kombinacją harmonii, symetrii, równowagi i celu. Ty, ja i wszechświat jesteśmy jednym i wraz z wszechświatem istniejemy w jakimś celu.
Teraz ego, wychylając się ze swojego naturalnego środowiska strachu i braku bezpieczeństwa, rozgląda się dookoła, patrząc na ten cud harmonii i równowagi, i drży, ponieważ postrzega siebie, jako coś odizolowanego, oddzielonego od wszechświata. Nie ma koncepcji spójności i jedności. Kuląc się za murami fortecy niepewności, ego nie tylko wierzy, że cały świat jest przeciwko niemu, boi się również, że cały wszechświat jest na wyciągnięcie ręki. Strach i brak poczucia bezpieczeństwa ego, nie mają odniesienia w wyższym stanie świadomości twojej prawdziwej jaźni.
Czy chcesz żyć samotnie, w strachu, spętany żądaniami ego, czy wolałbyś poszerzyć swój umysł i poszybować w bezkresną przestrzeń wszechświata, którym jest twoja jaźń? Wybór, jak zwykle, należy do ciebie. O tym właśnie jest ten kurs - o dokonywaniu wyborów. Zawsze miałeś możliwość wyboru, a dotychczas większość ludzi na Ziemi wybrało drogę ego. Patrząc na smutną historię ludzkości, chyba musiałbyś się zgodzić, że ta droga nie wyszła nam na dobre. Walka przeciwko całemu światu nigdy nie będzie dobrym rozwiązaniem. Być może "będziesz bogaty, odniesiesz sukces", ale wtedy pełne lęku ego sprawi, że będziesz uważał, iż musisz walczyć ze wszystkimi, którzy chcą ci to odebrać - złodziejami, urzędem podatkowym, eks-małżonką/małżonkiem. Czyż nie wolałbyś być bogaty, odnieść sukces, żyć szczęśliwie, nie martwiąc się, że mógłbyś to wszystko stracić? To właśnie oferuje ci ten kurs. Nowy sposób myślenia, dzięki któremu możesz mieć to wszystko, posiadać to lub stracić, a mimo to być szczęśliwym z tym, co ci zostało - ze swoją jaźnią.
Zamiast otworzyć się na innych, izolujemy się od większej wspólnoty, jaką jest ludzkość. Wierząc, że jesteśmy oddzieleni od nieskończonej jedności wszechświata, żyjemy jak w bagnie, spętani więzami braku poczucia bezpieczeństwa. Żyjemy w osamotnieniu i poczuciu izolacji za murami fortecy, którą sami wznieśliśmy. Każda cegła tego muru symbolizuje coś, czego nauczyliśmy się w formie wartości, przekonań, wierzeń, wiedzy i postaw. Nasz umysł, oszukiwany przez iluzje ego, całe życie gromadzi tego typu rzeczy, które potem wykorzystujemy do tego, by wzmocnić mur wokół nas, usiłując zabezpieczyć się przed dalszymi ranami.
Nasza forteca wcale nas jednak nie chroni, wprost przeciwnie, jest dla nas mentalnym i duchowym więzieniem. Jej mury zostały wzniesione z braku poczucia bezpieczeństwa oraz z nałogowych zachowań ego.
Jeżeli ktokolwiek zagrozi naszemu poczuciu bezpieczeństwa poprzez śmiałe podważenie naszych murów, to natychmiast weźmiemy odwet. Forteca atakowana jest fortecą, która się broni. Niestety, to właśnie obrona tej fortecy wzmacnia postawy i przekonania, z których wzniesiony został mur. Nie ma znaczenia, czy to są negatywne, czy pozytywne postawy. Ego żąda, aby były one chronione za wszelką cenę.
Ograniczenia ciasnego umysłu
Tak długo, jak nasza możliwość zaakceptowania punktu widzenia innych ludzi jest ograniczona, tak długo będziemy zakładać, że każdy konflikt jest walką między tym, co dobre, a tym, co złe, a także będziemy uważać, iż atak jest odpowiednią reakcją na czyjąś odmienną opinię.
Brak poczucia bezpieczeństwa wywołuje atak
Wyobraźmy sobie kłótnię pomiędzy dwiema osobami odmiennego wyznania. Jedna z nich kwestionuje religijne wierzenia drugiej. Forteca jest przechowalnią naszego "znaczenia", co znaczy, że atakując jedną jej część, atakujemy ją całą. Oczywiście obrona zostaje wzmocniona i w ramach dywersji rozpoczynamy przeciwnatarcie. Następnie każda ze stron stawia opór, zamiast starać się zrozumieć. Otwarta komunikacja jest niemożliwa dopóty, dopóki każdy jest zajęty "koniecznością" obrony swojej fortecy. Ego, postrzegane przez pryzmat braku poczucia bezpieczeństwa i strachu, jest w stanie bezwarunkowo zaakceptować jedynie to, co wzmacnia i podbudowuje jego własną interpretację rzeczywistości. Wysłuchanie czyjegoś innego punktu widzenia z otwartym umysłem jest nie do zaakceptowania dla ego.
Słuchanie z otwartym umysłem wymaga odwagi, ponieważ wymaga od nas, by podejście i poglądy innych sprawiały nam przyjemność. Być może będziemy musieli nawet zmienić nasz punkt widzenia w reakcji na to, co słyszymy. Dla ego jest to ryzykowne, gdyż możemy odkryć, że myliliśmy się!
Zauważyłeś, iż ludziom jest łatwiej mówić do innych, niż ich słuchać? Dzieje się tak dlatego, ponieważ większość ludzi jest zainteresowana przedstawianiem tego, co widzą ze swojej fortecy, a niżeli wysłuchaniem, co ty widzisz ze swojej.
Kiedy naprawdę zdecydujemy się słuchać, to wyjdziemy z naszej fortecy, aby przekonać się na własne oczy, jak wszystko wygląda z fortecy drugiej osoby.
Boimy się słuchać, ponieważ boimy się zmian. To, co usłyszymy, może sprawić, że zmienimy zdanie, a w konsekwencji będziemy musieli zburzyć część naszej fortecy i odbudować zgodnie z nowymi poglądami. Ego nie lubi, jak mu się udowadnia błędy, i dlatego woli trzymać umysł w zamknięciu. Potrzebujemy zatem odwagi, aby przyznać, że byliśmy w błędzie, żeby zaakceptować wyższość punktu widzenia drugiej osoby. Musimy pogodzić się z tym, że nasza rzeczywistość nie jest tą jedyną i niepodważalną, że doświadczenia innych są ważne i warte wysłuchania.
Opuszczenie zwodzonego mostu prowadzącego do zaufania
Opuszczenie zwodzonego mostu z twojej fortecy jest znakiem zaufania. To tak, jakbyś mówił: "Trzymam ego na uwięzi. Jestem gotów wysłuchać cię najpierw. Zamierzam pozwolić, by twoje idee, wartości i potrzeby ego sprawiły mi przyjemność".
Zaproszenie do otwartej komunikacji
Ten akt zaufania - opuszczenie mostu zwodzonego - sygnalizuje drugiej osobie twoją gotowość do otwartego, bezwarunkowego porozumienia. W ten sposób ofiarujesz jeden z najcenniejszych podarunków, jaki w ogóle można dać. Uznajesz wartość, jaką ma sposób postrzegania rzeczywistości przez inną osobę, oraz znaczenie doświadczenia, jakie zgromadziła aż do danej chwili. Pragniesz słuchać tego, co inni mają do powiedzenia. Jesteś przygotowany, aby wkroczyć w ich świat i spojrzeć na rzeczywistość przez zabarykadowane okno ich własnych fortec.
Z tego aktu akceptacji i prawdziwej chęci wysłuchania innych zaczną w tobie kiełkować i wzrastać nasiona zrozumienia.
Lepsza komunikacja prowadzi do zrozumienia
Nieskuteczna komunikacja z innymi jest najczęściej spowodowana starciem pomiędzy naszymi ego, które upierają się, że wszystkie poprawne odpowiedzi znajdują się we wnętrzu ich fortec. Kolejne części tego kursu mają na celu odnalezienie dróg prowadzących do skuteczniejszego porozumiewania się oraz zapobiegania konfliktom, zanim przerodzą się one w "oblężenie wojenne czyjejś fortecy".
Moduł trzeci: Ograniczenia umysłu
Nie nauczono nas, jak skutecznie i w pełni wykorzystywać możliwości naszego umysłu. Mamy instrukcję obsługi samochodów, magnetowidów i pralek, ale nie ma instrukcji obsługi naszego umysłu. Dorastaliśmy, polegając na tym, czego nauczyli nas nasi rodzice i inni ludzie. Problem w tym, że oni także nie mieli podręcznika. Wystarczy spojrzeć na stan naszego obecnego świata, by to sobie uświadomić. Większość z nas żyje, nie wiedząc, czego tak naprawdę chce od życia, ale wie z pewnością, że to, co ma, to nie to!
Musi istnieć lepszy sposób na życie
Twoi rodzice, dziadkowie, prawdopodobnie także i pradziadkowie mówili to samo. Ale to właśnie rodzice nauczyli cię robić te same błędy, które przekazali im ich rodzice! Ktoś, gdzieś, w jakiś dziwny sposób po prostu pogubił się, przez co wciąż te same nałogowe błędy przekazywane były z pokolenia na pokolenie. Czy masz zamiar nauczyć kolejne pokolenie tych samych błędów, czy może jesteś gotowy, by zmienić coś na lepsze?
Pogłębiaj swoją wiedzę, a lepiej sobie poradzisz
To bardzo prosta zasada. Gdy coś lepiej znamy, lepiej sobie z tym radzimy. Większość z nas kręci się w kółko, marudząc, że życie to tylko same problemy, i nie zdaje sobie sprawy z tego, że jedynym problemem w naszym życiu jest niewłaściwe wykorzystywanie twórczej mocy naszego umysłu.
Nauczono nas, jak się unieszczęśliwiać
Choć na razie być może tego nie dostrzegasz, do czasu, kiedy ukończysz niniejszy kurs, prawdopodobnie przyznasz, że tkwi w tym zdaniu trochę prawdy. Prawie każdy sposób, który według innych ma nam przynieść szczęście, służy tylko wzmocnieniu myśli, uczuć i zachowań, które zwykle prowadzą nas dokładnie w przeciwnym kierunku.
W razie gdybyś nie zauważył, świat się zmienia, i teraz jest czas, byś mógł zmienić także i siebie. Stare metody myślenia, które miały prowadzić nas do szczęścia po prostu nie działają! Nie działały w przeszłości i teraz także nie zadziałają. Dopóki nie dostrzeżemy i nie zaakceptujemy tego, nie możemy się rozwijać.
Świadomość i podświadomość
Każda istota ludzka posiada umysł, a w umyśle każdego człowieka istnieje ogromna cześć, która nieustannie wpływa na nasze myśli i zachowanie - podświadomość. W większości przypadków, kompletnie nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wielki wpływ ma na nas podświadomość w rzeczywistości. By to unaocznić, możemy przytoczyć analogię do góry lodowej. Tylko jedna ósma góry lodowej jest widoczna dla ludzkiego oka. Pozostała część pozostaje z dala od naszego wzroku, ukrywając się pod powierzchnią oceanu. Można porównać naszą podświadomość do ukrytej części góry lodowej. Podświadomość to znacznie większa część naszego umysłu. Tam znajdują się wszystkie nasze wspomnienia, wszystkie wcześniejsze doświadczenia i wszystko to, czego kiedykolwiek się nauczyliśmy. Według niektórych, podświadomość każdej jednostki jest częścią znacznie większej całości, nazywanej Uniwersalnym Umysłem. Carl Gustav Jung, szwajcarski psychiatra, nazwał to Nieświadomością Zbiorową.
Świadomość to ta część umysłu, która myśli, czuje i działa w obecnym momencie. To ta część umysłu, której używam, by pisać te słowa, i której ty używasz, by je przeczytać i zrozumieć. Świadomy umysł jest siedzibą osobowości ego.
Gdy działasz nie-świadomie, w rzeczywistości reagujesz na lekcje pochodzące z wcześniejszych wspomnień przechowywanych w segregatorach i na twardym dysku naszej podświadomości. Wielu z nas prowadziło samochód, jadąc do pracy w korkach, w godzinach szczytu, jakby na automatycznym pilocie. Włączamy kierunkowskazy, skręcamy, hamujemy, zatrzymujemy się na światłach itd., podczas gdy cały nasz świadomy umysł jest skoncentrowany na rozmowie z pasażerem siedzącym obok. To właśnie do tej podświadomości, która kontroluje naszą jazdę, odwołuje się hipnotyzer, kiedy wprowadza cię w odmienny stan świadomości, zwany hipnozą.
Kiedy mówimy o umyśle, nie mamy na myśli mózgu. Nie myślimy za pomocą mózgu; on jedynie interpretuje wiadomości pochodzące od umysłu i przetwarza je poprzez impulsy elektryczne na ruchy. Mózg jest fizycznym łącznikiem między świadomością, podświadomością i resztą naszego ciała. To elektroniczna deska rozdzielcza, procesor, który reaguje na napływające z umysłu impulsy myślowe.
Hipnotyzerzy udowodnili ponad wszelką wątpliwość, że podświadomość nieustannie i całkowicie reaguje na sugestie. Nawet w trakcie lekkiego stanu hipnozy, człowiek zareaguje na sugestie wprowadzone do jego podświadomości przez hipnotyzera. Dzieje się tak, ponieważ hipnotyzer poprzez podawanie sugestii świadomemu umysłowi przejmuje jego rolę. Sugeruje, że ciało jest tak zrelaksowane, iż świadomość również może się zrelaksować. Sugeruje, by zrobiła sobie na jakiś czas przerwę. Sugeruje, by oczy się zamknęły, a świadomość obiektu poszła "spać". Świadomość - ego, jest strażnikiem podświadomości, a jeśli odciągnie się jej uwagę - hipnotyzer może zwrócić się bezpośrednio do podświadomości posiadającej ogromną moc. To właśnie w tym miejscu myśl staje się rzeczywistością!
Jak sugestie wpływają na podświadomość?
Gdy krytyczna świadomość jest uśpiona, jak w hipnozie, podświadomość chwyta każdą podaną sugestię i przyjmuje ją jako prawdę absolutną. Podświadomość bez zastrzeżeń przyjmuje każdą sugestię, a jedynym powodem, dla którego wszystkie nasze myśli nie stają się rzeczywistością, jest to, że nie są wiernymi przekonaniami świadomości i dlatego nie są przekazywane do podświadomości. Jednym słowem, nie są one akceptowaną częścią systemu wierzeń danej osoby.
Świadomy umysł - ego, będący superkrytykiem, po prostu odrzuca wszelkie myśli, które nie zgadzają się z jego ograniczonym systemem wierzeń. I w tym miejscu ego przekracza swoje kompetencje jako służącego. Zakres jego ograniczających przekonań nieustannie sugeruje twojej podświadomości, że chcesz żyć w ograniczony sposób. Ego stoi na straży twojej podświadomości i jak nadgorliwy wyznawca po prostu odrzuca wszelkie sugestie, które nie pasują do jego zasad. Gdy pozwalasz, by kierowało tobą ego, poddajesz się jego hipnotycznemu wpływowi. Po prostu trzyma cię ono w stanie permanentnej autohipnozy, gdzie każda uzależniająca myśl z niższych poziomów świadomości, staje się ograniczającą sugestią, która wpuszczona do podświadomości, przejawia się jako uzależnione i ograniczone zachowanie.
Umysł robi tylko to, co mu się każe
Gdy tylko ktoś próbuje rzucić palenie, mówi do siebie lub innych: "Rety, jak to trudno rzucić palenie", i w ten sposób pozwala ego wpuścić do potężnej podświadomości kolejną negatywną sugestię. Rolą podświadomości nie jest krytykowanie tego ewidentnie pesymistycznego i negatywnego podejścia - po prostu dostaje rozkaz i się mu podporządkowuje. Mówi do siebie: "Szef mówi, że trudno jest rzucić palenie, więc niech tak się stanie - będzie mu trudno".
By zrozumieć, jak subtelne, lecz potężne są autosugestie, rozważmy przypadek osoby siedzącej na przeciw ciebie i ziewającej. Zapodana sugestia to zmęczenie. Ponieważ ziewanie i zmęczenie pasuje do jego systemu wierzeń, ego przestaje krytykować, wierzy w to, co słyszy, i pozwala sugestii przejść do podświadomości, która posłusznie odpowiada ziewnięciem.
Autosugestia pozwala hinduskiemu "świętemu" boso chodzić po gorących węglach, a nawet przeszyć ciało metalowym kolcem, bez śladu bólu czy krwawienia. Autosugestia pozwala na poród bez bólu, wyrwanie zęba bez znieczulenia, rozbicie cegły głową. Również tak zwane "placebo" jest przykładem na potęgę autosugestii.
Poczucie własnej wartości i moc sugestii
System wierzeń społeczeństwa mówi, że nasza wartość zależy od tego, ile wnosimy w społeczeństwo. Na przykład, jeśli masz pracę i płacisz podatki, jesteś wartościowy. Więc osoba, która pracę traci albo nie może jej dostać, może powiedzieć sobie: "nie mam pracy - jestem do niczego - jestem nikim". Gdy takie stwierdzenia zostają poparte silnymi emocjami, co zwykle ma miejsce w takich sytuacjach, wpływ na podatną podświadomość jest niezwykle silny. Inni będą go próbowali przekonać, że tak nie jest, ale zniszczenie już nastąpiło. Sugestia, że jest bezwartościowy, została już przyjęta do podświadomości, gdzie wspierana przez system wierzeń ego, jest przechowywana i wierzy się w nią jak w absolutną prawdę! Autohipnoza, spowodowana przez ego, jest tak prosta i tak szkodliwa jak w podanym przykładzie!
Umysł naprawdę ma władzę nad materią i to właśnie my tworzymy naszą materialną rzeczywistość w każdej sekundzie każdego dnia, poprzez myśli, które generujemy. Siła kreatywnej sugestii pomaga hinduskiemu adeptowi przebić się na wylot metalowym kolcem i nie czuć bólu lub upływu krwi. Wpada on w lekki trans przypominający stan relaksacji, sugeruje podświadomości, że to jest absolutnie możliwe, i umysł, wspierany przez emocje jego silnych wierzeń religijnych, mówi ciału, by tak uczyniło. Jego umysł uruchamia program wyuczonych wierzeń i uwarunkowań (wewnętrzna kreatywność) i myśli te są projektowane na świat zewnętrzny i manifestują się w fizycznym świecie zewnętrznej rzeczywistości.
Jedyne, co cię ogranicza, to twoje własne myśli
Jesteśmy tak głęboko zaślepieni przez uwarunkowania naszego społeczeństwa prowadzonego przez ego, że staliśmy się ślepi na intuicyjne podpowiedzi pochodzące od naszego podświadomego umysłu. Słuchamy tylko natarczywych wskazówek z niższych poziomów świadomości ego. To, co wydaje się nielogicznie i niemożliwe w obrębie naszego ograniczonego systemu wierzeń, jest rzeczywistością, którą akceptuje hinduski "święty". Ograniczamy siebie i naszą naturalną zdolność do szczęścia tylko poprzez nasze błędne postawy i wierzenia.
Czemu być ograniczonym przez strach, jeśli jest on tylko myślą?
Ocenianie, krytykowanie, zazdrość, zawiść, nienawiść, cynizm, gniew - wszystkie te emocje są pełne strachu i pochodzą z naszego ograniczonego ego. To wiara w te i podobne emocje trzyma cię zamkniętego w ciemności w fortecy strachu ego.
Pozwól odejść przeszłości
Ograniczone myślenie jest powodem wszelkich nieszczęść w twoim życiu w przeszłości, a także unieszczęśliwia cię w teraźniejszości. Czy pozwolisz, byś w przyszłości był nieszczęśliwy, czy podejmiesz raczej decyzje o zmianie właśnie tu i teraz? Czas na całkowite odrzucenie wszystkich negatywnych i ograniczających przekonań uwarunkowanych przeszłością. Zacznij teraz! Zapomnij o problemach przeszłości. Tak, pojmij lekcje, które one prezentowały, jednak przestań się obwiniać, odrzuć złość i inne negatywne emocje, które przywiązują cię do przeszłości. Poprzez ciągłe obwinianie się za przeszłość i rozpamiętywanie swoich błędów, przyczyniasz się tylko do wzmocnienia ograniczonych i uzależniających programów, które doprowadziły cię do życia w braku szczęścia i poczucia spełnienia. Jesteś jedyną osobą, która ma moc, by zmienić twoje życie. Zacznij teraz, poprzez zmianę nastawienia umysłu.
Moduł czwarty: Prawo przyczyny i skutku
Próbując zrozumieć powody naszego postępowania, powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na powszechnie znane prawo przyczyny i skutku. Psychologowie i terapeuci dobrze znają tę teorię i dla swoich celów nazywają ją prawem bodźca i reakcji. Trzecie prawo dynamiki Newtona ma swoje źródło w prawie przyczyny i skutku. Jego badania pokazały, że każda siła lub działanie we wszechświecie powoduje reakcję równą co do wartości, lecz przeciwnie skierowaną. Wrzuć kamień do stawu, a na jego uprzednio niezmąconej powierzchni pojawią się fale rozchodzące się odśrodkowo, rozpraszając energię w myśl zasady reakcji równej co do wartości, lecz przeciwnie skierowanej.
Stres wywołuje konflikt (prawo przyczyny i skutku)
Za każdym razem, kiedy nasze ego doprowadza do konfliktu z inną osobą, najprawdopodobniej zagramy według kolejnego scenariusza prawa przyczyny i skutku. W rzeczywistości niemalże wszystko, co nam się przytrafia, opiera się na prawie przyczyny i skutku. Osobowość, nasza egoistyczna maska, odgrywa dużą rolę przy wyborze reakcji danej osoby na określoną sytuację, jej przyczynę lub bodziec. Reakcja lub skutek są bezpośrednio związane z tym, jak postrzegamy naturę oraz siłę bodźca. Jeśli wrzucisz duży kamień do stawu, w efekcie natychmiast pojawią się duże fale. Wrzuć mały kamień, a fale będą małe. Jeżeli przyzwolimy na sytuację, która wywoła w nas silny stres, to uwolnienie tego stresu będzie równie gwałtowne.
Krytyczny komentarz żony (bodziec) może wywołać złośliwą ripostę (reakcję) zestresowanego męża i doprowadzić do typowej awantury rodzinnej. Przyczyna (krytyczny komentarz) i skutek (złośliwa riposta) wiążą się zazwyczaj z konkretnym wpływem otoczenia i typową postawą, którą da się zaprogramować. W tym przypadku stres męża powstały w pracy, nasilił się w domu poprzez reakcję na krytyczną uwagę żony. Reakcja męża jest nawykiem, co prowadzi do uzależniającego zachowania - konfliktu rodzinnego.
W większości sytuacji reakcja na odosobniony przypadek jest w rzeczywistości reakcją związaną z postawami wynikającymi z doświadczeń całego życia. Reakcja męża mogła być uzależniona od postawy przejętej od ojca. Na przykład mógł często słyszeć, jak jego ojciec mówi: "Po ciężkim dniu pracy mężczyzna nie powinien być krytykowany ani poniżany w bezpiecznym zaciszu swojego własnego domu". Jego umysł mówi mu, że jego dom jest jego zamkiem, schronieniem.
W ciągu naszego życia każdy z nas spotkał się z uzależniającymi wymaganiami i ważne jest, byśmy umieli uświadomić sobie i zmienić nasze ograniczające postawy, jeśli mamy odzyskać spokój i dobre samopoczucie w życiu. Nauka, jak zmienić swoją postawę i reakcje, będzie głównym elementem dalszych modułów niniejszego kursu.
Zbyt często pary dopatrują się przyczyn częstych kłótni w problemach i kwestiach małżeńskich. Nie są one powodem niezgody - są one tylko symptomem, efektem takiego sposobu myślenia, w którym przejawia się brak poczucia bezpieczeństwa. Głównym powodem konfliktu w związku są nieefektywne i ograniczające postawy. Gdy tylko para uświadomi sobie, które z nieefektywnych postaw (przyczyna) powodują bardzo emocjonalne reakcje i wrogie zachowanie (skutek), będzie w stanie podjąć kroki mające na celu zmianę swojego zachowania, nie tylko poprzez przyjęcie postaw, które łatwiej zaakceptować, ale również poprzez świadomy wybór bardziej pozytywnej i konstruktywnej reakcji.
Działanie prawa przyczyny i skutku może stopniowo stać się częścią naszego zachowania, chyba że znajdziemy jakiś inny sposób na to, by zainterweniować i położyć kres temu procesowi, który pozornie nie ma końca. Niekiedy nieporozumienia przypominają przedłużającą się w nieskończoność wymianę piłek - sytuację, w której emocje wymykają się spod kontroli, a każdy z "zawodników" usiłuje zdobyć przewagę.
Wprowadzenie reakcji pośredniczącej
/Schemat mediacji/
Gdzieś pomiędzy przyczyną i skutkiem musi zostać wprowadzony czynnik pośredniczący, którego rolą jest interwencja i załagodzenie sytuacji, zanim przerodzi się ona w otwarty konflikt. Terapeuci opisują ten typ interwencji jako wprowadzenie reakcji pośredniczącej.
Prawdopodobnie już słyszałeś o mediatorach wzywanych do rozwiązywania konfliktów pomiędzy firmą budowlaną i związkami zawodowymi. Mediator jest pośrednikiem, kimś, kto próbuje załagodzić konflikt pomiędzy walczącymi stronami. Działanie zaplanowane w reakcji na konflikt nazywane jest "reakcją pośredniczącą" (patrz moduły 13, 14, 15).
W jaki sposób zrozumienie eliminuje stres?
Zrozumienie związku pomiędzy przyczyną a skutkiem w relacjach z ludźmi, w ich postawach i otoczeniu jest bardzo ważnym elementem na drodze zrozumienia ludzkiego zachowania. Gdy już będziesz w stanie zrozumieć związek pomiędzy przyczyną a skutkiem - w swoim życiu, otoczeniu, w odniesieniu do innych - będziesz w stanie przewidywać niepożądane reakcje emocjonalne, takie jak: stres, złość, zazdrość, zawstydzenie i inne ograniczenia ego.
Uzależniające wymagania ego
Uzależniające i pełne roszczeń postawy niższego umysłu (ego) są w większości odpowiedzialne za brak szczęścia w ludzkim życiu. Wybór odpowiednich reakcji pośredniczących w odpowiedzi na uzależniające wymagania bardzo ci pomoże w poszukiwaniu szczęścia.
Moduł piąty: Walka lub ucieczka
Tysiące lat temu przetrwanie było głównym zajęciem dla ówczesnych ludzi. W niebezpiecznym i niepewnym świecie ludzie musieli mieć coś, co pozwoliłoby im przeżyć, aby być o krok do przodu przed ostrymi zębami głodnych tygrysów i innych groźnych drapieżników. Ówcześni ludzie wytworzyli więc wewnętrzny mechanizm przetrwania - instynkt samozachowawczy, a jego skuteczność zależała od reakcji i refleksu.
Ostrzeżenie!... Ostrzeżenie!
Gdy stawałeś twarzą w twarz z głodnym tygrysem, musiałeś reagować odruchowo, automatycznie. Nie można z nim negocjować, więc rozmowa była wykluczona. Jeżeli jedyna broń, jaką posiadasz, to kij i kości, otwarta walka nie może zakończyć się zwycięstwem. Mamy tu bardzo stresującą sytuację, a ty, będąc przerażony i napięty, musisz podjąć decyzję, od której będzie zależało twoje życie. Czy postanawiasz zostać i walczyć, czy uciekać?
Czerwony alarm - wysłać oddziały wojskowe!
W takiej sytuacji system nerwowy człowieka jest w stanie pełnej gotowości, a on sam cały się trzęsie. W odpowiedzi na emocjonalny szok wywołany spotkaniem oko w oko z tygrysem, system limbiczny mózgu wysyła sygnały, które przechodzą przez obszar wzgórza (część mózgu) i uwalniają dodatkowe hormony do krwioobiegu. To z kolei pobudza nadnercza (gruczoły produkujące adrenalinę, które znajdują się, jak wskazuje nazwa, nad nerkami), które reagują na stres, lęk i strach przez uwalnianie dużej liczby adrenaliny do krwioobiegu. Adrenalina przyspiesza bicie serca, oddech pogłębia się, mięśnie się napinają, zwiększa się poziom cukru we krwi, jak również następuje wiele innych reakcji, które przygotowują cię do walki lub ucieczki.
Pojawienie się cywilizowanego człowieka
Nastawienie ciała "walka lub ucieczka" bardzo pomagało naszym przodkom przetrwać w niebezpiecznym środowisku, ale w miarę jak rozwój ludzkości i cywilizacji odciągnął ludzi z dżungli do wiosek, miast i metropolii, potrzeba przetrwania przestała zależeć od mechanizmu prymitywnych ludzi. Na nieszczęście, uwarunkowanie, które wywoływało reakcję "walka lub ucieczka" u prymitywnych ludzi, pozostało w psychice współczesnego człowieka. Oczywiście, jeżeli przechodzisz przez ulicę i autobus pędzi w twoją stronę, to instynktowne mechanizmy, które powodują natychmiastową automatyczną reakcję, są wciąż bardzo przydatne. Jednakże reakcja "walki lub ucieczki" w dzisiejszym świecie pełnym czynników stresogennych jest bardziej przeszkodą niż dobrodziejstwem.
Nasze dzisiejsze uwarunkowania emocjonalne niczym nie różnią się od tych u przestraszonego, prymitywnego człowieka, a te, które wywołane są strachem, sprawiają, że postrzegamy innych ludzi i odbieramy otaczający nas świat jako zagrożenie. Zwierzęta już dłużej nie są zagrożeniem, ale świat jest pełen ludzi udających tygrysy, którzy według naszych ego, którym brakuje poczucia bezpieczeństwa, chcą nas, używając przenośni, dopaść i pożreć. Jest to nasz związek z prehistorycznym człowiekiem, nielogiczny z punktu widzenia współczesnego społeczeństwa, ale za to zupełnie rozsądny w kontekście bojaźliwego rozumowania ego. Z punktu widzenia genetyki, nasze komórki są stworzone z tego samego materiału co u prymitywnego człowieka i wygląda na to, że DNA współczesnego człowieka wciąż zawiera pamięć prymitywnych czasów, zapisaną w naszych komórkach.
Na szczęście dla nas, nasza wiedza i świadomość wciąż rozwijają się i wzrastają, a częścią tej wiedzy jest zrozumienie, że w przeciwieństwie do innych form życia na tej planecie, posiadamy świadomość, która pozwala wybierać nam, jak chcemy myśleć i postępować. Czasami zachowujemy się jak roboty, ale zawsze mamy wybór! Możemy pozwolić na to, by kierowały nami stare wzorce, lub możemy zastąpić nieskuteczne wzorce myślowe na pozytywne myślenie, służące naszemu rozwojowi.
Stres jest wytworem naszej wyobraźni. Ponieważ postrzegamy siebie jako istoty oddzielone od wszystkich i wszystkiego w naszym wszechświecie, czujemy się samotni i łatwo nas zranić. My przeciwko całemu światu - lub przynajmniej tak nam wmówi nasze ego. Ten stały brak poczucia bezpieczeństwa wzmacnia w nas głos, który każe nam być zawsze gotowym do walki lub ucieczki od zagrożeń istniejących w naszej wyobraźni. W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, stres nie jest wywoływany przez wydarzenia, które przydarzają się nam w świecie zewnętrznym. Stres jest spowodowany naszą reakcją na te wydarzenia, która przybiera formę nielogicznego myślenia, monologu ego, manipulującego wewnętrznym światem naszego umysłu.
"Powinni to zrobić po mojemu"
Mamy błędnie zaprogramowane wymagania, aby ludzie i okoliczności dopasowywały się dokładnie do naszego wyobrażenia o tym, jak powinno być, aby nam było wygodnie. Gdy nadchodzi nieuniknione, gdy świat nie działa zgodnie z naszymi regułami (tym, co chce ego), wtedy zablokowana energia (czyli stres), powstała na skutek instynktownej walki lub ucieczki, narasta, nie znajdując rozładowania.
Stres to zablokowana lub stłumiona energia emocjonalna. Podczas spotkania z głodnym tygrysem ta energia jest przeważnie uwalniana i używana do walki lub ucieczki przed nim. Nie mamy tygrysów w swoim otoczeniu, więc pozwalamy, by nasze ego wymyśliło je sobie. Współczesne tygrysy przybierają najróżniejsze formy, takie jak np.: nieuprzejmi sprzedawcy, niezadowoleni szefowie, czerwone światło na skrzyżowaniu, krnąbrne nastolatki lub nawet irytujące reklamy w TV. Naszym naturalnym odruchem jest odgonić to, co zagraża naszemu spokojowi i bezpieczeństwu, ale nabyte wzorce, przekazywane z pokolenia na pokolenie, mówią nam, że to nie jest właściwy wybór. Musimy opanować własne emocje i udawać, że się nie boimy. Psychiczna energia emocjonalna jest tłumiona i narażamy się przez to na cierpienie mentalne i umysłowe. Niektórzy z nas załamują się pod takim ciężarem i eksplodują całą agresją tłumionej energii. Ciągłe tłumienie energii często prowadzi do całkowitego załamania psychicznego.
Przyjrzyjmy się teraz temu, jak nasza osobowość i postawa wpływa na nasze zachowanie.
AstralDynamics.pl © 2002
http://www.astraldynamics.pl/
|