Synteza i badanie właściwości kationowej żywicy jonowymiennej
Wydział: Technologia Chemiczna Specjalność: Technologia Polimerów		Rok: 1	Semestr: 2
Prowadzący ćwiczenie: dr inż. P. Jakubowska			Data wykonania ćwiczenia: 12-10-2009
Wykonujący ćwiczenie: Dawid Kleczyński
Przygotowanie teoretyczne:	Opracowanie ćwiczenia:		Ocena:

Cel ćwiczenia:

Zapoznanie się z metodą jonitową oraz jej zastosowaniem. Otrzymanie jonitu oraz sprawdzenie jego zdolności wymiennej, pęcznienia i ciężaru nasypowego.

Przebieg ćwiczenia:

1. Otrzymanie jonitu

1. W trójszyjnej kolbie zaopatrzonej w chłodnicę zwrotną oraz termometr umieścić
   fenolu.

2. Kolbę ogrzewać z równoczesnym rozpoczęciem mieszania.

3. Dodawać niewielkimi porcjami
   stężonego kwasu siarkowego.

4. Mieszaninę ogrzewać w temperaturze
   przez
   godziny.

5. Otrzymany kwas p-hydroksybenzenosulfonowy schłodzić do temperatury
   i przelać do kolby o pojemności
   .

6. Do tak otrzymanego roztworu dodawać powoli
   formaliny.

7. Po z żelowaniu pokruszyć materiał oraz zobojętnić nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu.

8. Otrzymany jonit umieścić w suszarce w temperaturze
   i suszyć 12 godzin.

2. Oznaczenie zdolności wymiennej jonitu

1. Do szklanej kolumny wprowadzić
   kationitu o średnicy ziarna
   , uprzednio spęcznianego w wodzie.

2. Poddać jonit obróbce, przepuścić przez kolumnę z jonitem:

>
-
-
- regeneracja

>
-
- mycie

>
-
-
- wymiana

>
-
- płukanie

3. Następnie wprowadzić
-
-
z prędkością
.

4. Nadmiar kwasu usunąć poprzez przemywanie wodą destylowaną, aż do zaniku kwaśnego odczynu.

5. Przez wymieniacz przepuścić roztwór
-
aż do zaniku odczynu kwaśnego.

6. Ilość powstałego
oznaczyć poprzez miareczkowanie
-
wobec czerwieniu etylowej.

7. Jonit przemyć wodą destylowaną i wysuszyć do stałej wagi w temperaturze
.

Wyniki:

1. masy zużytych substratów i powstałych produktów:

2. przepływy objętościowe przez jonit

Nr
1	10,625
2	5,260
3	2,130

3. ilość zużytego
   -
   




4. zależność zmiany masy od czasu suszenia (
   )

0	4,676
10	2,510
20	1,522
25	1,327
30	1,282
35	1,283
40	1,282




Obliczenia:

1. Wydajność reakcji

Z obliczeń wstępnych wynika, że kwas siarkowy (VI) został użyty w nadmiarze w stosunku do fenolu, następnie kwas p-hydroksybenzenosulfonowy został użyty w nadmiarze w stosunku do formaliny
. Wydajność można policzyć w stosunku do formaliny.







2. Zdolność wymienna jonitu




Wnioski:

---