http://vaccgenocide.wordpress.com/

Upubliczniono drogą przecieku tajne dokumenty z Belgijskiej Agencji Medycznej dotyczące bezpieczeństwa szczepionek Prevnar (Pneumo-13) oraz Infanrix hexa

Posted by astromaria w dniu 28 Grudzień 2012

Wiadomość przekazana przez prof. Marię Dorotę Majewską:

W Belgii upubliczniono niedawno drogą przecieku tajne dokumenty z Belgijskiej Agencji Medycznej dotyczące bezpieczeństwa dwóch popularnych szczepionek, Prevnar (Pneumo-13) oraz Infanrix hexa. Dokumenty te pokazują, że w ciągu 2 lat po szczepionce Prevnar zmarło 22 niemowląt, a po Infanrix hexa zmarło 36 niemowląt. Dotąd informacje te były ukrywane przed rodzicami i społeczeństwem, co stanowi złamanie belgijskiego prawa. Najprawdopodobniej prawdziwe liczby zgonów po tych szczepieniach są znacznie większe, ponieważ zgłaszanych jest zaledwie kilka % wszystkich przypadków powikłań poszczepiennych (http://www.ageofautism.com/2012/12/prevenar-13-pneumococcal-vaccine-damned-in-belgian-media-reports.html). Europejska Agencja Leków potwierdziła też bezpośredni związek czasowy podania szczepionki Infanrix-hexa z powikłaniami neurologicznymi, takimi jak konwulsje, hipotonia czy zapalenie mózgu.

Dokumenty te ujawniły też nieskuteczność oraz dużą liczbę poważnych powikłań po tych szczepieniach, które wielokrotnie przekraczają liczby powikłań (i zgonów) w UE po naturalnych chorobach przeciw którym szczepi się dzieci. Wyszły na jaw oszustwa, celowe „błędy” oraz manipulacje danymi, które towarzyszyły badaniom na tymi szczepionkami oraz procesowi ich zatwierdzania (co jest zresztą normą). Warto pamiętać, że badania te były przeprowadzane także w Polsce. Firmowe dane użyte do zatwierdzania tych szczepionek ukrywały liczby zgonów i powikłań poszczepiennych, oraz fałszowały dowody skuteczności tych szczepień.

W USA w bazie VAERS zarejestrowano 1394 zgony po szczepieniach przeciw pneumokokom, z czego ponad połowę (752 zgony) u niemowląt poniżej 6 miesiąca życia (to tylko ok. 5% wszystkich takich przypadków).

Po szczepieniach przeciw pneumokokom w VAERS zarejestrowano też prawie 62 000 powikłań.

Belgijska obywatelska grupa „Initiative Citoyenne” bije na alarm, nawołuje do złamania kodu milczenia wokół zagrożeń dla życia i zdrowia dzieci ze strony szczepień oraz do walki ze skorumpowanym systemem okaleczania i zabijania szczepionkami niemowląt, których ofiary w skali światowej liczone są w milionach.

Amerykańscy badacze poddali analizie zgłoszenia powikłań poszczepiennych do VAERS i wykazali, że liczby poważnych powikłań oraz hospitalizacji dzieci są wprost proporcjonalne do liczby podanych na raz szczepionek (pamiętajmy, że szczepionka heksawaletna zawiera 6 różnych szczepionek w jednym zastrzyku, a szczepionka DTP - 3 w jednym) oraz odwrotnie proporcjonalne do wieku szczepionego dziecka (im młodsze niemowlę, tym częstsze poważne powikłania i zgony), (http://het.sagepub.com/content/31/10/1012.long). Rodzice nie powinni wierzyć firmowej propagandzie, że szczepionka 6-walentna jest mniej groźna od 6 osobnych szczepionek zawierających te same składniki. Jest ona tak samo groźna. Jeśli chce się szczepić dzieci, to na pewno bezpieczniej jest rozdzielać szczepienia w czasie i ograniczać się do minimum. Obowiązkiem każdego rodzica powinno być gruntowne zapoznanie się z możliwymi powikłaniami poszczepiennymi, a obowiązkiem szczepiącego lekarza dostarczenie rodzicom pełnych informacji na ten temat oraz uzyskanie ich pisemnej zgody na szczepienie dziecka. W krajach zachodnich lekarze płacą kary za nieinformowanie pacjentów o zagrożeniach ze strony szczepień. W Polsce, zgodnie z polskim prawem, powinno być tak samo, a wiadomo, że nie jest.

Inna ciekawa informacja ukazała się ostatnio w „Science” (z 14 grudnia). Instytut Statystyki i Oceny Zdrowia przy Uniwersytecie Medycznym Waszyngtonu (sponsorowany w dużej części przez Fundację Billa i Melindy Gates) upublicznił swoje analizy, z których wynika, że noworodkowe zapalenie mózgu (encephalitis) jest jednym z 10 najpoważniejszych problemów zdrowotnych w USA i na świecie, prowadzącym do trwałego kalectwa. Zapalenie mózgu jest dość częstym powikłaniem po szczepieniach Hep B (Wzw B) podawanych noworodkom oraz po innych szczepieniach, podawanych nieco starszym niemowlętom. Autyzm jest chroniczną postacią takiego zapalenia mózgu. Tak więc sponsorowana przez Billa Gatesa placówka naukowa pośrednio wykazała, że agresywnie promowane przez niego szczepienia nierzadko prowadzą do trwałego kalectwa dzieci.

Prevenar 13 Pneumococcal Vaccine Damned in Belgian Media Reports

Opublikowany w Bez kategorii | Otagowane: 6w1, Autyzm, Bill Gates, Choroby neurologiczne i autoimmunologiczne, Fałszerstwa naukowe, Infanrix hexa, Pneumo-13, pneumokoki, Powikłania poszczepienne, Prevnar, VAERS, Zapalenie mózgu, Zgony poszczepienne | 1 komentarz »

Armia śmiertelnie zaszczepionych

Posted by astromaria w dniu 10 Grudzień 2012

Źródło: Angora

Włochy.

Żołnierz jest od tego, żeby wykonywać rozkazy. Jeśli każą mu się szczepić kilka razy w tygodniu, to musi nadstawić ramię. Zwłaszcza, że lekarz wojskowy zajmuje wyższą pozycję w hierarchii. Wydaje rozkazy, a nie medyczne zalecenia. Kto nie chce się szczepić, traci pracę. W tym fachu, jak w rosyjskiej ruletce, trzeba mieć szczęście. Można wygrać zatrudnienie, albo stracić życie.

Kapral Erasmo Savino ma 31 lat i zaawansowanego raka płuc. 3 października nie poszedł na chemioterapię. Rano z trudem podniósł się z łóżka i powlókł do innego pokoju. Usiadł przed komputerem- łysy, opuchnięty na twarzy, z sińcami pod oczami. W takim stanie podczas wideokonferencji zobaczyli go przedstawiciele włoskiego Senatu, członkowie komisji powołanej do zbadania negatywnych skutków kontaktu ze zubożałym uranem. Używanym między innymi w pociskach. Savino, z akcentem typowym dla mieszkańca Kampanii, opowiadał o swojej trzynastoletniej służbie w armii. Wyjaśnił, że jego dolegliwości pojawiły się po przyjęciu miksu szczepionek tuż przed wyjazdem do Kosowa. Zerkając na kartkę z notatkami, ostrożnie dobierał słowa. Senatorowie zadawali sporo pytań, a on nie chciał pogubić się w detalach. Odpowiadał cierpliwie, chociaż widać było, że nie czuje się najlepiej. Przed zakończeniem połączenia z rozgoryczeniem podsumował: Być może jestem u kresu życia Jako żołnierz będę nadal walczyć, jednak przykro mi, że kraj, w którego interesie działałem, odciął się ode mnie. Po tych słowach w auli zapanowała przejmująca cisza. Senatorowie siedzieli oszołomieni, wpatrzeni w ekran.

Giacinto Russo trzęsącymi się rękoma złapał telefon i napisał wiadomość do przebywającego w Afganistanie syna. Chciał się dowiedzieć, czy przed odlotem na misję on też dostał kilka zastrzyków tego samego dnia? Za chwilę rozległ się dźwięk odebranego smsa. Dwie litery: SI. Przerażony polityk ukrył twarz w dłoniach. Sesję kontynuowano wręcz na bezdechu. Ponieważ brakowało pomysłu, jak rozwiązać patową sytuację, odmowa zaszczepienia się jeszcze długo będzie skutkować wydaleniem ze służby.

Wreszcie głos zabrał adwokat chorego kaprala, Georgio Carta. Przedstawił ekspertyzy jednoznacznie wskazujące na związek przyczynowo-skutkowy między wielokrotnym poddaniem się szczepieniom w zbyt krótkich odstępach czasu, a powstaniem zmian nowotworowych. Nie tylko u Savina. Także u setek innych młodych mężczyzn, z których wielu już nie żyje. Ci pozostali przy życiu wegetują, unieruchomieni jak duże lalki w pościeli. A przecież w momencie zaciągnięcia się do wojska cieszyli się doskonałym zdrowiem. Wygrywali zawody sportowe, biegali w maratonach. Ilu jest tych poszkodowanych żołnierzy, oficjalnie nie wiadomo.

Ministerstwo obrony od lat odmawia prowadzenia rejestru ich przypadków. Wbrew faktom nie kwalifikuje nowotworów jako patologii związanych z wykonywanym zawodem. W praktyce oznacza to, że Republika Włoska nie ponosi odpowiedzialności finansowej za utratę w wojsku życia lub zdrowia wskutek zaszczepienia się. Żołnierze na własny koszt muszą walczyć o odszkodowania i renty. Coraz częściej zdarza się, że na placu boju z urzędnikami pozostają ich osieroceni bliscy.

Komisji uranowej udało się uzyskać nieoficjalne dane . Na posiedzeniu w 2007 roku ówczesny minister obrony Arturo Parisi przedłożył zatrważające liczby. W latach 1996-2006 zdiagnozowano raka u 1682 żołnierzy; 255 spośród nich przebywało na misji zagranicznej. W 2012 roku pułkownik Biselli z obserwatorium epidemiologicznego przy ministerstwie obrony przekazał komisji jeszcze bardziej tragiczne statystyki: 698 zachorowań przebywających na misjach, 3063 przypadki wśród żołnierzy stacjonujących we Włoszech; 479 zmarło. Ta ewidencja zrewolucjonizowała kierunek śledztwa komisji funkcjonującej od 2004 roku. Osiem lat temu przyjęto, że odnotowana w armii dziwnie wysoka zachorowalność na raka to rezultat kontaktu z ciężkim pierwiastkiem DU (depleted uranium). Odkąd komisja wychwyciła, że 85% chorych żołnierzy nigdy nie było za granicą, uprawdopodobniła się wersja, że za ich problemami zdrowotnymi kryją się obligatoryjne szczepienia. Często przeprowadzane hurtowo na wszystkich, bez wywiadu lekarskiego, dzień po dniu. Mimo, że szczepionki osłabiały organizm, po ich zaaplikowaniu młodzi żołnierze nie mogli oszczędzać się w koszarach - wracali do normalnych zajęć, przy których mieli kontakt z materiałami toksycznymi, takimi jak DU i dioksyna (organiczny związek chemiczny, którym próbowano otruć Juszczenkę), z trującymi wyziewami czy zabójczymi substancjami chemicznymi emitowanymi przez fabryki.

Francesco Rinaldelli służył w elitarnej dywizji strzelców alpejskich. Miał 26 lat, kiedy oddelegowano go do Porto Marghera. Przeklętego miejsca, w którym corocznie odnotowuje się jeden z najwyższych we Włoszech wskaźników zanieczyszczenia powietrza, i gdzie na niespotykaną skalę panoszy się rak płuc wraz z mutacjami chorób dróg oddechowych. Rinaldelli zaczął chudnąć, miał przewlekłą gorączkę i wkrótce potem zmarł na ziarnicę złośliwą, zwaną chłoniakiem Hodkina. Taka sama śmierć spotkała Francesco Finessiego. Dwudziestolatek musiał przyjąć potrójną dawkę Neotyfu, szczepionki przeciw tyfusowi, którą bardzo szybko wycofano z rynku. Matka chłopaka, już po jego zgonie, doprowadziła do rozpoczęcia śledztwa przez prokuraturę w Bellono.

Wyszło na jaw, że w wojskowych książeczkach szczepień dokonywano wpisów o odbytych wizytach lekarskich, jakie w rzeczywistości nigdy nie miały miejsca. Okazało się również, że wielu żołnierzy szczepiono kilkakrotnie w ciągu doby na tę samą chorobę i że do szczepień używano kontrowersyjnych preparatów, usuniętych później z obrotu. W niektórych jednostkach mężczyzn nakłuwano jak w fermie kurcząt- zbiorowo. W tle tych zaniedbań na wyjaśnienie czeka też wątek spółek farmaceutycznych, zbijających krociowe zyski na kontraktach z armią. Gdy w mediach rozniósł się szczepionkowy skandal, ministerstwo obrony wydało oświadczenie, że przy szczepieniach włoskiej armii zachowywane są wszelkie normy. Coś jednak od dawna musiało być na rzeczy, skoro regulamin szczepień z 2003 roku liczył zaledwie trzy strony papieru kancelaryjnego, a ten z 2008 roku ma ich ponad dwieście.

Autorytet w dziedzinie onkologii, profesor Franco Nobile, podzielił stanowisko ministerstwa, że regulaminowi pod względem medycznym niczego nie można zarzucić. Problem tkwi w tym, że w praktyce zwyczajnie się go nie przestrzega. Ludzi szczepi się seriami, bez weryfikacji, czy ktoś w przeszłości przyjął daną szczepionkę. Zastrzyk na ogół wykonują pielęgniarki, nie lekarze. To dlatego, że w wojsku wszystko dzieje się bardzo szybko. Na przykład, gdy na misję musi natychmiast wyjechać 600 żołnierzy. Nie ma czasu, żeby trzymać się regulaminu szczepień. Badanie mogłoby wykluczyć nawet setkę mundurowych. A zatem nikt o nic nie pyta, nie drąży, czy rozkaz zaszczepić się jest zasadny. Pierwszy odważny, który chciał się o tym dowiedzieć, został poddany procedurze dyscyplinarnej i obecnie, po 25 latach kariery w wojsku, grozi mu kara roku więzienia. Sierżant Ligi Sanna, na prośbę żony adwokatki, skierował do przełożonych pismo z zapytaniem o celowość dodatkowych szczepień. W ciągu 28 dni otrzymał ich aż osiem. W odpowiedzi, zwierzchnicy zadenuncjowali go za niesubordynację. Przez dwie minione dekady był jedynym, który ośmielił się włożyć kij w mrowisko.

Agnieszka Nowak-Samengo

Opublikowany w Bez kategorii | Otagowane: Ciemna strona szczepień, Eksperymenty na ludziach, Nowotwory, Powikłania poszczepienne, Szczepienia w armii, Szkodliwe szczepionki, Śmierć po szczepieniu | 1 komentarz »

Rodzice nie szczepią dzieci… ale kar już nie płacą!

Posted by astromaria w dniu 15 Listopad 2012

Źródło

Poznański sanepid nie tylko nie nakłada już kar, ale nawet płaci rodzicom, którzy nie szczepią swoich dzieci. Rodzice wygrywają bowiem sprawy i postanowieniem sądu otrzymują zwrot zapłaconych w latach ubiegłych grzywien.

Według decyzji Naczelnego Sądu Administracyjnego, orzeczenia głównej inspekcji sanitarnej o szczepieniach i kalendarzu szczepień nie mają mocy prawnej. GIS może jedynie informować i apelować, ale nie karać. Od tego jest sąd.

- Dwa lata temu poznański sanepid ukarał nas za nieszczepienie dwójki dzieci - wspomina Przemysław Cuske ze Stowarzyszenia Stop Nop zrzeszającego rodziców, którzy nie chcą szczepić swoich dzieci. - Za każde dziecko mieliśmy zapłacić po 330 złotych, zarówno ja, jak i żona. Nie zapłaciliśmy, więc sanepid postanowił sam wyegzekwować te pieniądze. Ze mnie nie miał jak, bo prowadzę własną firmę i oszczędnie gospodaruję wolnymi środkami, ale żonie weszli na pensję. Ukarana kobieta założyła sprawę sądzie. Ten nakazał zwrot kary wraz z odsetkami.

- Sprawa trwała półtora roku, po tym czasie dostaliśmy z powrotem nasze pieniądze. Nawet zarobiliśmy, bo wraz z odsetkami dostaliśmy 750 zł zwrotu - żartuje Przemysław Cuske.

Na 246 postępowań prowadzonych w tym roku w Poznaniu przez sanepid przeciwko rodzicom uchylającym się od obowiązkowych szczepień, nie nałożono ani jednej grzywny. Dyrektor Okręgowej Stacji Sanepidu twierdzi, że odsetek tych, którzy nie szczepią dzieci jest tak znikomy, że nie warto ich karać, bo nie stwarzają oni żadnego zagrożenia. Rodzice podejrzewają jednak, że sanepid nie chce narażać się na kolejne przegrane sprawy.
- Podstawowy problem rodziców, którzy nie szczepią dzieci polega na nieodróżnianiu obowiązku od przymusu - twierdzi Andrzej Trybusz, dyrektor Okręgowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Poznaniu. - Obowiązek to nie jest przymus. Każdy, kto nie poddaje się obowiązkowi musi liczyć się z tym, że czekać go będą sankcje. Ale nie będzie takich sytuacji, że ktoś kogoś siłą będzie szczepił.

Przepisy dotyczące szczepień zmieniają się często. Ostatnia nowelizacja ustawy weszła w życie 3 września. Każda zmiana ma ułatwiać życie, tymczasem rodzice twierdzą, że jest odwrotnie.

- Przepisy są mętne, a stacje sanepidu działają na oślep - uważa Przemysław Cuske.

Potwierdzają to uzasadnienia do postanowień sądu. Wprawdzie rodzice w nich “wygrywają”, ale za każdym razem z innego powodu. Nie ma jednolitej wykładni, na którą powołuje się sąd uznając skargę rodziców za zasadną. W niektórych przypadkach są to błędy formalne, których dopatruje się sąd wyższej instancji, innym razem stacje sanitarno-epidemiologiczne domagają się doprowadzenia małoletniego do konkretnej placówki medycznej, co jest wyraźnym naruszeniem praw obywateli. Ostatnie rozwiązania, w których sądy orzekają, że sanepidy nie mają podstaw do egzekwowania kar pieniężnych satysfakcjonują zbuntowanych rodziców, jednak nie dają jednoznacznej odpowiedzi, co ich czeka w przyszłości.

Nie wszystkie rejonowe stacje przejmują się postanowieniami sądu. W całej Wielkopolsce w 2012 roku wszczęto 676 postępowań wobec niepokornych rodziców. Tylko w siedmiu przypadkach nałożono kary grzywien. Sto złotych kary dostali rodzice z Kalisza, po 200 zł - z Kępna i Ostrowa. W Wągrowcu na cztery prowadzone postępowania aż w dwóch przypadkach skończyły się one grzywnami w wysokości 200 i 300 złotych. Największych kwot zażądały inspektoraty w Wolsztynie i Złotowie. Tam rodzice mają zapłacić po 500 złotych grzywny.

- W Wielkopolsce obowiązkowym szczepieniom podlega ponad 772 tysiące osób - twierdzi Andrzej Trybusz. - Ci, którzy od tego obowiązku uchylają się to 0,09 procent, czyli znikoma liczba.

Dlaczego rodzice nie chcą szczepić

Rodzice odmawiający szczepień uważają, że koszty wynikające ze szczepienia dzieci są większe niż korzyści
Największe koszty to niepożądane odczyny poszczepienne (NOP). Trudno określić, jak często one występują. Tych zarejestrowanych przez Wielkopolską Stację Sanitarno-Epidemiologiczną było w tym roku 126, w 2010 - 132, a w 2011 - 119. Statystyka ta opiera się jedynie na zgłoszeniach lekarzy. Przypadki dotyczą odczynów miejscowych, gorączki, bólu i zaczerwienienia w miejscu wkłucia. Rodzice przeciwni szczepieniom uważają, że dane są zaniżone. Twierdzą, że większość lekarzy nie zgłasza nop-ów, szczególnie tych poważnych, z niewiedzy, strachu, czy zaniedbania.

Marta Żbikowska

Copyright © Polskapresse Sp. z o.o.

Opublikowany w Bez kategorii | Otagowane: Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP”, Poznań, Przegrana Sanepidu, Przemysław Cuske, Sanepid | Zostaw Komentarz »

---