ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.
ST powstał XII-II wpne; NT między połową I a połową IIwne.
Nazwa poch od gr słowa biblion oznaczającego łodygę papirusu, metaforycznie oznacza księgi, zbiór ksiąg.
ST został spisany przede wszystkim w j. hebrajskim, fragm. w gr. i aramejskim.
NT po mgr (z wyjątkiem Ewangelii św. mateusza spisanej po aramejsku)
ST dzielimy na: Księgi prawa (5 ksiąg mojżeszowy); Księgi hist. (opowiadające o dziejach żydów); K mądrościowe (np. k psalmów, Hioba); K prorocze (k jeremiasza, ezechiela);
NT: Ewangelie; dzieje apostolskie; listy apostolskie; objawienie św. Jana.
Przekłady Biblii: Septuaginta- tłumaczenie na j gr z przełomu III i II wpne; Vulgata- tł na j łaciń dokonane przez św hieronima w IVwne; pozostaje wciąż oficjalnym txt biblii w kościele katolickim.
PL tł biblii: B królowej Zofii XV; B jakuba wujka XVI; B tysiąclecia 1965; B brzeska- przekład kalwiński z XVI; B gdańska- przekład luterański z XVII.
Apokalipsa- odsłonięcie, objawienie; rodzaj utworu opisującego tajemnicę czasów ostatecznych i sensów dziejów. Napisał ją św jan na wyspie patmos, dokąd został karnie zesłany jako biskup efezu za rządów Domicjana w 95r. Utwór miał nieść pociechę wiernym ukazując prawdę że kościół ma zapewniony ostateczny tryumf.
Psalm- hebrajska pieśń rel, ma zwykle formę modlitewnego hymnu.
Przypowieść (parabola)- opowiadanie zawierające ukryte znaczenie symboliczne dotyczące stanu ludzkiego życia w perspektywie królestwa bożego. Zestawia ona dwie rzeczywistości- 1 jest obrazem życia codziennego, 2 nie jest uchwytna zmysłowo, znajduje się w sferze pojęciowej. Postaci i zdarzenia przedstawione w przypowieści istnieją po to, aby wyjaśnić nadrzędne prawdy uniwersalne: moralne, filozoficzne, rel.
Egzemplum- odmiana przypowieści. Opowiadanie w kt znacząca jest dosłowna warstwa fabularna; w tych Przyp postacie i zdarz nie mają sensu alegorycznego, znaczą dosłownie jako przykład postaw moralnych.