 | Pobierz cały dokument hms.60.64.socjologia.i.rok.doc Rozmiar 33 KB |
60.Związki między teorią Tonnisa i Hobbesa.
Tonnies od Hobbesa dowiedział się, że:
Przedmiotem nauki nie są fakty, a rzeczywistość idealna.
Nie można zrozumieć ładu społecznego bez odwoływania się do natury ludzkiej
W „Lewiatanie” Hobbes trafnie opisał stosunki społeczne z tym, że według Tonnisa popełnił błąd mówiąc, iż jest to opis uniwersalny( nieprawda, bo odnosił się tylko do epoki współczesnej Hobbesowi)
61.Stanowisko tonnisa wobec koncepcji człowieka jako homo sapiens.
Ludzkość ewoluuje od wspólnot do stowarzyszeń. Prowadzi to do destrukcji międzyludzkich wspólnot. Stosunki społeczne stają się coraz bardziej instrumentalne i wyrachowane. Jedną z ważnych ludzkich potrzeb jest przebywanie we wspólnocie. Jednak w społeczeństwach nowoczesnych przeważają stowarzyszenia nad wspólnotami. Świat ulega dehumanizacji. Dokonuje się degradacja moralna. Tönnies kwestionuje postępowość, pokazuje, jakie są koszty rozwoju. Postęp dla jednostki, jej poczucia bezpieczeństwa, zakorzenienia, stabilizacji stanowi raczej regres. Krytyka nowoczesności jako prowadzącej do utracenia wspólnoty.
62.Przyczyny antypozytywistycznego przełomu w socjologii.
Przełom antypozytywistyczny - kolebką były Niemcy, skierowany przeciw socjologii jako uosobieniu pozytywizmu.
Dużą rolę w Niemczech odegrał romantyzm. Przejawiał się on w ekonomii politycznej
(Wilhelm Roscher, Karl Knies, Gustav von Schmoller) w historiografii (Johann Gustav
Droysen)
To swoiste nastawienie humanistyki niemieckiej - odrzucającej wizję świata uporządkowanego przez nauki pozytywne i programowo rezygnującej z naukowości w ustalonym przez te nauki sensie - określa się niekiedy jako jej historyzm, powiadając, iż w Niemczech prawie wszystkie studia społeczne i humanistyczne opierały się na historycznych podstawach. Badania historyczne zajęły miejsce systematycznej analizy.
63. Definicja historyzmu. Podstawowe idee historyzmu w socjologii.
Historyzm wiąże się z światopoglądem: wiedza historyczna obciążona jest wartościowaniem. Historyzm jest to odrzucenie wyobrażeń rozwoju jako linii ze strzałką. Cechy:
Uhistorycznienie życia- przyjmuje się, że żadne ze zjawisk nigdy nie jest takie same, ale w każdej epoce przyjmuje indywidualną formę
Przyjmuje się, że żaden fakt społeczny nie może być rozpatrywany jako izolowany, gdyż musi być powiązany z całością.
Celem badania naukowego nie jest odkrywanie typów idealnych czy reguł ogólnych, ale koncentracja na nie powtarzalności.
Wiedza społeczna jest samowiedzą( społeczeństwo dzięki badaczom poznaje, czym jest i swoje zachowanie.)
Wg historyzmu nie ma lepszych i gorszych poglądów.
64. Dilthey o faktach przyrodniczych i społecznych(humanistycznych)
 | Pobierz cały dokument hms.60.64.socjologia.i.rok.doc rozmiar 33 KB |