Urabialność - zdatność mieszanki betonowej do wypełnienia naczynia bez utraty jej jednorodności przy przyjętym sposobie zagęszczania.
Konsystencja - podatność mieszanki betonowej do przemieszczania się pod wpływem siły bez utraty jej jednorodności (inaczej ciekłość).
Wytrzymałość gwarantowana - wymagana przy danej klasie; ograniczenie dolne wytrzymałości betonu z uwzględnieniem liczby próbek przy założonej wadliwości 5% i poziomie ufności 0,5.
Wodożądność - ilość wody potrzebna w mieszance betonowej do uzyskania odpowiedniej konsystencji.
Wskaźnik uziarnienia - suma procentowych pozostałości na sitach normowych wyrażona w postaci ułamków w stosunku do całości przesiewanego kruszywa:
Karbonatyzacja-obniżenie pH betonu w wyniku przemiany tlenku wapnia CaO albo Ca(OH)2 w CaCO3 pod wpływem CO2 z powietrza i wilgi. Przez to zapobiegająca korozji zawartość Ca(OH) w wodzie porowej kamienia cementowego spada, pierwotna wartość pH=13 betonu spada. Gdy spadnie poniżej 13 beton traci swoje właściwości ochronne. Wpływ na tempo karbonatyzacji mają:
Porowatość betonu, zawartość wody w kapilarach, ciśnienie cząsteczkowe CO2, zawartość Ca(OH) w betonie.
Wodoszczelność- stopień wodoszczelności, odporność struktury materiału na penetrację wody Zależy od: w/c, rodzaju i uziarnienia kruszywa, rodzaju klasy cementu, sposobu układania i zagęszczania mieszanki betonowej, rodzaju i ilości domieszek i dodatków
Nasiąkliwość- stosunek masy wody, którą zdoła przyjąć beton do masy suchego betonu. Zależy od porowatości otwartej: w/c, dodatki mineralne, warunki dojrzewania, mieszania, rodzaju kruszywa, dodatków mineralnych
beton projektowany, którego wymagane właściwości są podane producentowi odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu zgodnego z tymi wymaganiami. Innymi słowy jest to beton, którego wymagane właściwości precyzuje zamawiający (specyfikujący), a producent ustala jego skład i odpowiada za spełnienie wymagań;
- beton recepturowy, którego skład i składniki są podane producentowi odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu o tak określonym składzie. Producent odpowiada więc jedynie za skład betonu.
Oznaczanie powietrza w masie betonowej metodą ciśnieniową
Badanie to służy do oznaczania zawartości powietrza, w mikroporach specjalnie wytworzonych dla zwiększenia odporności betonu na działanie mrozu, soli. Chodzi więc o badanie betonów napowietrzonych. Badanie wykorzystuje prawo Boyle-Mariott'a, że iloczyn objętości powietrza i ciśnienia w danej temp. jest stałą.
Etapy opracowania receptury mieszanki betonowej:
1. Ustalenie wstępnych założeń, czyli przeznaczenie i warunki użytkowania betonu, klasa betonu, stopień mrozoodporności i wodoszczelności, warunki formowania i urabialności mieszanki betonowej.
2. Badanie wybranych składników w celu określenia tych cech, które są niezbędne przy projektowaniu- dla kruszywa(krzywa przesiewu gęstość..) cement ( klasa i czas wiązania)
3.ustalenie składu mieszanki na 1m3 wg. Dowolnej metody
4. Próby kontrolne - tworzenie próbnego zarobu, wytrzymałość, konsystencja.
5. sprawdzenie poprawności receptury laboratoryjnej i ew. korekty
6. Ustalenie składu roboczego
Cechy podlegające sprawdzeniu przy projektowaniu:
- obliczenie punktu piaskowego
- sprawdzenie dopuszczalnej ilości cementu
- sprawdzenie objętości ziaren poniżej 0,125 mm
- obliczenie i porównanie z wymaganiami ilości zaprawy
- optymalna i max objętość zaprawy
- optymalna objętość zaczynu
- sprawdzenie wytrzymałości na ściskanie i innych właściwości mechanicznych
1. Metody obliczeniowe (analityczne); metoda trzech równań:
1. Warunek wytrzymałości c/w= fcm/A1,2 -/+ 0,5
2. Warunek szczelności Vz + Vp + Vc + Vw = 1000dm3
3.Warunek konsystencji W= Ź x wz + P x wp+ Cx wc
Wodożądność - ilość wody potrzebna w mieszance betonowej do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Wc=2,45 Pc=3,1
2. Metody analityczno-doświadczalne:
Wyliczamy ilość składników w [m3]. Badamy cechy betonu. Korygujemy recepturę:
-metoda pojedynczej otuliny;
-metoda punktu piaskowego;
-metoda podwójnej otuliny.
3. Metody doświadczalne - wykonywane są w laboratorium na próbnych zarobach. Ustalamy proporcje między kruszywem. Dobieramy wodę i cement do stosu okruchowego.
metoda Gruna
metoda Longinus”a
metoda Iteracji - kolejnych przybliżeń:
Ustalenie ziarna mediana.
pozostałość na sicie x wodorządność
wskaźnik spęcznienia-gestosc nasypowa nowa - dana gęstość nasypowa/ wskaźnik pęcznienia/100 - ilość zwiru w 1 m3
jjamistosc= 1- S= 1- ( nowa gęstość przez stara gęstość)
c/w= fcm/A1,2 -/+ 0,5
Vz + Vp + Vc + Vw = 1000dm3
Nowa/stara+ P/pp + C/3,1 + w =1000 dm
W= W= Ź x wz + P x wp+ Cx 0,31
Metoda iteracji
KRUSZYWO
Wskaźnik uziarnienia piasku, zwiru
- 10- 0.01 x suma przesiewu
Gęstość nasypowa
ρnz = mkr - Mcyl / Acyl
Gęstość pozorna 1 podana
Gęstość pozorna 2 = GEtsosc pozorna piasku x P + qpzxz) P+z
S = ρnz/ρp ×100%
U=(UpP+UzZ)/P+Z
PO doborze stosu i konsystencji dobieram ilości dla 1 m
c/w metoda bolomeya fcm=1,3 x fck
konsystencja- ilosc wody i cementu
V(5dm)- m mieszanki (obliczona w cylindrze)
V x- kruszyw + woda+ cement
Mam obliczone w jakiej objętości jest 10 kg zwiru obliczam
Ile jest zwiru itp. W 1m